Pasimpleng himas sa suso habang naka-akbay, smack here and there, tampal sa pwet, kunwaring bubulong sabay dila sa tenga, sagi ng titi sa butt, kilitian at harutan – there’s something about PDA that really turns me on. Di ko alam kung bakit, yung thrill siguro na baka may makakita, basta gusto kong minamanyak ako ni A in public.
Syempre sasawayin ang boyfriend, kuno, padalagang pilipina effect. But in reality, I like it a lot, and A knows that. Kahit ako, I also enjoy yung mga pasimpleng hagod ko sa naninigas nyang burat, or kakalabitin ko at kukurutin ang nipple nya. Kami yung couple na masasabihan mo ng, “Get a room.”
Young love, raging hormones, laging libog, so what do you expect di ba, very showy talaga kami noong kabataan. Pag magkasama kami, pakiramdam namin samin umiikot ang mundo, parang invisible ang mga tao sa paligid. Wala kaming pakialam.
Typical afternoon rush. Naglalakad kami ni A papunta ng LRT station, nasa kanan ko sya, sa danger side ng sidewalk sya syempre. Andami naming kasabay na pedestrians, salubungan ang tao sa sidewalk. Yung iba ay pasalubong sa amin ang direksyon papunta ng mall, pero karamihan ay parehas namin na naglalakad papuntang Taft. Mga galing trabaho, eskwela, mall, o kung saan pang lakad, pagod sa maghapon, lahat nag-aapura ng makauwi.
“Oh Love, bat di mo pa inaaalis yan, mamaya may biglang tumawag sayo.”
Kinuha ni A ang name plate na nakasuksok sa maliit na bulsa ng blouse ko, tapat sa kaliwang dibdib. Hindi nya syempre pinalagpas ang pagkakataong makasimple ng lamutak sa suso ng gf nya kahit habang naglalakad kami.
“Ay oo nga noh! Tsk, amina nga yan.” sabay irap na natatawa sa pagtyansing nya sakin.
“Puro ka kalokohan, dumerecho ka ng tingin at baka makatabig ka pa nyan eh.” At kinurot ko sya sa tagliran.
Inabot ng kanang kamay nya ang kanang kamay ko. Naglalakad kaming magkaholding hands pa rin pero naka-slant na ang braso ko across sa harapan nya. Pasimple nyang ikinakaskas ang braso ko taas-baba sa bukol nya, pinapadama sakin ang tigas ng mataba nyang burat.
“Kita mo Love, ginalit mo na naman.” bulong nya sakin.
Kinalas ko ang kamay ko sa pagkakahawak nya at binawi ang braso ko, sabay mabilis na dakma at piga sa titi nya ng mapatapat ang kamay ko doon.
“Syet galit nga ah. Uhm!” Damang-dama ko ang tigas ng titi nya sa suot nyang slacks. Isa pa ulit gigil na pisil sa matabang alaga ng bf ko bago ako bumalik ng hawak sa adjacent na kaliwang kamay nya, balik sa normal holding hands na ulit.
Ganyan ang mga galawan namin.
Minsan may nakakakita sa mga moves namin. Kapag lalaki, kadalasan ay napapangisi. Kung babae naman, iiba ng tingin, maaasiwa, o kaya ay mapapakunot ang noo at iirap haha! Pero wala kaming pakialam, basta ganon ang trip namin.
Tumawid na kami ng Taft at paakyat na ng istasyon. Ang daming tao! Mapapasabak na naman kami sa digmaan nito. Hay, buhay commuter.
Pedro Gil. Nakadukwang ako sa bakod ng station habang naghihintay kaming dumating ang tren.
Dating pwesto, nakakubli kami sa isang metal na poste sa kaliwang side ko, yung elbows ko nakatukod sa lagpas bewang na bakod ng platform, my chin resting on one hand habang nagmamasid sa mga taong naglalakad sa sidewalk sa ibaba at sa overlooking na fastfood sa tapat.
Bahagya akong nakatuwad sa pagkakadukwang ko. Sa posisyon kong yon, lalong nakahapit ang lapat ng manipis kong white slacks sa kurba ng balakang at pwet.
Si A naman, nasa bandang gilid ko sa likuran. Nakakapit din ang kanang kamay sa harang ng platform at nakabakod sa akin ang braso, pasimpleng kinakaskas sa gilid ng balakang ko ang titi nya. Grabe, damang-dama ko ang tigas!
So nakulong ako sa sulok, nahaharangan ng poste, ng concrete na barrier ng platform, at ng katawan ni A. Oh di ba, para-paraan.
Luminga sya sa paligid kung may nakatingin sa amin. Mukhang busy naman ang mga tao, nagtetext o kaya ay nakikipagkwentuhan sa kasama, but mostly nakatanaw sa direksyong panggagalingan ng tren.
Then bigla nya dinakma ang kanang suso ko at pilit inipit ang nipple ko sa pagitan ng mga daliri nya. May padding man ang bra ay huli nya agad ang munting korona ng dede ko, nilapirot nya yon habang patuloy ang pagbundol sa gilid ng aking pwet.
Napakagat ako ng labi, tinatablan ako sa ginagawa nya. Ugh, pakiramdam ko kinakantot nya ko in public! Dama ko agad ang pamamasa ng pekpek ko sa ginagawa nyang paglandi sakin. Napalingon ako sa kanya ng namumungay ang mga mata.
Nawala ang kamay nya sa dibdib ko. Naramdaman ko na lang iyon na pumaloob pala sa laylayan ng puting blouse ko. Nagulat ako ng maramdaman ko ang init ng haplos ng palad nya sa tyan ko, pataas papunta sa suso.
Napaigtad ako at agad na tumayo na ng derecho, sabay kapit sa braso nya, pilit itong tinutulak pababa upang umalis na sa ilalim ng uniform ko.
“Ughh, Looove!” bulong ko sa kanya habang inaawat ang braso nya. “Tama naaa, baka may makakitang kakilala ko ehhh.”
Umaawat man ay bakas sa boses ko ang pagkadala, alam ni A na tinatablan ako sa ginagawa nya. Agad naman syang sumunod, inalis na ang kamay nya sa loob ng pang-itaas ng uniform ko at yumakap na lang sa bewang ko from behind.
“Sarap Love? Hmm?” bulong nya sa tenga ko matapos hawiin ang mahaba kong buhok sabay halik sa pisngi.
Mula sa pagkakakapit sa bewang ko ay dama ko ang muling paggapang ng kamay nya paakyat upang himasin and boobs ko, habang ang galit nyang burat ay nakasentro na ngayon sa bandang taas ng hiwa ng matambok kong pwet, marahang bumubundol, pilit sumisiksik.
Naantala ang lampungan namin nang biglang nagkaron ng komosyon. Nagmamadaling nagsitipon ang mga tao papunta sa edge ng platform, parating na kasi ang tren mula sa Quirino Station.
“Mukhang skip train ata Love ah, parang walang lamang tao. Halika na dali! Sakay na tayo hanggat maluwag, makakaupo pa tayo. Tiyak napakasikip ng susunod dyan.” aya ko sa kanya.
“Mamaya na Love, maaga pa naman. Saka ayoko ng maluwag, gusto ko masikip hehe” double-meaning nyang sagot sabay kindat.
“Sira ka talaga, gusto mo pa mahirapan tayo!”
Sya ang nasunod, magkatabi kaming sumandal sa bakod habang pinapanood ang mga taong magkumahog na pumasok ng tren, nag-uunahan na makaupo. Halos malimas ang tao sa istasyon, ang naiwan lang ay kami ni A, isang lalaking nagtetext habang nakaupo sa bench malapit sa pwesto namin, at ilang mga pasahero na kapapasok lang ng ticket booth, humahabol sana makasakay ngunit inabutan na ng pagsara ng pinto.
Nang wala na halos tao sa platform, tumapat si A sa akin at siniil ako ng halik sa labi, torrid, at gumanti naman ako. Ang sarap, may gigil, dama kong nag-init din sya kanina sa kaskasan namin.
Ngunit ako ang unang kumalas ng maalala kong wala mang tao sa platform namin, madami namang nag-aabang na pasahero sa kabilang side ng istasyon patungong Baclaran.
Hindi nga ako nagkamali, from the other side ay may mga nanonood nga sa paghahalikan namin! Ugh, nag-init ang mukha ko sa hiya at agad akong tumalikod at nagmasid na lang muli sa sidewalk sa baba.
“Sira ka Love, daming tao sa kabila! Mamaya may makakilala sakin, nakakahiya!”
“Di yan, malayo naman, di ka na makikilala. Saka weno naman?”
Nang may dumating ng tren sa kabilang side, muli syang pumwesto sa likuran ko at pasimpleng kinayod ulit ang titi nya sa pwet ko. Dahil kanina pa din ako dalang-dala, inilaban ko na din ang aking balakang, idinidiin ko sa kanya at bahagya ding iginiling upang lalong damhin ang tigas ng tarugong nakatapat sa likuran ko.
Habang nagkakaskasan kami, medyo naconscious ako at luminga. Nakita kong may mga kumakain sa second floor ng fastfood na nakatanaw sa amin. Ok lang sa isip-isp ko, wala naman silang makikitang malaswa dahil natatabunan naman kami ng bakod from above the waist, pababa.
Lumingon ako sa direksyon ng lalaking nagtetext kanina at nagtama ang mata namin. Alam kong mula sa gilid ay kitang-kita nya ang kahalayan na ginagawa namin ni A.
Agad kong dinistansya ang pwet ko kay A sabay siko sa kanya.
“Love tama na, yung kuya sa kanan nakikita tayo!” bulong ko sa kanya.
“Yaan mo sya Love, naiinggit lang yan, wala syang kakaskasan haha!”
“Eh! Basta, tama na yan, lika na pwesto na tayo parating na ang tren.”
Di ko alam kung ngayon ay meron ng markers para malaman ng pasahero kung saan tatapat ang pinto paghinto ng tren, matagal na kasi akong hindi nakasakay. Pero that time, walang markers, so manghuhula ka. Yung iba, umaandar pa ang tren ay tatapatan na nila ang pinto at tatakbo sila kasabay ng tren hanggang sa huminto ito. Kami ni A, may mga palatandaan kami sa platform.
Dun kami papasok sa pinto na nakatapat mismo sa ticket booth paexit ng Monumento station para madali kami makakalabas. Alam na namin kung pang-ilang poste sa Pedro Gil station tatapat ang pinto na yon. Bukod sa poste, may palatandaan pa kaming basag na tiles sa flooring kaya alam namin kung san eksakto hihinto ang pinto ng preferred naming bagon.
Nakaabang na kami sa pwesto, matao na naman sa platform, mabilis lang na napuno ulit ng tao ang istasyon.
As expected, dahil skip train ang sinundan, talagang siksikan ang sumunod na train. Umaandar pa ang tren ay kita mong halos dumikit na sa salamin ang mukha ng mga nasa loob.
Nagslowdown na ang tren at huminto ang pinto sa harapan mismo namin ni A. Di pa bumubukas ang pinto ay nag-alangan na ko.
“Love masyadong masikip to, palipas na lang tayo, sa next na tayo sumakay.”
Pumayag naman sya. Aalis na sana kami ngunit sa pagbukas ng pinto ay agad kaming naitulak ng mga ibang pasahero papasok dahil nga kami ang nasa bungad.
Ugh, grabeng siksikan talaga! Si A, he managed na makagilid at makawala sa stampede ng mga pasakay na pasahero, pero ako, naitulak na nila papasok. Sinubukan kong lumabas ulit pero mahirap, natambakan na ako ng tao. Magkahawak pa din ang kamay namin ni A pero halos makalas na.
“Love di na ko makakalabas, sakay ka na din dali!”
Nataranta ako na baka maiwan sya, pilit kong kinakapitan kahit ang tips na lang ng mga daliri nya para wag kaming makalas sa isat-isa. Akala mo kami sila Rose at Jack hahaha
Nagbibeep na ang warning ng pagsara ng pinto ng pilit syang humabol makapasok. Hindi halos mailapat ang pinto, ang style pa ng pinto dati is yung may hinge at nag-i-spread out, ngayon kasi ay sliding na ata.
Bumukas ulit ang pinto upang makapagsettle in ang mga pasahero, konting wiggle-wiggle. At muli itong nagbeep at sumara, buti this time ay lumapat na.
Kahit napakahirap sumiksik, nagawa nyang makiraan upang makalapit sa akin until nasa harapan ko na sya. Dun lang kami napapwesto sa pinakagitna, sa space sa pagitan ng kabilaang pinto at napapalibutan kami ng mga pasahero na halos magkapalitan na ng mukha dahil sa sobrang siksikan. Yung tipong kahit di ka na kumapit sa railing o sa balikat ng katabi mo, siguradong di ka tutumba dahil sobrang packed talaga, maluwag pa nga kuntutuusin ang mga sardinas sa lata.
Kapwa pa kami humahangos ni A dahil sa aksyon na yun kanina pagsakay namin, pero parehas kaming nakangiti, masaya na di sya naiwan ng tren, nakasakay kami pareho.
Nakayakap ako sa kanya at nakabalot din ang mga braso nya sakin upang protektahan ako na wag mabalya ng ibang pasahero. Nakapagitan sa amin ang knapsack ko na suot ko paharap. May experience na kasi ako dati na madukutan kaya sa harap ko na sinusuot, wala naman halos laman dahil nasa locker ang books ko. Tanging wallet, cellphone, kikay kit at manipis na Cattleya notebook lang kaya halos dikit na dikit din sakin ang katawan ni A.
Antagal na, hindi pa din umaalis ang tren, ang init pa naman sa loob. Airconditioned man ang tren ay di na nito kinakaya ang dami ng taong sakay. Mainit ang singaw mula sa hininga ng napakaraming naiinip na pasahero.
Bumukas ulit ang pinto, meron sigurong pasahero na hindi nakababa mula sa ibang bagon, grabe naman kasi kung sumalubong ang mga pasakay, di muna paraanin yung lalabas eh.
Maya-maya ay nagbeep ulit, sumara ang pinto at umusad na din sa wakas ang tren. Hay, lumarga din.
Kaaalis lang namin ng istasyon, natanaw kong papalapit ang maroon na bubungan ng PGH ng may maramdaman akong kakaiba sa ibaba ko.
May kung anong kumikislot sa ibabaw ng hita ko at sumasagi sa ibabaw ng tambok ng aking pagkababae. Lumilikot, bahagyang humihimas-himas.
Napamulagat ako sa naramdaman, agad kong ipinaling ang tingin ko kay A. Alam kong hindi nya kamay yung kumikislot dahil kita kong nakayakap sa akin parehas ang mga braso nya. Abala din syang nakamasid sa view sa kabilang side ng tren, clueless na may kasalukuyang humihipo sa akin.
So kung hindi kay A, kanino ang kamay na yon?…