ni manolo33
Pinagmamasdan ko ang calendar sa cellphone ko. Puno na ang schedule ko this week. Mabuti nga at malaki-laki ang kikitain ko. Kailangan ko rin kasi ng pangbayad sa tuition ni Aira. Isang taon na lang at magtatapos na rin siya sa kursong Accounting. Mabuti nga at minsan nakakatulong ko rin siya sa work ko. At least, doble ang kinikita namin. Pero siguradong pagod at hapo na naman ang katawan ko nito. Iniisip ko na lang, “Para sa future! Hahahaha!”.
Abala sa paggawa ng assignment si Aira nang buksan ko ang pinto ng kanyang kuwarto.
“Aalis na ako, beh! Nag-iwan na ako ng pagkain sa hapag-kainan… Huwag ka na magpuyat, okay?”, bilin ko kay Aira.
“Yes, Ma… Ingat ka! I love you!”, sagot naman nito.
“And I love you, too…”, sabay halik at umalis na ako.
Si Aira. Ang nag-iisa naming anak ni Roniel. Magbe-beinte anyos na siya. Maganda at mabuting anak. Siya ang aking kaligayahan. Ang aking anghel. Ang aking inspirasyon at aking pangarap. Samu’t sari ang kaisipan na dumaraan sa akin nang mga sandaling iyon. Ngunit kahit nasa ganun akong kalagayan, hindi nakawala sa akin ang pasulyap-sulyap na tingin ng driver ng sinasakyan kong Uber. Bakit naman hindi siya mapapatingin? Naka-off shoulder fitted dress ako na talaga namang nagpapakita ng kurba ng katawan ko. At dahil may kalakihan ang mga suso ko, nakalitaw ang cleavage nito. Maging ang mga mapuputi kong hita ay hindi naitago dahil sa kaiksian ng kasuotan ko.
Nangiti lang ako. “Sorry, Manong… Hanggang titig ka lang…”, sa isip-isip ko.
Tumigil siya sa isang hotel. Dito na ako bababa. Dali-dali siyang bumaba ng sasakyan at pinagbuksan ako. “Wow! Special service…”, isip-isip ko. Hinawakan niya ang kamay ko upang alalayan ako. Bilang ganti, nang pababa na ako, ibinuka ko ang mga hita ko at pinagpala ang kanyang mga mata na makita ang suot kong pulang lace panty. Sa laki ng pagkakangiti niya ay alam kong nasiyahan siya sa nakita niya. Dinagdagan ko pa ng paghimas sa bukol sa harapan ng pantalon niya.
“Hmmmmm….”, bulong ko sa kanya. Inabot ko ang bayad ko at tuluyan nang pumasok sa hotel.
Sa reception desk… “Ms. Magdalena Cortez, Room 615”, sabay abot sa akin ng card key. Sinamahan ako ng bellboy sa elevator. Hindi niya malaman kung saan lilingon. Animo’y isang kuwartong salamin ang elevator na iyon. Kahit saang anggulo ay nakikita niya ang alindog ko. Nakapatong ang dalawa niyang kamay sa harapan ng pantalon niya. Pilit sigurong tinatago ang burat niyang naninigas kanina pa.
Nang marating namin ang kuwarto, nagpasalamat ako sa paghatid niya pero sabi ko na kaya ko na. Pasulyap-sulyap pa siya habang lumalakad pabalik sa elevator. Biniyayaan ko siya ng isang kindat at flying kiss. Nabunggo tuloy siya sa pintuan ng elevator. Natawa na lang ako.
Napahinga ako ng malalim. Tiningnan ko ulit ang calendar schedule ko. 9PM. Ipinasok ko ang card key at binuksan ang pintuan.
“Good evening, Mr. Ang!”, bati ko sa isang 55-anyos na matanda na nakasandal sa kama. Wala itong suot na pang-itaas at nakatakip ng kumot ang pang-ibabang bahagi nito. Wari ko’y wala na rin itong suot na kahit anuman dahil sa nakikita kong nakabukol sa kumot na iyon. May hawak itong baso ng wine.
“Ah, Ms. Cortez, you’re here… Hmmmm…”, nakangisi nitong bati sabay kilatis sa akin mula ulo hanggang paa. Hindi ito ang una naming pagtatagpo. Sanay na ako sa kanya at medyo panatag na ang loob ko. Alam ko na rin ang mga hilig niya.
“Come, come…”, pag-udyok niya sa akin na lumapit sa kanya. Lalapit pa lang ako nang biglang may yumapos sa akin mula sa likuran. Napalingon ako sa may salamin sa aking kanan upang tingnan kung sino iyon. Isang binata. Mukhang ka-edaran ni Aira. Hubo’t hubad na ito at hindi ko maikakaila ang laki ng burat ng binatang iyon. Mabilis ang paglikot ng mga kamay niya. Mula sa aking puson ay dumulas ang mga ito patungo sa aking mga suso sabay marahang nilamas ang mga ito.
“Uhhhmmmm…”, mahinang ungol ko. Ramdam kong sinusundot ako ng matigas niyang burat sa likuran ko.
Nagsalita si Mr. Ang. “Romeo, anak… Hahaha… Hinay-hinay muna… Mahaba pa ang gabi…”
“Ang guwapo rin pala ng anak niyo, Mr. Ang… Mana sa inyo… Hihihi…”, sambit ko kay Mr. Ang. Kumalas muna ako kay Romeo at tumungo sa lamesa para ilapag ang bag ko. Pinindot ko ang timer button sa phone ko.
“Let’s get started”, sabay dahan-dahang hinubad ang damit ko habang excited na nanonood ang mag-ama.
Abangan!