Ika-walong Yugto: Ang Agila ng Kamatayan
By: Balderic
Sa Mansion ni Mayor Romano.
“GRAAAAAAHH!!!” Hinawi ni Mayor Romano ang mga mamahaling babasagin sa ibabaw ng isang lamesa. Nahulog ang mga ito at nabasag.
“ANONG IBIG MONG SABIHIN NA HINDE NYO SYA MATAGPUAN!? NAPAKA INUTIL NINYONG LAHAT! TATLONG ARAW NA ANG LUMIPAS PERO NI ANINO NG TARANTADONG YUN AY HINDE NYO MAHAGILAP!?” Galit na galit si Mayor Romano sa isang tauhan nyang pumalit sa posisyon ni Richie. Desperado na itong mahanap si Carding pero hinde nila ito makita. Lahat ng mga inaasahan ni Mayor Romano na mga opisyales nya ay napatay na ni Carding at nararamdaman na nyang mag isa na lamang sya. Nangangamba itong ano mang oras ay pwede syang balikan ni Carding. Ayaw man nya aminin pero nararamdaman nyang natatakot sya para sa sarili nya.
“Mas paigtingin pa ninyo ang inyong mga lakad! Bawat bahay ay gusto kong halughugin ninyo! Kung pupwede ay sakalin nyo at pigain nyo lahat ng tao dito sa Sta Fe! Naniniwala akong may ilang tao rito ang nakaka-alam kung nasaan si Carding! Sige, kumilos na kayo!”
Pumasok ang isang tauhan ni Mayor.
“Mayor, dumating na ho ang grupong inarkila ninyo pero hinarang sila ng mga sundalo ni Col Palumo sa checkpoint nila sa labas ng bayan.”
“Hayop talaga ang Palumong yan. Ihanda nyo ang sasakyan, pupuntahan ko si Palumo. Siguro panahon na rin para mapaalala sa matandang yun kung sino ang hari sa bayang ito!”
Pansamantalang iniwan ni Mayor Romano ang burol ng anak. Inipon nya ang karamihan ng kanyang mga tauhan at tumungo kaagad sa checkpoint kung saan hinarang ang kanyang mga mercenaries.
Hinde nagtagal at narating nila ang checkpoint. Nakita nila ang isang truck na puno ng mga armadong lalake. Nasa baba naman ang driver ng truck na nakikipagusap sa sundalong duty. Bumaba ng sasakyan sina Mayor at nilapitan ang sarhento.
“Magandang umaga Mayor.” Bati nito.
“Sarhento, anong kalokohan ito? Bakit hinde nyo pinapa daan ang mga tauhan ko? Mga bodyguard ko ang mga yan.”
“Eh Mayor, utos ho ni Col na e hold ang mga ito eh.”
“Si Col Palumo? Nasaan sya? Gusto ko syang makausap.”
“Nandito ako Mayor Romano.” Dumating si Col Palumo na nasa likod lamang ng checkpoint hut. Kasama nito ang tenyente nya at apat pang sundalo. Kaagad itong nilapitan ni Mayor Romano.
“Palumo, anong ibig sabihin nito? Ginigipit mo ba ako? For security measures ko ang mga yan. Alam mo namang pinasok ang bahay ko na ikinamatay ng anak ko. May banta sa buhay ko. Baka nakakalimutan mong ako ang Mayor ng bayang ito.”
Napangiti ng bahagya si Col Palumo.
“Hinde lingid sa aking kaalaman ang nangyari sa mansion mo Mayor. Sa katunayan ay marami akong natuklasan sayo at sa mga opisyal ng bayang ito.”
“Sa tono ng pananalita mo ay parang meron kang pinupuntirya. Diretsohin mo ako.”
“May hawak kaming ebidensya na nagpapatunay ng lahat ng mga kalokohan mo Mayor. At dahil walang silbe ang pulisya sa bayang ito, narito kami upang hulihin ka at ang mga kasama mo.”
“Bakit? May court order ba kayo? Wag kang padalos-dalos Palumo. Alam ko ang baho mo. Wag mo akong subukan.”
“Court order lang pala eh. Tinyente.” May ibinigay na papeles ang tinyente ni Palumo at nakangiti ito.
“ito ba ang hinahanap mo?” sabay hinarap ni Palumo ang papeles kay Mayor Romano.
“BRATATATATATATATATATATATATAT!!!!!!!!” “BRAGAM BRAGAM BRAGAM!!! PRRRRRTT!!!” Biglang pinagbabaril ng mga tauhan ni Mayor Romano sina Col Palumo. Nagulat ang mga sundalo nito at huli na silang nakareact nang pagbabarilin din sila ng mga goons. Bumagsak na duguan sa lupa ang magiting na Colonel. Tinapakan ito sa dibdib ni Mayor Romano.
“Binalaan na kita Palumo. Masyado kang matigas. Ngayon palalambutin ka na ng mga uod sa lupa.” “BLAM BLAM BLAM BLAM BLAM BLAM!!” Tinadtad pa nito ng bala ang ulo at katawan ng Colonel. Kinuha nito ang papeles at pinunit.
Buhay pa ang tinyente ni Palumo at naka upo itong duguan. Nilapitan ito ng isang tauhan ni Mayor Romano.
“Hu..huwag..sandali..sandali…” ” PPRRRTTTT!!!” Binanatan ito ng goon sa utos ni Mayor. Nangisay ito nang tamaan ng bala ng Uzi sa dibdib.
Bumaba ang mga mercenaries sa truck upang harapin si Mayor Romano. Nakipagkamay sa kanya ang lider nito.
“Pasensya na at naantala ang byahe ninyo. Masyado na kasing marami ang mga peste sa bayang ito kaya kailangan ko na ring linisan.” Wika ni Mayor.
“Walang problema bossing. Syanga pala, ako si Commander Cesar Arevalo at ito ang mga kasama ko. Mga dati kong ka unit ang ilan sa kanila at ang iba naman ay mga umanib lang sa grupo namin.”
“Magaling, magaling. Mukhang mga professionals nga kayo. Hinde masasayang ang bayad ko sa inyo.”
“Hindeng hinde ka namin bibiguin bossing. Ano nga pala ang ipapalakad nyo sa amin?”
“Meron kasing tinik sa lalamunan ko na gusto ko nang bunutin. Heto ang larawan nya, tandaan nyo ang pagmumukha nya. Gusto kong tapusin nyo sya.” Binigay ng goon ni Mayor Romano ang isang malaking larawan na nakuha nila kay Carding nung nahuli nila ito. Tumango naman si Commander Arevalo.
“Sampung milyon ang patong ko sa ulo nyan. Plus ang regular rates na napagusapan natin. Hinde na kayo lugi noon.”
“Areglado bossing. Kami nang bahala.”
“Good, sa ngayon ipapasara ko ang buong bayan ng Sta. Fe upang walang sino man ang makaka takas. Naniniwala akong naririto lang sya. Malaki ang tiwala kong matutumba nyo rin itong taong to.”
“Walang problema bossing. You name it, we kill it.” Sabay ngiti ni Arevalo.
Pinasok ng mga mercenaries ang bayan ng Sta. Fe. Kasama ang mga tauhan ni Mayor, nag announce ang mga ito na ipinagbabawal ang pag alis ng bayan pansamantala. At ang sino mang magtatangka ay babarilin. Dahil sa takot ay nagmistulang naging ghost town ang buong bayan nang magtago ang mga tao sa kani-kanilang mga pamamahay. Isa isang pinasok ng mga tauhan ni Mayor ang mga bahay at hinalughog. Hinde maiwasan ang ilang nasaktan dahil sa kanilang pangloloob. Pinagtatanong kung may alam tungkol sa kinaroroonan nina Carding pero na bigo ang mga ito.
Natapos ang isang buong araw at walang natagpuan ang mga tauhan ni Mayor. Inutusan nitong huwag tumigil ang kanyang mga tao sa paghahanap. Sa ikalawang araw, tila nawawala na ang pasensya ni Mayor Romano. Inutusan nito sina Arevalo na kumuha ng mga sibilyan at dalhin sa town plaza. Gagamitin nilang hostage upang mapiga ang mga tao. Dalawang pamilya ang hinuli ng mga ito. Sapilitang dinala ang mga ito sa town plaza kung saan naghihintay si Mayor Romano.
“Dismayado ako sa inyong lahat! Simpleng bagay lamang ang hinihiling ko! Ang sabihin ninyo kung nasaan si Carding pero matigas talaga kayo kaya gagawin kong halimbawa ang mga pamilyang ito. Sa loob ng bente quatro oras, kapag walang magsasalita sa inyo ay iisa-isahin kong pagpapatayin ang mga taong ito!” sigaw ni Mayor sa microphone na hawak.
Dahan dahang dumarami ang mga tao na nanonood sa town plaza. Takot at galit ang nararamdaman ng mga ito. Walang sino man ang may lakas ng loob na tumulong. Nagyayakapan na lamang ang magkakapamilya at umiiyak ang mga anak nila habang taimtim silang nananalangin.
———-
By: Balderic
Sa gitna ng kabundukan, 50 kms ang layo mula sa bayan, sa isang lumang abandunadong kubo ay nagtatago si Doktora Loren at Carding. May dala dalang isang timba ng tubig si Carding na inigib nito sa isang ilog.
“Doc andito na ang tubig. Ilalagay ko nalang sa banyo.” Wika ni Carding pagkapasok sa kubo. Naabutan nito si Loren na nakaupo at malayo ang tanaw sa bintana. Ibinaba ni Carding ang timba. Hinubad nito ang damit at sinampay. Pawis na pawis ito. Lumapit sya kay Loren.
“Magda… ” napalingon si Loren kay Carding.
“Anong iniisip mo? ”
“Hinde ako mapalagay. Carding gusto ko nang kumilos. Ito na ang tamang panahon para mabigyan ng katarungan ang pamilya ko.”
“Masyado pang delikado ang sitwasyon Doc. Sa ngayon, sigurado akong naghahanap parin sila sa atin. Palamigin muna natin ang panahon at kapag nasa hustong oras na, tsaka na tayo aatake. ”
“Ilang taon kong tiniis ang paghihirap ko at mga pinagdaanan ko dahil sa ginawa ni Mayor Romano, Carding. Isang milagro na ang hinde ako mabaliw dahil sa nangyari sa pamilya ko. ”
“Magpahinga ka muna Doc. Mag ipon ka ng lakas. ” akmang tatalikod si Carding nang hinawakan sya sa braso ni Loren.
“Carding, sandali. ” tumayo si Loren at niyakap nya nang mahigpit si Carding. Dumulas ang mga kamay nito sa pawisang katawan ni Carding. Bahagyang niyakap ni Carding ang doktora.
“Kailangan kita Carding… wag mo akong iiwan. ”
“Nandito lang ako sa tabi mo Doc.”
Nagtitigan ang dalawa. Napalunok ng laway si Carding sa kagandahan ni Loren. Lumuluha ang babae at pinawi naman ito ni Carding. Pumikit si Loren. Nilapit ni Carding ang labi nya at dumikit ito sa labi ni Loren. Padamping naghalikan ang dalawa. Humigpit ang yakapan nila at lumalim ang halikan nila.
Hinagkan ni Carding ang pisngi at leeg ni Loren. Nakapikit naman ang doktora. Isa isa nitong tinanggal ang butones ng kanyang polo shirt at hinubad ito. Kaagad ay hinubad ni Loren ang bra nya at sinapo naman ng malaking kamay ni Carding ang kanang suso ng doktora.
“Ooohh… paligayahin mo ako Carding… angkinin mo ako… pakiusaaappp.. ” ungol ni Loren. Nagtapat muli ang mga labi nila at maalab silang naglaplapan. Sinipsip ng lalake ang mapulang labi ni Loren. Naglabasan ang kanilang mga dila at nagespadahan.
Hinimas ni Loren ang nakaumbok na sandata ni Carding sa pantalon nito. Tinulak ni Loren si Carding sa kawayan na higaan. Pumatong ito sa matipunong lalake. Kiniskis nito ang kanyang hiyas sa pag aari ni Carding.
“Uaaahh.. ” daing naman ni Carding sa sarap. Kahit pareho pa silang nakapantalon ay ramdam nila ang pag aari ng bawat isa na habang nagkikiskisan ay mas lalong nagdadala ng init sa katawan nila.
Gumulong sila at pumailalim naman si Loren. Kinalas ni Carding ang butones at zipper ng pantalon ni Loren at hinatak ito. Hinubad nya ito nang tuluyan at ang panty na lamang ni Loren ang natira. Hinawi nya ito at nakita ang yaman ng doktora. Tinakpan ito kaagad ni Loren.
“Hu.. huwag mong titigan….”
” Bakit hinde ko tititigan ang ganitong kagandang hiwa? Ang dapat sa mga ganito ay inaalagaan at nginangata… ” nilusong ni Carding ang bibig nya sa naglalawang pag aari ni Loren. Hinde napigilan ng babae ang sarili at napa daing ito na animo’y uhaw sa tawag ng laman. Nakakalibog at nakakapanindig balahibo ang ungol ni Loren. Nilaplap ni Carding ang puke ng magandang doktora at umiikot-ikot pa ang balakang nito.
Nadadala ang balakang ni Loren sa bawat kiliti na dulot ng mapangahas na mga labi ni Carding. Naging alipin ang katawan ng babae sa mahusay na istilo nang pagromansa ni Carding.
“Ang likot ng dila mo… ummmhhhh fuckkkk… grabe kaaa….. bakit ang galing mooohh.. ” hinde makapaniwala si Loren sa nararanasang sarap mula kay Carding. Tumirik ang mga mata nya nang maabot ang langit sa pamamagitan lamang ng dila ni Carding.
Umupo si Loren sa gilid ng kama at binihag ang katawan ni Carding. Sinimulan nyang buksan ang pantalon ng lalake. Tumingala sya at nakikita nya ang matipunong katawan nito. Tumayo si Loren at sinibasib ng halik sa labi ang lalake. Hinde namalayan ni Carding na malaya na pala ang alaga nyang sampung pulgada. Sinakal ni Loren ang leeg neto at napa ungol si Carding. Ngayon sya naman ang nasa opensiba. Pasakal ang pag jakol nito sa matigas na sandata ni Carding.
“Aahh… aahh… ” ungol pa ni Carding sa mabilis at marahas na pag bate ng kanyang alaga. Sinunggaban muli ni Loren ang labi ni Carding upang mapatahimik ito sa kakaungol.
Lumuhod si Loren at sinubo ang matabang kargada ng lalake. Chinupa neto ang ulo hanggang leeg at jinakol nang sabay. Napahawak si Carding sa ulo ni Loren. Umurong sulong ang ulo ng babae. Napapatingala naman si Carding sa sarap habang pinaparausan ng babae ang matigas nyang burat. Malikot na humahagod ang mapanglarong dila ni Loren. Kapag tumitingala sya ay nakikita nyang sarap na sarap si Carding sa ginagawa nya. Sumasagad hanggang dulo ng lalamunan nya ang alaga ni Carding at halos hinde na sya makahinga.
Niluwa nya ito at tila napasinghot sa dami ng naipong laway sa lalamunan nya. Jinakol nya ang madulas na burat. Sinakal itong muli at kinalabit ng dila ang ulo ng titi. Hinalikan nya at ginawang lollipop ang ulo hanggang sa mapa ungol si Carding.
Matapos netong bigyan ng ligaya ang burat ng lalake, oras na rin at paliligayahin ng lalake ang kanyang hiyas. Humiga si Loren sa kahoy na kama at ibinuka ang bulaklak nya. Makatas ito at tila sariwa. Siniksik ni Carding ang matigas nyang alaga at diniin ito papasok.
“Aahhh….” Ungol ni Loren nang maramdamang pumasok na sa lagusan nya ang alaga ni Carding. Hinde nya inaasahan ang laki at kapal nito. Pumatong si Carding at tinuloy ang arangkada.
“Ganyan nga.. ummmhhh… aaaaahhhhh.. aahhh… sige pa isagad mohhh.. ” panay bulong ni Loren kay Carding. Yumakap ang mga paa nito sa balakang ni Carding.
“Magdaaa…….. unnhh… !” daing naman ni Carding sa patuloy netong pag kantot sa dalagang doktora. Naglapat muli ang mga labi nila. Maalab na naglaban ang kanilang mga dila. Napapasinghap ng hangin si Loren kapag bumabaon nang husto ang matigas na titi sa kanyang puke. Kumapit sya nang mahigpit kay Carding.
“Plak plak plak plak plak plak!!!!” isang serye nang malalakas na salpakan ng kanilang mga kaselanan.
“Sige pa sige pa sige pa sige pa sige pa sige pa sige pa!!!!” sunod-sunod na bulong ni Loren. Nanginginig pa ang boses nya hanggang sa makarating sa ikapitong glorya. Malakas ring napaungol si Carding nang ito rin ay naabutan ng orgasma. Hinugot nito ang burat at tumagas pa sa lagusan ni Loren ang pinaghalong katas nilang dalawa.
“Hanep rin pala yang baril mo, malaki na mataba pa. ” nakangiti si Loren.
“Nandyan na yung tubig, pwede ka nang maligo. ”
“Sabayan mo nalang ako. ” pakiusap naman ni Loren at napangiti si Carding.
Kinabukasan, nagising sa mahimbing na pagtulog si Carding. Wala sa higaan si Loren. Lumabas sya nang kubo pero wala ito. Napansin nya sa pader ang isang sulat na nakasabit.
“Pasensya ka na Carding pero kailangan ko nang tapusin ang bagay na dapat noon ko pa ginawa. Wag kang mag alala, may plano ako. Sana kapag natapos ito, magkita parin tayo. Hindeng hinde kita malilimutan. Paalam… Magda. ” taimtim na binasa ni Carding ang liham. Pumikit sya at gumuhit sa mukha nya ang pagaalala. Mabilis syang kumilos upang makapag-ayos.
———-
By: Balderic
Sa Municipal Hall naman ng Sta. Fe, nadakip si Loren ng mga tauhan ni Mayor at dinala ito sa opisina ni Mayor Romano.
“Mayor nandito na si Doc. ”
“Magaling! Hehehehe. Mabuti naman at nagdesisyon ka na ring lumabas sa lungga mo Doktora. Maupo ka. ”
Nanatiling nakatayo si Loren. Tinignan lang nito ng diretso si Mayor Romano.
“Nasaan si Carding?”
“Wala na sya. Ako lang ang tanging pakay nya at nang umalis sya, nagdesisyon akong bumalik.”
“ah ganun ba. At bakit mo naman naisipang bumalik?”
“Para ipakita sayo na hinde lahat ng tao ay natatakot sayo.”
“Mayor, dala nya ito kanina.” Inilapag ng goon ang isang caliber 45 pistol sa lamesa.
“Hahaha! At ano naman ang plano mong gawin sa baril na ito? Teka, marunong kabang maghawak ng baril? ” pangungutya ni Mayor Romano.
“Gusto mong subukan ko sayo?”
“Doktora, alam mo, matalino kang tao. Edukada ka. Nakapagtapos ng magandang larangan. Pero hinde mo naiintindihan ang sitwasyon. Sabihin na nating hinde ka natatakot sa akin, yun ay dahil hinde mo pa akong lubos na kilala. Ako ang hari ng bayang ito. Akin ang lahat ng lupain rito at ako ang may hawak ng buhay ng bawat isang tao rito. Hinde mo man yan maintindihan, pwes darating rin tayo dyan.” Sumenyas ito sa mga tauhan nya at bigla nilang hinawakan si Loren sa magkabilang kamay. Pinilit itong pina upo sa isang upuan at itinali gamit ang mga duck tape.
Kumuha ng patalim ang isa sa mga goons ni Mayor at hinawakan ang kanang kamay nya. Idinikit sa hintuturo ang patalim.
“Ngayon Doktora, isang sagot lang ang kailangan ko sa bawat tanong ko. At kapag di mo sinagot nang matino, isang daliri ang kapalit neto. Hinde mo matututunan yan sa med school mo. Hehehe, dito mo lang yan matututunan. Maliwanag ba? ”
Hinde nakakibo si Loren at bumilis ang paghinga neto. Halata ang kaba at takot sa kanyang mukha.
“Bibigyan kita ng tatlong segundo, sabihin mo sa akin kung nasaan si Carding!”
“ANO BANG GUSTO MONG SABIHIN KO!? HINDE KO ALAM! NAKALAMPAS NA KAMI NANG STA. FE NANG UMALIS SYA! MANIWALA KA MAN SA HINDE PERO YAN ANG TOTOO! PUWES KUNG HINDE KA NANINIWALA, GAWIN MO NA ANG GUSTO MO! ” Galit at buong tapang na sinagot ni Loren ang tanong ni Mayor Romano na syang ikinagulat ng matanda. Pero kulang pa ito at hinde kombinsido si Mayor Romano, sumenyas sya sa tauhan nya na putulin ang isang daliri ni Loren.
“Mayor! Mayor!” kumaripas nang takbo ang isang tauhan nya.
“Oh bakit? ”
“Mayor, sa labas….. na.. namataan namin… paparating si Carding!”
” Carding… ” bulong ni Loren at napaluha ito.
Lumabas si Mayor Romano sa balcony nang municipal hall. Gamit ang telescope ng kanyang tauhan ay nakita nya sa di kalayuan na naglalakad mag-isa si Carding. Naka long sleeve ito na kulay blue, dark brown na pants, combat boots, at nakabalot nang balabal na pula ang kanyang katawan. Naglalakad ito dahan dahan at tila kalmado habang may usok na lumalabas sa sigarilyong nasa bibig nya.
Sa mga gusaling nasa gilid ng daan ay lumabas ang pitong lalakeng armado na kasamahan ni Commander Cesar Arevalo. Hinarang nang mga ito si Carding. Sa ibabaw naman ng iba pang gusali ay nakapwesto ang ilang snipers na nakatutok ang mga baril sa ulo ni Carding. Nakangiting lumapit si Commander Arevalo. Si Mayor Romano naman ay lumabas na rin nang munisipyo at umakyat sa isang entablado sa plaza na malapit lang sa kinatatayuan ni Carding.
“So ikaw pala ang tinatawag nilang Carding? Ako si Commander Cesar Arevalo.” Bati neto kay Carding.
“MAYOR! HINDE AKO NAPARITO UPANG MANGGULO. ANG KAILANGAN KO LANG AY SI DOKTORA! PAKAWALAN MO SYA NANG WALANG MANGYARING GULO!” Sigaw ni Carding. Lumapit pa si Arevalo kay Carding.
“Sa akin ka muna dumaan bago mo kausapin si Mayor.” Wika nito. Napangisi naman si Mayor Romano sa distansya. Hinde tinitigan ni Carding si Arevalo at nakapako ang mga mata nya kay Mayor Romano.
“Walang karapatang magsalita ang isang uod sa isang agila.” Sagot ni Carding kay Arevalo habang nakatitig parin sya kay Romano. Napangiti si Arevalo at natawa ang mga kasamahan nya. Kinuha neto ang yosi ni Carding at binigyan sya nang tabacco ng isang kasama nya at ginamit nya ang baga ng yosi ni Carding na sindihan ang tabacco nya.
“Masyado kang mayabang Carding. Nag iisa ka lang, marami kami. Isang utos ko lang, pwede kitang patumbahin sa kinatatayuan mo.” Binugahan nito ng usok si Carding at hinulog sa lupa ang yosi neto saka inapakan.
“MAYOR! BIBIGYAN KITA NANG ISA PANG PAGKAKATAON! ISUKO MO SI DOKTORA KUNG AYAW MONG ISUKO ANG BUHAY MO!” Hinde pinansin ni Carding si Arevalo. Umakyat sa ulo ang dugo ni Arevalo sa pambabastos ni Carding.
“Tulad nang sinabi ko, masyado kang mayabang!” hinugot ni Arevalo ang cal. 45 pistol nya subalit…
“Klak!” nagulat sya nang nakatutok na sa baba nya ang magnum ni Carding. Ni hinde neto nakitang gumalaw ang kamay ni Carding at hinde parin sya tinititigan neto.
“….aahh… ” natameme si Arevalo. Pinagpawisan ito nang malamig.
“Tulad rin nang sinabi ko, ang isang uod ay walang karapatang magsalita sa isang agila.”
“Hah! Sinong tinatakot mo!? Patayin mo man ako, hinde ka parin makakaligtas sa mga kasama ko!”
“Talaga? Subukan natin.” “BAKAM!! ” Binaril neto ang bibig ni Arevalo at sumabog ang nuo neto. Umikot-ikot ang magnum sa daliri ni Carding kasunod ang pag spin nya papunta sa likod ni Arevalo upang harapin ang pitong tauhan ni Arevalo.
“BAKAM BAKAM BAKAM BAKAM BAKAM!!!!” lima sa harapan ang napatay! Binaril si Carding nang mga snipers na nasa ibabaw ng mga rooftop pero ang tinamaan ang katawan ni Arevalo. Itinutok naman ng dalawang nasa harapan ni Carding ang mga M16 nila pero sobrang lapit ni Carding sa kanila.
Nag side roll sa kanan si Carding saka hinagis sa ere ang anim bala nang magnum 44 nya. Hinde matutukan nang baril si Carding dahil nakaharang ang isang goon. Bumukas ang barrel nang magnum at sa isang bigwas ay sinalo neto sakto ang anim na bala saka pumasok muli sa body ng baril ang barrel at umikot. Hinablot ni Carding ang leeg nang goon sa harapan nya at ginamit nya itong hostage.
May dalawang sniper naman sa ibang gusali ang sinipat si Carding. Nakita neto sa scope si Carding pero ang dulo nang magnum ang nakatutok sa kanya.
“BAKAM!” Isang bala ang tumagos sa scope at diretso sa mata nang sniper. Ginamit itong chance nang dalawang goons sa harapan ni Carding upang pumalag muli.
“BAKAM BAKAM!!! ” “AAARGGH!! ” Binaril ni Carding sa ulo ang dalawa bago pa man sya masipat nang isa pang sniper sa itaas ng isang gusali. Tumakbo si Carding at sumunod naman ang rifle nang sniper. Pinaputukan nito si Carding.
“BAKUM!!” dalawang putok ang umalingawngaw mula sa itaas ng gusali at sa kalsada pero buhay parin si Carding at bumagsak sa lupa ang dalawang bala na nagbanggaan at parehong wasak. Nakatago si Carding sa gilid nang isang sasakyan. Tinanggal neto ang side mirror at pinareflect neto ang liwanag nang araw na kinabulag nang sniper. Lumabas si Carding at binaril ang sniper. Dalawa pang goons ang humarap sa kanya sa kalsada at pinaputukan sya nang M16. Pero naka dive sya palayo sa sasakyan. Butas butas ang gilid ng sasakyan. Dalawa pang bala mula sa magnum nya ang bumaon sa katawan ng dalawang goons na tinamaan sa dibdib at leeg. Nagtago si Carding sa gilid nang isang jeep at kinapa ang belt buckle nya na puno nang magnum bullets. Nagreload sya ulit.
Sinilip nya sa entablado si Mayor pero wala na ito at tila nagbarikada sa loob nang munisipyo. Sa opisina nya ito nagtago kasama si Loren sa loob at ilang bodyguards.
“Mayor,tumakas na tayo. Mapanganib na rito.” Babala nang isang tauhan nya.
“Nahihibang ka na ba!? Iisang tao lang yan! Patayin nyo! Ang dami dami nyo mga gunggong! Kumilos kayo!”
“Iisang tao lang pero bakit parang natatakot ka Mayor.” Sabat ni Loren.
“TUMAHIMIK KA!”
Tuloy ang putukan sa labas na animo’y digmaan. Tila naging ghost town na ang sentro nang bayan dahil sa nagsitakas ang mga taong naninirahan dito. Tanging mga tauhan na lamang ni Mayor ang naririto.
“PRAAAKK!! BRATATATATATATA!!!” ” PUTANG INAAA! BAKIT DI SYA MATAMAAN!? ” Sigaw nang isang goon habang nagtatago. Napatingin sa kanya ang iba pa nyang kasamahan. Halatang unti unti na silang natatakot. Sinilip neto muli si Carding.
“BAKAM!” sumabog ang mata neto at tagos sa likod ng ulo ang bala. Biglang tumalon sa ibabaw ng iba pang mga goons si Carding at binaril sila habang nasa ere ito. Bumagsak sila matapos maglanding ni Carding. Ubos ang bala nang magnum nya at tinago nya ito sa holster nya sa binti. Bumunot sya nang dalawa pang handguns sa likod ng belt nyang may nakakabit na double holster. Pina ikot sa daliri ang dalawang baril at pinaputok sa mga dumating pang mga kalaban.
Nilusob nya nang walang bahid nang takot ang mga ito. Kaliwa’t kanang iwas ang katawan nya sa umuulang bala at tila sumasayaw sya upang maiwasan ang karit nang kamatayan. Nang makalapit ay pinaputukan nya ang mga targets nya.
“BLAM BLAM BLAM BLAM BLAM BLAM BLAM BLAM!!!!! ” Pina ikot-ikot muli ang mga baril sa daliri nya at ibinalik sa holsters sa likod nya. Tumahimik ang paligid. Marami na rin ang nalagas na mga kalaban. Kaliwa’t kanang mga katawan ang nakahandusay. Ang iba ay nakasabit sa basag na bintana, nakapatong sa hood ng sasakyan at ang iba ay nakahiga lang sa kalsada. Mga buhay na dinagit nang matatalim na kuko ng agila. Ilang nag aapoy ring mga kagamitan ang nagkalat at mga basag na na parte nang gusali.
“Mayor nauubos na tayo…ang mga tauhan ni Arevalo ubos na! ”
“Paanong nangyari iyon!? Ilabas nyo ang iba pa! Durugin nyo sya!”
“Pero Mayor, masyadong matinik si Carding. Hinde sya matamaan ng bala, parang tumatagos lang sa kanya. Mesa demonyo yata ang taong yun! Parang may anting-anting! ”
“Tarantado! Tao lang si Carding! Hinde ako naniniwala sa mga hokus pokus na yan! Ilabas nyo ang iba pang armas! Wag nyong tantanan!”
Naglalakad lampas sa plaza si Carding nang may dumating na isang truck na humarang sa harapan ng munisipyo. Sa likod neto ay may naka mount na 50 caliber machine gun. Kaagad ay pinaputuka si Carding.
“BRUDBUDBUDBUDBUDBUDBUDBUD!!!!! ” Lasog lasog ang mga natamaang konkreto sa plaza. Ang mga kahoy na humarang sa bala ay nagkabutas-butas. Sinusundan ang tumatakbong si Carding. Buo-buong bala ang nag spray sa paligid. Halos daan daang basyo naman ang sunod sunod na tumatalsik sa machine gun at nagkalat sa ibaba nang gunner.
Dumating pa ang halos isang platoon na mga goons mula sa isa pang truck. Nagsibabaan ang mga ito. May iba’t ibang dalang mga sandata. May ilan dito ay may dalang rocket launchers.
Naghagis nang smoke grenade si Carding sa harapan nang machine gun. Natakpan neto si Carding. Kumilos ang isang squad upang e maneuver si Carding pero bumulaga sa harapan nila ang isang granada.
“KABLAAMMM!! ” “UUAAAGGHH!! ” Nagsiliparan ang mga natamaan nang granada. Matapos makapagreload nang machine gun ay tinuloy muli ang volume fire neto sa paligid. Hinde parin nila makita si Carding.
Nagulat na lamang ang platoon nang lumitas sa gitna nila si Carding. Sunod sunod na pinagbabaril ni Carding ang mga nasurpresang mga goons. Wala sa range ng machine ang pwesto nila Carding kaya di ito matamaan. Tinanggal nang gunner ang machine gun sa truck at dinala ito upang itutok nang manual kay Carding. Pero huli na sya nang makitang ubos na ang mga kasamahan nya at wala na sa harapan nya si Carding.
“Click!” isang baril ang tumutok sa batok nang gunner.
“a.. anong klase kang… .tao… .? ” Takot na tanong nang gunner.
“Ang klase na sa bangungot mo lang makikita.” “BLAM!” Bagsak ang huling goon sa labas nang munisipyo.
Pumasok si Carding sa loob nang munisipyo at may ilan pang mga goons ang naghihintay sa kanya. Nanginginig ang mga ito. Hinde tao ang tingin nila kay Carding. Para itong anghel nang kamatayan na syang dumating upang singilin ang kilang mga buhay. Tinitigan ni Carding ang mga ito. Napalunok ng laway ang mga goons.
“LABAS.” Magaspang na boses ni Carding na syang sinunod nang mga goons. Kanya-kanyang takbuhan sila palabas upang iligtas ang kanilang mga buhay. Naubos na ang tapang nila sa katawan. Umakyat sa hagdan si Carding at nang makarating sa opisina ni Mayor ay tinadyakan nya ang pinto.
“BLAM BLAM BLAM BLAM BLAM!!! ” pinaputukan ni Mayor ang pinto nang bumukas ito pero wala sa harapan nang pinto si Carding. Ilang segundo netong hinintay sa pinto habang nakatutok ang baril nya pero walang pumapasok. Hinablot nya kaagad si Loren at ginawang hostage. Sinakal nito nang braso ang doktora at naghintay.
“CARDING! LUMABAS KA DYAN! HARAPIN MO AKO! LABAS!”
” Carding… ” bulong ni Loren.
Lumabas sa pinto si Carding at kaagad tinutok sa kanya ang baril ni Mayor. Nagsimulang lumapit si Carding. Pinaputukan sya kaagad ni Mayor.
“Blam! Kating!! ” sinabayan ni Carding ang putok ng baril ni Mayor at nagbanggaan ang bala nila.
“Blam! Kating! ” nasalag muli ang bala ni Mayor. Dahil dito tinutok ni Mayor ang baril sa gilid ng ulo ni Loren.
“Ibaba mo ang baril mo kung gusto mong mabuhay ang babaeng ito! ”
“Ito na ang katapusan mo Mayor. Ito na ang oras nang paniningil ng Sta. Fe sa lahat nang kahayupan mo.”
“Sige magsalita ka pa, babarilin ko ito! ”
“Ca.Carding!” sigaw ni Loren.
“Binilang mo ba ang bala mo Mayor? Sa tingin mo may bala pa yang baril mo? At kahit may laman pa yan, aabutin ka parin nang isang segundo bago mo makalabit ang gatilyo ng baril mo at nasa akin ang lahat ng oras para tapusin ka.”
“magaling ka nga Carding! Mabilis ka sa barilan pero hinde ka naiiba sa mga nakabangga ko na dati. Katulad ka lang din nang iba, babagsak ka rin sa harapan ko. Kaya ako tumagal sa bayang ito dahil alam ko ang dapat kong gawin. Alam ko ang nararapat na hakbang! Kaya wag mo nang kombinsihin ang sarili mong mananalo ka sa lahat nang ito.”
“Yan ba ang mga huling salita mo Mayor?”
“Wag mo akong bastusin bata!” kinalabit nito ang gatilyo.
“BLAM!! ” “AAAAAHHH!! ” Naputol ang hinututuro ng kamay ni Mayor Romano nang pinadaan ni Carding ang bala nya sa gatilyo ng baril ni Mayor. Nabitawan nito ang baril nya at nakawala si Loren.
“Hayop kaaaaaa!!!! Ang daliri koooo aaarrghh!!”
” Umpisa palang yan.” Tinutok ni Carding ang baril nya sa nuo ni Mayor Romano pero pinigilan sya ni Loren. Kinuha nito ang baril ni Carding.
“Ako nang bahala rito Carding.”
“Hah! Hahahaha! Anong gagawin mo doktora? Maglalaro tayo nang baril barilan? ”
“Gusto mong malaman kung marunong akong gumamit ng baril hinde ba? ”
“BLAM BLAM!! ” “AAAGGHH!! ” Binaril ni Loren ang magkabilang hita ni Mayor Romano. Bumagsak ito sa sahig.
“Wag kang mag alala, hinde ko natamaan ang mga arteries mo. Hinde ka mamamatay sa pagdurugo. Ginawa ko lang yan para hinde ka makatakas.”
Binigyan ni Carding ng combat knife si Loren at lumabas ito nang opisina saka sinara ang pinto.
“Anong balak mong gawin? ” pagtataka ni Mayor Romano.
“naalala mo ba ang pangalan na Dencio del Castillo?”
“Ha? Anong pinagsasabi mo? ”
“Hinde na ako nagtataka kung bakit. Sa dami nang naging biktima mo, alam kong nakakalimutan mo na silang lahat. Kaya sasariwain ko sa ala-ala mo ang pangalang yan. Si Carlotta del Castillo? Naaalala mo ba? Asawa ni Dencio del Castillo na isang brgy captain sa bayang ito. Mag asawang walang awa mong pinatay. Eh ang anak nilang si Marieta del Castillo? Nakalimutan mo na rin? Ang babaeng hinalay mo sa harapan mismo ng kanyang mga magulang. At ang bunso nilang anak na sanggol na walang muwang ay hinde mo manlang kinitaan ng awa at pinatay mo rin mismo ng sarili mong mga kamay. Hinde mo ba sila maalala?”
Ilang segundong nag isip si Mayor Romano.
“Naaalala ko na. Bakit? Ano namang kinalaman mo sa mga yun?”
Napangiti si Loren. Lumapit sya sa naka upong matanda sa sahig. Hinawakan nito nang mahigpit ang patalim.
“TSAKK!! ” “AAARRGGH!! ” Sinaksak nito bigla ang ari ni Mayor Romano! Dumanak ang dugo sa pantalon ng matanda.
“Hayop kaaaaaaahh!!! Sino ka ba!? ”
“Ang pangalan ko…ay Magda… ako si Magda del Castillo, ikalawang anak ni Dencio at Carlotta del Castillo. At hinde ko nakakalimutan ang lahat ng ginawa mo sa pamilya ko demonyo ka.” Tumulo ang luha sa mga mata ni Loren. Namumula ang mga mata nito at nanginginig ang buong katawan sa tinde ng galit.
“Ikaww!? Bu.. buhay ka paaaa… walang hiya kaaaa!! Buhay ka paaaa!! ”
“Oo buhay pa ako. At nandito ako para singilin ka sa lahat ng utang mo.”
“hinde mo naiintindihan! Malaki ang atraso ng papa mo sa akin! Masyado ka pang bata para maintindihan ang nangyari!”
” Pwes, may sasabihin rin akong dapat mong maintindihan. Ako ang pumatay sa anak mo.”
” Ikaw ang pumatay kay Nico!? Hayop kaaaaa! Hayop kaaaaa!”
” Masakit ba Mayor Romano? Kulang pa yan. Marami ka pang dapat bayaran. Siningil ko lang ang anak mo. Buhay sa buhay. Yan ang kabayaran mo. Alam mo bang ang sarap pagmasdan kung paano ko sinaksak nang ilang beses ang anak mo. Ang sarap tignan ng mukha nya habang kinakatay ko sya nang buhay.”
” Hayop ka! Papatayin kitaaaa!!! Papatayin kitaaa!”
“Ngayon oras mo naman Mayor Romano, ikaw naman ang sisingilin ko. Sinira mo ang buhay ko, sisirain ko rin ang buhay mo.”
“TSAKK!!! SHRIIPPP!! ” Sinaksak nito ang sikmura ni Mayor Romano at kinatay ito. Bumulwak palabas ang bituka ng matanda.
“AAAAAAAHHHHH!!!!”
“Hinde ka mamamatay Mayor Romano. Masyadong madali para sayo ang isang kamatayan. Bubuhayin kita para pagdusahan mo ang lahat ng kasalanan mo. Sa mga natitira mo pang mga araw sa mundong ito, ipaparanas ko sayo ang impyernong idinulot mo sa lahat ng taong nabiktima mo.”
“HINDEEEEEEEEEEEEEEE!!!!!! ” Napasigaw nang malakas si Mayor Romano nang simulan na ni Loren ang isang kahindik-hindik na bagay.
Nag antay sa labas ng munisipyo si Carding nang halos dalawang oras. Dinig nito ang mga sigaw sa loob hanggang natahimik na. Matapos ang ilang punto ay lumabas sa munisipyo si Loren na puno ng dugo ang kasuotan. Ibinigay nya ang patalim pabalik kay Carding.
“Anong ginawa mo kay Mayor Romano? ”
“Kanser sya sa lipunan, kaya inoperahan ko.” Sabay ngiti ni Loren. Sumakay sila sa isang motor at umalis na ng Sta. Fe.
Isa isang nagsilabasan ang taong bayan sa kanilang pinagtataguan. Naiwan sa kanila ang sang-damakmak na mga bangkay ng mga tauhan ni Mayor Romano. Isang madugong digmaan na syang naging sagot sa taon taong pang-aabuso ng matandang sakim sa kapangyarihan.
Walang ano ano pa ay inakyat nila ang munisipyo at nasuka ang karamihan sa sinapit ni Mayor Romano. Hinde masikmura ang kalagayan nito. Halos hinde na nila ito makilala. Putol ang mga paa at kamay nito na nakabenda para hinde magdugo masyado. Putol ang ari at bayag. Putol ang dila kaya hinde makapagsalita. Dinukot ang isang mata at iniwan ang isa upang makita ang sinapit nya. Pinunit ang scalp sa ulo at nilagyan ng benda. Bulwak ang tiyan pero natahi na at nagkalat sa sahig ang pinagpuputol na bituka. Baldado na ito at binuhay na lamang upang maramdaman ang pagdurusa.
Ilang linggo ang nakalipas at naging usap-usapan ang magimbal na pangyayari sa Sta. Fe. Isa isang nagsilabasan ang mga ebidensya laban kay Mayor Romano na nasa isang ospital sa maynila. Patong patong na kaso ang kinakaharap nito. Pero nakakapanglumo ang kaniyang pinagdaanan. Nasira rin ang ilang nerves nya sa katawan na nagbibigay sa kanya ng walang hanggang sakit 24/7. Hinde umabot nang dalawang buwan si Mayor Romano at nagpatiwakal ito nang magpahulog sa ospital gamit ang isang wheelchair.
Ang estorya naman ni Carding ay nabalot nang hiwaga dahil nawala ito na parang bula at kalaunan ay naging isang sabi sabi, isang kwentong aral para sa kabataan, isang alamat. Walang nakaka-alam kung nasaan na ito at walang nakakapagsabi kung ano man ang itsura neto. Maging si Doc Loren ay tila nawala na rin. Mga taong nagligtas ng Sta. Fe at nagbigay ng kapayapaan sa bayan matapos ang ilang dekadang kalupitan ni Mayor Romano.
Wakas
**********
Epilogue:
Ilang taon matapos ang pangyayari sa Sta. Fe, lingid sa kaalaman ng publiko, kinuha si Carding bilang isang trainer sa isang non-government organization na nag ooperate sa Asia. Isang misteryosong organisasyon na humahawak ng iba’t ibang misyon na hinde kayang malutas ng mga bansa. Ang organisasyong tinatawag na Cerberus.
Sa isang lihim na training grounds sa kabundukan nang hilagang Luzon ay nagkaroon ng secret joint training exercise ang mga piling kadete ng PMA at PNPA, na posibleng ipasok sa isang covert operation program ng Cerberus na tinatawag nilang Project Valkyrie. Sa loob ng training grounds ay hinarap ni Carding ang pinaka-unang batch na sasalang sa kanyang training regiment. Iba’t ibang mandirigma sa bawat sulok ng Pilipinas na siyang napili upang magsanay. Mga bagong graduate ng PMA at PNPA. Naipon sa isang platoon na nasa harapan ni Carding.
Nakasuot ng black military uniform si Carding, may suot itong black beret at dark aviator glasses.
“GOOD AFTERNOON CADETS! ”
“SIR GOOD AFTERNOON SIR! ” Sabay sabay na sagot ng mga ito. Naka puti na T-shirt ang mga cadets at naka black trousers at combat boots.
“Welcome sa Vanguard unit. Ako ang magiging trainer ninyo, codenamed BOSSMAN. Ako ang magiging amo ninyo. At ako ang magiging tatay ninyo. Nandito kayo dahil kayo ang tinatawag na cream of the crop! The best of the best! Ang training program na ito ay joint training program ng Cerberus at ng Philippine Armed Forces. Lahat ng dadaanan nyo rito ay highly classified at sino mang lalabag ay makakaharap ang kanilang kamatayan, no questions asked. Maliwanag?”
” SIR YES SIR!”
” Kapag natapos nyo ang phase na ito ay babalik kayo sa main service ninyo both sa PNP at sa AFP. Dito namin malalaman kung epiktibo ba ang Project Valkyrie sa inyo.” Nagtaas ng kamay ang isang kadete. Nilapitan ito ni Carding.
“Hinde pa ako tapos sa pagsasalita ko cadet. May bumabagabag ba sa isipan mo iho? ”
“Sir,permission to speak freely sir! ”
“Speak.”
“Sir, gusto ko lang malaman kung ano ang Project Valkyrie at ano ang purpose neto sa service namin.”
“Saan ka ba galing iho? ”
“Sir, PMA sir! ”
“Ah PMA.”
“BOGG!! ” “UUGH!” Sinikmuraan bigla ni Carding ang cadet.
“Anong pangalan mo cadet?”
“A…Adam… Adam Marasigan sir… ”
“Mukhang marami pa tayong pagdadaanan Cadet Marasigan. Tumayo ka! ” nag attention kaagad si Adam at di alintana ang sakit ng sikmura nya.
“Ang Project Valkyrie ay isang experimental program ng Cerberus at Phil Government! Ano man ang meron ito ay lihim para sa atin dito sa kampo. Kaya ang focus nyo lang ay sundin kung ano ang utos sa inyo! Obey orders and no questions asked! Maliwanag!? ”
“SIR YES SIR!”
Sa pagkukrus ng landas ni Carding at Adam, walang makakapagsabing magiging malaking bagay ito sa kakaharapin ng mundo. Ang mga mandirigma ng kahapon ay syang nagsimula sa pagtanim ng pag-asa ng hinaharap.
**********
Author’s Note: Thank you for reading and I hope you enjoyed this short story. Happy New Year 2020 to all!