Ilang kilometrong distansya mula sa bayan ng Sta. Fe ay bumibyahe ang dalawang military trucks na may lulan na mga sundalo. Pa ikot-ikot ang makipot na daan at lubak lubak pa ito kaya hinde masyadong maganda ang byahe. Sa loob ng mga truck ay tahimik na nagpapahinga ang mga sundalo na may dalang kagamitan at papunta sa kanilang battalion na malapit lamang sa Sta. Fe.
“BAGOOOOMMM!!!” Dalawang imrpovised explosive devices ang sumabog sa harapan ng unang truck at pinaulanan kaagad sila ng mga bala ng mga rebeldeng nagtatago sa ibabaw ng isang burol sa gilid ng kalsada.
“BRAGAMM!!” “Sumabog ang makina ng unang truck at kaagad ay nasawi ang driver nito at sakay na opisyal. Nagsibabaan naman ang mga sakay na mga sundalo para mailigtas ang mga sarili. Hinagisan ng mga granada ang mga sundalo at marami sa mga ito ang nasugatan. Halos walang tigil na pagpapaputok ang ginawa ng mga rebelde sa naturang mga sundalo. Lumaban at nakipagsagutan rin ng putok ang mga tropa ng gobyerno subalit sa tinde ng fire power at terrain superiority ng mga rebelde ay walang masyadong nagawa ang mga tropa.
Walang matatakasan ang mga sundalo dahil matarik na bangin ang nasa kabilang bahagi ng highway. Tanging ang trucks nalamang nila ang kanilang matataguan. Marami na rin ang nalagas sa kanila sa tinde ng bakbakan na umabot lamang ng kinse minuto. Dahil hinde nakapagpaputok pa ang government side, ay nag maneuver na ang mga rebelde upang lapitan ang mga sundalo. Napilitang sumuko ang mga ito nang makita ang maraming rebeldeng nakapalibut sa kanila. Lumapit ang isang lalakeng may bandolier at may hawak na AK 47.
“Ako si Commander Sarate! Sino ang pinuno nyo dito!?” sigaw ng pinuno ng mga rebelde. Subalit walang umimik sa mga sundalo.
“Magsalita kayo! Kung gusto nyo pang mabuhay, sumunod kayo kay Commander!” dagdag naman ng malaking mama na kanang kamay ni Sarate na nagngangalang Obet. Balbas sarado ito at may ponytail at hawak ang isang machine gun. Pero wala paring sumasagot sa mga sundalo. Tinutok ni Obet ang baril sa isa sa mga ito.
“Ako!…ako ang pinuno…” tumayo ang isang sarhento upang mailigtas lamang ang kasamahan nya. Nilapitan ito ni Obet.
“KRAKK!” “AAGH!!” Sinampal ito ng machine gun ni Obet at nasugatan ito sa mukha.
“KAPAG TINATANONG KAYO, SUMAGOT KAYO!” Sigaw pa nito.
“Nakikita kong isa kang EP, sarge. Asan ang opisyal nyo?” tanong naman ni Sarate.
“..patay na..ako ang most senior dito…kaya….ako ang de facto leader nila…”tumango naman si Sarate.
“Sarhento, simple lang ang gusto ko, alam naming lilipat kayo sa Battalion nyo, pero ang gusto naming malaman kung sino sino ang nasa loob ng kampo nyo, ano ang routine ninyo at kung ilan kayo sa loob. Sagutin mo lang ang mga yan, makakalaya na kayong lahat. Pero kapag kumanta ka nang wala sa tono, pasensyahan tayo. Uuwi kayong pantay ang mga paa.”
Napatingin ang sarhento sa kanyang mga tauhan. Tila hinde ito makahinga ng maayos. Isang napakabikat na tanong ang kailangan nyang sagutin at alam nyang buhay ang kapalit sa bawat pipiliin nyang desisyon.
“Pa…pansensya na..Commander…pero hinde ko alam..”
“BLAM!!” Isang sundalo ang binaril sa ulo ni Obet. Kinabahan lalo ang mga sundalo at nakikita sa kanilang mga mata ang papalapit na kamatayan.
“Tatanungin kitang muli. Ilan kayo sa kampo at ano ang routine ninyo?”
“Ang….masasagot ko lamang…sayo Commander…ay ang buo kong pangalan…at serial number ko…”
“Matapang ka Sarhento. Matapang….pero bobo.”
“BRUDBUDBUDBUDBUDBUDBUD!!!!!!!” Rinatrat ni Obet ng machine gun ang lahat ng mga sundalo maliban sa sarhento. Tadtad ng bala ang mga katawan ng mga ito at isa isang humandusay sa lupa. Umuusok pa ang dulo ng baril ni Obet nang ito ay tumigil.
“Ngayon, dadalhin mo sa konsensya mo ang lahat ng buhay na sinayang mo dito. Sige, balatan yan.”
HINDEEE!!!” Napasigaw ang sarhento nang hinubaran ito ng kanyang uniporme at sapatos. Hinawakan ito ng mga rebelde at inangat ang dalawang paa. Gamit ang isang matalas na patalim, ay binalatan ang balat ng mga talampakan nito. Hubo’t hubad ito at duguan ang mga talampakan at panay sigaw ito sa sakit lalo pa at di na ito makalakad.
Inagaw ng mga rebelde ang mga armas ng mga sundalo at ilang kagamitan. Sinunog nila ang mga trucks at iniwang umiiyak ang sarhento sa kalsada.
——
“What a mess! This is a complete tragedy! Paano tayo natiktikan ng mga rebelde!?” galit na galit si Col. Rodel Palumo nang matuklasan ang nangyaring ambush sa kanyang mga tauhan. Isang kompanya ang nalagas sa kanila. Nasa ospital na ang sarhentong iniwang buhay. Samantala ang Battalion naman ngayon ay tila nanganganib sa matinde at agresibong mga pagkilos ng mga bandidong grupo.
“Sir, wala pong nakapag leak ng info. Sadyang matalas lang ang pakiramdam ni Commander Sarate.” Paliwanag naman ng isang Kapitan.
“Matalas ang pakiramdam? May third eye ba sya? The last time I checked, wala! Iisa lang ang kutob ko rito, merong isa sa inyo ang makati ang bibig. Tignan nyo ang nangyari sa mga bata natin! Ginawang target practice at ang natira ay kinatay na azucena!”
“Anong sabi sa higher ops sir?”
“Pinapagtransfer nila ako pero sinabihan ko silang hinde ako aalis dito hanggat hinde ako nakakabawi sa mga berdugong yun! I want you boys to find these bastards and bring them to me dead or alive! Magkalap kayo ng info sa bayan. Ang mga assets natin, paigtingin nyo ang kanilang networks.”
“Yes sir.”
“Kelan kaya darating ang kapayapaan sa bayang ito? Sa ganitong sitwasyon, baka tumanda nalang ang mga apo ko, madugo parin sa Sta. Fe.”
“Wag kayong mag alala sir, kami hong bahala. Gagawin po namin ang lahat para matugis ang mga rebelde.” Pangako ng kapitan. Biglang pumasok ang isang Corporal sa conference room.
“Call sir! Permission to enter the Conference Room sir!” pinapasok ito ni Col. Palumo.
“Anong aten sarge?”
“Sir, dumating si Mayor Romano.”
“Ganun ba. Sige sige, sabihin mo sa mess hall maghanda ng makakain namin sa quarters.”
“Yes sir.”
“okay men, dismissed.” Tumayo ang mga officers at lumabas na sila sa conference room. Napabuntong hininga naman si Col. Palumo at hinimas ang maputi nitong buhok. Kinuha nya ang ballcap at dumiretso sa main lobby kung saan naghihintay si Mayor Romano.
“Mayor! Welcome sir!” pagbati ni Col. Palumo. Nakipagkamay ito kay Mayor Romano.
“Oh Colonel! Napadaan lang ako.” Naka ngiting tinanggap ang kamay ni Col. Palumo. Sabay silang umupo sa magkabilang sofa at pumunta naman sa may pinto si Richie ang head security ni Mayor.
“Ano hong maipaglilingkod ko sa inyo? Nagpahanda ako sir ng makakain, hintayin nalang natin.”
“Ah yes okay thank you. Well, naparito lang naman ako Colonel para makiramay sa nangyaring trahedya nitong nakaraang araw sa mga tao mo. Isang napakalaking dakog ito sa ngalan ng batas at pamahalaan. Umasa ka Colonel na kami naman sa Sta. Fe ay handang tumulong sa inyo para naman mas lalong mapabilis ang pagtigil nang mga paghahasik ng lagim ng mga rebelde.”
“Mabuti kung ganun sir. Sa katunayan, kailangan ko nga talaga ang tulong ninyo dahil alam kong ang mga mamamayan mismo ng Sta. Fe ang magiging susi upang mahuli namin ang mga rebeldeng ito.”
“Well Colonel, talking about Sta. Fe, inaanyayahan kitang sumama sa akin sa selebrasyon ng ika isang daang taong anibersaryo ng simbahan. Sa darating na linggo kasi ang kapyestahan ng simbahan at sana ay mapaunlakan mo ang mununting hiling ko. Sa tingin ko eh magiging daan ito para mas mapabuti ang ugnayan natin at mapalakas mismo ang tiwala ng mga tao sa gobyerno.”
“Hinde ho ako katoliko Mayor pero gagawin ko ang magagawa ko.”
“Ah sya mabuti mabuti. Oo nga pala, may isang kahilingan lang rin sana ako. Alam mo naman, dito sa Sta. Fe, mahalaga ang pakikisama at pakikipagkaibigan hinde ba.”
“Naiintindihan ko Mayor. So ano ho naman ang hiling nyo?”
“Ehh..kasi..itong bata kong si Richie…alam mo naman hinde ba na isa akong politiko at kailangan ko rin ng proteksyon…nitong nakaraang mga araw kasi nagrereklamo itong si Richie sakin na hinaharang raw ho ng mga tauhan nyo sa checkpoints ang mga bata ni Richie at ang ilan ay hinuli pa kasi nakunan ng mga baril. Eh ang akin lang naman sana ay palampasin nyo nalang ang mga tao ko. Para hinde tayo magkaroon ng problema hehehe.”
“Hmm ganun ho ba…ang kaso lang kasi Mayor, alam nyo rin naman ho ang posibleng maging banta nito sa seguridad ng mga tao kung palalampasin namin ang sino mang mahuhuling may mga baril. Lalo pa ngayon na tila mas tumitinde ang mga ginagawang pagkilos ng mga rebelde. Hinde namin kayang ma identify ang bawat isang pumapasok lalo pa kung nakasibilyan ito. Tsaka alam naman natin ang batas na nagbabawal sa mga sibilyang humawak ng baril na walang kaukulang papeles na magbibigay sa kanila ng kadahilanang maghawak ng sandata.”
“Ah eh ganun ba Col, hinde ba natin ito pwedeng pag usapan nalang. Satin satin lang naman ito eh tsaka mas feel kong safe ako kapag may mga bodyguards ako.”
“May banta ho ba sa buhay nyo?”
“Wala naman pero iba narin ang nakakasiguro hinde ba. Tsaka, handa naman ako magbigay kung sakaling kailangan nyo rin ng tulong.”
“Magbigay? Naku Mayor hehe, pagpaumanhin nyo ho ako pero hinde ho ako tumatanggap ng bigay. Ang tanging tulong na maibibigay ko ho sa inyo ay ang mas ligtas at disiplinadong pamayanan. Tungkulin ho naming pangalagaan ang kapayapaan at kaya narin naming tulungan ang isa’t isa dahil nasa likod namin ang pamahalaan.”
“Eh pano pala kung dumaan ulit ang mga tao ko?”
“Kukunan namin sila ng identification at kung wala silang maipakitang permit to carry edi huhulihin namin sila at kukompiskahin ang mga armas nila.”
“Ganun? Aba Col, di naman siguro maganda para sa akin yun. Mga bata ko yan.”
“Kahit pa bata nyo pa sila Mayor, hinde namimili ng kinikilingan ang batas.”
“Col. Huling tawad ko na ito sa inyo. Alam nyo naman sigurong masama akong kalaban.”
“Pinagbabantaan nyo ba ako Mayor?” tila nagbago ang ihip ng hangin at naging seryoso si Col. Palumo.
“Pina-aalahanan lamang kita Col. Mahirap makalimot lalo na sa edad natin.”
“Wag ka mag alala Mayor. Hindeng hinde ko kinakalimutan kung saan ang guhit ng tama at mali. Sadyang maingat lamang ako sa aking mga salita dahil narin sa respeto ko sa inyo bilang tagapaglingkod ng bayan. Subalit, kung ganito narin ang tono ng pananalita nyo, aba ay wala na tayong dapat pag usapan pa.” tumayo si Col. Palumo, hudyat na wala na itong planong makipag usap kay Mayor Romano. Tumayong napahiya si Mayor at umiiling ito.
“Maling mali ang mga hakbang mo Col. Mag iingat ka lang sa nilalakad mong daan baka matumba ka.”
“Malinis at tuwid ang daan ko Mayor.”
Umalis ng kampo si Mayor Romano at mabilis itong naglakad pabalik sa sasakyan nya. Sinundan ito ng kanyang mga bodyguards.
——
By: Balderic
Sa napakalaking mansion ni Mayor Romano, sa likod ng mansion ay may isang olympic sized swimming pool. Sa gilid ng pool ay may lamesa at mga upuang gawa sa metal. Dito pumwesto ang panganay ni Mayor na si Nico Romano. Kasama nya ang dalawang barkada nyang sina Dindo at Charlie. Nag iinuman ang mga ito at nagkakasayahan.
Lumabas ng mansion si Lana Romano, 24 years old, at nakababatang kapatid ni Nico. Naka bath robe ito na peach at lumapit sa kapatid nya.
“Hi kuya.” Hinalikan nito sa pisngi si Nico. Napatingin naman si Charlie at Dindo sa cleavage ni Lana na sumilip nang ito ay yumuko.
“Gabi na ah. Ba’t di ka pa tulog?”
“Kuya, mag suswimming lang ako.”
“Okay sige.”
Tinignan ni Lana sandali si Dindo at tumalikod na ito. Lumapit sa pool si Lana at hinubad ang bath robe. Naka bikini swimsuit ito na kulay blue. Nag stretching muna sya sa gilid ng pool habang palihim na pinapanood ng dalawang tropa ni Nico. Si Nico naman ay walang kamalay-malay dahil nakatalikod ito at abala sa pagkukwento. Tumuwad tuwad pa si Lana at hinarap ang pwet sa nakatitig na mga tropa ni Nico.
Matapos ito ay nag dive na si Lana at sumisid hanggang makarating sa gitna ng pool. Nag freestyle ito papunta sa dulo at bumalik muli. Inulit nya pa ang isang lap at umahon na sya. Halos bumagsak ang mga panga nina Dindo at Charlie nang makita ang basang katawan ni Lana. Bilog at malaki ang mga suso nito. Maliit ang bewang at makinis ang mga hita. Pinunasan ni Lana ang sarili gamit ang tuwalya nya. Ngumiti sya sa tropa ng kuya nya. Dahan dahan nitong hinubad ang bikini bra nya at nanlaki ang mga mata ng dalawang lalake. Maliit at brownish ang nipples ni Lana na tumayo nang simulan nya itong kalikutin. Nginitian nya muli ang mga lalakeng nag eenjoy sa nakikita. Bumaba sya muli sa pool at nagswimming nang topless. Napalingon si Nico sa pool pero hinde na nito naabutan ang nakita ng dalawa nyang barkada.
Sa bahay naman ng magsasaka, huminto ang kotse ni Richie at ibinaba nito ang dalagitang anak ng matanda. Sinalubong naman ng ama ang dalagitang tulala. Niyakap nya ito nang mahigpit nang makita ang mahinang katawan ng dalagita at may ilang mga pasa sa katawan.
“Anong ginawa nyo sa anak ko!?”
“Wag ka mag alala tanda, parehong lumigaya ang anak mo at si Mayor hahaha!”
“Anong ibig mong sabihin!?”
“Sabi ni Mayor matinde raw umungol ang anak mo hahahaha!”
“Hayop! Mga hayop kayo! Mga hayop!”
“Itaaaayyy….gi..ginahasa po ako ni Mayor…pa ulit ulit….” Mas niyakap nang husto ng matanda ang anak nito. Iniwan sila ni Richie na parehong nawalan nang pag-asa matapos paslangin ang ilaw ng tahanan ay sya namang inabuso ang anak ng matanda.
“Mga hayop sila….mga hayopppp…..magbabayad sila….pakatatandaan ko yan…magbabayad silaaa….”
——
1:00 am
Nakasandal na sa upuan si Nico at tulog na tulog na ito. Samantalang, halatang hinde pa masyadong lasing sina Dindo at Charlie. Sinadya ng dalawa na lasingin ang kaibigan dahil sa balak ng mga ito kay Lana. Tapos nang magswimming si Lana, kalahating oras na ang nakalipas. Iniwan ni Dindo si Nico upang hanapin ang dalaga. Dahil maraming bantay sa bahay ni Mayor ay naghahanap ng tyempo si Dindo. Sumilip silip pa ito sa bawat sulok ng bahay at kapaligiran. Umakyat si Dindo sa second floor at tinahak ang silid ni Lana. Dahan dahan nyang pinihit ang door knob at nabuksan ito. Naabutan nyang naka upo sa harap ng salamin si Lana at nagsusuklay. Naka suot lamang ito ng manipis na nighties.
“Oh kuya Dindo, anong ginagawa mo rito?” nakangiting pagtanong ni Lana. Sinara ni Dindo ang pinto at nilock.
“Hehehe wag kanang magkaila Lana. Alam ko namang kanina kapa nagpaparamdam eh.”
“Ha? Nagpaparamdam ng ano? Hinde kita magets kuya.”
Lumapit si Dindo at kinuha ang kamay ni Lana at ipinatong sa nakabukol nyang sandata.
“Ito tignan mo, ramdam na ramdam ka na nito.”
“Ay kuya…ang tigas naman nyan hihi…” hinimas ni Lana ang nakabukol na ari ni Dindo at kagat labi pa ito na tila nananabik.
“Ingat ka, baka ka kagatin nyan.”
“Malakas ba kumagat yan Kuya?”
“Bakit di mo subukan?”
Tumayo si Lana at hinarap si Dindo. Niyakap ito kaagad ng binata at pinugpog ng halik sa labi. Lumaban naman kaagad ang dalaga at nagsasagutan sila ng mga halik. Sinakop ng mga palad ni Dindo ang malamang pwet ng dalaga at piniga nya ang bawat isa. Walang panty si Lana at tanging ang nighties lang ang suot nito.
“Kanina pa ako nananabik sayo Lana…umhhh…ang sarap mo…”
“Kuyaaa..ummnhh..paligayahin mo akooohh..”
“Sigeee…patitirikin ko yang mga mata mong bata ka..”
“Oohhh sheeett…” binaba ni Dindo ang laylayan ng nighties ni Lana at lumuwa ang kanang suso nya na sya namang sinakmal ng bibig ni Dindo. Sinuso nya ito at nilaro-laro ng dila nya. Napakapit si Lana sa lalake.
Binuhat ni Dindo si Lana at pina upo sa lamesa na nakaharap sa salamin. Binuka nya ang mga hita ng dalaga at sinipat ang kepyas nito. Diniin nya ang ilong sa hiwa ng dalaga. Inamoy nya ang masarap na aroma ng puke ni Lana. Walang ano ano’y sinimulan nya itong dilaan na parang aso.
“Uuaaahhh!!! Shit ka kuyaaaa ummhhhh..ang sarap naman nyannn aahhh….” Sinasabunutan ni Lana si Dindo sa tinde ng kiliti at sarap ng pagbrutsa ng puke nya. Binuka pa nya nang malawak ang mga hita at dinidiin ang puke sa bibig ni Dindo.
“Aaahh..ganyannn..oohh sige pa kuyaaaa…ang sarapppp…ang sarap sarapppp…aahhh..” tayong tayo ang mga utong ni Lana. Napadila ito sa labi at nakatingala sa kisame pero naka pikit ito. Dinudoldol nang pa ulit ulit ni Dindo ang dila nya sa batang hiyas ni Lana. Wala itong takot na baka mahuli itong tinitikman ang anak ng mayor.
“Mukhang nag eenjoy na kayo ah hehe.” Wika ni Charlie nang buksan nya ang pinto. Napatayo si Dindo sa pagkagulat.
“Ginulat mo naman ako pre. E lock mo na pinto. Bilisan mo at wala tayong oras.” Sagot ni Dindo. Sinunod naman ni Charlie ang utos sa kanya. Matapos masara ang pinto, lumapit sya sa dalawa. Titig na titig sa kanya si Lana na nakabukaka sa harap ni Dindo. Naka alay ang bukang buka na puke nito sa magkaibigan.
“kung gaano katapang ang kuya mo, ganun ka rin ka libog Lana hehehe.”
“Titikman mo rin ba ako kuya Charlie? Hihihi.”
“Hehehe oo naman.” Lumapit si Charlie sa tabi ni Lana. Nilapat nya ang labi sa dalaga at nagpalitan sila nang halikan.
Tinuloy ni Dindo ang pag brutsa ng puke ni Lana, habang ang dalaga naman ay nakikipaglaplapan kay Charlie. Tumagal ito nang ilang minuto bago pa napagpasyahan ng dalawa na dalhin sa kama si Lana. Hinagis ni Dindo sa kama ang dalaga at nagmamadali itong naghubad ng pantalon. Sumampa ito kaagad sa kama at pinatungan si Lana.
“Akin ka ngayon hehe.”
“Fuck me kuya Dindo…fuck me tulad nang pag fuck mo sa mga girls mo.”
“Of course…”
Sinimulang e guide ni Lana ang matigas na tarugo ni Dindo sa kepyas nya. Nang magkadikit na ito ay dumulas ito papasok sa isang mabilis na kadyot. Napasinghap kaagad ng hangin ang dalaga. At kasunod nito ang mabibilis at malalakas na bayo ng lalake.
“Ahhh aahh ganyan nga kuyaaaa aahh..sige langggg…pagsawaan mo akooohh umhh.. aahhh!!!” kumapit si Lana sa matigas na mga braso ni Dindo. Sinasalubong nito ang bawat kantot ng lalake sa puke nya.
“Putangina ka talaga Lanaaa ummhhh..ang sarap mong puta kaaa..ka bata bata mo pa pero ang libog mo naaa..”
“Hehe wag mo tagalan parent Dindo, kanina pa atat itong junior ko.” Wika naman ni Charlie habang hinihimas ang nakalabas nyang burat. Nakababa na ang pantalon nya at inilabas lamang nya sa brief ang nakaturong titi. Hinihimas himas nya ito at pinipiga-piga. Sarap na sarap sa nakikitang pag kantot sa nakababatang kapatid ng tropa nilang si Nico. Sinilip pa nito kung paano bumaon ang burat ng kaibigan sa madulas at basang pekpek ni Lana.
Nakipaghalikan pa si Lana kay Dindo at niyakap nya ang lalake. Siniil ng halik ni Dindo ang leeg at tenga ng dalaga. Ang bawat salpak naman ng titi nya ay mas lalong nagdadala sa kanila sa alapaap. Sinasagad nito ang pagpasok ng titi nya sa puke ni Lana at tila nalalapit na rin itong labasan kaya hinugot nya ang burat.
“Hehe ikaw muna pre.”
“Ayos hehe.” Pumalit si Charlie at pumatong rin kay Lana.
“Hmmnn hihi..lakasan mo kuya Charlie ha….make me cum po…”
“Makaka asa ka iha hehehe….umhhh!!” sumalang na ang burat ni Charlie sa naglalawang puke ni Lana. Inangat nya ang mga kamay ni Lana at sinipsip nito ng todo ang leeg ng dalaga, kasabay ang malalakas nitong pag bayo sa puke ni Lana.
“PLAK PLAK PLAK PLAK PLAK PLAK PLAK PLAK PLAK!!!!!!”
“FUCK KUYAAA!! UMMHH SHIT KAAA!! UMNHHH AAHHH!!!” Mas malakas ang bawat bayo ni Charlie. Napataas ng kilya si Dindo sa pagpapakitang gilas ng kaibigan sa pagkantot.
“Ganito ba gusto mo iha? Ganito ba ha?”
“Opooo!! Ganyannnn poo kuyaaaa aahhh!!! Ganyan poooohh!!! Shit aayan nako putanginaaaahhh!!!!” sumikip ang puke ni Lana nang ito ay labasan nang kusa sa matitindeng ulos ni Charlie. Para itong natunaw na kandila.
Gumulong ang dalawa at si Lana naman ang pumatong kay Charlie. Inangat ni Charlie ang pwet ni Lana at binuka ito. Pinakita kay Dindo ang butas ng pwet ni Lana.
“Batters up pre! Hehe”
“Hehehe sige sige…” lumapit si Dindo at nilawayan ang butas ng pwet ng batang si Lana. Nagulat ang dalaga sa ginagawa ng kuya Dindo nya.
“Wait wag dyan kuya…masikip pa yan…”
“Edi paluluwagin natin hehehe…sisiguraduhin kong walang ingay ang utot mo matapos ko itong araruhin..”
“Fuck…ummhh..kuya wag pooo.umnhh…”
Sumampa sa kama si Dindo at tinarak ang burat nya sa butas ng pwet ni Lana. Napadaing ang dalaga sa laki nang pumasok sa pwet nya. Diniin pa ito ni Dindo at pumapasok na dahan dahan ang burat nya. Hanggang sa magpalitan ang dalawang lalake sa paglabas pasok ng dalawang butas ni Lana.
“Aarrghh!!! Fuckkk!!! Araayyyy!!! Umhhhh!!! Grabe kayooo!!! Mawawasak nyo katawan kooo aaahhh!!!”
“Hehehe kaya mo yan Lana…puta ka naman eh kaya dapat sayo ang baboyin ng ganito hehehe…”
“Tanginaaaa….umhhh..aaaaarrghh fuck!!! Ang hapdi po..ang hapdiiiii aahh..”
“Mawawala rin yan..umh umhh um umm!!” panay ulos ni Dindo.
Puno ng burat ang dalawang butas ni Lana. Napakagat labi nalang ito at walang nagawa kundi ang umugol nang malakas. Hinde alintana ang ilang pwedeng makarinig sa kanila. Sa sikip ng mga butas ni Lana ay hinde nakatyempo ang dalawang lalake at sabay nilabasan sa loob ni Lana. Nagulat ang dalaga nang punuin ng tamod ang loob ng puke at pwet nya.
“Aauuhh shit..bakit nyo pinutok sa loob! Badtrip naman kayo..aahh…” hinang hina si Lana nang pakawalan ng dalawang lalake na parehong sulit sa pag gamit ng katawan nya.
“Mayaman naman kayo Lana kaya okay lang yan. Sabihin mo nalang nabuntis ka ng boyfriend mo kung sakali hehehe. Mahirap naman kung malaman nilang ako naka buntis sayo diba.” Wika ni Charlie na nakangiti pa. Tumingin ng matalas si Lana.
“Mahirap talaga kasi ipapapatay ka ng dad ko. Hmph! Lumabas na nga kayo. Kainis kayo.” Napakamot ng ulo si Charlie dahil sa pangambang baka nga ay ipapatay sya ni Mayor.
———-
By: Balderic
Nagkita si Richie kasama ang mga tauhan ni mayor at ang grupo ng mga rebelde kasama si Komander Sarate sa isang abandonadong gusali, sa dulo ng bayan ng Sta. Fe. Nakipagkamay si Sarate kay Richie.
“Mukhang naging maayos ang lakad ninyo noong isang araw Commander.”
“Dala lamang iyan ng aming malakas na paniniwala na kaya naming harapin ang sino mang pipigil sa aming pag aalsa laban sa pasistang gobyerno Richie.”
“Heh, ganun ba. Syanga pala, may dalang regalo si Mayor para sa inyo.” Sumenyas si Richie sa isang kasamahan. Pumunta ito sa mga sasakyan nila kasama ang dalawa pa at bumalik na may dalang tatlong malalaking maleta. Mga weapons cache ang mga ito. Binuksan ni Richie isa isa sa ibabaw ng lamesa ang mga maleta. At ilang malalakas na kalibreng sandata ang bumungad sa mga rebelde.
“Pakibigay rin ito kay Mayor.” Binigay ni Sarate ang isang bag na naglalaman ng limpak limpak na salapi mula sa pangingikil nila sa kanayunan.
“Kalahati palang yan. Darating sa katapusan ng buwan ang natitira.”
“Mabuti. Oo nga pala, nakalimutan ko, balita ko may bago raw kayong parak dito na parang nagiging tinik kay Mayor?”
“Ah yun, wag mo na isipin yun Commander. Tapos na yun hehehe.” Naging maayos ang transaksyon ng dalawang grupo at parehong naghiwalay ng landas.
———-
Kinagabihan, hinde naging palagay si Doc Loren. Kausap nito sa tinitirahang bahay si Aleng Mameng.
“Talagang sagad na sa buto ang kahayupan ni Mayor, Aleng Mameng. Ultimo ang mga taong may malasakit sa kapwa, sila pa ang pinapapatay nila. Tignan mo, ni isa sa kanila kahit pa sa Pnp ay tila walang pake-alam sa pagkamatay ni Tinyente Remulla.” Nakaharap sa bintanang kahoy si Loren at nasa likuran naman nya si Aleng Mameng na tinutulungan syang mag tupi ng mga damit nya.
“Wala tayong magagawa dyan doktora. Matagal nang ganito ang sistema sa Sta.Fe. Ang mga tao rito ay sanay na. Mahirap man, tinitiis na lamang nila at ipinapasadiyos na lamang ang lahat. Pero naniniwala akong darating rin ang katapusan ng mga ito.”
“Pero kelan pa Aleng Mameng? Kung kelan patay na tayo lahat?” humarap si Loren at nakita ang tila malungkot na mukha ng matanda.
“Hinde ko masasagot yan iha. Ang ipinapakiusap ko na lamang sayo, ay sana mas maaga pa ay umalis ka na sa bayang ito. Masyado nang malalim ang sugat ng nakaraan mo rito. Paano na lamang kung malalaman ni Mayor ang pagkatao mo? Ayokong makita kang masaktan iha.”
“Wala na akong pakealam sa buhay ko Aleng Mameng. Narito ako para kunin ang hustisyang ipinagkait sa akin noon. Hinde ko na iniisip pa kung ano man ang mangyari sa akin dahil noon palang, pinatay na nila ako. Pero hinde ako susuko. Hahanapin ko ang hustisya, mapa korte man o dahas.”
……….
Bumukas ang pinto ng bar na pinagtatrabahuan ni Madonna. Pumasok ang isang lalakeng nakasuot ng blue na leather jacket at may balabal na kulay pula at may patterns na puti. Natatakpan ng malaking balabal nito ang kanang bahagi ng katawan nya at maging ang kanang kamay nya ay hinde kita. Naka maong ito at leather na sapatos. Medyo makapal ang balbas at begote at mukhang hinde pa naligo ng ilang araw.
Napatingin sa kanya ang ilang mga tao dahil hinde sya kilala ng mga ito. Isang estranghero na biglang pumasok sa mundo ng Sta. Fe. Dumiretso ito sa bar counter at nilapitan ito ng bar tender.
“Anong aten sir?” tanong ng tender.
“Whiskey.” Magaspang ang boses nito.
Sa kabilang sulok naman ng bar ay nakapwesto ang tatlong kurap na pulis na sina Spo1 Pipino, Spo1 Gringo at Po3 Boboy. May naka akbay pang chicks ang tatlo. Nakita ni Pipino ang pumasok na lalake. Tinapik nya kaagad si Boboy at Gringo.
“Tignan nyo…may dayo.” Wika ni Pipino.
“Tara, lapitan natin.” Nakangiti si Gringo.
Dahan dahang nilapitan ng tatlo ang lalakeng naka balabal at naka upo sa harap ng counter.
“Pare, pasensya na pero naka upo ka sa paborito kong upuan. Pwede bang maghanap ka ng ibang pwesto.” Wika ni Gringo. Dahan dahang nilingon ng lalake si Gringo na nasa likuran nya. Nakita nyang katabi nito ang dalawa pang kasama. Pinakita pa ni Pipino ang chapa nyang nakasabit sa maong nya. Hinde na nagsalita pa ang lalake at lumipat ito ng upuan.
Nakangiti ang tatlo dahil sumunod ang lalake. Sinundan parin nila ito.
“Pare….nakaupo ka naman sa paborito kong upuan hehehe.” Wika naman ni Pipino. Hinde na nag abala pa ang lalake. Nakatitig sa kanya ang bar tender at ang ilang costumers. Lumipat sya sa iba pang pwesto at napa iling na nakangiti ang tatlong hambog na pulis.
Sa ikatlong pagkakataon, sumunod muli ang tatlong pulis. Si Boboy naman ngayon ang may lakas nang loob na isturbohin ang lalake.
“Sir order nyo.” Binigay ng tender ang isang shot ng whiskey sa lalake. Akmang kakalabit si Boboy sa lalake.
“Wag mong sabihin paborito mo ring upuan ito?” wika ng lalake. Napatigil si Boboy.
“Hahaha! Buti alam mo! Kaya umalis ka dyan kung ayaw mong mapasama.”
“Hinde ako naparito para makipag away…pare..” wika ng lalake at magaspang parin ang boses nito. Pinapaikot-ikot nito ang baso sa kamay nya at nakatalikod parin sa tatlong parak. Lumapit si Gringo sa tabi ng lalake.
“Pasensya ka, mukhang lapitin ka ng away pare hehehe…hahahaha!!” nagtawanan ang tatlo.
“Alam mo bang ayaw namin ng dayo rito? Kaya kung gusto mong makalabas rito ng buhay, simulan mo nang maglakad palabas.” Pananakot ni Gringo.
“Hinde ba mga pulis kayo?” nagkatinginan ang tatlo.
“Oo bakit?” hambog na sagot ni Gringo.
“Hinde ba dapat kayo ang tagapagtanggol ng naaapi at tagapangalaga ng kapayapaan? Bakit nandito kayo at naglalasing at nanggugulo?”
“Aba’t masyadong maanghang ang dila mo pare. Nandito kami kung kelan namin gusto! Nandito kami at gagawin namin kung ano ang gusto namin! Kaya ikaw, kapag sinabi kong umalis ka…UMALIS KA!” Hinablot ni Gringo ang balabal ng lalake. Pero tinulak nya ito at nabuwal si Gringo.
Pumalag naman ang dalawa at umatake sa lalake. Sumuntok si Pipino.
“KRAK!!” “AARGH!!” Sinalubong ng kamao ni Pipino ang mga buto ng kamao ng lalake at napinsala kaagad ang kamao nya. Napa atras ito sa sakit. Si Boboy naman ay nagtapon ng kaliwa’t kanang suntok pero naiwasan ito ng lalakeng may balabal. Lumitaw sa ilalim ng balabal ang isang baril na naka holster sa kanang bewang ng lalake. Nakita ito ni Boboy.
“Putang ina! May bakal!” Sigaw ni Boboy.
“Ang lakas ng loob mong pumunta rito at may dalang baril? Hinde mo ba alam na pinagbabawal yan rito!? Kaming mga parak lang ang pwedeng humawak ng bakal sa lugar na ito. Masyado nang marami ang atraso mo samin pare, isuko mo na nalang yan at sisiguraduhin kong buhay kang makakalabas rito!” pinalibutan ng tatlo ang lalake. Hinanda nila ang kanilang mga baril na nakatago rin sa holster nila. Napasandal ang lalake sa counter. Mabilis namang tumakbo ang bar tender at ang ilang mga costumers sa bar.
“Dalawa lang pagpipilian mo pare, sumuko ka samin o mamatay ka sa kinatatayuan mo. Pumili ka!” banta ni Gringo.
Inilabas ng lalake ang kanyang baril. Mahaba ito at silver ang kulay. Isang Magnum .44 revolver, na tinaguriang pinakamalakas na handgun sa buong mundo. Sa halip na matakot, dahan dahang bumunot ng yosi ang lalake sa chest pocket ng leather jacket nya at sinindihan ng posporo gamit lamang ang isang kamay. Bumuga ito ng usok at tinignan ang tatlong parak.
“Kunin nyo kung kaya nyo.” Hamon ng lalake.
Umakyat ang dugo sa ulo ni Spo1 Pipino at hinugot nito kaagad ang baril nya.
“BLAM!!” Tumalsik ang isang tenga papunta sa sahig.
“Aaaaaaahhh!!!” napasigaw sa sakit si Pipino at hawak ang kaliwang parte ng ulo nya na dumudugo dahil naputol ang tenga nito.
Sabay namang humugot ng baril ang dalawa pa.
“BLAM BLAM!!” Tinamaan sa kamay na may hawak na baril si Boboy at sa tuhod naman tinamaan si Gringo.
“Arrrghhh!!! Aahh!!” Parehong hinde nakapalag ang dalawa at ininda ang pinsalang tinamo mula sa misteryosong lalake. Pinaikot muna ng lalake ang revolver bago ibinalik sa holster nya at tinakpan muli ng balabal.
Tumalikod ang lalake at ininom ang whiskey nya saka tinaktak ang abo ng yosi sa isang ashtray.
“Bibilang lang ako ng tatlo. Kapag nariyan pa kayo sa likod ko, sa mga ulo nyo na mamamasyal ang mga bala ng baril ko….isa…” hirap man ay nagsialisan ang tatlong parak na napahiya at pare-parehong may pinsala sa enkwentro.
Matapos ang gulo ay binalik muli ang musika ng bar at pumasok ang ibang costumers. Nilapitan naman ni Madonna ang lalake. Sinipat lang ng lalake ang naka sando na babae. Kita ang malaki nitong cleavage at makinis na dibdib.
“Mabuti pang umalis ka, kapag tumagal kapa rito, sigurado akong babalikan ka ng mga yun. Kilala ko sila, hindeng hinde titigil ang mga yun hanggat hinde ka nababawian.” Wika ni Madonna. Hinde ito sinagot ng lalake at nagyosi lamang ito. Uminom ulit ng pangalawang shot ng whiskey.
“HOY IKAW! SUMUKO KA NA!” Sigaw ng isang pulis. Pumasok rin ang tatlo pang parak. Tumakbo naman palayo si Madonna at nagsialisan ulit ang ilang costumers.
“Jusko naman! Tama na!” sigaw ni Madonna. Pero hinde ito pinansin ng mga pulis. Pumasok si Gringo at pa ika ika itong sumandal sa gilid ng pintuan ng bar. Nakatalikod parin ang lalake at kalmadong bumuga ng usok.
“Tapusin nyo na yan!” utos ni Gringo.
Lumapit ang isang pulis at tinutok ang baril nito sa ulo ng lalake. Point blank nitong pinaputok ang baril subalit nakaiwas ang lalake at isang bote ng alak ang tinamaan. Hinawakan ng lalake ang braso ng pulis at binali ang siko nito at ginamit nyang human shield para makalapit sa isa pang pulis. Hinde makabaril ang tatlo. Tinulak ng lalake ang parak sa kasama nito at parehong natumba ang dalawa. Tinutok ng isang pulis ang baril nya sa lalake pero umiwas itong muli at isang sapak sa tagiliran at leeg ang tinamo ng parak. Ang ika-apat namang pulis ay nakadistansya ng kaunti at tinutok ang baril sa nakatalikod na lalake sabay kinalabit ang gatilyo.
“BLAM!” Umusok ang dulo ng baril ng parak pero laking gulat nito nang makitang nasa dulo rin ng baril nya ang hintuturo at gitnang daliri ng kamay ng lalake at nakaipit sa gitna ng mga daliri nito ang bala ng baril.
“Paano…arrghh!!” sinapak ng lalake ang parak. Umikot pa ang lalake sabay nitong hinugot ang magnum.
“BLAM BLAM BLAM!!!!” “AAAHH PUTANG INAAAA!!!!!” Sigaw ni Gringo nang mabaril ang isa pa nyang tuhod at natumba na ito. Ang dalawa namang bala ay tumama sa mga hita ng dalawang parak na nagtangkang patayin ang lalake. Sa isang bigwas ay lumabas ang six bullet barrel ng magnum at isa isang binalahan ito ng lalake mula sa leather bandolier nya.
“Masyado kayong kampante. Sa tunay na laban, kanina pa kayo nilalangaw sa lupa. Pasalamat kayo’t mahaba pa ang pasensya ko. Pinagbigyan ko na kayo, pero sa huling pagkakataong babanggain nyo ako, akin lahat ng ulo ninyo.”
Walang nagawa ang mga corrupt na pulis kundi ang umatras na muna. Nagulat sila sa liksi at dunong ng isang lalakeng dalubhasa sa laban.
Itutuloy