ni Balderic
Chapter 7: Katauhan ng Anghel
Bumaba ng van ang isang lalake. Naka suot ito ng shades at palinga linga sa paligid. May mahabang balbas din ito. Matapos maobserbahan ang paligid ay tumawid na ito ng kalsada papunta sa gate ng kampo ng mga sundalo. Pagkalapit sa gwardya ay ngumiti ito sa sundalong naka bantay.
“Good morning ser.”
“Anong kailangan nyo?” tanong naman ng sundalo.
“Andito po ba si sir Martin?”
“Martin? Sinong Martin?”
“Ah si 1Lt Adam Martin po ser. May kailangan lang ho ako sa kanya.”
“Naku wala hong sundalong ganyan ang pangalan dito ser. Baka nagkakamali lang kayo. Anung unit po sya?”
Humugot ng larawan ang lalake at pinakita sa sundalo. Picture ito ni Adam.
“Ito po sya sir oh. Sya po ang hinahanap ko.” Wika ng llalake. Kinuha naman ng sundalo ang picture.
“Ito ba? Anong kailangan mo sa lalaking ito?”
“Naku sir, di ko po pwedeng sabihin eh. Kailangan ko lang po talaga syang makausap. Importanteng importante lang po sir.”
“Ganun ba. Sige sandali dyan ka lang muna.” Tumalikod ang sundalo at tumawag sa telepono.
Habang may kausap ang sundalo, tumingin tingin naman sa paligid ang lalake. Para itong nag oobserba sa loob ng kampo.
Matapos tumawag ang bantay ay humarap na ito sa lalake subalit wala na ito. Sinubukang hanapin ng sundalo ang lalake pero di na nya ito nakita pa.
—-
Kumatok sa pinto ng opisina ni Adam si Eddie. Pinapasok naman ito ng kaibigan. Matapos makipag kamay sa kamistah ay umupo ito sa harap ng desk. Nakita nito ang tila malungkot na mukha ni Adam.
“Bok me problema ka ba? Bakit parang ang lungkot mo?”
“Wala to bok.”
Nakita ni Eddie na hawak hawak ni Adam ang isang sulat.
“Galing ba yan kay Serina? Kamusta na sya?”
“Yun nga bok eh. Di ko na alam kung kamusta na sya. Actually maglalampas isang linggo na rin na wala pa akong natatanggap na sulat mula sa kanya.”
“Eh di ba mag aasawa na yun?”
“Alam ko yan bok pero wala eh, mahal ko na sya. Mahal ko na si Serina.” Inamoy pa ni Adam ang bango ng sobre bago nilapag sa lamesa. Napangiti naman at medyo umiling si Eddie.
“Hehe yan na nga ba ang hirap sa pag ibig eh. Masaya lang sya sa simula pero in the end masasaktan ka lang.”
“Hmph…di naman lahat bok.”
“Kalimutan mo na si Serina bok. May ipapakilala ako sayo. Naalala mo si Tiffany?”
“Yung anak ng mayor? Bakit?”
“Gusto ka nyang makasama bok. Type na type ka ata nun eh hehehe.”
“Pusang gala bok, eh tinira mo na yun eh! Tapos ibibigay mo sakin? Ang baba naman ng tingin mo sakin bok.” Tumayo si Adam at halatang naiinis.
“Oh bok relax! Sorry na. Di naman sa ganun bok. Hinde yun ang ibig kong sabihin tsaka hinde ko idea yun. Si Tiffany mismo ang nagsabi nun bok. Actually nnag aalanganin pa nga ako eh pero alam mo namang babae an ang nagrequest kaya di ko matanggihan.”
“May tiwala ka ba sa babaeng yun?”
“Ha? Bakit bok?” pagtataka ni Eddie. Tumalikod si Adam at tumingin sa bintana.
“Masama ang kutob ko sa babaeng yun eh. Anak sya ni mayor bok. Marami akong naririnig na mga kaduda-dudang bagay na ginagawa ang mayor. Tulad ng mga nasakoteng droga nung isang buwan bago pa pinugutan ng ulo ang hepe ng mga pulis. May mga nagsabing dahil sa paghuli ng pulis sa mga nagdala ng droga ay binayaran ang Red Cresent para patayin ang hepe.”
“Baka naman hearsay lang yan bok.”
“Mag iingat ka Eddie. Hinde basta basta ang San Joaquin. Nararamdaman kong may pinaplano ang mga terorista sa bayan na ito.”
“Maingat naman ako bok hehehe ako pa!” pagmamayabang pa ni Eddie.
“Tok tok tok!” sumilip sa pinto si Eli.
“Oh sarge Amos pasok.”
“Sir ibibigay ko lang ang report ng asset.”
“Ganun ba. Sige ilapag mo lang dyan.”
Nilagay ni Eli ang papeles sa lamesa ni Adam. Nagkatinginan si Eli at Eddie. Halos hubaran na ni Eddie sa kakatitig sa katawan ni Eli. Lumabas ang dalaga na medyo numumula ang pisngi.
“Bok pusang gala ang ganda naman ng sekretarya mo hehehe.”
“Umandar nanaman ang pagiging manyak mo. Tumigil ka nga dyan.”
“May syota na ba yun?”
“Bok? Be professional okay.”
“Hehehe seryoso naman neto. Alam mo bok gwapo ka sana eh kaso ang uptight mo. Kaya ka siguro di nireplyan ni Serina eh ang seryoso mo sa buhay.”
Natigilan si Adam sa sinabi ni Eddie.
“Biro lang bok. Wag mo dibdibin ang sinabi ko. Ang sakin lang naman eh tumikim ka naman ng chicks kahit sandali lang.”
“Minsan lang ako mag mahal bok. Kahit sabihin mo pang baliw na ako sa nararamdman ko pero nagpapakatotoo lang ako.”
“Hehe eto talagang buddy ko super serious. Naku, sige bok baka nakaka esturbo na ako. Report muna ako sa admin.” Umakbay si Eddie sandali kay Adam bago magpaalam.
—-
Pagkadating ni Eddie sa Admin ng unit nya ay sinalubong sya kaagad ng isa nyang tauhan. Sumaludo ito sa kanya at sinabing merong naghihintay sa kanyang babae. Pumasok sa lobby si Eddie at nadatnan nya dito si Tiffany.
“Oh pano mo natunton ang lugar na to?” nasurpresa si Eddie. Ngumiti naman ang dalaga at tumayo.
“Ano ka ba, anak ako ni mayor remember? Di na mahirap ang matunton ang kampo nyo.”
“Ahehe talaga. Oh bakit napadalaw ka?”
Lumapit si Tiffany at yumakap ng mahigpit kay Eddie.
“Eh kasi, ano eh….asan na ba yung kaibigan mong si Adam?”
“Ha? Si Adam ba? Bakit mo hinahanap si Adam?”
“Hmph! Diba nga may usapan tayo nun!”
“Aah hahaha! Oo nga pala. Bakit? Atat na atat ka na ba?” ngiting aso naman si Eddie ng malaman ang ibig sabihin ni Tiffany.
“Hihihi medyo eh. Dun nga sa bahay nakaka ilang beses na ako dun.”
“Nakaka ilang beses mag ano?”
“Umm…mag ganito…” sabay nilabas ang gitnang daliri at inaksyong kumakalikot sa butas nya.
Tumingin tingin sa paligid si Eddie. Nang mapansing silang dalawa lang sa lobby ay bumulong ito kay Tiffany.
“Baka naman pwede kitang tulungan nyan hehehe.”
“Hmph! Eh si Adam nga ang gusto ko muna. Lagi ka namang andyan eh!” sabay tulak kay Eddie palayo.
“Naku eh busy si Adam ngayon. Di ko alam kung nasaan.”
“Ayaw mo lang ata eh. Bakit? Nagseselos ka ba?”
“Haha hinde ah! Wala sa bokabolaryo ko yang selos selos lalo pa sa kaibigan kong si Adam.”
“Oh eh bakit ayaw mo sabihin sakin kung nasaan sya?” kagat labi pa si Tiffany na nakatitig kay Eddie.
“Hehehe di naman. Di ko lang talaga alam kung nasaan sya. Pero mamayang hapon baka pupunta ng San Joaquin yun.”
“Ang laki laki kaya ng San Joaquin eh no. Saan dun at anong oras sya pupunta?”
“Naku di ko segurado eh.” Pakamot kamot pa sa ulo si Eddie.
Nakangiting lumapit si Tiffany at marahang hinaplos ang bewang at gitna ng pantalon ni Eddie. Tumitig ito sa lalake na tila nag aalab ang mga mata. Para itong lion na kakain ng gazelle.
“Hmnnhh hihihi baka naman pwede nating pag..usapan ito sir Eddie…hhmmnnhh…” kagat labi pa si Tiffany. Nilabas ang dila at dinilaan ang itaas na labi.
“Depende yan… hehehe.”
“Well siirr…paaaminin na lang kitaaahh…” hinawakan nito ang zipper ng pantalon ni Eddie at binaba ng dahan dahan. Saka ipinasok ang kamay sa loob.
“Aahh…napaka pilya mo talagang babae ka..”
“Ito ba ang sinasabi nyong interrogation technique…hhmmnnhh?” piniga ni Tiffany ang burat ni Eddie na natatakpan pa ng briief nya. Dahan dahan itong tumitigas.
“Tang ina ka dun tayo sa kwarto ko dali..” hinila ni Eddie si Tiffany. Nagmamadaling pumasok ang dalawa sa kwarto ni Eddie.
Pagpasok ay nilock kaagad ng binata ang pinto. Masiil na hinalikan sa labi si Tiffany. Naglaban kaagad ang mga labi at dila nila. Naglakbay naman ang mga kamay ni Eddie sa suso at likod ni Tiffany. Sinuyod ang makurbang katawan ng dalaga.
Hinubad ni Eddie ang pantalon nya at brief. Mabilis sumaludo ang tigas na tigas nyang batuta. Saka ito lumapit kay Tiffany at hinawakan ang butones ng pantalon ng dalaga. Subalit tinapik ni Tiffany ang kamay ni Eddie.
“Oops wag ka magmadaling pumunta sa gyera sir. Magpa init muna tayo.”
“Hehe pasensya na. Sige ikaw na bahala.” Sinuot muli ni Eddie ang pantalon.
“Hmmn sure hihi relax ka lang.”
Sumandal sa pader si Eddie. Hinalikan ni Tiffany ang leeg ng binata. Nililis paitaas ang damit ni Eddie at bumaba ang mga halik ng dalaga. Dinilaan ni Tiffany ang isang nipple ni Eddie. Pababa pa ito hanggang makalampas ng pusod ang mga labi. Na unzipped ang zipper ni Eddie. Binuksan ang butones ng pantalon at binuka ito. Bakat ang burat ni Eddie sa brief nya na kulay sky blue. Hinatak ni Tiffany ang garter ng brief saka bumulaga ang mainit at matigas na burat ni Eddie.
“Hmm sir ang libog libog mo talaga…bumisita lang ako dito sa kampo pero gusto mo na akong manyakin…hmnn..” nakaka akit ang mga titig ni Tiffany.
“Aahh hehe di naman…ikaw kasi eh…nakaka libog ka tignan..”
“Hmmnnhh…talaga sir…so anong gusto mong gawin ko ngayon? Matigas na itong titi mo…”
“Aahh dilaan mo Tiffany..dilaan mo ang ulo..”
“Oohh papadilaan mo ng titi mo ang anak ng mayor…ganun ba yun sir?”
“Oo..oo yan gusto ko…sige naahh..”
“Ssirr naman eh..hhmmnhh hihihi itong dila ko ba ang gusto mong bumasa ng titi mo?” sabay labas ng dila ni Tiffany. Binasa nito ng laway ang paligid ng bibig nya gamit ang dila nya.
“Aaahh shit nakakabaliw ka…oo sige naaa…”
“Okaaay siirr mmnnhh…” simula sa puno ng titi ay dinilaan ni Tiffany ang kahabaan ng burat ni Eddie. Umakyat papuntang dulo ang dila nya.
“Aahhh fuck aaahh…!!!” napa ungol si Eddie ng kumalabit ang dila ni Tiffany sa mismong butas ng burat nya.
“Hmm masarap ba sir?”
“Oo masarap…sige paah..”
“Sige pa sir?”
“Oo sige pa…”
“Hmm hihi sabihin mo muna kung paano ko mamemeet si Adam hihihi..”
“Shit..aaahh ikaw talaga mapilit ka..”
“Of course…sabik na akong makilala yang bestfriend mo sir hihihi…”
“Ooh okay sige..sige…makikita mo sya mamaya paglabas nya ng 1 pm siguro aahh..”
“hmmnn siguro? Gusto ko sigurado…” dahan dahang kinikiskis ni Tiffany ang dulo ng burat sa labi nya.
“Aahh oo sigurado yun..hmmnh…fuck…sige naaa..”
“Mmnhh…mmhhnn..” sinubo kaagad ni Tiffany ang burat ni Eddie.
“Ooooohhh fuckk ang iniiittt aaahh!!!” napahawak si Eddie sa ulo ni Tiffany.
Sumasagad ang pasok ng titi ni Eddie sa lalamunan ni Tiffany. Parang naging puke na ang bibig ni Tiffany. Hawak hawak ang ulo at kumakayod naman si Eddie. Basang basa na ng laway ang buong burat ni Eddie.
“Hukkh gluukk gguuhhkk!!!” nabibilaukan na si Tiffany dahil kumakayod na ng mabilis si Eddie at hinawakan ng maigi ang ulo ng babae. Napakapit si Tiffany sa bewang ni Eddie para itulak ito pero di nito magawa.
“Ooohh ffuucckk…ooohhhh sige paaaahhh chupain mo paaaahh!!!!”
“Shlok shlok shlok shlok!!!” panay ingay ng bibig ni Tiffany. Nakalabas na ang ugat sa leeg nya.
“Mmhh!!! Fuckkk ayan nako aaahhh!!!!” bumulwak ang maraming tamod ni Eddie sa loob ng bibig ni Tiffany.
“Mmhh!! Gulp gulp gulp!!!” napalunok na lang si Tiffany dahil di makawala kay Eddie.
Matapos labasan ay tsaka palang nito binitiwan si Tiffany.
“Shit ka sir grabe ka. Halos malunod na ako kanina.”
“Hehehe nasarapan ka naman eh.”
“Sira!”
“Sige tuwad na hehehe….”
“Oops wala akong sinabing makakatikim ka ngayon sir. Dapat si Adam muna hihihi…”
“Tsk eh pano na ito?” sabay turo sa burat nyang matigas parin.
“Wow ha hihihi tigasin ka talaga ano.”
“Aba oo naman. Hehehe so pano na ito?”
“Hmmnn hihihi maybe next time sir.” Lumabas kaagad si Tiffany at naiwan si Eddie na medyo bitin. Walang kamalay-malay si Eddie sa masamang plano ni Tiffany para kay Adam.
—-
Binantayan ng isang tauhan ni Moros ang pag labas ni Adam. Saktong lumabas ito at sumakay ng tricycle. Maingat na sinundan ito ng tauhan ni Moros at nakasakay pa ito ng motor. Naka suot ito ng helmet para hinde makilala.
Magisang lumabas si Adam. By: Balderic. Pagdating sa San Joaquin ay bumaba ito sa isang kanto na may tapat na kainan. Pumasok sa kainan si Adam at nag order ng softdrinks at sandwich. Umaarangkada kaagad ang nakamotor. Pagkadaan nito sa kinauupuan ni Adam ay binunot nito ang baril.
Mabilis na dumaan ang naka motor at tinutok ang baril sa nakatalikod na si Adam. Subalit malayo palang ay naramdaman na kaagad ni Adam na sinusundan sya kaya alam nyang punterya sya ng naka motor.
“Blam Blam Blam Blam Blam!!!!!” sunod sunod na nagpaputok ng baril ang nakamotor subalit mabilis na nag dive papunta sa gilid ng isang lamesa si Adam. Inangat nya kaagad ang kahoy na lamesa at dito sya nagtago.
“AYEEEHHHH!!!!” Nagsitakbuhan ang mga taong nasa paligid. Tumayo kaagad si Adam ng makalagpas ang di kilalang assassin. Binunot nito ang baril sa likod nya subalit di nya napuntirya ang taong naka motor dahil mabilis itong tumakas.
May nakitang motorsiklo na nag parking si Adam. Nilapitan nya ito at kinuwelyuhan ang lalakeng sakay ng motor.
“Pare pulis ako! Pahiram ng motor mo!” sabay hila sa lalake. Bumagsak sa gilid ang lalakeng nagmamay ari ng motor.
“Vrooommmm!!!!! Vroo vrooommm!!!!” pinatakbo kaagad ni Adam ang motor ng mabilis.
“Ibabalik ko rin ito pare!”
“Hoooyyy!!!!! Ang motor kooo!!!” sigaw ng lalakeng napakamot nalang ng ulo.
“Vrooommmm!!!!” mabilis na hinabol ni Adam ang lalake. Natanaw na nya kaagad ito sa di kalayuan.
Nasilip ng tauhan ni Moros sa side mirror ng motor si Adam. Pinihit nito kaagad ang motor at lumiko sa isang kanto. Sinundan din sya ni Adam. Nakarating sila sa palengke. Maraming nagkalat na nagtitinda ng mga karne at gulay sa paligid. Maging sa mismong kalsada ay may ilan din nakapwesto kaya masikip na ang daanan.
“Beep beeeepp!!!” panay busina ang sinusundan ni Adam. Napapatakbo nalang pagilid ang mga tao sa paligid. Hinde masyadong bumawas ng bilis ang motor ng dalawa.
Lumiko pa ulit sila sa isang kanto at di napansin ng tauhan ni Moros na may isang stall sa gilid ng kalsada. Di na nya ito naiwasan.
“Uuaahhh!!!!” “Krraasshhh!!!” napatambling palayo ang matandang nagtitinda ng gulay ng ito ay araruhin ng motor. Nagsitalsikan ang mga paninda ng matanda at wasak ang kahoy na pinagpupwestuhan nya. Kasunod naman na dumaan ay si Adam.
“Mga walang hiya kayooo!!! Ang paninda kooo!!!” sigaw ng matanda pero di na ito pinansin ng dalawang naghahabulan.
Nakalagpas na sila sa palengke at pinaharurot nanaman ng tauhan ni Moros ang motor nya. Napunta sila sa isang derechong daan na palabas ng San Joaquin. Bumunot ng baril si Adam at pinaputukan ang naunang motor.
“Blam Blam Blam Blam!!!” “Kraak!!!” tinamaan ang side mirror sa bandang kanan. Napatingin ang di pa nakikilalang tauhan ni Moros sa likuran nya. Medyo malapit na si Adam sa kanya. Bumunot din ito ng baril at sumagot ng putok.
Nagpagewang gewang ang motor ni Adam para maiwasan ang bala ng kalaban. Saktong papalapit sila sa isang intersection mg biglang may lumabas na ten wheeler truck sa isang kanto. Huli na ng makita ito ng tauhan ni Moros.
“Crraashh!!!” bumangga ang harapan ng motor at tumilapon ang sakay nito. Parang naging human boomerang ang tauhan ni Moros na umiikot ikot sa ere ng ito ay tumilapon palayo ng truck.
“Vroommm Vrrrrrr…” huminto ang motor ni Adam. Binaba nya ang stand at nagmamadaling lumapit sa naka helmet pang tauhan ni Moros. Nakatihaya lang ito sa gilid ng kalsada.
“Tignan natin kung sino kang hayop ka!” sigaw ni Adam. Tinanggal nya ang helmet ng katunggali at nagulat sya sa natuklasan.
“Ikaw? Ba…bakit!?” gulat na gulat si Adam ng makitang si Tiffany pala ito. May dugong lumalabas sa bibig at ilong ni Tiffany. Nahihirapan na rin itong huminga.
“Anong ibig sabihin neto Tiffany? Bakit mo akong gustong patayin?”
“Wala ka nang takas ngayon Adam…..alam na ng…ugh…samahan ang tunay mong pagkatao! Kaya simuppan mo nang magtago…gguuggkk…dahil…dahil tutugising ka na ng mahal kong si Moros at pupugutan ng ulo!!! Ahahahaha…” nahihirapan nang magsalita si Tiffany. Bumubulwak na ito ng dugo sa bibig.
“Si Moros!? Sya ba ang nag utos sayo na gawin ito!? Nasaan sya Tiffany? Nasan si Moros!?” hinawakan ni Adam ang kwelyo ng damit ni Tiffany. Subalit tumitirik na ang mga mata nito.
“Eto..regalo ni Moros para sayo…” bumitaw ang isang kamay ni Tiffany ng granada. Gumulong ito sa gilid ng katawan ng dalaga. Nakita ito kaagad ni Adam na wala na palang pin. Mabilis na lumayo si Adam at nag dive papunta sa kabilang side ng kalsada.
“Booomm!!!!” wasak ang katawan ni Tiffany ng sumabog ang granada. Ligtas namang nakatayo si Adam. Gulat na gulat ito sa pangyayari. Hinde nya inaasahan na may ugnayan ang anak ni mayor Florencia at si Komander Moros. Ngayon ay alam na nyang isang malaking panganib ang darating para sa kanya dahil namatay na ang kaisa isang anak na babae ng mayor at ito rin ay lihim na kasintahan ni Moros.
—-
“Gyaahhh!!!” “Klasshh!!!” basag ang baso ng tumama ito sa pader. Galit na hinagis ni Mayor Florencia ang baso nya ng malamang napatay ang anak nyang dalaga.
“Ano nang gagawin mo ngayon mayor?” tanong ni Moros na nasa likuran lang ni mayor Florencia.
“Magbabayad sya sa ginawa nya sa anak ko! Ako mismo ang papatay sa kanya!!”
“Nandito lang ako para suportahan ka mayor. Sabihin mo lang at tutulungan kita.”
“Ihanda mo ang mga tauhan mo Moros. Pagbabayarin natin sila ng higit pa sa ginawa nila sa anak ko!”
Galit na galit si Moros sa pangyayari at ngayong alam nyang tutulong na si mayor Florencia ay ramdam nyang mas madali na ang pagdispatsa nila kay Adam. Ilang araw bago pa namatay si Tiffany ay napagplanuhan ng grupo na dukutin si Adam. Nakipag tulungan si Tiffany at sya mismo ang nag volunteer na ilabas si Adam at akitin ito para mabilis mahuli subalit hinde nya ito mahagilap. Maging ang mga tauhan ni Abdul na naunang naghanap ay bigo rin.
Nagpasya na lamang si Tiffany na patayin si Adam. At dito na nya nagawa ang plano nyang pumalpak. Ito rin ang naging mitsa ng kanyang buhay.By: Balderic. Puno ng poot ang dibdib ng dalawang taong may masamang balak sa bayan ng San Joaquin.
“Kakarating lang ng ilang armas na nakuha ko sa black market. Ipunin mo ang mga bata mo Moros. Hindeng hinde nating palalabasin ang Adam na yan ng buhay! Pagsisisihan nyang tumapak pa sya dito sa San Joaquin.”
“Mas mainam kong isasanib pwersa natin ang mga tauhan natin mayor. Hinde basta bastang kalaban si Adam. Ako na ang bahalang magplano. Marami kaming nakuhang impormasyon mula sa mga tao ni Abdul. Di magtatagal ay mapapasakamay na rin natin ang buong lalawigan.”
—-
Nakatihaya sa kama si Adam. Malapit nang lumalim ang gabi. Hawak hawak nito ang huling sulat mula kay Serina. Ilang linggo narin ang nakalipas at tila dama na ni Adam na talagang nakalimutan na sya ng dalaga. Hinde nya alam kung ikinasal na ba ito o nagpakalayo-layo na.
“Siguro…dapat na talaga kitang kalimutan Serina…dahil sayo kaya mabigat ang loob ko araw araw. Di ko lubos maisip na ganito kalakas ang nararamdaman ko para sayo. Buti nalang at nagiging busy ako nitong mga nakalipas na araw kaya nakakalimutan ko ang lungkot at sakit na mawalay sayo. Darating din siguro ang araw na makakalikutan din kita….”
“Tok Tok Tok!!” “Sir!?” kumatok sa pinto ang duty sa admin office nina Adam. Pinagbuksan nya ito.
“Sir may naghahanap sa inyo.” Wika ng sundalo.
“Sino yun?”
Mula sa gilid ng hallway ay lumabas ang isang bisitang hinde inaasahan ni Adam. Tila tumigil ang oras sa mga sandaling iyon.
“Serina!?”
“Hello Adam….” Muli ay nasilayan ni Adam ang maamong ngiti ni Serina. Hinde nya inaasahan ang pagdating ni Serina.
“Sige sir aalis na ako.”
“Sige sarge salamat.”
Nagkatinginan ang dalawa. Naghihintayan ng masasabi. Hinde alam ni Adam kung paano sya magrereact. Para na syang mababaliw at parang sasabog na ang kanyang dibdib. Kung panaginip lang ito ay ayaw na nyang magising.
“A..anong ginagawa mo dito?”
“Aren’t you gonna invite me in?”
“Ha? Ah oo pasok ka..”
Pumasok si Serina at tinignan ang kwarto ni Adam. Malinis ito maliban sa ilang labahang mga damit na nasa itaas ng double deck na higaan.
“Wow! So this the room of a soldier huh.”
“Um oo hehe sensya na medyo makalat.” Sabay tago ng ilang mens magazines sa ilalim ng lamesa nya habang nakatalikod si Serina.
“Looks cozy though.” Humarap si Serina kay Adam. Medyo ilang na ngiti ang iniharap ng binata. Hinde alam ang sasabihin. Hinde parin makapaniwalang nasa harapan nya at nasa loob pa ng kwarto nya si Serina.
Lumapit si Serina kay Adam.
“Pak!!!” isang sampal ang gumising sa ulirat ni Adam.
“Bakit mo ako sinampal?”
“Manloloko!!!” pinalo pa ni Serina ang katawan ni Adam pero pinigilan nito ang mga kamay nya.
“Teka anong ibig mong sabihin?”
“Alam mo ba kung bakit gabi na akong nakarating dito? Ang tagal kong tumambay sa gate dahil di nila ma recognize ang pangalan mo. Adam Martin, yan ang ipinakilala mong pangalan sakin. Pero nalaman kong hinde yan ang pangalan mo!”
“Let me explain…”
“Don’t. Naiintindihan ko naman kung bakit mo itinago ang pangalan mo. Intellegence group ka kaya kailangan mong itago ang pagkatao mo. But you should have been more honest with me. I expected much from you.”
“I’m sorry okay…pasensya na Serina…”
“Ngayon alam ko na ang tunay mong pangalan….” Naka ngiti na si Serina kay Adam.
“Sensya na talaga…”
“Marasigan….yang ang tunay mong pangalan….Adam Marasigan….” Wika ni Serina at bahagyang napangiti si Adam.
Itutuloy
**********
Author’s Note: This following part is a teaser for a story in the works that I am hoping to release. Enjoy.
Madilim ang paligid. Mabigat ang aking pakiramdam. Hinde ko maigalaw ang aking mga kamay at paa. Asan ako? Anong nangyari? Bakit malamig? Patay na ba ako?
At dito ko narinig ang isang boses. Nung una ay hinde ko ito maintindihan. Para itong basag na ingay ng radyo. Pero katagalan ay nakuha ko na rin ang sinasabi nya.
“You’re awake…what is your name?”
Ingles? Nasaan ba ako? Sino sya? Gusto ko sumagot pero di ko magawa. Mahina ang katawan ko. Muli ay tinanong nya ako.
“What is your name?” hinde parin ako nakasagot.
“Is he awake?” isa pang boses sng narinig ko. Gusto kong idilat ang mga mata ko pero para itong dinikit ng superglue. Di ko madilat ang mga mata ko.
“Yes he is awake but apparently he is not strong enough to talk.”
“It’s fine. Prep the LEAF.” Anong sinasabi nila? Hinde ko maintindihan. Sino ba sila? Anong gagawin nila sakin?
“LEAF is prepped and ready for administration.”
“Good…do it…”
Hinde ko alam pero natatakot ako sa maaaring mangyari sakin. Gusto kong idilat ang mga mata ko! Ginawa ko ang lahat at inipon ko ang lakas ko. Dahan dahan….
“Wait..he’s…”
Dahan dahan….gusto kong idilat ang mga mata ko!
“He’s waking up!”
At sa wakas ay nakakita ako ng liwanag. Nakakasilaw na liwanag. Napakasakit sa mata! Asan ako!? Unti unti ay nakakita ako ng anino. Anino ng ulo. Hanggang sa lumilinaw na ang paningin ko. Isang matandang banyaga. Nakatutok sya sa mukha ko.
“Tell me..who are you? What is your name?” tanong nya ulit sa akin. Nakikita ko din ang isa pang matanda na may salamin. Pareho silang nakasuot ng lab coat na puti. May isang malaling ilaw na apat ang bulb sa ibabaw ko. Naka higa ako at naka strap sa isang higaan. Nasa ospital ba ako? Sino sila?
“What’s your name?”
“I….” unang titik na nasabi ko.
“Yes..go on. Tell me your name. Tell me..”
“I’m….”
“What is it? Tell me your name…go on…just…let go…”
“My name is…Jeric Naval…..”
“Good…he’s awake.” Sabay tingin sa kasama nyang may salamin.
“Do it. Administer LEAF.”
“Administering LEAF Serum now.” At tumusok ang dalawang malaking karayum sa likod ni ko.
“GGNNNAAAAAAHHHHH!!!!!!”