nilorenz78
Isa akong empleado sa Department of Agriculture. Naging assignment ko ang magsagawa ng survey tungkol sa kalagayan ng mga institusyong nagseserbisyo ng agricultural loans sa iba’t ibang probinsiya at nitong huli ay napunta ako sa Aurora. Dalawang linggo ang lumipas at natapos ko rin ang survey.
Pauwi na ako, nakasakay sa isang aircon bus. Sa Cabanatuan ako nakatira at ang aking pamilya. Lunes, luluwas na naman ako ng Manila at mag-oopisina. Mga dalawang beses isang buwan ang uwi ko sa Cabanatuan.
Hindi pa puno ang bus at wala akong katabi sa upuan. May privacy ako sa pagtulog kung sakaling ako’y antukin. Nasa tabi ko ang aking bagahe, isang dark brown na backpack na katamtaman ang laki, naglalaman na aking mga epektos, o gamit.
Palabas na ang bus sa kabayanan ng Baler nang may pumara at sumakay, isang babaeng sa tingin ko’y trenta anyos. Parang pamilyar ang mukha niya sa akin. Ngumiti siya. Pati ngiti ay pamilyar din. Naka-cotton shirt siya, light brown, long sleeved, at nakapantalon ng maong.
Umupo siya sa aking tabi. Kinandong ko ang backpack para makaupo siya nang husto.
“Parang namumukhaan kita,” sabi niya.
“Gano’n din ako.”
Hindi ako maaaring magkamali. Siya si Stella, kaklase ko noon sa kolehiyo sa CLSU.
“Ikaw ba si . . . nasa dulo ng dila ko.”
“Frank, ang dati mong kaklase sa agriculture.”
“Ikaw nga! Ako, hindi mo na kilala?”
“Stella, kahit middle name mo, alam ko. Sino ba ang makakalimot sa dating campus beauty queen? Lalo pang gumanda ngayon.” Nasabi ko iyon dahil napansin kong medyo nagkalaman o tumaba ang dati niyang slim na katawan at doon ako lalong na-attract.
“May asawa na ako,” sabi niya.
“Ako rin,” sabi ko.
Nag-excuse ako, tumayo, at isinalpak ko ang backpack sa lalagyan ng mga bagahe sa bandang itaas, tapat ng ulunan namin. Talagang hindi nagbabago ang kanyang makinis at mala-gatas na kutis, ang pahaba niyang mukha na karaniwang hugis na makikita mo sa mga mestisa o lahing puti.
“Parang kailan lang, ano?” tanong niya.
Nostalgia na may pananabik o pagkayamot o panghihinayang, kahit alin diyan.
“Oo, napakatorpe ko,” sabi ko. “Pangiti-ngiti lang ako sa ‘yo noon na parang moron. May daga sa dibdib.”
“Siguro, wala nang daga ngayon at kaya mo nang sabihin ang gusto mong sabihin.”
Indirect proposal? Pero dati naman siyang gano’n at ako lang ang mahina ang loob.
“Gusto mong sabihin ko?”
Ah, malakas na ang loob ko, pero ilang taon ang aking pinalampas? Gusto kong murahin nang murahin ang sarili ko. Minumura ko na nga.
“Okey lang,” sabi niya.
“Ikaw ang first love ko, maniwala ka’t hindi.”
Nasabi ko rin sa wakas at ang sarap sa pakiramdam, pero noon ko pa sana sinabi iyon.
Namula ang kanyang pisngi, hindi siya nakaimik. Apektado rin siya ng aking rebelasyon. Maya-maya’y biglang nawalan ng ilaw ang bus at napilitan itong tumigil. Delikadong maglakbay nang walang ilaw, lalo na’t mabangin at makipot ang daan. Mga alas-siete na ng gabi. Ayon sa drayber, dito na lang kami magpalipas ng gabi hanggang sa lumiwanag. Naiinip ang ibang pasahero at lumalabas sila sa bus.
“Labas din tayo,” sabi ni Stella.
Nang makalabas na kami at palakad-lakad sa di-kalayuan sa bus, nabanggit niya na bumisita lang siya sa Aurora (taga-Bulacan siya) dahil may kapatid siyang lalaki dito na may malawak na taniman ng kape at niyog at siya ang gagawing farm manager kung gusto niya. Nasabi ko naman ang ginawa kong survey.
“Gusto mo bang maging farm manager?” tanong ko nang maalala ko ang iniaalok na trabaho.
“Parang gusto ko.”
“Mapapalayo ka sa kasama mo.”
“Wala siyang kuwentang kasama.”
“Ah, seloso ba?”
“Napakaseloso. Pero mas inaasikaso pa niya ang kotse namin, pinapaliguan at sinasabon at wala nang inatupag kundi ang bulok niyang barkada. Bakla yata. Baklang engot, mas mahalaga pa sa kanya ang barkada niyang bakla kaysa sa akin.”
“Gano’n pala.”
“Hindi lang iyon. Ako pa ang sinisisi ng ulol kung bakit wala kaming anak, samantalang ayaw naman niyang magpakonsulta sa doktor kung baog. Ako, alam kong fertile ako.” Ngumiti siya na hindi tumitingin sa akin.
“Sino ba’ng napangasawa mo?”
“Kaklase din natin, si Edu Manalilo, iyong trying hard na editor, na matapang ang apog.”
“Iyong pekeng editor?” tanong ko.
“Bakit naman peke?”
“Ako ang ghostwriter niya sa mga poems at essays na nakapangalan sa kanya. Pero iyong mga nakapangalan sa akin ay hindi niya ipinablish. Tuso ang walanghiya. Hindi mo alam na news lang ang kaya niyang sulatin noon?”
“Parang may narinig din ako noon, pero binalewala ko dahil hindi naman siya ang iniisip ko noon.” May kakaibang ningning ang kanyang mga mata, habang siya’y nagsasalita. “Huwag na nga nating pag-usapan ang mga boring na karakter.” Napakapit siya sa aking braso at hindi ko mapigilan ang pagpitlag nito.
May kakaibang tensiyon ang malamig na simoy ng hangin sa bahaging iyon ng kabundukan, nakakapanginig at nakakagising ng kalamnan.
“Puwedeng magpayakap sa iyo, Frank?”
Gulat na napatingin ako sa kanya.
“Hug me, please. Wala namang masama doon. Giniginaw lang ako.”
“Yakap lang, ha?”
Lumabi siya na parang istilo ng isang artista. “Yakap lang. Pero sabi mo kanina, first love mo ako. Puwes, sinasagot na kita. Boyfriend na kita ngayon at girlfriend mo na ako. May problema pa ba?”
“Talagang seryoso ka?”
“Ano ba’ng akala mo?” sabi niya ngayon na parang nanunumbat. “Kasalanan mo ito. Kung hindi ka nagtapat, hindi kita sasagutin. Bumabalik yata ang pagiging torpe mo, ang daga mo sa dibdib?”
“Alam mong hindi na gano’n kasimple. May asawa na tayo.”
“Basta, tayo lang dalawa. Sadyang ibinigay sa atin ang pagkakataong ito. Hindi mo ba naiintindihan?”
Hindi ako nakaimik. Gumawi kami sa damuhan at kakahuyan na hindi natatanaw ng ibang pasahero. Kami lang dalawa ngayon. Umupo kami.
“Stell—”
Pero pinigilan iyon ng isang masuyong halik na agad kong ginantihan at nasundan pa ng maraming halik, rumaragasa, nagdudumali, sabik na sabik marating ang rurok ng walang kapantay na diliryo ng kaligayahan. Maya-maya dumapo ang aking kanang kamay sa kanyang malusog na suso. Damang dama ko ang lambot nito kahit hindi pa nahuhubad ang damit. Umuungol na siya sa sarap na nadarama. Hinubad ko ang kanyang pang-itaas at tumambad sa akin ang mga nakatayong suso, naaninag ko pa rin ang kaputian kahit medyo madilim. Kapos ang dalawa kong palad nang himasin ko ang kanyang dalawang suso.
“Oh, Frank, ikaw ang mahal ko,” usal ni Stella. Nag-ulol ako sa aking narinig at pilit kong hinuhubaran ang kanyang pantalon, tinulungan na niya ako at mabilis itong nahubad. Oh, napakakinis, napakaputi, at sagana sa laman ang kanyang napakangandang katawan. Dumako ang kanyang malambot na kamay sa gawi ng aking sandata at humipo. Nang hindi makontento, kinalag niya ang aking sinturon at pilit na ibinaba ang aking pantalon. Nagulat siya sa kanyang nakita.
“Wow, de-otso! Walang binatbat ang uten ng asawa ko. De-kuwatro lang sa kanya.”
Natawa na lang ako, at least, nakaganti na rin ako sa ungas niyang asawa. Dali-dali kong ibinaba ang kanyang panty at hinimas-himas ko ang kanyang puke. Erotic na amoy ang nalanghap ko mula sa kanyang puke nang salat-salatin ko ang kanyang clitoris.
“Ahh, ang sarap, huwag mong tigilan,” bulong niya.
“Higit pa diyan ang gusto ko,” sabi ko.
“Sige, gawin mo kahit ano.”
Dumapo ang aking nag-uulol na dila sa kanyang dila (tongue to tounge kiss), habang busy ang aking daliri sa kanyang clitoris, napapaliyad siya sa sarap. Kasunod nito ay ang pagdila-dila ko sa kanyang nakatayong dede.
“Fuck me, iyotin mo na ako!”
Tumalima naman ako sa kahilingan niya na parang isang hardinero sa utos ng reyna.
Good timing naman dahil basang-basa na ang kanyang puke at malagkit na ang aking mga daliri. Isang kadyot lang at pumasok na ang aking sandata sa kanyang kuweba, napaungol siya.
“Sige, ibaon mo pa, isagad mo.” Mga 6 inches lang kasi ang nakalubog. Ngayon ibinaon ko nang husto ang de-otso. Parang nililindol ang buo niyang katawan sa diliryong nadarama. “Fuck, fuck, fuck me, lalabasan na ako, sabay tayo.”
Madali naman akong sumabay, ginagamitan ko lang naman ng technique para mahintay kung mag-oorgasm na ang kahindutan ko. Binilisan ko ang aking imahinasyon sa pag-iyot kay Stella, bumilis din sa pagbayo si manoy kaya wala pang sampung segundo ay pumulandit na sa loob ng puke niya ang aking sperm, kasabay ng pagpiga-piga ng kanyang puke sa aking uten, sobrang sarap. Sabay nga kami, good timing, ha? Pagkatapos niyon, napaidlip kami na magkayakap.
“Sana, pregnant na ako pagbalik ko sa asawa . . . masaya na siya,” sabi ni Stella at napatawa pa siya. “Oh, Frank . . .” Tiningnan ko siya pero nakapikit naman ang mga mata. Nagsasalita pala siya sa panaginip.
Nagising kami sa malakas na busina ng bus, hudyat na tuloy na ang biyahe. Madilim-dilim pa pero naaaninag na ang daan.
“Paano ba natin nagawa iyon?” sabi niya nang pabalik na kami sa bus.
“Paano nga ba?”
“Nakalimot ako.”
“Tayong dalawa.”
“Pero kung may pagkakataon uli gaya nito, hindi ko pa rin alam ang gagawin ko. Ewan ko, naguguluhan ako. Hindi ko na yata kaya. Palagay ko’y tama ka, may asawa na tayo. Tapusin na natin ang kabaliwang ito.”
“Paano pa kita malilimutan?” tanong ko.
“Iyan ang huwag mong gagawin, dahil ikaw ang first love ko.”