PROLOGUE
December 23. Tandang tanda ko pa. Dalawang araw bago magpasko. Dalawang araw din bago ang birthday ko, nang sabihin nina mama at papa na meron akong kapatid sa labas.
Di ko alam ano’ng sasabihin sa kanila. Gusto kong umiyak at magalit.
Nangingilid na ang mata ko sa luha. Di ko matanggap. Noon ko lang naramdaman ang ganung sakit.Ang unico hijo nina mama at papa, eto at may kapatid pala. Nakita ni mama na halos maiyak na ako. Dinala nya ako sa kusina para kausapin. Naiwan si papa sa sala. Nag-aalala ang mukha nya.
“Calvin, anak.” Narinig ko na naman ang malambing na boses ni mama.
“Ma, totoo ba yun?” Tuluyan na akong naiyak.
“Oo anak. Noong isang linggo pa nakwento sa akin ng papa mo. Kakamatay lang ng nanay ni Brent, at bilang ama, ay responsibilidad ng papa mo na alagaan sya.”
Alam ko ay nahihirapan din si mama sa pag-amin ni papa. Na may dadagdag pa sa akala naming maliit naming pamilya. Idol ko si papa, di ako makapaniwalang may naging kabit sya.
Doon na kinwento ni mama na ang nanay ni Brent ay sekretarya ni papa sa opisina.
Matagal na daw may gusto kay papa ang sekretarya nya. Kilala ito ni mama dahil nakikita nya kapag dumadalaw sya sa opisina nito. Maganda daw ito, pag-amin ni mama. Pero hindi sya gusto ni papa.
Isang gabi matapos ang kasiyahan ay nalasing si papa, at may nangyari sa kanila.
Nagalit si papa dahil ayaw nyang magkasala kay mama, pero may nangyari na. Kinausap nya ang sekretarya na wag nang mauulit. Ilang linggo na ang lumipas nang malaman ng babae na buntis sya. Nagresign sa kumpanya at nagpakalayo layo. Di na ito nakita pa ni papa.
Nagawang itago ni papa kay mama ang lihim nya.
Hanggang isang araw, matapos ang 18 taon ay makatanggap sya ng tawag mula sa dati nyang sekretarya. Nakikipagkita ito sa kanya. Importante daw.
Nagkita sila sa malapit na restaurant at nag-usap.
Dito na nagkwento si Tita Jenny, nanay ni Brent na may taning na ang kanyang buhay. Humingi sya ng tawad kay papa. Napaiyak. At nakiusap na bantayan si Brent kapag wala na sya. Pinakita ni Jenny ang mga larawan ni Brent, at lukso ng dugo ang naramdaman ni papa.
Hindi ko napansin pero nang mga oras na iyon, ang galit sa aking puso ay unti unting napapalitan ng awa para sa nanay ni Brent at sa stepbro ko mismo. Ako eto, buo ang pamilya, samantalang sya ay nakikihati pa ng pagmamahal.
Kahawig ko daw ang kapatid ko. Gwapo din.
Kinuwento ni mama ang itsura ni Brent. Maputi, medyo payat, brown eyes. Napangiti ako at parang ako ang dinedescribe ni mama. Nakita daw nya ang mga pictures sa phone ni papa. Di daw sya galit. Kay papa man o sa naging kabit nito. Lalo na kay Brent at wala naman itong kasalanan.
Kinabukasan matapos mailibing ay kinontak ng kapatid ni Tita Jenny si papa, para nga ihabilin si Brent sa kanya. Kalakip daw nito ang sulat ng pasasalamat, at pangako ni papa na babantayan si Brent upang lumaki ang bata ng maayos.
“Ok ka lang ba anak?” Naluluha na din si mama.
“Opo ma.” Nagpunas din ako ng luha ko.
“Wala naman pong kasalanan si Brent sa mga nangyari. At the end of the day, kapatid ko pa din sya dahil anak sya ni papa.”
“I’m so proud of you Calvin.” Niyakap ako ni mama.
“Tara, pasok na tayo sa loob.” Hinawakan ni mama yung kamay ko at naglakad na kami papasok ng bahay. Nakita ko si papa nakaupo sa sala. Di ko mabasa ang ekspresyon nya.
“Calvin, anak.”
“Ok lang ako ‘pa. Di mo naman ginusto yun. Eto na ang tamang panahon para makabawi sa kanya.”
Lumapit si papa at niyakap ako.
“Thanks for the acceptance. Masaya ako na kahit papaano ay bukas ang tahanan natin sa kapatid mo. Yes, he’s your half brother pero tinanggap mo sya.”
Ngumiti ako. Umakyat muna ako sa kwarto ko, para magbasa ng libro.
Kahit uso na ang tablet at laptop ay iba pa din ang sayang hatid of flipping each page of the book. Tapos yung satisfaction na nakatapos ka ng kwento. Other guys may find this weird and nerdy. Pero ok lang.
Ako nga pala si Calvin. Hawig ko daw si Robi Domingo.
Maputi, with glasses, dark hair, brown eyes. At an age of 19, confused ako sa sexuality ko. I get attracted to both sexes. I like big boobs and butt, but I also admire guys with nice arms and sexy butt.
Pero aaminin ko virgin pa ako. Wala pang karanasan sa kamunduhan.
———CHAPTER 1———
December 24. Bisperas ng Pasko, nang dumating si Papa sa bahay. Umaga pa lang ay umalis na sya sabi ni mama pa-Makati daw. Di na ako nagtanong. 3:45 nang hapon nang makabalik si Papa
“Hi hijo, ikaw ba si Brent?” Narinig ko ang boses ni Mama. Kinabahan ako. Di ko alam kung bakit.
Marahan akong lumingon. Di ko alam kung guni guni lang pero tila may liwanag na pumukaw ng aking atensyon. Tila anghel na bumaba sa lupa ang bagong dating.
Di nagkakalayo ang itsura namin. Matangkad. Payat. Maputi. Nangungusap ang mata. Mapulang labi. Aaminin ko gwapo si Brent.
“O anak, di mo man lang ba iwe-welcome ang kapatid mo?” Tanong ni Papa.
“Ahm o-opo Pa.” akma akong lalapit para makipagkamay kay Brent nang patakbo itong lumapit at yumakap sa akin.
Nagulat ako. Nag-init. Kinabahan. Daig ko pa ang kinuryente ng sampung beses.
“Uhm, Hi Brent.” Namumula ang pisngi ko alam ko.
“Hello, Kuya Calvin!” Masayang tumingin sa akin ang kapatid ko. Nakayakap pa din sya. Lalong humigpit ang pagkakayapos nya sa kin
Umiwas ako ng tingin. Di ko alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko. Mali. Dahil kapatid ko sya.
Nakangiti sina mama at papa.
“K-Kumusta ka Brent?” Tanong ko.
“Ok naman po. Masaya na may kuya na ako.” Masayang hinawakan ni Brent ang mga kamay ko.
Di ko alam kung talaga bang ganito sya kalambing sa kahit kanino. Uhm.. kailangan kong dumistansya. Mahirap na.
“Kuya, advance Happy Birthday po pala.”
May inabot na card si Brent sa akin.
“Aww, ang sweet naman ng little bro ko. Salamat.” Tinanggap ko ang card.
Di ko napansin sa isang sulok sina mama at papa na nakangiti habang pinagmamasdan kaming magkapatid.
Binasa ko ang nakasulat sa card.
“Hi Kuya Calvin,
Masaya ako na makikilala na kita. Magkakaroon na ako ng matatawag na kapatid. Sabi ni Papa mabait ka daw. Naexcite na kong makita ka. Happy birthday! I love you
Brent”
Aaminin ko may halong kilig na mabasa ang mensahe ni Brent.
Ako naman ang yumakap kay Brent. Pero di lang puso ko ang excited. May munting laman sa aking harapan na gusto ding kumawala.
Nakatitig sa akin si Brent, tila nagtataka. Yumuko sya at napatingin sa harapan ko.
Noon ko napansin na tigas na tigas ang titi ko. At nadama nya iyon.
Naiilang akong humiwalay ng yakap kay Brent. Nakakahiya. Tumingin ako sa kapatid ko at nakita kong nakangiti sya sakin. Tila sinasabing, “okay lang yun kuya.”
Mabilis akong pumwesto sa likod ng upuan sa kusina. Baka mapansin pa nina mama ang hard-on ko. Nakakahiya.
Umupo na kami sa mesa upang kumain. Magkatapat sina mama at papa. Magkatapat din kami ni Brent. Maliit lang ang lamesa sa bahay. Tatlo lang naman kasi kami madalas.
Steamed chicken, buttered vegetables and fresh fruits ang pagkain na hinanda ni mama.
Nakaitim na tshirt si Brent. Nagluluksa pa din sa pagkamatay ng nanay nya. Pero sa kabila ng malungkot na aura ay gwapo talaga ang kapatid ko. Cute. Maiitim ang buhok at kilay. Makinis at maputi ang balat. Nakatitig lang ako sa kanya.
Pagsubo ni Brent ay napatingin sya sa akin.
Di ko inaasahang mahuhuli nya akong nakatingin sa kanya. Ngumiti si Brent. Sa kung anong dahilan ay nanginig ang kamay ko. Nabitawan ko ang kutsara.
“O Calvin, ok ka lang?” Tanong ni papa.
“O-ok lang papa. Nabitawan ko lang.” Yumuko ako para kunin ang kutsara sa sahig.
Noon ko lang naramdaman ang ganun, at sa kapatid ko pa. Excitement ba ito na meron na akong matatawag na kapatid o iba pa ang dahilan?
Bumagsak ang kutsara malapit sa paanan ni Brent. Noon ko napansin ang maputing binti ng kapatid ko na tinutubuan ng manipis na balahibo.
Nakuha ko na ang kutsara nang maramdaman ko ang paggalaw ng paa ni Brent. Ginalaw galaw nya ang tuhod nya, at di ko mapigilang di mapatingin.
Sa ikli ng shorts ng kapatid ko ay halos masilip ko na ang nasa loob noon. Mas maputi ang hita ni Brent. Nanunuyo ang lalamunan ko.
Di ko alam kung namamalikmata ako, pero tila tigas ang harapan ni Brent. Dumako ang kamay nya doon at kinamot iyon.
Tama ako. Matigas nga ang titi nya! Pero di iyon ang nagpapigil nang hininga ko, nakita kong tumango tango ang titi nya. Mukhang malaki ang tinatago nyang alaga.
Natigil ako sa panaginip nang madinig ko ang boses ni mama.
“Calvin, anak tara na, kain na.”
Sa gulat ko ay nauntog ako sa mesa. Ang sakit.
“O napano ka?” Nag-aalala si mama. Pagtingin ko kay Brent ay nakayuko itong kumakain. Alam ko, nakangiti sya. At naka-peace sign.
Naiinis akong natatawa sa kapatid ko. Patay sa kin to mamaya.
“Kuya o saging.” Inaabot ni Brent ang piling ng saging.
“Salamat. Mamaya na lang.” sagot ko.
“Ayaw mo ba ng SAGING?” Pinagdiinan ni Brent ang huling salita.
Pinagpapawisan ako.
Hinigpitan ko na ang hawak sa kutsara at tinidor bago ko pa man mabitawan iyon.
“O-oo. M-mamaya na lang.” Di ako makatingin sa kanya. Kuya nya ako pero inooverpower ako nitong kapatid ko.
“Sure yan ha. Masarap kuya tong saging. MATAMIS.” Alam kong nang-aasar si Brent.
Di ako makapagfocus sa pagkain ko. Di ko alam kung paano nangyari, pero namalayan ko na lang ay malinis na ang plato ko.
Nakangiti sa akin si Brent. Di yung ngiting nakakaloko, pero ngiting nagpapacute. Di ko alam kung bakit, ako itong nakakatanda pero ako ang mas affected.
Tapos na kaming kumain, at anyong tatayo na ako papuntang lababo, para maghugas ng pinagkainan nang magsalita si mama.
“Ako na dyan Calvin. Ang mabuti pa, ibili mo ako ng paper plates at plastic cups dyan sa grocery. Magbike ka na lang, malapit lang naman…”
“Ah, sige po ma.” Sagot ko.
“Babalik agad ha. Para may makakwentuhan naman itong si Brent mamaya.” Paalala ni mama.
“Sige ma. Palit lang ako ng damit.”
Napatigil ako sa paglakad, nang magsalita si Brent.
“M-mama, pwede po akong sumama kay kuya?” Ang bilis ng tibok ng puso ko.
—ITUTULOY—