THE NEXT DAY MORNING…
8:00.
Hindi inaasahan ni warden ang biglaang pagdalaw ni Bernard Rodriguez sa kanyang opisina.
Wala kasing pasabi ito na dadalaw lalo pa at magkakasama pa sila kagabi.
Tinigasan tuloy ang warden nang maalala ang kaganapan.
Hindi man niya nasulit ang babae pero nakapagpalitan na sila ng numero.
“Boss, napadalaw ka?”. Si warden. Medyo nalungkot nang makitang mag-isa ang lalaki. Akala pa naman niya ay kasama nito ang gf.
“Dadalawin ko lang si Angelika Feliciano.” Walang ekspresyon ang mukha ni Bernard.
“Ah ganun ba boss? Teka at ipapatawag ko.”
“Sige, dito ko na siya aantayin at kakausapin para walang iba tao.” Si Bernard.
“Mr. De Castro, tawagin mo si Angelika Feliciano. Sabihin mo, bilisan niya at may nag-aantay dito.” Sigaw ni warden sa kanyang tauhan.
“Ah warden, huwag mong sabihing may bisita siya.” Singit ni Bernard.
“Narinig mo yun De Castro? Sabihin mo na lang may kailangan ako.” Pasigaw na utos ni warden.
“Sige po warden.” Agad na tumalilis ng takbo ang bantay.
—————-
“Angelika Feliciano, punta ka ngayon sa opisina ni warden. Hinahanap ka. bilisan mo.” Sigaw ni De Castro.
“Pakisabi susunod na ako.” Sambit ni Angelika.
“Huwag na Angelika, hindi maganda pakiramdam mo at kanina ka pang di mapakali. Ako na pupunta.” Sawata ni Maricel kay Angel.
“Maricel, kaya ko pa namang maglakad. Nakapahinga na ako.” Si Angelika.
“Tatawagin ko si ate Dina para magbantay sayo. Ako na lang pupunta kay warden sis.”
“Pero…” Hindi na naituloy ni Angel ang sasabihin.
“Wala ng pero pero sis. Kami ng bahala. Sasabihin ko na lang sayo kung ano man ang sasabihin ng warden na yan.” Interapsyon ni Maricel sa kaibigan niya.
——————————-
“Ate Dina, pinapatawag na naman ni warden si Angel.” Si Maricel pagkakita niya kay Dina.
“Ano na naman ang kailangan ng warden na yan?” Usisa ni Dina.
“Hindi ko alam ate pero sinabihan ko na siya na huwag pumunta.” Eksplika ni Maricel.
“Mabuti naman kung ganun.” Ani Dina.
“Pero ate pakibantayan si Angel. Hindi daw maganda pakiramdam niya.” Request niya.
“Eh ikaw Maricel?” kunot noo na tanong ni Dina.
“Ako na lang pupunta ate para hindi mag init ang ulo ng warden.”
“Sigurado ka ba Maricel?”
“Oo ate. Ikaw na bahala kay Angel.”
“Ah sige. Puntahan ko na si Angel.”
“Salamat ate. Puntahan ko na si warden sa opisina niya.
————————–
SA OPISINA ni warden.
“Putsaa!!! Si Angelika ang pinatawag ko? Bakit ikaw ang pumarito?” Galit na sigaw ng warden kay Maricel.
“Hindi maganda ang pakiramdam ni Angelika sir warden. Kagagaling niya po sa clinic kasi nagduduwal na naman siya kaninang umaga nang maamoy ang mga pagkain.” Paliwanag ni Maricel.
“Kahapon pa siya nagduduwal ah. Nagpatingin na ba siya sa clinic? Galit na patanong ng warden.
“Binigyan na ba siya ng gamot?”
“Opo warden. Nagpapahinga na siya kaya ako na po ang pumunta para alamin ang kailangan nyo po sa kanya. Ako na lang magsabi sa kanya sir.”
“Warden, hindi mo sinasabi na may naligaw pa lang diwata dito sa kulungan.” Singit ni Bernard.
Napalingon si Maricel sa kung saan nanggaling ang baritonong boses. Hindi niya inaasahan na isang guwapong lalaki ang nakaupo sa may sofa ng warden.
“Ah oo Mr. Rodriguez. Siya si
Maricel. Nakulong yan dahil sa pagnanakaw. Mukha kasing pera.” Sagot ni warden.
“Hindi yan totoo warden. Napagbintangan lamang ako. “Napayuko na lamang si Maricel dahil sa kahihiyan.
Pero totoo namang hindi siya nagnakaw. Na-set up lamang siya dahil nahuli niya ang amo niyang babae na may lalaki. Bago pa siya makapagsabi sa among lalaki ay na-frame up na siya dahil kinasabwat ng among babae ang ibang katulong.
Hindi naman siya matulungan ng amo niyang lalaki dahil wala siyang pinanghahawakang ebidensiya na magpapatunay na inosente siya.
“Ah Maricel pala ang pangalan. Maganda siya warden.” Puri ni Bernard saka tumingin sa babae. “Lapit ka nga dito Maricel.”
“Po?” Nagulat si Maricel.
“Hindi ka naman siguro bingi Maricel. Maliwanag ang sinabi ni Mr. Rodriguez!” Bulyaw ni Warden Gardo.
“Sige po.” Dahan dahang lumapit ang babae kay Bernard.
“Gusto mo ba tayong mapahiya sa bisita natin?? Pupunta din pala, andami pang satsat.”
Si warden.
Pagkalapit ng babae sa kanya. “Upo ka dito sa tabi ko.”Ani Bernard.
Hindi makakilos si Maricel kung susunod siya sa sinasabi ng guwapong lalaki.
“Ano pang ginagawa mo???” Sigaw ng warden.
Nagulat man si Maricel ay agad siyang umupo sa tabi ni Bernard.
Pagkaupo niya, agad ipinatong ng guwapong lalaki ang kamay niya sa hita niya.
Napapitlag si Maricel. Animo’y may dumaloy na kuryente mula sa pagdampi ng kamay ng lalaki sa hita niya lalo at nakashort lang siya ngayon.
“Bakit parang kinakabahan ka?… Maricel diba pangalan mo? Tanong ni Bernard na may pasimpleng pagpisil sa hita ng dalagang preso.
“Opo…” May nginig ang boses ni Maricel.
Bumaling si Bernard kay warden pero ang kamay niya ay pataas na ang pagpisil sa hita ni Maricel.
“Masunurin naman siguro ang babaeng ito warden?” Ngumiti si Bernard na may halong kalokohan.
Halos di naman makagalaw sa kinauupuan ang babae dahil sa paghaplos ni Bernard.
“Mabait yan Mr. Rodriguez. Kahit anong iutos ko ay sinusunod niyan.” Sinuklian din ni warden ng nakakalokong ngiti ang bisita niya.
“Ah sige warden. Masubukan nga ang kabaitan ng babaeng ito…” Ngisi ni Bernard.
“Miss, pwede ka bang lumuhod sa harapan ko?” Request ni Bernard.
Dahan dahang umalis sa pagkakaupo ang babae at lumuhod sa kanyang harapan.
Tumingin siya kay warden
“Mabait nga warden. Isang sabi ko lang eh nakaluhod na agad.”
“Buksan mo nga Miss ang pantalon ko.” Nakangiting utos ni Bernard.
Nanginginig na binuksan ni Maricel ang pantalon ni Bernard. Pagkababa ng zipper, napasinghap siya sa umbok ng brief. Halos matameme siya sa laki ng nakatago doon kahit alam niyang hindi pa matigas yun.
“Oh ano miss, natulala ka na jan?.” Pambubusko ni Bernard.
Napapitlag naman ang babae sa boses ng lalaki.
“Himasin mo…” Si Bernard.
Nahihiya man ay unti unting inilapit ni Maricel ang kanyang kanang kamay. Ipinatong niya ito sa ibabaw ng puting brief. Ramdam niya ang pagpitlag ng nakatagong laman doon nang simulan niya itong pisilin.
“Hmmmm unghh..” Napaungol naman si Bernard nang maramdaman niya ang pagpisil na ginawa ng babae.
Lumalalim naman ang buntong hininga ni Maricel ng maramdaman niya ang unti unting pagtigas ng burat ng bisita.
“Ilabas mo sa brief ko…” Si Bernard na halatang umaakyat na ang libog sa katawan tanda ng pagtigas ng sandata niya na sumusungaw na sa brief niya.
Dinukot naman ni Maricel ang burat ng lalaki. Alam na niyang malaki at mataba iyon pero higit pa sa inaasahan niya nang mailabas niya ito.
Medyo hirap naman sa posisyon si Bernard kaya umangat sa siya pagkakaupo at siya na mismo ang nagbaba ng suot niyang brief at pantalon.
“Tititigan mo na lang ba Miss?” Nakakalokong tanong ni Bernard.
Agad na hinawakan ni Maricel ang katigasan ng lalaki. Halos di niya mahawakan ang burat gamit ng isang kamay lang niya.
“Mas masarap yan pag dinidilaan.” Pabulong na yumuko si Bernard kay Maricel.
Nahihiya man ay unti unting inilapit ni Maricel ang ulo niya sa ulo ng burat ni Bernard. Napapatitig siya sa laki ng ulo nito. Inilabas niya ang dila niya at pinasadahan ito.
“Shit..” Paanas na mura ni Bernard nang maramdaman niya ang paglapat ng mainit na dila ng dalaga.
Aminin man o hindi ay nasarapan si Maricel sa pagdampi ng dila niya sa ulo ng burat. Kaya naman pinagbuti niya ang paulit ulit na pagdila.
Di kalauna’y isinubo na niya ang ulo ng burat ni Bernard. “Ohhmmm ohmm ohmmmm”.
“Ughhh ughh uhh… Sarap mo namang sumubo Maricel. Mukhang sanay na sanay ka na ahhh.” Pinamulahan naman ang babae sa tinuran ng lalaki.
“Unghhh ahhhh shittt…” Mas lalong naulol sa libog si Bernard nang idiin niya ang ulo ng babae para maisagad ang burat niya. Kitang kita niya ang pagpatak ng luha ng babae.
Pinatagal muna niya ang pagdiin sa ulo ni Maricel at ninamnam ang pag-abot ng burat niya sa lalamunan neto.
Pinakawalan niya ang babae sa pagsubo nito. “Ooohhhh kaya mo palang isubo ng buo..” Nakakalokong ngiti ni Bernard habang nakatingin sa babaeng naduduwal.
“Isubo mo ulit Miss…” Si Bernard.
Agad ding isinubo ng babae ang burat ni Bernard.
Nang magsimulang magtaas baba ang ulo ng babae, humawak naman si Bernard sa ulo nito at ginabayan pa ito para mas malasap ang sarap ng pagtsupa nito.
Nanunuot ang sarap na dumadaloy sa kalamnan ni Maricel dahil na din sa laki ng burat na tsinutsupa niya kaya naman mas pinag-igi pa niya ang pagtsupa.
Hindi naman maikukubli sa mukha ni Bernard ang sarap na dulot ng ginagawang pagpapala ng babae sa kanyang katigasan kaya naman sinabayan naman niyang ikanyod ang balakang niya.
Nabigla si Maricel sa ginawa ng lalaki kaya naman nabilaukan siya pero agad ding nakabawi dahil unti unti na siyang nilulukob ng kalibugan.
“Uullllkk ulllkkk oohhmm ohmmmm…” Napapahawak na si Maricel sa hita ng binata. Siya man ay talagang sarap na sarap na sa sariwang laman na labas pasok ngayon sa makipot niyang bibig.
Sa kanyang mesa naman ay di na din mapakali ang warden. Kitang kita sa kanyang mga matang titig na titig sa dalawa ang kalibugang lumulukob sa katawan niya.
Todo himas na din siya sa ibabaw ng uniform niya. Tigas na tigas na din siya kahit na panonood lang ang ginagawa niya sa sandaling iyon.
Oo, aminado siyang ilang beses na niyang natikman ang babae pero iba pala ang hatid na libog pag siya ang nanonood sa babaeng kinakantot niya na ibang lalaki naman ang kumakantot.
Kaya naman kinalas niya ang sinturon ng pantalon. Isinunod niyang ibaba ang zipper.
Nakalantad na ang umbok sa brief ng warden kaya ipinagpatuloy niyang himasin ito.
“Shett sarap mong panoorin sa ginagawa mo kahit di ko kita pagsubo mo. Ughhhh.. Humanda ka sa akin mamayang gabi…” Bulong ni warden na tupok na din sa libog habang patuloy sa paghimas sa brief niya.
Tinapik ni Bernard ang balikat ng babae. “Tumayo ka..”
Agad namang tumayo si Maricel. Nagulat pa siya ang hinila ni Bernard ang shorts niya kasama ang panty niya.
Si Bernard man ay nagulat din. Di niya inasahan na shaved ang preso.
“Mukhang alagang alaga mo ang katawan mo ahhh
Parang inaasahan mo ang pagdating ko ah.”
Namumula man sa hiya ay sumagot ang babae. “Nagustuhan mo ba ang nasa harap mo?”
Imbes na sumagot, hinaklit ni Bernard ang babae palapit sa kanya at tumapat mismo sa bibig niya ang puki nito.
Napanganga naman si Maricel ng biglang sinibasib ng lalaki nag kanyang puki.
“Aahhh ahhhh…” Napahawak siya sa ulo ng lalaki ng mas lalong nilaplap nito ang kaniyang pussy lips.
“Masabaw ka palang babae ka. ahhllllmmm ahhllllllmmm ahhllll…” Mas ipinagduldulan pa ni Bernard ang dila niya sa kaloob looban ng babae.
“Siguro pinagsawaan ka na ni warden. Ahhllll Ahhhllll ahhllllll…” Ngayon naman ay dinidilaan na ni Bernard ang kuntil nito at ipinasok ang dalawang daliri.
Pinamulahan naman ang babae sa tinuran ni Bernard pero hindi nito nabago ang libog na nararamdaman lalo na at nagsimulang maglabas pasok ang mga daliri nitong may kagaspangan.
Para siyang nauupos na kandila na tipong matutumba na siya dahil malapit na siyang labasan.
“Uunngghhh ahhh ahhhh, ansarap ahhh malapit na ako unghhh…”
Mas binilisan ni Bernard ang pagkalikot sa g-spot ng babae at sa pagsupsop sa namumulang kuntil nito dahil desidido siyang matikman at mahigop ang ilalabas nitong katas.
Napayapos si Maricel sa ulo ng lalaki at kusa na siyang kumanyod kasabay ng paglabas pasok ng mga daliri sa kanyang kaselanan. “Oohhh ohhhhh ayan na ako aahhhhhhh aaahhhhh..”
Ramdam ni Bernard ang pagragasa ng katas ng babae mula sa kanyang naglalawang hiyas.. Hindi siya nag-aksaya ng panahon na higupin ang masaganang katas nito.
Kitang kita naman ng warden ang panginginig ng babae. Alam na alam niyang nilabasan na ito. Siya man ay may precum na kaya naman basa na ang ibabaw ng brief.
Mas lalo siyang nabaliw sa sarap ng panonood nang tumalikod ang babae kay Bernard. Kitang kita niya ang mukha ng babae na puno ng libog.
“Shettt..” Napamura pa siya ng umupo ang babae sa kandungan ng lalaki at dire diretsong sumagad ang burat nito.
Napatingin siya sa nakangangang babae. Nakapikit ito at ninanamnam ang sarap ng pagkakapasok ng burat sa hiyas niyang basang basa.
“Fuckk ahhh ahhh ang kipot ng puki miss aahh ahhh…” Paanas na bulong ni Bernard.
“Aaghh uhhhh uhhhh sirrr ansarap pooo. ohhhh unghhhh..” Sarap na sarap na si Maricel.
“Sige ganyan taas baba ka pa. ughhh ughhhh ugghhh bilisan mooo..” May gigil na Bernard sa paghawak sa balakang ng babae.
Kahit pa man di nahuhubad ang kanyang tshirt ay umaalog na ang mga suso ni Maricel.
Gamit ang kaliwang kamay ni Bernard ay isinuksok niya ito sa tshirt ng babae para maabot ang kaliwang suso.
Pagkaabot nito, agad nilamas lamas ni Bernard ang suso sabay lapirot sa dunggot nito.
“Aahhh unghhh unghhh sirrrr malalabasan na naman ako ohhhh ooohhhh…” Sambit ni Maricel.
Mas naulol na naman ang warden sa narinig. Ipinasok na niya ang kanang kamay niya sa brief para mas mahimas pa niya ang burat niyang tigas na tigas na din sa mga sandaling iyon.
At halos tutulo na ang laway niya nang hubarin ni Bernard ang suot ni Maricel at maibuyangyang ang mga suso nito na kung kitang kita niya nga mga tigas na tigas ng utong nito.
Mas binilisan pa ng warden ang paghimas sa burat niya na ngayon ay sikip na sikip na sa suot niyang brief.
“Tuwad ka Miss…” Utos ni Bernard.
Pagkatuwad ng babae ay agad siyang tumayo at itinutok ang burat sa naglalawang puki nito at agarang isinagad…
“Ooohhhh unghhhh ohhhhhh…” Napaungol muli sa sarap si Maricel sa biglaang pagpasok na malaking burat. “Ungghhh anlaki ohhhhh.. ansarappp ahhh…”
Hindi na nag-aksaya ng panahon si Bernard at binarurot na ang babae. “Fuckkk aghh ahh. Ansarap mong kantutin…”
Samantala, ang warden ay di na din nakatiis sa nakakapasong init na dala ng iyutang pinapanood niya na ngayon ay abalang kinakantot patalikod ng boss niya ang babae.
Kitang kita niya ang pag-alog ng mga suso ng preso na mas lalong nagpaulol sa kanya sa libog kaya naman inilabas na niya ang burat niya sa brief nito at malayang salsalin.
Habang nagsasalsal, inggit na inggit siya sa boss niya kung paano ito bumarurot at bakas sa mukha ng babae na sarap na sarap ito.
Wala ng pakialam ang warden. Hawak hawak ang burat ay lumapit siya sa harapan ng babae at itinutok ang katigasan sa bibig nito.
“Isubo mooooo…” Nagulat si Maricel. Nakapikit kasi siya sa sarap kaya di niya namalayan ang paglapit ng warden at pagtutok ng burat nito sa kanyang bibig.
“Isubo mo na daw…” Utos ni Bernard sabay hampas sa pisngi ng puwet ng babae.
Ramdam ni Maricel ang sakit ng paghampas ng lalaki. Agad niyang isinubo ang burat ng warden. Nabibilaukan siya dala ng biglang pagkanyod ng warden sa bibig niya.
“Magaling ka talaga tsumupa Maricel. Uhmmm uhhhmmm uhhh..” Todo kanyod ang warden sa bibig ng babae na kahit namumuwalan na ay wala siyang pakialam.
“Ughhmmm ughm ughmm. Sarap ng preso mo warden. ughhh ughhh tang ina aahhh..” Gigil na gigil na din si Bernard.
Si Maricel man ay tupok na din sa kalibugang hatid ng dalawang burat. Ngayon lang siya nakatikim ng dalawang burat kaya naman wala na siyang pakialam kung siya man ay naduduwal sa pagkantot ng warden sa bunganga niya habang patuloy ang harabas na pagkantot sa kanya ng bisita.
“Malapit na akooo… Luhod ka.” Utos ni Bernard sabay hugot sa burat niya sa kaselanan ng babae.
Iniluwa naman ng babae ang burat ng warden at agad agad na lumuhod.
Sabay na sinalsal ng dalawang lalaki ang kanya kanyang burat at ipinutok nila ang masagana nilang tamod sa mukha ng preso.
Punong puno ng tamod ang mukha ni Maricel samantalang ang iba ay nakakalat sa leeg at sa kanyang dibdib.
Nang sa tantiya niya ay tapos ng maiputok lahat ng tamod ng bisita at ni warden, pinulot niya ang kanyang mga nahubad na suot at dali daling tumakbo sa banyo para maglinis.
Sinikap niyang mahugasan lahat lahat nang sa ganun ay walang maiwang bakas kahit na isang patak.
Aminado siyang nasarapan siya sa kaganapang iyon.
Hindi maipagkakailang nag enjoy siya sa panibagong karanasan hatid ng bisita at warden.
Nang masiguradong malinis na siya, agad siyang nagbihis at lumabas.
Pagkalabas, nakita niyang prenteng nakaupo ang dalawa na animo’y walang nangyari.
“Babalik na ako sa selda sir Gardo.” Nakayuko siyang nagpaalam.
“Wait Maricel. Pakisabi naman kay Angelika, may naghahanap sa kanya, Bernard Rodriguez.” Pahabol ni Bernard.
“Sige po. Masusunod po.” Agad namang tumalilis si Maricel.
—————————-
“ANONG GINAGAWA MO DITO?”
Blanko ang ekspresyon ni Angelika pagkakita kay Bernard nung buksan niya ang pintuan.
“Kukumustahin sana kita.” Mahinang sagot ni Bernard.
“Ha ha ha.” Mapaklang tawa ni Angelika. “Nagpapatawa ka ba Mr. Rodriguez?? Pagkatapos mo akong i-frame up eh pupunta ka dito at kukumustahin mo ko???”
“Pinagsisisihan ko na ang ginawa ko Angelika… Nadala lang ako sa galit ko sa nakaraan.” May lungkot sa boses ni Bernard.
“Ginagawa mo ba ito dahil nalaman mong buntis ako at ikaw ang ama???” Si Angelika, na sa mga oras na iyon ay namumuo na ang galit at bakas na bakas na sa kanyang mukha.
“Oo sana Angelika. Dahil alam kong ako ama niyang dinadala mo ay handa akong gawin lahat para mapatawad mo ako. Sa kabila ng lahat, ako pa din ang ama niyan.” Si Bernard na animo’y isang mabait na tupa na nakikiusap.
“Nagpapatawa ka ba Mr. Bernard Rodriguez??? Pagkatapos ng lahat ng ginawa mo, hihingi ka ng tawad ng ganun ganun na lang??? Tanungin mo sa sarili mo, nagawa mo bang magpatawad???” Mataas na ang boses ni Angelika.
“Malaki ang pagkakamali ko Angelika dahil kinain ako ng poot at paghihiganti. Pero kahapon ko lang napagtanto dahil magkakaroon na ako ng anak.”
“Oo, anak mo nga ito Mr. Rodriguez pero sisiguraduhin kong wala siyang kikilalaning ama. Pagkalabas pa lang niya sa sinapupunan ko, ipapaintindi ko na sa kanya na ang ama niya ay matagal ng patay.” Galit na si Angelika pero nananatiling kalmado pa din siya.
“Please Angelika, para na lang sa magiging anak natin. Ganun ba ang gusto mong maging kinabukasan niya?” Pagmamakaawa ni Bernz sa babae.
“Ikaw Bernard ang bumuo ng kinabukasan niya. Kung hindi dahil sa galit mo, hindi tayo aabot sa ganito. Alam mo sa sarili mo na walang wala ako kasalanan pero anong ginawa mo??? Poot ang pinairal mo. Puwes humanda ka Bernard Rodriguez, poot din ang ibabalik ko sayo.” Tumataas na ang boses ni Angelika na sa mga oras na iyon ay kuyom ang kanyang kamao.
“Alang alang na lang sa bata Angelika, gusto mo bang lumaki siya dahil sa poot at galit mo sa akin? Itong kulungan na ito ang ipagmamalaki mong kakagisnan niya? Anong kinabukasan meron siya dito??” Panghihikayat ni Bernard.
“Pakk… Pakk…” Mag-asawang sampal ang dumapo sa mga pisngi ni Bernard. Hindi niya inaasahan ang mga iyon.
Napayuko siya at hinaplos niya ang kaniyang kanang pisngi.
“How dare you? Huwag na huwqg mong husgahan ang kulungang ito Bernard. Dahil hindi lahat ng nakakulong dito ay may sala. Iba ang nagagawa ng PERA.” Iba ang diin ng pagbigkas ni Angelika sa salitang pera.
“I’m sorry Angelika.” Bakas ang pagsisisi sa mukha ni Bernard dahil sa nasabi.
“Makakaalis ka na, Bernard Rodriguez. Hindi kita kailangan.”
“Angelika, need pa nating…” Hindi naituloy ni Bernard ang sasabihin.
“Kung ayaw mong umalis, babalik na ako sa selda ko.” Aktong aalis na si Angelika pero hinawakan siya ni Bernard sa kamay.
Tumitig ng matatalim ang mga mata ni Angelika. “Bitawan mo ko.”
Mahina lamang ang pagkakabigkas pero ramdam ni Bernard na ang mga katagang iyon ay punong puno ng galit.
Agad naman niyang binitawan ang kamay ng dalaga.
“Babalik ako bukas baka sakaling magbago na ang pasya mo.” Pagbabakasakali ni Bernard.
Hindi na sumagot si Angelika at dire-diretso siyang lumabas ng opisina ng warden.
——————————-
KINABUKASAN,
9:00 ng umaga.
“Andito ka na naman??? Di ba sinabi ko na sayo na ayaw na kitang makita!” Galit ang bumungad kay Bernard pagkaharap sa kanya ni Angelika.
“Sinabi ko namang babalik ako di ba?” Ani Bernard.
“At sinabi ko ding hindi ko kailangan ang tulong mo Mr. Rodriguez. Hindi ka naman siguro bingi. Sa pagkakaalam ko, isa kang taong MATALINO.” Pambabara ni Angelika.
“Angelika, nandito ako para makiusap sayo. Umapela ka, babawiin ko lahat ng mga sinabi ko, mapawalang bisa lamang ang kaso laban sayo tutal ako naman ang puno’t dulo nito.” Pagsusumamo ni Bernard.
“Oo aapela ako sa kaso ko Bernard sa paraang gusto ko at hindi dahil sa iyon ay kagustuhan mo.” Wala mang ekspresyon sa mukha ng babae ay sa tono ng pananalita niyo ay mahihinuha mong galit ito.
“Mabuti kong ganun Angelika. Kakausapin ko ung mga naging testigo para baliktarin nila ang salaysay. Tutulong ako sa kaso mo.” Nagkabuhay ang mukha ng lalaki.
“Hindi ko kailangan ang tulong mo Mr. Rodriguez. May ibang tutulong sa akin, si Anthony Rodriguez.” Dire-diretsong sabi ni Angelika.
“Anthony Rodriguez? Bakit siya pa?” Gulat na tanong ni Bernard.
“Hindi bat ikaw ang may kagagawan ng pagkakadawit ng kaniyang pangalan Mr. Rodriguez? Mukhang nakakalimot ka na ahh?” May ngisi sa mga labi ni Angelika. Ngisi na animoy nagsasabing “Mananalo ako ngayon Bernard.”
“Nabigla lang ako sinabi mo. Pasensiya na.” Mahinang sagot ni Bernard.
Nagpatuloy si Angelika. “At kumusta na pala ang engagement nyo ng MAHAL kong PINSAN?”
“Gawa gawa lang namin yun ni Carla para pasakitan ka.” Hindi makatingin ng diretso ang lalaki kay Angel.
“Ha ha ha ha ha.” Napalakas ang tawa ni Angelika. Lumingon pa sa banda nila ni Bernard ang mga ibang inmates ang mga dalaw nila.
“Ang nagagawa ng pera nga naman. Magkano naman ang inalok mong pera sa babaeng iyon? Isangdaang libo?dalawangdaang libo?” Pang uuyam ni Angelika sa lalaki.
“Wala akong inalok na pera Angelika. Nung magsabi ako kay Cala tungkol sa plano ko ay agad siyang um-oo sa kagustuhang makapaghiganti laban sayo.” Mahinang paliwanag ni Bernard.
“Ito ang tatandaan mo Mr. Bernard Rodriguez. Pagbabayaran mo lahat ng mga ginawa mong pasakit sa akin. Bawat patak ng luhang bumuhos sa mga mata ko ay may nakahandang mas mabigat at mas masakit na kapalit. Maniningil ako sa paraang hindi mo gugustuhin. Pati ang pagkamatay ng ama ko ng walang kalaban laban ay sisingilin ko sayo. Higit sa lahat, kailanman ay hindi mo makikilala ang iyong anak. Tandaan mo ito Bernard. Magbabayad at magbabayad ka.” Madidiing bigkas ni Angelika.
Lahat ng tao doon ay natahimik. Pinakinggan ang bawat salitang binigkas ni Angelika.
Wala na ding pakialam si Angelika sa mga oras na iyon. Kahit sino mang Poncio Pilato ang andoon ay walang wala na siyang pakialam.
“Di ako titigil Angelika sa pagbalik-balik dito, mapatawad mo lang ako para sa anak natin. Lahat gagawin ko Angelika para sa bata, lahat lahat. Kung kinakailangang ako ang makulong para lang makalabas ka at mapalaki mo ang anak natin, gagawin ko.” Hindi namalayan ni Bernard ang pagtulo ng kanyang luha.
“Umalis ka na Bernard.”
“Oo aalis na ako Angelika pero babalik ako.”
—————————
Lulugo lugong umalis sa kulungan si Bernard.
“Di ako mapapagod na babalik Angelika para sa ating anak. Napakalaki ng kasalanan ko sayo at handa akong pagbayaran ang mga iyon alang alang sa magiging anak natin. Ipinapangako ko sayo.” Bulong ni Bernard sa sarili niya.
Binubuksan na niya ang kotse niyang nasa parking lot nang….
Booooommmm!!!!
Napalingon siya sa pinanggalingan ng pagsabog.
“Angelika!!!!!!!!”. Sigaw ni Bernard.
Agad siyang tumakbo sa may pinangyarihan ng pagsabog.
Kahit gustuhin man niya ay hindi siya makalapit sa mismong building dahil napapalibutan na ito ng makapal na usok.
Lumapit siya sa isang pulis.
“Sir anong nangyari?” May nginig sa boses ni Bernard.
“Hindi ko pa po alam sir. Iimbestigahan pa. Bawal pa pong lumapit.”
Nanlulumong napaupo si Bernard sa gilid ng daan malapit sa building na sumabog.
“Angelika..” Agad na pinagsalikop ni Bernardang dalawang kamay at idinikit ng madiin sa kanyang mga labi.
—————————–
ISANG ORAS PAGKATAPOS NG PAGSABOG…
“Please Angelika, buhay ka pa.” Umiiyak na si Bernard. Ang building na sumabog ay kung saan nakapiit si Angelika. Nanggaling daw sa kusina ang pagsabog.
Hindi na mapakali ang lalaki. Kinakabahan siya na di niya mawari.
Lumapit ang isang pulis sa kanya. “Sir nasa kabilang building na po ang mga bangkay.”
Agad na tumakbo si Bernard kung saan nakapuwesto ang mga bangkay na namatay sa pagsabog.
Pagkarating doon, iniisa isa niyang tinignan ang mga bangkay. Halos ayaw na niyang kumurap, nananalangin na sana wala doon si Angelika.
“Please Angelika, you are not here.” Hilam na ang mata niya ng mga luha.
Pagkarating sa may bandang dulo, napatitig siya sa isang bangkay.
Hindi niya maalis ang mga mata niya sa bandang dibdib ng nasunog na bangkay. Kitang kita niya ang kuwintas na may pendant na krus.
Hindi siya pwedeng magkamali. Hinding hindi siya pwedeng magkamali.
Pamilyar na pamilyar sa kaniya ang kuwintas na iyon.
Kuwintas iyon ni Angelika na regalo sa kanya ng ama niya noong maliit pa siya.
Hindi siya maaaring magkamali dahil alam na alam niya kung gaano ka-proud si Angelika sa bigay ng ama niya dahil mula ng sila ay magsama, hindi na naalis ang kuwintas na iyon sa dalaga.
Tuluyang napaluhod si Bernard sa harap ng bangkay.
“Angelika no…. no…”
At tuluyang humagulgol ang lalaki. “Angelika, patawarin mo ko…huhuhu.. Bakit mo ko iniwan? “
Nagwawala na si Bernard sa may puwesto ng bangkay at pilit na niyayakap ito pero agad namang sumaklolo ang mga bantay.
“Sir, hindi pa pwedeng galawin ang mga bangkay.” Awat ng isang bantay.
Walang nagawa si Bernard kundi tumayo at lumayo sa bangkay pero hindi niya inaalis ang tingin dito.
——————————
KINAHAPUNAN,
Nakabalot na sa itim na mga plastics ang mga sunog na bangkay.
Muling iniisa isa ni Bernard ang mga itim na plastic na may mga nakadikit na puting stickers kung saan nakasulat ang mga pangalan. Walang nilagpasan kahit isa. Nang nasa may bandang gitna na siya ng nga hilera ng mga itim na plastics, tumambad sa harap niya ang pamilyar na pangalan.
ANGELIKA N. FELICIANO
“Angelikaaaa!” Napasigaw si Bernard at napaiyak, agad agad na niyakap ang itim na plastic na may nakasilid na bangkay.
“Patawarin mo ko. Kasalanan ko ang lahat ng ito.” Hagulgol ni Bernard na sobrang higpit ng pagkakayakap.
“Dahil sa galit ko…huhuhu, pati anak ko, nadamay huhuhu.” Garalgal na ang boses ni Bernard sa kakaiyak.
“Sabi mo sa akin kaninang umaga, papatunayan mo pa na inosente ka huhuhuhu… Paano na ngayon? hu hu hu huhu. wala ka naman na Angelika…” Akap akap ni Bernard ang bangkay sa kanyang kandungan at ayaw na niyang bitawan ang plastic.
“Nangako ka Angelika na lalaban ka. huhuhuhu..”
Ramdam niya ang mga kamay na pilit na pinapakalma siya pero hindi siya natitinag.
“Angelika… mahal na mahal kita. huhuhuhuhu. Nadala lang ako ng galit. huhuhuhu” Pahikbi hikbing bigkas ni Bernard.
“Huwag kang mag-alala, lilinisin ko ang pangalan mo. Ipinapangako ko. Para sayo at sa anak ko.”
————————–
AFTER THREE DAYS…
Kung ang buhay ay isang umagang nakangiti
At ikaw ay ang lupang sinusuyo ng butuin
Di mo man silip ang langit
Di mo man silip, ito’y nandirito pa rin…
Kung ang lahat ay may katapusan,
Itong paglalakbay ay makakarating din sa paroroonan
At sa iyong paglisan,
ang tanging pabaon ko
Ay pag-ibig…
Sa pagbuhos ng ulan, sa haplos ng hangin
Alaala mo ay nakaukit sa pisngi ng langit
Di man umihip ang hangin,
Di man umihip, ika’y nandirito pa rin…
Kung ang lahat ay may katapusan
Itong paglalakbay ay makakarating din sa paroroonan
At sa iyong paglisan,
ang tanging pabaon ko
Ay pag-ibig…
Hawak hawak ni Bernard ang isang urn.
Tatlong araw na siyang umiiyak pero sa mga oras na iyon, parang balon ng tubig ang kanyang mga mata na walang tigil sa pag-agos ng mga luha.
Nakasakay siya ngayon sa isang bangka at nasa gitna siya ng dagat.
“Angelika, habambuhay kung dadalhin ang guilt dito sa puso ko.”
Puro garalgal ang boses ni Bernard sa pag iyak.
“Habambuhay akong susumbatan ng konsensiya ko.”
Hinahayaan lang ni Bernard na tumulo ang kanyang mga luha.
“Kung asan man kayo ng anak natin sa mga oras na ito, sana ay mapatawad nyo ako.”
Patuloy ang pag-agos ng luha sa kanyang mga mata.
” Hindi ko alam kung paano ko haharapin ang bukas sa pagkawala ninyong dalawa pero sisikapin kong itama ang lahat ng aking pagkakamali.”
Hindi maitago ni Bernard ang saloobing durog na durog dahil sa mga kasalanan niya.
“Angelika…, namatay ang ama mo… ng dahil sa akin… at alam kong naging mahirap… para sayo ito.” Sa pagitan ng paghikbi ng lalaki ay nagawa pa din niyang sambitin ang nais sambitin.
Tumingala siya sa langit.
“Panginoon, patawarin mo ko…” At mas lalong dumausdos ang masaganang luha sa kanyang mga mata. “Patawarin mo ko sa lahat lahat ng kasalanan ko. Nadala ako ng poot at galit kaya nagawa ko ito. Lord, tatanggapin ko ang ano mang parusang igagawad sa akin.”
Kasabay ng kanyang pagluha ay unti-unting binuksan ni Bernard ang urn.
“Angelika, mahal… na mahal… na mahal kita…” Patuloy lang sa pag iyak si Bernard.
“Anak ko, mahal na mahal din kita” Humagulgol si Bernard. “Hindi ka man lang binigyan ng pagkakataong makita ang mundo… Hindi man lang ako nabigyan ng pagkakataong masilayan ka… Patawarin mo ko anak ko.”
Dumakot siya ng abo sa loob ng urn at pinakawalan sa hangin.
“Mahal na mahal ko kayo, Angelika at anak ko. Hinding hindi ko kayo makakalimutan.” Namalisbis ang sunod sunod na mga patak ng luha sa mga pisngi ng lalaki.
Muli siyang dumakot ng abo sa urn at muli, unti unting pinalipad sa hangin.
“Patawarin nyo ako mga mahal ko…”
Muling dumukot ng abo sa urn si Bernard.
“Mahal na mahal ko kayo…” At tuluyang kumawala ang isang libong luha ni Bernard.
…Ang tanging pabaon ko ay pag-ibig.
———-END——–