Durog sa magpinsan

---

Hinawakan ni Stella ang mga pisngi ni Baron saka niya ito siniil ng halik sa labi.

“Hmmpf!”

Matapos bumitaw ni Stella, tila ba natigilan si Baron sa ginawang paghalik ni Stella sa kaniya.

“Ano? Hindi mo pa batid?”

Sa pagkakataong ito, si Baron naman ang sumapo sa mga pisngi ni Stella at binigyan ito ng smack sa labi sabay galak niyang isinigaw na…

“Waahhhooo! Girlfriend ko na si Stella! Yess!”

“Ingay mo! Hihihi!”

Naglaon din ang kanilang pagsasama bilang magkasintahan hanggang sa…

“Oohh! Baron! Ibaon mo paahh!”

“Bakit hindi ba ako umaabot?”

“Hindi iyon ang tinutukoy koooh! Diinan mo paaahh!”

Hinatak ni Baron ang buhok ni Stella. Banat na banat ngayon ang pagliyad ni Stella habang kinakantot siya ni Baron sa doggy style position.

“Hindi ka ba nag-eenjoy sa iyutan natin? Hah! Hah! Hah!”

“Hagurin mo pa, Baron! Mabilis na mabilis! Ahh! Ahh!”

“Stella, heto na akooh!”

“Oohh! Baron! Shit kaahh!”

Maya-maya pa’y may tumawag sa pangalan ni Stella, ang nanay niya.

“Stella, anak! Nandito na ako. Tulungan mo ko sa mga pinamalengke ko!”

Kapwa silang natigilan at nataranta sa kasagsagan ng kanilang kantutan nang marinig nila ang boses ng ina ni Stella. Lalo pa silang nagimbal nang marinig ang papalapit na yabag nito.

At ang mas nagpakabog ng kanilang mga dibdib ay ang malamang hindi pala nakasara ang pinto ng kwarto ni Stella.

“Tangina, Baron! Anong gagawin natin, malapit na si nanay?”

Hanggang sa bumungad na nga sa pintuan ng kwarto ni Stella ang kaniyang ina.

“Stella? Kanina pa ako tumatawag sa iyo sa baba. Anong ginagawa mo ba?”

Sumagot si Stella.

“Medyo m-masama lang po ang pakiramdam ko, Ma!”

Nasumpungan si Stella ng kaniyang ina na nakabalumbon ng kumot ang katawan habang nakahiga ito at tila pawis na pawis kahit umaandar naman ang electric fan na nakatutok sa kaniya.

Lumapit sa kaniya ang ina at umupo ito sa gilid ng kama kung saan siya nakahiga. Sinapo ang pisngi, noo at leeg nito upang malaman kung may sinat siya.

“Wala ka namang lagnat subali’t malamig ang pawis mo.”

“Medyo giniginaw nga po ako.”

“Sige magpahinga ka na muna at ako na lang muna ang maghahanda ng pananghalian natin.”

Tumango lang si Stella hanggang tumayo na nga ang nanay niya at nagtungo sa electric fan sabay off nito saka tuluyan nang lumabas ng kwarto at isinara ang pinto.

Lingid sa kaalaman ng nanay ni Stella, nagtago lang sa ilalim ng kama ang binatang si Baron.

“Psst! Baron! Wala na si mama. Umuwi ka na!”, mahinang wika ni Stella.

Doon na lumabas mula sa ilalim ng kama si Baron. Hubo’t hubad pa rin ito habang tangan ang kaniyang mga pinaghubarang damit.

“Akala ko pa naman matatagalan pa si mama mo mamalengke? Bitin tuloy ako.”, mahinang tugon ni Baron.

“Sino bang hindi?”

“Nga pala may ibabalita ako sa iyo?”

“Ano iyon?”

“Uuwi na mula sa America si Kuya Peabo. Baka sa amin na muna siya magpapalipas ng ilang araw.”

Kita sa mukha ni Stella ang pagkasabik.

“Talaga? Bakit hindi mo agad sinabi sa akin? Kailan daw ang uwi niya?”

“Ang dami mo namang tanong. Sa sabado nitong linggong ito.”

“Sige sama ako kapag susunduin niyo siya.”

“Huh? Bakit naman?”

“Sa gusto ko ‘eh! Sasama ako o break na tayo?”

“Break agad? ‘E ‘di sumama ka.”

“Okay! Good! ‘Nga pala? Paano ka makakalabas dito ‘eh nandito na si mama?”, pag-aalala ni Stella.

“Nakapuslit nga ako papasok dito ‘eh! Kaya magagawa ko rin ang makalabas dito. Teka…”

Nagbihis na si Baron saka binuksan ang nakasarang pinto. Luminga muna siya sa kaliwa kung saan naroon ang kwarto ng magulang ni Stella. Nang makita ito ni Baron na nakasarado, luminga naman siya sa kanan at dahan-dahang lumabas ng kuwarto.

“Mukhang nasa loob ng kwarto ang mama mo. Labas na ako love. I love you.”

“Sure ka? O-okey! Ingat ka!”

Hinihintay lang ni Baron na sambitin rin ang mga katagang kaniyang isinambit. Pero nabigo ito at sa halip, pinagkasya na lang niya ang sarili na sulyapan ang hubad na katawan ni Stella habang nakaupo si Stella sa kaniyang kama.

“Alis na ako my love. Ang laki talaga ng suso mo, sarap lamutakin.”

“Sige na, Baron! Alis na! Puro ka kamanyakan! Uumm!”

Na siyang bato ng unan niya kay Baron sa pintuan.

Nasa labas na nga ng kwarto si Baron bago pa man maibato ni Stella ang unan. Bilang gentleman, pinulot niya ang unan saka nito hinagis pabalik sa kama at dahan-dahang isinara ang pintuan ng kwarto.

Humahakbang siya patalikod nang malumanay. Sinikap na hindi marinig ang kaniyang yabag sa sahig na yari sa kahoy maging sa hagdan. Sa ganito niya naiisip na umalis ng bahay. Upang kung sakaling mahuli siya, aakalain lang na ngayon pa lang siya pumasok ng bahay.

Pagkababa niya, isang pulang tabo ang dumapo sa ulo niya.

Toink!

“Bakit ka nandito? At saan ka pupunta?”

“Argh! Ouch!”

Naghihintay ng tugon ang mama ni Baron. Ininda ni Baron ang sakit ng pagkakapukol ng tabo sa kaniyang ulo kaya hindi agad nito nagawang makasagot agad. Kinikiskis pa niya ng palad ang kaniyang bumbunan upang maibsan ang kirot.

Saka niya hinarap ang mama ng nobya.

“Nand’yan na po pala kayo. Akala ko kasi wala kayo ‘eh, bukas kasi ang pinto kaya tumuloy na ako.”

“Okay ka rin ano? Teka? Bukas ba ang pinto kanina pagpasok ko? Alam ko kasi naisara ko iyan.”

Nilingon ni Baron ang pintuan ng bahay at napagtanto na sarado nga iyon.

Kaya iginiit ni Baron na totoo ang kaniyang sinabi.

“Bukas nga po iyan. Ako na lang po ang nagsarado niyan. Baka nakalimutan niyo lang.”

“Hhmm! Ganoon ba? Buksan mo ulit at lumabas ka na. Alam mo bang pwede kitang kasuhan ng trespassing? Pasalamat ka at wala dito ang asawa kong pulis kung hindi, tadtad ka na ng bala ngayon.”

“Sisilip lang sana ako sa anak ninyo…”

“Anong maninilip ka pa? Ay talagang bastos kang hayup ka!”

Muling pinulot ang tabo saka binato si Baron sa pangalawang pagkakataon.

Agad namang nakailag si Baron at dali-daling binuksan ang pinto at tuluyan na ngang nakalabas ito ng bahay.

“Wew! Ang bagsik talaga ng nanay ni Stella. Buti na lang nakalabas pa ako ng buhay. Paano kaya kung asawa ko na si Stella? Hindi ko alam kung paano pakikisamahan ang magulang niya…”

“Ang mahalaga, nakalusot ako ngayon.”

Sumapit na nga ang sabado kung kailan nila susunduin si Peabo. Sa labas ng terminal sila naghintay.

“Kantutan muna tayo sa loob ng kotse, Stella. Matagal pa naman lalabas si Kuya Peabo.”

“Dito talaga? Ano ka hibang?”

“Alam ko namang gusto mo rin ‘eh! Sige na! Pampalipas-oras lang.”

Biglang dinakma ni Baron ang hiyas ni Stella sa ilalim ng laylayan ng bestida nito. Lalong nag-init si Baron nang malamang medyo basa na ang bukana ng panty ni Stella.

“Hindi talaga nagsisinungaling ang puke mo, Stella. Alam niyang kailangan niya ng kantot. Basang basa na ang panty mo ‘eh!”

Nag-aalangan pa rin si Stella sa paligid nila dahil sa iilang mga taong dumaraan sa labas ng kotse.

“Ayokooh p-pa r-iin! Hhhmm! Ugh! Baron!”

Lalo pang diniinan ni Baron ang matambok na puke ni Stella hanggang ipasok na niya ang kamay sa loob ng panty nito. Doon niya nakapa ang tinggil ng dalaga at marahan niyang kinakalabit ito, mga kalabit ng pagsamo.

Napakapit si Stella sa polong suot ni Baron. Hanggang maabot ng labi niya ang mukha ni Baron. Subali’t parang nanunukso pa si Baron nang iilag niya ang kaniyang mga labi habang patuloy pa rin ang pag-isis sa bukal ni Stella. Tinitignan pa siya ni Baron na tila isang sadista na natutuwa sa kaniyang pagdurusa.

Umatungal si Stella.

“Putangina mo, Baron! Libog na ako sa pagkalkal mo sa puke ko, ngayon mo ako bitinin at tutuluyan na kita. Argh! Ahhh!”

Sinampal ni Stella ang kaliwang pisngi ni Baron sabay na pinisil ang mga pisngi nito. Sa pagkakataong ito, binanat na ni Stella ang kaniyang dila palabas upang pilit na maabot ang mga labi ni Baron. At naging marubdob ang pagsalubong ng kanilang mga labi.

“Hhrm! Slurps! Uhmm! Ugh! Ahhh! B-barooonn!”

“Hmmpf! Slurps! Bakiit Estellaah!”

Saglit munang pumuknat ng laplap si Estella.

“Hindi ba tayo nakikita dito sa loob ng kotse?”

“Tinted ‘to kahit ang windshield pati likod. Kaya walang makakakita kung hindi yugyog lang ng kotse. Saka isa pa, nasa lilim tayo kaya hindi tayo madaling makita sa loob.”

Lumingon sa likuran si Stella upang makasiguro. Nang makitang makulimlim ang tanaw ng salamin, nagpasya siyang pagbigyan ang tawag ng tukso. Sinabihan niya si Baron na…

“Sige, kalkalin mo na lang ang puke ko habang tsinutsupa kita.”

Pagkasabi ay agad na gumapang ang kamay ni Stella sa nakabukol na burat ni Baron sa pantalong suot nito.

Binuksan ni Stella ang zipper, nilihis ang brief saka nito nilabas ang naninigas na titi ni Baron.

“Ang cute talaga ng titi mo, Baron.”

Hindi na nakapalag agad si Baron nang hagurin na ni Stella ang burat niya. Tatlong daliri lang ni Stella ang nakapalibot sa katawan ng titi ni Baron ang taas babang dyumadyakol dito.

“Shit! Stella, hindi ko alam kung puri o insulto nang tawagin mong cute ang titi kooo! Ahhmm! Ffuck!”

“Puri yun. Negative word ba ang salitang cute?”

“Ahhmm! Lagi mong sinasabi, ako ang unang boyfriend mo, ugh, ngunit nang maipasok ko, ohh, ang burat ko sa puke mo, ni hindi man lang nagdugo at ang dali kong napasadahan.”

“Ganoon talaga kapag maliit…”

“Ano’ng sabi mo, Stella?”

“Ang liit kako ng pananampalataya mo sa akin. Hindi ka ba naniniwala na una mo ako?”

“Ewan…”

“Nakakawalang-gana ka naman. Ayoko na nga!”

“Uy! Teka lang, tuloy mo na! Nasimulan na natin ‘eh!”

“Dami mo kasing dada. Silipin mo lang sa labas si Peabo habang tsinutsupa kita.”

Taas baba ang hagod ng bibig ni Stella, sinisipsip niya pa ito upang sumikip. Lalong nasarapan si Baron sa pagsikip ng bibig ni Stella.

“Ahhmm! Ang init ng bibig moohh, Stellaahh!”

Hindi na siya pinansin ni Stella at tinuon na lang ang sarili sa pagtsupa niya kay Baron.

Hanggang bumilis ang hagod nito sa pagsubo. Hanggang…

Tok! Tok!

“May lamang tao ba sa kotse na ito?”

Katok ng isang guwardiya na nagtatrabaho sa airport dahil sa unipormeng suot nito.

Binuksan naman ni Baron ang salaming bintana sa gilid ni Stella.

Yumuko nang bahagya si Baron upang kausapin ang sumitang guwardiya sa kanila.

“Boss, may hinihintay lang kaming kamag-anak sa airport.”

“Bawal ho kasi ritong pumarada saka hindi pa naka-blinker ang ilaw niyo. May parking area kami sa may gilid ng airport. Doon na lang kayo pumarada.”

Ilang saglit pa, napalunok si Stella nang matanaw na ang hinihintay nilang balik-bayan.

“Ayan na si Peabo, Baron. Tara salubungin natin.”

Muling nagwika si Baron sa gwardiya.

“Sir, ikot na lang kami. Nand’yan na pala ang pinsan ko. Salamat!”

Tumango lang ang guwardiya. Saka pinaandar ni Baron ang kotse.

Huminto sila sa bungad ng airport.

Agad na tumakbo si Stella pagkalabas ng kotse at iniwan si Baron sa loob. Niyakap niya si Peabo at hinalikan sa pisngi.

Imbis na makaramdam ng selos, lihim lang na natawa si Baron dahil batid niya na ininom ni Stella ang tamod nang iputok niya ito sa loob ng bibig ni Stella. Tapos ay nakuha pang halikan ni Stella sa pisngi si Peabo.

“Sana pinatikim mo na ng matamis kong nectar, Stella.”, sa loob-loob niya.

Nang maiparada sa gilid ang kotse, agad naman bumaba si Baron upang salubungin nang bati ang kaniyang pinsan.

Si Peabo, buhat ng sila’y mga bata pa noon, magkakalaro at matalik na silang magkakaibigan. Pinsang buo ito ni Baron na may dalawang taon ang agwat ng edad na nasa beinte-kwarto. Magkapatid ang kanilang mga ina at iyong dahilan ng pagiging magpinsan nila.

May lahing banyaga na si Peabo na isang mestizo. Dahil ang ama nito ay purong puti na Americano. Ngunit hindi nagsasama ang kaniyang mga magulang dahil may nauna ng pamilya ang ama ni Peabo.

“Kuya Peabo, it’s been a while. Marunong ka pa bang magtagalog?”

Bagama’t lamang sa gulang ay ayaw ni Peabo na tinatawag siyang kuya ni Baron.

“Tatlong taon lang akong nawala, hindi na ako marunong magtagalog? Kahit nasa America ako, nagtatagalog kami roon. Madalas ngang magdugo ang ilong ko doon.”

“Nose bleed. Hahaha!”, sambit ni Baron.

Sabay na nagyakapan ang dalawang magpinsan. Habang kinumusta naman ni Peabo si Stella.

“Ikaw naman Stella? Lalo kang gumaganda ‘ah?”

“Ako lang naman ang sinayang mo.”

Tumikhim si Baron. Pinaramdam niya na naroon ang presensya niya kay Stella.

“Ehem! Stella, may kailangan kang sabihin kay Kuya Peabo?”

“Sinabing huwag mo nga akong tinatawag na ganyan. Mabuti pa insan na lang.”, saway ni Peabo sabay palo ng suot niyang bull cap.

Agad namang inagaw ni Baron ang naturang bull cap.

“Ganda nito, insan. Akin na ‘to.”, inarbor niya ang sumbrero sabay suot nito sa kaniyang ulo.

“Marami pa akong pasalubong. Iyong balikbayan box na pinadala ko naunahan ko pa.”

“Ayos lang. Ang mahalaga, nauna ka.”, turan ni Stella.

“Na-miss talaga kita, Stella… saka ikaw rin Baron, miss ko kayo.”

“Sige na tara na sa kotse, ako ang magmamaneho. Binilin ka sa akin ni nanay dahil may surprise party daw siya sayo.”

“Loko! Ano nang surprise d’un? Patawa ka talaga, insan.”

At nagtungo na nga sila ng kotse na akbay ni Peabo ang dalawa at si Baron naman ang tumulak ng cart na may lamang mga bagahe ni Peabo.

Nakapagkwentuhan pa sila sa loob ng kotse habang bumibiyahe hanggang makarating sila kina Baron. Datapwa’t hindi napabilang sa mahabang kuwentuhan ang tunay na relasyon ni Baron at Stella.

Kaya naman nang makarating sila sa bahay at nagkaroon ng pagkakataon magkasarilinan ang magkasintahan…

“Bakit hindi mo agad sinabi kay insan? Akala ko ba’y ikaw ang magsasabi ng tungkol sa atin?”, mga tanong ni Baron kay Stella.

“Ayoko naman siyang biglain. Nakita mo naman na kararating lang n’ung tao. Siyempre pagod pa siya at may jet lag pa.”

“Kailan natin sasabihin? Ako na lang kaya ang magsabi?”

“Ako na! Ayoko siyang mabigla.”

Sa araw ding iyon, nagkaroon ng kasiyahan, tawanan, kantahan, kwentuhan at inuman.

Marami na rin ang nagsiuwian maliban sa tatlo.

“Aakyat na kami ng tatay mo, Baron. Peabo, yung kwarto mo pinaayos ko na kung gusto mo nang magpahinga.”, bilin ng ina ni Baron sa kanila.

“Sige po. Ako nang bahala rito.”, wika ni Baron.

Tinungga hanggang maubos ni Peabo ang lamang serbesa ng bote.

“Ahhh! Baron, wala na tayong maiinom. May mabibilhan pa ba ng isa pang case sa ganitong oras?”, singhap sabay tanong ni Peabo.

Sinilip ni Baron ang relo niya. Malapit nang maghating-gabi.

“Sa convenience store. Kuha pa ako?”

“Sige!”

“Tamang-tama para maihatid ko na rin si Stella.”

“Huh! Gusto ko pang huminom. Hik!”

“Hindi pwede. Pagagalitan ka na ng mama mo, Stella.”

“Dito na muna hako, hik, hinom pa tayo.”

“Sige na, Baron. Pagbigyan na natin. Bilisan mo lang para makarami tayo at makauwi agad si Stella.”

Nagpaalam na nga si Baron at dali-dali itong tumungo sa kotse.

Ngayon ay dalawa na lang silang naiwan sa sala.

“Hik! Hoy Peabo! Bakit wala kang paramdam noong nasha America ka? May girlfriend ka na ba?”

“Wala. Nasa boot camp ako. Nagte-train ako para maging isang U.S. Army Reserve. Kaya wala akong panahon sa ganyan.”

Luminga linga si Peabo sa bintana at sinilip kung nakasakay na sa kotse si Baron. Nang makasiguro na wala nang nakakarinig sa kanila…

“Na-miss mo ba ako, Stella?”

“Shobra! Bakit? Hik!”

“Mahal pa rin kita, Stella. Lagi kong pinagmamasdan ang larawan mo, larawan natin na magkasama.”

“Hik! Hindi na tayo pwede. May boyfriend na hako.”

“What!? Sino naman? Mahal mo ba siya?”

“Natutunan ko na ring mahalin. Hik! Huwi na ako. Hantok na pala hako.”

Pinilit tumayo ni Stella kahit pakiwal-kiwal na ang kilos nito. Nang makitang tutumba na si Stella ay inagapan ito ni Peabo.

Nang masalo ito ni Peabo. Saglit silang natigilin nang magtama ang kanilang mga mata…

…na may kung anong kislap sa mapupungay nilang mga mata na para bang tumigil na rin ang kanilang mundo.

“Lalo kang gumwapo, Peabo.”

Hindi na napigil pa ni Peabo ang nararamdaman. Agad niyang hinalikan sa labi si Stella. Lumaban din ng laplap si Stella kay Peabo. Kapwa silang naging mapusok sa mga oras na iyon.

Basang basa ng laway ang kanilang mga labi. Ginalugad pa ng dila ni Peabo ang loob ng bibig ni Stella at pilit na kinakapa ang dila ni Stella.

Hanggang naglakbay na sa paghimod ang dila ni Peabo sa ilong at mukha ni Stella na parang isang alagang asong sabik sa kaniyang amo.

“Oohh! Hhhmm! Peabo Oohh! Ang sarap ng pagsimsim mo sa akin.”

“Ahhh! Stella aahh! Ikaw ang masarap. Hindi ko nakita sa ibang babae roon ang isang tulad mo.”

“Kung alam kong darating ka, sana naghintay pa ako.”

“Bakit? Sino ba ang boyfriend mo ngayon? Hmm.”

Habang nililibang ni Peabo sa tanong at pagsamyo niya sa bango ng dalaga, kinakapa ni Peabo ang ilalim ng palda ni Stella kasama na rin ang pagdakma at paglamas ng p’wet nito. Dala nang masidhing pagkasabik, hinila ni Peabo ang panty ni Stella hanggang sa ito’y maihiwalay na kay Stella. Binulsa naman ni Peabo ang hinubad niyang panty kay Stella.

Naudlot ang lahat nang marinig nila ang makina ng sasakyan, sinilip ni Peabo iyon mula sa bintana, hirap siyang makaaninag dahil sa ilaw ng headlights at nang makitang si Baron nga ang lulan ng kotse, agad siyang bumalik sa sofa katapat si Stella habang si Stella naman ay nakasandal lang sa single sofa.

Biglang binuksan ni Baron ang pintuan at tumuloy bitbit ang isang case ng beer.

“Talagang binilisan ko para makapagsimula na. O ano nang napag-usapan niyo?”, wika ni Baron.

“Makausap mo ba iyan? Pasuray-suray na ‘eh! Tayo na lang mag-inuman, Baron.”, wika ni Peabo.

“Hik! Hoy! I’m ish-still here! Baka kayo ang lasheng!”, sabi naman ni Stella.

“Alam niyo, medyo boring na ‘eh! Hindi naman tayo pwedeng mag-videoke dahil dis oras na ng gabi. Ano kaya kung…?”

“Ano’ng naiisip mo, insan?”

“…maglaro tayo ng truth or consequence?”

Chapter Two – Puwang

“Just like old times. Habang umiinom pa tayo.”

“Sige, Kuya Peabo. Kaso tulog na yata si Stella.”

“Heto ang rule. Kapag maririnig kong tinawag mo kong Kuya Peabo o kahit Kuya lang, isang bote ng beer ang tutunggain mo. Bottoms up.”

“Baka naman malasing agad ako niyan. Ihahatid ko pa si Stella.”

“Hoy! Hanung pinag-huhusapan niyo zzhan? Shali ako Kuya Peabo.”

“Sinadya mo bang tawagin akong Kuya Peabo para makaisa ka ng bote? Hindi pwede! Baron, tayo lang ang iinom at maglalaro.”

“Yung hinom, hik, shige pash ako. Pero ‘yung laro, truth or consequensh? Game ako. Kuya Peabo marami akong tanong shayo. Hik!”

“I don’t mind. Baron, usog natin itong lamesita, dito tayo sa sahig maupo.”

“Kayo na lang maupo sa shahig, hik, dito na lang ako. Medyo malamig ang shimento. Mashakit pa ang hulo ko. Hik!”

Nagpresenta na lang si Baron na siya ang mag-iikot ng basyo ng bote sa tuwing matatapat ito kay Stella.

“Sige ako na lang magpapaikot para kay Stella.”

At tinulak na nga ni Baron ang lamesita papuntang gilid. Winalis pa ni Baron ang sahig. Saka umupo sina Peabo at Baron sa sahig habang sinita naman ni Baron ang pag-upo ni Stella lalo’t nakasuot ito ng palda.

“Umayos ka dyan ng upo, Stella. Baka mabosohan ni Kuya ang panty mo.”

Napangiti lang si Stella at naibuga pa ni Peabo ang iniinom na beer sa tinuran ni Baron.

“Pfftt!”

“O bakit Kuya?”

“Nakakadalawang Kuya ka na huh?! Bago tayo magsimula dalawang bote ang iinumin mo.”

“Daya naman! Simula na ba iyon?”

“Gagawin mo o magtatagal tayo?”

Nag-alala si Baron para kay Stella na hindi ito umuwi nang maaga. Panay ang kulit niya mula kanina na umuwi na ito.

“Stella?”

Ngunit ang laging tugon sa kaniya ni Stella.

“Matagal na ako nagpaalam para dito. Shinabi ko na kay mama na maglalamay kami ng theshish dahil graduating na ako.”

“Naniwala naman ba sa iyo sina mama?”

“Hikaw lang ang hindi naniniwala, hik!”

“Ayos! Mama na pala tawag mo kay Aling Naty.”, sarcastic na turan ni Peabo.

Hindi na nakuha pang sagutin ni Baron ang tinuran ni Peabo kaya walang kaabog-abog na tinungga ang beer. Dalawang beer ang magkasunod niyang inubos alinsunod sa patakarang ipinataw ni Peabo sa kaniya.

“Aaaahhh!”, singhap ni Baron matapos sairin ang huling patak ng serbesa sabay punas nito sa bibig gamit ang kaniyang bisig.

“Oh! Game na!”

“Ang lakas mo talagang uminom. Oh, heto na!”

Si Peabo ang unang nagpaikot ng basyo.

Tumapat ito ng alanganin kina Baron at Stella.

Nagpasya si Peabo na si Stella ang tatanungin niya dahil mas nakatutok ang bote sa kinaroroonan ni Stella.

Pinakisuyuan naman niya si Baron na humiwalay nang kaunti kay Stella.

“Humiwalay ka muna kay Stella para madaling malaman kung kanino tatama ang dulo ng bote.”

Nakiusap naman si Baron.

“Kuya, palit tayo ng pwesto. Baka mabosohan mo kasi si Stella.”

“Anong sabi mo?”

“Palit tayo ng pwesto?”

“Hindi yung isa pang sinabi mo.”

Kinabahan si Baron, iba na kasi ang hitsura ni Peabo na namumula na at namumutok na ang mga ugat nito sa kaniyang sintido at leeg bunsod ng ininom nitong alak simula pa ng dumating sila.

“Ano kasi… nabigla lang ako.”

“Ano nga!”

Nataranta na si Baron sa bulyaw ni Peabo kaya agad siyang sumagot.

“B-baka kasi mabosohan mo si Stella. Nakapanty lang kasi siya.”

“Hindi iyon, tinawag mo ba akong kuya?”

Napatanga si Baron sa tanong ni Peabo.

“H-huh?”

“Isang bote ng beer. Inumin mo habang tinatanong ko si Stella ng truth o consequence?”

“Truth! Hik!”, mabilisang pagpili ni Stella.

Kaya heto na ang tanong ni Peabo para kay Stella.

“May napapansin na ako sa inyong dalawa. May namamagitan na ba sa inyo?”

Tahasan sumagot si Stella.

“Oo, may nangyari na sha amin, Peabo… Shi Baron ang boyfriend ko. Hik!”

“Totoo ba, Baron?”

“Ulk! Ulk! Ulk! Ahhhhm! Oo k– insan.”

“Maliwanag na sa akin ang lahat.”

“Hoy! Peabow! Hik! Isang tanong lang, kapag sumobra sa isang tanong, iinom ng isang bote.”

“Sige deal! Kayo naman ang magpaikot.”

At muling umikot ang bote gawa ni Baron.

Tumapat ito kay Peabo.

“Hako na magtatanong. Hik! Truth o consequensh?”

“Consequence.”

“Hang daya! Shige maghalikan kayo ni Baron. Hik!”

“Ay puta? Bakit ako damay d’yan?”, angal ni Baron.

“Truth na lang pala.”, palit ni Peabo sa una niyang pili.

“Akala mo huh? Peabo, bakit hindi mo sinasagot ang mga message ko sa iyo?”

“Nasa boot camp nga ako. Military training. Bawal ang lahat, computer, cellphone, babae. Kaya wala rin akong babae kung itatanong mo.”

“Gaano ba kasi katagal ang training na iyon at natiis mo akong hindi kamustahin tapos binlock mo pa ako.”

Napansin ni Peabo na namumugto na ang mga mata ni Stella hanggang sa bumagsak na nga ito sa mga pisngi niya.

Napansin din niya na dumiretso ang pagsasalita nito. Napagtanto niya na nagpapanggap lang itong lasing.

Ngunit, nagpanggap lang din siya na hindi niya nabatid ang pag-arte ni Stella. Sa halip ay sinita na lang niya si Stella.

“Nakadalawang tanong ka na Stella…”

“Shige, hihinum ako ng ishang bote.”

“Hindi, ako na ang iinom para sa iyo at sasagutin ko na rin ang tanong mo.”

Tumungga ng isang bote si Peabo, nang maubos ay bumalik siya sa tanong ni Stella upang sagutin ito.

“Si tatay mo ang nag-block sa akin. Kaya hindi mo na ako makita sa FB.”

“Huh? Shi tatay? Paanong?”

“Nag message ako sa iyo. Hanggang sa kausapin ako ng tatay mo na kung pwede tigilan na kita. Sinabi ko sa kaniya na malinis ang hangarin ko sa iyo hanggang sa hindi ko na mahagilap ang pangalan mo sa FB. Tinanong ko naman itong si Baron ngunit lagi niyang sinasabi na bihira daw kayo magkita. Iyon pala, malalaman ko ngayon na kayo na pala. Akala ko mahal mo ako.”

Humagulgol si Stella.

Nataranta si Baron. Tumayo siya upang patahanin si Stella at magpaliwanag sa tinuran ni Peabo.

“I’m sorry, Stella. Sobrang mahal lang kita kaya ko nagawa ito.”

Buong lakas na sinampal ni Stella si Baron.

Pakkk!

“Alam mong mahal ko si Peabo, Baron. Sa iyo ko kinukwento ang lahat. Akala ko matalik kitang kaibigan.”

“Kaya ko nga napiling sabihin sa iyo ang pagdating ni Kuya Peabo dahil buong akala ko’y nakalimutan mo ang pagmamahal mo sa kaniya. Hindi ba sinagot mo ako dahil ako na ang mahal mo?”

“Malinaw na rin sa akin ang lahat. Sinabi mo sa akin na nakalimutan na ako ni Peabo. Umiiyak pa ako sa balikat mo, yun pala ikaw ang dahilan ng aking pighati. Minahal kita, Baron. Pero pinaglaruan mo kami ni Peabo.”

Sumabat si Peabo.

“Ano pa nga ba magagawa natin? Congrats sa inyo, Baron at Stella. May you live happily ever after. Tapos na ito, akyat na ako sa taas.”

“Ano? Ganoon na lang, Peabo? Ni minsan ba naipaglaban mo ako? O kantot lang ang habol mo sa akin?”

“Shit! Ano ito? Kuya, ano itong sinasabi ni Stella?”

“Ano sa tingin mo, Baron? Naging kami muna ni Stella bago kayo. At oo, may nangyari sa amin. Ako ang nakadonselya sa kaniya. Pero wala na iyon, ang mahalaga kayo na. At hangad ko ang kaligayahan niyo.”

Umakyat na si Peabo. Hindi na niya nagawa pang lingunan si Stella na patuloy lang sa pagtangis at lagi lang sinasambit ang kaniyang pangalan.

“Peabo! Peaboo!… huhuhu!”

Nang astang aakyat din si Stella upang sundan si Peabo. Humarang ng yakap si Baron sa kaniya.

“Kalimutan mo na si Kuya, Stella. Ako na ang mahal mo, hindi ba? Hindi mo ba batid na parang wala lang sa kaniya nang malaman niya na nobyo mo na ako?”

“Bitiwan mo ‘ko! Umm!”

Pak!

Saway ni Stella sa akap ni Baron sabay sampal nito.

“Kasalanan mo ito, Baron. Hindi pala lahat ng pinakita mong kabutihan at malasakit sa akin ay totoo. Sobrang sakit ng ginawa mo sa akin.”

“Sorry na talaga, Stella. Lahat gagawin ko upang mapatawad mo ko.”

Tinulak ni Stella palayo si Baron at bumulyaw.

“Go to hell!”

Sabay karipas ng takbo palabas ng pintuan sabay balibag sa pinto.

Blaagg!

“S-stella!~ huuk! Hwuuk!”

Hahabulin na niya sana si Stella nang makaramdam siya nang pagduwal. Imbis na sundan si Stella palabas, nagtungo muna siya ng banyo upang doon ituloy ang kaniyang pagsusuka.

Lingid sa kaalaman ni Baron, habang patuloy lang ang kaniyang pagsusuka, muling bumukas ang pinto nang dahan-dahan at sinara nang ito’y makapasok… si Stella pala na nagbalik at dumiretso nang panhik.

Hinanap ni Stella ang silid ni Peabo at nang makita na may nakaawang na pinto, sinilip niya ito.

May sarili rin kasing banyo ang kwartong ginagamit ni Peabo. Sa banyo rin niya nasumpungan si Peabo na nakatukod pa ang kamay sa pader habang umiihi ito. Lihim na natawa si Stella dahil hindi na tumatama ang lagaslas ng ihi nito sa inidoro.

Tumuloy na si Stella sa loob nang dahan-dahan na tinanggal pa ang sandalyas niya upang hindi marinig ang yabag nito sa sahig na gawa sa kahoy.

Ngunit hindi lang sandalyas ang hinubad niya. Maging ang bestida niya, iniangat na rin niya hanggang bra lang ang naiwan sa kaniya dahil wala naman na itong suot na panty.

Saka siya humiga sa kama at nagtalukbong ng kumot.

Samantala, matapos ang pagsusuka ni Baron ay sumunod naman umiihi ito dahil hindi na nito mapigilan pa ang pantog kahit habol na habol na siya kay Stella na sa pagkakaalam niya ay lumabas na ng bahay nila.

“Sana maabutan pa kita, Stella. Huwag mo sanang bilisan ang paglalakad.”, sa isip ni Baron na parang kausap ang nobya.

Nang matapos itong umihi ay agad na tumakbo palabas si Baron.

Huminto muna siya sa kalye at luminga linga kaliwa’t kanan, likod at harap kung nasaan si Stella dumaan. Hindi na rin niya mahagilap ang daan sa sobrang dilim.

Lulugo-lugong bumalik sa loob ng bahay si Baron. Kumunot ang kaniyang noo. Umupo siya sa sofa, nagmuni-muni…

“Sana maayos din namin ni Stella ito agad. Ayokong mawala siya sa buhay ko.”

Hanggang sa dinalaw na siya ng antok at doon na mismo sa mahabang sofa nakatulog.

~~~~~~~~~

Sa silid naman ni Peabo…

“Hay, nauwi lang pala sa wala ang pag-uwi ko dito. Gusto ko pa naman sanang sabihin sa kaniya na isasama ko na siya sa Tate. Handa na sana akong pakasalan siya.”

Pinatay niya ang ilaw ng banyo kasunod na rin ng ilaw sa kuwarto saka siya tumungo sa kama at humiga. Napansin niyang may katabi siyang nakataklob ng kumot.

“Baron, doon ka na sa kama mo. Bukas na lang tayo mag-usap. Matatanggap ko rin siguro na kayo na talaga ni Stella. Ingatan mo siya, dahil sobrang mahal ko talaga ang babaeng iyon.”

“Talaga mahal mo ako? As in sobra?”

Nagimbal nang husto si Peabo. Nalaglag pa siya sa kama dala nang gulat nito kay Stella na tila nawala ang antok nito at tama ng alak.

“Anak ka ng sinumpang kapre! Hahh!”

Nagmadaling binuksan ni Peabo ang switch ng ilaw na nasa tabi ng pintuan. Nang ito’y mabuksan, nakita niya si Stella na bumangon at nakaupo ito suot lang ang bra niya.

Napalunok si Peabo sa magandang tanawin. Nauudyok man ay hindi nito pinahalata ang pagkasabik sa dating kasintahan.

Matapos matigilan, agad siyang nagtanong.

“Anong ginagawa mo dito? Baka mahuli tayo ng boyfriend mong si Baron.”

“Babawiin ko sana ang panty na kinuha mo sa akin.”

“B-babaawiin?”, utal na sambit ni Peabo habang nakasandal ito sa pintuan ng silid.

Tumayo na si Stella mula sa kama. Ngayon ay tanaw na tanaw na ang hubad na ibaba ni Stella. Kitang-kita niya ang ahit nitong puke na nakadungaw pa ang tinggil nito kahit nakapikit pa ang mga labi nito.

“Do you like what you see?”, malanding akit ni Stella.

Humakbang pa nang bahagya si Stella habang tinutungkab ang kalawit ng kaniyang bra sa likod nito.

At doon na humain sa mga mata ni Peabo ang mabibilog at malilintog na mga suso ni Stella.

Hindi man aminin ni Peabo ay manghang mangha siya sa hubo’t hubad na katawan ni Stella. Malaki na ang pinagbago nito magbuhat nang iwan niya ito tatlong taon na ang nakakalipas. Mas lalo pang gumanda si Stella sa kaniyang paningin na dating kalaro niya lang at kaasaran.

Pero nilabanan pa rin niya ang pagnanasa.

“Magbihis ka nga, Stella. Alam mong hindi na tayo pwede dahil nobya ka na ni Baron.”

“Hindi mo na ba ako mahal? Kasasabi mo lang na mahal mo ko kanina at sabik na sabik ka sa pag-uwi mo para lang makita akong muli.”

“Malaki na ang pinagbago mo, pinagbago natin. Kaya kalimutan na natin ang isa’t-isa.”

Humahakbang lang si Stella papalapit kay Peabo habang nag-uusap sila.

Nang isang dangkal na ang agwat nila, pilit na inaabot ni Stella ang mga labi ni Peabo.

Subali’t tumingkayad si Peabo na para bang umiiwas sa mahalinang ganda ni Stella. At ang mga braso niya’y tila nakadikit na sa sinasandalang pintuan. Kahit pa abot-kamay na niya ang langit sa piling sana ni Stella.

Gayunpaman, hindi nagpadaig si Stella sa pagpipigil ni Peabo bagkus ay nagbanta pa ito.

“Ang arte mo pala. Kung ayaw mo, sisigaw ako ng rape… R–!”

Tinakpan ni Peabo ang bibig ni Stella.

Hinawakan naman ng dalawang kamay ni Stella ang kamay ni Peabo na siyang tumakip sa kaniyang bibig.

Inalis niya iyon ngunit hindi nito nilayo. Bagkus ay isinubo pa ni Stella ang hintututo ni Peabo habang pinagmamasdan niya ang mga mata nito.

Nang iluwa ni Stella ang daliri ni Peabo, nagwika siya.

“Mahal pa rin kita. Sobrang dinamdam ko ang pag-alis mo noon. At ngayong nalaman kong hindi mo pala ako nakalimutan at mahal mo pa rin ako, itanan mo na ako kahit saan. Sasama ako sa’yo.”

“Paano si Baron?”

“He can go to hell, for all I care. Hmmpf!”

Agad na sinunggaban ng yakap at halik ni Stella si Peabo.

Hindi na rin nakapagpigil si Peabo na tumugon na rin sa halik ni Stella. Hindi na nito maitago pa ang pagkasabik at bugso ng kaniyang damdamin para sa babaeng sinisinta. Kaya kinapitan na rin niya ang batok ni Stella habang nagpapalitan ng mga laway ang kanilang mga bibig.

Lalo pang tumindi ang init na nadarama ni Peabo dala ng laplapan nila. Bigla niyang isinandal sa pinto si Stella hawak ang mga kamay nito pataas. Pinasadahan ni Peabo ng dila niya ang maputing kili-kili ni Stella.

“Ay hihihi! Huwag d’yan Peabo. Nahihiya na ako sa amoy ko.”

“Anong amoy? Ambango mo nga ‘eh! Sarap mong simsimin at himurin.”

“Himurin mo lang ako kung talagang masarap ako.”

Matapos himurin ang magkabilang kili-kili ni Stella. Agad naman nito pinupog ng halik ang leeg at dibdib nito hanggang supsupin at dilaan na nito ang mga suso ni Stella.

“Ahh! Shhiit! Peaboohh!”

Gumapang pababa ang mga labi ni Peabo hanggang sa napaluhod siya at dumapo na ang kaniyang mga labi sa puke ni Stella.

“Stella, ang sarap ng puke mo!”

“Ang panghi na ng puke ko, Peabo. Amoy bagoong na iyan!”

“Na-miss ko na nga kumain ng bagoong. Tapos isasawsaw ko ang talong ko. Paborito ko kasi ang pritong talong na may bagoong.”

“Ahh! Inaasar mo ba ako, Peabo? Dalhin mo na nga ako sa banyo, para makapaghugas muna ng pekpek.”

Tumalima si Peabo at binuhat nga niya ang kahubaran ni Stella. Ibinaba ni Peabo ang boxer niya at doon umalagwa ang naghuhumindig niyang tarugo. Agad itong hinawakan ni Stella sabay himas habang siil siil niya ang mga labi ni Peabo.

Binuksan ni Peabo ang shower at doo’y kapwa silang nabuhusan ng tubig nito.

Kumuha si Peabo ng sabon na nasa scrubber at agad niya itong hinilod sa katawan ni Stella. Hiningi rin ni Stella ang sabon upang siya naman ang humilod sa katawan ni Peabo.

Kahit malamig ang lagaslas ng tubig sa shower ay hindi nila nararamdaman sa sobrang tindi ng init ng mga katawan nila bunsod ng ininom nila ang alak pati na rin ang libog na lumukob sa kanilang katawan.

Hindi na nagpatumpik tumpik pa si Stella, siya na ang nagpasok ng titi ni Peabo mismo sa kaniyang puke. Hindi man batid ni Peabo ngunit basang basa na ang kepyas ni Stella dala nang labis na kalibugan nito.

“Alam mo bang paborito kong lugar ang banyo? Dito ko kasi nakikita ang katotohanan.”

“Anong katotohanan naman?”

“Dito mo nagagawang maghubad, dito mo nagagawang kumanta, dito mo nagagawang tumae, umihi at magkalat. Lahat ng baho mo, dito mo binabaon.”

“Mukhang malalim iyang sinasabi mo ‘ah?”

“Tama naman ‘di ba? Lahat tayo nagpapakadisente, nagsusuot ng magagarang damit para lang magpasikat, ngunit banyo lang ang nakakaalam ng totoong pagkatao natin. Dito tayo nagiging tao sa totoo lang.”

Hindi man maunawaan ni Peabo ang nais na ipahayag ni Stella ay sa maliit na bagay nauunawaan niya ang ibig tukuyin ni Stella. O kung iyon nga ba ang ibig niyang tukuyin.

“Mahal kita. Patawarin mo ako kung sa pananahimik ko, nagkaroon ka na ng kalituhan sa nararamdaman mo para sa akin. Sinabi sa akin ni Baron na sobra raw ang galit mo sa akin. Kaya hindi ko na nagawang magpaliwanag hanggang mapagpasyahan ko na lang makipagkita ngayon sa’yo.”

“Marami nang nangyari sa akin kaya alam ko, pati sa’yo marami na rin. Kaya dito na lang natin sa banyong ito ibaon ang lahat sa limot. Magsimula ulit tayo, Peabo.”

Lalong sinagad ni Peabo ng baon ang burat niya sa loob ng kipay ni Stella. Napasinghap at napaliyad si Stella sa ginawang pag-ulos sa kaniya ni Peabo.

“Ahhh! Ahhh! Ahhh!”

“Ohhh! Stellaahh!”

“Peaboohh!”

Hindi pa nasiyahan si Peabo, iniangat niya pa ang hita ni Stella. Lalong ngumanga ang hiwa ng dalaga habang patuloy na binabarurot ni Peabo ito ng kantot.

Nang muling makita ni Stella ang mukha ni Peabo ay hinaplos niya ang pisngi nito sabay muling siil sa labi.

“I love youuu, Peaboohh!”

“I love you too, Stellaahh!”

“Ohhhh!”

“Hmmm!”

“Ahhhh!”

“Arghhh!”

Doon na nga sa loob ni Stella ipinutok ni Peabo ang kaniyang mga punla. At nagbigay ito ng init sa pakiramdam ni Stella.

“Shit! Peabo! Parang gusto ko ulit ng mainit mong tamod sa loob ng aking puday!”

“Tapusin na natin maligo tapos ituloy na lang natin sa kama.”

“Dapat lang, Peabo! Pupunuin mo ang lahat ng puwang na nawala sa atin. Kailangan nating makarami.”

“Sana sapat na ako, Stella?”

“Oo naman, Peabo. May malaking puwang pa rin sa puso ko at laan lang ito para sa iyo.”

Chapter Three – Ang Panty Ni Stella

Balik-Tanaw

Bakasyunista mula sa America si Peabo at mga bata pa sila ni Stella nang sila ay unang magkita’t magkakilala. Nakatira at nangungupahan pa noon sina Stella at ang kaniyang mga magulang sa tahanan nina Baron.

“Ang gwapo naman nitong pamangkin mo, Biring. Inglisero ba ito?”, bati ni Naty kay Peabo.

“Kausapin mo ng tagalog iyan, Naty.”, wika ni Biring.

“Say hello to Tita Naty, Peabo.”, sabi naman ng nanay ni Peabo na si Pam, ang nakatatandang kapatid ni Virginia o Biring.

Sumubsob lang ang batang si Peabo sa tiyan ng kaniyang ina.

“Mahiyain pala itong anak mo, Pam.”

“Naninibago lang iyan. Masasanay din iyan kapag nakita si Baron.”, tugon ni Pam.

“Si Marlon pala, Biring? Baka nakakasikip na kami dito. Marami namang paupahan dito.”, tanong ni Pam.

“Ate Pam, kakasakay lang ulit niya sa barko. Doon na lang kayo sa kwarto ni Baron. Sa akin na muna matutulog si Baron.”

Maya-maya pa’y dumating ang dalawang batang sina Stella at Baron na humahangos at pawis na pawis.

“Hahaha! Hindi mo ko naabutan, Baron. Nauna ako dito sa bahay. Nge nge!”, asar ni Stella.

“Ano ba kayo? Ambabaho niyo na’t amoy-araw na kayo. Stella, maligo ka na.”

“Maganda rin pala ang anak mo, Naty.”, bati ni Pam kay Stella.

“Oo naman, kinukuha ngang Reina Elena sa gaganaping santacruzan sa linggo. Ano kaya kung si Peabo mo ang gawin nating consorte?”

“Ay sige. Para may remembrance naman sila. Ako na lang ang bahala sa susuotin ng dalawa.”

Lumingon si Peabo kay Stella na nakatingin din sa kaniya. Ngumiti si Stella kay Peabo kaya napangiti na rin si Peabo at muling napasubsob sa tiyan ni Pam.

“Uy! Kinikilig ang anak ko kay Stella.”, biro ni Pam sa anak.

“Eh? Akala ko, ako na ang consorte?”, maktol ni Baron.

“Anak, pagbigyan mo na ang pinsan mo. Sa susunod ka na lang o kaya kausapin ko ang Reina Emperatriz para gawin ka niyang consorte.”, ani Biring.

“Ayoko. Gusto ko kay Stella.”, muling maktol ni Baron sabay krus sa kaniyang mga bisig.

At sumapit ang Santacruzan.

“Tama ka na gawing consorte si Peabo. Ang daming nahuhumaling sa kanila.”

“Maganda naman kasi silang tignan lalo na sa gown ng anak ko. Salamat, Pam.”

“Ano ka ba? Salamat sa iyo. Nakaranas ang anak ko na magprusisyon bago kami bumalik ng America.”

Kinausap ni Stella si Peabo matapos marinig ang tinuran ni Pam.

“Ay bakit? Babalik pala kayo ng America, Peabo?”

“Bakasyon lang talaga kami rito, Stella. Doon kasi nagtatrabaho si Mommy.”

Umangkla si Stella sa braso ni Peabo sabay sandal sa balikat nito.

“Basta balikan mo ako, Peabo. Lalo ngayon, kasal na tayo.”

“Huh? Kasal?”

Nagtawanan ang mga ina nila.

“Ahahaha! Prusisyon lang ito, feeling nila, Naty, kasal na sila.”

“Mga bata talaga! Ganyan din ako sa unang crush ko.”, wika ni Naty.

Samantala, panay ang linga ni Baron sa kinaroroonan nina Estella at Peabo. Consorte naman siya ng Reina Emperatriz.

“Ang panget ng timing ni Peabo. Ako sana ang consorte ni Stella. Kainis talaga!”, maktol ni Baron.

Lumipas ang ilan pang taon. Muling nagbakasyon si Peabo kasama ang inang si Pam.

Naglaro sila ng tug of war sa beach.

Si Peabo kasama ang ilan pang mga kalaro nila na katunggali si Baron kasama naman ang mga inimbitahang kaklase nila ni Stella.

Tagisan sila ng lakas. Kung kanino papanig ang isang pulang trianggulong banderitas na nasa pagitan ng matabang lubid habang hawak naman ng dalawang panig ang magkabilang dulo ng tali.

Hanggang sa pumagitna si Stella suot ang kaniyang two piece bikini.

“Kung sino manalo sa iyo, Peabo at Baron. Magiging boyfriend ko.”

Pinalitan nito ang trianggulong banderitas ng pinaghubaran nitong panty na pula. Sinampay niya ito sa gitna sabay sinipitan.

Lalong nawindang ang dalawa pati na rin ang mga kaklase’t kababata nila.

“Galingan natin, Peabo. Ikaw dapat ang manalo.”

“Papayag ka ba, Baron, na ipaubaya na lang si Stella sa kamay ng banyaga? Huwag kang palulupig, ‘tol!”

Hatak dito, hatak doon. Walang gustong magpadaig.

Hanggang sa humina na ang kampo nina Baron at tuluyan nasilang nahila nina Peabo. Sumubsob pa at kumain ng buhangin si Baron matapos nito dumausdos at madapa.

Inis na inis si Baron na nagdabog sa buhangin.

Kinuha ni Peabo ang panty ni Stella mula sa lubid at isinoli ito.

“Baliw ka talaga? Kung ano anong kapilyahan ang ginagawa mo.”

Kinuha naman ni Stella ang panty subali’t kaagad naman niyang ibinulsa sa Hawaiian long shorts ni Peabo.

“Sa’yo na iyan. Naniwala ka naman na boyfriend na kita?”

“Alam kong pilya ka kaya sanay na ako.”

“Iniinis ko lang si Baron. Hoy, Baron. Joke lang. Wala sa inyo ni Peabo ang tipo ko.”

“Hahaha! Nakakatawa, Stella.”, sarcastic na tawa ni Baron.

“Mga kababata ko kayo kaya hindi tayo mga talo. Kain na daw tayo sabi nina mama at Tita Biring.”

Pagkasabi’y agad na tumakbo si Stella sa cottage kung saan naghahanda na ng pagkain si Naty.

Nasumpungan ni Stella na magkausap at nagkukwentuhan sina Pam at Naty. Silang dalawa lang ang nasa cottage.

Hinanap nito ang amang si Pablo.

“Ma, nasaan si Papa?”

“Naku, anak. Nasa dagat siguro. Inaya mo na ba sila?”

“Opo. Talo si Baron. Hahaha!”

“Gan’un ba? Ayain mo na rin papa mo. Nasa dagat lang iyon.”

“Ihi lang muna ako.”, paalam ni Stella.

Nagtungo sa CR si Stella nang may marinig siyang ungol mula sa loob ng saradong cubicle.

Dala ng kuryosidad, dahan dahan niyang nilapitan ang naturang cubicle.

Eto ang narinig niya.

“Pablo, hapit na hapit talaga ang titi mo sa loob ng puke ko. Ang sarap mong bumayoohh!”

“Shhh! Huwag kang maingay, Virginia. Hahh! Hahh! Bilisan lang natin habang abala silang lahat. Ummh!”

Tila sumama ang pakiramdam ni Stella sa narinig. Hindi pa siya nakuntento, sinilip niya sa ilalim ang dalawa upang matiyak kung ito nga ang ama niya at ang nanay ni Baron. Kapwa nakaharap ang mga ito sa inidoro at nakatayong kinakantot nga ni Pablo ang nanay ni Baron. Nakumpirma niya ito dahil sa tattoo nito sa likod ng hita na may guhit ng Diablo.

Pakiramdam ni Stella nakatingin sa kaniya ang tattoo nitong Diablo at nakalabas pa ang dila nito.

Kaya hindi na nagawa pang umihi ni Stella at agad na umalis ng banyo.

Lumuluha siya dahil hindi niya matanggap ang pagtataksil ng ama sa kanila.

“Totoo pala ang tsismis. Hindi pala fake news. Hindi ko alam kung paano sasabihin ito kay mama. Siguradong masisira kaming lahat. Anong gagawin ko?”

Kaya nagpasya na lang siyang tumakbo patungong dagat upang doon ihinga ang sama ng loob.

“Aaaaahhhhh!”

Samantala, sa cottage naman. Napansin ni Naty ang pagtakbo ng anak patungo sa dagat.

“Pasaway talaga itong si Stella. Sinabi kong tawagin niya ang tatay niya. Ayun nagtampisaw sa dagat.”, inis ni Naty.

“Alam mo naman ang mga kabataan, sabik sa la mierda… O heto na pala sina Peabo at Baron. Kumain na kayo.”, ani Pam.

Kasunod ng pagdating ng mga barkada ni Peabo at Baron, nagpakita na rin si Biring sa kanila at nag-iisa lang ito.

Tinanong ito ni Naty.

“Nakita mo ba si Pablo, Biring?”

Nang makalapit si Biring sa cottage saka lamang itong sumagot.

“Ewan. Nag CR ako eh. Tinignan niyo na ba ang sasakyan?”

“Sige nga, pasuyo, Baron. Puntahan mo baka nga nandoon sa sasakyan.”

“Sige po, Tita Naty.”, talima ni Baron.

Hanggang dumating naman ang mga tropang pulis na kasamahan ni Pablo.

“Heto na pala ang butihing may bahay ni Sarge.”, bati ng isa kay Naty.

Kumaway naman ang isa kay Biring.

“Hi, Biring! Nandito ka rin pala.”

“Oy! Nand’yan na pala kayo. Tamang-tama, kumain na muna kayo.”, aya ni Biring.

“Talagang mapapakain ako na husto nito, handa mo ba lahat ito, Biring?”

“Hindi ‘no? Yung lechon galing kay Ate Pam. Sige kain lang kayo.”

Napapatingin si Naty kay Biring at pakiramdam niya mas malapit ang mga kasamahan ng asawa niya rito kaysa sa kaniya. Hindi niya maiwasang makaramdam ng selos dahil dito.

Doon naman dumating si Pablo at nagbiro sa mga kasamahan.

“Aba’t nauna pa kayo sa first ‘ah!”

“Oy! Kain na! Ikaw kasi kung saan saan ka pa pumupunta.”

“Sinilip ko lang ang sasakyan.”

Hindi nakawala kay Pablo sa kaniyang paningin ang panty na nakaipit sa bewang ng trunks ni Peabo.

Nilapitan ni Pablo si Peabo na noo’y sumasandok ng kanin sa kaldero.

At kinausap.

“Psst! Ano iyang panty na nasa bewang mo? Susuotin mo ba iyan? Bakla ka ba?”

Nasindak si Peabo sa tanong ni Pablo.

“Kay Stella po ito, bigay niya po sa akin sa pagkakapanalo ko po sa tug of war namin ni Baron.”

“Sabi na at pamilyar ang panty. Sige, mamaya maglaro tayo ng tug of war. Kayo laban sa amin.”

“Ay hindi na po. Kunin niyo na po ang panty ni Stella.”

Kinuha nga ni Pablo ang panty sabay bulsa sa kaniyang short sabay tapik sa balikat ni Peabo.

“Mag-aral muna kayo. Ang babata niyo pa para makipagrelasyon.”

“W-wala pong ganu’n, Mang Pablo. Magkakaibigan lang po kami.”

Pagkasabi at pagkakuha niy ng pagkain sa lamesa, agad na lumayo si Peabo sa kinatatakutang si Pablo.

“Mabuti naman, hijo! Nagkakaintindihan tayo.”

~~~~~~~~~

Lumipas pa ang ilang taon at umabot na sila sa hustong gulang.

One on one sina Peabo at Baron na naglalaro ng basketball.

“Atsoy ka, Baron. Parati kang balagoong sa akin.”

“Hindi naman ako mananalo sayo sa tangkad mong iyan.”

Naupo sila matapos maglaro at inutusan ni Peabo na bumili ng ice tubig si Baron. Pagkabalik ni Baron, saka sila umiinom ng ice tubig at kinumpisal ni Peabo ang intensyon nito para kay Stella.

“Gusto ko nang ligawan si Stella, Baron. Matagal mo na rin namang alam na gusto ko siya.”

“Huh? Hindi mo ba naaalala ang sinabi niya. Walang talo-talo sa atin. Lalo na ngayon, hindi na sa atin nakatira sina Stella. Magbuhat nang akusahan ni Aling Naty ang nanay ko na pinipindeho raw siya. Hindi naman ako naniniwala roon.”

“Bakit nagkaganoon? Samantalang dati, mag amiga pa sila ng mga Mommy natin?”

“Ewan ko kay Aling Naty. Sinabi pa niya na layuan ko na rin si Stella dahil ayaw na niyang magkaroon ng kaugnayan sa pamilya natin.”

“Saan ba ang bahay nila ngayon? Puntahan natin.”

“Huh? Makulit ka rin ano? Kuya Peabo.”

“Huwag mo na akong tawaging Kuya. Mas mukha pa akong bata sa’yo.”

“Ulol! Hahaha!”

Pinagbigyan nga ni Baron ang pagsamo ni Peabo. Kaya itinuro naman niya nang mapadaan sila sa tapat ng bahay ni Stella.

Isang araw, may pumukol ng bato sa bukas na bintana ni Stella. Pumasok iyon sa loob ng kwarto at nagkataong nandoon din si Stella. Pinulot niya ang bato na may nakabalot na papel.

Binuklat ito ni Stella.

Ang sabi sa nakasulat sa papel…

“Stella, si Peabo ito. Kung makakagawa ka ng paraan para makapagkita tayo, magkita tayo sa plaza, sa paborito nating kainan. Maghihintay ako mula tanghali hanggang alas singko ng hapon. Kapag hindi ka sumipot, ayos lang sa akin. Kinabukasan kasi n’un babalik na ako sa America at baka matatagalan pa bago ako makauwi rito. Sana sumipot ka, Stella. Gusto kong sulitin ang huling araw na ikaw lang ang kasama ko. I miss you so bad.”

Niyakap ni Stella ang sulat ni Peabo.

“Oh Peabo! Ganoon din ako sa’yo. Miss na miss na kita. Hintayin mo ako.”, bulong sa sarili.

~~~~~~~~~

Paalis na ng bahay si Peabo ng sitahin siya ni Baron.

“Hep! Hep! Insan, saan ang punta mo?”

“May aasikasuhin lang sa embassy. Bukas kasi flight ko na. Sama ka?”

“Ano naman ang gagawin ko d’un? May pupuntahan din ako. Bukas na lang, hatid na lang kita bukas sa airport.”

“Sige alis na muna ako, kapag natapos ko agad uwi rin agad ako.”

“Sige bye, Kuya Peabo!”

“Bwiset!”

At nagtungo na nga sa plaza si Peabo.

Habang si Baron naman ay agad na gumayak at lumabas ng bahay upang sadyain ang bahay nila Stella.

Nang makarating si Baron sa bahay ni Stella, natyempuhan niya si Naty na nagwawalis ng bakuran nila na nag-aalimpuyo ito sa galit habang malakas na tinatalakan ang asawa na nasa loob ng bahay.

“Tanginang buhay na ito. Kahit anong gawin kong linis ng bakuran natin, hindi mawala wala ang mga iniwan mong dumi rito.”

“Ano na namang klaseng parinig iyan. Puro ka pahapyaw! Tumbukin mo na ang ibig mong tumbukin!”

“Hayop ka, Pablo! Hindi na kita makuhang pagkatiwalaan pa. Gabi-gabi ka na lang parating umuuwi na lasing.”

“Eh paano ang bunganga mo panay ang dakdak! Sino namang gaganahang umuwi nang maaga. Saka naka-duty ako. Wala namang basehan ang paratang mo sa akin. Nakakahiya ka na sa mga kapitbahay.”

“Ikaw ang nakakahiya! Sa dami dami ng dudumihan mo, yung dati pa nating kasera ang napili mo.”

“Tangina naman! Paulit-ulit na lang iyan. Para kang sirang plaka!”

“O, nandito pala ang anak mo sa kasera mo. Anong ginagawa mo dito?”

Tinutukan pa ng walis tingting si Baron. Pinaramdam ni Naty na hindi siya welcome sa bahay nila.

Kabadong sumagot si Baron.

“N-nand’yan po ba si Stella? May sasabihin lang sana ako.”

“Sa tingin mo, ihaharap ko sa’yo si Stella na basta basta ka na lang pupunta rito? Sa isang banda, napanatag ako ngayong alam kong hindi ikaw ang kasama ni Stella nang umalis dito sa bahay.”

“Umalis pala?”

“Paulit-ulit? Umalis ka na rin, tanga! Baka kung ano pang magawa ko sa iyo.”

Lulugo-lugong umalis si Baron. Hindi nito maalis sa isip na sa mga sandaling ito, magkasama na sina Stella at Peabo.

Hindi nga siya nagkamali sapagkat nauna pa si Stella sa tagpuan nila nang dumating na si Peabo.

“Pumunta ka nga, Stella! Anong saya ko naman lalo ikaw pa ang nauna sa akin.”

Agad na yumakap si Stella kay Peabo.

“Masyado kasing late ang 5pm kaya inagahan ko para marami pa tayong oras na pagsasaluhan.”

“So, saan tayo? Kain muna tayo?”

“Kahit saan, basta kasama kita.”

“Kahit saan? Sure ka?”

“Anong lugar ba ang nasa isip mo?”

“Wala! Hehehe!”

“I don’t mind. Girlfriend mo naman ako ‘eh!”

Nagulat si Peabo sa sinabi ni Stella.

“Huh? Girlfriend? Since when?”

“Since nanalo kayo sa tug of war laban kay Baron.”

“Did you really mean it?”

Pagkatanong ni Peabo ay halik sa kaniyang pisngi ang naging tugon ni Stella.

“Sabi mo sa sulat, susulitin natin ang araw na ito na tayong dalawa lang ang magkasama. Kaya tara na kung saan mo ako ibig dalhin.”

At nagpunta na nga sila sa motel. Nasa edad beinte-uno na si Peabo noon habang disinueve naman si Stella kaya hindi rin sila nahirapang makapasok sa motel. Unang salta nila iyon.

Walang sinayang na pagkakataon ang dalawa. Pagkapasok nila sa kwarto at pagkasara, agad nilang nilantakan ang mga labi ng bawat isa.

“Hmmpf! Slurps! Haammm!”

“Tsups! Hmmm! I love you, Peabo.”

“I love you, too. Ohh! Stella, hindi mo alam kung paano mo ako pinasaya ngunit hindi ko rin mapigilan ang malungkot.”

“Hmmm! Bakit Peabo? Ahhmm!

“Bukas kasi aalis na ako patungong America.”

“Hmm! Ahhh! Babalik ka naman agad, hindi ba?”

“Siyempre babalik ako. Babalikan kita, Stella. Ahhh!”

“Then shut up and fuck me! Ohhh!”

“Don’t mind if I’m going to.”

Agad nilang hinubad ang lahat ng damit hanggang sa wala nang matira.

Kinatang ni Peabo ang ilalim ng tuhod at likod ni Stella saka nito binuhat na hinatid at dahan-dahang inihiga sa kama.

Saglit silang natigilan nang muling magtama ang kanilang mga paningin.

“Ang ganda mo talaga, Stella.”

“Peabo, simula pa lang nang makita kita. Alam kong mahal na kita. Inakala ko pa nga na kasal na ang prusisyon natin.”

“Talaga? Pero ngayon, nasa hustong edad na tayo para totohanin na natin ang kasal.”

“Tapusin na muna natin ang pag-aaral natin.”

“Sige, love.”

Hindi pa rin makalimutan ni Stella kung paano kinakantot ng ama niya ang dati nilang kaserang si Biring. Magbuhat kasi nang matunghayan niya iyon, hindi na mawaglit sa isip niya na masubukang makantot din nang gan’un. Kaya walang pakakawalang pagkakataon si Stella lalo’t kapiling niya ngayon ang lalakeng pinakaaasam niya.

“Ohh! Sa ngayon, Peabo. Angkinin mo ngayon ang mura kong katawan.”

“Oo nga ‘eh! Nagmumura na nga ang mga suso mong napakalaki.”

“Talaga? Maganda ba?”

“Oo, pati ang utong mo, pinkish.”

Sabay dutdot ni Peabo sa mga utong ni Stella.

“Dilaan mo, Peabo. Virgin ka pa ba?”

“Huh? Bakit mo natanong?”

“Halata ‘eh!”

“Bakit ikaw?”

“Hindi na! Nakakahiya na sa edad natin na hanggang ngayon, mga virgin pa tayo.”

“Akala ko, conservative ka? Talaga bang hindi ka na virgin?”

“Alamin mo!”

Tiniklop ni Stella ang mga hita. Gusto pa niyang pasabikin ang binata upang lalo siyang pwersahin nito.

Pilit naman ibinubuka ni Peabo ang mga tuhod ni Stella. Hinatak pa niya ang mga paa ni Stella kaya halos mahila niya ito palabas ng kama.

At nang mapunta na sa gilid ng ibabang kama ang balakang ni Stella. Doon na niya natanaw ang malagong bulbol nito sa kepyas ng dalaga.

“Ang dami mo palang bulbol, Stella. Sana pagbalik ko, ahit na ito.”

“Bakit ikaw, Peabo? Dami mo ring bulbol sa uten mo. Pati nga dibdib at hita mo balot na balot ng balahibo.”

Nang mapagmasdan ni Stella ang naninigas na ari ni Peabo. Hindi niya inakala na siya pala ang masasabik sa burat ng binata dahil sa haba, taba at galit na galit nitong mga ugat.

“Ayaw mo ba sa nakikita mo ngayon, Peabo?”

“Hindi nga ako nagsasawang titigan ito. Lalong tumitigas itong titi ko na para bang gusto na niyang pumasok sa puke mo.”

“Halata naman sa uten mo, Peabo. Kaso gusto kong kainin mo muna ang puke ko.”

“Hindi ako sanay sa ganitong usapan. Malapit na akong maniwala na hindi ka na virgin. Sino bang nagturo sa iyo?”

“Siyempre sa mga matatanda.”

“Fuck! Pumatol ka sa dirty old man?”

“Gago! Alam kong hinuhuli mo lang ako. Dilaan mo na please, Peabo!”

Lumuhod sa sahig si Peabo saka niya pinapak ang namamasang hiyas ni Stella.

“Ahhmm! Naglalaway na itong puke mo, Stella.”

“Ahh! Ang sarap! Peabooh! Ipasok mo na!”

“Ang alin? Ito?”, dinutdot naman ni Peabo ang tinggil ni Stella.”

“Hindi mo talaga alam ang gagawin, ano virgin boy?”

“Oo, Stella. Virgin pa ako at ikaw ang una kong girlfriend. Wala akong ibang gusto kung hindi ikaw lang. Kaya hanggang ngayon, virgin pa ako.”

Magkahalong hiya at kilig ang naramdaman ni Stella. Hiya dahil nagsinungaling siya kay Peabo na hindi na siya virgin at kilig naman dahil dama niya ang sinseridad sa mga tinuran ni Peabo.

“Kaya nga mahal na mahal kita, Peabo. Ahh!”

Fininger ni Stella ang sarili niyang tinggil upang doon niya ituro kay Peabo kung saan niya ipapasok ang naghuhumindig niyang alaga.

“Peabo, titi mo ang gusto kong pumasok sa loob ng puke ko. Titi mo lang, wala nang iba.”

Sinakal ni Peabo ang titi niya at itinutok sa bukana ni Stella. Napakislot ang hiwa niya nang tumama ang burat ni Peabo sa kaniyang kuntil. Napangiwi siya at napakagat sa labi nang inuulos na ni Peabo ang dulo ng burat niya sa pekpek ni Stella.

Pinipigilan ni Stella ang mahiyaw dala ng hapdi sa kaniyang buka. Parang dinidiin ng bato ang puke niya na pilit nitong binibiyak.

“Hindi ko maipasok, Stella. Anong gagawin ko?”

“Hhrgm! P-pi-plitin mo, Peabo!”

“Dumudugo ‘ata! Lumalabas ang dugo sa puke mo, Stella.”

“May regla kasi ako, ipasok mo lang. Ruuyy! Shuup!”

Parang humihigop ng mainit na sabaw na napaso ang halinghing ni Stella.

Bagaman nasasaktan ay tinitiis nito ang kirot. Napakagat pa siya sa unan sa tindi ng sakit na hindi na niya mapigilan pa ang pagtulo ng mga luha sa kaniyang mata.

Patuloy lang ang pagdikdik ng burat ni Peabo, hanggang pumasok na ang ulo. Sumunod na ulos ay nangalahati na hanggang sa halos ang buong ari nito ay nasa loob na ng bilat ni Stella.

Umatungal si Peabo sa nasaksihang pagdurugo ng puke ni Stella lalo nang makita rin niyang balot na balot din ng dugo ang kaniyang titi.

“Stella! Ang daming dugo. Anong gagawin ko? Dadalhin na ba kita sa ospital?”

“Sira! Normal lang siguro yan sa virgin na katulad ko.”

“Talaga? Ang buong akala ko’y wasak ka na.”

“Grabe naman sa wasak?”

“Anong pakiramdam mo, Stella?”

“Sobrang sakit. Iniisip ko kung masarap nga ba itong sex dahil gan’on daw ang sabi ni Aling Biring sa tatay ko.”

“Anong sabi mo?”

Iniba ni Stella ang naunang pahayag.

“Wala! Ang sabi ko, hindi naman pala masarap ang sex.”

Muling inulos ni Peabo ang burat sa madugong bilat ni Stella. Dahan-dahan niya muna itong hinagod ang ari sa loob ni Stella. Pasok, labas, pasok, labas, hanggang dumadali na ang paghagod ng titi niya sa butas ni Stella.

At ang dating kirot ay napanaw na ng sarap sa bawat paghagod at bayo ni Peabo sa kaniya.

“Ahhh! Basta ako Stella, nasasarapan na ako. Hapit na hapit ang titi ko sa makipot mong puke, Stellaahh!”

Ganoon na rin ang naramdaman ni Stella, nasisiyahan na rin siya sa sarap ng pagkantot ni Peabo.

“Oohh! Oo nga, Peabo. Wala na ang hapdi, puro sarap na saka ramdam na ramdam ko ang burat mo sa loob ng puke ko.”

Kapwa nanginginig ang mga katawan nila at nanggigitata na sa dami ng pawis.

“May puting lumalabas sa puke mo, Stella. Puting dugo ba iyan?”

“Ewan ko, Peabo. May sumirit sa loob ko at ang sarap n’un. Kaso parang gusto ko pa ng kantot mo.”

“May tamod din pala kayo, gaya sa amin. Gan’un kasi lumalabas sa akin kapag nagdyadyakol ako.”

“Pareho tayo, Peabo. Nagfi-finger din ako. Kaso hindi ako umabot sa punto na ibabaon ko ang daliri ko sa loob dahil masakit nga.”

Patuloy lang sa pagbayo ni Peabo. Pabilis ng pabilis…

“Ohhh! Ang sarap nito, Stella. Gusto ko nang labasan.”

Biglang naalala ni Stella ang natutunan sa sex education.

“Peabo, iputok mo sa labas, huwag sa loob. Baka mabuntis ako.”

“Saan ko ito ipuputok?”

“Kahit saan basta huwag sa loob.”

Lalo pang hinagod nang todo ni Peabo ang titi niya sa loob ng puke ni Stella. Umaabot na ito sa sukdulan ni Stella.

“Peaabbbboooohhhh!”

“Steeelllaaaaahhhhh!”

“Ooooohhhhhhh!”

“Aaaaahhhhhhh!”

Hinugot ni Peabo ang burat mula sa loob ng pekpek ni Stella. Sakal sakal niya itong nilabas at ito’y pinuntirya niya sa mukha ni Stella.

Parang sinindihang kwitis ang pagpulandit niya sa kaniyang tamod. Sunod-sunod ang labas nito at umabot ang talsik nito sa noo, ilong, pisngi at sumakto pa ang salo nito sa bunganga habang nakanganga si Stella.

“Pweeh! Yuck! Kadiri ka, Peabo!”, dura ni Stella sa nalulong tamod.

“Bakit naman kadiri ‘eh sa akin naman galing.”

“Ang gara kasi ng lasa saka ang lansa.”

Hinatak ni Stella ang kumot at kaagad na pinunasan ang mga tamod na dumapo sa mukha niya.

“Salamat pala Stella, kahit sa huling sandali nagkita tayo at may pabaon ka pang ala-ala sa akin.”

“Ako nga ang binaunan mo ng burat mo sa pekpek ko.”

“Ang sarap pala n’un, love.”

“Kaya nga ‘eh! Kaya huwag mong tagalan ang pagbabalik mo baka kung kanino ako humanap ng sarap… love!”

“Alam ko, maghihintay ka. I love you. Ano isa pa? Tapos gawa tayo video para may remembrance ako sa’yo.”

“Ayoko! Manigas ka! Maliligo lang ako.”

Agad na tumayo si Stella at kumaripas ng takbo patungong banyo sabay sara ng pinto.

“Teka! Sama ako!”, sunod ni Peabo.

Chapter Four – Cheat Chat

Balik-Tanaw

“Pa, pwede ko bang mahiram ang laptop niyo?”

“Di ba mayroon ka naman?”

“Ano kasi, nasira na.”

“Anong sira n’un?”

“Ang tagal mag reboot. Hindi ko mabuksan yung file sa software. Luma na kasi ang desktop na iyon.”

“Sige bukas pagagawa natin.”

“Pa, malapit na kasi ang deadline ng project ko.”

“Sandali kukunin ko. Nasa sasakyan ko pa. Ililipat ko lang yung ibang file ko sa email ko. Highly classified at confidential ang kasong hinahawakan ko.”

“Promise, Pa! Gagawa lang ako ng project, wala nang iba.”

Biglang sumabat ang asawang si Naty.

“Pa confidential ka pa damuhong ka! Puro babae lang ang laman ng laptop na iyan.”

“Heto na naman ang nanay mong praning. Kapag ako nainis, basagin ko sa harap mo ang laptop na iyan.”

“E ‘di basagin mo! Sino bang tinatakot mo?”

“Ang nanay mo talaga! Ang hilig mag-umpisa.”

“Ma, Pa, Tama na! Saka niyo na basagin ang laptop kapag tapos na ako sa project ko at napagawa niyo na ang akin.”

Buong araw ding ginamit ni Stella ang laptop sa paggawa ng project at pati na rin sa pagsilay niya sa profile account ni Peabo.

“Ang gwapo mo talaga, Peabo. Ilang araw pa lang ang nakakalipas ay sobrang miss na kita.”

Kinumusta niya ito at nag-type.

Stella: Love, kumusta ka na? I love you.

…

Ilang sandali pa…

Peabo: Ayos naman love. Lamig dito parang gusto ko ng kayakap. Pa hug nga!

Stella: Baka naman kung sino sino niyayakap mo jan.

Peabo: Walang papantay sa yakap ng true love.

Stella: Charot! Hmmm! Uwi ka na at hindi lang hug ko matitikman mo.

Peabo: Oh! Shit! Ngayon palang gusto ko nang umuwi kaso babalik na ako ulit sa pag-aaral.

Stella: That’s good. Para din yan sa future natin.

Peabo: Yep! Para sa future.

Stella: Paano? Log out na ako love. I love you.

Peabo: I love you too.

Bumalik ulit siya sa project na ginagawa niya hanggang matapos niya ito at sinave sa USB.

At doon na sinoli ni Stella ang laptop sa ama.

Nang si Pablo na ang gagamit. Biglang nag-pop-up ang notification mula kay Peabo.

“Peabo? Ikaw pala ang bf ng anak ko?”, gulat na sambit ni Pablo.

Binasa niya ang notification.

Peabo: Good evening dito. Anong oras na jan love?

Nag-type si Pablo gamit ang account ng anak.

Stella: tatay ito ni Stella. Anong love ang sinasabi mo? Kayo na ba ng anak ko?

Peabo: Sir, sorry po sa abala. Kinukumusta ko lang po si Stella.

Stella: Hindi mo sinasagot ang tanong ko. Boyfriend ka ba ng anak ko?

…

Stella: Kung hindi ka sasagot, mabuti pa huwag na kayong mag usap.

Peabo: Opo. Girlfriend ko po si Stella. Sana po huwag na kayong magagalit. Malinis po ang hangarin ko para sa anak niyo.

Stella: Hanggang maaga pa, putulin niyo na ang ugnayan niyo. Sukdulan ang galit ni Natividad kay Virginia. Tita mo siya kaya magkakaroon kayo ng problema.

Peabo: Sir mawalang galang na ho pero wala naman sa amin ang tunay na problema. Labas na dapat kami sa issues niyo.

Stella: Tarantado ka! Sa oras na makita kita, may paglalagyan ka sa akin.

Peabo: Sana ho sa puso ni Stella niyo ako ilagay.

Hindi na nireplayan ni Pablo ang huling tinype ni Peabo.

Napangisi na lang siya at nagwika.

“Ang lakas ng loob ng gagong ito. Subukan mo ako ngayon…”

Pumunta sa account setting si Pablo at doon niya bin-lock si Peabo.

Lumipas ang ilang araw. May kumatok sa bahay ni Baron.

Tok! Tok! Tok!

Nasorpresa si Baron sa hindi inaasahang bisita nang ito’y kaniyang pagbuksan.

“Stella! Ano’ng~~”

Yumakap agad ito sa kaniya na tumatangis.

“Teka? Bakit ka umiiyak?”

“Si Peabo! Huhuhu!”

“Ano’ng nangyari kay Kuya?”

“Hindi na niya ako pinapansin.”

“Pwede ba iyon? Simula’t sapul magkababata na tayo kaya sigurado ako hindi niya nakakalimutan ang pinagsamahan natin.”

“May kinukwento ba siya sa iyo?”

“Tungkol saan?”

Nakakahalata na si Stella na wala siyang alam tungkol sa relasyon nila ni Peabo. Kaya sinubok niya kung hanggang saan ang alam ni Baron tungkol sa kanilang dalawa.

“About sa girlfriend niya?”

“Hindi ba friend kayo n’un sa FB?”

“Hindi ko makita ang profile niya. Mukha blocked niya na ako.”

“Sa anong dahilan naman kaya?”

“Ewan.”

Sinilip ni Baron ang kaniyang cellphone at hinanap ang profile ni Peabo sa FB.

“Active naman siya. May update pa nga ‘eh!”

May nakitang photo si Baron na may kaakbay na babae si Peabo at nakahalik pa ito sa kaniyang pisngi.

Kunwari’y nag-aalangan si Baron na ipakita ito kay Stella subali’t lalo lang nagpumilit si Stella kaya ipinakita rin niya ang naturang larawan.

Nagimbal si Stella nang makita niya ang larawan ni Peabo kaakbay ang babae.

“Mukhang nakalimutan na nga niya tayo, Stella.”, gatong ni Baron.

“Maliwanag na sa akin ang lahat. Ayaw na niyang malaman ko pa ang mga kabulastugang ginagawa niya sa America.”

“Teka tawagan natin si Kuya.”

“Hindi na kailangan, Baron. Alis na ako.”

Inawat ito ni Baron nang hawakan niya ang kamay ni Stella.

“Sandali lang muna. Bakit apektado ka?”

“Wala ka ba talagang alam? Mahal ko si Peabo, Baron.”

“Alam ko, kaya nga natatakot ako, Stella. Natatakot akong matalo ni Peabo sa puso mo dahil mahal din kita.”

“Hindi ko alam kung kaya kong tumbasan iyan, Baron. Isa pa, hindi tayo pwede dahil sa nangyari kay tatay at sa nanay mo.”

Biglang sumabat si Biring na kanina pa nakikinig sa usapan nila. Hindi nila ito napansin dahil nasa likod lang ito ng pintuan.

“Anong nangyari sa amin ni Pablo, Stella?”

Matapang na hinarap ni Stella ang tanong ni Biring.

“Nakita ko kayo sa banyo ni Papa noon sa beach. Sambit sambit niyo ang inyong mga pangalan. Matagal ko nang kinikimkim ang nalaman ko sa pagitan ninyo ng Papa ko.”

Hindi nakakibo si Biring at nabigla sa binulalas ni Stella.

“Hindi ba tama ako? Kaya hindi ko masisisi si mama kung bakit ganoon na lang ang galit niya sa inyo. Ang totoo, galit din ako kay Papa. Pero mas pinili niya ang pamilya niya nang magpasyang umalis dito kaya sana gan’on din kayo.”

“Alis na ako, Baron. Siguro nga hanggang dito na lang tayo.”

Agad na lumabas ng pintuan si Stella.

Blag!

“Hindi pala nabanggit ni Peabo kay Baron ang tungkol sa amin. Pwes, wala na rin akong Plano pang sabihin ang tungkol sa’yo, Peabo. As if, hindi ka nag-e-exist sa akin. You are ekis to me!”

~~~~~~~~~

Sinikap ni Baron na suyuin si Stella. Lahat ng paraan para makalimutan ni Stella si Peabo ay ginawa niya na. Nandoon pa ang gumawa ng fake account ni Peabo para lang iyon ang hanapin ni Stella at nilalagyan niya ito ng mga litrato na may ibang kasamang babae si Peabo.

Sa tuwing magtatanong si Peabo kay Baron, tinatanggi ni Baron na nagkikita sila ni Stella at pinalabas niya na lalong naghigpit ang tatay ni Stella sa pagbabantay. Unti-unti na ring nasasanay si Stella kay Baron sa pagdadamot nito tungkol sa nangyayari kay Peabo sa America.

Hanggang sa naging normal na ang takbo ng buhay nila sa paglipas ng panahon.

Inakala lang pala ni Baron.

Dahil hindi pa rin tumitigil sa pag-alam ni Stella. Humiram siya ng account sa ibang kaklase.

At nagpanggap muna siyang estranghero nang bisitahin niya ang profile ni Peabo sa FB.

Marie_Me: Hello. You’re cute.

Agad na tumugon si Peabo sa chat.

Peabo: Hi! You too. You’re so pretty.

Marie_Me: Say btw I would like to know if you have a girlfriend?

Peabo: Well, to be honest. I have none.

Biglang nanlumo na may kasamang inis ang naramdaman ni Stella sa tugon ni Peabo.

“Bwiset ka! Peabo, pinabulaanan mo na may girlfriend ka. May nalalaman ka pang to be honest. Shit ka!”, sabi niya sa sarili.

Bumabagsak ang mga luha niya habang nagta-type. Ngunit ayaw niya pang haluan ng emosyon ang pakikipag-usap niya sa boyfriend niyang talipandas.

Marie_Me: If you say so…

Peabo: What? You don’t believe me?

Marie_Me: You’re too charming not to have one. But since you told me that you’re an honest person, I’m gonna buy it.

Peabo: Still not convince? Okay! Btw, how did you find me?

Marie_Me: Just checking. So happened that you and my friend Stella are mutual friends and she told me that you are her boyfriend.

Peabo: Is that so? How is she now?

Hindi na napigilan pang magpanggap ni Stella.

Marie_Me: Great! Never been better! Especially now that I know your true color.

Peabo: Stella?

Hindi na niya nireplayan pa ni Stella si Peabo.

Peabo: Stella is that you?

Peabo: If it’s you, let me explain. Stella?

At doon na bin-lock ni Stella ang profile ni Peabo sa hiniram na account ng kaklase.

“Bin-lock mo ko. Pwes! Block ka na rin sa akin forever. Minahal kita bwiset ka!”

“Oh! Bakit ka umiiyak, Stella?”

“Wala, medyo basag lang ang puso ko. Heto na ang phone mo, Marie. Salamat!”

Hanggang naging mas malapit na ngayon sina Baron at Stella lalo ngayon na nasa iisang pamantasan na sila nag-aaral datapwat magkaiba naman sila ng kurso.

Ni hindi na nila napag-uusapan si Peabo. Doon na naging masugid na manliligaw ni Stella si Baron. Nakakatulong si Baron kay Stella para makalimutan niya ang pag-ibig nito kay Peabo.

At nangyari na nga ang pinakaaasam ni Baron matapos igugol ni Baron ang lahat ng oras, pagod, hirap at salapi para sa sinisintang si Stella.

“Waahhhooo! Girlfriend ko na si Stella! Yess!”

“Ingay mo! Hihihi!”

“Promise! Hindi mo pagsisisihan na ako ang pinili mo, Stella.”

“Ows talaga? Baka sa simula lang iyan?”

“Sumpa man. Cross my heart!”

“Sus! Gasgas na ang ganyang cliche.”

“Sasabihin ko agad kay Kuya Peabo na tayo na.”

“Pwede bang makiusap sa’yo, Baron.”

“Kahit ano, Stella. Sabihin mo.”

“Huwag mo munang ipaalam kahit kanino na girlfriend mo na ako. Lalong lalo na kay Peabo.”

“Bakit?”

“Kasi makikipag-break agad ako sa’yo kapag pinaalam mo sa lahat. Tinatanong mo pa ‘eh hindi nga okay mga magulang ko sa nanay mo.”

“Ay oo nga pala. Sige, pangako iyan.”

“Dahil d’yan may kiss ka sa akin. Hmmpf!”

Hindi lang basta halik ang ibinigay ni Stella kay Baron. Isang marubdob na laplap ang ipinagkaloob niya rito.

Nang bumitaw sa pagngasab si Baron ay agad niya itong tinanong.

“Hindi ko alam na ganito ka pala ka-wild, Stella?”

“Na-miss ko lang. Ang tagal ko na kasing walang kantot ‘eh!”

“Parang ibang Stella na ang kaharap ko ngayon. Ikaw pa ba iyan?”

“Iba ako bilang Stella na kaibigan mo sa Stella bilang nobya mo. Kung ayaw mo sa ganitong Stella, maghiwalay na tayo.”

“Teka lang naman! May sinabi ba akong ayaw ko? Nagulat lang naman ako, masama ba iyon? Saka kasasagot mo pa lang sa akin, makikipaghiwalay na? No way!”

“Ayun naman pala ‘eh! Gusto ko ngayon ng kantot. Kaya mo bang ibigay?”

“Yun lang pala ‘eh! Pero teka? Ibig sabihin, hindi ka na virgin?”

“Maniniwala ka ba kung isa akong pakantuting puta?”

“Talaga?”

Bakas ni Stella ang lungkot sa mukha ni Baron nang sabihin niyang isa siyang puta.

“Pare-pareho talaga kayong mga lalake, ano? Gusto niyo lahat kayo nakakauna, gusto niyo nakakaisa kayo at gusto niyo lamang kayo sa lahat.”, hugot ni Stella.

“Saan naman galing iyan, Stella?”

“Siyempre virgin pa ako. Ano bang akala mo sa akin?”

“Kaya nga hindi ako naniniwala ‘eh!”

“Buti naman. Saan tayo?”

Kumain na muna sila ng street food. Kwek-kwek, squid balls at kikiam na may kasamang softdrinks. Pagkatapos ay tumuloy muna sila sa botika para bumili ng condom.

Nahihiya pa noong una si Baron.

“First time mong bibili ng condom, Baron?”

“Oo ‘eh! Ikaw ba?”

“First time din pero wala namang nakakahiya sa pagbili ng condom.”

Narinig ito ng pharmacist. At sumagot ito.

“Ilang condom?”

“Apat lang. Bayaran mo na, Baron.”, sagot ni Stella.

Inabot nga ni Baron ang bayad sabay kuha ng biniling condom sunod naman ang sukli nito.

Pumunta naman sa motel sina Stella at Baron. Hindi talaga makapaniwala sa mabilis na pagbabago ni Stella simula nang sagutin siya nito. Ang dating suplada at mahinhin ay naging agresibo na at galawgaw. Iniisip niya tuloy kung bahagi pa ba ito ng pagsubok sa kaniya ni Stella na ngayon ay girlfriend na niya.

Sa harap ng receptionist sa lobby ng motel.

“Mga ID niyo please for age verification.”

Inabot nilang pareho ang mga school IDs nila. Sinabi pa ni Stella ang mga edad nila.

“Pareho kaming beinte sarado.”

“Quickie o de luxe?”

“Kaya mo ba ng de luxe, Baron?”

“Sa quickie lang siguro. Hindi sapat ang dala kong pera.”

“Okay na iyan. Promise! Paliligayahin kita.”

Kinakabahan man si Baron subali’t hindi maipaliwanag ang sayang nararamdaman ngayong sila na ni Stella. Lalo’t hindi nito inaasahan na ganito pala niya kabilis na maaangkin ang puri ni Stella.

“Pinsan, sa pagkakataong ito, daig na kita ngayon dahil walang wala nang pagmamahal sa iyo si Stella. Akin na siya ngayon at hindi ko na siya pakakawalan pa!”, wika ni Baron sa sarili na parang kausap niya ang pinsang si Peabo.

Sa loob pa lang ng elevator hanggang paglabas ng corridor, walang humpay ang laplapan ng dalawa.

“Hmmpf! Ahhmm! Sluurps! Huumm! Tsups!”

“Waamm! Ahhll! Hmmmpf! Slurps! Hmm!”

Hanggang pumasok sila ng kwarto at agad na nagtungkab ng mga butones ng kanilang school uniforms.

“Ahhmm! Grabe! Ang sarap mong humalik, Stella! Hindi ko alam kung paano ako sasabay sa iyo.

“Hhhmmm! Ganyan kapag praktisado. Tsups!”

Huminto muna si Baron para tanungin si Stella.

“Kanino ka naman nagpa-practice?”

Tinignan lang ni Stella ang binata na parang kinaaawaan niya ito. Kita niya ang naniningkit nitong mga mata na parang nagtataka na sa kaniyang mga tinuran at kinikilos.

“Sa kanonood ko ng mga drama at romance.”

Doon napanatag si Baron.

“Ah! Basta mula ngayon ako lang ang aangkin sa iyo, mahal ko.”, wika ni Baron.

“Girlfriend mo na nga ako ‘di ba? ‘Eh ‘di sayo na ako. Hmmpf!”

Sabay siil ng halik ni Stella sa mga labi ni Baron. Kasabay noon ang paglaglag niya sa kaniyang pang-itaas na uniporme at pagkalas ng kalawit sa likod ng kaniyang bra.

At nang ilaglag na ni Stella ang hinubad na bra ay sinunggaban agad nito ni Baron ng dakma at lapang sa kaniyang mga suso.

“Ohhh! Baron, ligo muna tayo. Ang lagkit lagkit na ng pakiramdam ko at ang asim ko na sigurado.”

Sumagot si Baron sa pagsamo ni Stella.

“Ahhmm! Napakabango mo, Stella. Ang sarap susuhin nitong malalaki mong melons.”

Hinubad na rin ni Baron ang polo pati puting t-shirt nitong panloob. Patuloy pa rin sa lamutak at ngasab ang bibig niya sa mga suso ni Stella habang kinakalas niya ang butones at binababa ang zipper ng kaniyang pantalon sabay sima nito ng kaniyang mga hinlalaki pababa kasama pati puting brief nito.

Nang hubo’t hubad na si Baron, saka nito hinatid sa loob ng banyo si Stella kahit tuloy pa rin ang pagsibasib niya sa dibdib ng dalaga.

“Ayaw mo na talaga lubayan ang mga dibdib ko, Baron.”

“Uhhmm! Matagal ko na rin kasing hinahangaan ang mga suso mo. Habang lumalaki kasi tayo, palaki rin ng palaki itong mga galon mo. Kung alam mo lang ang tiniis ko na hindi ko hawakan ito dahil ginagalang kita ngunit ang totoo, sinasamba ko ito at dyinadyakulan araw-araw!”

“Araw-araw?”

“Oo, Stella. Sorry, bastos ba ako?”

“Bastusin mo lang ako, Baron. Girlfriend mo na ako kaya pagsawaan mo lang ang mga suso ko kung iyan ang ikaliligaya mo.”

“Ayos! Alam mo bang maswerte raw ako sabi ng mga kaklase natin? Halos lahat sila, takam na takam raw sa’yo. Sinasaway ko lang sila dahil sabi ko, walang bastusan ng syota.”

“So syota mo ko kahit hindi pa tayo noon?”

“Magiging syota, at ngayon syota na kita, ‘di ba?”

“Alam mo ba ang ibig sabihin ng syota?”

“Ano?”

“Short…”, sabay tingin ni Stella sa putotoy ni Baron bago tinuloy ang sasabihing… “…time.”

Hindi naman nakahalata si Baron sa silay ni Stella sa kaniyang ‘short notice’.

Gayunpaman, lumuhod si Stella upang bigyan ng blow job ang tutang alaga ni Baron. Sa ganitong paraan, nag-baka-sakali pa si Stella na may ilalaki pa ang katiting na burat ni Baron.

“Ahhmm! Tsupss! Hoomm!”

Napakapit si Baron sa nakapusod na buhok ni Stella saka nito dinidiin ang mukha ni Stella sa kaniyang harapan.

“Steellaaahhh! Ang sarap mong tsumuppaaahhh!”

Dahil nalilibugan na rin si Stella, hindi niya maawat ang sarili na fingerin ang kaniyang kepyas habang subo subo niya ang burat ni Baron.

Nagsamo si Baron.

“Stella, pwede mo ba akong bigyan ng tit fuck?”

“Anong tit fuck?”

“Yung iipit mo ang titi ko sa pagitan ng mga boobs mo saka hahagurin gamit ang mga iyan?”

Sinubukan nga ni Stella. Pinalaman nga niya sa kaniyang mga monay ang nakaka imbyernang sausage ni Baron. Dala ng liit nito, hindi man lang lumilitaw ang naturang burat sa ibabaw ng mga suso ni Stella. Kaya hindi niya rin maihagod nang maayos ang pinalamanang burat ni Baron.

Kaya nagkasya na lang si Baron sa pagkanyod nito sa pagitan ng mga suso ni Stella mula sa ilalim nito.

At dahil pangarap nga ni Baron ang tit fuck mula kay Stella, hinayaan na lang siya ni Stella na kumadyot nang kumadyot.

Hindi nagtagal ay biglang pumulandit na lang sa cleavage ni Stella ang tamod ni Baron. Nakaraos na pala ito.

“Why you always came up short, Baron?”

“Hindi ko kinaya ang sarap kaya nilabasan ako.”

“Kaya mo pa ba ng second round?”

“Okay na ako, Stella!”

“Hayup! So ganu’n na lang? Bibitinin mo ako?”

Hanggang makita ni Stella na nanguluntoy na at lumambot ang putotoy ni Baron. Hindi mapigilan ni Stella ang siphayong nararamdaman.

“Hoy, Baron! Ano? Kung gusto mo akong maging girlfriend, dapat nakakatagal ka.”

“Okay! S-sige! Bawi ako!”

“Dapat lang! Pakiramdam ko kasi lagi na lang akong nadadaya.”, ani Stella.

Chapter Five – Ang Katuparan

Patuloy ang paniniig nina Stella at Peabo sa kwarto sa bahay nila Baron.

“Sorry kung inakala mo na niloko kita, Stella. Hindi na ako nagkaroon ng pagkakataon na makapagpaliwanag sa iyo. Sorry din kung natagalan, gustong gusto ko na bumalik dito kaso inabot kami ng lockdown at bilang reserve ng army, frontline kami. In fact, dalawang beses pa nga ako nagka-covid ‘eh!”

“Hindi ko na rin kasi alam ang iisipin ko, Peabo. Ang hirap pala ng LDR. Hindi ko kaya ang mawalay sa iyo. Nang makita ulit kita sa terminal, nabura lahat ng galit at hinanakit ko sa iyo. Hindi pa rin humuhupa ang pagmamahal ko para sa’yo, Peabo.”

“So, paano na ngayon?”

“Itanan mo na ako, Peabo. Gusto kong sumama sa iyo kahit saan.”

“Handa mo bang iwan ang lahat para lang sa akin?”

“Oo, Peabo. Nakahanda na ako.”

Magkatabi silang nakahiga sa kama. Hinalikan ni Peabo sa noo si Stella habang akbay at haplos nito ang balikat ni Stella. Samantalang si Stella naman ay panay ang ikot ng kaniyang daliri sa mabalahibong dibdib at utong ni Peabo.

At doon na sila nakatulog.

Sumapit ang bukang-liwayway, kasabay ng mga tilaok ng mga manok ang talak ng isang ale sa labas ng bahay nina Baron.

“Biring! Alam kong nand’yan ang anak ko. Ilabas mo si Stella rito, ngayon din!”

Nagsidagsaan ang mga tao sa lugar na iyon na parang may nagaganap na eksena sa pelikula.

“Anong tinitingin tingin niyo? Hindi pa ba inaahas ni Biring ang mga asawa niyo? Noong una, asawa ko ang inagaw niya. Pati ba naman ang anak ko, kukunin niya rin. Ay talagang abusada!”

Biglang bumukas ang pintuan ng bahay at doon lumabas si Biring kasama ang asawang si Marlon.

“Anong klaseng paratang iyang sinasabi mo, Naty? Payapa kaming natutulog ng asawa ko rito.”

“Ah ganoon?”

Hinablot ni Naty ang buhok ni Biring at hiniklat niya ito palayo kay Marlon sabay sabunot.

“Umm! Hetong bagay sa katulad mong haliparot! Kinakalbo!”

“Aray! Naty! Ano ba’t nasasaktan ako!”

“Sandali muna, Naty!”

Inawat ni Marlon ang dalawa at pilit na tinutulak pa ni Marlon si Naty palayo sa kaniyang asawa.

“Umuwi na sa inyo ang anak mo. Kung gusto mong makatiyak. Hahayaan kita pasukin ang aming tahanan huwag ka lamang manggulo at mag eskandalo. Sa oras na malaman mong wala dito ang anak mo, sasampahan ka namin ng reklamo.”

“Wala akong pakialam. Tabi ka nga d’yan!”

Agad na pumasok si Naty sa loob ng bahay. Nasalubong pa niya si Baron na naalimpungatan sa mahabang sofa at pupungas pungas pa ito sa harap ni Naty.

Patayo pa lamang si Baron nang bigla itong sampalin ni Naty.

Pak!

“Nasaan ang anak ko, Baron? Nasaan!”

Hinahaplos ni Baron ang pisngi matapos tumanggap ng sampal kay Naty at nagwika.

“Umuwi na po siya kagabi sa inyo. Ni hindi nga siya nagpahatid sa akin.”

Hindi pa man natatapos ang sinasabi ni Baron ay pumanhik na agad si Naty at sinadyang unahin ang kwartong dati nilang inuupahan.

Buong lakas na tinulak ni Naty ang kuwarto at nagulantang siya sa kaniyang natuklasan.

Natunghayan niyang magkayakap sina Peabo at Stella. Hindi niya lubos na inakala na ang kaniig ng kaniyang anak ay ang pinsan ni Baron.

“Putangina! H~~ooohh!”, sambit ni Naty bago ito himatayin.

Nakita rin ng pamilya ni Baron ang nangyari sa loob ng kwarto. Hindi mapigilan ni Baron ang maiyak sa galit nang malamang dito tumuloy sa kwarto kasama si Peabo at base sa mga hitsura ng dalawa na walang alinmang saplot sa katawan, alam niyang may naganap na kantutan sa pagitan ng dalawa.

Napakuyom si Baron at nagtanong kay Stella.

“Bakit? Sobrang sakit ng ginawa mo sa akin, Stella. Hindi ba ako naging sapat?”

“Baron, simula’t sapul alam mong may pag-ibig ako kay Peabo. Ako dapat ang makaramdam niyan dahil nilinlang mo ako. Kami ang pinaglaruan mo ni Peabo.”

Sumunod na ring hinimatay si Biring.

Agad naman itong sinalo ni Marlon.

“B-biring! Biring! Baron! Kumuha ka ng tubig!”

Tila hindi naririnig ni Baron ang utos ng ama. Hindi lumulubay ng tingin ang namumugtong na mga mata ni Baron sa dalawang naging kababata niya.

Nang makauwi na sa bahay si Stella.

Sampal ang sinalubong ng ama sa kaniya.

Pak!

“Umm! Kailan ka pa natutong sumuway sa amin ng Mama mo?”

“Simula nang magtaksil ka sa amin ni Mama. Matagal ko nang kinikimkim ang sikreto niyo.”

“Anong sinasabi mo, Stella?”, tanong ni Naty na namumutla pa rin at hindi pa nakakabawi sa pagkakahimatay nito kanina

“Ma, patawarin niyo ako. Noong nasa beach tayo, ako mismo ang nakahuli kina Aling Biring at Papa na magkapatong sila sa loob ng CR. Alam kong si Papa iyon dahil sa demonyong tattoo niya sa hita at sambit sambit pa nila ang ngalan ng bawat isa.”

Parang nabuhusan ng malamig na tubig si Pablo at nahimasmasan matapos ang ibinulalas ng anak sa kaniya.

“I-isang malaking pagkakamali nga iyon dala ng tukso. Lalake lang ako. Nadadarang lamang at natutukso.”, utal na paliwanag ni Pablo.

“Ano pa bang sama ng loob ang hindi mo pa naibibigay sa amin, Pablo? Husto na!”

Binigyan ni Naty ng malakas na sampal si Pablo. Sa pagkakataong iyon ay parang isang maamong tupa si Pablo na hinayaan lang tanggapin ang sampal ng kabiyak.

Hindi pa nakuntento si Naty. Sinampal niya si Pablo nang paulit ulit. Hanggang bulyawan niya ito.

“Hayop ka, Pablo. Ibinigay ko ang lahat sa iyo. Pinagpalit ko kung ano ang me’ron ako makasama lang kita. Namatay ang mga magulang ko sa sama ng loob nila sa akin tapos ganitong klaseng buhay lang ang sasapitin ko sa piling mo?”

“Sumpa man, Natividad. Hindi na naulit iyon. Isang malaking pagkakamali lamang iyon. Hayaan niyo naman akong makabawi… Sa inyo ni Stella.”

Natigilan sila na biglang makaramdam ng pagduduwal si Stella.

“Wuukk! Uulkk!”

Agad na sumugod sa lababo si Stella. Maluwa luwa ang mga mata nito sa kakasuka.

“Stella? Anong nangyayari, anak?”

Pinuntahan ni Naty si Stella upang tapikin at hagurin ang likod nito na nakayuko sa lababo’t sumusuka.

“Tingin ko, Naty. Alam ko na ang nangyayari sa anak mo. Si Baron ba? Siya ba ang ama niyan?”, wika ni Pablo.

“Anong sinasabi mo? Baka nasusuka lang siya dahil sa dami nang nainom niya kagabi.”

Matapos dumuwal ay inamin ni Stella kung sino ang sinususpetsa ng ama.

“Si Peabo po. Siya ang may gawa nito.”, turan niya sabay dampi sa kaniyang bibig.

Pakarinig ni Pablo sa pagtatapat ng anak ay agad na pumanhik at nagtungo sa kwarto upang kunin ang baril nito.

Humarang si Naty sa baba ng hagdan at nagmamakaawang nakiusap.

“Kung ano man ang binabalak mo, huwag mo na itong palakihan pa, Pablo. Pakiusap!”

Walang imik si Pablo na patuloy lang sa pagbaba at hinawi pa si Naty matapos nitong humarang sa kaniya. Mabilis itong nakalabas ng bahay.

“Stella, ang tatay mo. Baka kung anong gawin niya. Tulungan mo akong awatin siya.”

Narinig na nila ang tunog ng makina ng sasakyan sabay harurot nito.

“Sige, Ma. Tatawag lang ako ng tricycle.” Lumuluhang sabi ni Stella.

Halos wala na itong pakialam sa kaniyang itsura dahil humulas na ang make-up nito at magulo na rin ang kaniyang buhok.

Nang makapara ng tricycle. Agad na sumakay ang dalawa.

Pagdating nila sa bahay nina Baron sa bungad nito. Nasaksihan nilang nakatutok na ang .45 calibre na baril ni Pablo sa binatang si Peabo.

“Anong sinabi ko sa’yo, lalake? Mahigpit kong pinagbilin sa’yo na tigilan mo na ang anak ko.”

“P-pare! Maghunos-dili ka! Huwag na natin palalain pa ito.”, kabadong awat ni Marlon.

“Pareng Marlon, hindi ka kasali dito. Pero subukan mong makialam, lalagyan ko ng tinga ang bumbunan mo, sinasabi ko sa iyo.”

“M-mang Pablo. Ayoko pa pong mamatay. Kung talagang tutol kayo sa pagmamahalan namin ni Stella. Hindi na po ako magpapakita kahit kailan.”

Narinig ni Stella ang karuwagan ni Peabo. Dito niya lubos na naunawaan ang pagkatao ni Peabo kapag nalalagay na ito sa alanganin. Susugurin na sana ni Stella si Peabo nang unahang sapakin ni Pablo ang binata.

Sapak!

Bumagsak sa alabok si Peabo. Nanonood lamang si Baron at ang kaniyang pamilya. Kasabay ng mga kapitbahay na nakapalibot sa kanila.

“Huwag mong ilagay sa kamay mo ang batas, Pablo.”, sigaw na pakiusap ni Naty.

“Pa, halimbawa ngang buntis ako. Ayokong mawalan ng ama ang magiging anak ko… Lalo nang ayokong mawalan ng ama. Hindi ka pa nakakabawi sa amin.”, sigaw na wika naman ni Stella.

Napatingin si Pablo sa mag-ina niya habang nakatutok pa rin ang baril nito sa nakabagsak na si Peabo.

Nagpaputok ng pahaging si Pablo. Tumama ang bala malapit sa mukha ni Peabo. Nangangatal si Peabo sa sobrang takot at parang naihi pa ito sa suot nitong maong na pantalon.

At muling itinutok ni Pablo ang baril.

“Alam mo na sigurong hindi ako nagbibiro, lalake! Narinig mo ang sinabi ng anak ko? Ayaw niyang mawalan ng ama ang magiging anak niya.”

“Po?”, gulat na sambit ni Peabo.

“Pakakasalan mo ba ang anak ko? Oo o hindi?”

“P-p-ppakasalan po, sir!”

Dumating na nga araw ng kasal nina Peabo at Stella.

“Balae, hindi pa rin ako sanay na magiging balae na kita, Naty. Patawarin mo na sana ako.”

“Pam, balae! Ano ka ba? Wala ka namang kasalanan sa akin. Sa tingin ko, blessing itong kasal na ito dahil hindi na kami nag-aaway ni Pablo. Pinatawad ko na siya saka isa pa, magiging balae ko na ang best friend ko.”

Nagyakapan sina Pam at Naty.

“Bawal umiyak! Ang mga make-up, mahal ang pagawa niyo d’yan.”, sabat ni Stella na hinawi ang kurtina ng kwarto.

Sabay dampi nina Pam at Naty sa kanilang namumugto na mga mata gamit ang panyo.

“Ang ganda naman ng magiging manugang ko.”, puri ni Pam kay Stella.

“Maganda ba ang creation kez, mother?”, wika naman ng inupahang beautician.

“Hindi! Maganda talaga ang anak ko.”

“Ang sungit talaga ni Mother Nat. Imbyerna!”

“Biro lang. Salamat sa’yo.”, kabig ni Naty.

“Oh! Heto ang tip ko dahil pinaganda mo kaming tatlo. Salamat, bakla.”, abot ni Pam sa tip ni bakla.

“Wow! $100? Magkano iyon?”

“Sa piso? Mahigit limang libo rin.”, ani Pam.

“Ang bongga nito, mother! Salamat! A-aura na akiz mga mother. Babu!”, kumikendeng pang umalis ng bahay ang hitad.

“Nakakatuwa talaga ang baklang iyan at ang galing ng kamay.”, puri ni Naty.

“Oh! Paano mauna na ako sa simbahan?”, paalam ni Pam.

“Sige! Stella, anak! Hatid ko lang muna sa sasakyan si Pam.”

“Okay po. Akyat lang po muna ako ulit.”

“Sige, abangan ko lang muna sa labas yung inarkila ng Papa mong limousine. Parating na iyon.”

“Limousine talaga? Bongga!”, ngiting sabi ni Stella.

Pagkatapos ay agad na pumanhik patungong kwarto niya.

Humarap siya sa salamin.

“Heto na ang pinakahihintay mo, Stella. Ang makasal sa pinapangarap mong lalake.”, wika ni Stella sa sarili.

“Talaga? Sinong lalake ba ang tinutukoy mo?”

Nagimbal si Stella nang marinig ang boses ni…

“Baron? Anong ginagawa mo dito? Paano ka nakapasok?”

Hindi na pinag-ukulan pa ng pansin ni Baron ang mga tanong ni Stella. Unti-unti siyang pumasok ng kwarto, ni-lock ang pinto at lumakad palapit kay Stella.

“Inso na siguro ang itatawag ko sa’yo mula ngayon?”

“Inso?”

“Sister-in-law sa pinsang lalake. Inso kita kay insan.”

“Natatakot na ako, Baron. Sisigaw ako.”

“E di sumigaw ka! Para malaman nila na nasa loob ako ng kwarto mo. Nang sa gayon, ako naman ang pakasalan mo.”

“Nababaliw ka na talaga, Baron.”

“Matagal na akong nababaliw sa’yo. Sabihin mo na ang gusto mong sabihin.”

“Ano ba kasing gusto mo, Baron?”

“Kapag hiningi ko, ibibigay mo?”

“Para lang matigil ka!”

“Tinanggap ko yung alok sa akin ni Kuya Peabo na ako ang magiging best man niya.”

“Baka worst man! Ikaw na ata ang pinakamasahol na hayop na nakilala ko.”

“Talaga? Paano kung pigilan ko at sirain ang araw ng kasal mo.”

Biglang huminahon si Stella.

“Utang na loob, Baron! Huwag mong gagawin iyan. Sabihin mo na kung anong gusto mo.”

“Isang huling kantot bago ka matali sa pinsan ko.”

“Ano?”

“Ano pa bang mawawala sa iyo? Punit na punit naman na ang puke mo kakabanat ni Kuya Peabo.”

“Buti alam mong hindi sa iyo nabanat ang puke ko.”

“Pero alam kong ako ang ama ng dinadala mo. Pa DNA kaya natin?”

Doon natakot si Stella sa banta ni Baron, kaya madaling siyang bumigay.

“Sige na. Heto na!”

Mula sa ilalim ng laylayan ng kaniyang traje de boda ay hinubad niya ang kaniya puting panty. Umupo muna si Stella sa kama bago humiga na nasa bingit ng kama ang kaniyang puwitan at maingat na inangat ang laylayan ng kaniyang traje de boda.

Nang tumambad na kay Baron ang matambok na bilat ni Stella, agad naman niyang ibinaba ang zipper ng kaniyang suot na slacks. Nilihis ang brief saka nito nilabas ang titi niya.

“Hindi pa ata matigas iyan, Baron. Medyo hindi na iyan lumaki.”

“Sabihin mo na ang gusto mong sabihin, puta ka. Isa kang hindot na mahilig sa malaking burat. Eh ano kung maliit sa akin? Nakabuo naman ako.”

“Hindi pa rin kasing sarap ng kay Peabo. Walang sinabi ang walang silbi mong kakarampot na laman.”

Humugot ng mahabang dildo si Baron na nakasukbit sa kaniyang likuran.

“Teka. Anong gagawin mo?”

“Humiyaw ka lang at mag iskandalo. Para mahuli tayo tutal nasa akin naman ang puting panty mo.”

“Putangina mo, Baron.”

“Magreklamo ka pa nang magtagal tayo.”

Hindi na nakakibo pa si Stella. Pinipigilan niya ang maiyak dahil sa pag-iingat nito sa kaniyang make-up.

“Sige bilisan mo lang. Huwag mo lang dudumihan ang traje de boda ko.”

“Basta iangat mo lang ang laylayan mo. Ako nang bahala sa puke mong parausan.”

Naiinis man ay binalewala na ni Stella ang mga kabastusang turan sa kaniya ni Baron.

Kinalkal muna ni Baron ang puke ni Stella gamit ang dalawang daliri niya.

“Mas malaki pa ang hinliliit mo kesa sa pagtigas ng titi mo. Ohh!”

“Ang mahalaga, napapaungol ka sa sarap.”

Pinipigilan ni Stella ang mapaungol ngunit sadyang hindi niya kaya. Kahit hindi siya nasisiyang sa munting alaga ni Baron ay alam nitong minsan na rin siyang napaligaya ng mga foreplay nito.

“Baron! Dahan-dahan, naiihi ako sa ginagawa mo!”

“Mas masarap ba akong kumalkal ng puke kesa kay Peabo? Lumalaway na ang puke mo, hindi ko pa dinuduraan.”

“Hhmm! Ooohh! Gusto ko yung kinakain mo ang puke ko tapos sinusupsop mo ang tinggil ko, yung inaangat mo pa para lumabas ang holen sa tinggil ko. Miss ko na ang ganoong klase ng himod mo.”

Hindi pa rin makapaniwala si Baron sa mga pagsamo ni Stella. Kababata man ay hindi pa rin nito kabisado ang pagkatao ni Stella. Parang laging may hatid na surpresa sa kaniya ang sinisintang babae.

“Hindi ko alam kung anong gimik ang gusto mong ipamalas. Pero sige, gagawin ko.”

Lumuhod si Baron upang lantakan ang biyak ni Stella. Sa gigil ni Baron ay kinagat kagat pa at nginunguya ang tinggil ng kaulayaw.

Masakit man ngunit dulot nito ay sarap para kay Stella. Lalo nang maramdaman nitong sinusupsop na ni Baron ang kaniyang tinggil.

Napakapit siya sa kobre kama.

Hindi nawawala sa paningin ni Baron ang mukha ni Stella na nakatingin din sa kaniya habang nginangasab ang puke nito. Napakagat pa sa labi si Stella sabay kindat kay Baron.

“Ibang klaseng puta ka talaga, Stella. Gusto kitang parusahan ngunit hindi ko magawang magalit sa’yo.”

“Baron?”

“Ano iyon, puta ka?”

“Gusto kong humingi ng tawad. Sa maniwala ka man o hindi, minahal din kita.”

“Bakit mo sinasabi iyan ngayon?”

“Naging mabuti ka sa akin. Kahit anong taboy ko sa’yo, parati kang nasa tabi ko. Sinagot kita upang pasalamatan at suklian ang kabutihan mo. Ngunit anuman ang gawin ko, si Peabo pa rin ang laman ng isip at puso ko.

Hindi napigilan ni Baron ang maluha sa sinabi ni Stella. Ngayon niya lang narinig ang lahat ng sinabi sa kaniya ni Stella kaya ganoon na lamang ang kurot nito sa kaniyang dibdib.

“Tangina naman, Stella! Pinaglalaruan mo pa rin ako hanggang ngayon!”

“God knows I tried, Ron. I tried. Pero ang gulo gulo na. Ako man nagugulahan na rin. Kaya sige na, gawin mo na ang gusto mo sa puke ko, Ron.”

Binitiwan na ni Baron ang matabang dildo. Yumukod si Baron sa kama, giniya niya ang matigas nitong ari sabay ulos sa bukana ni Stella.

Napasinghap si Stella.

“Ahhmm!”

Gigil na gigil si Baron sa pagkanyod niya kay Stella. Nakatukod pa ang mga kamay niya sa kama katapat si Stella. Siniil niya ng halik si Stella. Hindi pumalag si Stella bagkus ay nakipagsagutan din ito ng laplap sa binata.

Lumubay ng laplap si Baron at humahangos bago nito sambitin ang salitang…

“Mahal pa rin kita, Stella. Mahal na mahal. Gusto ko lang sabihin sa iyo na pinalalaya na kita at pinauubaya kay Kuya Peabo.”

“Salamat, Ron. Alam kong hindi ka pa rin nagbabago. Sorry sa mga nasabi ko sa’yo.”

“Sorry din, Stella. Kung tinawag kitang puta.”

“Kahit makakasal na ako kay Peabo. Bilang ganti sa kabutihan mo, Baron. Puta mo ko hanggang gusto mo.”

“No! Stella! Don’t be! Ikaw pa rin ang prinsesa ko.”

“Bilisan na natin, Baron. Iputok mo sa loob ko.”

Tumalima si Baron sa pagsuyo ni Stella. Bumomba ng kantot si Baron sa puke ni Stella. Pabilis ng pabilis, sagad na sagad, baon na baon ang buong titi nito sa kepyas ni Stella.

Isinandal pa niya ang mga hita ni Stella sa kaniyang dibdib. Palong palo ang tunog ng kaniyang pagbayo na umaalingangaw sa buong kwarto kasabay na rin ang langitnit ng uga ng kama.

Plok! Plok! Plok!

Ngit! Ngit! It!

Nang makita ni Baron na may halong puting dagta ang kaniyang patpat. Sinagad pa niya ang burat at tinodo nito ang bilis. Humahangos ang ungol nito.

“Haah! Haah! Hoohhh! Hoohhh!”

Ganoon din si Stella na humahangos din na pinaalam kay Baron.

“Oohhh! Ohhh! Nilabasan na akooh, Barooon!”

“Alam ko Stellaahh. Hindi nawawala ang sex drive mooohh!”

“Nababaliw na ako sa kantot mo, Baron!”

“Heto na akoooooh!”

At sumambulat na nga sa loob ng bahay-bata ni Stella ang makatas na tamod ni Baron.

“Ang sarap ng honeymoon natin, Stella.”

“Hah! Hah! Hah!”, hingal ni Stella.

“Bilisan mo ang pagbihis, baka nand’yan na ang mama.”, paalala ni Stella.

Kumatok si Naty.

“Stella, bakit nakasarado ito? Ang tagal ng sasakyan, ngayon palang daw darating sabi ni Pablo.”

Binuksan ni Stella ang pinto.

“Ma, nakalas itong belo sa ulo ko. Kanina pa ako nahihirapan dito.”

“Sana tinawag mo man lang ako, nasa baba lang ako. Medyo napadaldal lang kay Pam. Pero iniwan na ako at tumuloy na.”

Sumenyas ng hawi sa kamay si Stella kay Baron na nasa likod lang ng pinto. Agad na lumabas ng kwarto si Baron.

Naaninag ng gilid ng mata ni Naty ang paglabas ni Baron.

Lilingunan na sana ni Naty nang sapuin ni Stella ang mga pisngi ng ina.

“Ma, gandahan mo ang kabit. Ayokong maging pangit sa kasal ko.”

Parang nakalimutan na ni Naty ang nabanaag at nagwika sa anak.

“Maganda ka na, Stella. Ikaw ang pinakamaganda dahil kamukha mo ako.”

Nakalabas si Baron na walang nakapansin sa kaniya. Saka nito kinuha ang cellphone at may tinawagan.

Sinagot naman ang kaniyang tawag.

“Parating na sila d’yan. Pasensya na, Baron. Nakakahalata na si Mang Pablo. Pinabilhan ko pa siya ng piyesa para matagalan ang pagkumpuni ko.”

“Ayos lang ‘tol. Nakaalis na ako.”

“Kumusta? Nadale mo ba?”

“Wala, pre. Bulilyaso. Hirap lusutan ang mama niya.”

“Sabi sa’yo, suntok sa buwan iyan.”

Lihim lang na natawa si Baron.

“Kung alam mo lang, nalagyan ko na ng pulot ang buwan.”, sabi nito sa sarili.

Sa simbahan kung saan naghihintay si Peabo.

Kasama na rin niya si Baron bilang best man na kakatapos lang lumakad sa entourage.

Binati nito si Peabo.

“Congrats, insan sa inyo ni Stella.”

“Salamat, Ron. Dahil iningatan mo si Stella. Alam kong minahal mo siya. I guess you did prove to me that blood is thicker than water.”

“Wala pa kayo sa America, iniingles mo na ako. Hangad ko ang kaligayahan niyo ni Stella, insan.”, wika ni Baron sabay tapik at akbay nito sa balikat ni Peabo.

“Salamat ulit!”, sambit ni Peabo kay Baron.

Maya-maya pa’y bumukas na ang malaking pintuan ng simbahan at lumitaw na nga sa harap nila ang bride. Sa sobrang liwanag ng labas, silhouette na lang ang naaaninag dito hanggang nagmartsa ito sa gitna at unti-unti na nilang nakikita ang kabuuan ni Stella.

“Siya na nga, insan.”, kumpirma ni Baron.

Naluha si Peabo nang makita ang magiging kabiyak.

Nakangiti man si Baron ay pilit lamang nitong kinukubli ang ngitngit dahil sa pait na nararamdaman nito.

Ngunit inisip na lang niya na nagawa pa rin niyang maangkin si Stella… kahit sa huling pagkakataon.

~~~~~~~~~~

Umuwi na sa bahay sina Naty at Pablo pagkatapos ng kasal at selebrasyon. Ito ang unang pagkakataon na hindi na nila kasama sa kanilang tahanan si Stella.

“Pablo, bakit ganito ang pakiramdam ko? Mas nalulungkot ako kesa masaya?”

“Normal lang siguro iyan, Naty. Mabuti pa’y sundan na natin si Stella agad.”

“Tanga ka! Muntik na akong mamatay sa panganganak kay Stella kaya ganoon na lang ang pagmamahal ko sa anak natin.”

Niyakap ni Pablo si Naty at hinalikan sa pisngi.

“Hindi ka pa ba nakakaramdam ng init sa akin?”

“Ohh! Tumigil ka nga, Pablo! Ay hihihi! Ano ba? Nakikiliti ako.”

Pinupog ng halik ni Pablo si Naty.

“Hmm! Ambango mo pa rin, Natividad.”

“Kaya pala? Humanap ka pa ng ibang bulaklak.”

“Pero siyempre iba pa rin ang halimuyak ng unang pag-ibig.”

“Ay hihihi! Tumigil ka na! Magliligpit muna ako sa kwarto ni Stella.”

“Sige, ako naman ay maliligo na muna. Sundan kita agad sa kwarto ng anak mo.”

“Baliw ka, Pablo.”

Sabay palo ni Pablo sa p’wet ni Naty.

“Ay!”

“I’ll be back! Mamaya, sibak ka sa akin.”

“Demonyo!”

Umakyat si Naty at nagtungo na sa bakanteng kwarto ni Stella. Hindi naman gaano magulo ang kwarto ni Stella maliban na lang sa mga gusot ng kobre-kama at balumbon ng kumot.

Tinupi ni Naty ang kumot at inunat ang kama. Lumuhod siya upang walisin ang ilalim ng kama. Natigilan siya nang may napansin siyang isang dildo na nakalapag sa sahig.

Tyempo ang pagdating ni Pablo matapos maligo dahil bukas ang kwarto ni Stella at nasilayan niyang hawak ni Naty ang dildo.

“Hoy Naty! Ganyan ka na ba kasabik sa akin at ini-imagine mong titi ko ang dildo na tinititigan mo?”

“Gago ka Pablo! Napulot ko lang ito. Kay Stella ba ang gamit na ito?”

“Hindi ko alam. Mabuti pa ang anak mo, tumutuklas ng mga bagay na pampagana sa pagtatalik. Gusto mo gamitin natin iyan?”

Hinubo ni Pablo ang kaniyang tapis sa baywang at hubo’t hubad itong sumugod ka Naty.

Sinunggaban niya ng lamas ang dede ni Naty kahit suot nito ang blusang puti. Nilamutak din niya ang p’wet ni Naty kahit suot pa nito ang itim na slacks. Kinikikis niya rin ang kaniyang burat sa harapan ni Naty habang binababoy niya ng laplap ang asawa. Basang basa ng laway ang mga labi at pisngi ni Naty.

Pumipiglas nang pilit si Naty mula sa pagkakayapos ng asawa ngunit kahit anong palag niya sa lingkis nito ay lalo pang lumalakas si Pablo.

“Hmmpf! Isa kang Diablo Pablo! Animal ka! Hayup! Ahhmm! Ohhh!”

“Dahil wala na rito ang anak mong si Stella, dito na natin sa loob ng kwarto niya gawin kung paano natin siya binuo.”

“Matatanda na tayo, Pablo. Kilabutan ka nga!”

“Kanina pa ako kinikilabutan. Kumikibot kibot na nga itong burat ko sa sobrang tigas!”

Pinahawak pa ni Pablo sa kaniyang kabiyak ang naghuhumindig nitong alaga.

“Sige na! Naty!”

Dyinakol naman ni Naty ang burat ni Pablo dala ng pagpupumilit nito.

Napasinghap si Pablo sa pagkambyo ni Naty sa kaniyang batuta.

“Hindi pa rin kumukupas ang kamay mo, Naty. Napakalambot pa rin.”

“Puro ka bola. Ahhm!”

Lumuhod si Naty at binigyan ng tsupa ang burat ng kaniyang mister.

Hindi pa nasiyahan si Pablo at dinikdik pa niya lalo ang bibig ni Naty nang maabot niya ang batok nito.

“Huukk!”

Natigilan si Naty sa paghagod at maduwal duwal siya nang ipalamon sa kaniya nang sagad ang matabang titi ni Pablo.

Pumalag si Naty at binigyan ng malakas na hampas sa hita si Pablo.

Ngunit hindi iyon ininda ni Pablo na parang nilamon na rin ng matinding kalibugan. Halos hindi na makita ang itim sa mata ni Pablo sa sobrang tirik nito.

Nang magsawa sa bibig ng asawa, tinulak ni Pablo si Naty at napahiga sa kama. Sa lakas ng tulak niya, tumalbog pa ang katawan ni Naty sa kama.

“Pablo? Anong nangyayari na naman sa’yo? Sinapian ka na naman ba ng kaibigan mong demonyo?”

Hindi pinansin ni Pablo ang tinuran ng asawa. Hinatak niya nang walang habas ang slacks ng ginang sunod ang naiwang panty nito.

Lalong naulol si Pablo nang makita ang biyak ng kabiyak.

Lumuhod si Pablo at agad niyang sinabasib ang bukana ng kaniyang may-bahay.

“P-pablo! Ahhh! Masyado kang marahas! Ohh!”

Gigil na gigil si Pablo sa kepyas ng ginang na halos ubusin ang sabaw ng puke nito kakahigop niya.

Hanggang ipasok niya ang dalawang daliri niya sa loob ng pekpek ni Naty.

Napaigtad si Naty sa sakit na may kasamang libog.

Naging marahas man sa kaniya si Pablo ngnit hindi niya maikakatwa na may bahagi sa kaniyang katawan na nasasabik sa paglalapastangan sa kaniya ni Pablo. Parang nanumbalik muli ang init ng naramdaman niya noong kabataan pa nila kung saan nila unang naranasan ang matinding kapusukan sa kantot.

Hindi pa sa pag-ulos ni Pablo doon nagtapos. Ginamit pa niyang dalawang daliri upang kalkalin ang bukal ni Naty.

“Ahhh! Ahhh! Ahhhh! Demonyo kaahh, Pablo! Naiihi na akooohh!”

At doon na nga sumirit ang ihi ni Naty at sinalo naman ito ng mukha ni Pablo sabay sibasib muli sa kaniyang kweba.

“Ohhh! Pablooohh! Madumi ang ihi kooohhh! Huwag mong inumin!”

Doon lang siya kinibo ni Pablo.

“Umungol ka lang d’yan! Akong bahalang magpasarap sa iyo!”

Pagkasabi’y agad na hiniklat ni Pablo ang suot na puting blusa ni Naty. Napigtal lahat ang mga butones nito. Hanggang lumantad sa kaniya ang mga suso ni Naty suot pa rin ang puting bra nito.

Inangat pa ni Pablo ang bra ni Naty at doon na umalagwa ang mga suso ng ginang. Bagama’t lawlaw na ay nagbigay pa rin ito ng ibayong libog para kay Pablo nang matanaw niya ito.

Hindi nag aksaya nang oras si Pablo. Agad niyang nilamutak ang mga suso ni Naty sabay pisil nang mahigpit sa mga ito.

“Aray! Pabloohh! Nasasaktan akoohh!”

“Gigil na gigil na ako sa’yo! Ang tagal mo na akong dyineta sa kantot. Dapat pagbibigyan mo ako para sa’yo lang ako.”

“Heto na nga at nagpapakantot na nga!”

Doon na inulos ni Pablo ang burat niya sa puke ng kaniyang misis at walang habas niya itong hinindot nang hinindot.

Halos kumalas na sa kabit ang kama sa sobrang kanyod ni Pablo sa pekpek ng kaulayaw. Pawang tunog ng langitnit ng kama ang namumutawi sa loob ng silid. Kasama na rin ang tunog ng kaniyang pagbayo.

Plok! Plok! Plok! Plok! Plok! Plok!

Lalong ginanahan si Pablo nang makita ang mukha ni Naty na napakagat pa sa kaniyang labi habang tumitirik ang mga mata nito.

Labas masok ang burat niya at habang tumatagal pabilis ito nang pabilis. Hindi lubos akalain ni Naty na sa edad nito ay mataas pa ang resistensya nito.

Si Naty ang sumusuko at ilang beses na rin siyang nilabasan sa pagkantot sa kaniya ni Pablo. Halos hindi na niya maramdaman ang puke niya na namamanhid na kakakantot sa kaniya ni Pablo. Pakiramdam niya rin ay parang wala na siyang inilalabas na katas o sabaw na magbibigay ng dulas sa loob ng kaniyang kepyas.

Ngunit hindi pa rin pumupuknat ng ratsada si Pablo at panay pa rin ang bayo nito. Pulang pula at parang namamaga na sa kantot ang kaniyang puke.

Kaya umatangal na siya.

“Paaabbblllooohhhh!”

Doon na hinugot ni Pablo ang burat at sumirit ang lahat ng tamod niya sa dibdib at puson ni Naty.

Humahangos man si Naty matapos ang mapusok nilang kantutan ay nalugod ito nang makitang nakaraos na si Pablo.

“Hay, salamat naman natapos ka na rin?”

“Hah! Hah! Hah! Bitin ka ba, Naty? Pahinga muna tayo kaunti tapos kantutan ulit tayo.”

“Ano? Hoy Diablo! Tama na iyon. Okay na ako! Napagbigyan na kita.”

“Huh? Anong tapos na? Hindi ko pa pinapasok sa iyo ito.”, wika ni Pablo patungkol sa hawak nitong malaking dildo. At akmang ipapasok na ni Pablo ito sa lagusan ni Naty.

“Ayoko niyan! Pablo? Pablooohh!”

Doon na inulos ni Pablo ang naturang dildo.

“Putangina moooohhh!”

Chapter Six – Mga Inang Napaligaya Ni Baron

Umuwi na rin noon si Baron matapos um-attend sa kasal ng pinsang si Peabo at ang dating kasintahan na si Stella.

Sa kabila ng mga ngiti niya kanina, habang naglalakad siya ay hindi niya napigilang tumulo ang kaniyang mga luha dala ng dalamhati niya sa pagpapakasal ng itinuring niyang mga matalik niyang kaibigan ay magkatalik na sa una pa lang.

“Akala ko’y nabantayan ko na nang husto si Stella at pagdating sa puslitan, nalamangan ko si Kuya Peabo. Isa pala akong malaking hangal!”

Nang malapit na siyang makarating sa bahay nila, may kalabog siyang naririnig sa loob nito.

Plang! Bogg! Wrhhnggg!”

Matapos noon ay lumabas na ng bahay si Marlon dala ang mga bagahe nito.

Humabol ang kaniyang inang si Biring at yumakap kay Marlon na animo’y pinipigilan niya itong umalis.

Lumapit pa nang husto si Baron upang saksihan ang pinag-uusapan ng mag-asawa.

“Patawarin mo na ako, Marlon. Hindi ko naman sinasadya ang pagkakamaling iyon.”

“Bitiwan mo, Virginia. Nakakadiri ka! Matagal akong nagtiis sa barko dahil ayokong lokohin ka ngunit hindi ko sukat akalain na ganoon pala ang gagawin mo sa akin?”

“Nagmamakaawa na ako. Huwag mo kaming iwan alang-alang na lang sa anak mo.”

“Hindi nga ako sigurado kung anak ko nga ba siya. Pinasalo mo lang siguro sa akin iyan. Bitiwan mo nga ako! Pwe!”

Humilagpos si Marlon kay Biring at nang makawala ito, dinuraan pa niya sa mukha ang asawa.

Pinunasan ni Biring ang dura mula sa kaniyang mukha pati na rin ang kaniyang mga luha.

Sinigawan niya si Marlon habang papalayo sa kaniya ito.

“Sige! Huwag ka nang babalik! Hindi ka namin kailangan! Mabubuhay kami nang wala ka!”

Agad na lumapit si Baron at niyakap ang ina. Gumanti rin nang mas mahigpit na yakap ang ina.

“Ang Papa mo, iniwan na niya tayo.”

“Tara na muna sa loob, Ma. Marami nang usisero dito.”

Inaya ni Baron si Biring sa loob ng bahay akbay niya ito habang tinitignan niya ang mga taong nakapalibot sa kanila.

“Paano na tayo, anak? Wala na ang Papa mo.”

“Titigil na muna ako sa pag-aaral. Marami naman akong mapapasukang trabaho.”

“Huwag, anak! Bubuksan ko ulit ang karinderia natin. Babalik na lang ulit ako sa pagluluto para makapag-aral ka ulit saka papaupahan ko ulit ang kwarto.”

“Sige, Ma. Hindi ko lang gusto ang ginawa sa’yo ni Papa. Tinrato ka niya na parang basura. Sana nga totoong hindi ko siya naging ama.”

“Anak…”

“Bakit, Ma?”

“…wala! Salamat!”

Unti-unti nang nararamdaman ni Baron ang pagkamuhi. Pakiramdam niya ngayon ay pinagsakluban siya ng langit.

Balik-Tanaw

Noong araw din kasi nang magpunta siya sa bahay nila Stella at nasumpungang wala ang dalaga, doon na niya naisip na nagkita sa araw na iyon si Stella at Peabo.

Kaya lulugo-lugo siyang umuwi sa bahay.

“Ma, nandito na ako. Umuwi na ba si Kuya Peabo?”

Nang makapasok siya sa loob ng bahay, nakita niyang wala palang tao sa loob.

Lalo lang niyang naramdaman ang pagkalugmok.

Hanggang may naririnig siya sa loob ng banyo. Lumapit siya nang mapansin niyang nakabukas ang pinto at bukas din ang ilaw nito at dinig ang lagaslas ng tubig mula sa gripo.

Hindi siya kumibo at dahan-dahang lumapit sa naturang banyo.

Nagimbal siya nang makitang nakahubad ang inang si Biring habang nakaupo ito sa inidoro. Kitang-kita ni Baron kung paano binubutingting ng ina ang tinggil nito.

“Ahh! Hhmm! Pablooohh!”

Napaisip si Baron kung sinong Pablo ang inusal ng kaniyang ina.

At hindi nawaglit ang pagtukoy nito sa ama ni Stella.

Kaya hindi napigilan ni Baron na tanungin ang ina.

“Pablo? Si Mang Pablo ba ang tinutukoy niyo?”

Hindi inaasahan ni Baron ang reaksyon ng ina. Parang hindi nagulat si Biring na dumating ang kaniyang anak na nahuli pa siya sa akto.

“Oohh! Baron, halika, anak! Tulungan mo akong ahitin ang bulbol ko sa puke.”

Sa halip, si Baron pa ang nagulat sa inaasal ngayon ng ina. At tila ba hindi na naalala nito ang tanong niya kanina sa ina.

“Ma?”

“Lapit ka, anak! Tulungan mo akong mag-ahit ng bulbol ko.”

Kuskus kuskus pa ng ina ang kaniyang puke habang sinasabon ito. Hindi na makita ang pekpek ng ina sa nakatabon nitong mga bula mula sa sabon.

Inabot ni Biring ang tangang shaver sa kaniyang kaliwang kamay.

Nang kunin ito ni Baron, lalo pang kinuskos ni Biring ang kaniyang kepyas at bumuka sa harap ng anak. Lumuhod at yumuko si Baron. Lumapit pa nang husto ang kaniyang mukha upang makita nang maigi ang pukeng kaniyang pinanggalingan.

Nanginginig ang kamay ni Baron nang dumapo ito sa puson ni Biring. Pati ang hawak niyang shaver hindi rin niya mapigilan ang panginginig.

“Pasmado ba ang kamay mo, anak?”

Mabilis ang pintig ng puso ni Baron. Parang hindi siya nakahanda para dito. Gayunpaman, isinagawa pa rin niya ang pag-ahit sa bulbol ng sariling ina.

“Ayan na, Mama. Makinis na po.”

“Ang alin?”

“Eto po?”

“Anong eto?”

“Ma!”

“Ayaw mo bang makita kung saan ka nanggaling, anak?”

“Kahit bumalik naman ako d’yan, hindi na ako kakasya.”

“Ngunit kasya ang titi mo sa puke ko.”

Hindi na siguro mabilang ni Baron kung ilang beses siyang nagulat sa inaasal ngayon ng ina.

“Ma, ba’t ba kayo nagkakaganyan?”

“Baron, laos na ba ako? Hindi na ba ako kahali-halina?”

“Kayo po ang pinakamagandang babae, Ma. Ngunit hindi po sumagi sa isip ko ang pagnasaan ko ang sarili kong ina.”

Kumapit si Biring sa batok ni Baron at pilit niyang inabot ito upang siilin ng halik sa labi.

“Hmmpf!”

“Anak! Patawarin mo ako kung gusto ko ng kantot ngayong gabi. Laging nasa barko ang Papa mo at sa tuwing naiisip ko siya, lalo lang akong nilalamig sa gabi kaya bigyan mo ako ng init, anak.”

Muling siniil si Baron at hindi na ito nakapalag pa sa higpit ng pagkakakapit ng kaniyang ina.

Ipinikit na lang ni Baron ang kaniyang mga mata at dinama ang malalambot na labi ng kaniyang ina. Naaalala pa rin niya ang mga oras na katalik si Stella. Doon niya natikman ang unang halik.

Hanggang sa kusang umakap ang kaniyang mga braso sa likod ng hubo’t hubad niyang ina.

“Ahh! Ganyan nga anak! Iparamdam mo sa akin ang iyong pagmamahal. Mahal na mahal kita, anak!”

Biglang ang mga labi na ni Baron ang kumilos at gumala na sa bibig at pisngi ni Biring.

“Ahh! Ganyang nga, ang sarap!”, ungol ni Biring.

Walang imik na gumagapang ang bibig ni Baron sa kaniyang leeg at balikat. At doon na dinakot ni Baron ang suso ng kaniyang ina na may malaking utong. Nilamutak niya ito nang husto dala ng gigil nito.

Piniga pa niya ito sabay supsop sa utong ng ina.

“Tama iyan. Dumede ka lang. Ipakita mong kailangan mo ang aking aruga.”

“Oo, ma. Ito ang bumuhay at nagpalaki sa akin. Ang sarap pa rin dumede rito.”

“Yess! Ahhhh! Susuhin mo ako, Baron. Gutom ka na ba?”

“Gutom na gutom na ako!”

Bumaba pa ang mga labi ni Baron. Hinihimod niya ang matabang tiyan ng ina at kasamang nilalamutak ang bilbil nito. Tinudyo niya ng dila ang pusod ni Biring hanggang iguhit niya ang dila pababa sa tinggil ng ina.

Sinasampal ng dila niya ngayon ang kuntil ni Biring. Iniangat niya pa ito upang pagmasdan ang maliit na ulo sa loob ng kuntil bago nito pinasadahan ng kaniyang dila.

“Ahhmm!”

Baliw na baliw na si Biring sa ginagawa nitong pagsibasib sa kaniyang pekpek. Lalo nang maramdaman niyang may lumabas na sa kaniyang puke na puting dagta.

Nakita ito ni Baron ngunit patuloy pa rin siya sa pagbrotsa gamit ang kaniyang dila.

“Slurps! Ahmm!”

“Salamat, anak! Nakaraos na ako.”

Ngunit hindi pa rin huminto si Baron bagkus ay lalo pa niyang kinapitan ang matabang pwet ng ina.

“Ay Baron. Okay na ko!”

“Hindi ko pa pinapasok ang titi ko sa puke mo, ina ko. Ang sabi mo kanina, kasya itong titi ko sa puke mo. Gusto ko sanang sukatin.”

“Kung gayon, ituloy natin sa kuwarto.”

“Hindi na tayo aabot doon. Libog na libog na ako, Ma.”

Dinala ni Baron ang ina sa labas ng banyo at doon niya na inihiga sa sahig ang hubad na katawan nito.

Unti-unti niyang hinubad ang mga suot ni Baron habang nilalampong si Biring sa sahig.

Huli niyang hinubad ang brief at doon lumitaw sa ina ang matigas na junior ng anak.

“Akin na ang titi mo, anak. Isubo ko muna para madulas siya pagpasok niya sa loob ko.”

At inilapit nga ni Baron ang titi sa bibig ni Biring. Sinupsop ito ni Biring at hinawakan pa ang katawan nito.

Dinidilaan pa ni Biring ang burat ni Baron kasama pati ang bilugang bayag ng anak sabay supsop na rin dito. Kaya naman naligo na sa laway ni Biring ang buong ari ng anak.

Nang matapos ay pinasadahan pa ni Baron ang burat niya mula sa bibig ni Biring hanggang dumaan ito sa cleavage nito, sa pusod, hanggang sa umabot na sa bukana at agad na inulos ni Baron ang alaga sa kweba ng ina.

Napakislot at napasinghap si Biring.

“Ahhh! Namnamin mo lang, Baron… Kung saan ka nagbabad ng siyam na buwan. D’yan kita iniluwal, Baron. Kaya malaya kang maglabas-masok anumang oras mo gustuhin.”

“Sige, Ma. Wala naman akong ibang hinangad kung hindi ang mapaligaya ka.”

“Oo, masaya ako at maswerte dahil anak kita, Baron. Ohhh!”

Patuloy lang sa pagpagaspas ng kantot si Baron habang naka missionary sila.

“Ma, saan ko ito ipuputok?”

“Gusto mo bang magkaroon ng kapatid, Baron?”

“Hindi ko alam kung ano itatawag ko sa kaniya, anak ba o kapatid ko?”

“E ‘di bunso, bunso ang itawag natin.”

“Seryoso ka, Ma? Paano ang pag aaral ko?”

“Don’t worry, safe ako. Para maiba na lang, ako naman ang iinom ng gatas mo.”

Lalong pinag-ibayo ni Baron ang pagbayo sa ina hanggang sa maramdaman na niya na malapit na siyang labasan.

Doon niya na hinugot ang sandata saka lumapit sa bibig ni Biring habang dyinadyakol niya ang burat niya.

Labas dilang ngumanga si Biring habang naghihintay sa pulandit ni Baron. Hindi nagtagal ay lumabas na nga pinakamimithing katas mula sa anak.

Pumasok lahat sa bunganga ang tamod na galing sa pinakamamahal niyang unico hijo.

~~~~~~~~~

“Hindi Ma. Salamat sa iyo. Tama ka. Makakaya nating dalawa ang lahat nang magkasama. Ikaw lang at ako ang kailangan natin. Kahit iwan na nila tayo, makakaya natin ito nang wala sila.”

“Maswerte talaga ako sa’yo anak.”

“Naalala mo, Ma. Sa’yo ko naranasan ang unang kantot ko. Ang sarap lang dahil wala akong naramdamang panglalait at buong buo ako kapag ikaw ang aking kaniig.”

“Siyempre, anak. Hindi ko makakalimutan iyon. Espesyal ang araw na iyon para sa akin.”

“Gusto mo, ahitin ko ulit ang bulbol mo sa puke, Ma?”

“Dating gawi?”

“Oo, pero ibahin naman natin. Gusto na kitang buntisin, Ma.”

Simula noon. Silang dalawa na lang ang magkasama. Nagtinda ng ulam si Biring at hindi naglao’y lumago ang negosyo. Hininto na rin niya ang pagpapaupa kaya ang kwarto pinarerenta ay para na lamang sa kaniyang mga helper.

Hindi na naghanap pa ng iba si Baron matapos magpakasal sina Stella at Peabo. Masaya na siya sa piling ng kaniyang ina dahil nagagawa naman nila ang gusto nila sa isa’t-isa.

Nakatapos ng kolehiyo si Baron sa kursong business administration at makalipas lang ang ilang taon ng pagpupursige, nagmamay-ari na siya ng eat-all-you-can restaurant na may limang branches na.

Sa sobrang abala nila ng ina sa negosyo, tila nakalimutan na nila ang lahat. Binenta na nila ang dating bahay bunsod ng masamang nangyari sa pamilya nila. Pati na rin ang pinsan nitong si Peabo at ang dating kasintahang si Stella, pilit nang kinalimutan ni Baron.

Hanggang dumating ang isang araw…

Nasa opisina lang noon si Baron at katatapos lang niya sa mga paperwork niya nang maisipang buksan ang kaniyang FB account.

Tumambad sa kaniya ang sangkaterbang messages mula sa kaniyang mga kaibigan. Nandito na yung nangangamusta, mangungutang at nagpapahiwatig kung may karelasyon na ba siya.

Umiiling lang si Baron at natatawa na para bang gusto niyang ipabatid na nasa kaniya ang huling halakhak.

“Noong ako’y salat sa buhay, halos hindi niyo ko kilala. Ngayong, umasenso na ko nang kaunti, sandamakmak kayong lumalapit sa akin. Tunay ngang nasusukat ang halaga ng tao kapag may naipupundar ka na.”

Hanggang mapansin niya ang mensahe mula kay Stella.

Stella: Hi Baron. Kumusta ka na? Alam mo bang kinukulit ka sa akin ng anak kong si Pristine. Oo, iyan ang pangalan niya. Dalisay kasi ang ibig sabihin ng pristine.

Marami pang mensahe si Stella sa kaniya. Ngunit ito ang nagpa-antig sa kaniya.

Stella: Baron, alam ko hanggang ngayon masama pa rin ang loob mo sa akin. Nagsisisi na ako. Sa kabila nang lahat ng pangtataboy ko sa iyo, hindi mo ako iniwan. Nagagawa mo pang pumuslit sa loob ng kwarto ko na parang Romeo ko. Ginagawa mo talaga ang lahat maiparamdam mo lang sa akin na hindi ako nag-iisa. Patawarin mo sana ako kung lagi kitang minamaliit. Ngunit ang totoo, napakalaki ng ginawa mo para sa akin. Kaya siguro hanggang ngayon, hindi pa rin kita nakakalimutan.

Stella: Sana mapatawad mo na ako.

Agad na nag-type si Baron. Hindi man niya aminin pero lubos ang pangungulila niya sa dating kasintahan.

Baron: Stella, kumusta ka na?

Ilang saglit lang ay nakatanggap kaagad siya ng bagong mensahe mula kay Stella.

Stella: Hi, Baron. Buti nagbukas ka na ng FB mo. Matagal tagal ka ring walang update ah!

Baron: Yep! It’s been over 10 years now. Marami na ring nagbago. Ngayon lang nagkaoras kaya naisip kong silipin ang FB.

Stella: Yeah! Magte 10 years old na nga si Pristine. Natutuwa siya sa’yo kapag pinagmamasdan ko ang pictures mo sa FB. She said you’re so gwapo raw.

Baron: Talaga? Tinuturuan mong magtagalog?

Stella: Of course. Para in case na magkita tayo at mag-usap kayo, hindi mo na kailangan mag English carabao.

Baron: Hahaha! Nose bleed sigurado ako niyan. Can I see her?

Stella: Sure.

Binuksan ni Stella ang web cam.

Tinawag ni Stella ang anak niyang si Pristine. Pagkalapit ay pinaupo niya ito sa kaniyang kandungan.

Stella: Hi! Say hello to Daddy Baron.

Baron: Bakit Daddy? Hi Pristine! By the way, ang ganda mo pa rin, Stella.

Nagsalita mula sa web cam ang paslit na si Pristine.

Pristine: Daddy Gwapo?

Baron: Hi! Cutie Pie! How are you pretty young lady?

Pristine: Mabuti naman pow!

Baron: Ang cute niyang magtagalog, Stella. Nasaan nga pala si Kuya Peabo?

Stella: He’s serving the country. Nasa Serbia siya. Pabalik balik siya kung minsan nasa Belarus naman siya.

Baron: It must have been hard for you, Stella.

Stella: Naks! Nagpractice ka talaga. Welcome pa ba kami sa inyo?

Baron: Wala na kami sa dating bahay. Alam mo naman ang nangyari. Lumipat na ako sa Global City.

Stella: I see. Sige kinamusta lang kita. By the way, you look dashing in your suit. It suits you well.

Baron: Teka muna, kailan ang dating niyo rito? Sasalubungin ko kayo?

Stella: Talaga? Um? Message kita kapag may schedule na kami ni Pristine.

Baron: Okay! See you soon.

Ilang araw lang lumipas at nangyari nga ang pagkikita nina Baron at Stella karga ang anak na si Pristine.

Sa airport…

“Parang kailan lang, Stella. You’re still as pretty as ever. Parang hindi ka gaanong tumanda.”, puri ni Baron nang muling makita si Stella.

“Ikaw ang hindi nagbabago, bolero ka pa rin. Hihihi!”

Umakap ang dalawa sa isa’t-isa. Medyo naiilang pa sila nang mag-abutan ng halik at hindi nila alam kung saan nila hahalikan ang isa’t-isa. Hanggang nagtama na lang ang mga labi nila sa pisngi ng bawat isa.

Pinakilala ni Stella ang kargang si Pristine.

“Say hello to Daddy Baron.”

Inaabot naman ni Pristine si Baron na parang gusto nitong magpakarga.

“Daddy Gwapo!”, ani Pristine.

Agad naman binuhat ni Baron ang bulilit.

“Hmmpt! Ambigat mo pala!”

“Yes, and we decided na dito siya magbi birthday. Gusto kasi ni Pristine maligo sa dagat.”

Napansin ni Baron na hindi kumikibo si Pristine na nakaunan sa balikat niya. Nakatulog na pala ito dala ng pagod sa biyahe.

“Zzzzzz!”

“Humihilik na pala itong si litte Stella.”

“Kanina lang excited siyang makita ka. Gwapo tawag niya sa’yo eh.”

“Gwapo naman talaga ako ‘eh!”

“Buti na lang nakababa na kami ng eroplano bago lumakas ang hangin. Lakas ng bagyong Baron ‘eh!”

“May naaalala lang ako sa airport, dati kasi si Kuya Peabo ang hinihintay natin dito. Sa sobrang inip ng paghihintay natin…”

“Gago! Ang dami mong maaalala, yun pa!”

“Masaya lang kasing balikan ang mga panahong kasama kita.”

Nagtinginan ang dalawa. Na kung anong pintig ang kumabog sa kanilang mga dibdib. Bagaman ay may pag-aalinlangan pa rin dahil halos isang dekada na rin mula noong huli silang magkita.

Pinigil ni Stella ang bugso ng damdamin nang iwasan niya ang tinuran ni Baron.

“Saan nga pala ang kotse mo?”

Pinindot ni Baron ang remote at tumunog ang kotse kung saan ito nakaparada.

“Wow! Big time ka na! Ganda ng sasakyan mo.”

“Hindi naman gaano. Ayoko nga ng sports car, medyo pansinin kaya ganyan lang ang kinuha ko.”

“Wala ka bang driver? Hindi ba mayaman ka na?”

“Gusto ko ako ang personal na susundo sa inyo. Saka anong mayaman sinasabi mo? Kumikita lang ako ng kaunti.”

“Pa humble ka pa. Hindi bagay sa suot mong mamahalin.”

“Kahit walang suot, mamahalin mo pa rin.”

“Ang korni mo pa rin. Kainis!”

“Hahaha! Dalhin ko muna kayo sa condo ko sa global.”

Sa condominium suite ni Baron…

Namangha si Stella sa ganda ng condo ni Baron.

“Wow! Ikaw lang ang nakatira dito?”

“Nandito kasi ang main branch kaya kumuha ako ng condo malapit sa mall.”

“Daddy Gwapo, dito na ba kami titira ni Mommy?”

“If you like kaso paano si Daddy Peabo mo?”

“Sama na rin natin.”

“Pasensya ka na, Baron. Madaldal talaga ang Baby Pristine ko ‘eh!”

“Nakakaaliw nga ‘eh! Ang ganda pang bata. Mana sa ina.”

“Saglit lang maliligo lang ako, okay lang?”

“Sure. Diretso ka lang tapos sa kaliwa ang banyo.”

“Okay! Ikaw na muna ang bahala kay Pristine.”

Pumasok na nga sa banyo si Stella at naiwan sa sala si Baron at ang bata.

“What do you want to play?”

“I want piggy back ride!”

Libang na libang si Baron sa anak ni Stella. Naiisip niya tuloy kung sila sana ni Stella ang nagkatuluyan, malamang may anak na rin silang gaya ni Pristine at namumuhay nang masaya at mariwasa.

Ngunit ngayong kapiling na niyang muli si Stella. Tila’y muling nanumbalik ang pag ibig niya sa sinisintang ginang. Hindi pa rin nawawala ang pag-asa niya na balang araw ay darating din ang pagkakataon nila ni Stella.

Gusto niyang bawiin ang panahong nagkawala sila ni Stella magbuhat nang ito’y ikasal sa pinsang si Peabo.

~~~~~~~~~

Patuloy lang si Baron sa pakikipaglaro sa paslit nang biglang lumabas ng banyo si Stella suot ang bath robe nito.

Natigilan si Baron nang makita si Stella. Kahali halina pa rin sa kaniya ang kariktan ng ginang at parang walang pinagbago ang maganda nitong katawan kahit may isang anak na ito.

“Look at your Mom. Isn’t she lovely?”

“Of course, Daddy Gwapo. We’re pretty much alike!”

“Yes, baby. Just like you too, pretty and smart.”

Sumabat si Stella sa usapan ng magtiyuhin habang pinatutuyo ng blower ang kaniyang buhok.

“Yung pambobola mo, Baron. Dinadaan mo sa pakwento sa anak ko ha?”

“Totoo iyon, Stella. Maganda ka talaga.”

“Pristine, come. Get your things inside the room. Later, we go buy a lot of dolls for you.”

“Hayaan mo na lang si Pristine dito sa sala. Gusto mo bang manood ng cartoons?”

“Can I?”

“Sure, what is your favorite Disney Princess?”

“Moana. And you’re my Maui!”

“What? Hahaha! Okay then.”

Walang TV ang sala ngunit may pinindot si Baron sa remote upang mag dim ang ilaw sabay sa paglitaw ng liwanag mula sa projector sa likod nila habang nakaupo sila sa sofa.

Sinet ni Baron mula sa hawak nitong remote at pumili ng panonooring pelikula. Doon na nga lumabas sa pader ang palabas na gustong tunghayan ni Pristine.

“Amazing!”, mangha ng bata.

“May pa sine ka pa dito sa condo mo ha?”

“Hindi na uso ang TV ‘eh! Pasikip lang sa condo ko.”

“Sana hindi kami nakakasikip dito.”

“Mawala lahat ng gamit dito, huwag lang kayo ni Pristine, Stella.”

“Kahit itong bath robe ko ang mawala?”

Hinugot ni Stella ang buhol ng kaniyang bath robe at hinawi niya ito. Daan para malaglag ito mula sa kaniyang katawan at tumambad na nga kay Baron ang pinananabikang katawan ng dating nobya. Wala itong alinmang suot kahit ang bulbol ni Stella na sana’y kukubli sa kaniyang kaselanan ay kinalbo niya. At lalo pang lumusog ang mga suso ni Stella. Hindi nawala ang lintog nito na may pink na utong. Umaalog alog ito habang lumalakad si Stella patungo sa tutulugang kwarto.

“Sige ako na lang ang papasok sa kwarto.”, mapang-akit na paalam ni Stella.

“How about some popcorn, Pristine? Can I grab you a bowl?”

Tumango lang si Pristine na hindi pumupuknat ng tunghay sa paboritong palabas.

Agad na nagtungo si Baron sa kusina at kumuha ng isang pouch saka nito nilagay sa loob ng microwave. Ilang minuto lang, nagpuputukan na ang mga butil ng mais sa loob ng microwave kaya kumuha ito ng tasa matapos kusang bumukas ang microwave. Sinalin niya ang popcorn kahit mamaso maso na ang kamay niya sa init nito.

Bumalik siya sa sala dala ang tasa na may popcorn ngunit tulog na si Pristine nang datnan niya ito. Naka thumb suck pa ang musmos na nakatagilid sa sofa.

Pinatong ni Baron ang tasa sa ibabaw ng center table. Dahan dahan niyang inilapag iyon upang hindi niya maistorbo ang natutulog na bata.

Pumunta si Baron sa kwarto. Sarado man ang pintuan ay madali niyang naipihit ang door knob saka siya pumasok.

Tanaw niya sa ibabaw ng kama si Stella na nakadapa at wala pa rin itong saplot sa katawan. Kitang-kita niya ang malamang pwet ng magandang ginang habang nagkakampayan ang mga binti nito.

Dala ng pagkasabik, agad na naghubad si Baron ng kaniyang mga damit bago pumatong sa ibabaw ng kama. Sinamantala ni Baron ang pagiging abala ni Stella sa cellphone nito na nanonood lang ng kung ano-ano.

Sinamyo ni Baron ang halimuyak ni Stella mula sa batok nito.

Napapikit si Stella upang damhin ang presensya ni Baron mula sa kaniyang likod. Binitiwan niya ang tangang cellphone at agad na kinapitan ang batok ni Baron sabay siil ng halik sa mga labi nito.

Matapos ay sinabihan ni Stella si Baron.

“Hindi mo na ba mahintay ang pagpunta natin sa beach?”

“Nakahain na ang katawan mo. Ayoko namang lamigin ka ngayong gabi kaya bibigyan kita ng kailangan mong init.”

“Sige, Baron. Iparamdam mo ang init mo sa loob ko.”

Dahil hubo’t hubad nang nakadapa sa kama si Stella, madali na lang nailusot ni Baron ang titi nito sa mamasa masang puke ni Stella.

Halata sa kanila ang pagkasabik sa bawat isa. Kaya walang sinayang na oras si Baron sa pagkantot niya kay Stella. Bawat bayo nito ay ninamnam ni Baron at ang init naman ng hagod mula sa loob ng puke ay dinama rin ni Stella.

Hanggang sa nilabasan kaagad si Baron.

“Ahhh!”

“Ano ba yan? Kabitin naman? Napakaikli naman…”

“Hmm! Anong maikli?”

“Yung oras ng pagkantot mo, Baron. Bitin ako.”

“Bawi na lang ako sa beach.”

At dumating nga sila sa beach.

Naglalakad sila sa dalampasigan habang karga ni Baron si Pristine na nagdiriwang ngayon ng ikasampung kaarawan nito.

“Daddy Gwapo, I wanna go swimming. Let’s go!”, aya ng paslit.

Humingi ng hudyat si Baron kung papayag si Stella at tumango lang ang magandang ginang.

Saka kinausap ni Stella si Pristine.

“Princess, basta huwag ka lang lalayo. Maligo ka lang sa malapit at kung saan madali ka namin matanaw.”, bilin ni Stella habang sinusuot ang salbabida kay Pristine.

Dala nang excitement, pagkababa ni Pristine mula sa pagkakabuhat sa kaniya ni Baron ay agad ito tumakbo sa dagat na parang hindi narinig ang bilin ng ina.

“Weeeeehhhh!”, masayang tili ni Pristine habang tumatakbo na suot ang maliit na salbabida sa baywang.

“Ganyang ganyan ka noong mga bata pa tayo, Stella. Ang hilig mo sa dagat.”

“Ang sarap lang noong mga bata pa tayo. Walang problema at puro laro lang ang inaatupag natin.”

“Gusto ko lang magmahal noon, Stella. Kung hindi dahil sa pesteng pagmamahal na ito, siguro’y mag best friend pa rin tayo.”

“Mag best friend pa rin naman tayo ‘ah! With benefits pa nga ‘eh!”

“Hahaha! Ang sarap mo talaga, Stella. Kaso kaagaw ko sa’yo si Kuya Peabo. At alam kong napilitan ka lang na mahalin ako noon.”

Hinawakan ni Stella ang kamay ni Baron.

“Naging mabuti kang kaibigan, Baron. Kaya hindi ka madaling kalimutan.”

Mag-aabot na sana ang kanilang mga labi nang may marinig sila sigaw.

“Ang bata! …Ang bata! Nalulunod!”

Nilingunan nila Baron at Stella ang lumulutang na salbabida. Hindi na nakasuot roon ang batang si Pristine.

Nagimbal si Stella.

“Baron! Ang anak ko! Huhuhu!”

Agad na lumusong sa dagat si Baron hanggang makarating siya sa lumulutang na salbabida.

Sumisid sa ilalim si Baron at doon niya nakita sa ilalim ang nakalubog na batang si Pristine. Wala na itong malay nang ito’y datnan niya.

Buhat niya itong inahon sa dagat at marahan niyang hiniga ang walang malay na paslit sa buhangin.

Binobomba ng diin ito ni Baron ang dibdib ng musmos. Pinagmamasdan ni Baron ang nag-aalalang ina ni Pristine. Takot na takot ito at hindi mapakali.

“Huwag kang susuko sa akin, Pristine.”, wika niya sa sinasalbang bata.

Dinikit niya ang bibig niya sa bibig ng bata upang bigyan ito ng hangin saka muling binomba ang dibdib nito.

Ilang saglit pa ay biglang sumuka ito ng tubig saka umiyak.

“Waaahhh!”

Nakaluwag nang mahinahon si Baron nang malaman wala na sa bingit ng panganib ang buhay ni Pristine. Ganoon na rin ang pakiramdam ni Stella nang tignan ito ni Baron. Nabasa pa niya ang bibig nito na nagsasabi ng, “Thank you!”

Habang naglalakad sila palayo sa dagat. Niyakap ni Stella si Baron habang buhat naman nito ang anak niya. Doon naramdaman ni Baron na para silang iisang pamilya.

Kaya hindi naiwasang tanungin ni Baron si Stella.

“Stella, anak ko ba si Pristine?”

“Huh? Ano sa tingin mo?”

“Kasi ang lapit agad ng loob sa akin ni Pristine. At pakiramdam ko, anak ko nga siya.”

“Eh ‘di iyon ang isipin mo. Huwag mo lang paaalam kay Peabo. Seloso iyon pagdating kay Pristine.”

“Sige, Stella. Makakaasa ka.”

Chapter Seven – Laglag

Masayang masaya si Pristine sa pagdiwang ng kaarawan niya pagkatapos nilang pumunta sa beach kasama ang Mommy niyang si Stella at ang Tito Baron niya na kung tawagin niya ay Daddy Gwapo.

Ngunit binawi naman ito ng separation anxiety dahil kinabukasan ay uuwi na sila pabalik ng America.

Sa lobby ng airport…

“Hindi ba kayo pwedeng ma-extend kahit ilang araw pa? Gusto ko sana ipakita sa iyo ang pinagagawa kong rest house sa Tagaytay.”, kumbinsi ni Baron kay Stella.

“Hindi kami pwedeng magtagal, malapit nang dumating si Peabo mula sa Serbia. Kung makikita mo lang siya, Baron, ang laki na rin ng pinagbago niya magmula nang mamatay si Mommy Pam.”

“Talaga? Anong kinamatay ni Tita?”

“Breast cancer.”

“Hindi pa rin ako kayang makita ni Aling Naty kahit pumanaw na si Mang Pablo.”

“Akala ko ba, Baron, hindi na natin pag-uusapan pa ang tungkol dito?”

“Nabanggit ko lang naman.”

“Anyway, kinukuha ko nga si Mama kaso ayaw niya raw iwanan si Papa. Nag-aalala ako para kay Mama. Although, kasama niya naman ang mga kapatid niya sa probinsiya.”

“Baka ang gusto niya ikaw ang manatili rito sa Pilipinas?”

“Pag-iisipan ko, Baron. Sige na baka maiwan pa kami ng eroplano.”

“Pero iwanan mo muna ako ng ano…”

“Ano’ng ano?”

“Yung…”

Ngumunguso si Baron habang buhat pa rin niya ang natutulog na si Pristine sa kaniyang balikat.

“Hay! Naku ka! Baron, para ka pa ring teenager. Akin na nga si Pristine.”

“Huwag mo nang gisingin at mabigat na rin ito. Mula nang makita niya ako lagi na siyang nagpapakarga sa akin. Samahan ko na lang kayo hanggang sa loob.”

Nang makalapit si Stella ay binigyan niya si Baron ng isang matamis na halik sa labi.

“I love you, Stella. Kahit asawa ka na ng pinsan ko.”

“Babalik ako ulit basta usap pa rin tayo, Ron.”

Nang makasakay na sila ng eroplano. Hindi pa rin lumulubay ng tingin si Baron hanggang sa tuluyan nang makalayo ang eroplanong sinakyan nina Stella at Pristine.

Hanggang makarating na sina Stella at Pristine sa bahay nila sa America.

Sinusi niya ang pinto ng bahay habang hawak ang kamay ng musmos niyang anak.

Pagkapasok niya, nagulat siya nang makitang nakaupo si Peabo sa solong sofa at umiinom ito ng serbesa.

Balbas sarado na ang itsura ni Peabo at nakakalbo na rin ito. May iilang pilat na rin ito sa matipuno nitong katawan. Wala siyang suot pang-itaas at tanging boxer lang ang damit nito at slippers.

Gulat na gulat si Stella. Hindi niya inaasahang na maagang uuwi si Peabo mula sa giyera sa Serbia. Ang dating kinasasabikang lalake ay ngayo’y kinatatakutan na niya.

Gayunpaman, sinikap ni Stella na pawiin ang takot at kaba niya kay Peabo.

“B-bo, nand’yan ka na pala? Kailan ka pa dumating?”

Hindi pinansin ni Peabo ang bati ng asawa.

Dahil likas kay Pristine ang pagiging bata at pagkasabik nito sa ama, sinugod niya ang Daddy Peabo niya.

“Daddy!!!”

Agad siyang binuhat ni Peabo nang makalapit si Pristine at magpabuhat sa kaniya.

“Hmmpt! Nadagdagan ka yata ng timbang at tangkad, Tiny?”

“Bakit tiny pa rin tawag mo sa akin, Daddy?”

“Dahil hindi kita mabubuhat nang ganito kung hindi ka tiny! Happy birthday! Tsup!”, lambing niya sa anak saka nito dinampian ng halik sa pisngi.

Hindi umimik si Stella ngunit hindi naman siya mapakali kaya naman inakyat niya na lang ang mga bagaheng kaya niyang dalhin sa taas.

“I got you a present! A big pink bear for a sweet little princess.”

“Really, Daddy? For me? Thank you!”

“Where do you want to go later, sweetie?”

“Dad, I’m tired already. We just came from Daddy Gwapo far far away.”

“Who’s Daddy Gwapo? Are you going to replace me for some guy?”

“Of course not, Daddy! You’re the only one best Daddy in the whole world!”

“I see. Hop on my back now, Princess. We’re going up to your room.”

“Okay! Read me some fairy tales.”

“As you wish, my dear princess.”

At nang mapatulog ni Peabo si Pristine. Sunod niyang pinasok ang kwarto ng asawa.

Nilusob niya ito habang mahimbing itong natutulog.

Ginising niya si Stella ng isang malakas na sampal sa mukha.

Paakk!

“Ano’ng mahigpit kong sinabi sa iyo? Hindi ka uuwi nang hindi nagpapaalam sa akin.”

“Ano ba, Bo? Nasasaktan na ako. Gusto ko lang dalawin si Mama. Anong masama d’un?”

Matapos ang pangangatwiran ni Stella ay muling sinampal ito ni Peabo.

“Natututo ka nang mangatwiran sa akin! Talaga bang si Mama mo ang sinadya mo o nais mo na namang magpabuntis kay Baron, lintik ka! Pinindeho niyo ko!”

“Anong sinasabi mo? Anak mo si Pristine!”

“Akala mo hindi ko malalaman na umuuwi ka sa tuwing sumasabak ako sa digmaan? Pinalagpas ko lang noong una dahil libing ng Papa mo. Pero dinalaw mo pala ang dating bahay ni Baron.”

“Hindi ko sinikreto sa’yo iyon. Nag message ako. Saka paano mong naisip na dumalaw ako sa dating niyong tinitirhan?”

“Huwag mo na akong gawing tanga! May paraan ako kung paano ko nalalaman!”

Sinuntok ni Peabo sa sikmura si Stella. Hindi magawang pumalag ni Stella sa paghawak nito sa namimilipit niyang tiyan.

Hindi pa nakuntento si Peabo, sinakal niya pa si Stella. Naninilat ang mga mata ni Stella sa hirap nito sa paghinga. Ilang beses na paulit-ulit ang tapik ni Stella sa braso ni Peabo saka lang niluwagan ni Peabo ang pagsakal kay Stella nang makita ang pagtulo ng mga luha ni Stella.

“Huuk! Hah! Peabo… hah! Hindi na ikaw ang Peabo na minahal ko noon!”

Agad na hinubo ni Peabo ang suot na boxer saka nito isinubo ang burat sa bunganga ng asawa.

“Hmmpf!”

“Bakit? Dahil ba si Baron ang mahal mo? Dahil nakikita mong mayaman na ang best friend mo?”

Gustuhin man sumagot ni Stella ay hindi nito magawa sapagkat nakapasak sa bibig niya ang burat ni Peabo na labas masok ang pagkantot nito.

Hindi pa nasiyahan si Peabo, lalo pa niyang sinagad ang tinarak na burat sa kaawa awang bibig ni Stella. Maduwal duwal na si Stella at nahihirapan pa itong huminga. Walang patid ang pagtulo ng mga luha ni Stella.

Di naglao’y nilubayan din ni Peabo ang bunganga ni Stella sa pagkantot nito hanggang bumalik ulit siya sa pag upo niya sa harapan ni Stella.

Doon nagsalita si Stella.

“Sa’yo ako nagpakasal, Peabo, hayop ka! Minahal kita! Ngayon hindi ko na alam kung paano ko mamahalin ang isang tulad mong halimaw!”

Muling sinampal ni Peabo si Stella sabay hawak nang mahigpit sa mga bisig ni Stella.

“Wala kang ibang gagawin kung hindi magpakantot ka sa akin hanggang sa magkaanak tayo. Patunayan mo sa akin na magkakaroon tayo ng anak. Na hindi ako baog.”

“Sige, Peabo! Buntisin mo ako!”

Pinigtal ni Peabo ang blusang suot ni Stella hanggang sa matanaw niya ang itim na bra ng asawa. Hinubuan niya na rin ng pantalon kasama pati ang panty at doon isinalaksak sa puke ni Stella ang mahaba niyang kargada.

Pinaspasan na ng kantot ni Peabo ang puke ng kaniyang asawa.

“Sige ganyan nga Peabo! Kantutin mo ako nang walang habas! Ahh! Ahh! Ahhh! Ohhh!”, samo ni Stella na may kasamang ungol.

“Ngayon nagugustuhan mo na ang binababoy ka!”

“Ikaw lang ang bumaboy sa akin ng ganito!”

“Nasasarapan ka naman hindi ba?”

“Oo, Peaboohh! Nangungulila ako sa kantot mo! Panay ang dasal ko na sana makabalik ka upang makaranas ako ng ganitong klaseng kantot! Ahhh! Ahhh! Ahhh!

Lalong binirit ni Peabo ang pagbayo sa puke ni Stella. Lumalagapak ang bawat hampas ng puson ni Baron sa pekpek ng kabiyak

“Oh! Peabooohh! Banat na banat pa rin ang puke ko sa malaki mong burat. Ramdam na ramdam ko ang hagod sa bawat kanyod mo.”

“Hapit na hapit nga at ang sikip pa rin ng puke mo kahit anong gawin ko hindi ko malaspag at mapaluwang.”

Napakapit si Stella sa likod ni Peabo at dala nang gigil niya, binaon niyang ang matutulis niyang kuko sa likod ni Peabo saka niya kinalmot ito.

“Ahhh! Fuck you bitch! Mas lalo akong ginaganahan sa’yo!”

Sinakal ni Peabo si Stella at napasinghap ang ginang na parang humihingi ito ng hangin. Ngumanga pa siya na parang nananaghoy.

Hindi pa nasiyahan si Peabo, dinuraan niya sa bunganga si Stella habang nakanganga ito saka niya inalis ang kamay sa leeg ng misis. Pagkapa’y nilaplap niya ito nang marubdob. Doon sila nagpalitan ng mga laway.

“Hmmpf! Slurps! Ahmm!”

“Hhmmm! Tsups! Slurps! Uhmm!”

Bumagal man ang pagbayo ni Peabo ngunit patuloy pa rin ang kapit ng titi niya sa bilat ni Stella. Kumalas si Peabo sa laplapan nila ni Stella at doon muling nirapido ng barurot ni Peabo ang pagkantot kay Stella.

Hanggang sa ipinulandit na nga niya lahat ng katas sa loob ng matres ni Stella.

Hangos at hingal ang namumutawi sa mga labi nina Stella at Peabo. Lupaypay ang dalawa na nakahiga sa kanilang kama na pawis na pawis at patampata. Doon na sila nakatulog nang mahimbing.

~~~~~~~~~

Hindi nagtagal, mga ilang araw ang lumipas nang magtungo sila sa o. b. gyne…

“Yes, you’re wife is pregnant. Congratulations!”

Masayang masaya si Peabo nang marinig ang maganda balita ng doktor habang nagsasagawa ito ng ultrasound sa nakahigang asawa.

“But she needs to take a full break, otherwise, the possibility of miscarriage is at high risk. And I know, as a father, you don’t want any of that to happen, right?”, dagdag pa ng doktor.

“Absolutely, doctor. Rest assure I will take a very good care of my wife.”, pagtiyak ni Peabo.

Ngunit nagpatingin din sa ibang espesyalista si Peabo at nilingid niya ito sa kaniyang may-bahay. Nais niyang makasiguro na hindi siya baog tulad ng unang pagsusulit sa kaniya ukol sa bisa ng kaniyang semilya.

Ngunit ganoon pa rin ang resulta. Tinapat siya ng urologist. Pinaliwanag sa kaniya na matabang ang punla niya kaya anumang lunas ang ireseta sa kaniya ay tila hindi lumulusog ang kaniyang semilya. Doon na naghinala si Peabo na ang dinadalang sanggol ni Stella sa sinapupunan nito ay hindi kaniya.

Nagdesisyon na rin si Peabo na ipa DNA test si Pristine at napag-alaman nito na hindi rin siya ang tunay na ama ng kinikilala niyang prinsesa.

Doon na niya napagtanto ang ginawang panlilinlang sa kaniya nina Baron at Stella. At ang sinasabi ng namayapa niyang inang si Pam na nahuli nitong lumabas si Baron sa dating bahay nina Stella sa araw mismo ng kanilang kasal.

“Ahhhh! Mga hayop! Kaya pala wala akong nararamdamang lukso ng dugo kay Pristine dahil hindi ko pala siya tunay na anak. Baog nga talaga ako!”

Lalong naging mahigpit si Peabo kay Stella nang makuha niya ang pagreretiro sa military service.

“Sinabing bawal sa’yo ang gumamit ng cellphone. Manood ka lang ng TV!”

“Kukumustahin ko lang si Mama. Bakit ba?”

“Si Mama mo o si Baron mo?”

“Bakit ka ba ganyan? Lagi naman tayong magkasama na kaya wala kang dapat ikagalit sa akin.”

“Nga ba? Tapatin mo ako? Anak ko ba si Pristine?”

“Paulit ulit ka na lang, Peabo! Walang saysay ang pagtatalong ito.”

“Wala akong nakukuhang matinong sagot mula sa’yo, pati na rin sa batang dinadala mo. Sigurado akong hindi ko rin anak iyan. May nangyari sa inyo ni Baron matapos ang huling uwi mo sa Pinas. Aminin mo na!”

“Pareho mo silang anak, Peabo! Sa akin ka maniwala dahil ako ang asawa mo!”

“Nga ba? Kung gan’un pala, nagsisinungaling itong DNA test?”

Tinampal sa mukha ni Stella ang sobreng hawak ni Peabo. Binuksan ito ni Stella at doon nga niya nabasa na hindi kay Peabo pumabor ang resultang anak niya nga si Pristine.

Pinunit ito ni Stella.

“Kung ganoon pala, Peabo. Maghiwalay na tayo. Kakasuhan kita ng pananakit sa akin.”

“Sa tingin mo bobo ako, Stella. May kopya pa ako ng DNA results at iyon ang gagamitin ko para makulong ka sa salang adultery. At kukunin ko ang kustodiya ni Pristine.”

“Para saan pa? Hindi mo naman anak si Pristine? Bakit mo ba ginagawa sa akin ito? Simula nang mawala si Mommy Pam, trinato mo na akong parang basura.”

“Pinaglaruan niyo ko ni Baron. Nilagyan niyo ko ng tae sa ulo. Alam mo, okay na nga ako na kayo na lang ni Baron ang nagkatuluyan, pero pinagduldulan mo pa rin ang sarili mo sa akin.”

“Dahil sa akala ko, mamahalin mo pa rin ako. Ngunit nagkamali ako ng pagpili sa iyo. Ni minsan hindi ako sinaktan ni Baron gaya ng ginagawa mo sa akin.”

Akma sanang nanaog ng hagdan si Stella nang harangin siya ni Peabo.

“Saan ka pupunta, Stella? Pumasok ka sa loob ng kwarto mo!”, dikta ni Peabo.

“Susunduin ko na si Pristine sa eskwelahan. Ano ba?”

“Ako na ang susundo. Doon ka sa kwarto mo!”

“Hindi mo ko pwedeng ikulong dito habambuhay! Pakawalan mo na ako.”

“Ang laki na ng hirap ko sa inyong mag ina. Huwag mo akong piliting saktan ka baka makalimutan kong buntis ka. Hindi ako mangingiming pagbuhatan ka ulit ng kamay.

“Gawin mo para may dahilan akong iwanan ka nang tuluyan!”

Tinabig ni Stella nang buong lakas si Peabo at dumiretso nang takbo pababa ng hagdan. Hindi niya na inalalang limang buwan na siyang nagdadalang-tao at maselan ang kaniyang pagbubuntis ayon sa doktor niya.

Nang biglang hiniklat ni Peabo ang braso niya.

“Hindi ka pwedeng umalis!”

“Ano ba! Bitiwan mo ako! Nasasaktan na ako, Peabo!”

Lalo pang hinigpitan ni Peabo ang kapit sa braso ni Stella subali’t pilit namang kumakawala si Stella at nang makaalpas nga si Stella, sa paghakbang niya nang paatras ay wala na siyang naapakan. Doon na siya nalaglag at bumalentong ng hulog sa hagdanan.

Humihiyaw si Stella.

“Peabo!!! Ang anak natin!!!”

Nang makita ni Peabo na nakalagapak sa baba ng hagdan ang asawa ay doon lang siya nakaramdam ng pangamba para sa asawa.

“Stella!”

Tinukod ni Stella ang kamay sa sahig saka nito pilit na isinandal ang sarili sa pader. Hilong hilo man gawa ng pagkakabagok ng ulo nito ay hindi niya inalintana upang tiyakin ang kalagayan ng kaniyang sinapupunan.

Nang makita niya ang bahid ng dugo sa kaniyang palda, nilihis niya iyon upang alamin ang pinagmulan ng bahid at ito’y nanggaling mismo sa kaniyang pwerta.

Naaning nang lubos si Stella nang buong lakas niyang hiniyaw ang ngalan ng kaniyang asawa.

“Peabo!!! Umaagas ang dugo. Ang anak natin! Huhuhu!”

Agad na sinugod ni Peabo buhat si Stella papuntang ospital. Sa kasamaang palad, hindi na naisalba ang buhay ng sanggol sa sinapupunan ni Stella.

Hindi matanggap ni Stella ang nangyari sa kaniyang anak. Lagi na itong tulala at parating kinakausap ang manikang dating laruan ni Pristine.

“Ano? Baby? Gutom ka na? Gusto mo nang dumede?”

Sabay iaangat ang damit ni Stella upang ilabas ang suso niya saka nito itatapat ang utong niya sa bibig ng manika. Ang manikang ito’y pumipikit kapag humihiga at kinakarga.

“Ganyan nga matulog ka lang baby ko.”

Ganoon na parati ang nangyayari, ilang taong na rin ang lumipas at hindi namamalayan ni Stella na nagdadalaga na si Pristine dahil sa labis nitong paninimdim mula nang mawala ang baby na pinaniniwalaang si Baron ang ama nito.

Hindi na ito makausap pa ng matino ni Peabo kahit ang dalaginding niyang anak na si Pristine ay hindi na siya makausap at tila hindi na siya nakikilala nito.

“Mom, kain ka na. Ako ang naghanda ng hapunan natin.”

“Ayoko niyan. Pinapatulog ko pa si baby.”

“Magugutom si baby kapag wala kayong kinakain kaya dapat kumain din kayo. Subuan kita, Mom.”

“Bakit mom ang tawag mo sa akin? Hindi naman kita kilala.”

Bumagsak ang luha sa mga mata ni Pristine. Dahil lumaki na nga si Pristine at hindi na siya mukhang paslit noong huli siyang magisnan ni Stella. Nangyari kasi ang aksidente sa bahay habang nasa iskwela siya at simula noon ay hindi na siya naaalala nito kahit banggitin niya pa ang pangalan niya.

“Hindi niyo na ba ako natatandaan? Ako ito, si Princess Pristine.”

“Heto lang ang anak ko. Heto lang! Lumayas ka!”

Hanggang sa napagpasyahan nilang dalhin na sa mental health institute ang ginang na nawalan ng bait sa sarili.

Masakit man kay Pristine ang desisyong iyon ngunit hindi na nila kaya pang alagaan ang ina sa ganoong kalagayan.

“Gagaling din ang Mommy mo, Pristine. Tama lang ang pasya nating dalhin na sa asylum ang Mommy mo.”

“Ayokong isipin na nasa asylum si Mommy. Basta nagpapagaling siya. Hindi po ako nawawalan ng pag-asa.”

“Dapat lang anak. Makakaya natin ito.”

Sumapit ang ikalabingwalong kaarawan ni Pristine. Hiniling ni Pristine na sana idaos ang kaarawan niya sa Pilipinas subali’t hindi pumayag si Peabo.

“Dad, gusto ko sana sa Boracay tayo kasama si Lola Naty.”

“Malayo kasi ang Pilipinas, Tiny. Next time na lang siguro. Hindi mo ba ako gustong makasama?”

“Lagi naman tayong magkasama, Dad. Siyempre, iba pa rin ang kasama natin sina Lola. Mas marami tayo, mas masaya.”

“Hayaan mo. Pagplanuhan natin nang maigi. Kain ka na, anak. Lahat pa naman ng paborito mo inorder ko.”

“Buti na lang dinala mo ko dito sa Filipino restaurant, Dad. Ganito rin kasi ang restaurant ni Daddy Gwapo.”

“Sino nga pala yung tinatawag mo na Daddy Gwapo?”

“Sabi ni Mommy pinsan mo raw siya. Si Daddy Baron.”

“Bakit Daddy din ang tawag mo? Hindi ba ako ang Daddy mo?”

“Oo naman, Daddy? Bakit selos ka ba?”

“Medyo. Kasi sa akin, ikaw lang ang my one and only beautiful daughter. Happy birthday, Princess Pristine!”

Tumayo si Pristine at binigyan ng yakap at halik ang ama.

Maya-maya ay may kumanta na ng happy birthday para kay Pristine.

Nakikanta na rin sa saliw ng musika si Peabo. May biyolin din kasing kasama habang kumakanta ang lahat para kay Pristine.

Tinapat ni Peabo ang iniabot na cake na may mga nakasinding kandila kay Pristine.

“Bago mo hipan, mag wish ka muna, Tiny.”

“Ahm! Ang wish ko, makasama kong umuwi si Dad sa Pilipinas.”

Sabay ihip sa nakasinding kandila.

“Anak, gusto mo bang dalawin natin si Mommy after natin? Dalhan na rin natin ng pagkain para may pagsaluhan tayo kasama siya.”

“Sige po, Dad. I wanna see Mom how well is she now.”

“O sige, kain na muna tayo.”

Matapos nilang kumain ay dinalaw nga nila si Stella sa mental health institute.

Umabot naman sila sa oras ng dalaw kung saan maaari pa nilang ilabas sa hardin ng compound si Stella.

“Mom, kilala mo pa ba ako?”

Tulala lang si Stella habang kinakausap siya ng anak at sinusubuan siya ng dala nitong slice ng cake. Malayo ang tingin nito at halos hindi ito kumukurap. Ngunit kinakain niya naman sa tuwing susubuan siya ni Pristine na parang bata kung nguyain niya ang cake.

“Masarap ba, Mommy?”

Tumango lang ang ina habang umiikot ang mata nito sa kung saan saan. Ngumiti naman si Pristine dahil mukhang naiintindihan naman siya nito.

Yumakap si Pristine sa ina. At naluha sapagkat tila hindi gumaganda ang kondisyon ng ina.

Nang matapos humithit ng sigarilyo si Peabo ay lalapitan niya na sana ang mag-ina niya subali’t lubhang tinataboy siya ni Stella.

“Huwag kang lalapit! Demonyo ka! Mamamatay-tao ka!”

Nagtaka si Pristine sa tinuran nito sa ama.

“Anong sinasabi mo, Mom. Si Daddy iyan. Ang asawa mo.”

“Oo siya nga! Pinatay niya ang anak ko. Pati si Pristine ko kinuha niya sa akin. Kaya ngayon nakakulong ako dito.”

Hindi na nakapagtimpi si Peabo sa tinuran ng asawa kaya nagpaalam na siya kay Pristine.

“Tiny, hintayin na lang kita sa kotse. Magpapatugtog na lang muna ako sa loob.”

Tumango lang si Pristine at agad ring lumabas sa tarangkahan ang ama.

“Mom, alam mo bang birthday ko ngayon? I’m 18 now. Kaso hindi lang ako pinayagan ni Daddy bumalik sa Pilipinas. You know what? That was the best memories we had with Daddy Gwapo back then.”

“Daddy Gwapo?”

“Yes, you told me to call him Daddy. Si Tito Baron?”

“Baron! Nasaan na siya?”

Tila parang bumalik sa matinong pag iisip nang makita si Pristine.

“Pristine? Ikaw na ba iyan?”

Walang pagsidlan ang galak ni Pristine nang sambitin ang pangalan niya. Hindi niya napigilan ang maluha nang makilala na siya ng kinasasabikang ina.

“Mommy! I’m so glad to have you back! I have to tell Dad about this.”

“No! Huwag mong sabihin sa kaniya. Ang talaarawan, Pristine. Hanapin mo sa aklatan.

“Ano iyon?”

“Ang diary ko, Pristine. Nandoon maipapaliwanag ang lahat!”

At doon na kinuha si Stella ng nurse niya.

“Ma’am, visiting hour is over. It’s time for her to rest.”

“Ang diary, Pristine!”, huling paalala pa ni Stella.

Chapter Eight – Dalaga Na Si Pristine

At dahil labingwalong taong gulang na. Ang dating batang si Pristine ay dalaga na.

Madalas ay nagkakaroon na ng pagnanasa si Peabo sa dalaga dahil sa angking kariktan nito. Mas maganda pa ito ‘di hamak sa ina nitong si Stella na maikukumpara sa isang beauty queen. Yun nga lang ay hindi pinalad ito ng tangkad.

Kwarenta’y dos na ang edad ni Peabo at numinipis na rin ang buhok nito sa ulo. Hindi na siya gaya noon na hinahangaan dahil sa itsura nitong pang matinee idol.

Minsan isang araw ay natiyempuhan ni Peabo na bukas ang pinto ng kwarto ni Pristine. Sinilip niya ito at nakita niyang hubo’t hubad si Pristine habang kinukuskos ng tuwalya ang buhok nito at nagkataong may kausap ito sa telepono na naka loudspeaker pa.

Inusyoso ito ni Peabo dahil kakaiba ang pinag-uusapan nila. Kasama na rin ang paghimas nito sa kaniyang naninigas na burat dahil ito sa nakahaing katawan ni Pristine na may malilintog at bilugang mga suso. Bonus pa ang pink nipples nito at ang makinis at maputi nitong balat. At dahil abala si Pristine sa kausap ay hindi nito namamalayan ang pamboboso sa kaniya ni Peabo.

“Mary, I don’t know. Keith is a good looking guy but I’m not into him.”

“Why not?”

“I don’t like young guys. They are not my type.”

“Are you silly? You both have the same age. I think you’re perfectly matched.”

“Sorry but I have someone else in mind. He’s in the Philippines.”

“Really! Is he hot?”

“At his age? Yes! He’s like a wine, the more he ages, the more he gets better.”

“Say what? Tell me, how old is he?”

“Like my Daddy. But I don’t know, did I fall for the wrong guy?”

“I don’t see any problem getting in love with an old guy especially as same age as your Dad.”

“It’s not the issue, Mary. He is my father’s cousin.”

“Really? Fuck! At your age, you already fall for an old guy and that old guy is your uncle, right?”

“Precisely!”

“Maybe you watched way too much porn in your home. But to be honest, I too, am as guilty as you.”

“What do you mean?”

“My first fuck is my Mom’s husband.”

“What! Your stepfather?”

“Shh! I told you my secret because we have so much in common. At first, I was ashamed to admit it to anyone. I thought, I am the only one who has this kind of bizarre attraction to older men. Now I understand why I got a good feeling about you.”

“Fuck you, Mary! I’m a straight girl. I don’t fall for same sex.”

“Fuck you, Tine. I mean, we both like old men. As a matter of fact, I want to have sex with your father.”

“You crazy bitch! Hahaha! I’ll call you later. Any time soon, my dad would be here by now.”

“Bye!”

At in-off na ni Pristine ang tawag. Doon na rin siya nag bihis hanggang sa sumilip si Pristine sa awang ng pintuan.

“Hindi ko pala nasara ang pintuan.”

Tumingin pa si Pristine sa orasan. Alas otso na rin ng gabi kaya madilim sa labas ng kaniyang kwarto at tangin kwarto lang niya ang maliwanag sa buong bahay.

Umatras naman mula sa pinto si Peabo hanggang sa makalayo ito sa kwarto ng anak. Nanaog at bumalik pa siya sa pintuan ng bahay at sinadya nitong iparinig sa anak ang pagsara ng pintuan pati mga yabag nito habang pumapanhik saka tinawag ang pangalan ng anak.

“Pristine! Nakauwi ka na ba?”

“Nasa kwarto po ako, Dad.”

Binuksan ni Peabo ang ilaw sa pasilyo.

“Can I come in?”

“Opo. Bukas naman ang pinto.”

Doon na nga pumasok si Peabo at nakita na niyang bihis na ito ng kaniyang ternong pajama.

“How’s my Tiny?”

“Dad, stop calling me that. I’m a big girl na! Can’t you see?”

“Parang hindi ka naman lumaki!”

“Si Daddy nakakainis.”

“Alam mo, pinag isipan ko yung tungkol sa wish mo nung birthday mo?”

“Ang alin, Dad? Ilang araw na ang lumipas, naiisip mo pa rin iyon? Wala ka nang magagawa, Dad. Dalaga na ang unica hija mo.”

Natawa si Peabo nang mabanggit na dalaga na si Pristine. Naisip niya na ito na ang tamang pagkakataon upang maisakatuparan ang matagal na niyang binabalak sa kinamumuhian niyang pinsan.

“Maswerte ka, Baron. Dahil ipalalasap ko sa’yo ang masarap mong anak. Magpasalamat ka sa akin dahil matindi ang pagtitiis kong hindi kanain si Pristine upang ikaw mismo ang dodonselya sa sarili mong anak!”, sa loob loob ni Peabo.

Saka ito bumalik sa tinuran ni Pristine.

“Hahaha! Siyempre, 18 ka na ‘eh! Ngunit hindi iyon ang tinutukoy ko. Hindi mo na ba naaalala ang wish mo before you blew your candle?”

“Ahm? Na sana gumaling na si Mommy Stella?”

Halata ni Peabo na hindi na maalala ni Pristine ang hiling niya noong kaarawan niya kaya minabuti na niyang ipaalala ito sa dalaga.

“Na gusto mong umuwi ng Pinas? Matagal tagal na rin kasi kaming hindi nagkikita ni Baron. Yung pinsan ko? Alam mo bang matalik din siyang kaibigan ng Mommy Stella mo?”

“Talaga? Payag ka na?”

“Oo naman. Di ba pangarap mong makarating sa Boracay? After ng spring break niyo, mag-book na ako ng ticket sa Pilipinas.”

Sa tuwa ni Pristine, lumundag siya sa harap ng ama at doon bumagsak sa kama saka niya ito pinupog ng halik ang ama.

“Umm! I love you, Daddy! Umm! Umm!”

Natigilan si Peabo nang makita niya nang malapitan ang kariktan ng dalaga.

“Ang ganda ganda mo, Pristine. Lalo ko lang tuloy naaalala ang Mommy mo.”

“Dad? Mahal mo pa ba si Mommy?”

“Madalas man kaming mag away, pero mahal ko ang Mommy mo.”

Bumalikwas ng tayo si Pristine nang mapansing ang sarili na nakapatong sa ama.

“Sorry, Dad. Hindi ako aware na mabigat na pala ako. Kaya na pala kitang patumbahin?”

“Samantalang dati, kinakarga lang kita noon. Ngayon hindi na yata kita kaya, anak!”

“Sabi mo nga pala, sa beach tayo kasama si Dad… Tito Baron? Papasama ako kay Mary, bibili ako ng swimsuit.”

“Oo, maganda roon sa Boracay. Kahit mag two piece bikini kayo ni Mary.”

“Dad, sasamahan lang ako ni Mary mamili. Posible naman na pati sa Boracay isasama pa natin si Mary.”

“Why not? Para makarating din si Mary sa Pilipinas kung okay lang sa kaniya.”

Walang paglagyan ang tuwa ni Pristine sa mga sinabi ni Peabo. Bukod kasi sa pumayag ito na uuwi na sila sa Pilipinas ay naiisip pa nitong isama pati ang matalik niyang kaibigan na si Mary. Kaya nagtatatalon pa si Pristine at pumapalakpak sa galak.

“Talaga? Sasabihin ko kay Mary iyan. Thanks, Dad! It really means so much to me.”

“Anything for my princess.”

“By the way, Dad. Punta ako sa spring break party. Inimbitahan kasi kami ni Mary.”

“Pwede ba akong sumama d’yan?”

“All girls kami d’un. Bawal kayo doon.”

“Okay. All girls naman pala ‘eh!”

“Thank you, Daddy! Mwah! Good night!”

At dumating nga ang araw na hinihintay ni Pristine. Ang makabalik sa Pilipinas.

Sa lobby ng airport kung saan naghihintay si Baron.

Naaalala pa rin ni Pristine ang itsura ng hinahangaang tito. Kaya naman nang makita niyang nakaupong nag-aabang ito ay tinawag niya ito.

“Daddy Gwapo!”

Tumayo si Baron nang marinig ang bansag sa kaniya ni Pristine. Nakita niyang tumatakbo ito patungo sa kaniya. Dahil naka mini skirt lang si Pristine ay kitang kita ni Baron ang pink na panty ni Pristine nang lumundag ito pabuka sa kaniya.

Sinalo naman ni Baron ang dalaga pagkalundag nito sa kaniya.

“Hmmpt! Hindi na kita kaya Pristine! You’ve grown so much!”

“You don’t change a bit, Daddy Gwapo. You’re still as dashing as ever.”

Binati rin siya ni Peabo nang makalapit ito sa kaniya kasama si Mary, ang best friend ni Pristine.

“Kumusta ka na, Baron? Mukha ka nang Don ah?”

“Hindi naman. Heto lalong naging abala. Binuksan ko na for franchising ang Mama Biring’s Diner. Hindi ko na kayang i-handle lahat. Ikaw? Ano’ng ginagawa mo na sa America? Si Stella? Anong lagay na niya?”

“Huh? Bakit? May balita ka ba kay Stella?”

“Nagkakausap kami nitong si Pristine thru chat.”

“Talaga?”, gulat ni Peabo sabay tingin kay Pristine.

Sumagot si Pristine habang bumababa ito mula sa pagkakabuhat sa kaniya ni Baron. Hindi na rin pinapansin na nakatikwas na ang mini skirt niya at tanaw na ang panty nito.

“Opo, Dad. Nagcha-chat kami ni Daddy Gwapo.”

Napapaisip si Peabo kung ano pa kaya ang napag-uusapan nila Baron at Pristine. Nang makita naman na walang kahina-hinala sa kilos ng dalawa ay pinagwalang bahala na lang niya ang pagkakaroon ng konesyon nila.

Nakikiramdam din si Baron dahil alam niyang hindi na sila katulad noon na sanggang-dikit kung magturingan buhat ng ikasal si Peabo kay Stella. Kaya bahagyang naaasiwa si Baron sa tuwing tinatawag siya ni Pristine na ‘Daddy Gwapo.’

“Uncle Baron or simply Baron is fine, Pristine. Dalaga ka na so dapat dalaga na rin ang kilos mo.”

“Sorry, Dad… Baron. Baron. Baron. Sasanayin ko pa.”

Matapos ay nagpakilala rin kay Baron ang kasama nilang si Mary.

“Hi! Sir Baron, I’m Mary. Nice to finally meet you, Sir. You’re so gwapo as Pristine always used to say.”

“Do you understand Tagalog, Mary?”, Baron asked.

“Just gwapo and some swearing like–“

“Oops! Let’s just stop there. People will hear you say it.”, mahigpit na awat ni Baron kay Mary.

At doon na nga inaya ni Baron sina Peabo at ang dalawang magagandang dilag palabas ng airport.

Nakarating naman sila agad sa condominium suite ni Baron.

Maayos ang lugar gaya ng inaasahan at namangha si Mary nang makita niya ang condo ni Baron.

“You have a wonderful place here, Uncle Baron.”, puri ni Mary.

“Sorry if this is the only place I can give you tonight.”

“It’s been over eight years since then, Da, I mean, Uncle Baron. Wala naman pong pinagbago ang lugar.”

“Pinaaalagaan ko sa caretaker ‘eh! Ano pala ang gusto niyong kainin?”

“Ikaw!”

“Ano?”

“Kayo po ang bahala.”, ani Pristine sabay ngiti.

“Let’s go, Mary. Let’s check the balcony. The sunset view here is breathtaking. Let’s take a picture, Uncle Baron.”, aya ni Pristine.

At pinaunlakan naman ni Baron ang hiling ng dalaga.

Inalok naman ni Peabo na siya ang kukuha ng litrato sa tatlo. Nasa gitna si Baron kasama sa magkabila niya sina Mary at Pristine.

Matapos ay si Baron naman ang nag-alok kay Peabo na kuhanan siya kapalit niya.

Hanggang magpaalam na nga si Baron sa tatlo.

“O paano? Bukas pick-upin ko kayo, Peabo. May aasikasuhin pa ako. Kung may kailangan kayo, magsabi lang kayo sa katiwala ko.”

“Hindi ba tayo makakapag-kwentuhan man lang?”

“May kailangan lang akong gawin bago tayo magpunta bukas sa Boracay. Para wala na akong iintindihin.”

“Okay sige!”

Kinabukasan ng umaga, lumipad na nga sila sakay ng eroplano patungong Boracay. Sobrang saya at excitement ang nararamdaman ng dalawang babae pagdating nila sa Boracay. Panay ang kuha nila ng pictures sa bawat isa.

“Make sure I am pretty in those shots, Mary.”

“Trust me. My shots will make you famous.”

Suot na nila ang mga biniling bikini. Royal blue with yellow lining ang string bikini ni Mary samantalang pula naman ang kay Pristine.

“Para kayong watawat ng Pilipinas, Pristine at Mary.” puna ni Peabo sa suot nilang bikini.

“Anong masasabi mo sa anak ni Stella, Baron? Ang ganda na niya hindi ba?”

“Oo, pareho silang maganda ni Stella. Gusto ko sana kayong dalawin doon sa America kaso hindi ko maisingit sa schedule ko. Buti nakakuha ako ng oras para dito.”

“Buti naman. Maganda rin ang Mary, insan. Hindi nagkakalayo ng edad kay Pristine iyan. Nasubukan mo na bang makipagsex sa ganiyang edad?”

“Bakit ganyan ang topic mo? Pag usapan natin ang business mo sa America. Sabi sa akin ni Pristine, matapos mong magretiro sa military service, cookware na daw ang binebenta mo?”

“Interesado ka ba? Pwede kitang i-order para sa mga restaurants mo.”

“Sige, sayo ako kukuha. Huwag kang mag-alala, malaki akong kumuha ng order.”

“Alam ko naman. Ang laki na nga ng inasenso mo ‘eh! Bakit hindi ka pa nag-aasawa?”

“Ako kasi ang nag-aalaga kay Mama. Hindi ko na siya pinapagalaw sa negosyo, medyo makulit na rin.”

“Regards pala kay Tita.”

At umupo sila sa tabing-dagat habang umiinom ng serbesa at humihithit ng sigarilyo. Patuloy pa rin ang kwentuhan nila.

Ilang saglit pa, may mga kalalakihang umaaligid kina Mary at Pristine. Tanaw ito ng magpinsan sa hindi kalayuan.

“Miss mukhang may dala kayong sun block lotion. Gusto niyo kami na ang magpahid sa sexy niyong mga katawan?”

Kapwa lang napatingin sina Mary at Pristine sa mga lalaking nakikipagkilala sa kanila.

Napansin ng mga kalalakihan na hindi sila nagsasalita ng tagalog kahit mukha namang Filipina si Pristine. Pero si Mary na blonde at blue eyes, nahalata nilang dayo ito.

Kaya nag-usap sila na parang hindi sila naiintindihan ng dalawa.

“Pare, akin yung maliit na tisay. Ang laki ng boobs ‘eh! Saka sobrang ganda. Nakakagigil!”

“Maganda rin kaya yung blue eyes. Matangos ang ilong tapos manipis ang labi at kahit madaming pekas, sobrang puti naman at sexy. Sakto lang sa akin ang boobs niya.”

“Kaso hindi ata tayo naiintindihan, teka… ehem! Excuse me, are you from state side?”

“Gago! Tama ba ang Ingles mo? Miss, can we friends? Ano sa Ingles ang magpapakilala?”

Mataray na sumagot si Pristine.

“Sorry guys! We’re not interested in young boys.”

“Pare young boys daw tayo? How old are you na ba?”

Hinihila ni Mary si Pristine sa braso nito at sinenyasan na huwag nang sagutin ang mga ito.

Agad namang pumagitna si Peabo habang nakasunod naman sa kaniya si Baron.

“May problema ba, anak?”

Nagsitakbuhan ang apat na lalaki nang sitahin sila ni Peabo. Kumpara kasi sa mga totoy, matangkad si Peabo at may kalakihan ang braso datapwa’t lumaki na ang tiyan nito at numinipis na rin ang buhok sa bumbunan. Nakadagdag pa sa takot nila ang ilang pilat sa katawan ni Peabo, mga tama ng bala at sharpnels. Ganoon din si Baron, tumaba na rin ang pangangatawan nito at may iilang uban na rin sa buhok nito.

“Wala, Dad. Maglalagay lang sana kami ni Mary ng sunblock lotion para sa balat namin.”

“Sige ako na ang maglalagay.”

“Dad, kay Mary ka na. Si Tito Baron na lang ang maglalagay sa akin.”

Tumango lang si Peabo sa hiling ng anak at kinuha na nito ang lotion upang ipahid sa likod ni Mary.

“Umm? Can you pull out the strings in my back?”, suyo ni Mary Kay Peabo.

“Sure!”

Hinila nga nito ang tali na nakabuhol sa likod ng bikini bra ni Mary hanggang kumalas ito. Dumapa si Mary sa buhangin.

Malayang naihagod ni Peabo ang lotion sa buong likod ni Mary. Pati braso, baywang, hita at binti ay nilagyan niya maliban sa harap ni Mary na pinaubaya na ni Peabo sa kaniya.

“Ako rin, Daddy Gwapo. Lagyan mo na rin ako.”

Kung anong ginawa ni Peabo kay Mary ay siyang ginaya ni Baron kay Pristine. Ngunit dala ng pagkailang sa pinsan, hindi na inalis ang buhol ng tali sa bikini bra ni Pristine. Pansin niya si Peabo na nakamasid sa ginagawa niya.

“Ang sarap naman ng hagod mo sa akin. Lalaking lalaki. Ang gaspang ng kamay mo at gusto ko yung kiliti nito sa akin.”

“Pasensiya ka na. Medyo batak sa trabaho.”

Hinawakan pa ni Pristine ang kamay ni Baron at kinikiskis pa niya ang palad niya rito.

“Sarap hawakan ang kamay mo, Tito.”

Parang may kuryenteng dumaloy sa palad ni Baron matapos kiskisin ni Pristine ang palad niya sabay daklot nang mahigpit sa bawat pagitan ng mga daliri nito.

“Sama na kayo sa amin. Swimming na tayo sa dagat.”, aya ni Pristine.

Parang na-hypnotize si Baron na sumunod kay Pristine habang hawak pa rin ang kaniyang kamay. Hinila siya ni Pristine papunta sa dagat.

Habang si Mary naman ay may kakaiba ring pinagawa kay Peabo.

“Uncle Peabo. You seems stronger at your age, can you lift me up and put me straight down to the water.”

Wala nang paligoy ligoy pa. Pagkasabi ni Mary ay binuhat agad ni Peabo ito katang ang likod ng hita at likuran ni Mary.

“Wow! God, you got some big muscles!”, mangha ni Mary sabay haplos sa mga braso ni Peabo.

Ngumiti lang si Peabo at doon na nga niya hinatid si Mary sa dagat.

Naubos ang kalahating araw nilang apat na magkakasama. Nagtampisaw sa dagat, water skiing at parasailing ang pinagkaabalahan nilang gawin sa araw na iyon.

Hanggang sa lumulubog na ang araw nang magpasya silang umahon at pumasok sa inuupahang villa.

Sinara ni Baron ang pinto ng villa matapos silang makapasok.

Nakahain na roon sa kusina ang mga hinandang pagkain ni Baron. Agad naman naupo sina Mary at Pristine na halatang nagutom sa mga aktibidad nila kanina sa dagat.

Samantalang sina Baron at Peabo naman ay kumain lang ng kaunti at patuloy lang sila sa pag inom ng beer.

Isang palapag lang ang villa na may dalawang bedrooms at may malawak na sala at kusina na kumpleto sa gamit. Marami ding amenities gaya ng videoke, billiard table, at kung ano ano pa.

Nang makita ni Peabo ang billiard table, naiisip niyang ayain si Baron na maglaro.

“Tara, Ron. Laro tayo ng 9-ball.”

“Ayoko, Kuya Peabo. Medyo nahihilo na rin ako sa dami ng ininom natin.”

“Sino bang hindi? Katuwaan lang naman. Sayang ang bayad mo kung hindi natin susulitin.”

Biglang sumingit si Pristine.

“Sali kami ni Mary, Dad!”

“Ayan, kampihan. Kaming dalawa na ni Pristine.”, susog pa ni Peabo sa paglahok ni Pristine.

“Dad, mas maganda kung lahat tayo maglalaban. May naisip kaming game ni Mary.”, mungkahi ni Pristine sa ama.

“Nakakahalata na ako, Tiny. Parang ayaw mo na sa akin.”

“Not true. Gusto ko lang maging patas sa lahat ang laro. That’s all.”

“Ikaw ang bahala, magaling pa naman ako sa billiard.”

Maya-maya ay dumating si Mary mula sa kwarto bitbit ang bote ng tequila at jigger o shot glass.

“Prissy, bring me an ice please.”

“Hold on, I’ll be right back!”, paalam ni Pristine patungong kusina.

“Tequila? Iyan ang iinumin niyo?”, tanong ni Peabo.

Sumagot si Pristine habang nasa loob ng kusina.

“Natin! May naisip akong exciting na rules.”

Nagtinginan ang magpinsan habang nakatukod ang mga kamay nila sa gilid ng lamesa ng billiard. Napaisip naman si Baron kung anong rules ang nasa isip ni Pristine.

Kaya tinanong niya ito.

“Ano namang rules iyan? May pustahan?”

Lumapit na si Pristine dala naman ang yelo sa stainless bucket, hiniwang dayap sa platito at iodized salt.

Saka niya sinagot si Baron pagkalapag nito sa pasamano.

“Ito kasi ininom namin sa spring break party noon. May tambyolo pa kaming ginamit kung anong parte ng katawan ang lalagyan namin ng asin saka sisipsipin matapos inumin ang tequila…”

Napakurus ng bisig si Peabo saka humawak sa baba nito na parang napapaisip. Nagpaalam kasi sa kaniya si Pristine noon na a-attend ito at pinayagan dahil all girls daw sila ayon sa dalaga.

Ngunit hinayaan niya lang magpaliwanag si Pristine.

“…kaso this time gawin natin sa larong pool. Basta laro lang ito, Dad. Don’t take it too seriously.”, wika ni Pristine habang nakatingin sa Daddy niya. Nahalata niya kasi ang pagdududa nito.

Tuloy si Baron sa pagtatanong matapos luminga kay Peabo.

“So, anong gagawin?”

“Hit or miss! Kapag nakahulog ako ng bola sa pocket, pipili ako ng iinom, tapos siya na ang bahala kung sino ang lalagyan niya ng asin at kung saan parte ng katawan lalagyan. Kapag nagmintis naman ako ng tira, ako naman ang sha-shot tapos kung gusto niyo kayo magsabi kung sino lalagyan ko ng asin and take the body shot.”

Nagtaas ng kamay si Peabo.

“Doon ba sa party niyo, ganito ang ginawa niyo?”

Lumapit si Mary kay Peabo at hinaplos niya ito sa mabalbong dibdib nito upang mahimasmasan. Medyo may tama na rin ito ng alak bunsod ng pag inom nila ni Baron simula pa kaninang umaga.

“Let’s have some fun, Peabo. We can win this!”

Dahil sa tama at init ng haplos ni Mary, parang nag-init na rin ang pakiramdam niya lalo at halata niyang kursunada siya ni Mary.

Maganda naman si Mary ngunit gaya rin ni Baron, naiilang siya sa mata ni Pristine dahil ama siya nito at baka mawalan ito ng respeto sa kaniya at magbago ang pagtingin nito sa kaniya.

Pero napansin ni Peabo ang pagbabago ng anak lalo nang maging kaibigan niya si Mary at mag aral na ito sa kolehiyo.

“So, let’s start ahead?”, tanong pa ni Mary Kay Pristine.

“Sige mauna ka na, Tiny. Baron ikaw na ang mag set ng table.”

Sumenyas lang ng okay si Baron at tumalima.

“Hey, Mary! Are you flirting with my Dad?”, sita ni Pristine kay Mary na patuloy lang ang paghaplos sa katawan ng kaniyang ama.

“If your Dad likes me, I won’t mind to be your step mom.”, Mary said.

“Mary, I’m married. Besides, you’re so young and beautiful. You can find a man who’s better than me. You’re like a daughter to me.”, pakipot ni Peabo.

Gusto lang ipakita ni Peabo sa anak na marangal pa rin siya lalake. Ngunit alam na ni Peabo ang motibo sa kaniya ni Mary nang marinig niya noon ang pag uusap nila ni Pristine tungkol sa kaniya. Kaya kumukuha lang siya ng tamang tyempo kung kailan niya susugaban si Mary na hindi tututol ang anak.

At nai-set na nga ni Baron ang lamesa para sa larong 9-ball.

“Kapag nga pala nanalo, anong premyo?”, tanong ni Baron.

“Mamaya sabihin ko kapag may nanalo na.”, tugon ni Pristine habang pumipili ng gagamiting tako sa rack.

At sumargo na si Pristine pagkatutok niya sa cue ball.

Walang nahulog sa mahina niyang sargo.

“Dahil wala akong nahulog na anumang bola, ako ang unang sha-shot.”

Lumagok ng isang shot ng tequila si Pristine. Napangiwi ito sa sobrang tapang ng ininom na alak. Sumipsip ng hiwang dayap at pumunta kay Baron dala ang iodized salt.

“Uncle Baron, where would you like me to put this?”, ani Pristine.

“Bahala ka na.”, paubaya ni Baron.

Nagtaktak si Pristine ng kaunti sa hintuturo at pinahid niya sa balikat ni Baron. Doon sinipsip ni Pristine ang asin.

Sumunod namang tumira si Mary at hindi rin pumasok ang una niyang tira.

Kaya lumagok din siya ng isang shot.

“Peabo, where?”, mapang akit na tanong ni Mary habang inaalog ang bote ng asin.

“Anywhere, Mary.”

Lumapit si Mary at ipinahid ang asin sa utong ni Peabo.

“Mary!”, sita ni Pristine.

“Calm down, Prissy. You said we can put it anywhere, so here I am at your Pop’s tit.”, tuya ni Mary sabay belat niya kay Pristine at hinagod niya na rin ito kay Peabo habang pinagmamasdan niya ang mukha nito.

Saka niya ito tinanong.

“How was it? Do you like it?”

Mamula mulang tumango si Peabo.

Si Baron naman ang nakasalang at naipasok niya ang dilaw na bola.

Pinili ni Baron si Peabo at kaagad naman tinungga ang shot nito.

“Ahh! Lalasingin mo talaga ako, Baron. Humanda ka sa akin mamaya.”

Pinili ni Peabo lagyan si Mary ng asin sa leeg at doon niya nga sinipsip ang asin.

“My turn!”, sambit ni Peabo.

Tumira siya at pumasok ang asul.

“Baron, alam mo na.”

Lumagok siya at nagpasintabi kay Pristine.

“Sorry, Tine.”

Nilagyan niya ang asin sa likod ng kamay ni Pristine at doon niya pinapak ang asin.

“What a gentleman you are, Uncle Baron.”, hanga ni Pristine sabay tingin kay Peabo na may kasamang ngiti.

Hindi makuha ni Peabo ang pahiwatig ni Pristine sa pagngiti nito sa kaniya. Gusto niyang unawain kung ito ba ay sumbat sa kaniya dahil sa pagsipsip niya sa leeg ni Mary o mas maginoo sa kaniya si Baron dahil sa kamay lang ni Pristine hinigop ni Baron ang asin.

Ngunit dala ng tama ng alak nito lalo na ang tapang ng tequila ay tila wala na rin siyang pake sa anumang iniisip sa kaniya ng anak. Ngayon pang nakikita na niyang gumugulong na ang plano niya para kay Baron.

At dahil lahat sila nakainom na ng unang shot nila ng tequila, bumalik ulit ang ikot kay Pristine.

Tumira siya ulit at naipasok niya ang violet matapos maumpog ang pula rito.

“Pasok iyon ‘di ba?”

Tumango lang sina Peabo at Baron.

“Uncle Baron, take the shot!”

At tumalima naman si Baron. Ininom ang shot sa pangalawang pagkakataon.

“Sa kamay ulit ha?”, sabi ni Baron.

Hiningi ni Pristine ang bote ng asin, tinaktak niya ito at inilagay sa kaniyang pisngi.

“Okay na ba dito, Uncle?”

Tumango si Baron at bineso si Pristine sa pisngi kung saan nandoon ang asin.

“Ang sarap naman ng halik mo, Uncle! Hihihi!”, kilig na turan ni Pristine.

Nang makita ni Baron ang laway niya sa pisngi ni Pristine ay pinahid niya ito gamit ang kaniyang hinlalaki.

“I’m sorry talaga, Pristine.”

“You’re being too apologetic, Uncle. It’s alright, really. Isa pang sorry mo, hahalikan na kita.”

“What?”, gulat ni Baron.

“Just kidding!”, sambit ni Pristine.

Si Mary naman ang tumira subali’t walang pumasok. Kaya ininom niya agad ang shot niya, kinuha ang bote ng asin at lumapit kay Peabo. Tinaktak niya na mismo ito sa pusod ni Peabo.

Tinaasan na lang ni Pristine ng kilay ang kaniyang best friend.

Agad naman lumuhod at sumubsob si Mary sa pusod ni Peabo kung saan nandoon ang asin. Hindi pa nasiyahan si Mary na kinapitan pa ang mga pigi ni Peabo sabay lamas sa mga ito.

Nagulat si Peabo sa ginawa ni Mary.

Nang umahon si Mary sa pagkakasubsob niya sa tiyan ni Peabo, nakita niyang bumabakat ang ari nito sa loob ng trunks nito.

“Damn, Peabo. Looks like you have a long and thick shaft inside your trunk.”

“Hey, Mary. Pristine might see us. If you really want it, let’s go somewhere else, not here.”, mahinang sabi ni Peabo kay Mary habang tinutulungan niyang bumangon ang tisay.

Kinindatan naman ni Mary si Peabo sabay ngiti.

Si Baron naman ang tumira. Medyo nakakaramdam na siya ng hilo kaya hirap na siya sa pagsipat. Gayunman, naipasok niya pa rin ang pulang bola sa side pocket.

“Kuya Peabo, ikaw ulit.”

“Na-miss mo talaga akong tawaging kuya ‘ah!”, inis na sambit ni Peabo sabay lagok.

Hawak pa rin ni Mary ang iodized salt at sa dibdib niya mismo tinaktak ang asin.

“Go fuck yourself, Mary! If you really want my Dad then, fuck it!”, inis na nagpaubaya si Pristine.

“Do you hear that, Peabo? You’re daughter gave us her blessings. Seize me!”

Sumulyap si Peabo kay Pristine, nakakaramdam na rin siya ng hilo at parang doble na ang tingin sa anak. Saka nito sinibasib ang dibdib ni Mary kung saan naroon ang asin.

Matapos ay puwesto na si Peabo upang tumbukin ang cue ball. Tinira niya ito at pumasok ang kulay kahel na bola.

Alam na ni Baron na siya ang puntirya ni Peabo kaya nagkusa na siyang lagukin ang shot nito.

Sinikwat naman ni Pristine ang hawak ni Mary na iodized salt.

“Give me that, bitch!”

Natawa lang si Mary na nangangalumata na dala ng kalasingan nito.

Pinahid ni Pristine sa kaniyang labi ang asin.

Sinita siya ni Peabo, “And what exactly are you doing, Pristine?”

“It’s anywhere according to the rules, Dad! I can put it anywhere I want. Just like what you did to Mary. Is it fair enough?”

“If that’s what you want, go ahead, Pristine.”, sabi naman ni Peabo.

“Sure ka ba, Pristine? Baka pakagising mo, maalala mo ito at baka mailang ka na sa akin pagkatapos–“

Hindi pa man natatapos magsalita si Baron ang sinunggaban na agad ni Pristine ng halik sa labi si Baron.

Hindi na rin nagulat si Peabo sa ginawa ng anak. Matagal na niyang alam na gustong gusto ni Pristine si Baron at malamang ngayong gabi, may magaganap na sa hinihinala niyang mag-ama.

Bukod pa roon, tinablan na rin siya ng libog nang masaksihan ang halikan nina Baron at Pristine. Nakita ito ni Mary nahihimas ni Peabo ang bukol nito sa harap.

Si Pristine na ang kumalas habang nakapikit at nakanguso pa rin si Baron. Ngumiti si Pristine at sinabi, “What did I tell you, Uncle? Kapag sa oras na nag-sorry ka, hahalikan kita. Am I a joke to you?”

“Nag-sorry ba ako?”, takang tanong ni Baron.

“Hindi ko na hinintay, papunta ka na d’un ‘eh!”, ani Pristine.

“Ako na ulit ang titira.”, patuloy pa niya.

Tumira na si Pristine kaso haging ang tira nito sa cue ball. Kaya nasayang ang tira niya.

Tumindig na lang siya at uminom. Hindi na niya nilagyan ng asin ang mga labi ni Baron at agad na nitong siniil ng isang marubdob na halik ang bachelor.

“Hmpf!”

Yumakap pa si Pristine sa hubad na katawan ni Baron saka niya hinahaplos ang likod nito.

Nagkusa na rin si Mary matapos tumira si Pristine. Wala ring pumasok sa tira ni Mary kaya kinuha ang bote ng asin sa pasamano, sumipsip ng hiwa ng dayap saka lumagok ng isang shot.

Lumapit siya kay Peabo at nabigla ito nang bigla niyang ibaba ang trunks nito. Doon umalagwa ang naghuhumindig na alaga ni Peabo saka binudburan ni Mary ng asin.

Pagkaluhod niya ulit ay agad niyang hinawakan ang katawan ng burat ni Peabo sabay lantak dito.

Hinagod ng bibig ni Mary ang burat ni Peabo. Panay ang ulos niya rito habang sakal niya pa rin ito.

“I guess, Dad. That will makes us even.”, sambit ni Pristine sabay lapag ng tako sa ibabaw ng mesa ng billiard.

Hindi na alintana ang paggalaw ng mga bola nang tumama ang tako sa mga ito.

Hinawakan ni Pristine ang kamay ni Baron at hinila niya ito sabay lakad niya.

Sinita ito ni Peabo.

“And where exactly are you going?”

Pumalag din si Mary matapos ang pagtsupa niya kay Peabo.

“Hey! Are you going to spoil the fun? Let your daughter enjoy this evening. I will tell you what happened between me and Pristine last spring break.”

Napakunot ang noo ni Peabo sa tinuran ni Mary.

“What?”

“Come on, Daddy Gwapo. Let’s go to my room and lock the door. Have fun, Daddy and Mary!”, aya ni Pristine kay Baron habang hila niya ang ginoo patungong kwarto sabay sara sa pinto.

Epilogo – Mga Lihim

Huling Habilin At Kumpisal Ni Virginia

“Anak!”

Biglang minulat ni Virginia ang kaniyang mga mata at napagtanto na isang panaginip lang pala ang kaniyang naranasan mula sa pagkakatulog nito.

“Lola Biring?”, sambit ni Bruno.

“Bruno…”

Lumuluha si Bruno. Hindi niya alam kung paano sisimulang sabihin sa nakaratay niyang Lola ang masamang balita.

“Lola…”

“Bakit ka umiiyak? Alam kong malapit na akong pumanaw pero huwag ka namang umiyak sa harapan ko. Naiiyak na rin tuloy ako.”

“…si Dad…wala na!”

Doon lubusang humagulgol ang matandang ginang. Yumakap sa kaniya si Bruno at muling nagsalita dala ng pag-aalala nito.

“Kung mawawala pa kayo, Lola. Paano na lang ako? Ayokong maiwang nag-iisa. Hindi ko po kayang mabuhay na pati kayo mawawala na rin po. Natatakot po ako, Lola.”

Hindi man makayanang tanggapin ang narinig ni Biring sa ibinalita sa kaniya ng apo ay nilakasan na nito ang loob. Pinunasan niya ang mga luha mula sa pisngi ng kaniyang apo at nagwika.

“Akala ko, Bruno, makakaya kong ibaon hanggang hukay ang lahat nang ito.”

“Huh? Ano pong ibig niyong sabihin?”

“Marami akong gustong ipagtapat sa’yo. Si Stella at si Baron…”

“Si Stella nga ang tunay kong ina?”

“Mali, Bruno. Matindi ang pagkakasala ko dala ng aking kapusukan. At ayokong dalhin ang lahat sa impyerno kaya mangungumpisal na ako…”

“Ano ko nga po si Stella, Lola?”

“…si Stella at Baron… ay magkapatid kay Pablo.”

“Papaano… paanong nangyari iyon?”

“Makinig kang mabuti, Bruno, anak! Ilalahad ko na ang katotohanan bago ko man lang lisanin ang hiram kong buhay.”

Nagsimula ang lahat nang makilala ko si Pablo…

Minana namin ni Ate Pamela ang dating bahay mula pa sa mga magulang namin at nagsisimula pa lang kami ni Marlon bumuo ng sariling pamilya bunsod ng bagong kasal pa kami noon.

Araw araw kaming nagtatalik noon, subali’t hindi kami makabuo. At dahil mandaragat ang Lolo Marlon mo, bago man lang siya pumalaot sakay ng barko, walang humpay ang paniniig namin, mabuntis lang ako.

Naghintay lang kami ngunit walang nangyari, hanggang sa pumalaot na nga ang aking asawa.

Isang araw, abala ako sa pagluluto nang dalhin nga sa aming tahanan ng kapatid kong si Ate Pamela ang mag-asawang Natividad at Pablo. Nadestino raw kasi si Pablo na pulis sa lugar namin at malapit lang ang presinto mula sa bahay namin kaya napili nilang humanap ng mauupahan.

Iiwan na kasi ni Ate Pam ang kaniyang kwarto. Nakakuha kasi siya ng trabaho sa America bilang migrant worker at may petsa na kung kailan ito aalis matapos makumpleto nito ang mga papeles. Kaya naisip niyang ipaupahan sa kaniyang best friend na si Naty ang naturang kwarto.

At dahil hindi nga sapat noon ang pinadadalang alote ng asawa kong si Marlon, nagpasya akong pumayag na ipaupahan ang kalahati ng bahay. Bukod pa sa pagbubukas ko rin ng carinderia.

Hindi ko pa man noon napapagawa ang dingding ng bahay upang hatiin sa gitna kaya ang siste, magkakasama pa rin kaming lahat sa iisang bubong. Buntis pa noon si Natividad at doo’y kabuwanan na niya.

Subali’t sa araw na manganganak na sana si Naty, hindi nabuhay ang bata na sana’y una nilang anak. Nagkaroon ng post-traumatic stress disorder si Naty kaya hindi sila nagkakaroon ng pagkakataong makapagtalik. Naging bugnutin na ang butihing kabiyak ni Pablo. Nakukuwento sa akin iyon ni Pablo na naging suki kong parokyano sa carinderia ko.

Natutuwa ako kay Pablo noon. Makarisma siya at maginoo. Lagi niyang pinupuri ang mga niluluto ko at mga pasaring na masarap ang mga putahe ko ngunit mas masarap ang nagluluto. Noong una, sinisita ko siya na may asawa siyang tao kaya dapat hindi na siya nagsasalita ng kalandian sa akin.

Pero naging marupok ako at lalong napalapit ang loob ko kay Pablo. Nandoon kasi ang pag-aasikaso niya at pagtulong niya sa pagtitinda ko. Pati mga kasamahan niyang pulis hinihikayat niya na sa carinderia ko sila kumain. Kaya lumakas ang kita ng aking carinderia.

Bumibili na ako noon ng mga sexy na damit dahil sinabihan ako ni Pablo na bagay daw sa akin ang mga sexy na kasuotan. Nandoon pa iyong sinasamahan niya pa akong pumili ng damit sa mall. Ngunit hindi niya pinaaalam kay Naty na lihim kaming lumalabas nang magkasama.

Hanggang sa nangyari na nga. Dala na rin na matagal na akong walang sex kay Marlon bunsod ng pagiging malayo nito sa akin habang si Pablo naman ay walang gana sa kaniya ang asawa dahil sa dinaranas nitong depression sa pagyao ng bata.

Naliligo ako noon sa banyo at nakalimutan kong isara ang pintuan. Nang biglang sunggaban ako sa loob ni Pablo.

“Biring, ang ganda mo talaga at nasasabik ako sa katawan mong maalindog.”

“P-pablo! Ano sa tingin mo ang ginagawa mo?”

Pupog pupog ni Pablo ang aking leeg, batok at pisngi. Sinisinghot niya ang bango ng aking halimuyak.

“Heto ako ngayon, Biring. Tigas na tigas na ang batuta ko dahil sa iyo. Pagbigyan mo na ako.”

Yakap yakap ako ni Pablo at lamas lamas niya ang aking mga suso. Nilalapirot niya pa ang mga utong ko na lalong nagpalibog sa akin.

Doon na ako bumigay. Sa katunayan, nasasabik na rin ako sa kantot kaya hindi na ako nagpakipot pa kay Pablo.

Bigla ko siyang hinarap at dinakma ko ang kaniyang burat na nakabukol sa loob ng kaniyang pantalon. Hinimas himas iyon ng aking palad at doon niya ako siniil ng halik sa labi.

Dala nang kapusukan, niyakap ko pa ang kaniyang batok at matapos ay dinikdik ko ang aking basang katawan sa kaniyang uniporme.

Lumuhod ako at kinalas ko ang kaniyang sinturon sabay baba ng zipper niya at nang umalagwa na ang burat niya, lalo akong nanabik pagkat totoong galit na galit na ang maugat niyang titi kaya dyinakol ko iyon sabay subo at hagod ng aking pagtsupa.

Takam na takam ako dahil mataba na halos hindi ko maitikom ang paghawak ko rito. Nang mabasa ko na ng laway ang buong titi niya saka ako muling tumayo at nagsamo sa kaniya.

“Pablo, hindi ko na rin mapigil ang pagkasabik sa iyo. Kantutin mo na ako.”

“Sabi ko na’t may gusto ka na rin sa akin!”

“Hindi ka mahirap mahalin, Pablo. Subali’t kapwa na tayong nakatali sa mga asawa natin.”

“So, ayaw mo nang titi ko sa loob ng puke mo?”

“May sinabi ba ako? Kaya kantutin mo na ako bago pa magbago ang isip ko at sumigaw ng rape ngayon.”

Nang marinig niya ang banta ko, pinaharap niya ako sa pader at doon ko itinukod ang aking mga kamay saka niya inulos ang sibat niya sa aking kweba. Napaigtad ako dahil sa matagal na nga akong walang kantot. Nasanay nang walang dumidilig sa aking kipay.

Ngunit heto ngayon ang titi niya na nakakabit na ngayong sa aking kalooban. Naghihintay na lang ng hudyat kung kailan siya kikilos.

“Aba’t gagawin mo pa akong rapist! Hindi ba’t nasasabik ka rin sa akin?”

“Eh kasi naman ang dami mong kuda! Hindi mo na lang akong kantutin. Payag na nga ako sa gusto mo.”

“Gusto ko kasi marinig sa iyo na gusto mong kantutin kita.”

“Kantutin mo na ako, Pablo!”

Doon na niya pinaandar ang pagbayo niya habang nasa likuran ko siya at ninanamnam ang bawat hagod ng burat niya sa loob ng aking bilat.

“Ahh! Ahh! Ahh! P-pablo! Ang ssaaaraapp moooohhh!”

“Putangina! Ang sikip mo pa rin kahit may asawa ka na. Maliit ba ang titi ni Marlon?”

“Ohh! Ohh! Pwede bang huwag nating pag-usapan ang inutil kong asawa?”

“Bakit inutil?”

“Hindi man lang niya ako kayang bigyan ng anak.”

“Ako kaya ko! Gusto mo iputok ko sa loob mo?”

Dala siguro ng sobrang kalibugan niya kaya niya nasabi iyon at bunsod na rin ng sobrang darang ko sa kaniyang sinabi at sa kantutan na rin namin, napapayag niya akong tamuran niya ang aking matres.

Doon na nga niya pinutok sa loob ko ang pulandit niya at dama ko ang init nito sa pakiramdam.

Kasing init ng ihi niya matapos niya akong kantutin. Sukat ba namang ihian niya ang aking pigi at dumaloy pa ito sa aking mga hita diretso pababa sa paanan ko.

“Tangina mo, Pablo! Bakit mo ko inihian?”

“Ganito ko gustong markahan ang teritoryo ko. Mula ngayon, parausan na kita.”

“Ganu’n? Wala ka bang pagtangi sa akin?”

“Sa’yo na nanggaling na kapwa na tayong nakatali sa mga asawa natin.”

“Tama ka, Pablo! Isa ka ngang aso na nakatali at umiihi sa kung saan saan.”

“Walang dapat makaalam nito, Biring. Para wala tayong magiging problema.”

Tumango lang ako. Doon na nagsimula ang lihim ng aming pagtatalik at hindi lang doon nagtapos, nasundan pa iyon nang nasundan.

Ilang linggo lang matapos ang unang kantutan namin ni Pablo. Dumating naman si Marlon matapos ang taunang kontrata niya sa barko. Nagtaka siya sa agaran kong pagbabago.

Napansin niya na mahilig na ako sa mga sexy na damit at naging mas agresibo na ako.

Mahigit dalawang taon na rin magbuhat nang sila Pablo at Naty ay tumira at nangupahan sa amin nang magbunga na nga ang hinihintay ko.

Nakita ni Naty ang pagsibol ng aking tiyan. Doon na siya nagkaroon ng ganang magbuntis kaya panay na rin ang pagtatalik nila ni Pablo. Hindi na rin nakauwi si Pam mula sa America nang mabuntis siya sa kaniyang amo. Dalawang taon na rin noon ang batang si Peabo.

Nauna kong ipinanganak si Baron at mga ilang buwan lang ay matagumpay na naipanganak ni Naty si Stella.

Masaya ang asawa kong si Marlon na sa wakas ay nakabuo na siya. Ngunit ang hindi niya alam noong una, ay kay Pablo galing ang punlang bumuo sa pagiging tao ni Baron. Masaya na rin si Naty sapagkat tulad ko, inaasam niya rin na magkaroon ng anak na maituturing. Kaya nagpasya na lang ako noon na ibaon na lang sa limot ang lahat.

Ngunit hindi ko iyon nakalimutan kahit kailan at parang kahapon lang parati ang nangyari sa amin ni Pablo.

Umiiwas ako kay Pablo sa tuwing kapiling ko si Marlon. Kuntento na rin si Pablo sa muling pagbabalik ng init nila ni Naty.

Huwag lang magkaroon ng pagkakataon na magkasarilinan kami ni Pablo.

Dahil hindi namin kayang pigilan ang libog na aming nadarama kapag kami na lang ang dalawang naiiwan.

Pero hindi na ako pumayag na magpagamit kay Pablo na walang condom. Kaya hindi ko nasundan si Baron.

“Lola, hindi mo naman sinagot ang tanong ko. Kung si Stella at Daddy ay magkapatid? Sino ang tunay kong ina?”

Heto na nga, aaminin ko na sa’yo, Bruno, bago man lang ako pumanaw. Ito rin ang dahilan kung bakit hindi ko pinahahawak sa iyo ang iyong birth certificate.

Hindi ko na sinundan si Baron hanggang sa dumating ka, Bruno. Ako ang iyong tunay na ina sa iyong ama na si Baron, na siya ring aking anak.

“Lola! Mamamatay ka na lang, nakukuha mo pang magbiro! At hindi pa nakakatawa ang iyong biro.”

Hindi ako nagbibiro, totoo ang sinasabi ko, Bruno. Kung sakaling mahanap mo si Stella, ikaw na ang bahalang magtapat sa kaniya. Nakausap ko na ang abugado natin. Nakapangalan na sa iyo ang lahat ng ipapamana namin sa’yo sa oras na mawala na kaming pareho ni Baron.

Ngayon ay handa na akong iwanan ka, Bruno. Salamat sa pakikinig, pinagaang mo ang dibdib ko na maisiwalat ang katotohanang matagal ko nang kinikimkim. Kung tunay ngang wala na si Baron, susundan ko na rin siya sa kabilang buhay~

Doon na nalagutan ng hininga si Biring.

“Lola Biring!!!”

*********

Ang Talaarawaan Ni Stella

“Pristine, anak! Hanapin mo ang aking talaarawaan!”

“Ano’ng talaarawan?”

“Ang diary ko! Nasa aklatan natin. Nakabalot iyon ng plastic cover at kasama doon ang banderitas na hugis tatsulok na may kulay pula. Doon nakasulat ang mga nangyari sa akin at kung sino talaga ang tunay mong ama.”

Naalala ni Pristine ang bilin sa kaniya ng ina na natauhan na mula nang mabaliw ito matapos mamatayan ng anak.

Isa pa sa huling sinabi ni Stella bago niya iwanan ang ina ang tumimo nang matindi sa kaniyang isipan.

“Idagdag mo na rin doon ang katotohanan na si Baron ang tunay na ama ng nawala kong anak. At si Peabo ang pumatay sa aking anak nang ako’y itulak niya panaog sa hagdanan.”

Tulalang bumalik sa kotse si Pristine habang hinihintay siyang lumabas ni Peabo na naghihintay sa driver’s seat nito.

Umupo si Pristine sa tabi ni Peabo.

Kinamusta siya ni Peabo.

“Ayos ka lang? Anong nangyari bakit nagwawala iyon?”

Hindi makapagsalita si Pristine.

Doon na lang siya kumibo nang tapikin ni Peabo ang kaniyang balikat.

“Huy, Pristine!”

“Dad, let’s go! Parang walang nangyayari kay Mom sa asylum.”

“Hayaan mo at gagaling din ang Mommy mo.”

At doon na pinaandar ni Peabo ang kotse.

Nang makauwi sila sa bahay. Agad na tinungo ni Pristine ang aklatan. Hindi siya nahirapan pagkat sa mismong study room niya ang naturang aklatan o mini library kung tawagin niya ito noong bata pa siya.

At nakita na niya ang hinahanap na talaarawaan.

Sinara niya na muna ang pinto ng kwarto saka siya dumapa sa kama at sinimulang basahin ang nilalaman ng naturang talaarawaan.

Heto ang ilan sa kaniyang mga nabasa mula sa diary ni Stella.

Unang pahina

**Ngayon ang araw na nagkaroon ako ng diary. Kaya sinulat ko na rin kung paano ako nagkaroon nito. Bigay sa akin ito ng pinakamatalik kong kaibigan at kababata na si Baron. Heto na rin ang simula ng hayskul life namin.

(Marami pang isinulat si Stella, kaya isasaad ko na lang ang mga nilalaman ng talaarawaan na may kaukulan sa istorya. Ilalatag ko na rin ang pagkakasunod sunod nito na hindi na babanggitin ang petsa kung kailan ito naganap.)

**Naiinis ako kay Baron sa tuwing tatanungin ko si Peabo sa kaniya, wala siyang matinong sagot sa akin. At wala talaga siyang balak sabihin kay Peabo na crush ko siya.

**Excited na ako, dito ulit magbabakasyon si Peabo. Nagpa plano pala sila ni Mama na magkaroon ng excursion sa beach sa araw ng birthday ko.

**Happy birthday to me! I’m now 18! A girl is now turning to be a beautiful and adorable lady. Sulat muna bago pumunta sa outing. Susuotin ko ang niregalo kong bikini para sa sarili ko. Ewan ko na lang kung hindi lumuwa ang mata mo sa akin, Peabo. Pero siyempre pakipot lang ako. Ayokong maging easy girl sa paningin niya dahil dalagang Filipina pa rin ako. At gusto ko ligawan na niya ako.

**Masaya sana ang kaarawan ko kanina kung hindi lang sa natuklasan ko. Si Aling Biring at ang tatay ko, nagse-sex sa loob ng cubicle ng public shower room sa resort? Hindi ako maaaring magkamali dahil demonyong tattoo ni Papa ang nakita ko sa likod ng hita nito. At parang nakatingin talaga sa akin ang demonyong tattoo niya.

**Iyak ako ng iyak dahil sa pagtataksil ni Papa sa amin. Hindi ko rin alam kung paano ko sasabihin kay Mama ang tungkol sa kanila ni Aling Biring. Bakit sa nanay pa ng best friend ko?

**Kumalat na nga sa aming baryo ang kinatatakutan ko. Sumingaw na ang tsismis tungkol kay Papa at Aling Biring. Doon na kami nag-alsa-balutan at iniwan na namin ang bahay nila Baron. Ayaw pang aminin sa akin ni Mama na nagkakalabuan na sila ni Papa pero panay naman ang away nila. Apektado talaga kami ni Baron dahil sangkot nga sa away ng aking mga magulang ang nanay niya. Pero anuman ang mangyari sabi niya, mag best friend pa rin kami.

**Nagtatampo ako kay Baron, kung hindi pa babatuhin ni Peabo ang bintana at magbigay ng sulat sa akin. Kung bakit kasi ayaw akong bilhan ni Papa ng cellphone. Galit pa rin ako kay Papa pero bilang ama, sana man lang ibigay niya pa rin kung ano ang pangangailangan ko.

**Nagkita nga kami ni Peabo at doon niya lang nalaman na matagal ko na siyang sinagot. Magmula pa noong birthday ko at sa araw ring iyon ko natuklas ang pagtataksil ni Papa. Natatawa lang ako dahil una pala namin ang isa’t-isa. Kaya ngayon ang no-virgin day namin ni Peabo. At opisyal na kaming magnobyo.

**Sobrang lungkot ko sa pag-alis ni Peabo. Nagsimula na akong maging rebelde dahil sa hinanakit ko kay Papa. Nag aya sa akin ang kaklase kong si Marie na mag iinuman daw sa bahay nila. Kung sakali, first time kong iinom ng alak. Wala na rin naman akong pakialam kung magalit pa si Papa. Basta gagawin ko kung ano ang gusto ko.

**Shit! Hindi ito maaari! Bakit katabi ko matulog si Papa? At kapwa kaming hubo’t hubad? Ganoon na ba ako kalasing kagabi? Bakit nga ba ako uminom? Bakit ba iniwan pa ako ni Peabo? Bakit napagkamalan ko si Papa Pablo kay Peabo? Ang labo!

**Hindi ako makatingin nang diretso kay Papa. Pero nagulat ako nang makatanggap ako ng smartphone na bago mula sa kaniya. Bigla siyang naging galante at sa susunod naman daw bibilhan naman daw niya ako ng laptop kapalit ng luma kong desktop. Magpapakabit ng internet at kung ano ano pang matatamis na pangako.

**Hindi ako makapaniwala sa laman ng smartphone na niregalo sa akin ni Papa. May lamang sex clips namin ni Papa. Nag iwan pa siya ng note, “Kakalat kung hindi pagbibigyan.” Doon na ako nakaramdam ng takot. At iyak ako ng iyak. Hindi ko akalain na kayang gawin sa akin ito ni Papa.

**Dumating na nga ako sa punto na nagugustuhan ko na ang ginagawang pambababoy sa akin ni Papa. Si Peabo, tila’y nakalimutan na ako kaya kalilimutan ko na rin siya. Bilang ganti, sasagutin ko na si Baron. Magpapakantot na rin ako sa kaniya.

**Opisyal na nga kami ni Baron. Ang liit ng titi niya. Walang sinabi sa titi nila Papa at ni Peabo. Bakit kaya namimiss ko ang kantot sa akin ni Papa? Mamaya hindi ako magsusuot ng pantulog dahil siguradong gagapangin niya ako.

**Parang pagkain ko na ang pagkantot sa akin nina Baron at ni Papa araw araw at parang nanghihina ako kapag wala akong kantot. Sinabi sa akin ni Baron na malapit nang umuwi si Peabo. Pagkakataon ko na upang makatikim ng kantot kay Peabo. Kahit hindi na niya ako mahalin.

**Hindi maaari ito! Buntis ako! Si Baron ba? Hindi ko naman siya ina-allow na mag creampie sa akin. Malapit nang dumating si Peabo. Anong gagawin ko? Palalaglag ko ba?

Doon tumulo ang luha ni Pristine nang mabasa at malaman niyang balak pala siyang ipalaglag ni Stella.

Tinuloy pa rin niya ang pagbabasa at pagbuklat sa bawat pahina…

**Ipaaako ko ito kay Peabo. Papatayin ako ni Mama kapag nalaman niyang kay Baron ito dahil hindi niya matatanggap si Aling Biring bilang balae niya. Kung kay Papa ito, lalo na! Kaso lang ayokong patayin ang baby ko. Ayokong danasin ko kung anong nangyari kay nanay noon. Kaya walang ibang paraan kung hindi pikutin ko si Peabo. At siya naman talaga ang tunay kong mahal.

**Ngayon ko lang isusulat ito dahil buong araw ako sa bahay nila Baron. Nagkita na nga kami ni Peabo after three years mula nang umalis siya at iwan ako. But hey, nandito na siya at tagumpay ang plano. Pakakasalan na ako ni Peabo at lilipad na kami patungong America.

**Araw na ng kasal ko. Humabol pa ng kantot sa akin si Baron. Well, I admit, naging mabuti siya sa akin at best friend ko siya. Hindi na nga lang katulad ng dati. Ang dami nang nagbago at nangyari. Nag-try akong mahalin si Baron pero wala talaga. Sobrang gulo na talaga. Gayunpaman, masaya ako dahil nagkaayos kami ni Baron at naging best man pa namin siya.

**Nang mapunta kami ng America, doon ko na sinilang ang anak ko at pinangalanan ko siyang Princess Pristine. Ang ganda niyang bata. Tama lang na binuhay ko siya.

**Kinakabahan ako sa tuwing pumupunta ng ibang bansa si Peabo. Nasa Ukraine daw siya. Bakit kasi ang hilig makialam ng America sa away ng ibang bansa?

**Umuwi kami ng Pilipinas nang malaman ko ang sinapit ni Papa. Pinagbabaril daw sila sa kainan ni Aling Biring. Kaya pala hindi nadamay si Aling Biring dahil ang asawa niyang si Marlon ang bumaril sa grupo ng tatay ko. Namatay rin si Mang Marlon nang pagbabarilin din siya ng mga kasama ni Papa. Kaya pareho kaming nagdadalamhati ni Baron.

**Siguro mahal pa rin niya ako kaya nasabi niya, “Stella, pinangako ko sa’yo na anuman ang gusot sa pagitan ng ating mga magulang, hindi pa rin nito mababago kung ano’ng me’ron tayo simula pa lang.” Nagdesisyon kaming hindi na muling pag-uusapan pa ang nangyari sa pagkasawi ng aming mga ama.

**Ngunit napansin kong buntis si Aling Biring at parang kabuwanan na niya. Hindi kaya kay Papa ang batang pinagbubuntis niya. Hindi na ako nagtataka kung bakit doon na sumabog si Mang Marlon. Lantaran na ang pangloloko nila. Makunan ka sana Aling Biring.

**Hindi ako nagalit sa kaniya, nahiya ako sa aking sarili. Doon na ako natauhan. Gusto ko na sana ipagtapat sa kaniya na anak niya si Pristine na wala pang isang taon ang gulang nito. Naluluha ako nang makita kong karga karga niya ang prinsesa namin.

**Araw na ng libing ni Papa at ang tatay niyang si Marlon kaya naghiwalay na kami ni Baron upang dumalo sa kaniya kaniya naming patay. Pinagmukha talaga nilang bayani si Papa dahil sa nakabalot na watawat sa kabaong nito. Binigay kay Mama ang pinagtiklupang bandana saka siya nawalan ng ulirat dala nang matinding pighati. Kinabahan ako dahil akala ko susunod na rin siya kaya Papa, buti na lang at dumilat. Ngunit ako, hindi ako nakaramdam ng lungkot kung hindi kapayapaan para sa aming lahat. Noong binuksan ang casket ni Papa, doon ko siya niyakap sa huling pagkakataon, may kung ano sa akin na bumunot ako ng buhok mula kay Papa at lihim kong itinago sa aking panyo.

**Nang makabalik na kami ni Mama Pam at Pristine sa America, agad kong inasikaso ang DNA nina Pristine at Papa.

**Lagi kong inaabangan ang pagdating ng tawag mula sa laboratoryo pati email lagi kong tinitignan. Hanggang heto na nga ang resulta.

**Nagpositibo ang paternity result nina Papa at Pristine. Doon ko na nasiguro kung sino nga ang tunay na ama ni Pristine. Agad kong binura ang naturang email pati notification ko sa cellphone. Deactivated na rin pati ang social media account ko. At baka ito na rin ang huling pagsusulat ko rito sa aking talaarawan. Hindi ako masaya sa natamo kong katotohanan. Parang ayoko nang mabuhay!

**Muli akong nagsulat matapos kong manahimik ng ilang taon. Naisip ko nga na kitlan na lang ang sarili kong buhay kung hindi lang sa anak kong si Pristine. Iniwasan ko talaga ang diary na ito sa kadahilanang lagi na kaming nag-aaway ni Mama Pam. Pinagtataksilan ko raw si Peabo. Hindi ko malaman kung anong batayan niya kaya tinago kita (diary) nang husto. Kahit si Peabo nagbago na rin ng pakikitungo sa akin. Lagi na niya akong sinasaktan at pinagbubuhatan ng kamay. Malayo sa pagiging carinoso niya noon. Epekto kaya ng mga pinagdaanan niyang giyera sa Serbia? Gusto ko pa ring isipin na siya pa rin ang dating Peabo na minahal ko noon.

**Sa hindi ko maipaliwanag na kadahilanan, bigla kong naalala si Baron. Muli kong in-activate ang social media ko at nakita ko ang malaking pagbabago ni Baron. Sobrang asensado na siya. At ang gwapo niya sa kaniyang suit.

**Namatay si Mama Pam sa sakit niyang breast cancer. Sa huling sandali ng buhay niya, aminin ko na raw ang pagtataksil ko sa kaniyang anak. Hindi ko alam ang sasabihin ko kaya tinignan ko na lang siya sa kaniyang mga mata bago siya bawian ng buhay.

**Muling umalis si Peabo patungong Serbia. Wala siyang pahayag kung hanggang kailan siya roon ngunit sinabi niya na baka huling sabak niya na iyon. I’m not sure kung pahiwatig na niya iyon. Natatakot ako sa tuwing umaalis si Peabo.

**Sobrang bagot na ako sa bahay. Kahit anong padala kong mensahe kay Baron, hindi siya nagre-reply. Siguro nga hindi niya ako kayang patawarin matapos kong piliin si Peabo sa kaniya. Bakit ganito ang nararamdaman ko? Namimiss ko si Baron. Siguro marahil ay mas marami siya nagawang mabuti sa akin. Natutuwa lang ako kay Pristine na parang naaaliw siya sa tuwing tinatanaw ko si Baron. Tinuturuan ko kasi siya at kinakausap ng tagalog. Kaya kapag tinuturo ko si Baron, babanggitin niya ang salitang gwapo. Well, I admit, gwapo naman talaga si Baron kaso ngayon ko na lang na-realize na ang sarap niya palang pagmasdan.

**Nag usap kami ni Peabo sa phone. Thank God at buhay pa naman siya ngunit ramdam ko ang lungkot sa kaniyang tinig. Nagsabi ako sa kaniya na gusto kong umuwi upang muling kumbinsihin si Mama na sumama na sa akin kaso ayaw pa rin niya. Sana man lang sa araw ng ikasampung kaarawan ni Pristine. Kaso sa tuwing nababanggit ko, nauuwi lang sa bangayan.

**Finally, sumagot na si Baron at pumayag na siyang makipagkita sa amin ni Pristine. Natawa ako sa tawag ni Pristine kay Baron. Daddy Gwapo. Sabagay mas gusto ko na lang isipin niya na si Baron ang tatay niya. I won’t mind kung dalawa sila ni Peabo ang daddy ni Pristine ko.

**Ngayon ang alis namin patungong Pilipinas. Excited na akong makita kung anong nagbago kay Baron. Can’t wait.

**Masaya na sana ang lahat kung hindi lang kamuntikang malunod si Pristine. Bakit sa tuwing pinipili kong maging masaya sa outing, may kapalit na hindi magandang nangyayari? Mabuti na lamang at kasama namin si Baron. Salamat sa kaniya dahil sinagip niya si Pristine mula sa pagkakalunod at dahil sa kaniya kaya buhay pa rin ngayon ang anak ko. Hindi ko yata makakaya kung mawawala sa akin si Pristine. Mababaliw siguro ako.

**May nangyari sa amin ni Baron. Sabagay pangako ko naman sa kaniya iyon na pwede niya pa rin akong kantutin kahit mag-asawa na kami ni Peabo. Ang sarap pa rin. Hindi na kami katulad ng dati na napaka immature pa namin. Sinigurado kong tulog si Pristine bago kami nag sex nang bongga.

**Umuwi na kami ni Pristine. Bitin man ngunit kailangan upang hindi kami masumpungang ni Peabo na pareho kaming wala ni Pristine… kaso huli kami. Hindi naman siya nagpasabi na ganitong araw siya uuwi. Sopresa niya daw para sa ikasampung kaarawan ni Pristine. Ngayon, gulpi de gulat ako nito pihado.

**Ayoko na talaga! Lagi niya na lang sinusumbat sa akin ang pagtataksil ko sa kaniya. Pati pag-aaral ni Pristine apektado na. Hindi na siya umalis pa kaya bantay sarado na ang kilos ko. Baka ito na rin ang huli kong pagsusulat sa talaarawaan na ito. Pero aaminin ko, pinagbubuntis ko nga ang anak namin ni Baron.

*********

Doon namuo ang pagkamuhi niya sa itinuring niyang ama na si Peabo.

At sinulat niya nga sa talaarawaan na iyon ang huling sinabi sa kaniya ni Stella.

**Pinatay ni Peabo ang anak ni Mommy kay Baron. Pinatay niya ang kapatid ko!

“Kaya pala ganoon na lang niya tignan ang aking katawan. Pinagnanasahan niya pala ako. Pwes, titiyakin ko sa’yo Peabo na kamumuhian mo na rin ako na hihilingin mo na sana’y hindi na lang ako isinilang.”

Nangyari na nga ang sinabi ni Pristine nang magpunta sila ni Peabo at Mary sa Pilipinas upang makipagkita kay Baron. At nauwi ang lahat sa karumal dumal na pangyayari sa kamay ni Peabo. Dahil pinatay ni Peabo si Baron at Mary pati ang sarili niyang buhay, tinapos niya. Hindi iyon inakala ni Pristine na hahantong sa ganoon at hindi rin iyon ang inaasahan niya na mangyayari.

“Ang akala ko lang ay itatakwil niya lang ako ngunit higit pa roon ang ginawa niya. Mas malupit ang balik sa akin dahil naiwan na ako ngayong nag-iisa.”

Lumipas ang ilang buwan, nagtungo si Pristine sa puntod ng magpinsang Baron at Peabo. Magkatabi ang kanilang himlayan. Siniguro niya na walang tao ang makakakita sa kaniya.

Nag alay siya ng bulaklak at nagsindi ng kandila para sa kanila.

“Sorry sa inyo. Ngayon ko lang naisipang dumalaw. Hindi ko na rin nagawang sumunod sa inyo sapagkat nabuo ang pagmamahalan namin ni Baron. Tignan mo, Baron oh! May anak ka sa akin. Lalake raw ayon sa doktor.”

Natigilan si Pristine sa pagsasalita nang may biglang nagtanong sa kaniya mula sa likod.

“Uhm! Miss? Sino ka?”

Lumingon si Pristine. Nagulat siya sa binatang bumati sa kaniya.

Tinignan niya ito mula ulo hanggang paa. Mukha itong mayaman at parang hindi nagkakalayo ang kanilang edad.

“Sino ka nga, Miss? Bakit ka nag-alay ng bulaklak?”

Utal na sumagot si Pristine.

“P-para kay Baron… at Uncle Peabo.”

Sinundan pa ito ng tanong ng binata.

“Salamat pero ngayon lang kita nakita. Hindi rin kita nakita sa burol nila. Trahedya nga ang sinapit ng pamilya namin dahil si Mommy Biring, sumunod na rin ng malaman ang pagkamatay ni Dad.”

“Biring?”

Naalala ni Pristine ang nilalaman ng diary ni Stella. Nakasaad doon, isang taon pa lang siya nang malaman ni Stella na buntis si Biring sa ama nitong si Pablo. Kaya iniisip nito na ang binatang kausap niya ay anak nina Biring at Pablo.

“Ah! Oo! Anak ka ni Lola Biring! Ikaw si?”

“Bruno. At ikaw naman?”

“Pristine! Nice to meet you.”

Doon sila nag abutan ng kamay at nagkamayan.

“Teka? Sandali? Walang nakakaalam na anak ako ni Biring. Noon lang inamin ni Mommy na anak niya ako bago siya malagutan ng hininga.”

“Hula ko lang siguro. Saka ang alam ko, iisa tayo ng ama.”

“Huh? Sino?”

“Si Pablo!”

“Hindi siya ang tatay ko. Ngunit kung ang Pablo na nabanggit mo ay tugma sa Pablo na naging significant other ni Mommy Biring… ikaw ang nag-iisang anak na babae ni Stella na inakala ko naman noon na nanay ko.”

“Oo! Anak nga ako ni Stella. Pero kung tunay kong ama si Pablo, parang magkapatid na kami ng nanay ko sa ama.”

Kapwa nagtawanan ang dalawa.

“Alam mo. Hindi ko akalain na dito pa kita makikilala, Pristine. Ikaw lang pala ang makakasagot sa mga agam agam ko.”

“Ewan ko, Bruno kung bakit kampante ako sa iyo na aminin ang lahat. Ang gaan lang sa loob ibulalas ang kinikimkim ko.”

Napansin ni Bruno ang baby bump ni Pristine.

“Buntis ka pala, Pristine. May asawa ka na pala?”

“Wala akong asawa. Patay na! Kaya nga ako dumalaw rito.”

“Bakit? Sino ba ang ama?”

“Si Baron. Naisip ko nga na pangalanan na lang siyang Baron Jr.”, wika ni Pristine habang hinihimas ang tiyan niya.

Tumingin nang blangko sa kaniya si Bruno.

“What? Bakit ka natigilan, Bruno?”, kunot-noong tanong ni Pristine.

“Hindi mo pwedeng ipangalan ang Baron Jr. sa kaniya.”

“At bakit naman? Sigurado naman akong anak namin ito ni Baron.”

“Dahil ako si Baron Jr., palayaw ko lang ang Bruno!”

“Ah? Bale, kapatid mo na itong dinadala ko.”

“Kaya nga. Hindi na ako nakakaramdam ngayon na nag-iisa ako.”

“Ako rin, Baron Jr.”

“Bruno na lang. Nakakaasiwa naman ang Baron Jr. Mag-isip na lang tayo ng ibang pangalan para sa little brother ko.”

Hinipo ni Bruno ang tiyan ni Pristine at doon nagtama ang kanilang mga paningin.

-Wakas-

Author’s Note: This erotic series, Triangulo: Magpinsang Durog, was made as an official entry for FSS Story Writing Competition of 2023.

Ito ay kathang-isip lamang. Anuman ang pagkakahalintulad sa tunay na kaganapan, pangalan ng tao at lugar ay hindi sinasadya at nagkataon lamang. Hindi rin nito intensyon na gayahin ang likha ng iba alinsunod sa patakaran ng patimpalak na ito. Hindi rin nito intensyon na itaguyod o isulong ang temang pedophilia at panggagahasa. Lahat ng karakter sa istorya ay dumaan sa tamang gulang.

Maraming salamat po