Batas Ng Bala 7 by: Balderic

Ika-pitong Yugto: Bala ng Hustisya
By: Balderic

Life expectancy na mas mababa pa sa isang pusakal. Ganito ang buhay ng bawat myembro ng Death Squad. Pero dahil sa isang pangyayari, nasira ang lahat. Tinugis ang grupo ni Carding ng mga taong nakasama nila sa bawat misyon. Mga dating kasama nila sa militar. Tinugis silang parang aso. Subalit, dahil sa training nila ay hinde sila nahuhuli. Iisang bagay lamang ang naging mitsa ng kanilang buhay. Ang kanilang integridad at katapatan sa serbisyo. Sumuko sila at hinarap ang kasong nakahain sa kanila.

Subalit, sadyang malupit ang tadhana. Dahil isang elite shadow unit sila, ayaw ng mga nakakataas na mga heneral na lumabas ang issue at hinatulan sila ng death sentence via firing squad. Isa isa silang pinapila maliban kay Carding, ang lider ng grupo. Kritikal ang kanyang kasanayan at isa syang malaking asset para sa bansa. Tapat sa tungkulin at walang pamilyang naiwan. Sadyang inukit ang kanyang tadhana bilang isang mandirigma.

Dalawang oras bago isakatuparan ang hatol ay pinagbigyan si Carding na kausapin ang kanyang mga tauhan. Sa isang malaking silid ay pumasok si Carding, naka black military uniform pa ito. Naka uniform rin ang kanyang unit. Pagpasok nya sa silid ay tumayo kaagad ang mga kasamahan nya. Tahimik nyang tinignan ang kanyang mga tauhan na wala nang pag asa ang buhay.

“Hinde ko alam kung ano ang sasabihin ko sa inyo. Sinanay ko kayo, itinuring kong pamilya at nakipaglaban akong kasama kayo. Ang iisang bagay na hinde ko matanggap at dadalhin ko habang buhay ay ang malamang hinde ako makakasabay sa huling byahe ninyo.” Malungkot na wika ni Carding.

“Hinde ka namin sinisisi sir. Bilang myembro ng DS, tanggap na namin ang aming katapusan. Ang hinde lang namin tanggap ay mahahantong lang pala sa ganito ang lahat nang aming sakripisyo.” Sagot naman ng isang myembro ng DS.

“Tama sya sir, kaya kung ano mang nangyari, buo ang tiwala namin sayo. Walang misyon na hinde mo kami tinulungan, ikaw ang bukod tanging naging gabay namin at tagapagtanggol sa oras ng kagipitan. Ang nangyari dito ay labas na sa iyong kapangyarihan. Kaya kung mamarapatin nyo sir, may dalawa lang kaming kahilingan.” Wika naman ng tinyente ni Carding.

“Ano yun?”

Nagtitigan sandali ang mga myembro bago tumingin kay Carding.

“Bigyan mo kami ng hustisya sir, at wag na wag mo kaming kakalimutan.”

Napapikit si Carding. Hinde na nya malabanan ang mga luha sa kanyang mga mata. Hinde na rin maiwasan ng mga myembro nyang mapaiyak pero dahil dugong mandirigma, nilabanan nila ito.

“PARA SA BAYAN!” “HOOAAAAHH!!!” Sabay sabay nilang sigaw. Pumasok ang isang Kapitan at sinabing oras na ng kaparusahang kapital. Isa isang lumabas ang mga myembro ni Carding. Nagpahuli ang tinyente nya. Lumapit ito sa kanya.

“Sir, may huling kahilingan lang sana ako sayo. Pakisaup sir bantayan nyo ang anak ko. Sa ngayon ay binata na sya, at marami nang pangarap sa buhay. Gabayan nyo sya sir.” Ibinigay nito ang larawan ng anak at tinanggap naman ito ni Carding.

“Makaka-asa ka.”

“Paalam sir, sa susunod na paglalakbay.”

Ito ang huling mga salitang narinig ni Carding sa kanyang mga kasamahan. Isa isa itong humarap sa capital punishment na walang ni isang nakaka alam. Nabigyan man ng compensation ang kani-kanilang pamilyang iniwan, hindeng hinde nila malalaman ang buong katotohanang iilan lang ang hinde mangmang.

———-

Nakarating amg convoy ni Nico sa mansion ng ama nya. Sinalubong sya nito at ng nakababantang kapatid na si Lana. Niyakap kaagad ni Nico ang kapatid. Nakipagkamay naman ito sa ama.

“Dad nandito na ang hinahanap nyo.” Inilabas nila si Carding na may takip pa sa mukha. Tinanggal nila ito at nagkita rin sa wakas si Mayor Romano at Carding.

“So, ikaw pala ang tinatawag nilang si Carding. Well, I should have been impressed but you made a crucial mistake. You crossed my line boy. For now, ipaparito muna kita, we have much to talk about.”

“Maikli lang ang dapat nating pag usapan Mayor Romano.”

“Oh? At ano naman ang magiging usapan nating maikli?”

“Ang magsalita ang baril ko ng Bang at sumagot ka ng Argh.” Sabay ngiti ni Carding.

“BAM!” sinikmuraan bigla ni Nico si Carding. Tinignan naman nito ang binata.

“Masyado kang matapang iho, ingat ka, baka tigre na ang ginagalit mo.”

“Kung tigre ka, Diyos ako. Hehehehe.”

Inilayo si Carding ng mga tauhan ni Mayor. Ikinulong sya sa isang underground cell sa ilalim ng mansion.

Kinagabihan ay pinatawag sya ni Mayor Romano. Dinala si Carding sa main terrace ng second floor. Dito nya makaharap muli si Mayor, si Nico at katabi nito si Lana, at ang panghuli ay si Chief Agusan. Naka upo ang mga ito sa sofa habang nakatayo naman sa harapan nila si Carding.

“Take off his shirt.” Utos ni Mayor Romano. Hinubad ang black suit ni Carding at pinunit ang manipis nyang t shirt. Lumantad sa kanila ang matipunong katawan na halatang batak sa gyera. Napalunok ng laway si Lana nang makita ang makisig na katawan ng bihag.

“Very impressive body. Sige umikot ka. I want to see your back.” Sumunod naman si Carding at nakita nila ang mga tattoo nya sa likod at mga braso. Napakagat labi si Lana.

“Good! Maganda ang katawan mo Carding. You know, I always check the bodies of the men I want to recruit. Ayoko nang mukhang lampa. I want my men strong. As you can see, hinde basta basta ang pangangatawan ng mga tauhan ko. Matitibay!”

“Hinde kasing tibay ng inaakala mo mayor nang makilala nila ang mga tingga ng baril ko.”

Napangiti si Nico sa biro ni Carding. Halatang napikon ang ama nito.

“Well iba rin yun of course. But you know what I mean.”

“Wag ka nang magsayang ng laway Mayor. Sabihin mo na ang gusto mong sabihin.”

“Straight to the point. I like that. Walang paligoy-ligoy. Sige, Carding gusto kong magtrabaho ka sakin bilang hitman. Sa dunong mo sa pakikipaglaban, napakalaki mong asset para sa akin at sa negosyo ko.”

“Ano naman ang makukuha kong kapalit?”

“Isang buhay na marangya. Mapagbigay akong tao sa mga taong mabait sa akin Carding. Pero malupit ako sa mga taong hinde marunong umintinde sa kagustuhan ko. Isang beses ko lang ito inaalok sa iyo iho. You have to choose wisely.”

“Gustuhin ko man ng buhay na marangya, may problema ako sa ibang bagay Mayor.”

“Tulad ng ano?”

“Una, masyado nang mahaba ang mga sungay ninyo.”

“Hahahaha!” biglang nagtawanan sina Nico at Chief Agusan habang napapa iling naman si Mayor Romano.

“Pangalawa, masyado na kayong maraming kasalanan sa bayang ito.”

“I guess kailangan nating mag take note mayor hahaha!” wika naman ni Chef Agusan.

“At ikatlo, masyado nyo akong minamaliit.”

“Napakatalas talaga ng dila mo Carding. Mayor, ipagpaumanhin mo pero kakailanganin ko munang dalhin itong gagong ito sa presinto nang maturuan ko ito ng leksyon.” Suhestyon ni Chief Agusan at lumapit ito kay Carding. May hawak pa itong tabacco at bigla nitong diniin sa kanang dibdib ni Carding. Subalit hinde nito ininda ang hapdi ng nagbabagang tabacco, bagkus ay tinitigan lang nito si Chief Agusan.

“Wag ka mag alala Chief Agusan, marami tayong panahon para magkakilala nang lubos. Sa ngayon, mag relax ka lang muna pero sinasabi ko sayo, matagal nang gawa ang balang maghahatid sayo sa impyerno.”

“Heh! Mga bata dalhin yan!”

Lumapit ang mga pulis ni Chief Agusan at hinila nila palabas si Carding. Nagpaalam naman si Chief Agusan kay Mayor Romano.

———-

By: Balderic

Sa loob naman ng kampo, dali-daling tumakbo ang isang sundalo sa kwarto ni Col Palumo. Kumatok ito at tila nagmamadali. Binuksan naman ito kaagad ng kakagising na Col.

“Oh bakit?”

“Sir, nahuli nina Mayor si Carding!”

“Ganun ba? Teka, asan ang sarhento natin sa signal?”

“Sir, nakarecord na ho sila. My verbal evidence na ho tayo sa mga kalakaran nina Chief Agusan at Mayor Romano.”

“Mukhang kumagat na sila sa patibong ni Carding. Hinde ko alam kung saan galing ang tapang ni Carding para magpahuli nang makakuha lang ng ebidensya laban kina Mayor Romano. Sige, ipa inform nyo kaagad ang Division, at nang makapag coordinate rin tayo sa PNP.”

“Pero paano si Carding sir? Hinde ba natin sya tutulungan?”

“Tulungan? Sa ngayon hinde alam ng mga tauhan ni Mayor Romano na isang leon ang nahuli nila. Hinde ko alam kung ano pang mga plano ni Carding pero sa tingin ko, kaya nya gampanan ang misyon nya.”

———-

Ipinasok sa isang police mobile si Carding. Pinuwesto sya sa bandang likod at napapagitnaan ng dalawa pang pulis. Sa likod naman nya ang dalawa pang sasakyan. Pinakahuli ang private car ni Chief Agusan. Abalang nag uusap ang driver at kasama nya sa front seat habang tahimik lang si Carding. May takip itong itim na sako sa ulo.

Pagkaliko sa isang kanto ng sasakyan ay biglang siniko ni Carding ang panga ng pulis sa kanan nya. Tulog ito sa lakas ng impact. Inipit naman nya ang nasa kaliwa nang sandalan nya ito. Nakatunog ang police sa front seat at bumunot ng baril pero sinalubong ang mukha nya ng tadyak mula kay Carding. Huminto ang sasakyan bigla. Nag back head butt si Carding sa police na sinasandalan nya at tinamaan ito sa ilong. Napasigaw ito sa sakit. Ang driver naman ay kasunod nitong sinakal gamit ang posas nya. Pumalag ito pero wala nang oras si Carding at tuluyan nitong dinurog ang lalamunan ng parak na ikinasawi nito. Hinugot ni Carding ang baril ng isang police.

“BLAM BLAM BLAM!!” Tatlong putok ang tumunog at napalabas sa sasakyan ang iba pang police sa kabilang kotse.

“Tignan nyo!” utos ni Chief Agusan. Kinuha nito ang service arm nya at lumabas ng kotse.

Dahan dahang lumapit ang tatlong pulis sa mobile car sa unahan. Madilim at hinde nila kita kung ano ang nangyayari sa loob.

“SKREEEEEEHH!!!!! VROOOOOOMM!!!” Biglang umatras ang kotse at napa dive pagilid ang tatlong pulis!

“KRASHH!!” Bumangga ito sa harapan ng ikalawang police mobile. Tumayo ang mga pulis at binuksan ang pinto ng naturang sasakyan pero mga bangkay lang ng mga kasama nila ang naroon.

“Nandito ako mga unggoy!!!” nakatayo sa kalsada si Carding sa unahan na ikinagulat ng mga pulis.

“BLAM BLAM BLAM BLAM BLAM!!!!” pinaputukan ni Carding ang mga parak gamit ang dalawang service arm na nakuha nya sa mga kasama nito. Mabilis nyang nadispatsya ang mga kurap na pulis.

“KRAKOOMM!!!” Kumulog sa kalangitan. At kasunod nito ang pagbuhos ng malakas na ulan. Nabasa ang katawan ni Carding. Hubad ito at naka military pants lang na kulay itim at nakayapak. Ang posas naman ay nakasabit sa kaliwang kamay nya. Naglakad sya palapit sa mga sasakyan.

“Ang lakas ng loob mong lumaban Carding! Isang pagkakamali mong pagbabayaran mo ng buhay mo!” sigaw ni Chief Agusan.

“Walang karapatang magsalita ang tupa sa lobo Chief Agusan! Ihanda mo na ang sarili mo dahil maghahapunan ka ngayong gabi ng mga tingga ko!”

“BRAM BRAM BAKAM BRATATATATATATA!!!!!!” Sunod sunod na putok ng mga pulis. Pero wala silang tinamaan. Naglaho si Carding. Bigla itong lumapit sa gilid ng isang parak.

“Boo!” “Blam!” ginulat nito sabay binaril sa leeg ang pulis. Bumula ang bibig nito ng dugo. Hinablot ito ni Carding at ginamit na human shield. Tinadtad ito ng mga baril ng kanyang mga kasamahan at sumagot naman ng putok si Carding. Dalawa dito ang tinamaan sa dibdib at ulo. Naglaho muli si Carding at nagtago sa likod ng mobile car ang apat pang natitirang pulis. Sa puntong ito ay kinakabahan na ang mga pulis. Tila hinde tao ang kanilang nakakaenkwentro. Masyado itong maliksi at masyadong asintado.

Sinilip nila sa kaliwa’t kanan bahagi ng kotse pero wala si Carding. Dagdag pa sa hirap ng paghahanap ang malakas na ulan at madilim na paligid. Biglang lumiwanag ang gabi sa kulog at kidlat, at isang anino ang napansin nila mula sa itaas.

“KRAKOOMMM!!!!” Sa ibabaw ng sasakyan ay nakatayo si Carding. Nakatutok ang mga baril sa apat na pulis.

“AAAAAAHHH!!!!” “BLAM BLAM BLAM BLAM!!!!” Walang nagawa ang mga ito kundi ang tanggapin ang bawat balang tumagos sa mga ulo nila.

Tumalon pababa ng kotse si Carding at tanging si Chief Agusan na lamang ang natitira.

“Bibigyan kita ng pagkakataong lumaban Chief Agusan. Pero kapag nakalapit na ako sayo, sisingilin ko na ang buhay mo.”

“GRAAAAAHH!!!” Lumabas nang pinagtataguan si Chief Agusan.

“BLAM BLAM BLAM BLAM BLAM BLAM!!!!” Nagpaputok ito pero lahat ng bala ay nasalag ng mga bala ni Carding. Kumuha ng dalawang magazine si Carding at nagreload habang dahan dahang naglalakad palapit.

“HUWAG KANG LUMAPIT DEMONYO KAAAAA!!!!” “BLAM BLAM BLAM BLAM BLAM BLAM!!! CLICK CLICK CLICK!” Sa mga huling bala ni Chief Agusan ay hinde nito matamaan si Carding. Halos dipa na lang ang layo ni Carding pero nakapagtatakang hinde ito tinamaan ni Chief Agusan. Walang ginawa si Carding kundi ang maglakad palapit at nagreload ng kanyang mga sandata. Nang makalapit na ito ay tinutok nito ang baril sa nuo ni Chief Agusan.

“Sa..sandali Carding…sandali!!! Pakiusap…mag usap muna tayo…pag usapan natin ito…” tinaas ng matanda ang mga kamay sa ere.

“Sa tinde ng takot mo ay hinde mo na ako matamaan kahit malapitan. Ngayon para ka nang ipis na nakikiusap sa tsinelas na hinde ka durugin. Ano pa bang kwenta ng mga sasabihin mo sa akin? Inubos mo na ang tsansa mo.”

“Carding, alam mo namang…sumusunod lang ako kay Mayor Romano…sya talaga ang may pakana ng lahat….kung gusto mo, tutulungan pa kita pigilan sya. Kayang kaya natin yun…may mga assets ako..may mga tauhan pa ako sa presinto….”

“Dalawang bagay ang gusto kong malaman mo Chief Agusan….narito ako hinde dahil napadaan lang ako…narito ako para sayo….”

“Sakin? Bakit? Ano bang ginawa ko sayo? Ni hinde nga kita kilala…”

Hinugot ni Carding ang isang larawan mula sa bulsa nya at pinakita kay Chief Agusan.

“Kilala mo ang taong ito hinde ba?”

“Ha?” biglang nanlaki ang mga mata ni Chief Agusan. Takot at kaba ang namumutawi sa kanyang bibig.

“Kilala mo ito hinde ba? Si Inspector Diego Remulla na walang awang mong pinapatay.”

“Wala akong alam dyan! Carding maniwala ka.”

“Magsisinungaling ka pa sa sitwasyong ito? Umamin ka!”

“Oo na! Oo na! Nagiging tinik sya sa mgs operasyon namin, masyado syang mapusok kaya kailangan naming alisin. Pero hinde ako ang nagtrabaho nyan…ang mga tauhan ko..sila ang gumawa ng kilos.”

“Ang tatlong aso mong pinagdispasya mo na sa ospital. Oo kilala ko na sila. Hinde ko sila tinapos dahil plano ko pa silang pakantahin pero inunahan mo na ako kaya binago ko ang plano ko.”

“Kung gayun, nandito ka lang para ipaghigante ang pagkamatay nya? Sino ba sya sayo? Anak mo?”

” Tama ka, nandito lang ako para bigyang katarungan ang kanyang pagkamatay pero hinde lang iyon, kabayaran ko iyon sa pangako ko sa ama nya na hinde ko sya dapat pabayaan. Nang dahil sa inyo, nasira ang pangako ko. Kaya kayo ang sisingilin ko. Pero wag kang mag alala, matapos kitang ipadala kay Satanas, isusunod ko na sina Mayor Romano para hinde ka malungkot sa impyerno.”

“Huwaaag Cardiiinngg!! Maawa ka sakin pakisuap! Marami pa akong mga anak! Maawa kaaaaa!! Nag iisa lang ako sa buhay at wala akong asawa…ako na lang ang inaasahan ng mga anak ko…..”

“Hinde na sana mahahantong sa ganito kung hinde ka bingi sa mga sigaw ng mga biktima ni Mayor Romano!” “BLAM BLAM!!” Binaril nito ang dalawang tenga ni Chief Agusan.

“Aarrghh!! Sandaliii aahh..” napahawak ito sa magkabila nyang tenga.

“Hinde sana hahantong sa ganito kung matibay ang mga tuhod mong labanan ang kurapsyon ng bayang ito!” “BLAM!! BLAM!!!” Sinunod nito ang magkabilang tuhod ni Chief Agusan at napasigaw ito nang mapaluhod sa kalsada. Natumba ito at tumihaya. Hinde nito gaano makita si Carding dahil sa lakas ng ulan na tumutulo sa kanyang mga mata.

“At maayos sana ang bayang ito kung hinde ka bulag sa katotohanan at pipi sa pagsiwalat ng ebidensya laban kay Mayor Romano!!!”

“BLAM BLAM BLAM!!!!” Dalawang bala ang tumagos sa mga mata ni Chief Agusan at isang bala naman sa bibig nito. Binawian kaagad ito ng buhay.

Mas lalo pang lumakas ang buhos ng ulan. Sa loob naman ng mansion ay tahimik ang kapaligiran. Tanging ang lagaslas ng malakas na ulan at mga kulog lamang ang ingay na naghahari sa paligid. Sa loob naman ng silid ni Mayor Romano ay abala itong muli sa pakikipagtalik kay Lana. Naka spoon position ang dalawa at inaangat lang ng ama ang binti ni Lana at ito ay kanyang kinakadyot.

“Mmh mmhh yess Dad..sige paaa..ummhh..” mahinang ungol ni Lana dahil nasa bahay nila ang kuya nya.

“Mukhang mas mainit ka ngayon anak ahhh…anong meron hehehe…”

” Wa..wala po…sadyang nasa mood lang ako ngayon…ummhh..” hinde maamin ni Lana sa ama na tila na turn on ito sa itsura ng pangangatawan ni Carding nang iharap ito kanina lamang. Mas nilakasan pa at ginanahan si Mayor Romano sa pag kantot neto. Mabilis ang kanyang pag ulos.

Pinadapa nito ang anak at pumatong ito mula sa likod. Isiniksik ang burat sa puke ng anak at kumadyot. Inabot ni Lana ang buhok ng ama at hinihila ito habang nakapikit at umuungol.

Samantala, sa isang sulok ng pader na nakapaligid sa mansion ay isang tauhan ang ginilitan ng leeg at hinihila ang katawan nito sa kadiliman. Ang taong pumatay ay si Carding. Wala parin itong suot na damit at naka army pants lang na kulay itim. Wala rin itong sapatos kaya hinubad nya ang suot ng pinatay nya at sinukat ito. Hinde ito kasya kaya hinayaan nya lang. Tanging dalang sandata nya ay ang dalawang handgun na naagaw nya sa mga pulis at isang combat knife. Dahil wala nang bala, itinapon na nya ang mga baril. Kinapkap nya ang kasuotan ng napatay nyang gwardya. Naka kuha sya ng dalawang granada at ang M16 na sandata nito. May tatlong extra magazines pa ito sa suot na bandoulier. Sinuot ni Carding ang bandoulier at bumakat ito sa matipuno nyang katawan. Sinabit ang rifle sa katawan nya at maingat na kumilos. Pinunit nya ang damit ng napatay nya at pinaghahati nya nang pahaba saka nya tinali bawat isa upang maging lubid.

Maraming bantay ang buong mansion at pakalat-kalat ang mga ito sa paligid. Maingat na nagtago sa kadiliman si Carding. Dahil maulan, dumaan sya sa isang garden at dumakot ng putik saka pinahid sa kanyang balat at mukha. Malapit sya sa pool area ng mansion at may isang gwardya ang nakahiga sa loob ng cottage. May radyo pa ito sa lamesa na tumutugtog ng mga makalumang kanta ng dekada sietenta. Dahan dahang nilapitan ni Carding ang nagpapahingang goon at inilabas ang kanyang combat knife. Mabilis nyang tinakpan ang bibig ng lalake.

“TSAKKK SHRIPP!!” Isang mabilis na saksak sa leeg at sabay ginilitan ang lalake. Nangisay ito at hinde makapagsalita hanggang sa mamatay. Nahulog ang baril nya pero sinalo ito ni Carding kaya hinde nakagawa ng ingay. May isa pang goon na paparating kaya kaagad ay hinila ni Carding ang lalake at itinago sa likod ng garden. Inagaw nito ang sapatos ng lalake at kasya naman sa mga paa nya. Dalawa na ang rifle nya kaya kinuha nya lang ang mga magazines nito at mabilis nyang dines-assemble ang pangalawang rifle saka hinagis ang isang pin palabas sa pader ng mansion para di magamit.

Dumating ang goon sa cottage at nag flash light. Wala sa lugar ang kasamahan nya. Napakamot ito ng ulo.

“Tang ina pre wag mong iiwan ang pwesto mo. Malalagot ka nanaman kay sir Nico nyan eh.” Wika nito at pinailawan ang paligid, kasama ang garden. Napansin nya ang ilang patak ng likidong kulay pula sa sahig. Hinde nya mawari kung ano ito pero nangangamba syang dugo ito. Mabilis nyang pina ikot sa paligid ang flash light nya. Kinuha nya ang walkie talkie nya upang ereport ang nakita nya.

“Kssshtt!!” “Operator this is sentry 5….over.” “Ksshhtt!” wika nito sa radio nang biglang pumulupot ang tela ng damit na ginawang lubid ni Carding mula sa kisame ng cottage at mabilis itong sumikip. Mula sa itaas ay bumaba ng dahan dahan si Carding at animo’y bandera ang goon na umakyat rin ng dahan dahan.

“Aakhh!! Kkhhhkkk!!!!” pumapalag pa ito pero dahil sa bigat ng katawan ay nasakal rin ito at nawalan ng malay. Inilatag ito ni Carding ng dahan dahan sa sahig.

“Ksshht!!” “This is Operator, anong problema sentry 5?”

Pinulot ni Carding ang walkie talkie.

“Operator walang problema, gusto ko lang e check kung nasan si sir Nico, may irereport lang ako…over.” “kksshht!!”

“KSSSHK!” “Nasa basement si sir Nico, pinuntahan ang bihag na doktora. Dumiretso ka nalang dun, over.” “KKSSHT!”

“KKSSSSHHTT!!” “Affirmative Operator..over..” “Kssht!!”

Gumapang si Carding papunta sa garahe at tinali nya ang granada saka ipinasok ito sa ilalim ng kotse ni Mayor Romano. Nagtago ito sandali nang may lumabas na guard mula sa loob ng mansion at naghagis ng yosi. Kumilos si Carding nang pumasok muli ang guard.

Sa loob naman ng basement, nasa isang isolated room ipinasok si Loren. Hinde ito kaagad nabigyan ng pansin ni Carding nang mahuli ito pero dahil kasama na sa plano nya ang magpahuli, na mapping kaagad ni Carding ang buong lugar at kinabisado ang mga pasukan at labasan ng mansion.

Pinasok ni Nico ang silid ni Loren. Nakahiga ang doktora pero nang biglang bumukas ang pinto ay alisto itong umupo kaagad. Nakita nya ang anak ni Mayor Romano.

“Anong kailangan mo?” tanong ni Loren.

“Totoo ngang napakaganda mo. Kaya pala patay na patay sayo si Richie.”

“Oo nga eh, kaya nga tinuluyan ko na syang mamatay.”

“Hehe patawa ka rin ano. Palaban. Gusto ko yan.”

“Ano bang kailangan mo sakin? Nakuha nyo na lahat ng gusto nyo. Ano pa bang kulang.”

“Ito hehehe..” binuksan ni Nico ang zipper ng pantalon nya. Napa iling si Loren.

“Pareho nga kayo ng ama mo.”

“Hinde ako katulad ni Richie. Kung sa tingin mo makaka gawa ka nang pagkilos, pwes nagkakamali ka. Sisiguraduhin kong matatadtad ka ng saksak netong sandata ko hehehe.” Jinajakol pa nito sa harapan ni Loren ang burat nyang tumitigas na. Lingid sa kanyang kaalamang nakapasok na si Carding at nasa likod na nya.

Bigla nitong tinakpan ang bibig ni Nico saka idiniin ang dagger sa likod nito at hinila ang katawan palapit sa kanya saka sya bumulong.

“mmhh!! Mmnhhg!?” hinde makapalag si Nico sa lakas ni Carding.

“Di ba sinabi ko sayong, wag na wag mong gagalitin ang tigre?”

Napa ngiti si Loren at tumayo. Lumapit kay Nico. Kinuha nya ang punyal at mabilis nitong hiniwa ang burat ni Nico hanggang maputol.

“MMMGGGHHHHHH!!!!!!!!” Napasigaw si Nico nang nakatikom ang bibig. Napaluha ito sa sobrang sakit at sobrang bilis ng tibok ng puso nya. First time sa buhay nyang matakot na mamamatay na sya. Isang bagay na hinde sya familiar. Kaya hinde nito maiwasang mapa ihe. Mas lalong sumakit ang pinsala ng naputol nyang ari ng sumirit ang ihi mula sa butas na naiwan sa naputol nyang pagka lalake.

“Tumingin ka sakin Nico. Gusto mo akong tadtarin ng saksak ng sandata mo di ba? Pwes, ikaw muna.” “TSAK TSAK TSAK TSAK TSAK TSAK TSAK TSAK TSAK TSAK TSAK TSAK!!!!” Sinunod- sunod na pinagsasaksak ni Loren ang buong katawan ni Nico. Tumirik ang mga mata ng lalake habang lumuluha at tinadtad ito ng mga saksak sa katawan. Halos lumuwa na ang lamang loob nito sa dami ng saksak. Buong galit na inilabas ni Loren ang kanyang nararamdaman. Patay na si Nico bago pa man ito bitawan ni Carding. Nagkatinginan pa silang dalawa.

“Masyado mo naman yatang binanatan ang bata.”

“I’m surprised na sobra pa yan para sayo Carding. Kulang pa yan dahil mas malaki pa ang sisingilin ko kay Mayor Romano.”

Bumukas ang pinto ng silid nang biglang may pumasok na goon at nakita ang dalawa at nakahandusay na si Nico.

“BRATATATATATATA!!!!” Binanatan kaagad ito ni Carding bago pa ito makatakbo palayo. Dahil sa ingay, nakarinig kaagad ang lahat, maging si Mayor Romano ay lumabas ng silid nya.

“Anong nangyayari!?” tanong nito sa isang guard.

“Pinasok tayo Mayor!”

“Ano!? Paanong nangyari yun!? Asan ang anak ko!? Magsikalat kayo! Halughugin nyo ang mansion! Hanapin nyo ang taong nanloob at dalhin nyo sakin!”

“KABOOOOOOMMMMM!!!!” Biglang sumabog ang sasakyan ni Mayor Romano nang e trigger ni Carding ang naset up nya kanina. Napatakbo palabas si Mayor Romano. Tinignan nito ang sasakyan nyang kinakain ng apoy. Ang mga tauhan naman nya ay hinde malaman kung saan patungo.

“MAYOR ROMANO!!!” Isang sigaw ng lalake mula sa nakabukas na gate ng mansion. Tinanaw ito ni Mayor Romano at nakita nya ang isang lalake na may binubuhat na katawan ng isa pang lalake at katabi nito ay isang babae.

“Carding!?” gulat ni Mayor Romano. Napatitig na rin ang mga goons nya sa gate.

“Maaga kong pamasko para sayo Mayor!!!” binagsak nito ang duguang katawan ng anak nya. Nanlaki ang mga mata ni Mayor Romano. Kasunod nito ang paghagis ni Carding sa ikalawang granada papunta sa harapan nina Mayor Romano.

“KABOOOOMMM!!!” Napa tago ang lahat at biglang naglaho sina Carding.

Matapos ang kaguluhan ay nagmamadaling nilapitan ni Mayor Romano ang bangkay ni Nico.

“Anaaaakk!! Anak kooo!! Hayop ka Carding!! Magbabayad kang hayop kaaaaa!!!! Pagsisisihan mo itoooo!! Pagsisisihan moooooo!!!” umiyak ng todo si Mayor Romano habang niyayakap ang katawan ng anak nyang si Nico.

Dumanak na ang dugo at nagsisimula pa lamang ang digmaan. Pipintahan ng kulay pula ang buong Sta. Fe sa pinakahuling yugto ng Batas ng Bala. Abangan!

Scroll to Top