ni sweetNslow
Hindi lahat ng ngiti
Pag ito ang isinukli
Ay ngiti ng kaibigan
O kaya’y ngiting totohanan.
May ngiting nagbabalak
Ilagay ka sa kapahamakan.
O di kaya’y ngiting kapag
Nalaman mo ang kahulugan
Tuwing nasok sa isipa’y
Maaalala mo ang panlilinlang,
At ngiting mapait na lamang
Ang sa sariling labi’y sisilang
Habang ngiti ng paghihiganti
Ang saloobin mo sa katapusan!
Masiglang naglalakad sa paligid ng kanyang bakuran si Budoy. Alas nuwebe na ng umaga. Maganda ang simoy ng sariwang hanging amihan. Nasa kasagsagan na ang tag araw. Tagduhat at tagsinegwelas na naman. Isama mo na ang santol na nung kabataan nila kumpetisyon ay kung sino ang pinakamaraming butong malulunok lalo na yung santol na kung tawagin mo ay Bangkok dahil sa laki, tamis at malamukot nitong buto. Isang sekreto ang hindi nila pinag uusapang magkakaibigan — kung gaano kahirap dumumi pagkatapos mong lantakan at lunukin ang sandamakmak na buto ng santol manalo lang sa labanan. Muli’y gumuhit sa mga labi ni Budoy ang ngiti hatid ng alaala ng kanyang kabataan…How nice to be stupid again, naisip niya. No worries…no worries at all. Bahagyang nalabungan ng lungkot ang isiping yun ni Budoy. Matanda na nga siya. San na nga ba nagpunta ang panahon? Parang isang iglap lang…parang kanina lang ay bata pa siya…tanga na tulad ng iba. Muli’y ang buntunghinga at pag iling sa isang bagay na alam niyang di na maibabalik pang muli. Naputol lang ang pagninilay nilay nito nang maramdaman ang mga mahihinay na yabag na papalapit sa kanya. Si Katrina. Nginitian ito ng matanda.
“Manong,” nakangiti ang dalaga sa kanya,”may tililing po ba kayo?” tanong nito na medyo nag aalala.
“Anong tililing?” medyo nagtatakang tanong ni Budoy. Hindi niya alam kung saan nakuha ni Katrina ang ideyang yun.
“E kanina ko pa kayo tinitignan, Manong. ” sagot nito. ” Nung una parang ang saya nyo…nakangiti kayo…Tapos bigla kayong nalungkot…tapos ngumiti na naman kayo. HIndi po ba senyales ng may tililing yun?”
Napabunghalit na lang ng tawa si Budoy. Wala siyang maisagot sa tanong ni Katrina. Nagtaka naman ang dalaga sa inasal ng matanda. Nababaliw na nga yata si Manong, sa isip isip niya. Pero di siya natatakot dito. Parang umusbong pa nga ang awa sa kanyang dibdib.
Nang humupa ng pagtawa si Budoy. Nakita niya ang ekspresyon sa mukha ni Katrina. Nakita niya ang awa sa mukha nito. Nginitian niyang muli ang dalaga.
“Wala yun, Ineng…” paliwanag ng matanda. “binabalik balikan ko lang yung ala ala ng kabataan ko…kaya medyo napapangiti ako kanina…at nalungkot na rin dahil nga hindi na maibabalik pa yung panahon na yun.”
“Ah, reminiscing mode ang peg mo, Manong” tatango tangong sabi ni Katrina.
“Anong peg?” takang tanong naman ni Budoy.
“E di yung drama nyo kanina..yung ano…yung kuwan…ah basta peg ang tawag dun.” sagot ni Katrina na hindi maapuhap ang tamang paliwanag sa usong salita ngayon.
Napatawa na lang uli si Budoy. Natutuwa siya sa dalaga. Alam na nito ang daigdig ng kamunduhan ngunit maraming bagay pa rin na ang inaakto nito ay parang sa batang inosente.
“Ayan na naman kayo eh, hmp.” Umismid ang dalaga sa nakitang pagtawa ni Budoy. “pinagtatawanan nyo na ko, Manong. Sige kayo…hindi ko na kayo aanuhin.” pagbabanta nito.
“Aanuhin?” alam ni Budoy ang ibig sabihin ni Katrina pero nagmamaang-maangan siya. Natutuwa siya sa discomfort na nakikita sa dalaga.
“Di ko na kayo paaanuhin…Basta!” nakasimangot pa rin ito.
“Ganun ba?” nagkunwaring malungkot si Budoy. “Sayang…” ibinitin nito ang salita. Gusto niyang maintriga ang dalaga.
“Bakit po sayang, Manong?” tanong naman agad ng dalaga.
“Ititreat pa naman sana kita…malapit na ang pasukan eh…ipagsashopping sana kita…kaso galit ka na sa kin eh…so…”pambibitin muli ng matanda.
“Ay hindi…hindi,” biglang saway ni Katrina kay Budoy. ” Hindi ako galit, Manong… kayo naman…balat sibuyas…hihihi” at lumabas ang pantay pantay na mapuputing ngipin ng dalagang kahali halina sa paningin ng sinumang lalaki. ” Paanuhin ko pa kayo uli…hihihi” hagikhik pang dagdag nito.
“Di naman kailangan yun, Katrina.” medyo sumeryoso ang matanda. “Sapat na yung makita kong kahit papaano’y masaya ka…I think ok na ko dun.”
“Ayaw nyo?” muling umismid ang dalaga.
Napangiti na naman ang matanda. “Aba’y kung kusang iniaalok, alangan namang tanggihan ko!”
“Nakuuuuu, Manong…dami mong drama ha?”
At naghalo ang halakhak ni Budoy at hagikhik ni Katrina. Sa mga sandaling yun, wari’y lahat ay maayos lang sa buong mundo. Walang problema…walang alalahanin…walang kinatatakutan…at sa loob ng kanilang dibdib ay ang kalma at panatag na saloobin ng dalawang nilalang na may malasakit sa isa’t isa.
MAG ISANG nagkakape si Budoy sa cabana. Nakatanaw ang matanda sa dagat ng Anilao. Sa pagitan ng buga ng usok mula sa sigarilyo ng matanda ay ang ang kuntentong damdamin. Masaya siya sa Anilao, yun ang alam niya. Lagi niyang hinahanap ang kasimplehan ng buhay nung kabataan niya. Kahit na nga moderno na ang pamumuhay ngayon. Iba na ang pananaw ng tao. Marami nang mga kakaibang gamit na ni minsan ay hindi pumasok sa isipan niyang magkakatotoo nung bata pa siya. Iba pa ang laro nun. Pisikal…Luksong baka…Shato…Patintero…basketbol…at ang paborito ng lahat…suntukan. Ngayon napapansin niya kahit nung nasa Amerika pa siya, halos hindi na lumalabas ng bahay ang mga bata. Laging nasa harap ng TV o computer. O di kaya nama’y parang may nakadikit na tablet o cellphone sa mga kamay. Payuhan mo ang mga bata ngayon, iilingan ka lang na parang taga iba kang planeta. Ah, matanda na nga siguro siya, naisip ni Budoy. Hindi na niya kaya pang sabayan ang pag iisip ng mga kabataan ngayon. Nakaramadam siya ng guilt. Ngayon alam na niya ang nararamdaman ng mga matatandang sa tuwina’y sumasaway sa kanya nung kabataan niya. Umiikot nga ang mundo. Nabaliktad na ang katatayuan ng lahat. Siya na ang matanda. Siya na ang balewala sa isipan ng kung sinumang kabataan ngayon…Maliban kay Katrina. Muli’y ang kuntentong ngiti’y gumuhit sa labi ng matanda. Naputol lang ang pagninilay nilay ng matanda ng makita niyang papalapit sa cabana si Aldo. Nakangiti ito sa kanya.
“O, Aldo, anong atin?” tanong niya dito ng maupo ito sa loob ng bilog na shed.
“E, Manong Budoy, may nagpapasabi po sa inyo.” sagot naman ni Aldo na medyo kakamot kamot pa ng ulo.
Inalok ito ng sigarilyo ni Budoy na agad namang kinuha at sinindihan.
“Anong pinapasabi? Sino?” tanong naman ni Budoy na may halong pagtataka.
“Yun hong si Ka Badong at Ka Kiko, ” medyo alangan pa ring sagot ni Aldo. “kausap ko ho kanina sa Aplaya.”
“O ano daw ang pinapasabi?” naguguluhan pa ring tanong ni Budoy. Kilala niya ang dalawang maperang matanda na mas may edad pa sa kanya. Kabatian niya ang dalawang lalaki tuwing magpapanagpo sila ng mga ito. Kakilala pero di mo masasabing kaibigan.
“E kung pwede daw ho kayong dayuhin mamaya,” pagpapatuloy naman ni Aldo na simpleng pinagmamasdan ang reaksyon ni Budoy.
“A, inuman?” tanong naman ni Budoy kahit alam na niya ang kasagutan.
“Yun nga ho, Manong Budoy.” sagot uli ni Aldo. ” Sila na daw ang magdadala ng pulutan…kayo na raw ho ang bahala sa iinumin.”
” Ganun ba?” Medyo nag isip sandali si Budoy. Mas mabuti na ang makisama kesa naman may maghinanakit pa sayo. ” Ano ba ang iniinom nung dalawa?”
“Mahilig po sa hard yung dalawang yun, Manong. Ayaw po nun ang beer at mabigat daw po sa tyan,” sagot agad ni Aldo. Nangingiti na ito sa tinatakbo ng usapan.
“Hmnnn….Wala pa naman akong stock na alak dito.” wari’y kinakausap ni Budoy ang sarili. “Makakapunta ka ba ng Bauan?” biglang tanong nito kay Aldo.
“Pwede ho….Sasamahan ko si Andeng papuntang Taal at may kukunin hong Barong na ipinatahi nung kumare niya. Dadaan na lang ako sa Bauan bago umuwi. ” patango tango na si Aldo.
“Anong oras ba ang alis nyo?” tanong naman ni Budoy dito habang dinudukot ang wallet sa bulsa ng kanyang cargo shorts.
“Pagkapananghalian ho…pero medyo hahapunin po kami at matraffic po sa Bauan,” sagot naman ni Aldo.
Iniaabot ni Budoy dito ang limang tig iisanlibong papel.
“Bumili ka ng dalawang Johnny Walker Black…pag kinulang abonohan mo muna at babayaran ko na lang pagdating mo.” utos nito kay Aldo.
“Opo, Manong Budoy,” sagot ni Aldo habang itinatago ang perang iniabot sa kanya. ” Siya, Manong. Ako’y manananghalian na ho ng maaga nang makakalis na rin at makabalik agad.” pamamaalam nito.
Tumango lang si Budoy. Di na nito nasabi kay Aldo huwag magmadali at kahit gabihin pa. Ngumiti ang matanda. Kung ano anong kalokohan na naman pumapasok sa isipan. Hindi na masyadong palainom si Budoy pero mas gusto niyang makisama kesa kung ano anong mga bagay pa ang pinagsasabi ng mga tao. Hindi masyadong palagay ang loob niya sa dalawang matandang magiging bisita. Pero kasabihan na nga, mas maganda na ang lumangoy ng paayon sa alon kesa salubungin pa ito.
Hindi naglaon at natanaw na lang ni Budoy ang papaalis na mag asawa. Napatingin si Budoy sa relo. Alas dose na pala. Hindi pa siya nakakaramdam ng gutom. Medyo may kabigatan ang inalmusal niyang sinangag. Sa isiping yun, parang nanunuksong sumagi sa utak niya na nag iisa si Katrina sa bahay nito. Nag isip panumandali ang matanda. Nang makita nitong umabante na ang dyip ni Aldo, marahan itong tumayo at binaybay ang daan patungo sa bahay ni Katrina. Kahit hindi nagmamadali ang kanyang mga hakbang, parang nag uunahan naman ang tibok ng kanyang dibdib sa nerbyos…sa pananabik. Naglalaro na sa isipan niya ang kahubdan ni Katrina. Sa isiping iyun ay kumislot ang punong bahagi ng kanyang katawan. May nararamdaman na siyang init nang marating niya ang pintuan ng bahay. Huminga muna ng malalim si Budoy bago kumatok ngunit walang sumasagot. Marahan niyang itinulak ang pinto at bumigay ito sa mahinang puwersang ginamit niya. Bukas ang pinto! Pakiwari ni Budoy ay aatakehin siya sa puso dahil sa parang sinisipa ng kabayo ang kanyang dibidb sa nerbyos. Pilit niyang pinakakalma ang sarili. Bahala na, wika nito sa sarili, at pumasok na si Budoy sa pintuan bago marahang isinara ito.
NAKAILANG BUHOS pa ng tubig si Katrina sa sarili. Nang kuntento na ito sa isiping malinis na siya at maginhawa na ang pakiramdam, pinaikutan nito ang ulo ng tuwalya upang matuyo ang buhok at kumuha ng isa pang tuwalya na ibinalot sa kahubdan. Humihimig pa ito ng isang awiting popular nang buksan ang pintuan ng banyo at humakbang palabas dito. Muntik nang mapasigaw ang dalaga ng pagtingala niya ay halos walang kalahating dipa ang layo ni Budoy sa kanya. Napalunok naman si Budoy sa pagkakatingin kay Katrina. Nalalasing siya sa aroma ng bagong paligong katawan nito. Ramdam niya agad ang pagtigas ng kanyang alaga.
Hindi naman malaman ni Katrina ang gagawin. Nawala ang takot niya ng makilala kung sino ang kaharap niya ngunit nandun ang pagkalito dahil na rin sa alanganing eksena sa pagitan nila ng matanda. Nagtititigan lang sila. Halos walang gumagalaw…NANG…
“Katrina!”
May sumisigaw sa labas. Inatake ng pagkataranta si Katrina. Kilala niya ang boses na yun…kay Andeng…sa nanay niya.
“Naku, Manong….ang Inay…” sambit nito kay Budoy.
“Ha?” Maging si Budoy ay di agad makapag isip ng gagawin. Kahit siya ay natataranta din. Nakita niya ang pintuan ng banyo. Dali dalian siyang pumasok dun.
Nang makita ni Katrina ang ginawa ni Budoy, tarantang pumasok din dun si Katrina. Baka naiihi lang ang nanay niya. Hindi nito dapat mahuli si Manong Budoy, ito nasa isip ng dalaga. Nagulat naman si Budoy sa pagpasok ni Katrina sa loob ng banyo na tumingin sa kanya habang nakasenyas ang isang daliri sa tapat ng labi. Wag kang maingay, muwestra nito. Nakiramdam ang dalawa sa nangyayari sa labas ng banyo.
“Katrina! Katrina!” tuloy pa rin ang sigaw ni Andeng . Tinutungo na nito ang direksyon ng banyo.
Naririnig naman ng dalawa sa loob ng banyo ang papalakas na sigaw ni Andeng. Alam nilang dalawang papalapit na ang ina ng dalaga. Kapwa sila nininerbyos. Walang maisip na paraan si Budoy. Nang tignan niya si Katrina, wari’y biglang may kumislap sa mata nito. Ngumiti ito kay Budoy. Taka naman si Budoy sa reaksyon ng mukha ni Katrina. Hindi niya alam kung ano ang balak nito. Bago pa nakahuma ang matanda, mabilis nang naalis ni Katrina ang mga tuwalyang bumabalot sa ulo at katawan nito. Nalantad ang kahubdan sa ng dalaga sa mata ni Budoy. Ngunit hindi alintana ni Katrina ang wari’y panlalaki ng mga mata ng matanda. Mabilis na kinuha nito ang tabo mula sa drum at sunod sunod na nagbuhos sa sarili. Nagtilmasikan ang tubig kay Budoy. Halos basa na rin ang matanda. Nang sunod na sumigaw si Andeng nakahanda na si Katrina.
“Po!” sagot nitong pasigaw din at iniawang pintuan ng banyo kung saan mukha lang nito ang nakalabas.
“Andyan ka pala, ” saad ni Andeng.
“Bakit ho ba?” tanong ni Katrina na kalmado kung titignan pero abot abot ang nerbyos na nararamdaman sa dibdib.
Lulunok lunok naman si Budoy. Nakatalikod ang dalaga sa kanya at hindi diretso ang pagkakatindig nito dahilan upang umusli ang pisngi ng puwetan nito at mahantad sa mga mata ng matanda ang may katambukang pagkababae nito. Parang tinatawag siya ng katambukang yun…parang kumakaway…nanghahalina…bato balaning nagiging dahilan ng pagkatulala ni Budoy at wari’y parang robot na dahan dahang lumapit sa likuran ng dalaga. Kinuha nito ang isang mababang stool at pumuwesto sa likod ni Katrina. Tapat na tapat na sa mukha niya ang katambukang nang aakit.
“May nakita ka bang resibo?” tanong ni Andeng sa anak na mukha lang ang nakalabas mula sa nakaawang na pintuan.
“A-anong resibo ho,” medyo nautal si Katrina. May naramdaman siyang mainit na dumampi sa guhit ng kanyang pagkababae. Nagtatataas baba ang paggalaw ng bagay na yun…pilit isinisiksik sa pagitan ng mga guhit ang kalikutan.
“Resibo yun nung Barong na tutubusin ngayon. Tsk” hindi napapansin ni Andeng ang munting pagbabago sa ekspresyon ng mukha ni Katrina.
“Baka ho andun sa cabinet na lagayan nyo ng mga toyo at suka…” sambit ni Katrina. Napapalunok siya sa nararamdaman. May dalawang kamay na humawak sa magkabilang pisngi ng kanyang puwet. Ibinuka ang mga yun. May sumingit na mainit at malambot na bagay na naramdaman niyang humimod at pilit inaabot ang kanyang tinggel. Nang makaabot ay naglikot ng naglikot dun. PInigil ni Katrina ang mapadaing.
“May nakita ho akong parang resibo dun,” pilit nilalabanan ni Katrina ang unti unting pagkawala ng katinuan sa sarap na nararamdaman.
Tinungo naman ni Andeng ang lagayan niya ng mga sangkap pangluto. Sinundan siya ng tingin ni Katrina at nang alam niyang di siya maririnig ay pinakawalan niya ang isang impit na daing.
“Ohhhhh, Manonnnng,” paanas niyang sambit.Basang basa agad ang kanyang lagusan sa ginagawa ni Budoy na pagkain sa kanyang puke…at wari’y iniinom ng matanda ang kanyang katas.
“Shhhh,” saway ni Budoy dito na muli’y bumalik sa paglilikot ng dila sa puke ng dalaga. Nakababaliw ang natural na bango ni Katrina. Nakalalasing…
Nakita naman ni Katrinang pabalik na si Andeng. Pilit nitong pinakalma ang sarili kahit ilang ulit na niyang naramdaman ang pagsabog ng katas mula sa kanyang lagusan.
“N-nakita nyo ho?” tanong nito sa ina.
Nakangiti naman si Andeng sa anak. ” Hays, salamat. Nandun nga,” sagot nito. “Teka, tapos ka na bang maligo?” sundot na tanong nito sa anak.
“P-po? bakit po?” medyo tarantang sagot ni Katrina. Baka naiihi ang ina. Baka pumasok ito ng banyo!
“Wala naman.” sagot ni Andeng. “Pagkatapos mong maligo’y asikasuhin mo yung ilang labahin sa labas ng hindi naman tambak ang lalabhan ko bukas.” saad nito.
Kahit libog na libog na si Katrina ay nakahinga pa rin ito ng maluwag sa sagot ng ina. Para siyang tinorture sa nangyayari ngayon. Kakaibang sarap na may halong takot. Ngunit isang bahagi ng pagkatao niya ay parang thrilled na thrilled sa nangyayari, aminin man niya o hindi. Kakaibang pakiramdam na eto’t kausap niya ang kanyang ina habang may kumakain sa puke niya. At muli’y sumabog ang katas. Napaigtad ng konti ang dalaga. HIndi ito nakaligtas sa paningin ng ina.
“O, napaano ka at napangiwi ka yata?” tanong ni Andeng sa anak.
“Wala ho, inay…May lamok lang po sa binti ko,” pagdadahilan ni Katrina. Kagat labi ang dalaga. Pigil na pigil ang sarili upang wag mapadaing dahil ayaw tumigil ng matanda sa likuran niya. Pati butas ng puwet niya’y nakikiliti sa nararamdamang init ng hininga ng matanda doon.
“Ah,” tatango tango lang si Andeng. “Yaan mo’t papalinis ko kay aldo yan at baka pinamamahayan na ng lamok ang likod ng banyo. Wag ka kasing mag iiwan ng mga basang tuwalya sa loob,” may paninisi pa sa tinig ni Andeng.
“Opo,” pag sang ayon naman ni Katrina. Tagal naman umalis ng inay, isip isp ng dalaga. Gusto na niya ng titi. Yun ang pumapasok sa isipan ni Katrina na sa isipan ay itinataboy na rin ang sariling ina na umalis.
“Siya, siya…ako’y aalis na’t malamang ay inis na ang tiyo Aldo mo sa kahihintay,” hindi na hinintay pa ni Andeng na sumagot ang anak at sagsag na nitong nilakad ang direksyon papuntang pintuan.
Sinundan pa rin siya ng tingin ni Katrina hanggang mawala kainin na ng espasyo ng pintuan ang pigura ng kanyang ina at sumara ang pintuan. Isinara nya na rin ang pintuan nang banyo at muli’y napaigtad sa sarap na dulot ng dila ni Budoy sa kanya.
“Ayyyy manong ko poooo…ohhhhh” kumawala ang pinigil na daing habang patuloy ang ang wari’y munting pangingisay na reaksyon ng magandang katawan ni Katrina.
Umalis naman si Budoy sa pagkakaupo sa likuran ng dalaga at umupo sa mismong inidoro. Nangawit ang matanda sa ginawa ngunit naroroon ang tuwa. Masaya sa ligayang naidulot sa dalagang maganda. At maging siya ay nasarapan sa ginawa…sa reaksyon ng katawan ng dalaga….sa pagpipigil ng mga daing nito…at ang halos pahiyaw nitong pagsabog nang makaalis ang ina. Nakangiti siya sa dalaga nang humarap ito upang tignan siya.
Napangiti rin si Katrina nang makita ang pilyong ngiting nakaguhit sa labi ni Budoy. Nakita nyang basa na rin ito.
“Hmp,” ismid niya bigla dito. “loko kayo Manong ha?” sabi nito sabay sunod sunod na saboy ng tubig sa matandang nabigla. “o ayan, maligo na rin kayo,” dagdag pa ni Katrina.
Tatawa tawa lang si Budoy. Alam niyang hindi inis ang dalaga sa kanya. Matamis ang ngiting nanumbalik muli sa labi ng magandang dalaga.
“Aba, Manong…hubad na! Papaliguan ko kayo,” wari’y pautos na sabi pa ng dalaga kay Budoy.
Agad namang tumayo ang matanda at mabilis na tinanggal ang lahat ng saplot sa katawan. Nang hubo’t hubad na, nakita nito ang tablang hiluran ng mga damit. Ipinatong nito pahalang sa inidoro ang tabla at naupo dun. Sabik niyang hinintay ang susunod na gagawin ng dalaga. Hinintay niya rin ang inaasahang pagsaboy muli ng tubig sa kanyang katawan.
Mali ang ekspektasyon ni Budoy. Hindi siya sinabuyan ng tubig ni Katrina. Lumapit ito sa kanya na bitbit ang mababang stool. Tumuntong ang dalaga doon. Itinuon nito ang isang kamay sa pader at ang kabilang kamay naman ay humawak sa balikat ng matanda. Matapos ay ipinatong nito sa kanang hita ni Budoy ang itinaas na kaliwang paa dahilan upang mismong sa mukha ng matanda nakahain ang nagkakatas pang lagusan ng pagkakababae nito. Hindi na kailangan pang ennganyuhin si Budoy. Muli’y isinubsob nito ang mukha sa puke ng dalaga ngunit ngayo’y kasama na ang isang daliri na marahang ipinasok sa lagusan ni Katrina habang patuloy ang paglalaro ng dila niya sa tinggel ng dalaga. Kuryenteng di maipaliwanag ang hatid nun sa dalaga lalo na’t nang ang dati’y isang daliri’y naging dalawa…naglalabas masok na paulit ulit…kumakayod sa kaloob looban ng kanyang kaselanan habang walang kapaguran ang dila sa paglilikot sa kanyang tinggel. Pabilis ng pabilis ang mosyon ng mga ito….Nakakawala ng katinuan…nakakasunog sa init na hatid…nakakabaliw na sarap ang dulot…AT:
“Ahhhh, Manonnggg….ayan naaaaaaaaa! Uhhhhh” halos sigaw-daing na sabi ng dalaga.
HIndi naman tinantanan ni Budoy ang ginagawa ng daliri kahit umangat na ang kanyang mukha. Tuwang tuwa siyang tignan ang kandapilipit nang reaksyon ng katawan ni Katrina at halos nangingiwing mukha nito sa sarap na kanyang inihahatid. PInabilis niya pang lalo ang daliri sa paglalabas masok na may halong diin bawak sakyod nito. Nagtatalsikan na ang katas ni Katrina sa kanyang braso. Nangatal ng husto si Katrina sa paulit ulit na pagdating sa paraiso….Halos nangingisay sa panginginig ng katawan…paulit ulit na munting lindol na nagaganap sa kanyang pagkatao…hanggang unti unting humihina ang pabudyok budyok niyang reaksyon…hanggang unti unting kumalma ang kanyang katawan kasabay ng malalim na buntonghinga at panunumbalik ng kalma sa dibdib. Hinugot na ang mga daliri. Napalungayngay sandali ang ulo ng dalaga sa sarap na natamo.
Iniyakap naman ni Budoy ang dalawang kamay sa beywang ng dalaga upang alalayan ang balanse ng katawan nito. Naninigas na rin ang kanyang sandata. Kanina pa rin nito gustong sumabog. Sa pagkakatungo ni Katrina’y napansin nito ang palaban ng alaga ni Budoy. Parang muling nabuhayan ng lakas ang dalaga. Kumalas ito kay Budoy at inalis ang stool sa harapan. Lumuhod ang dalaga sa harap ni Budoy at ibinuka nang husto ang mga hita ng matanda bago isiningit ang sarili sa espasyong nalikha. Wala nang pangingiming hinawakan nito ang punong katawan ng matigas na titi ni Budoy. Hindi na nilandi…hindi na nilaro…dali daling isinubo at naglikot ang dila nito sa loob ng bibig. Parang batang nun lang nakatikim ng tamis ng isang lollipop. Paulit ulit…paikot ikot habang hinihimas ang itlog ng matanda. Napatingala naman si Budoy at napahawak sa ulo ni Katrina sa sarap na nararamdaman. Nagbaba’t taas na ang ulo ni Katrina sa sandata ni Budoy. Ilang minuto rin itong chinupa ng dalaga. Nang magsawa’y tumayo ito. Akala ni Budoy ay papatungan siya ni Katrina. Mali na naman ang kanyang akala.
“Manong , tayo ka na,” malambing nitong sabi.
Tumango lang si Budoy. Tumayo siya. Hinawi siya ni Katrina paalis sa harap ng inidoro.
“Dun ka sa likod ko, Manong.” sabing muli nito.
Sunud sunuran lang si Budoy. Pumunta ito sa likod ng dalaga. Itinuon naman ni Katrina ang mga kamay sa munting tablang nakahalang sa ibabaw ng inidoro at unti unting itinuwad ang sarili.Nakaumang na ngayon kay Budoy ang paraiso. KUmapit ang isang kamay ni Budoy sa beywang ni Katrina. Hawak na ng matanda ang sariling sandata. Ikiniskis nito panumandali sa basang bukana ng puke ng dalaga ang alaga bago tuluyang ibinaon iyun sa naghihintay na lagusan….mainit…masikip…masarap…maginhawa!
Napaigik naman si Katrina sa naramdamang pagpasok ng alaga ni Budoy sa kanyang pagkababae. Hindi muna gumalaw ang matanda. Wari’y ninanamnam ang init na nararamdaman sa loob ng lagusan ng luwalhati. Ilang sandali rin bago nagsimulang umindayog ang matanda. Nagsimula na ang paglalabas masok ng sandata nito sa matambok na puke ni Katrina. Muling nagsimula ang sayaw na wari’y nakakagawian, nakakasanayan at hinahanap hanap ng kanilang mga katawan. Labas masok ang panauhin habang umiiyak naman ng katas ang lagusan. Malalaswang tunog ang maririnig sa bawat paghugot at pagbaon…sa wari’y pabilis na pabilis na pag atake ng estrangherong batuta sa lagusang hindi nangingiming sumabay at sumalubong sa bawat salakay na natitikman.
“Oh, Manonngggg..diiinan mo pa manong ko….uhhhh” hindi na mabilang ni Katrina kung ilang ulit na siyang sumabog ngunit patuloy pa rin ang pagsalubong niya sa bawat pagkadyot ni Budoy.
“Ang sarap naman, Inenggg…ang sikip…ang init! ohhhh,” humahalo na rin ang daing sa mga salita ni Budoy.
Lalong bumilis ang paglalabas masok….padiin ng padiin at palalim ng palalim ang bawat bayo. pagpapalitan ng mga daing at mga salitang namumutawing hindi mo maiintindihan kung babasahin, dumating din ang hangganan ng pagpipigil. Sa lakas ng hiyaw ni Katrina nang muli itong makarating sa luwalhati ng paraiso…sa pagsabog muli ng katas ng di mabilang nitong orgasmo at pagkisay kisay ng katawan, isang madiin na pagsaksak ang ginawa ni Budoy bago nito mabilis na hinugot ang alaga mula sa lagusan ng puke ng Katrina. Mabilis niya itong sinalsal.
“Ahhhhhhhhh,” yun lang ang impit na sigaw na lumabas sa bibig ni Budoy sabay sa malakas at masaganang pagtatalsikan ng sariling katas nito mula sa punong katawan.
Kahit hinihingal pa, ramdam ni Katrina ang mainit na katas na dumapo sa kanyang likuran. Napapikit ang dalaga. Nakangiti ito. Tama nga ang Inay. May lamok dito sa banyo. Malaking lamok. Isang lamok na hindi ko matatanggap na bugawin o saktan ng kanyang Tiyo Aldo…
HIndi dahil payapa,
Paligid na nakikita,
O mga mukhang nakangiti,
Di kaya nama’y lihis na tawa,
Kahuluga’y busilak na kaluluwa.
Manapa’y kadalasang mukhang
Maaliwalas kung titignan
Sa likod ng ngiting nakaumang
Ay nakaambang daluyong sa buhay.
Wawasak, babasag sa katahimikan
Iyak ng inaping nilalang
Na walang naging kasalanan
Kundi ang katawang sapilitang
Namulat sa daigdig ng kamunduhan…
NAGHUHUGAS na ng pinagkainan sa lababo si Katrina. Maaga silang naghapunan ngayong araw na to dahil na rin sa bisitang eestimahin ng kanyang Tiyo Aldo. SInabihan siya ng amain na sumama sa inuman at wala daw mag aasikaso sa mga bisita. Alangan naman daw na si Manong Budoy pa ang magdadala ng mga yelo pag nauubusan sa lamesa at iba pang mga munting bagay dapat gawin habang may bisita. Pumayag naman si Andeng. Nakakahiya nga naman sa matanda kung sa maliit na bagay lang ay di pa nila matulungan ito. Hindi naman maiprisinta ni Andeng ang sarili at pagod na siya maghapon. Ramdam na ng ina ni Katrina ang hapo ng katawan.
Sa lamesa, nagtimpla ng orange juice si Aldo. Hinihintay niya lang ang pagpasok sa kuwarto ni Andeng. Kinapa nito ang dinurog na gamot sa bulsa na ibinigay sa kanya si Mang Badong. Epektibong pampatulog daw. Kumukuha lang siya ng tyempo upang alukin ng juice si Andeng. Hindi nga naglaon ay umakto na ito ng pagpasok sa kuwarto nilang mag asawa.
“Matutulog ka na? ” tanong dito ni Aldo.
“Masyado akong napagod,Aldo.” pag ayon ni Andeng. “Hinahanap na ng katawan ko ang higaan.”
“E sino ba namang di mapapagod sa maghapon mong pag gagala?” wari’y simpatiya nito sa asawa. “Sobra naman yata yang kumare mong yan…wala ba siyang ibang pwedeng pakiusapan?” sulsol pa nito kay Andeng.
“Hus, hayaan mo na…at minsan lang naman makiusap sa kin yun.” pagtatanggol naman ni Andeng sa kumare.
Kunwari’y umiling lang si Aldo at pagdaka’y lumapit sa asawa. May dala itong isang baso ng orange juice. Naihalo na ni Aldo ang gamot dito.
“O, Uminom ka muna nito ng malamigan ang pakiramdam mo bagio matulog,” alok nito sa asawa.
Walang sabi sabi namang nilagok ito ni Andeng. Nagmamadali at gusto na ngang magpahinga.
“Ang pait yata ng lasa sa huli…” medyo napapislig pang reklamo ni Andeng. “O wag masyadong papakalasing ha?” bilin pa nito sa asawa.
HIndi na nakasagot pa si Aldo. Pumasok na ito sa loob ng kuwarto at nagsara ng pinto.
Agad namang ibinaling ni ALdo ang paningin kay Katrina. Napapailing siya dahil sa naiisip na managyayari ngayong gabi. Naaawa din siya. Ngunit nangingibabaw ang takot niya sa dalawang manyakis na matanda lalo pa nga’t ito na nga ang katapusan ng pagkakautang niya. Bukod pa dito ang tiglimang libong dagdag na pumasok sa kanyang bulsa. Hindi na siya makakatanggi. Wala nang paraan pa. Kayang kaya siyang ipayari ng kahit sino sa dalawang matanda pag dinobolkros niya ang mga ito. Barya lang ang buhay ni Aldo sa kanilang paningin. Wala nang magagawa. Kailangan nang ituloy ang balak nila ngayong gabi.
“Katrina, tapos ka na ba dyan?” tanong nito sa anak anakan.
“Malapit na po, tiyo,” sagot naman ni Katrina sa amain habang sinasalansan ang ilang huling pinggan na nabanlawan na.
“O siya, maligo ka na pagkatapos. Bilisan mo at padating na ang mga bisita ni Manong Budoy. Aaabangan ko na lang dun sa labas. ” Bilin nito sa dalaga.
“Opo,” sagot ni Katrina.
Parang ayaw ni Katrinang pumunta sa inuman kina Manong Budoy. Hindi naman siya makatanggi lalo pa nga’t pumayag na ang kanyang ina. Tapos, andun pa yung makahulugang tingin ng kanyang amain. May pagbabanta sa mata nito. Hays, bahala na nga lang, yun ang huling pumasok sa isip ng dalaga bago ito tuluyang pumasok sa banyo upang maligo.
Sinilip naman ni Aldo si Andeng sa kuwarto. Mahimbing nang natutulog ang asawa at medyo naghihilik pa. Sa pagod at dagdag na epekto nang gamot na ibinigay niya, malabong magising ang kanyang asawa. Isinara ng lalaki ang pinto ng marahan at lumabas na ng bahay upang hintayin ang dalawang manyakis na padating.
Pagkaligo ay nagsuot ng bulaklaking duster si Katrina. Itim na bra ang pinili niya at hindi niya alam kung bakit. Sexy ang bra na yun. Siguro dahil naiisip niyang makikita niya si Manong Budoy. Pumili na rin siya ng itim na panty upang tumerno. Engot talaga ako, sa isip isip niya. Waitress ang peg ko ngayon e puro kabalbalan pumapasok sa isip ko. Medyo basa basa pa ang buhok niya kaya hinayaan niyang nakalugay lang. Tinignan niya ang sarili sa salamin. Satisfied siya sa nakitang repleksyon. Sumigla nang konti ang pakiramdam ng dalaga ng lumabas na ito ng kuwarto at tinungo ang direksyon palabas ng pintuan. Didirecho na siya sa bahay ni Manong Budoy. Nangingiti siyang naglalakad dahil alam niyang mapapangiti rin ang matanda kapag nakita siya.
NAPALUNOK si Budoy nang bumukas ang pinto at iniluwa nito si Katrina. Samyo niya agad ang kapreskuhan ng amoy nito dahil na rin sa pinong simoy ng hanging nagmumula sa labas.
Habang papalapit ang dalaga’y muling itinuon ni Budoy ang atensyon sa mga baso at ice bucket na nasa tray. Yun lang naisip niya upang mapigil na yakapin ang papalapit na dalaga at kuyumusin ito ng halik. Binuhat na ni Budoy ang tray. Nakita naman ni Katrina ang ginagawa ng matanda.
“Saan nyo po dadalhin yan, Manong?” tanong ni Katrina.
“Sa taas…mas maaliwalas kasi kung dun mag iinuman.” sagot naman ni Budoy. “Bakit nga pala andito ka?” dugtong na tanong ng matanda.
“Pinapunta po ako ng inay para daw tumulong sa pag estima sa mga bisita nyo,” saad ni Katrina at kinuha ang tray na hawak ng matanda. Nagpaubaya naman si Budoy. Lalong pumasok sa ilong niya ang sariwang bango ng dalaga.
“Aba’y salamat kamo ha?” yun na lang ang nasabi ni Budoy.
Umakyat na ng hagdan si Katrina. Nakasunod lang si Budoy sa kanya. Kahit may kahabaan ang duster na abot sa tuhod ng dalaga, nahagip pa rin ng mata ni budoy ang may kaputian at kabilugang likod ng hita nito dahil na rin sa pagkakapuwesto niya sa hagdan. Pati ang laylayan ng itim na panty nito ay nakita rin ni Budoy. Parang may buton na napindot sa pagkatao ng matanda. Naramdaman niya ang pagkislot ng alaga. Nailing na lang siya. Lintek ka, Budoy. Kung kelan ka tumanda tsaka naman umiral ang pagkamanyakis mo, sabi nito sa sarili.
Nang makarating sa taas, pumunta sandali sa balkonahe si Budoy at nagsindi ng sigarilyo. Pilit niyang di pinapansin si Katrina na noon nama’y pababa na upang kumuha pitsel na lalagyan ng tubig. Medyo nangingiti ang dalaga dahil alam niya kaya lumalayo si Budoy sa kanya. Natutukso na naman ang matanda dahil bagong ligo siya. Mabango. Natutuwa siya sa epekto niya kay Budoy. May kiliting hatid sa pagkatao niya ang isiping yun. Aaminin niya rin na di hamak na mas gusto niyang ang matanda ang kaniig dahil hindi yun pilit sa kalooban niya. Di tulad kanyang amain na pakiramdam niya’y ang hangad lamang ay tuluyan siyang gawing alipin. May naramdamang magkahalong galit at lungkot si Katrina nang sumagi sa isipan niya ang paulit ulit na pagdahas sa kanya ni Aldo. Mabilis niya ring inalis sa isipan ang bagay na yun at nagbalik na sa ginagawang paghahanda ng mga kakailanganin sa inuman ni Budoy at mga bisita nito.
Di nagtagal at natanaw ni Budoy mula sa balkonahe ang pagbukas ng gate. Kahit medyo may kadiliman ay aninang niya ang mga taong pumasok dun. Tumalikod ang matanda at tinungo ang dulo ng hagdanan.
“Katrina!” sigaw nito sa baba.
“Po?” sagot naman ng dalaga na pumunta sa pinakapuno ng hagdan.
“Andyan na ang mga bisita…sabihin mo dumirecho na dito sa taas, ” bilin nito.
“Ah, Opo Manong,” sagot muli ni Katrina at tinungo na ang pintuan.
Hindi na kinailangan pang kumatok ni Aldo dahil kusa nang bumukas ang pintuan. Iniluwan nito si Katrina na sinabing naghihintay na si Budoy sa taas at dun na daw sila dumirecho. Ang hindi alam ni Katrina ng mga sandaling yun na nasa tapat siya ng pinto ay naaninag ang kanyang katawan dahilan na rin sa ilaw na nagmumula sa loob ng bahay. Hindi niya rin napansin ang simpleng pagngingitian ni Mang Badong at Mang isko habang papasok ang mga ito kasunod na rin ang kanyang amaing si Aldo.
“Salamat ,iha,” sabi ni Mang Badong kay Katrina. Nginitian naman ang dalaga ni Mang Isko.
Ngumiti rin si Katrina ngunit parang di niya gusto ang nararamdaman niya sa dalawang matanda. Parang iba ang tingin ng mga ito sa kanya. Na conscious bigla ang dalaga at pumunta na lang sa kusina upang maiwasan ang mga ito. Sumunod naman sa kanya ang kanyang amain.
“Ikaw na magprepara nito, Katrina,” utos nito sa dalaga habang inilapag sa tabi ng lababo ang mga pulutang dala.
Tumango lang ang dalaga. Iniwan na siya ni Aldo at sinundan ang dalawang matandang paakyat na sa hagdan.
Nakatayo na si Budoy ng makita ang dalawang matandang umakyat sa ikalawalang palabag ng kanyang modernong bahay kubo. Nasa likuran ng mga ito si Aldo. Ngumiti si Budoy sa mga bisita.
“Welcome, welcome…salamat naman at naisipan nyong dumalaw,” bati ni Budoy pero siya mismo ay nakaramdam ng pagkafake ng kanyang sinabi. Alam niyang hindi bukal sa sariling kalooban ang pagbati sa mga bisita.
“Hehehe, salamat naman Budoy, ” wika ni Badong.
“Nangangapitbahay lang, hahaha” masiglang susog ni Isko.
“Upo, upo kayo,” pag aalok ni Budoy na hindi na kailangan pang ulitin dahil pumuwesto na nga si Mang Isko at Mang Badong sa pantatluhang cushioned sofa samantalang sa dalawang single sofa chair umupo si Budoy at Aldo.
Binubuksan na ni Budoy ang Black Label ng mahagip ng peripheral vision niya ang papadating na si Katrina. Iniangat niya ng tuluyan ang mukha at nginitian ang papalapit na dalagang dala ang mga ginayat na pulutan. Kakampi ng cholesterol. Lechong Manok at Chicharong bulaklak. Nakita nya rin sa isang plato ang Kilawing Sisig. Ngunit ang di nakaligtas sa paningin ni Budoy ay ang may pagkagahamang tingin ng dalawa niyang bisita. HIndi sa pulutan. Kay Katrina..lalo pa nang inilalapag nito sa lamesita ang mga pulutan na naging dahilan ng pagyuko nito at paglundo ng neckline ng duster. Nailing na lang si Budoy. Kabalitaaan ang kamanyakan ng dalawang matanda.
” O, e ano ba ang atin ha? ” tanong ni Budoy sa mga bisita. Paraan na rin para mabaling ang atensyon ng mga itos a kanya imbes na kay Katrina na walang imik na umalis at tinungo ang direksyon patungo sa hagdan. Nakasunod pa rin ang mga mata ng bisita sa dalaga na sa wari ni Budoy ay hinuhubdan na sa isipan ng mga ito.
“Wala naman,” sagot ni Mang Badong. “Naisip lang namin ni Isko na dayuhin ka at mukhang nag eermitanyo ka na dito sa bahay mo.”
“Nga naman…puro tanguan at kawayan na lang tayo pag nagpapangita sa aplaya. Ilang buwan ka na rin namang nakabalik,” pag ayun naman ni isko.
“Ah. Akala ko’y kukumbinsihin nyo akong tumakbong kapitan ng barangay, ” may pagbibirong sagot ni Budoy.
“Politika yan, Budoy…Hayaan na natin sa iba yan at sakit lang ng ulo aabutin mo dyan,” Pagpapaalala ni Mang Badong.
“Tsaka disqualified ka,” dugtong ni Mang Isko. ” Di ka na pinoy…US citizen ka na…hahahah.”
Napahalakhak na rin si Budoy sa puntong sinabi ni Mang Isko. Nag tig iisa silang baso ngunit bago pa masimulan ang seremonyas, tumayo si Budoy at mabilis an pumasok sa kuwarto. Nagkatinginan naman ang tatlong naiwanan sa lamesita. Mabilis namang nakabalik si Budoy. Bitbit na nito ang tripod kung saan itinayo niya ito ng may ilang dipa ang layo sa lamesang pinagkakaupuan ng mga bisita. Ikinabit ng matanda ang kanyang camera sa tripod at sinilip ang anggulong hagip nito bago iprinograma sa pamamagitan ng ilang buton. Nang kuntento na si Budoy ay mabilis itong bumalik sa sariling upuan.
“Souvenir,” aniya sa mga bisita at hinawakan nito ang basong may 2 pulgadang laman dahil na rin sa nakalutang na yelo dito. Sinabihan niya ang mga kasamahan na tumingin sa camera na sinunod naman ng mga ito kasabay na rin ang pagtatataas ng kani kanilang mga baso.
“Kampai,” sabi ni Budoy.
“Kampai!” parang chorus na sabay sabay sumagot si Aldo, Mang Isko at Mang Badong.
Sunod na sunod na click ang narinig nila mula sa camera na nakakabit sa tripod. Hindi na pinagana ang flash nito dahil sa kaliwanagan ng bahay. Nang marinig nila ang huling click mula dito ay bumalik ang atensyon ng grupo sa inuman.
Maganda naman ang itinatakbo ng inuman. Tanungan tungkol sa buhay sa Amerika. Sabong. Sugal. Babae. Si Katrina naman ay pabalik balik upang magdala ng yelo o di kaya ng pulutan. Medyo napapasarap ng inom si Budoy. Matitibay ang mga kainuman niya. Parang hindi naapektuhan ng alak samantalang pakiramdam niya ay malainibay na siya. Ang hindi napapansin ni Budoy ay ang simpleng pandadaya ng tatlo sa inuman. Hindi niya napapansin halos kaunti lang ang tinatagay ng mga ito at nilalagyan ng coke upang magkakulay ang likido sa baso. Hindi katulad niya niya na ‘on the rocks’ kung uminom, isang bagay na nakasanayan na niya. Panay pa rin ang tinginan ng tatlo. Naghihintay ng tyempo.
“Budoy,” may naisip si Mang Baldo. “mabuti pa siguro itabi mo na sa kuwarto mo ang camera mo at baka mamaya’y matumba pa yan pag nasagi natin sa kalasingan,” payo nito.
“Yeah, I think so too,” napapa english na si Budoy. Bumabalik ang nakasanayang dila dahil sa tinagal tagal nitong pananatili sa amerika.
Nang tumayo si Budoy para iligpit ang camera, sinenyasan ni Mang Badong si Mang Isko na agad na may dinukot na pakete sa loob ng bulsa. Tumango ito kay Mang Badong at hinintay ang pagpasok ni Budoy sa kuwarto. Nagmamasid lang si Aldo sa ginagawa ng dalawa. Alam na niya ang plano ng mga ito. Nang pansamantalang mawala si Budoy sa kanilang paningin, mabilis na inilagay ni Mang Isko sa inumin ni Budoy ang dinurog na bagay sa loob ng baso nito. Mabilis nilgayan ng tagay at yelo sabay hinalo.
Nang makabalik si Budoy sa upuan ay nararamdaman na nya ang pagkahilo. Kulang sa praktis, sa isip isip niya. Parang balewala naman sa tatlo ang pag inom. Tuloy lang ang huntahan ng mga ito tungkol sa manok na ilalaban nila.
“O, paano, tagay pa! ” wika ni Mang Badong. “Minsan lang naman nating dayuhin itong si Budoy. ” itinaas nito ang baso.
Sinundan naman ni Mang Isko ng sariling pagtaas ng baso niya at ganundin ang ginawa ni Aldo.
“Teka, para maganda eh isang bottoms up muna tayo, ok?” suhestyon ni Mang Isko.
Bago pa nakatutol si Budoy ay dali daliang sinaid ni Mang Isko ang laman ng baso nito. Nang ilapag nito ang baso ay tinignan si Aldo na agad namang sinaid din ang sariling inumin. Ngingiti ngiti naman si Mang Badong na marahang ininom ang laman ng baso na wari’y ninamnam ang bawat patak nun. Sinaid din. Nang ilapag niya ang baso ay tinignan si Budoy.
Pride na ang nakataya dito, ani Budoy sa sarili. Alam niyang may tama na siya pero hindi siya papatalo agad agad sa mga ito. Walang nang pag aalinlangang kinuha ni Budoy ang sariling baso at tiim bagang tinungga ito ng mabilisan. ..SInaid…Kahit ang may kaliitan nang yelo ay nilunok…kahit parang may kakaiba sa kanyang panlasa…parang mas pumait. Nang tignan niya ang tatlo’y pumapalakpak pa si Mang Badong. Habang pinagmamasdan siya ni Mang Isko at Aldo.
“Ang tibay mo, Budoy…hehehe…hanga na ko sa tatag mo,” sabi ni Mang Badong.
“Kulang sha praktish,” hindi namamalayan ni Budoy na humal na siyang magsalita.
Napangiti naman si Mang Isko. Di na magtatagal ito. Tutumba na rin to. Tinangu tanguan niya si Mang Badong. Maparaan ang kakosa niya. Tagsarap at taglibog na maya maya pa ng konti. Tumango rin si Mang Badong sa kanya samantalang pinagmamasdang mabuti ni Aldo si Budoy na ginamitan ng gamot na kanina lamang ay ginamit niya kay Andeng.
May sampung minuto din ang lumipas ng subukan ni Budoy tumayo para mawala kahit paano ang hilo ngunit pagtindig nito ay nakaramdam ng pangangalog ng tuhod…umikot ng mabilis ang paligid sa paningin ng matanda…pasalampak itong bumagsak sa kinauupuan at unti unting nilamon ng kadiliman ang kamalayan nito. Parang boksingerong tinamaan ng matindi sa panga si Budoy. Laglag. Tulog.
Hindi na pinagkaabalahan pang ayusin ng tatlo ang pagkakapuwesto ni Budoy sa pagkakasalampak nito sa sariling upuan. Sabik na ang dalawang matandang isagawa ang maitim nilang balak. Tyempo namang mula sa hagdan ay lumitaw si Katrina na may dalang pulutan para sa kanila. Taka ang dalaga. Kita niya ang pagkakahandusay ni Manong Budoy sa upuan nito. Pinasok ng pag aalala ang dibdib ng dalaga. Mabilis niyang nilapag ang pulutan sa mesa at nilapitan si Budoy. Hindi na nito pinansin ang maluwang na pagkakangiti ni Mang Isko at Mang Badong.
“Manong? Manong?” niyugyog ni Katrina ang balikat ni Budoy. Wala itong reaskyon. Naririnig na lamang ni Katrina ang malalim na hilik/hinga nito.
“Tulog na yan, Katrina,” Sabad ni Mang Badong, ” bukas na ang gising niyan,” dugtong pa nito.
“Parang manok na na-sodium, hahaha,” halakhak pa ni Mang Isko.
“Anong ginawa nyo sa kanya?” may pang uusig na tanong ng dalaga sa tatlo.
“Aba, nalasing siya,” sagot ni Mang Isko ” at tinulungan naming makatulog ng mahimbing ,” nakangiting ipinakita nito ang pakete ng dinurog na gamot kay Katrina.
“Bakit nyo ginawa yun? Baka mapaano si Manong Budoy,” may pag aalala na talaga sa tinig ng dalaga.
“Pampatulog lang yun, Katrina,” sagot ni Mang Badong. ” masakit lang ulo nyan pag gising bukas.”
“Pero bakit nyo nga ginawa?” naguguluhan pa ring tanong nito.
“Bakit?” makahulugang tanong ni Mang Badong. ” malalaman mo kung bakit.” pagkasabi’y dinukot nito ang cellphone.
Agad ding dinukot ni Mang Isko ang sariling cellphone. Bignigyan niya ng puwang pagitan ng pagkakaupo nila ni Mang Badong. Espasyo. Tulad ng napag usapan.
“Maupo ka dito, Ineng,” tinapik tapik pa ni Mang Badong ang espasyo sa pagitan nila ni Mang Isko, ” nang malaman mo ang dahilan kung bakit namin pinatulog si Budoy.”
Nahintatakutan si Katrina sa inaakto ng dalawang matanda. Tumingin siya sa kanyang amain. Nagtatanong…nagpapasaklolo. Ngunit tumango lang sa kanya si Aldo na wari’y sinasabing gawin ang pinag uutos ng matanda.
“Baka magsisi ka, Ineng, pag di ka umupo dito,” may pagbabanta ang tinig ni Mang Badong. “Hindi mo pa alam ang ipapakita ko sayo…pero palagay ko may ideya ka na.” dugtong pa nito.
Dinagukan ng nerbyos ang dibdib ni Katrina. Napatingin siyang muli sa kanyang amain. Hindi makatingin ng tuwid si Aldo sa kanya. Parang alam na ni Katrina ang ipapakita sa kanya. Parang naparalisa bigla ang kakayahan niyang mag isip. Nagsimula siyang lumapit patungo sa espasyong tinapik ng matanda. Napangiti naman si Mang Isko. Nalalapit na ang kasarapang inaasam.
Gumuhit sa katahimikan ng gabi ang pag iyak ng mga palaka sa parang. Hindi mo masabi kung umiiyak ang mga ito dahil sa kawalanghiyaang magaganap ng gabing iyun..o nakikiusap sa langit at humihingi ng pagpatak ng ulan…
ITUTULOY