-AKO SI DIANA-
Final Chapter -Ako Si Diana-
HUWEBES, alas kwatro y media ng madaling-araw. Mabilis akong naglalakad pabalik sa aming bahay pagkatapos ng halos na buong magdamag na gawain kina Mang Andres . Habang naglalakad ako ng mabilis ay panay ang aking usal na sana ay maabutan kong natutulog sa kwarto ang aking bunsong anak na si Diana.
Pagdating ko sa aming bahay ay agad akong pumasok sa loob nito, nakaramdam ako ng kaba ng nakita kong maluwang na nakabukas ang pinto sa kwarto ni Diana.
Marahan akong lumapit sa kwarto ng aking anak at ako ay nagulat nang aking makita ang mga nagkalat na pinaghubaran ng damit. Ngayon ay tiyak ko kung nasaan si Diana. Gumawi ako sa kusina upang lumabas, ngunit saglit na tumigil ng mahagip ng aking paningin ang isang matalim na kutsilyo. Agad ko itong kinuha at hinawakan ng mahigpit.
Lumabas na ako ng kusina at mabilis na nilandas ang daan patungo sa kubo ni Aurelio. Habang mabilis na naglalakad ay nakita ko pa sa gilid ng daan ang lumang kamison at lumang panloob ng aking anak na para bang ginamit na panglatag sa damuhan.
Pinabayaan ko na ang mga iyon dahil halos wala na ako sa aking sarili. Ang laman ng aking dibdib ngayon ay isang matinding poot. May limang metro na lamang ang layo ko mula sa madilim na kubo ng ako ay saglit na tumigil sa tabi ng mga may kataasang halaman na bahagyang nakatapat sa pawid na pinto.
Para akong hinawakan ng anuman at muling bumalik sa akin ang aking katinuan. Kung papatayin ko si Aurelio ay makukulong ako. Paano ang aking anak na siyang magdurusa dahil sa mga nangyari? Sa edad niyang iyon ay hindi kaya siya makaisip na saktan ang sarili dahil sa sinapit namin ni Aurelio?
Sino ba ang tunay na may kasalanan kung bakit ngyari sa amin ang ganito? Si Aurelio ba na sinamantala ang kahinaan ng aking anak? Si Diana ba naging mapusok at nagpadala sa simbuyo ng kanyang damdamin? O ako na ina ang nagkulang sa aking pagkalinga at pagbibigay ng pangangailan ng lalaking dapat ko sanang kinakasama?
Nasa ganito akong pag-iisip ng may magsindi ng ilawang gasera sa kwarto. Dahil sa pagkalito at hindi ako makabuo ng tiyak gagawin ay napilitan kong itago ang aking sarili sa likod ng mga matataas na halaman na bahagyang nasa harap ng pawid na pinto.
Ilang saglit pa at nakita kong unti-unting may nagbubukas ng pawid na pinto, at ng ganap na itong mabuksan ng maluwang ay lumantad sa aking mata ang nakahubot-hubad na maitim at matipunong katawan ni Aurelio. Saglit lang itong nagpalinga-linga sa madilim na kapaligiran, nakaharang ito sa aking paningin kaya hindi ko makita ang loob ng kwarto kung saan nagmumula ang liwanag.
Ang takot na nasa aking katawan ay biglang lumago ng husto ng umalis na ang hubad katawan ni Aurelio sa bukas na pintuan ng kubo at nagtungo ito sa paliguan. Dahil ngayon ay kitang-kita ng aking mga mata ang isang maputing katawan na hubot-hubad na nakahiga sa makapal na kumot.
At tuluyan ng akong na-blanko at nawalan ng lakas ng mayamaya pa ay bumangon ang may-ari ng katawan na ito na bahagyang sinuklay ang kanyang mahabang itim na buhok gamit ang sarili niyang daliri, at ito ay walang-iba, kung hindi ang aking sariling anak na si Diana. Ang masakit na katotohanan na ito ay kanina pa naglalaro sa aking isipan. Ngunit higit pa lang mas masakit kapag sumampal na sa iyong harapan.
Ngayon ay sumigaw sa akin ang katotohanan na kapwa nagsisinungaling ang mga ito sa akin. Marahil ay matagal nang nakuha ni Aurelio ang dangal at kapurihan ng aking bunsong anak. Dito na tuluyang nawala ang aking lakas para kumilos at nanatili akong nakapako sa aking pinagtataguan.
Nakita kong tumayo na si Diana at hindi man lang naghanap ng pangtakip sa hubad nitong katawan, sa halip ay diretsong lumabas ang aking anak mula sa kwarto na nakahubot-hubad ding tulad ni Aurelio at sinundan sa paliguan ang kanyang kalaguyo.
Ilang buhos pa ng tubig ang aking narinig at mayamaya pa ay magkahawak-kamay na lumabas ang dalawa mula sa paliguan na hubot-hubad pa din, at dumako sa may bandang gitna sa loob ng kubo at doon tinutuyo ang kanilang mga hubad at basang katawan gamit ang iisang tuwalya.
Pagkatapos ay muling pumasok si Aurelio sa loob ng kwarto at nagsuot ng pantalon, kumuha ito ng isang mahabang damit iniabot iyon sa aking anak. Isinuot ni Diana ang isang lumang damit ni Aurelio. Pagkatapos ay nakita kong nag-usap saglit ang dalawa, naririnig ko ng bahagya ang kanilang boses ngunit hindi ko naiintindihan ang kanilang mga sinasabi dahil sa aking distanya mula sa kanila.
Pagkatapos nilang mag-usap ay saglit na naghalikan ang dalawa at nang naghiwalay ay gumawi na palabas ng pinto ang aking anak. Ngunit bago nakalabas si Diana ay lumingon ito sa loob na para bang tinawag ito ni Aurelio.
Nakita kong muling lumapit si Aurelio kay Diana at saglit na muling nag-usap ang dalawa. Biglang itinaas ng aking anak ang kanyang dalawang kamay at mabilis namang inalis ni Aurelio ang damit na kanina ay ipinasuot niya dito. Naging dahilan ito upang mabilad na naman ang kahubaran ng aking bunsong anak sa harapan ni Aurelio.
Isinampay ni Aurelio ang damit sa sampayang alambre sa loob ng kubo at pagkatapos ay ito naman ang naghubo ng kanyang kupas na pantalon at ipinatong iyon sa lamesa. Mainit na naghalikan ang dalawang hubad na katawan sa aking harapan at napansin kong kusang hinawakan ng aking anak ang nakatayong pagkalalaki ni Aurelio, si Aurelio naman ay mabilis ding ibinaba ang katawan at sinapo naman ang pagkababae ng aking anak.
Nagtagal din sila sa gaanong ayos bago naghiwalay ang kanilang mga bibig at bahagyang naghiwalay ang kanilang mga katawan. Lumuhod na si Aurelio sa harapan ng aking anak at bahagyang iniangat naman ni Diana ang kanyang kaliwang hita at ipinatong ang kanyang kaliwang paa sa isang silya malapit sa kanyang paanan.
Pagkatapos ay hinawakan ni Aurelio ang nakaangat na hita ni Diana at mabilis na kinain ang pagkababae ng aking anak, mula sa aking pinagtataguan ay aninag ko ang nasasarapang itsura ng aking bunso habang naririnig ko ang kanyang mga ungol at pagdaing. Lalong bumuka ang labi ng aking anak ng magsimulang dalirin ni Aurelio si Diana habang patuloy sa pagkain ng pagkababae ni Diana.
Mayamaya pa ay isang mahabang ungol ang pinakawalan ng aking anak na bahagyang nangisay sa sarap, alam kong narating na ni Diana ang sukdulan ng kaligayahan. Si Aurelio naman ay muling tumayo at hinalikang muli si Diana.
Pagkatapos maghiwalay ng kanilang mga bibig ay kusang lumuhod naman si Diana sa harapan ng pagkalalaki ni Aurelio. Ihinawak ni Diana ang kaliwang kamay sa ilalim ng itlog ni Aurelio at gamit ang kanang kamay ay hinawakan ang nakatayong pagkalalaki ng lalaki.
Nagsimula ng gumalaw ang mga kamay ni Diana sa buong kahabaan at kalakihan ng pagkakalaki ni Aurelio. Habang ginagawa ito ay nakita kong isinubo na ng aking anak ang kabuuan ng ulo at katawan ng pagkakalaking kanyang pinapasarap. Ibayong sarap din ang naaninag ko sa mukha ni Aurelio na ngayon ay masuyong hinahaplos ng kaliwang kamay ang buhok ni Diana habang nakatukod sa lamesa ang kanang kamay nito.
Mayamaya pa ay dalawang kamay na ni Diana ang nakahawak sa magkabilang hita ni Aurelio habang ang mga kamay naman ni Aurelio ay nakahawak na sa ulo ng aking anak. Hindi na gumagalaw ang ulo ni Diana kung hindi ang baywang na ni Aurelio ang kusang nag-aatras-abante upang mabilis na mailabas-pasok ang kanyang pagkalalaki sa bibig ni Diana.
Ilang napakabilis na paggalaw pa at si Aurelio naman ang narinig ko na nagpakawala ng masarap na ungol habang patuloy na inilalabas-pasok ang kanyang pagkalalaki sa bibig ni Diana. Pagkatapos ay napansin kong tumingala si Diana at ibinuka ang kanyang bibig para ipakita malamang ang naipong semilya ni Aurelio sa loob ng kanyang bibig. Tumango si Aurelio sa harapan ng aking anak na parang may sinasabi, at pagkatapos ay lumunok na si Diana. Kumuha si Aurelio ng isang basong tubig at iniabot sa aking anak.
Si Diana naman ay naglinis ng bibig gamit ang tubig na ibinigay sa kanya ni Aurelio. Inabutan din ng parang basang bimpo ni Aurelio si Diana na ginamit naman ng aking anak upang linisin ang harap ng kanyang bibig at nagpunas hanggang sa leeg. Ipinatong nila sa lamesa ang basang bimpo at baso at pagkatapos ay dumako sa may dingding ng kubo malapit sa may nakabukas na pintuan. Sumandal si Diana sa dingding at hinintay ang paglapit ng Aurelio.
Nagyakap ang mga ito at muling naghalikan ng matagal. Itinaas ni Aurelio ang kaliwang hita ni Diana at saka nito marahang ibinanaba ang katawan at nakita ko na lang na sabay ng gumagalaw ang kanilang mga katawan. At naghalo na ang ingay ng kanilang mga daing at pag-ungol sa loob ng munti at lumang kubo.
Kapwa sarap na sarap sa kanilang pagtatalik na para bang ang daigdig ay kanilang pag-aari at gayun na lamang ang kanilang lakas ng loob na magtalik ng hindi man lamang isinara ang pawid na pinto na maluwang na nakabukas.
Kahit mas maliwanag sa kwarto kung saan naroon ang gasera ay sapat ang liwanag nagmumula doon upang medyo malinaw na maaninag ang kanilang napakahalay na ginagawa. Na para bang natural na lang sa dalawa ang nagtatalik ng walang pakialam may makakita man sa kanila o wala. Habang pinagmamasdan ko ang dalawang katawang sarap na sarap sa kanilang makamundong kasalanan ay pumasok sa aking isipin ang pagsasama namin ni Aurelio.
Simula ng magsama kami kay napakadalang na may mangyari amin, dahil ang aking buong akala ay isang makakausap lamang sa buhay at paminsan-minsang pagbibigay ang kailangan ni Aurelio ng higit sa pisikal na kaligayahan. Kaya kahit kailan ay hindi ako naging mainit sa aming pisikal na relasyon at nakuntento na lamang sa ako napakadalang naming pagtatabi na para ako ay nagbibigay-daan lamang ng makaraos siya.
Dahil sa masaya naman ang aming pagsasama at palagay ang loob namin sa isat-isa ay akala ko ay sapat na yun. Ngunit ngayong nasasaksihan ng dalawa kong mata ang walang humpay nilang pag-iisa ay nakaramdam ako ng matinding sumbat ng kunsenya, na para bang ako nagtulak kay Aurelio at Diana sa kasalanang kanilang ginagawa ngayon sa aking harapan.
Dahil sa mga isiping ito ay naluluha akong lalong nawalan ng lakas na magsalita o puntahan man lang ang taksil kong kinakasama at taksil ko ding anak, dahil batid kong may malaki akong pagkukulang dahilan upang mangyari ang hinala na noon ko pa nahihiwatigan.
Inabot ng halos tatlumpung minuto ang pagpapasarap ni Aurelio at Diana sa aking harapan ng narinig ko ang kanilang magkasunod na pagpapakawala ng napakasarap na ungol na katibayan na muli naman nilang nalasap ang ikalawang sarap ng sukdulang kaligayahan sa pagtatalik. Humihingal na nagyakapan ang dalawa at pagkatapos ay muli na namang naghalikan. Dahan-dahang naghiwalay ang kanilang katawan at nakita kong biglang lumuhod si Aurelio na parang may pinagmamasdan sa pagkababae ng aking anak. Mayamaya pa ay tumayo na ito at hinawakan ang kamay ni Diana at muling nagtungo ang dalawa sa paliguan.
Muli akong nakarinig ng ilang buhos ng tubig at mayamaya pa ay muli bumalik sa loob ng kubo ang dalawa at nagbihis. Nang tumingin ako sa aking relo ay kanina pa pala lampas alas singko ng umaga. Nakita kong parang nagpapaalam na si Diana kay Aurelio para bumalik sa bahay. Ihinatid ni Aurelio hanggang sa labas ng kubo ang aking anak at saglit na namang naghalikan ang dalawa at tuluyan ng naghiwalay.
Bumalik na sa loob ng kubo si Aurelio at nilandas naman ni Diana ang daan pauwi sa aming bahay. Pagkatapos kong masaksihan ang lahat ng ito ay tinanggap ko ang katotohanan na wala na akong magagawa pa. Hindi kaya ng aking pusong patayin si Aurelio at ako ay magdusa sa kulungan na maging dahilan upang saktan ng ni Diana ang sarili dahil sa matinding pagsisisi.
Hindi din kaya ng aking puso na ipamalita ang napakalaking kahihiyang ginawa ng aking anak. Kahihiyan na kung malalaman ng lahat ay habambuhay na dadalhin ng aking anak bilang parusa sa kanyang mapusok na pagtatampisaw sa kasalanan.
Tumingin muna ako sa kubo na walang liwanag dahil patay na pala ang gasera at wala na din si Aurelio loob at nakalabas na, kasalukuyang nitong inaayos ang bitinan ng mga upo sa may kalayuan.
Dahil hindi niya ako kita ay marahan akong naglakad papasok sa nakabukas na pinto ng kubo. Pagkapasok ko sa loob ay may natapakan akong madulas na malagkit na likido, naalala kong dito sa nakasandal ang aking anak habang mainit na nakikipagtalik kay Aurelio. Ngayon ay batid ko na kung ano ang pinagmamasdan ni Aurelio sa harapan ng aking anak pagkatapos nitong magpunla ng semilya sa sinapupunan ni Diana.
Marahan kong iginala ang aking paningin sa loob ng medyo madilim na kubo, sa loob ng kwarto at sa may paliguan. Sa aking isipan ay sumisigaw ang katotohanan na napakaraming kahalayan na ang naganap sa pagitan ni Aurelio at Diana sa bawat parte ng lumang kubong ito.
Muli na namang naglandas ang mga luha sa aking pisngi dahil sa matinding pagsisisi, kung hindi sana ako nagkulang kay Aurelio at naging mas maingat sa pagbabantay sa aking anak na si Diana ay marahil ay napigilan ko ang pangyayaring ito. Ang pangyayaring babaunin ko hanggang kamatayan huwag lamang malagay sa kahihiyan ang pinakamamahal kong anak.
Lumabas na ako ng kubo at humakbang na pauwi sa bahay. Kailangang kong kausapin ng masinsinan si Diana, at pagkatapos ay saka ko naman haharapin si Aurelio.
Pagkatapos ng isang nag-aalab na gabi na aming pinagsaluhan ni Tiyo Rel kung saan, paulit-ulit naming nilasap ang sarap at ligaya ng bawal naming pagmamahalan. Aking aamin na noong una ay matinding libog lang ang nag-uudyok sa akin para maging sunud-sunuran sa lahat ng kahalayan na ninanais niya sa akin, ngunit batid ko na ngayon ang katotohanang may malaking puwang na siya sa aking puso, bagaman hindi maitatanggi na naroon pa din ang matinding libog, ay pinantayan na ito ng salitang pag-ibig.
Nagpaalam na ako sa kanya na ako ay uuwi na at sa bahay ko aantayin ang aking inay, kung saan akin ng ipagtatapat ang lahat-lahat, buong katotohanan at walang kahit isang kasinungalingan. Habang naglalakad ay muli kong nakita ang nilatag kong kamison at panloob sa damuhan na ginamit kong higaan ng aking ipinakain kay Tiyo Rel ang aking pagkakababae. Dinampot ko ang mga ito at tuluyan na akong umuwi sa aming bahay. Nang makapasok na ako sa bahay ay tumuloy na ako sa aking kwarto, dito ko na isa-isang pinulot ang aking mga nagkalat na damit at inilagay sa tubalan. Habang inaayos ko ang aking kama ay narinig ko ang malumanay na boses ng aking ina.
ELENA : Diana…
Lumingon naman ako at malungkot na ngumiti sa aking ina. Ito na ang panahon na maging totoo ako sa aking sarili, hindi bilang isang malibog, malandi at makating babae kung hindi bilang ako, na si Diana.
DIANA : N-nay, aaminin ko na po sa inyo. Matagal na po kaming may relasyon ni Tiyo Rel. P-patawad po Nay.
Sa sandaling ito ay hindi ko na kayang lumuha, tanging pait na lang at awa sa aking ina ang aking nararamdaman. Dahil ang aking mala-santang imahe na nasa isip nito ay nabasag na.
ELENA : Alam ko na ang katotohanan Diana. Dahil galing ako sa kubo kanina lang. Nakita ko lahat ang ginawa ninyo ni Aurelio pagkagising ninyo.
Bagaman ayaw kong umiyak ay muli namang namuo ang luha sa gilid ng aking mga mata. Isang mapait at malungkot na ngiti ang muling gumuhit sa aking mga labi.
DIANA : Patawad po Nay, dahil nagkaroon po kayo ng isang anak na tulad ko.
Lumapit sa akin ang aking Inay at yumakap sa akin habang hinahaplos ang aking mahabang buhok sa likuran. Dito na naglandas ang luha sa aking magkabilang pisngi.
ELENA : Ako ang may malaking pagkukulang anak, sa akin nagmula kung bakit kayo nakaabot sa ganyan ni Aurelio.
ELENA : Mahal mo na ba talaga siya anak o init lang katawan ang nararamdaman mo.
Marahan akong nagyuko ng ulo at saka sumagot.
DIANA : Pareho po Nay.
ELENA : Pinilit ka ba niya o ginamitan ka ng dahas noong una?
Humikbi akong umiling sa aking Ina.
ELENA : Kusang-loob mo bang ibinigay ang sarili mo sa kanya.
Muli ay isang mahinang tango ang aking isinagot sa aking Ina.
ELENA : Anong plano mo anak? Napakabata mo pa at alam mong may edad na si Aurelio.
DIANA : Hindi ko po alam Inay… Hindi ko po talaga alam…
ELENA : Huwag ka ng umiyak Diana. Kakausapin ko muna si Aurelio sa kubo. Huwag lang mag-alala anak at hindi ako makikipag-away. Pagod na din ako. Magpahinga ka na at magiging maayos din ang lahat.
DIANA : S-sana nga po Nay, mahal ko po kayo ni Ate, pero mahal ko na din po si Tiyo Rel. Ayaw ko pong mapalayo sa inyo ni Ate Jenna, hindi ko na po alam….
ELENA : Alam ko anak, ako na ang bahala. Magpahinga ka na.
Parang batang paslit akong inalalayan ng aking inay sa kama, bahagyang kinumutan, hinalikan sa noo at saka lumabas na ang aking inay papunta sa kubo upang kausapin si Tiyo Rel. Ako naman dahil sa sobrang pagod sa madaming ulit naming pagtatalik sa buong magdamag hanggang kaninang madaling araw ni Tiyo Rel ay nakatulog na din ng tahimik at payapa.
Malayo pa lang ay natanaw na ni Aurelio na papunta sa kanyang kubo si Elena. Nagsuot siya ng damit at inantay ito sa labas. Alang-alang kay Diana ay ayaw na niyang makipagtalo o makipag-away kay Elena.
ELENA : Sa loob tayo mag-usap.
Si Aurelio ang nagsimula.
AURELIO : Alam kong malaki ang kasalanan ko sayo at sa anak mo Elena. Hindi ko sinasabing tama ako ngunit lalaki lang ako Elena, mahina din at natutukso, may pangangailangan.
ELENA : Nariyan na yan Aurelio, ang nais kong pag-usapan natin ay ang kinabukasan ng anak ko. Payag na ako na ituloy ninyo ang inyong relasyon ngunit mayroon akong mga kondisyon.
AURELIO : Ituloy mo Elena, nakikinig ako.
ELENA : Una, alam mong napakabata pa ni Diana, at kailangan niya ng “tunay” na makakasama sa buhay, na magiging kasama niya hanggang sa pagtanda niya, nais kong kusa mong palayain at ibigay si Diana sa lalaking tatanggap sa kanya limang taon mula ngayon. Marahil ang limang taon na pagsasama ninyo ay malaki ng kasapatan sayo. Ikalawa, isang anak lang ang ibibigay sayo ng anak ko. Kapag nagbunga na ang ginagawa ninyo at nakapagsilang na si Diana ay magsisimula na siyang mag-ingat. Palalabasin na lang natin na tinakbuhan siya ng lihim niyang nobyo. Ang dahilan ko kung bakit isa lang ang dapat ninyong anak ay dahil kung higit pa sa isa ay tiyak na maghihinala na ang buong lugar na ikaw ang bumuntis sa anak ko, at para magkaroon din si Diana ng pagkakataon at pag-asa na may lalaking tatanggap sa kanya. Mas madaling tanggapin ang isang babae na may isa lang anak. Ikatlo, mananatiling lihim sa ibang tao ang inyong relasyon bilang pag-iingat sa kapurihan ng anak ko, kung may ginagawa man kayong maaaring maging daan na malaman ng lahat inyong lihim na relasyon ay dapat ninyong itigil, alam mo na siguro ang ibig kong sabihin, dahil narito ako kaninang madaling araw at nasaksihan ko ang lahat ng ginawa ninyo ni Diana, mas madaling sabihin na tinakbuhan siya ng kanyang nobyo kaysa malaman nila na ang aking kinakasama ay inagaw ng aking bunsong anak. Kung mahal mo talaga si Diana at hindi init lang ng katawan ang nararamdaman mo sa anak ko ay tatanggapin mo ang mga kondisyon ko.
AURELIO : Sige, tinatanggap ko, dahil alam kong matanda na ako at napakalaki ng agwat ng edad namin, at tinanggap ko na din na hindi ako ang dapat niyang makasama sa pagtanda niya. Ngayon, mayroon akong tatlong kondisyon din. Una, dito matutulog ang anak mo tuwing gabi sa kubo ko bilang aking asawa. Matutulog lamang siya sa bahay mo tuwing Linggo, kapag may dalaw siya, o nariyan ang kapatid at mga kamag-anak ninyo o sa mga pagkakataong kailangan lang para manatiling lihim ang aming relasyon. Ikalawa, hindi mo kami pakikialaman sa pagsasama naming dalawa bilang mag-asawa. Ikatlo, ako ang pipili ng lalaking para kay Diana pagkalipas ng limang taon naming pagsasama.
ELENA : Tinatanggap ko din ang lahat ng mga kondisyon mo. Mas makakabuting ilihim natin ito kay Diana, dahil bata ang kanyang puso at mahal ka ng anak ko, masakit sa kanyang malaman na may hangganan na agad ang inyong magsisimula pa lang na pagsasama. Hayaan mong magpahinga maghapon ang anak ko sa bahay, at mamayang gabi, kapag latag na latag ang dilim, ay dadalhin ko si Diana dito sa kubo mo para ibigay sayo. Kaya ang gawin mo, ayusin mo at palakihin ng kaunti itong magiging tahanan ninyo tuwing gabi bilang mag-asawa.
AURELIO : Ako ng bahala dun Elena. Salamat sa pagtanggap mo, alam kong masakit sayo to, wala na din namang magbabago kahit humingi pa ako ng tawad sayo ngayon.
ELENA : Ipangako mo lang sa akin na hindi mo bibigyan ng dahilan ang mga tao upang pag-usapan kayo ng anak ko, at huwag na huwag siyang sasaktan o pagbubuhatan man ng kamay. At siya lang ang magiging asawa mo habang magkasama kayo. Yan lang ang kailangan kong marinig sayo.
AURELIO : Makakaasa ka Elena. Pangako ko yan sayo.
Lumabas na si Elena ng kubo at si Aurelio naman ay nagsimulang maglinis sa loob at labas, at ayusin ang maaaring ayusin.
Hindi ko alam kung gaano ako katagal na nakatulog, pag gising ko ay tanghali na pala. Inayos ko saglit ang aking sarili at hinanap ang aking inay. Nakita ko siyang naglilinis ng bigas sa lamesa sa kusina, lumapit ako sa kanya upang tumulong.
DIANA : Nay, tungkol po kay Tiyo Rel, ano po…
Ngumiti sa akin si Inay, isang ngiting magaan na para bang may nawalang malaking dinadala sa dibdib.
ELENA : Huwag ka ng mag-alala Diana, nag-usap na kami ni Aurelio. Mamayang gabi na tayo mag-usap at may ipapagawa din ako sayo.
PAGSAPIT NG GABI, Alas nuebe. Sabay na binabaybay ng mag-ina ang landas patungo sa kubo ni Aurelio. Si Aurelio naman ay kanina pa sabik na sabik na makita si Diana. Kaya ng makita niyang malapit na ang mag-ina ay ibinukas niya ng maluwang ang pawid na pinto. Ngunit medyo nagulat siya sa nakita niyang ayos ni Diana, nakabalot ang katawan nito ng isang kumot . Pinapasok niya ang dalawa sa loob at muling isinara ang pinto.
ELENA : Aurelio, narito ang anak kong si Diana na akin ng ibibigay sayo, ingatan mo siya at tratuhin mo ng may pagmamahal at hindi para lamang gamitin sa pangangailan ng laman.
AURELIO : Makakaasa kang hindi ko pababayaan ang anak mo at mamahalin ko siya ng totoo bilang aking asawa.
ELENA : Diana, gaya ng mga sinabi ko na sayo kanina, bagaman sa tuwing gabi ka lang makakapunta dito sa kubo ay ituring mong asawang tunay si Aurelio. Hindi mo na dapat siya tawaging Tiyo kapag kayong dalawa na lang magkasama. Tawagin mo siya sa pangalan niya at buong pagmamahal at katapatan mo din siyang paglingkuran bilang asawa.
DIANA : Opo Nay. Pangako po.
ELENA : Alisin mo na yang nakabalot sayong kumot Diana.
At inalis na ni Diana ang kumot na nakabalot sa kanyang katawan, at muling tumambad kay Aurelio ang maputi at napakagandang hubog ng katawan ni Diana na ngayon ay nakahubo’t-hubad na nakatayo sa kanyang harapan. Bagaman napakainit ng kanyang pakiramdam dahil sa nakita ay may pagtataka siyang napatingin kay Elena.
ELENA : Aurelio, alam mong mahirap lang ang pamumuhay namin. Hubad kong ibinigay sayo ang aking anak bilang katunayan na wala siyang ibang maipagmamalaki sa buhay kung hindi ang dangal at kapurihan na naibigay na niya sayo. Magsikap ka sana ng husto mula ngayong araw at pagsikapan mong maibigay ang lahat ng pangangailan ng anak ko, hindi lamang sa init ng katawan, kung hindi maging materyal na pangangailangan din.
AURELIO : Magsusumikap ako ng husto para kay Diana, sisikapin kong hindi makaramdam ng kahit na anong hirap sa piling ko ang anak mo.
Niyakap ni Elena ang kahubaran ng anak at saka ito ginawaran ng masuyong halik sa pisngi.
ELENA : Diana.. Aalis na ako, nasa bahay lang ako kaya wag mong iisipin na iniwan kita. Ina mo pa din ako at anak pa din kita.
Lumapit ang nakahubad na si Diana kay Aurelio naghawak-kamay ang dalawa sa harap ni Elena. Nagbigay ng tapat na ngiti na may halong lungkot si Elena sa bagong mag-asawa at saka siya lumabas ng kubo at isinara ang pawid na pinto.
Pagkaalis ni Inay ay masuyo akong niyakap ni Aurelio at ikinulong sa kanyang yakap ang mainit na hubad kong katawan. Yumakap din ako sa kanya at hinanap ang kanyang mga mata.
DIANA : A-aurelio… sayo na ako mula ngayon… ingatan mo sana ako at huwag mo akong pababayaan at paluluhain.
AURELIO : Makakaasa ka Diana, mamahalin kita ng lubusan at gabi-gabi kitang paliligayahin.
DIANA : Kung maaari ay ayaw ako ng may mangyayari sa inyo ni Ate Jenna. Hayaan mo na si ate na maging tapat kay Kuya Renan.
AURELIO : Pangako Diana, ikaw na lang nag-iisang babae para sa akin mula sa gabing ito.
Hinubad na ni Aurelio ang kanyang damit ang pantalon. Hinawakan niya ako sa kamay at inalalayan papasok sa loob ng kwarto. Sa munting kwarto kung saan niya ako unang kinuha. Hindi ko na inaantay pa na si Aurelio ang maglatag ng makapal na kumot na aming magiging higaan tuwing gabi. Saglit naman siyang bumalik sa loob ng kubo at kumuha ng isang basong tubig at basang bimpo at inilagay ang mga iyon sa may ulunan ng makapal na kumot. Nang mapansin ko iyon ay matamis akong ngumiti kay Aurelio. Makakatikim na naman ng mainit na tamod hindi lamang ang aking pagkababae ngayong gabi kung hindi maging aking ang bibig.
Pagkatapos kong ayusin ay tumayo na ako at itinapat ang aking katawan kay Aurelio ng napakalapit at dumausdos ang nagbabagang malaking pagkalalake ni Aurelio paitaas sa aking tyan. Hinawakan ni Aurelio ang aking baywang at akin naman ipinulupot ang aking mga bisig sa kanyang batok. At sa napakadaming pagkakataon, muli namang naghinang ang aming mga maiinit na labi, at nilasap ng buong sarap ang katawan ng bawat isa sa buong magdamag. “Walang klase bukas, dahil may programs lang naman”.
Tungkol naman kay Ate Jenna, ay ipinagtapat din naming mag-asawa sa kanya ang sitwasyon, at ang katotohanang matagal ko ng alam na may lihim din silang relasyon ng aking asawa. Ibinalik ko kay ate ang kanyang kulay asul na magandang panty na labis naman niyang ikinatuwa. At simula noon ay wala ng muling namagitan pa kay ate at sa aking asawa.
At mabilis na lumipas ang tatlong taon, matagal din naming hinintay na magbunga ang pagpupunla niya ng tamod sa akin sinapupunan. Bagaman inabot ng tatlong taon bago ako nabuntis ay mas bata pa din ako ng aking isilang ang anak namin ni Aurelio kumpara kay Ate Jenna.
Lalong naging masaya ang pagsasama namin ni Aurelio, ng isilang ko ang aming anak ng ako ay disinuebe na, tulad ni Inay ay hirap din akong mabuntis.
Gaya ng usapan, ipinamalita na ako ay tinakbuhan ng aking lihim na nobyo. At kahit may anak na ay marami pa ring lalaki ang nanliligaw sa akin. Nagtataka ako kung bakit para akong pinagtutulukan ni inay at Aurelio na harapin ang aking mga manliligaw gayung may asawa na ako.
Dahilan nilang dalawa ay para hindi daw maghinala ang mga tao. Wala akong pinakitungahan ng mabuti ni isa man sa kanila, dahil sapat nasa akin si Aurelio na na siyang nagpapaligaya sa akin gabi-gabi, kaya sa ilang linggo lang ng panliligaw ay marami ang sumuko na agad.
Nang ako ay nasa beynte na ay nagkaroon ako ulit ng isang masugid na manliligaw, dito ko nakilala si Gabriel, isang kapitalistang tagabayan na mabait naman at pursigido talaga sa akin sa kabila ng pagkakaroon ko ng isang anak at sa aming mahirap na katayuan sa buhay. Isang taon pa ang lumipas at patuloy pa din sa panliligaw sa akin si Gabriel ngunit talagang ayaw ko dahil mahal ko ang aking asawang si Aurelio.
Minsan isang gabi pagkatapos ng mainit naming pagtatalik ng aking asawa ay kinausap niya ako…. at nagpaalam.
AURELIO : Mukhang talagang tapat at gustong-gusto ka ng manliligaw mong si Gabriel, Diana. Mahigit isang taon na ay patuloy ka pa ding nililigawan, gayung maraming dalaga ang tiyak na nagkakagusto sa kanya, maykaya ang pamilya, maabilidad at may tindig naman.
DIANA : Hay naku. Tigilan mo nga ako Aurelio kung ayaw mong magalit ako sayo. Parang gusto mo akong ipamigay sa iba. Alam mo namang balewala sa akin ang edad nating dalawa.
AURELIO : Sinabi ko lang na gusto ko yung tao dahil mabait at masugid talaga sayo. Halika nga dito…
Ngumiti sa akin si Aurelio at muli akong hinalikan sa mga labi na muli namang nauwi sa isang mainit na namang pagsasanib ng aming mga katawan. Pagkatapos ng aming mainit na ikalawang pagniniig ay nagpaalam siya sa akin habang magkayakap kaming nakahiga sa kumot.
AURELIO : Diana.. Luluwas ako bukas ng probinsya namin at bibisitahin ko lang yung naiwang lupa ko doon. Kakausapin ko ang mga kamag-anak ko na paghati-hatian na namin at dito natin gagamitin ang pera, para na din sa kinabuksan ninyo ng anak natin.
DIANA : Gaano katagal kang mawawala? Nasanay na akong narito ka palagi sa tabi ko. Kapag matagal ay huwag ka na lang umalis.
Natatawang sumagot sa akin si Aurelio.
AURELIO : Matagal na ba yung limang araw. Saglit lang yun. Ilang paggising mo lang ay kapiling mo na ulit ako.
DIANA : Aurelio ha. Limang araw lang. Pwedeng umiksi pero wag mong dadagdagan. At wag na wag kang mambabae dun. Alalahanin mong may anak na tayo at naghihintay ako sayo dito.
AURELIO : Sa tanda ko ba namang ito ay may bata pang magkakagusto sa akin? Napakapalad ko na nga at inibig mo pa din ako.
DIANA : Tigilan mo nga ako Aurelio. Alam mong hanggang ngayon ay baliw na baliw pa din ako sa romansa at malaking tite mo. Subukan mo lang talaga, puputulin ko talaga yan!
Natatawang nakatulog na kami habang nagkukulitan. Kinabukasan ay lumuwas na si Aurelio dala ang isang may kalakihang bag na ang sabi niya ay mga binhi na pantinda ang laman. Mahigpit kaming nagyakap at mainit na naghalikan sa loob ng kubo bago siya umalis.
Ngunit ang limang araw ay dumating at walang Aurelio na bumalik. Hangang sa ang aking nakakakabang paghihintay ay umabot ng mga buwan at naging mga taon. At dito ko na tuluyang tinanggap na hindi na ako babalikan ng aking asawa. Labis ang lungkot na aking nadama at may mga gabing lumuluha akong mag-isa. Sa aming anak na lalaki ako kumuha ng lakas, kakulay ito ni Aurelio ngunit namana naman sa akin ang maamong mukha.
Dalawang taon na ang lumipas at masugid pa ding nanliligaw sa akin si Gabriel. Dahil sa tyaga at mabuting ugali ay hindi naglaon ay sinagot ko na din siya. Nakatulong sa aking pagpapasya ang naalala kong papuri sa kanya ni Aurelio.
Nasa beynte-syete na ako at dalawa na ang aking anak. Ang panganay ay kay Aurelio at kay Gabriel naman ang bunso. Naging mabuti na ang aming buhay ni inay ng naging mag-asawa kami ni Gabriel dahil likas na maykaya ang pamilya nito. Amin na ding naibenta ang lupang kinatitirikan ng dati naming lumang bahay at ibinigay ang pinagbilhan kay Ate Jenna at Kuya Renan na ngayon ay tatlo na ang kanilang mga anak.
Sa malalim na gabi habang katabi kong natutulog si Gabriel ay maiinit ko pa ding naaalala ang limang taong kaligayahan na aking naranasan sa piling ni Aurelio. Akin na lang dasal na sana ay ligtas at payapa siyang naghahalaman kung saan man siya naroon ngayon.
ANG KASALUKUYAN. Itinigil ko na ang aking pagsusulat at iniwan ang magandang kwaderno sa aking sulatang lamesa. Tumayo ako at binuksan ang bintana sa aming may kalakihang kwarto ni Gabriel. Sinamyo ko ang hangin na parang inaalala ang hangin sa kaparangan kung saan naroon ang lumang kubo ni Aurelio.
Binalikan ko ang aking kwaderno at saka ito tinalian ng magandang laso. Bumaba ako sa ibabang palapag ng malaking bahay na amin ngayong tinitirhan ng aking inay. Lumapit ako sa isang tagasilbi at magalang nagsabi na magsilab ng kahoy sa malayong likuran sa may likod-bahay.
Nang matapos na ang aking ipinagawa ay tiningnan ko muna ang aking inay na masayang kalaro ang aking dalawang anak. Lumabas na ako sa likod-bahay at lumapit ng bahagya sa mga naglalagablab na kahoy. Minsan ko pang niyakap ang aking kwaderno at pagkatapos ay mainit ko itong hinagkan.
At saka ko ito marahan na ihinagis sa mga nag-aapoy na kahoy. Nanatili ako sa aking pagkakatayo habang nakamasid sa unti-unting nasusunog na mga papel. Napigtas na ang lasong nakatali dito na sinabayan ng mahinang pag-ihip ng hangin. Dahil dito ay nabuksan ang takip ng aking magandang kwaderno na ngayon ay nag-aapoy na din. Namuo ang luha sa aking mga mata, at matamis akong ngumiti, ng ang aking makita ang aking isinulat sa unang pahina ng magandang kwaderno…
“Ako si Diana, at ito ang aking mga karanasan”
-WAKAS-