ni sweetNslow
NANUMBALIK ang kamalayan ni Budoy dahil na rin sa pag aakalang nanaginip siya at sa kanyang paningin ay nakikita niyang may dalagang umiiyak…si Katrina. Bakit siya umiiyak?
Muling isinara ni Budoy ang isipan sa pag aakalang mawawala ang impit na pagluhang naririnig tulad din ng ilang mga panaginip na nawawala na lang at madalas sa hindi ay di na maalala kahit pilitin mo pa pag nagising ka na.
Ngunit hindi nawawala ang pag iyak na naririnig niya. Pilit niyang ibinuka ang talukap ng mga mata. Nandoon pa rin si Katrina. Nakasapo ang kamay nito sa mukha at nakatungo habang mahinay na yumuyugyog ang mga balikat.
Pilit na hinawi ni Budoy ang mga agiw ng pagkahilo hanggang masigurado niyang gising na nga ang kanyang diwa. Hindi siya nananaginip. Katotohanan ang lahat. Umiiyak nga si Katrina. Parang may nakadagan sa dibdib ng matanda na unti unting tumayo.
Nakita nito ang lalagyan ng natunaw na mga yelo. Mabilis nitong isinalok ang isang palad at paulit ulit inihilamos sa mukha. Nang medyo may wisyo na ay tumingin ito sa dalaga. Nakatingin lang si Katrina sa kanya. Parang mabibiyak ang dibdib ni Budoy sa ekspresyon ng mukha ng dalaga. Ekspresyon ng isang inapi…nang isang walang nagawa…nang isang talunan!
“B-bakit ka umiiyak?” tanong nito sa dalaga. ” Anong nangyari?” pinilig pilig ni Budoy ang ulo upang kahit papano’y magising ng husto ang wisyo.
HIndi naman sumagot si Katrina. Patuloy lang ang tahimik nitong pag iyak. Ni hindi into nag aangat ng mukha upang tignan si Budoy. Pilit namang inaalala ng matanda ang nangyari bago siya nakatulog….nawalan siya ng malay? Hindi basta nangyayari yun sa kanya sa inuman. Usually nakakapagpaalam pa siya at alam niya kung kelan titigil. Lagi siyang nag iiwan ng pang uwi, sabi nga ng matatanda.
Napaisip si Budoy. Alam niya ang karakas ng mga bisita niya kagabi. Tinignan niyang muli si Katrina. Kahit nakadamit na ang dalaga, makikita mong wala sa ayos ang hitsura nito. Parang may ilaw na sumindi sa utak ni Budoy. PInagtagni tagni nito ang mga nakikita ng mata…Ang umiiyak na si Katrina….ang halos magulong kaayusan nito…nang paligid…ang kakaibang amoy. Lumapit siya sa dalaga. Umangat ang mukha ni Katrina sa paglapit niya.
“Pinilit nila ako, Manong,” pagsusumbong nito habang patuloy ang pag iyak.
“Anong pinilit? Nino? Pinilit na ano?” pagtatanong ni Budoy ngunit sabay din ang kasagutang pumasok sa isipan niya hindi pa man ito namumutawi sa bibig ng dalaga.
“Si Mang Isko po…si Mang Badong…at Si Tiyong,” halos pabulong na ang pagsasalita ni Katrina.
“Pati si Aldo?” tiimbagang tanong ni Budoy.
“Hinala ko po si Tiyo Aldo ang nagplano ng lahat,” may pagkamuhing sabi ng dalaga.
Binalikan lahat ng isipan ni Budoy ang simula ng pangyayari. Ang pagse set up ng inuman ni Aldo. Ang presensya ni Katrina sa inuman. Planado ang lahat. Malamang sa hindi, pati ang ininom niya kagabi ay nilagyan ng gamot para mawalan siya ng malay. Napamura na lang si Budoy sa sariling katangahan.
“Bakit ka pumayag?” tanong ni Budoy kay Katrina.
“Kasi po…” hindi maituloy ni Katrina ang sasabihin. Sa tingin niya ay pandidirihan siya ni Budoy pag nalaman nito ang simula ng lahat.
Parang nabasa naman ni Budoy ang iniisip ng dalaga. Alam ni Budoy na at this stage, reassurrance lang ang kaya niyang i offer kay Katrina upang magtiwala ito sa kanya.
“Sige lang, Katrina…sabihin mo….pangako…uunawain ko,” maamo nitong sabi sa dalaga at marahang hinawakan ang kamay nito upang bigyan ng lakas ng loob sa anumang gusto nitong sabihin.
Hindi na rin nakatiis pa ang dalaga. Sinimulan nitong ikuwento ang lahat. Mula sa simula. Mula sa panggigipit at pananakot ni Aldo…ang video…ang mga litrato sa cellphone nito. Ang ilang ulit na pagsasamantala nito sa naitanim na takot sa dibdib ng dalaga…at ang mga nangyari kagabi kung saan sinabi niya rin kay Budoy ang gamot na inihalo sa alak na ininom nito…At kung paanong pati ang kanyang sariling ina ay pinainom din ni Aldo ng pampatulog upang mapahimbing lalo ang tulog nito.
Sa pagitan ng luha at basag na tinig ay sinabi niya rin ang mga kababuyang ginawa sa kanya…ang sabay sabay at paulit ulit na paglapastangan sa kanyang pagkababae. Hindi na rin niya inilihim pa na pati ang isang butas ng kanyang katawan ay paulit ulit ding nilapastangan ng tatlong lalaki…at ang masakit, lahat yun ay nakunan din ng video na pinagpasapasahan pa ng mga matatanda upang meron silang kanya kanyang kopya sila sa kanilang mga cellphone. Ang implikasyon ng lahat, napagwari ng dalaga, ay halos alipin na siya ng tatlong buhong dahil sa mga hawak na ebidensya ng mga ito na sisira sa buong pagkatao ni Katrina.
Nagtatagis ang mga ngipin ni Budoy ng makatapos ng kuwento ang dalaga. Ngayon ay naniniwala na siyang may demonyo nga. Ngunit wala sa impyerno ang mga ito kundi nasa lupa at nagbabalatkayong tao.
“Ang masakit po, Manong…” wari’y puno ng kahihiyan ang tinig ni Katrina. “Pilit ko mang labanan ang nararamdaman ko…dumating po sa sandaling nagustuhan na rin ng katawan ko ang ginagawa nila.”
Napatingin si Budoy sa dalaga. Muli itong nagbaba ng paningin. HIndi na makaya ang kahihiyang nararamdaman.
“Tama nga siguro sila, Manong Budoy,” may pagsisising sabi nito. “Puta nga siguro ako.” at muli’y narinig ang pag iyak nito.
Marahang pinisil pisil ni Budoy ang balikat ni Katrina.
“Hindi totoo yan, Ineng,” simula nito. “Biktima ka lang ng kahayupan. Huwag mong isisi sa sarili mo ang isang bagay na hindi mo na makontrol dahil may hangganan ang kakayahan ng ating isipang pigilan ang lahat ng bagay…lalo pa nga’t sa isang sitwasyong wala kang magawa dahil na rin sa takot mo.” pagbibigay katwiran ng matanda.
“Ano na po gagawin ko, Manong?” nalilitong tanong ni Katrina. “Alam ko pong uulit ulitin nila ang ginawa nila sa akin. HIndi ko na po kakayanin yun.”
Hindi makaimik si Budoy. Hindi nya rin alam ang solusyon sa problema ng dalaga. Unti unti namang nawawalan ng pag asa si Katrina sa pananahimik ng matanda.
“Mabuti pa siguro magpakamatay na lang po ako,” biglang sabi ng dalaga. “Kesa habambuhay akong alipin ng mga hayup na yun.”
“Hindi yan ang solusyon sa problema mo, Katrina.” biglang saway ni Budoy dito.
“E ano po?” at muli’y ang pag iyak ng dalaga.
Mag uumaga na. Halos mababanaag na ang konting pagliliwanag ng kapaligiran nang tumanaw sa nakabukas na bintana si Budoy.
“Umuwi ka na muna, Katrina,” payo nito sa dalaga. “Pangako…tutulungan kita. HIndi mangyayari ang kinatatakutan mo. Pero kailangan na muna nating magpahinga. Mag iisip ako ng paraan. Pangako ko sayo yan.”
Suminghot singhot na tumayo si Katrina na sinabayan rin ng tayo ni Budoy. Tumingala ang dalaga sa kanya. Halos madurog ang puso ni Budoy sa nakikitang lungkot sa mukha ni Katrina. Biglang yumakap ang dalaga sa matanda.
“Huwag nyo kong pababayaan ha, Manong?” pakiusap nito na lalong dumurog sa dibdib ng matanda.
“HIndi,Ineng…Pangako…” may bigat ang tinig na lumabas sa bibig ni Budoy.
Ilang sandali pa ang lumipas at inihatid na ng matanda ang dalaga sa pintuan. Pinagmasdan niya ang papalayong dalaga at nang mawala na ito sa kanyang paningin, isinara ni Budoy ang pintuan. Tiim bagang umakyat ng hagdan ang matanda at tinignan pa ang mga bakas ng kahayupang nangyari nang nakalipas na magdamag.
May napansin siya sa sofa. Nilapitan niya ang isang bagay na pamilyar na sa kanya dahil na rin sa ilang ulit na colonoscopy procedure na ginawa sa kanya na bahagi ng kanyang taunang medical check up. HIndi nga siya nagkamali. KY Jelly. Lubricant. Ginamit ng mga hayup kagabi. Biglang pumasok sa imahinasyon niya ang mga ginawa ng tatlong demonyo kay Katrina. Aaminin niya na mainit ang eksenang pumasok sa isipan niya ngunit mas nanaig dun ang matinding pagkamuhi sa kabuhungang sinapit ng dalaga.
Iiling iling na niligpit lahat ni Budoy ang mga kalat. Ang hawak na tube ay inilagay sa drawer ng mesa niya sa loob. HIndi niya alam kung bakit ngunit isang paalaala sa kanya yun ng isang bagay na nakakasikip sa kanyang dibdib. Alam niyang kailangan niyang tulungan ang dalaga. Dahil kung hindi, mananatiling alipin ito nina Aldo hanggang tuluyan nang masira ang buhay nito.
May pag asa pa. Dapat maagapan ang problema bago maging kanser ito na unti unting kakain sa katinuan ni Katrina. Ngunit ano ang kaya niyang gawin? Anong meron siya upang matulungan ang dalaga? Kumirot ang ulo ni Budoy sa pag iisip. Minabuti nang matandang mahiga na muna. Pinakalma nito ang isipan at sa simoy ng sariwang hangin mula sa bintana, unti unting inagaw ng antok ang kamalayan ng matanda.
GUTOM ang gumising sa matanda ng mga bandang tanghali. Dahan dahang bumangon ito at bumaba sa kusina. May tira pang mga pulutan mula sa inuman kagabi. Ininit ito ng matanda sa microwave at matapos ay isinunod ang pag iinit din ng kanin. Nagtimpla sa isang pitsel ng Pineapple juice si Budoy. Iniwasan nitong magkape dahil alam niyang dagdag sakit ng ulo lang ang aabutin niya dito.
Matapos kumain ay pinanay ni Budoy ang pag inom ng Pineapple juice. Dinala nito ang pitsel sa taas at pumuwesto sa balkonahe kung saan umupo ang matanda sa rocking chair at tinanaw ang asul na dagat ng Anilao. Nagsindi ng sigarilyo ang matanda ngunit mabilis ding pinatay ito sa ashtray dahil hindi niya gusto ang lasa ng sigarilyo pag sa mga sandaling iyon. Umuga uga ang rocking chair habang palalim ng palalim ang pag iisip ng matanda sa isang suliraning hindi naman kanya kung tutuusin. Ngunit hindi niya maatim na sabihing lalaki pa siya kung hindi niya aakuin ang problemang hinaharap ni Katrina.
Inabot ng maghapon sa kakaisip si Budoy. Maraming bagay ang nagtatalo sa kanyang isipan.Muling bumaba sa kusina ang lalaki at gumawa lang ito ng egg sandwich. Nagtimpla muli ito ng juice sa isang pitsel. Mabilis na kumain si Budoy at nilunod ng Pineapple juice ang kahuli hulihang parte ng ginawang sandwich sa kanyang lalamunan. Pinipilit nitong uminom ng uminom upang ma iflush lahat ng hangover. Ilang ulit na rin siyang nagpunta sa banyo upang umihi. Nang may naramdaman ng ginhawa’y nagtimpla si Budoy ng kape sa isang mug at muli’y umakyat sa ikalawang palapag. Masarap ang kape sa kanyang panlasa.
Nagsindi ng sigarilyo ang matanda at ninamnam ang sarap ng paghithit nito na bagay sa lasa ng kanyang kape. Sa mumunting ulap na ibinubuga ng kanyang bibig ay nabuo ang isang plano upang matulungan si Katrina. Nailing siya. Ni minsan man sa kanyang buhay, wala siyang hinagap na haharap siya sa isang desisyong katulad ng naiisip niya. Ngunit wala na siyang maisip na iba pang alternatibo upang matulungan ang dalaga.
Mahaba haba rin ang pagtatalo ng kanyang isipan ngunit habang lumalalim ang gabi, sa ilang upos ng sigarilyong patuloy na pumupuno sa kanyang ashtray, lalo lamang lumilinaw kay Budoy kung ano ang kanyang gagawin. Sawakas ay dumating ang resolusyon sa kanyang isipan nang aminin na nitong wala na ngang ibang paraan. Isang kalmadong disposisyon ang sumakop sa pagkatao ng matanda.
Tumayo ito at tinungo ang kuwarto. Kinuha nito ang cellphone at may hinanap sa contact list. Nang makita ito’y mabilis na nagdial ang matanda. Ilang beses ding paulit ulit nag ring ang numerong tinatawagan bago may tinig na sumagot dito.
“Poy?” patanong na tinig ni Budoy nang may mag hello sa kabilang linya…
NAKATANAW LANG si Katrina sa may pintuan habang kausap ni Manong Budoy ang kanyang ina. Kinabahan siya bigla. Baka nagsumbong si Manong Budoy sa nanay niya. Di naglaon at sumakay na si Manong Budoy sa kanyang van at pinaandar na ito. Naiwan ang kanyang ina na di rin nagtagal ay tumungo sa direksyon ni Katrina.
“Anong sabi ni Manong Budoy, Inay?” tanong ng dalaga sa ina. “Parang nagmamadali yata.”
may kabang sundot pa nitong muli.
“Naku ay pa Maynila daw muna at baka hindi makabalik ngayong gabi,” sagot naman ni Andeng. “May aasikasuhin daw sa account niya sa bangko.”
“May problema po ba si Manong?” tanong muli ni Katrina.
“Baka daw bumalik muna uli sa Amerika. Tumawag daw yung anak at pinababalik siya. Nag aalala daw lagi dahil nagsosolo dito si Manong Budoy.” pagpapaliwanag ni Andeng.
Tumango tango lang si Katrina sa narinig ngunit parang kinurot ang dibdib ng magandang dalaga. May bumangong takot at hinanakit sa pagkatao ni Katrina. Si Manong Budoy na lang ang inaasahan niyang tutulong sa kanya pero bakit iiwanan siya? Aabandonahin na siya? Ganun na lang yun? Wala ba siyang halaga sa matanda sa kabila ng lahat? O nandidiri na ito sa kanya dahil sa sinapit niya sa mga kamay ng buhong? Gustong maiyak ni Katrina. Ngunit nagpigil ito. Ayaw niyang makahalata ang kanyang ina sa bigat ng suliraning kanyang dinadala.
“Ikaw na muna ang magluto ha, Katrina? Marami lang akong gagawin ngayon,” bumalik sa kasalukuyan ang isipan ng dalaga sa tinig ng ina.
“Opo, Inay,” sagot niya.
Pumasok na ang dalaga sa loob at nagsimulang ihanda ang lahat ng kakailanganin sa pagluluto. Ibinuhos nito ang isipan sa ginagawa upang maibsan ang bigat na nararamdaman ngunit hindi tuluyang mawala ang hinanakit na nagkakaugat na sa kanyang dibdib. Bakit, Manong Budoy…Bakit? Hindi napigilan ng dalaga ang pagpatak ng luha habang ginagayat ang mga sangkap ng kanyang lulutuin. Aping api ang pakiramdamdam niya. Aping api!
TALIWAS sa sinabi ni Andeng sa anak, hindi papuntang Maynila ang tinatahak ng sasakyan ni Budoy. May kalahating oras na rin itong nakalampas sa bayan ng San Juan at kasalukuyang pinapasok ang boundary ng Tiaong, Quezon Province. Alam niya pa rin ang lugar na ito kahit malaki na ang ipinagbago. Bihira na ang mga dati’y bahay na gawa sa pawid at sasa. Napalitan na halos ng mga kongkretong kabahayan ke maliit o malaki man. Naglipana din ang mga sccoters at motorbikes sa lansangan an siyang popular na sasakyan ngayon saan mang panig ng Pilipinas.
Naiiling na lang si Budoy sa kawalang ingat ng mga nakamotorsiklong nakikita niya na kadalasa’y walang mga suot na helmet. HIndi nagtagal at may eskinitang nilikuan si Budoy. Ilang metro lang halos ang nilakbay ng van ng may isang lalaking lumabas sa isang konkretong bahay. Matangkad ang lalaki, nasa kalagitnaan ng 40 anyos, clean cut at maganda pa rin ang pangangatawan. Tinititigan nito ang van sa mahinang pagtakbo at napangiti ng makilala ang sakay. Kumaway ito kay Budoy at iginiya ng muwestra ng mga kamay ang isang bakanteng lote kung saan niya ipaparada ang sasakyan.
“Tamang tama ang dating mo, Manong,” saad ni Poy na yumakap sa matanda “Luto na ang tanghalian.”
Ngumiti si Budoy sa anak ng kanyang pinsang buo. Medyo tumanda na rin ang kanyang pamangking pero mukhang maliksi pa rin ang kilos at maganda pa rin ang pangangatawan.
Dating sundalo si Apolinaro o Poy kung tawagin sa kanila. Naglayas ito nung disiotso anyos at nang magbalik sa kanilang bayan ay beterano na sa laban sa Mindanao. Nagretiro itong sarhento matapos ang 25 limang taon sa serbisyo. Malapit ang kalooban nito kay Budoy dahil hindi iilang beses niya ring kinupkop ang pamangkin tuwing sumasabit ito sa ibang operasyong isinasagawa nito nung madestino sa Maynila.
Hindi niya tinatanong ang pamangkin sa mga ginagawa nito. Mas nais niyang walang malaman kahit pa nga naghihinala na siya na may mga ilegal na aktibidades ito nung mga panahong nagtatago ito tuwing ‘mainit’. Bilib din siya dito dahil laging nakakabalik sa serbisyo dahil sa mga padrino nito na pumuprotekta tuwing magtatago si Poy. Dahil na nga rin dito, malaki ang utang na loob na tinatanaw ng lalaki kay Budoy.
“Hindi pagkain ang ipinunta ko sayo, Poy.” seryosong sabi ni Budoy sa pamangkin.
Tinignan siyang mabuti ni Poy. Tinitimbang ang salitang binitiwan niya at ang seryosong ekspresyon ng pagmumukha ng kanyang tiyuhin.
“Anuman po yun,Manong, makapaghihintay yan pag nakakain na tayo,” seryoso ring sagot ng lalaki kay Budoy.
Tumango tango lang si Budoy. Inakbayan siya ni Poy at sabay na silang pumasok sa loob ng kabahayan kung saan ipinakilala si Budoy sa kanyang asawa. Nasa maynila ang mga anak ni Poy. Nagtatrabaho na dun ang dalawang anak niyang babae sa magakaibang call centers.
Masarap ang putaheng inihanda ni Poy. Nagpapatay ito ng kambing at ginawang kaldereta at sampayne. Samantalang ang mga paa nito ay ginawang sinampalukan. Di naiwasan ni Budoy na maparami ang kain lalo pa nga’t malayo layo rin ang nilakbay niya patungo sa lugar ng pamangkin.
Makalipas ang tanghalian, niyaya siya ng pamangkin sa isang parang shed na gawa sa kawayan at nabububungan lang ng sasa. Pagkaupo nila’y kasunod na ang asawa ni Poy na may dalang tray na ang lamay ay kapeng barako. Kasama na rin dun ang lalagyan ng asukal at gatas upang iakma ang panlasa ng magkakape sa gustong timpla. Parehong nagtimpla ang magtiyuhin. Naglabas ng sigarilyo si Budoy at inalok si Poy ng isa na agad namang tinanggap ng pamangkin. Nang masindihan at lumabas ang unang buga, nagkatinginan ang magtiyo. Naghihintay si Poy ng sasabihin ni Budoy.
“Ngayon, Manong…anong dahilan at napasadya kayo dito?” tanong ni Poy.
“May isang bagay akong gustong solusyunan, Poy,” panimula ng matanda. “Ikaw lang ang alam kong makakatulong sa kin.”
“Sabihin mo, Manong…kung kaya ko…gagawin ko,” sagot ni Poy sa tiyuhin.
Humigop ng kape si Budoy at muling humithit ng sigarilyo. Huminga ito ng malalim. Sa bag na dala ay inilabas nito ang isang folder kung saan na iprint niya ang mga litratong kuha nung mag inuman sila nina Mang Badong. May bilog na likha ng pentel pen ang bawat mukha ng tatlong bisita. Iniabot niya ang mga ito sa pamangkin na kalmadong kinuha nito. Habang tinitignan ni Poy ang mga larawan, nagsimulang magkuwento si Budoy.
Sinimulan niya ang kuwento sa unang pangyayari Kay Katrina hanggang sa katapusan. Ang mga litrato, ang mga videos, and pambablackmail at ang paulit ulit na kabuhungang ginagawa ni Aldo, at nitong huli’y nang dalawang matandang si Mang Badong at Mang Isko. Hindi niya rin inilihim ang pangyayari sa kanila ni Katrina. Ramdam ni Poy ang pagsisikip ng dibdib ng ka nyang tiyo lalo na sa bahagi kung saan ay nabalahura nang husto ang pagkatao ni Katrina sa tatlong demonyo. Nakailang sigarilyo si Budoy bago nito natapos ang kuwento.
Kalmado lang si Poy sa pakikinig. Hindi na bago sa kanya ang ganitong kaso. Alam niya ang isinadya ng kanyang tiyuhin.
“Tama ba ang nasa isip ko kung bakit kayo nandito, Manong?” tanong niya kay Budoy.
Tumango si Budoy ng walang pag aalinlangan. Kagabi pa buo ang kanyang isipan sa balak. Ito lang ang paraan para tuluyang makawala si Katrina sa kuko ng mga demonyo.
“At pagkatapos?” tanong muli ni Poy.
Natigilan si Budoy. Tinignan ang pamangkin. Parang may galit na bumangon sa dibdib ng matanda. Nabasa niya ang iniisip ng pamangkin…na kaya niya ipinagagawa ang bagay na ito ay para masolo niya si Katrina.
“Aalis ako, Poy. ” sagot nito sa pamangkin. ” Gagawin mo lang yan kapag nakabalik na ko sa New York.”
Tumango tango si Poy. Alam niyang hindi niya matatanggihan ang matanda. Mabilis na may pumasok na plano sa isipan nito.
“Manong, ” panimula muli nito. ” kailangan ko ng tatlong tao para walang sabit ito.”
Tumango lang si Budoy.
“Kailangan din ho yung…alam nyo na yun” medyo nahihiyang sabi ni Poy.
“Magkano?” tanong ni Budoy.
“Bente mil kada isa ho tama na pero baka kayanin ko to sa kinse,” nahihiya pa ring sagot ni Poy.
May kinuha sa loob ng bag si Budoy. Nang lumabas ang kamay nito ay may hawak nang nakabundle na pera.
“Isandaan yan,” saad ni Budoy. ” Ikaw na ang bahala kung paano mo paplanuhin ang mga bagay bagay. Isang bagay lang ang importante…Bago mo gawin ay nakaalis na ako ng Pilipinas. May numero akong ibibigay sayo kung saan mo ko makokontak.”
“Manong, sobra po ito.” pagtutol ni Poy.
“Ano ang isandaang libo katumbas ng kalayaan, Poy?” makahulugang tanong nito sa pamangkin.
Tumango tango na lang muli si Poy. Sa pagitan ng kape at ilan pang sigarilyo ay binigyan siya ng mga importanteng instruksyon ni Budoy. Idiniin nito ang kahalagahan na makuha ang mga litrato at videos ni Katrina. Lalong nagiging konkreto naman sa isipan ni Poy kung paano paplanuhin ang misyong ibinigay sa kanya ng tiyuhin.
Nang malinaw na ang kanilang kasunduan ay nagpaalam na si Budoy sa pamangkin at nagdahilang marami pa siyang kailangang gawin. Inihatid ito ni Poy sa sasakyan. Matapos ang isang mahabang pagyakap ay tuluyan nang sumakay si Budoy sa Van. Tinatanaw pa ni Poy ang papalayong van na lumikha ng pagkabuhay ng alikabok sa eskinitang yun. Nang mawala na sa paningin ang sasakyan ng kanyang tiyuhin, agad kinuha ni Poy ang cellphone at nagtext…
DALAWANG ARAW ding nawala si Budoy bago ito muling nakabalik sa sariling lugar. Mga bandang alas tres na ng hapon ng pagbuksan siya ng gate ni Andeng. Huminto panumandali ang sasakyan at bumukas ang bintana nito. Halata sa mukha ni Budoy ang pagod.
“Andeng, pagkasara mo ng gate ay puntahan mo ako sa bahay,” sabi nito sa ina ni Katrina.
“Opo, Manong Budoy,” kahit medyo nagtataka ay umayon na lamang si Andeng.
Nagkakape na si Budoy nang bumukas ang pintuan upang iluwa nito si Andeng. Bakas ang agam agam sa mukha ng ina ni Katrina.Nagtataka ito at gusto siyang kausapin ni Budoy.
“Maupo ka, Andeng,” mahinahong sabi ni Budoy dito. “May pag uusapan lang tayo.”
Naupo naman ang ina ni Katrina.
“Ano po yun, Manong,” medyo nakikiming tanong pa rin ni Andeng.
“Babalik na ko sa Amerika. Sa Sabado na ang flight ko,” panimula ni Budoy.
“Ambilis naman ho,” parang may pagtatakang sabi ni Andeng.
“Kailangan ako ng anak ko at mgag apo dun. HIndi ko na mahindian,” pagpapaliwanag ni Budoy. Nang makitangn tatango tango si Andeng ay dinugtungan nya ito. ” Pero hindi yun ang pag uusapan natin.”
“Ano po ba ang pag uusapan natin?” hindi pa rin maalis ang pagtataka sa itsura ni Andeng.
“Andeng, mahabang panahon na rin naman na inalagaan mo tong konting lupa at bahay na ito…” panimula uli ni Budoy, ” dahil dyan ay nagpapasalamat ako sayo ng husto. Kundi dahil sayo e baka kung ano na itsura nitong lugar na to…Bilang ganti ko naman ay may suhestyon ako na sana ay di mo mamasamain,” tumigil sandali sa pagsasalita si Budoy. Sinusukat ang reaksyon ng kaharap.
“Ano po yun,Manong?” napalitan ng konting tuwa ang kanina’y kaba sa dibdib ni Andeng. Gagantimpalaan siya ni Manong Budoy?
“Gusto ko sanang sagutin ang pag aaral ni Katrina…Ako ang sasagot ng gastos,” pagpapatuloy ni Budoy.
“Ho? Talaga po, Manong?” Di maitago ang saya sa tinig ni Andeng.
“May dalawang kundisyon lang ako, Andeng,” putol ni Budoy.
“Ano po yun?”
“Una, magpapalit ng kurso si Katrina. Kukuha siya ng Nursing.” sabi ni Budoy.
“Naku, Manong…malaking gastusin po yang kursong yan,” wari’y pagtutol ng ina ni Katrina.
“Ako na ang bahala dun,” sagot naman agad ni Budoy. “Ikalawa, sa Maynila siya mag aaral,” may diin ang tinig ni Budoy sa bahaging yun.
Bago pa nakatutol si Andeng ay ipinaliwanag na ni Budoy ang kanyang plano na magbebedspace si Katrina sa Maynila at uuwi kada Sabado o walang klase. Sinundan pa niya ito na malapit lang naman ang Maynila. Higit sa lahat, kailangang sa magandang unibersidad ito kumuha ng kurso upang madaling makahanap ng trabaho pag nakapagtapos at mabilis ding makapag abroad pagdating ng panahon…Na ito ang magiging daan sa pag unlad at pag ginhawa ng buhay nila.
Mahaba haba rin ang naging paliwananag ni Budoy pero kinalaunan ay nakumbinse niya ang ina ni Katrina sa kanyang plano. Hindi nagtagal at nagpaalam na si Andeng na magaan at masaya ang kalooban. Nakatanaw lang si Budoy. Naiayos na niya ang titirahan ni Katrina sa Maynila. Maging ang kaibigan niyang Dean ng Nursing sa isang magandang unibersidad ay nakausap na rin niya. Walang magiging problema sa admission ng dalaga. Pormalidad na lang kumbaga. Kinuha ni Budoy ang cellphone at muling tinawagan si Poy. May idadagdag siyang gawain dito.
TUTOL ang kalooban ni Aldo sa mga sinasabi ni Andeng habang kumakain sila. Pero wala siyang magawa. Wala siyang makitang dahilan upang hindi pumayag sa plano ni Manong Budoy. Isa pa, paalis na ang matanda. Hindi dapat itong galitin at baka mapalayas sila pag naghinanakit ito. Ayaw nya ring maging halata ang kanyang pagtutol at baka maghinala na si Andeng sa interes niya kay Katrina.
Alam niyang hindi rin matutuwa si Mang Badong at Mang Isko sa mga nangyayari pero kokonsolahin na lang niya ang mga ito na uuwi naman kada Sabado at pag school holidays si Katrina kaya may mga pagkakataon pa rin silang laspagin ito.
Hindi rin mapagsidlan ang katuwaan sa puso ni Katrina. Alam niya ang dahilan kung bakit ginagawa ito ni Manong Budoy. Gusto niya itong ilayo sa mga demonyo sa lugar nila. Ngunit sa kabila ng tuwang nararamdaman ng dalaga’y nandun din ang lungkot. Aalis na si Manong Budoy. Aalis na ang taong kakampi niya. Ang taong hindi siya pinagsamantalahan. Alam niyang hindi pagsasamantala ang mga nangyari sa kanila ng matanda. Siya ang apoy na nagsindi ng mitsa. Ni minsan ay hindi siya pinangahasan ni Manong Budoy at bagkus ay puro pagpipigil ito kahit alam niyang may pagnanasa rin ito sa kanya. Di nga ba’t siya mismo ang pumasok sa kuwarto ng matanda? Sa Sabado na pala ang alis ni Manong. Miyerkules na ngayon. Ilang araw na lang ang natititira at tuluyan nang lalayo ang matanda. Hindi maipaliwanag ni Katrina ngunit may kung anong pumasok sa isipan ng dalaga. May planong nabuo sa isipan nito…
NAALIMPUNGATAN si Budoy sa wari’y paglagapak ng kung anong ingay sa kanyang bintana. May tumatamang kung anong bagay dito.
Umupo sa gilid ng kama ang matanda at tumingin sa orasan ng cellphone niya. Alas diyes ng gabi. Muli’y may maliit na bagay na lumagapak sa bintana. May bumabato sa bintana niya. Kinutuban ang matanda at dali daliang pumunta sa bintana. Binuksan niya ito at di siya nagkamali ng hinala. Si Katrina ang bumabato sa bintana niya. Nang makita siya ni Katrina ay nagmuwestra itong pupunta sa pintuan. Tumango lang si Budoy at lumabas ng kuwarto.
Dali daling bumaba ito at binuksan ang pintuan. Pumasok ng mabilis si Katrina. Nakaduster lang ang dalaga. Aninag ni Budoy na walang bra ito dahil na rin sa pagbukol ng mayamang dibdib nito at pagbakas ng mga utong sa bahaging yun ng duster. Langhap ni Budoy ang preskong bango nito. Bagong ligo ang dalaga. Tinanaw muna ni Budoy ang direksyon patungong bahay ng dalaga. Patay na ang ilaw sa tahanan ng mga ito. Mabilis na isinara ng matanda ang pinto.
Wala na si Katrina nang lumingon siya. Nakaakyat na ito. May halong nerbyos at pananabik na umakyat si Budoy. Wala din sa sala ng ikalawang palapag ang dalaga. Mabilis na tinungo ni Budoy ang kanyang kuwarto at tumambad sa kanya ang dalagang nakaupo sa gilid ng kanyang kama. Nakayuko ito.
Marahang lumapit si Budoy dito at naupo rin sa gilid ng kama. Lalong nag ibayo ang natural na bango ng dalaga sa ilong ni Budoy ngunit kinokontrol nito ang sarili. Masyado nang traumatic ang nangyari sa dalaga. Ayaw na niyang makadagdag pa sa sakit na alam niyang nararamdaman pa rin nito.
“Bakit, Katrina? Bakit ka pumunta ng dis oras ng gabi dito?” tanong niya sa dalaga.
Tumingala ang dalaga na parang napahiya. Lalong namula ang mapula na nitong pisngi at wari’y may nagbabantang luha sa sulok ng mga mata nito.
“Ayaw nyo na kong makita,Manong?” parang may panunumbat sa tinig ng dalaga.
“Hindi sa ganun, Ineng…” Simulang muli ni Budoy.
“Aalis ka na sa Sabado,” putol ng dalaga kay Budoy, ” tapos iiwasan mo pa ako?”
“Hindi kita iniiwasan, Katrina,” pagdadahilan ng matanda. ” May inasikaso lang ako.”
“Siguro nandidiri na kayo sa kin dahil sa nangyari,” nagyuko ng ulo ang dalaga. Nakaramdam ng awa sa sarili.
Marahang hinawakan ni Budoy sa balikat si Katrina.
“Hindi mo kasalanan ang nangyari, Ineng…Hindi ako nandidiri sayo…Hindi mangyayaring mandiri ako sayo, Katrina,” punong puno ng damdamin ang tinig ni Budoy…Awa at pagmamalasakit sa sinapit ng dalaga.
Tumingin si Katrina sa matanda. May nagbabanta ng luha sa mga mata nito.
“Talaga, Manong Budoy?” tanong muli nito.
Inilagay ni Budoy ang kamay sa kanang dibdib at tumango. Binigyan pa nito ang dalaga ng isang ngiting nais ihatid ang kalma at pang unawa niyang nararamdaman sa lahat ng mga nangyari.
Makahulugan ang tingin ipinukol ni Katrina sa matanda. Inaarok ang sinseridad ng sinabi nito.
Dahan dahang tumayo ang dalaga. Akala ni Budoy ay aalis na ang dalaga ngunit humarap ito sa kanya. Walang sabi sabing ibinibaba nito ang tirante ng duster sa magkabilang balikat hanggang tuluyang bumagsak ito sa sahig. Nalantad ang hubad na katawan ni Katrina. Ang pagkababae nito’y natatakpan lamang ng puting saplot at maaaninag mo ang pinong buhok na kumukontra sa kulay ng panloob nito. Hinakbangan ni Katrina ang duster at matamang tinignan muli si Budoy.
“Patunayan mo, Manong…na hindi ka nandidiri sa kin,” wari’y may nerbyos na sabi nito kay Budoy.
Nakatunganga lang si Budoy sa alindog na nakikita. Para siyang ipinako at nahipnotismo sa kagandahang nakahain sa harap niya. Natatakot siyang kumilos at baka ilusyon lang ang lahat…na baka bigla itong maglaho kapag kumilos siya. Ngunit di na niya kinailangan pang gumalaw.
Lumapit na ng tuluyan ang dalaga sa kanya. Iniangkla nito ang dalawang bisig s aleeg ni Budoy at kinabig ng marahan dahilan upang ang mukha ng lalaki ay marahang napasubsob sa pagitan mapuputing dibdib ng dalaga. Nakakabaliw ang kabanguhan nalanghap ni Budoy…Nakakawala ng katinuan. Hindi nagtagal at ikinawang ni Katrina ang mukha ni Budoy mula sa kanyang dibdib.
Nakayuko ang dalaga at dahan dahang ibinaba ang mukha nito sa mukha ng matanda. Marahang lumapat ang malambot na labi nito sa labi ni Budoy. Nung una’y dampi lamang…wari’y nanunubok…nanunukso. Sa muling paglabat ng mga labi ni Katrina’y nakaawang na ang labi ni Budoy. Mariing siniil iyun ng labi ng dalaga at humulagpos mula duon ang dila na sinalubong din ng kapwa dila.
Unti unting umaakyat ang init sa magkayakap na katawan. Ilang sandali rin ang mainit na paghahalikan ng dalawa bago kumalas ang mga labi nila sa isa’t isa. Pumantay ang tingin ni Budoy mula sa pagkakatingala at ngayo’y kaharap na ang mga suso ni Katrina. Marahan niyang dinilaan paikot ang kalamnan ng kaliwang suso ng dalaga habang marahang minamasahe ang kabilang dibdib nito.
Napatingala naman si Katrina sa init ng hininga at ng dilang naglalakbay paikot sa kanyang suso na hinaluan ng kiliting dulot ng pagmamasahe sa kakambal nito.
“Ohhhhhhh,” kumawala ang banayad na daing sa labi ni Katrina nang dumating na ang dila sa utong ng kanyang suso at sinimulang sipsipin ni Budoy na animo’y sanggol na gutom.
Lalo lang kinabig ng dalaga padiin ang ulo ng matanda sa kanyang dibdib.
Samantala, bumitaw na ang kamay na nagmamasahe sa kabilang dibdib ni Katrina. Naglakbay ito at nang matagpuan ang waistband ng panloob ng dalaga ay marahang ibinaba ito.
Automatikong itinaas ng dalaga ang binti upang malayang maalis ang kanyang kahuli hulihang saplot sa katawan. Sinapo naman ng buong palad ni Budoy ang kaangkinan ni Katrina. Ramdam nito ang init na nagmumula sa bahaging iyon ng dalaga. Marahan niyang kiniskis ng palad ang kabuuan nito habang lumipat naman ang bibig niya sa kabilang suso ni Katrina. Muli’y ang pagkawala ng daing sa bibig ng dalaga.
Nung una’y pakala kalabit lang ang isang daliri ni Budoy sa sentro ng pagkababae ni Katrina. Nang maramamdan niyang basang basa na ang lagusan dahil sa kakakalabit niya sa tinggel nito, isiningit ng matanda ang isang daliri sa loob ng lagusan at marahang inilabas masok dun.
Madulas at basang basa na nga ang loob ng puke ng dalaga. Ikinalawit ni Budoy ang daliri at sinimulang i arko ang paglalabas masok nito sa loob ng puke ng dalaga. Sumisinghap na si Katrina sa karagdagang sarap na dulot ng ekspertong daliri ng matanda. Lalo namang ginanahan si Budoy sa mga impit na daing ni Katrina. Ang kanina’y gitnang daliri ay dinamayan ng palasinsingan nito. Dalawang daliri na ang malayang nakapasok sa lagusan ng dalaga.
Nung una’y labas masok lamang ang dalawang daliri ngunit kinalaunan ay dumiin ito ng paarko sa loob ng puke ng dalaga at lapat na lapat sa dingding ng kasarian nito. Umaaro ang mga nasabing daliri na wari’y madiing kinakamot ang pader ng puke ng dalaga. Pabilis ng pabilis. Nagsimulang sumagana lalo ang katas sa lagusan ni Katrina. Tumatalsik na ang ilang patak nito sa kanyang mga hita.
Napaliyad ang dalaga umarko ang katawan at lalong iniumang pagkababae palapit kay Budoy. Nakatingala na ang dalaga at wari’y tumitirik ang mata sa intensidad ng sarap na nadarama. Itinodo na ni Budoy ang bilis na kayang gawin ng kanyang kamay. Mariin…marahas…narininig na ang tunog ng mga basang laman na nagsasalpukan. Hindi na alam ni Katrina kung saan ibabaling ang mukha sa nakababaliw na sarap.
“Nakuuuu, Manongggg…….ahhhhhhhh….” halos pasigaw na ito…sasabog na ang pakiramdam niya.
Noon biglang inalis ni Budoy ang kanyang kamay sa loob ng puke ng dalaga. Kasabay nun ay ang pagbulwak ng katas ni Katrina. Marami. Hindi lang umaagos kundi may puwersang lumabas sa kanyang lagusan.
“uhhhhh…uhhhh…hoooohhhh…..uhhhhh,” daing ng dalaga habang patuloy ang sariling panginginig at wari’y pag indayog ng beywang kahit wala nang nakapasok sa kaselanan nito.
Lupaypay ang ulo ng dalaga sa balikat ni Budoy nang mailabas ang libog na sumabog. Ramdam pa ni Budoy ang paghingal nito sa kanyang balikat at ang manaka nakang paghabol nito sa sariling hininga. Ikinawang nito ang mga hita at umupo ng paharap sa kandungan ng matanda. Umaagos pa ang ilang patak ng likido mula sa lagusan ng puke nito.
“Ang sarap po, Manong,” nakangiti nitong sabi kay Budoy ng iaangat muli ang mukha mula sa balikat ng matanda.
Ginawaran nito ng halik sa labi si Budoy na ginantihan naman ng matanda. Tumagal ang halik na yun. May naramdaman si Katrina na kumkislot sa bahagi ng kanyang puwetan. Napangiti ang dalaga. Hinila nito paitaas ang sando ng matanda na itinaas naman ang dalawang braso upang maalis ng madali ang pang itaas. Tumayo si Katrina mula sa pagkakakandong sa kanya ni Budoy.
“Tumayo ka, Manong,” masuyong sabi nito kay Budoy.
Tumalima naman agad si Budoy. Lumuhod ang dalaga sa harapan ng matanda at ibinaba ang boxer shorts nito. Kumawala ang naghuhumindig na sandata ng lalaki. Animo’y handang mag amok sa sobrang panggigigil at pagpipigil. Galit na galit na ang may kalakihang ulo nito. Naghahanap ng kalaban…naghahanap ng away!
Napalunok naman si Katrina. Wari’y nanuyo ang kanyang lalamunan. Tuluyan nang naalis ang boxers mula sa paa ni Budoy. Itinapon lang ito ng dalaga sa sahig. Masuyo nitong hinawakan ang katawan ng pagkalalaki ni Budoy at marahang nagbaba’t taas ang kanyang kamay. Hindi ito ang titi ng buhong na lumapastangan sa kanya. Ang may ari ng hinahawakan niya ay ang taong may malasakit sa kanya. Gusto ni Katrina ang sandatang ito. HIndi ito ang batutang pangahas. Ito ang sandatang may konsiderasyon sa kanyang naranasan. Hindi niya alam kung may pagmamahal siya sa may ari ng kanyang hinahawakan. Ngunit isang bagay lang ang tiyak ng kanyang isipan at katawan: Gusto niya ang may ari nito…Gusto niyang maranasan ito sa kaibuturan ng kanyang pagkakabae…sa loob ng kanyang bibig…gusto niyang paligayahin din ang kahabaang hawak niya ngayon.
May kakaibang dating naman kay Budoy ang eksenang iyon. Nakaluhod ang isang magandang dalaga sa kanyang harapan. Titig na titig sa galit niyang kaangkinan.Lalong umakyat ang libog sa katawan ni Budoy lalo na nang nagbababa’t taas ang malambot na kamay ni Katrina sa kanyang ari. Nang ilapit na ni Katrina ang mukha nito sa kanyang sandata at masuyong hinalikan ang ulo nun, wari’y nakuryente si Budoy.
Ang reaksyong yun ng lalaki’y naghatid ng ngiti sa labi ng dalaga na marahang bumuka ang bibig at inilabas ang dila upang laruin ang paligid ng ulong namumula sa galit. Ilang sandaling naglaro ang dila ni Katrina sa ulo ng pagkalalaki ni Budoy. Naririnig na niya ng lumalalim na paghinga ng lalaki. Huminga rin ng malalim ang dalaga at itinodo ang pagbuka ng bibig at ipinasok nito ang sandata ni Budoy sa loob. Umabot lang sa kalahati bago sumara ang mga labi at lumapat ang mga ito sa katawan ng mainit at matigas na sandatang iyun. Humigop ang bibig at naglaro ang dila.
Hindi naman napigilan ni Budoy ang sarili. Nagsimulang kumanyod ang lalaki dahilan upang magsimulang lumalim ang naabot ng pagkalalaki niya sa loob ng bibig ni Katrina. Ramdam ni Katrina ang na parang maduduwal siya ngunit tiniis ito ng dalaga. Sinabayan ni Katrina ng paghinga sa bibig kada indayog ng sandata ni Budoy sa kanyang bibig.
Sarap na sarap naman si Budoy sa init na nararamdaman sa lotob ng bibig ni Katrina. Lalo pa nga’t naglilikot ang dila nito sa katawan ng kanyang pagkalalaki. Ang magandang mukha ng dalaga at ang malayang paglalabas masok ng titi nito sa makipot na bibig ng dalaga’y isang tanawing lalo lang nagpapainit at nagpapatigas ng kanyang sandata.
Ilang minuto ring tumagal ang pagchupa ni Katrina kay Budoy. Sawakas ay iniluwa nito ang titi ng lalaki at tumayo.
“Sandal ka dun, Manong,” nguso ni Katrina sa headboard ng kama.
Dagli namang sumunod si Budoy. Umakyat ito ng kama at sumandal sa headboard ng kama. Paupo ang posisyon ng lalaki habang minamamasdan nito ang may pagkasabik na pag akyat ng dalaga sa kama. Hinakbangan ni Katrina ang matanda at humarap dito. Nasa pagitan ng dalawang binting nakakaaang ni Katrina ang mga hita ni Budoy at parang bandilang nakatirik ang ang pagkakalalaki nito.
Dahan dahangg ibinaba ni Katrina ang sarili. Unti unti itong umupo. Hinagip ng kanang kamay nito ang pagkalalaki ng matanda at inihimas himas sandali sa guhit ng lumapat niyang pagkababae. Huminga ng malalim ang dalaga at nang bumuka ang guhit, tumapat sa lagusan ang ulo ng pagkalalaki ni Budoy, marahan niyang ibinaon ito. Unti unti hanggang sumagad na kahit masikip ang kanyang lagusan ay malayang nakapasok dahil na rin sa naglalawang katas ng lagusang iyun.
“Ungghhhhh,” marahang daing ni Katrina nang makapasok na ng buong buo ang pagkalalaki ni Budoy sa kanyang lagusan.
Napahinga naman ng malalim si Budoy sa sarap na nararamdaman niya. Ang ginhawa sa loob ng pagkababae ni Katrina. Paraiso sa lupa. Langit na ngayo’y damang dama niya. Hindi muna kumilos ang dalaga. Wari’y ninanamnam ng puke nito ang nakapasok na sandata. Hindi nagtagal at inilapit ng dalaga ang mukha nito sa mukha ni Budoy. Medyo nakabuka ang magagandang labi ng dalaga at nakapikit ang mga mata. Wari’y uhaw na uhaw.
Hindi na makatiis si BUdoy. Sinalubong nito ang magandang mukha ng dalaga na bakas na bakas na ang matinding kalibugan. Lumapat ang labi sa labi. Naghanapan ang dalawang dila at nang magpanagpo’s nagsimulang maglaro ng eskrima. Ramdam ang nakakapapasong init ng bawat bibig. Sinabayan ito ng marahang pagbaba’t taas ng puwet ng dalaga.
Nagsimula na ang mainit na sayaw ng pagkiskis ng kalamnan ng ulo at matigas na katawan ng pagkalalaki ni Budoy sa loob ng naglalawang lagusan ng dalaga. Patuloy ang sayaw na wari’y sinasaliwan ng isang mabagal na musika. Wari’y ninanamnam ang bawa’t sandali. Ayaw madaliin. Hindi ninanais na agad ay matapos ang awiting nakababaliw.
Nararamdaman na ni Katrina ang pag akyat ng kakaibang kiliti sa kanyang katawan na lalo lamang pinatitindi ng mainit nilang paghahalikan. Parang mauubusan na siya ng hininga sa sarap na nararamdaman. Hindi na ito nakatiiis. kumalas ang labi nito sa labi ni Budoy. Bumilis ang pagbaba’t taas ng katawan nito na nagpabilis din ng pagkamot ng katawan ng sandata ng lalaki sa pader ng kanyang pagkababae.
Napaliyad ito…Tumapat naman ang mapuputi’t malulusog na suso nito sa mukha ni Budoy na walang sinayang na sa sandali. Hinawakan ng mga kamay ng matanda ang magkabilang suso ni Katrina at pinaglaro ang mga labi at dila. Naroong pinaiikot ang dila sa utong at naroong isinusubo sabay sinisipsip na animo’y sanggol na hayok habang minamasahe ng mga palad nito ang kalamnan ng nakakalibog na bundok.
Tumitirik na halos ang mata ni Katrina sa sarap. Isang madiing pag upo nito sa pagkalalaki ni Budoy ay kumawala ang nakababaliw na daing mula sa bibig ng dalaga.
“Ayyyyy, Manong ko pooooooooo…..ohhhhhhh,” at rumaragasang umagos ang katas ng kalibugan ni Katrina.
Napasubsob si Katrina sa dibdib ni Budoy habang patuloy pa mumunting pagkibot kibot ng katawan nito tanda ng mga pahabol at paulit ulit na pagdating sa rurok ng sariling kalibugan.
Ilang sandali rin ang lumipas bago ito tumingala. Nakangiti itong nakatingin sa matanda. Nakapasok pa rin sa puke nito ang matigas na sandata ni Budoy. Ginantihan ni Budoy ng ngiti si Katrina.
Dahan dahang itinulak ng matanda ang dalaga upang makakalas ito sa kanilang pagkakahugpong. Nang makawala ay napadapa na lang sa kama si Katrina sa pagod na dala ng sarap na nadama.
Marahan namang ibinuka ni Budoy ang maputi at bilugang hita ng dalaga. Pumuwesto ang matanda sa pagitan ng mga nakabukang hita. Itinuon nito ang galit na sandata sa basa pang lagusan at tuluyang dumapa.
Maginhawang nakapasok ang ari ni Budoy sa mainit na lagusan. Sinimulan nitong kadyutin ng marahan ang butas ng paraiso. HIndi nakawala sa kanyang pandinig ang pinong pagsinghap at pagdaing na namutawi sa bibig ng dalaga.
Nagsimula na namang uminit ito hanggang hindi na nakuntento ang dalaga at sinimulang ibangon ang sarili. Mula sa pagkakadapa nito’y itinulak ng dalaga ang dalawang kamay at paatras na itinaas ang katawan. Humawak ang mga kamay nito sa headboard at tumiklop ang tuhod. Panumandaling hinugot ni Budoy ang titi nito mula sa pagkakabaon sa dalaga.
Hindi nagtagal at nakatuwad na ang dalaga sa kanya. Nakaluhod ito at nakaumang ang pagkababae sa sa sandata ni Budoy na ngayon ay nakaluhod na rin. HIndi na nag aksaya pa ng panahon ang matanda. Ginabayan nito ang sandata sa basang lagusan at itinarak ng dire direcho. Napaigik ang dalaga sa pagpasok ng alaga ng matanda . Humigpit ang hawak nito sa headboard. Inaabangan ang inaasahang pagbayo na gagawin sa kanya. Hinawakan naman ni Budoy ang magkabilang pisngi ng puwet ni Katrina at sinimulan ang marahang pagbayo.
Tulad nang una’y ang marahang sayaw ng kalibugan ay nagsimula na naman. Ang kaibahan nga lamang, mas madiin ang bawat pagpasok…mas malalim ang naaabot. And mabagal na sayaw ay unti unting umaakyat ng tempo. Namumutawi ang mga daing, paghingal at kung ano anong salitang hindi mo maiintindihan kung isusulat ngunit mauunawaan kung ikaw ang nakakarinig o nakakaramdam. Pabilis ng pabilis ang sayaw ng kamunduhan nina Katrina at Budoy.
Paulit ulit ang paglalabas masok ng sandata nito sa lagusang basang basa. May kung anong tunog na ang maririnig sa bawat paghugot at pagpasok na ginagawa ng sandatang yun.
“Ayan na ko, Manonngggggg! Uhhh!” halos pasigaw na daing ni Katrina.
“Ummphhhh! ahhhh Katrinaaaaaaaa!” ganting sigaw ni Budoy sabay hugot sa ari nito at sa pamamagitan ng sariling kamay ay pinasabog ang katas sa likuran ng kikibot kibot pang katawan ng dalaga.
napasalampak sa likuran ni Katrina si Budoy na siyang naging dahilan upang mapadapa si Katrina ng husto sa kama habang patuloy na nakapatong sa kanya ang matanda. Masuyong hinalikan ni Budoy ang buhok ng dalaga bago ito dahan dahang humiga sa tabi nito.
Nakatingin si Katrina sa kanya. Nakangiti ang dalaga kay Budoy. May sayang nararamdaman sa dibdib.
Hinalikan nito ang matanda sa labi. Masuyong iniunan ni Budoy ang ulo ng dalaga sa kanyang bisig at ang mukha nito sa dibdib. Hindi sila nag iimikan at nakatingin lang sa kisame. Pakiramdam naman ni Katrina ang kakaibang kasiguraduhan na kung nasan man siya ngayon, hindi siya masasaktan ninuman.
Ilang ulit pang pinagsaluhan ng dalawa ang paulit ulit na paglalakbay sa paraiso. Tumitilaok na ang mga manok nang pasimpleng nakabalik si Katrina sa sarili nitong bahay. Walang ingay itong nakapasok sa kanyang kuwarto at may ngiti sa labing nakatulog.
Nangako si Manong Budoy, siya ang gagawa ng paraan upang malutas ang kanyang suliranin. Alam ng dalagang tutuparin ng matanda ang pangako nito. Ang hiniling lamang nito sa kanya’y ang kanyang katahimikan na ipinangako nya ring kanyang tutuparin.
Anuman ang solusyong naiisip ni Manong Budoy, wala silang maririnig sa kin, sumpa ni Katrina sa sarili.
MAAGANG UMALIS si Budoy ng araw ng Huwebes. Kinuha lang nito kay Andeng ang ID at birth certificate ni Katrina. Lumipas ang maghapon na parang natural lang lahat ang mga bagay bagay. Gabi na nang dumating si Budoy.
“Andeng, sumunod kayo ni Katrina sa bahay ha?” sambit nito sa ina ni Katrina habang isinasara ang gate.
“Oho, Manong” sagot naman agad ni Andeng.
Umusad na ang sasakyan at tinahak ang grahe nito.
Nakaupo sa sala sa ikalawang palapag ang mag ina. Pansamantala silang iniwan ni Budoy at tinungo ang sariling kuwarto. Nang lumabas ito ay may bitbit na bag. Alam ni Andeng ang bag na yun ay lalagyan ng laptop. Madalas niyang nakikita ang mga turistang napapadpad sa palengke.
Umupo si Budoy. Magkakaharap na silang tatlo sa munting lamesita.
“Para kay Katrina, Andeng,” saad ni Budoy at iniabot ang bag kay Andeng.
“Computer po ito,Manong? ” tanong naman ni Andeng na may pagtataka. Nakatingin lang si Katrina sa dalawa.
Tumango si Budoy. “Kakailanganin niya yan sa pag aaral niya. May iba pang laman yan sa lalagyan sa gilid ng bag.”
Binuksan ni Andeng zipper ng bag. May maliit na kahon dun. Hindi na kailangan pang tanungin. Nakapicture na sa labas ang laman nito. Samsung A5. Smartphone.
“Kakailanganin niya yan para regular ang kontak niya sa inyo at nang macheck mo rin si Katrina kahit nasa malayo siya” pagpapaliwanag ni Budoy.
Tumango lang si Andeng. May kinuha sa bulsang envelop si Budoy at iniabot kay Katrina.
“Ano po ito, Manong?” tanong ni Katrina. Tuwang tuwa na ang dalaga sa mga gamit na mapapasakanya.
“ATM card yan. Nandyan din sa loob ang passbook na naglalaman ng pinagbentahan ko ng sasakyan. Sapat na yan sa unang dalawang taon mo sa kolehiyo. Regular kong padadalhan yan para hindi ka kapusin kung may emergency.”
“Ibinenta mo ang Van, Manong?” tanong ni Andeng.
“Wala namang gagamit dahil aalis na ko. Mas mabuti pang pakinabangan na lang kung ibebenta. Kokolektahin yan ng pamangkin ko pagkatapos niya akong tagpuin sa airport.” pagpapaliwanag ni Budoy.
Halos maiyak naman si Andeng sa kabutihang ipinakita ni Budoy sa kanila ng kanyang anak. May bahid na lungkot ang tinig nito nang magsalita.
“Wala na po akong masabi, Manong…kundi salamat po ng marami. Umasa kang hindi masasayang itong tulong mo sa min.” may garalgal ang tinig ni Andeng at napasinghot na ito.
Si Katrina nama’y nagmuwestra sa labi nito ng salamat. HIndi ito napansin ng kanyang ina. Tumango tango lang si Budoy.
HIndi naglaon at nagpaalam na ang mag ina upang makapagpahinga na si Budoy. Nang makaalis na ang mag ina, bumaba si Budoy at nagtimpla ng kape. Ayaw niya pang matulog. May nabubuong kutob sa kanyang dibdib. Kutob ng pagkasabik…ng pag aasam. May dalawang oras din ang lumipas halos at tulad ng kanyang inaasam, narinig ni Budoy ang pagbato sa kanyang bintana. Napangiti ang matanda at mabilis na nanaog ng hagdan. Pagkabukas nito ng pintuan ay tumambad ang nakangiting mukha ni Katrina na dali daling pumasok at dumiretso ng akyat sa taas. Nakahubo’t hubad na ang dalaga ng pumasok si Budoy sa kuwarto…
Magdamag din halos magkaulayaw ang dalawang katawan. Tulad ng dati’y bandang alas kuwatro na ng madaling araw ng tumalilis si Katrina. Pagod at masakit ang katawang wari’y bugbog ngunit may ngiti sa labing natulog ang dalaga.
YUN NA ANG HULING pagkakataon na nagkaniig ang dalawa.
Hindi na nakahanap ng tyempo si Katrina. Nang magising siya ng umaga ng Sabado, wala na ang sasakyan ni Budoy. Habang nawawalis ng paligid ay tinatanaw tanaw ni Katrina ang bahay ng matanda.
Mabigat ang kanyang dibdib. Hindi maikakaila ang lungkot na nadarama. Unti unting tumulo ang luha sa mata ng dalaga. Wala na si Manong Budoy. Tuluyan nang napaiyak ang dalaga. Buti na lamang at walang tao sa kanila. Maghapong walang gana sa pagkain ang dalaga. Kinagabiha’y sagana lalo ang luhang namalisbis sa mga mata nito. Nakatulog na lang si Katrina sa sariling iyak.
HALOS ISANG LINGGO ang lumipas nang mapadpad ang pamilyar na van sa harap nina Andeng. Dali daliang tumakbo si Katrina sa pag aakalang bumalik si Budoy. Kasunod nito ang mag asawang Andeng at Aldo. Ngunit hindi si Budoy ang laman ng sasakyan.
“Gandang umaga ho,” bati ni Poy. “Dito po ba nakatira si Andeng?”
“Ako yun,” sagot naman ni Andeng na sinundan din ng pagbati ng magandang umaga.
“Ako po yung pamangkin ni Manong Budoy,” pagpapaliwanag ng lalaki. ” Susunduin ko sana kayong mag ina at dadalhin sa Maynila ng ilang araw. ”
“Bakit naman dadalhin sa Maynila? At bakit ilang araw?” tanong ni Aldo.
“Bilin ni Manong Budoy na ipakita ko daw ho yung titirhan ni Katrina at isama daw si Manang Andeng para alam kung paano puntahan. Hanggang Lunes lang naman. Pagkatapos ng enrolment ay ihahatid ko na ring pabalik dito.” paliwananag uli nito. “Para daw po maging pamilyar si Manang Andeng at Katrina sa lugar.” sundot pa uli ni Poy.
“Ah. Tama nga naman, Aldo. Sumama ka na rin tutal may sasakyan naman,” suhestyon ni Andeng.
“Nakow, kayo na lang at may lakad kami ngayong Sabado’t Linggo nina Mang Badong at Mang Isko,” kumakamot sa ulong sagot ni Aldo.
“Hmp. Sabong na naman. ” simangot ni Andeng. “Ay naku bahala ka na nga!”
Hindi na sumagot si Aldo. Tumalikod na ito at tinungo ang daan pabalik sa bahay upang ituloy ang naputol na almusal.
“Katrina, maghanda ka ng mga gamit mo at paluwas tayo,” utos nito sa dalaga.
“Opo, Inay,” excited si Katrina. Mabilis nitong tinungo ang direksyon ng bahay.
“Halika dine at makapagkape habang kami’y naggagayak,” alok ni Andeng kay Poy na hindi naman tinanggihan ng lalaki. Sumunod ito kay Andeng sa direksyong patungo sa bahay.
May isang oras din ang lumipas bago umalis ang van lulan ang mag ina. Nakatanaw lang si Aldo. Wala siyang magagawa kundi sabihin na lang sa dalawang matanda na purnada ngayong gabi ang balak nila. Sa isip isip ni Aldo, humanda ka, Katrina…pagbabalik mo lalaspagin namin lahat ng butas sa katawan mo. Sumilay ang ngiti sa labi ng lalaki habang naglalaro sa isip ang mga binabalak gawin sa anak anakan.
ISANG building na may limang palapag ang pinuntahan nina Katrina. May gate ito sa unang palapag na agad namang pinapasok ang van nang makilala kung sino ang driver nito. Dinala ni Poy ang mag ina sa isang unit sa ikalawang palapag kung saan may tatlong kuwarto, isang sala/kusina, at isang banyo.
Binuksan ni Poy ang isang kuwarto at inilapag dun ang ilang gamit ng mag ina.
“Dito po titira si Katrina,” pahayag ni Poy. “Bayad na po ang isang taong upa niyan kasama na ang kuryente at tubig.
“Aba eh tatlo ang kuwarto dito ah,” takang tanong ni Andeng habang titingin tingin lamang si Katrina sa paligid. Nakadungaw sa bintanang may jalousies ang dalaga. Pinagmamasdan ang mga taong paroo’t parito sa kalye.
“Nasa eskwelahan po yung dalawang babaeng umuupa diyan. Puro babae po sila dito.” paliwanag ni Poy.
“Ah. Baka naman masamang impluwensya ang mga babaeng yan ha?” tanong ni Andeng.
“Naku hindi po, ” mga taga sa amin yan sa Quezon. Malayong kamag anak at dito lang pinag aaral ng kanilang mga magulang.
Napanatag ang kalooban ni Andeng sa narinig.
“O siya iiwan ko na po muna kayo. Maglibot libot kayo sa paligid. Malapit lang naman po ang palengke dito at nang masanay kayo. Nasa baba lang po ako pag kailangan nyo ako. Sa lunes sasamahan ko na po si Katrinang mag enrol bago tayo bumalik sa probinsya. Text nyo lang ako pag may kailangan kayo.” at iniabot ni Poy ang papel na sinulatan niya ng kanyang number.
“Salamat po, Manong Poy,” nakangiti si Katrina sa lalaki.
“Salamat, Poy,” sambit din ni Andeng.
Ngumiti lang si Poy at tinungo na ang pintuan. Nang makalabas ay naupo sa kama ang mag ina. Hinawakan ni Andeng sa kamay ang anak.
“Pagbubutihin mo ang pag aaral ha, Anak?” bilin nito sa dalaga.
“Wag kayong mag alala, Inay…Yan po talaga ang balak kong gawin,” at napasinghot si Katrina.
Hindi rin napigil ni Andeng maiyak. Niyakap nito ang anak ng mahigpit. Sa labas maririnig ang iba’t ibang ingay mula sa mga tricyle na nagdaraan hanggang sa mga sigaw ng nagbebenta ng kung ano ano ngunit hindi pansin yun ng mag ina na nanatiling magkayakap.
Nasa kanto ng isang tindahan si Poy. Umiinom ng softdrinks habang hawak sa kamay ang cellphone. May ka text ito….
KUNG SAAN SAAN ipinasyal ni Poy ang mag ina buong sabado’t linggo. Luneta. Wildlife. Manila Zoo. MOA. Itinuro niya kay Katrina ang mga rutang sasakyan. Masaya at nalibang ng husto ang mag ina hanggang linggo nang gabi kung saan pagod na nagpahinga ang dalawa sa kuwarto ni Katrina. Nakilala na rin ni Katrina ang dalawang babaeng makakasama niya sa unit. Mukhang mababait at makakasundo naman niya. Maagang nakatulog ang mag ina dahil kinabukasan ay mag eenrol naman si Katrina bago sila umuwi. Tahimik namang naninigarilyo si Poy sa rooftop ng building. Abala itong nagtitext sa phone.
MEDYO HIHIBAY HIBAY na ang paglalakad ng dalawang matanda patungo sa dyip ni Aldo. Sila na ang huling kustomer ng beerhaus na yun. Nagpasiklab ng husto ang dalawang matanda dahil umabot din sa tig kuwarenta mil ang napanalunan nilang dalawa. Masaya naman si Aldo at nakadagit siya ng sampung libo bukod pa sa balato ng dalawang manyakis.
Tumatakbo na ang makina ng sasakyan. Pagkasakay na pagkasakay ng dalawang matanda ay biglang may dalawang nakaitim na lalaking sumakay sa loob ng dyip at isang lalaki ring nakaitim ang sumakay sa unahan sa tabi ni Aldo. Hindi makapalag ang dalawang matanda dahil sa kalibre kuwarenta’y singkong hawak ng mga estranghero. Nakatutok naman sa tagiliran ni Aldo ang nasabi ring baril.
Balot na balot ng takot ang tatlong buhong.
“Abante,” malamig at tila bakal ang tinig ng hindi kilalang lalaki.
“Saan tayo pupunta? ” nanginginig ang boses ni Aldo.
“Basta umabante ka at sumunod sa direksyon ko…o gusto mong tingga na ang magpaabante sayo ha?” kalmado ang tinig. Umabante si Aldo.
Binaybay ng dyip ni Aldo ang daan patungong ibaan kung saan pinatigil sila sa malalim na kurbadang agbang. Nang tumigil ang dyip, ang huling natatandaan ng tatlo’y ang pagkawala ng kani kanilang malay dahil sa palong inabot mula sa mga baril na hawak ng mga estranghero.
Yun na ang huling matatandaan ng tatlo. Wala nang kasunod na ala ala pa. Kinabukasan, natagpuan ng mga pulis ang tatlong bangkay na puro may tama ng bala sa ulo. Wala ang mga wallet ng mga ito o anumang palatandaan. Walang cellphone. Wala ni kahit ano. Ang hinala ng mga pulis ay biktima ng holdapan ang tatlong bangkay na natagpuang katabi ng dyip na hindi naman rutang Ibaan.
MATAPOS MAILIBING si Aldo, minabuti na lamang ni Andeng na sumama kay Katrina sa Maynila. Nakiusap sila sa may ari, sa tulong na rin ni Poy, na samahan na lang si Katrina sa pagtira sa unit nito. Pumayag naman ang may ari dahil na rin sa awa sa biyuda. Tinaasan lamang nito ng konti ang upa na tinanggap naman ng maayos ni Andeng. Bumili na lamang si Andeng ng folding bed at sa sala natutulog. Balak ni Andeng na kumuha ng puwesto sa palengke at gagamiting puhunan ang perang nagmula sa naibentang dyip ni Aldo…
LONG ISLAND BEACH, New York, 5pm….Nakaupo sa isang mabatong bahagi ng beach si Budoy hawak ang cellphone nito. May kausap ang matanda.
“Ang ebidensya?” tanong niya.
“Winasak ko na po lahat, Manong…dinurog durog ko nang husto ang mga cellphones at memory cards bago ko itinapon sa dagat.” sagot ni Poy sa kabilang linya.
“Salamat, Poy,” tatango tangong sambit muli ng matanda sa cellphone.
“Tama lang ang nangyari, Manong. Kahit ako baka ganun din ang gawin ko,” sabi ni Poy sa kabilang linya.
“Sige…balitaan mo na lang ako tungkol sa mag ina kung may kailangan…salamat uli,” pamamaalam ni Budoy.
“Opo, Manong….makakaasa ka po,” at pinatay na ni Poy ang cellphone.
Ibinulsa ni Budoy ang cellphone at tumayo na mula sa kinauupuan. Tinanaw nito ang papalubog ng araw. Huminga ito ng malalim. Alam niyang tulad ng araw, dapithapon na rin ang kanyang buhay. Ngunit may banayad na pagtanggap siya sa estado ng kanyang buhay dahil alam niyang sa kabilang dako ng mundo ang araw ay papasikat pa lamang….magbubukang liwayway…tulad ng pagbubukang liwayway ng buhay ni Katrina…
WAKAS