ni Eroticus
Nagising ang diwa ni Beth mula sa mahihinang yabag ng sapatos ni Rogelio. Bagaman nakapikit ang ginang ay nararamdaman niya na abala na sa paghahanda ang kaniyang mister sa pagpasok nito. Naamoy niya ang cologne na ginagamit ni Rogelio bilang huling routine nito bago ito umalis. Dito na dumilat ang mga mata ni Beth upang bumangon.
“Hindi na kita ginising, Mahal. Kasi nakita ko na ang sarap ng tulog mo.”ani Rogelio.
“Teka, ipagluluto kita.”ani Beth na tumayo mula sa kanilang higaan. Tumingin siya sa maliit nilang orasan. Alas kuwatro ng umaga. Mas maagang naghanda sa pagpasok ang kaniyang mister.
“Maaga akong papasok ngayon. Nagluto na ako ng itlog at kanin. Nandyan ‘yung almusal mo sa mesa.”ngiti ni Rogelio habang inaayos niya ang kaniyang dadalhing bag.
“Ganun ba, Napasarap kasi ang tulog ko.”nahihiyang wika ni Beth sa mister.
“Sus. Okay lang ‘yun, Mahal. O sige aalis na ako.”ani Rogelio at humalik sa pisngi ni Beth.
“Mag-iingat ka ha.”wika ng ginang at inihatid niya sa pinto si Rogelio. Tumila na ang ulan sa oras na iyon.
Nang makaalis na ang kaniyang mister ay muling isinara ni Beth ang pinto. Naupo siya sa kanilang hapag at kinain niya ang almusal na inihanda sa kanya ni Rogelio. Matapos iyon ay iniligpit niya ang kanilang pinagkainan at hinugasan. Nagpunta naman ang ginang sa likod-bahay para maligo. Sa paglabas niya ay kinamusta muna ni Beth ang lagay ng mga alaga niyang kambing. Maayos ang kalagayan ng mga ito maging ang toldang inilagay niya kagabi. Hindi niya napuna ang plywood na isinapin ni Gudo para sa mga kambing.
Matapos iyon ay nagtungo na ng banyo si Beth at naligo. Habang naliligo ay hindi maiwaksi ng kaniyang isipan ang nangyari sa kanila ni Paulo. Sumagi rin sa isip ng ginang ang nangyari sa kanila ni Mang Gudo sa banyo ring iyon. Hindi makapaniwala si Beth na dalawang lalake ang nakaulayaw niya sa napakaikling panahon.
Nang matapos maligo ang magandang ginang ay nagbihis na siya para sa maaga niyang pamamalengke. Habang nagsusuklay si Beth ay dinalaw siya nang matinding antok kung kaya’t napagpasiyahan niya muna na mahiga. Gusto niyang maidlip muna saglit. Nang mahiga ang ginang ay agad siyang nakatulog.
Mula naman sa labas ng likod-bahay ni Beth, naroon si Gudo. Nakikiramdam ito. Nang matiyak niyang walang nakakakita sa kanya ay maingat niyang binuksan ang pinto na nakalimutang i-lock ni Beth. Pumasok sa loob ng bahay si Gudo. Balot nang pananabik ang lalake habang pinagmamasdan ang alindog ng natutulog na si Beth. Kitang-kita ni Gudo ang makikinis na hita nang nakabukakang babae mula sa nakalislis nitong daster gayundin ang bakas ng malulusog nitong suso. Halos maglaway si Gudo sa pananabik mula sa nasisilip niyang maumbok na hiyas ni Beth na natatakpan ng puting panty. Naghuhumindig na sa tigas ang ari ni Gudo sa shorts niya sa sandaling iyon. Ito na ang hinihintay niyang pagkakataong. Dahan-dahan siyang lumapit sa natutulog na babae at maingat siyang pumwesto sa pagitan ng mga hita ni Beth. Marahan niyang iniangat ang daster ni Beth hanggang sa tuluyan nang tumambad kay Gudo ang panty ng ginang.
Maingat na hinawi ni Gudo ang sentro ng panty ni Beth at muli niyang nasilayan ang nakapaglalaway na hiyas ng magandang babae. Mahinang napamura si Gudo sa nakatatakam na hitsura ng hiyas nang natutulog na ginang. Hindi na nakatiis si Gudo, inilapit niya ang kanyang mukha sa pagkababae ni Beth. Agad niyang naamoy ang kabanguhan ng hiyas nito. Mas lalong sumidhi ang pagnanasa ni Gudo. Inilabas ni Gudo ang kaniyang dila at masuyong dinilaan ang nakabuyangyang na kaselanan nang natutulog na babae. Sa wakas ay muli niyang natikman ang pagkakababae ni Beth. Daig pa niya ang tumama sa lotto sa sandaling iyon.
Napapasinghap ang natutulog na ginang. Lihim na natuwa si Gudo nang maramdaman ang kusang paggiling ng balakang ni Beth. Dumako naman ang dila ni Gudo sa tinggil ng magandang babae. Nagpaikot-ikot ang dulo ng kanyang dila sa tinggil ni Beth.
“Ooooohhhhhhh… Uhhhmmmmmmm…” mahihinang pag-ungol ni Beth habang nakapikit.
Sa sandaling iyon ay unti-unting nagigising ang tulog na diwa ni Beth mula sa hindi maipaliwanag na sarap. Ramdam niya ang matinding sarap mula sa mainit na dila na humahagod sa kanyang hiyas. Naisip niyang muling bumalik si Rogelio dahil sinumpong ito nang libog. Minsan nang ginawa iyon ng mister sa kanya. Subalit habang bumabalik ang kanyang katinuan ay biglang naalala ni Beth na kanina pa nakaalis ang kaniyang mister. At hindi ganito ang estilo ni Rogelio pagdating sa sex. Ang mainit na dilang humahagod sa hiyas niya ngayon ay napakasarap… Hindi lang napakasarap… Nakakabaliw sa sarap.
Biglang naalala ng babae na hindi niya nai-lock ang pinto ng likod-bahay. Naisip niya si Paulo at ang kapangahasang ginawa nito sa kanya kagabi. Kumilos ang dalawang kamay ni Beth upang itulak palayo ang mukha ni Paulo sa kanyang hiyas. Nabigla siya nang pigilan iyon ng malalakas na kamay ng lalake. Dito na dumilat ang mga mata ng magandang babae
“Paulo… Ayokooooooo…” ani Beth at nabigla siya nang hindi si Paulo ang kanyang nakita kundi si Gudo.
Balot ng pagnanasa ang mga mata ni Gudo na nakatingin sa mga mata ni Beth habang nakasubsob ang kaniyang bibig sa hiyas ng magandang ginang. Binitawan niya ang kamay ni Beth at mas lalong pinag-igihan ang pagpapaligaya sa pagkababae ng ginang. Ibinuka niya ang biyak ng babae at muling humagod ang mainit niyang dila sa maselang laman ni Beth.
Kusang lumiyad ang likod ni Beth nang maramdaman ang mainit na dila ni Gudo sa kanyang biyak.
“Oooohhhhhh… Mang Gudooooo… Uhmmmmmmm…” nagdedeliryong wika ni Beth.
Muling tinumbok ng dila ni Gudo ang tinggil ng babae. Doon ay naglaro ang dulo ng kanyang dila. Muling napasinghap si Beth sa matinding sarap. Ramdam niya ang mainit na dila ni Gudo na nagpapaikot-ikot sa kanyang tinggil.
“Ooohhhhhhh… Diyos kooohhh… Oooohhhhh… Ang saraaaapppp…”
Sinipsip ni Gudo ang tinggil ni Beth. Halos ikabaliw iyon ng babae sa matinding sarap. Kusang humawak ang mga kamay ni Beth sa ulo ni Gudo. Natuwa naman si Gudo nang gawin iyon ni Beth. Alam niyang ito na ang sandali na maaangkin niya si Beth. Ipinagdiinan pang lalo ng babae ang bibig ni Gudo sa kanyang naglalawang biyak. Wala na sa katinuan si Beth sa sandaling iyon.
Sa tuwing lumalayo ang dila ni Gudo sa tinggil ng babae ay napapahabol ang balakang ni Beth.
“Ooohhhhh… Huwag mong itigil, Mang Gudoooo… Ituloy mo langggg…”
“Ano masarap ba, Beth?”
“Grabeng sarap po, Mang Gudo…”
“Tang-ina ka, nakuha mo pa akong tawaging Mang Gudo samantalang nagpapakain ka na ng puke mo sa’kin… Gudo na lang itawag mo sa akin.”
“Oooohhhh… Gudoooo… Ituloy mo na… Kainin mo na ang puke kooooo…”
Ginanahan pang lalo si Gudo sa sinabi ng babae. Muli niyang hinimod ang naglalawang biyak ni Beth. Muling napaliyad ang babae nang hagurin ng mainit na dila ni Gudo ang kaniyang hiyas. Napapanganga si Beth sa matinding sarap habang patuloy sa paghimod ang lalake sa kanyang kepyas. Ramdam ng babae ang nalalapit niyang pagsapit sa rurok nang matinding sarap.
“E-Eto na akoooohhh… Oooohhhhhhhhhh…”ani Beth.
Wala sa katinuang nangisay sa sarap si Beth nang marating niya ang sukdulan ng sarap. Napasabunot siya sa buhok ni Gudo kasabay nang pagragasa ng nektar mula sa kanyang sinapupunan.
“Oooohhhhh… Grabeeee… Ang sarapppppp…” nagdedeliryong wika ni Beth. Tila huminto ang oras sa sandaling iyon kay Beth habang nasa matinding yugto siya ng orgasmo. Napakasarap. Nakakabaliw.
Patuloy naman sa paghimod si Gudo sa kinakatasang hiyas ni Beth. Sinipsip niya nang sinipsip ang katas na rumaragasa sa biyak ng babae.
Tumayo si Gudo at naghubad sa harapan ni Beth. Tumambad sa babae ang malaking kargada nito. Inutusan ng lalake si Beth na maghubad na rin. Naging sunud-sunuran ang ginang at mula sa pagkakahiga niya ay hinubad niya paitaas ang suot niyang daster. Wala itong suot na bra. Tumambad sa mga mata ni Gudo ang malulusog na suso ni Beth. Hinila naman paibaba ng ginang ang kaniyang panty. Ganap na silang hubo’t-hubad pareho. Lumuhod si Gudo sa pagitan ng mga hita ng ginang. Itinutok niya ang kanyang ari sa biyak ni Beth. Ikiniskis niya ang nangingintab na ulo ng kanyang pagkalalake sa bukana ng butas ng kaligayahan ng ginang.
“Ooooohhhhhhhhhh…”nananabik na ungol ni Beth ramdam ang naninigas na uten ni Gudo.
Dahan-dahang pumatong si Gudo kay Beth kasabay nang unti-unting pagpasok ng kanyang matigas na kargada sa kaloob-looban nito. Ito na ang kaganapan ng sandaling inaasam ng lalake. Ninamnam ni Gudo ang sarap nang pag-iisang katawan nila ni Beth.
“Ooooohhhhhhhhhhhhh…”nasasarapang ungol ng ginang habang unti-unting nilalamon ng kanyang biyak ang ari ni Gudo.
Namumuwalan ang kanyang makipot na hiyas sa laki ng uten ni Gudo. Bagaman naglalawa sa katas niya ang kanyang pagkababae ay hirap makapasok ang kargada ni Gudo dahil sa laki nito. Sadyang malaki ito kumpara kay Paulo at sa mister niyang si Rogelio.
Ganap nang nakapatong si Gudo sa ibabaw ni Beth. Nang mangalahati ang pasok ng ari niya sa loob ng biyak ng ginang ay nagsimula nang kumadyot nang marahan si Gudo. Niromansa rin niya nang halik ang leeg ng ginang. Napayakap si Beth sa likuran ng lalake habang pinaliligaya siya nito. Muling sumidhi ang pagnanasa sa katauhan ni Beth. Hinayaan niya si Gudo sa anumang naisin nito sa katawan niya. Mas bumilis ang pagkadyot ng lalake sa ginang. Ramdam ni Beth ang pagsagad ni Gudo sa loob niya. Masarap. Nakakawala nang katinuan.
Napapikit si Beth dulot ng matinding sarap. Naramdaman niya ang mainit na labi ni Gudo sa labi niya. Hinahalikan nito si Beth kasabay nang pag-angkin nito sa ginang. Kusa nang bumuka ang bibig ni Beth. Gumanti na rin siya nang halik kay Gudo. Naglaro ang kanilang dila sa loob ng bibig ni Beth. Nagsipsipan sila ng dila at nagsanib ang kanilang laway.
Kapwa sila lasing sa sarap. Malamig ang klima subalit kapwa sila pawisan. Sinasalubong ng hiyas ni Beth ang paglabas-masok ng ari ni Gudo. Nangingintab sa katas ni Beth ang uten nito. Humawak ang magkabilang kamay ni Beth sa puwitan ni Gudo. Mas ipinagdiinan pa ng babae ang bawat pagbaon ni Gudo sa kaloob-looban niya. Kapwa sila nababaliw sa sarap sa tuwing sumasagad ang ari ni Gudo.
Bumilis pang lalo ang naging pagkadyot ni Gudo. Ramdam naman ni Beth ang tila kakaibang paninigas ng ari ni Gudo sa sandaling iyon. Alam niya ang ibig sabihin niyon mula sa kanyang karanasan sa mister. Senyales iyon na malapit nang labasan si Gudo. Ramdam naman ni Gudo ang nalalapit niyang orgasmo.
“E-Eto na akoooohhhh… Ahhhhhhhhh…”
“H-Huwag sa loob ko, Gudo… Baka mabuntis akoooohhh…”
Hindi kumibo si Gudo bagkus ay mas bumilis pang lalo ang kanyang pagkadyot.
Sa huling kadyot ay isinagad ni Gudo ang kanyang uten sa loob ng hiyas ni Beth. Pumulandit sa loob ni Beth ang masaganang katas ni Gudo. Napadilat si Beth ramdam ang pagsirit ng mainit-init na katas sa loob ng kanyang puwerta. Tinangka niyang itulak si Gudo subalit huli na. Patuloy sa pagpunla si Gudo ng kanyang binhi sa sinapupunan ni Beth. Wala siyang pakialam kung mabuntis niya ito. Wala nang nagawa si Beth kundi namnamin ang pagpuno ni Gudo sa kanyang sinapupunan. Ibinuhos ng lalake sa loob ng ginang ang kanyang binhi hanggang sa huling patak. Dahan-dahang binunot ni Gudo ang matikas subalit medyo nanlalambot na niyang ari sa hiyas ni Beth. Agad bumulwak sa bukana ng biyak ng babae ang magkahalo nilang katas. Tumulo ang malapot na puting katas papunta sa puwitan ni Beth. Mainit silang naghalikan na tila magkalaguyong kapwa sabik sa isa’t-isa. Humiga sa tabi ni Beth si Gudo. Saglit silang nagpahinga.
Lingid sa kaalaman nila. Mula sa isang butas sa likod-bahay ay naninilip sa kanila si Paulo. Naging saksi ito sa kamunduhang pinagsaluhan nila. Hindi libog ang umiiral sa binata kundi matinding galit para kay Gudo. Maya-maya pa, habang nagbabadya na ang pagbubukang liwayway ay umalis na ng likod-bahay si Paulo. Naglalaro sa isip nito ang mga susunod niyang hakbang.
* * *
“Sunog! Sunog!”malakas na sigaw ng isang ginang. Sa pagsikat ng araw sa umagang iyon, magwawalis pa lamang sana siya ng kanyang bakuran nang isang nasusunog na kubo ang agad gumimbal sa kanya.
Napabalikwas sa pagkakahiga si Gudo habang nakayakap sa natutulog na si Beth. Nagising din si Beth sa ingay ng mga nagkakagulong tao di-kalayuan sa bahay niya.
“Anong nangyayari?”kinakabahang wika ni Beth na agad nagbihis.
“Hindi ko alam. Nabigla rin ako eh.”ani Gudo habang humahangos na nagbibihis.
“Yung bahay ni Gudo nasusunog.Tumawag kayo kay Kabesa dali kayo.”dinig nilang sigaw ng mga taong nagimbal sa kanilang nasasaksihan.
“Putang ina.”ani Gudo at mas binilisan pang lalo ang pagbibihis. Agad siyang sumilip sa pinto ng likod-bahay. May ilang tao siyang nakita sa labas ng bakuran ni Beth subalit ang atensiyon lahat ng mga ito ay sa nagaganap na sunog. Hindi nila napansin o nakilala man lang si Gudo nang tumakbo ito papunta sa nasusunog niyang kubo.
Nagsitabihan ang mga usyosero sa pagdating ni Gudo sa tapat ng kanyang nasusunog na bahay. Nilalamon nang malakas na apoy ang loob ng kanyang bahay. Unti-unti ring tinutupok ng apoy maging ang pawid niyang bubong na binasa ng malakas na ulan kagabi. Dinaig nang malakas na apoy ang basang pawid niyang bubong. Agad hinanap ni Gudo ang alaga niyang tuta. Nakagiliwan na niya itong alagaan simula nang ibigay ito ng kanyang kumpare.
Narinig ni Gudo ang pagtahol nito sa loob ng nasusunog niyang kubo. Mula sa pinakasulok sa ilalim nang nagliliyab niyang papag ay nakita niya roon ang alaga niyang tuta. Halatang takot na takot ito.
“Wag ka nang pumasok, Gudo. Masyado nang malaki ang apoy.”pigil ng mga kalalakihan kay Gudo. Hawak nila ang magkabilang bisig nito.
Subalit mas malakas sa kanila si Gudo na agad pinasok ang natutupok niyang bahay. Sa pagpasok pa lang ni Gudo sa loob, ramdam agad ng balat niya ang nakakapasong init mula sa nagliliyab niyang mga kagamitan. Maingat niyang iniwasan ang nagliliyab niyang mga gamit. Mula sa madilim at nakakasulasok na maitim na usok sa loob ay agad tinungo ni Gudo ang ilalim ng papag at kinuha ang alaga niyang tuta. Nakita ni Gudo ang nasusunog niyang aparador na tinutupok na ng apoy. Kasamang nasusunog ngayon doon ang perang pinaghirapan niya mula sa nakaraang anihan ng palay. Nanlalambot na lumabas si Gudo dala sa kanyang bisig ang alaga niyang tuta. May ilan siyang maliliit na paso sa braso at likod.
Sa kaniyang harapan, nasasaksihan niya ang tuluyang pagkasunog ng kaniyang kubo kasama ng mga kagamitan na pinaghirapan niyang maipundar.
Tulala si Gudo maging ang lahat ng mga taong naroon habang pinagmamasdan na lang ang pagguho ng nasusunog na bubong maging ang mga nagliliyab na dingding ng kubo ni Gudo. Huli na para makakilos pa sila dahil sa bilis ng pagkalat ng apoy.
* * *
“Wag kayong babagal-bagal. Bilisan nyo na ang kilos at baka wala na tayong abutan.” sigaw ni Kabesa sa mga tanod niya.
Kitang-kita kasi ng matanda mula sa kaniyang likod-bahay ang maitim na usok mula sa dakong kinaroroonan nang nasusunog na bahay ni Gudo.
Panay mando si Kabesa sa mga tanod niya kung saan nagmamadaling inihahanda ng mga ito ang isang may kalakihang de-motor na tangke na puno ng tubig. Nakakabit iyon sa ibabaw ng isang chassis na may dalawang gulong sa gilid. Tila karitelang bakal iyon na hihilahin ng owner-type jeep ni Kabesa. Iyon ang nagsisilbing pamatay sunog ng kanilang barangay lalo’t matagal bago makarating ang bumbero sa kanilang lugar.
“Kabesa, wala namang gas ‘tong motor ng tubig.”puna ng isang tanod.
“Hindi pwedeng mangyari ‘yun. May laman pa ‘yan eh.”ani Kabesa.
“Wala nga po. Mukhang tumagas.”ani ng tanod habang nakikita niya sa ilalim ng makina ang ilang pagpatak ng krudo sa lupa.
Agad lumapit si Kabesa at sinuri ang ilalim ng makina. May nakialam sa de-motor niyang makina. Subalit hindi ngayon ang panahon para isipin pa niya kung sino.
“Kunin niyo ‘yung container ng krudo diyan sa gilid ng garahe. Dalian niyo.”ani Kabesa.
“Kabesa, wala ring lamang krudo ‘tong container.”wika ng tanod dala ang walang lamang container.
Kinuha ng matanda ang container. Nagtaka si Kabesa. Laging puno ng krudo ang container na iyon bilang reserba niya para sa mga hindi inaasahang sitwasyong gaya nito.
“Ukinam!”galit na wika ni Kabesa. Ibinato niya ang container dahil sa galit niya.
“Sige, umalis na tayo rito. Ikabit nyo na ‘yang tangke sa sasakyan.”ani Kabesa at sumakay na siya sa kanyang jeep. Nang maikabit ang tangke ay agad niyang pinaandar ang sasakyan. Nagmamadali nilang pinuntahan ang nasusunog na bahay ni Gudo.
Pagdating nila doon ay tupok na tupok na ang bahay ni Gudo. Lumapit si Kabesa kay Gudo at kinausap. Nangako nang pagtulong ang matanda kay Gudo. Habang nag-uusap sila ay may napupuna si Kabesa mula sa maitim na usok nang nasusunog na kubo. Sa tagal na panahon niya bilang enhinyero ay hindi siya pwedeng magkamali, ang nakakasulasok na itim na usok na iyon ay mula sa krudo. Muli silang nag-usap ni Gudo. Kinausap din niya ang mga unang nakakita sa sunog. Sinabi ng mga ito kay Kabesa na nakita na lamang nila na nagliliyab ang bahay ni Gudo. Na sadyang naging mabilis ang pagkalat ng apoy sa kubo nito.
Sa tuluyang pagliwanag ng kalangitan sa umagang iyon ay naging abo ang lahat nang pinaghirapan ni Gudo.
* * *
Sa hapong iyon ay binigyan ni Kabesa ng bagong tirahan si Gudo sa isang kubo sa gilid ng bukid na pag-aari niya. Nagsisilbing maliit na bodega ang kubong iyon ng mga mga panggatong at iba pang mga luma at sirang kagamitan sa bahay ni Kabesa. Sa buong maghapon na iyon ay ipinaayos at ipinalinis ni Kabesa ang kubong iyon para matirhan ni Gudo. Halos dalawampung metro lamang ang layo niyon sa bahay ni Beth. Sa bukid sa mismong likod-bahay lang ng ginang iyon matatagpuan. Binigyan din ni Kabesa nang malaki-laking halaga si Gudo bilang tulong dito na pwede nitong gamitin sa pagbili ng mga bagong kagamitan sa bago nitong tirahan. Sa kabila nang nangyaring kamalasan kay Gudo, hindi siya makapaniwala sa inabot niyang swerte dahil mas maganda ang kubong tinitirhan niya ngayon bukod sa perang itinulong ni Kabesa. Higit sa lahat, mas malapit ang tinitirhan niya ngayon sa bahay ni Beth. Kung sakali, mas magiging madali ang gagawin niyang pagsalisi sa likod-bahay ni Beth dahil napapaligiran ang dadaanan niya ng mga matataas na pananim ng tubo papunta sa likod-bahay nito.
Kinagabihan, nakahiga si Gudo sa bago niyang papag na kawayan. Iniisip niya ang pagkasunog ng kanyang kubo. Maraming bagay ang naglalaro sa kanyang isipan sa kung ano ang naging dahilan o kung sino ang pwedeng gumawa niyon sa kanya. Wala siyang maisip na dahilan maliban sa isang bagay. Gayundin kung sino ang pwedeng gumawa niyon sa kanya. Wala mang matibay na ebidensya si Gudo pero malakas ang kutob niya kung sino ang gumawa nun. Si Paulo.
Kanina habang nasusunog ang kanyang kubo, napuna ni Gudo ang nakakasulasok na amoy ng maiitim na usok niyon. Amoy iyon nang nasusunog na krudo. Iyon ang ginamit ni Paulo para sunugin ang kanyang bahay. Naglaro ang imahinasyon ni Gudo sa kung paano iyon nagawa ng binata. Alam ni Gudo na may nakaimbak na container ng krudo si Kabesa. Sa katunayan, siya ang madalas nauutusang bumili ni Kabesa ng isang container ng krudo sa isang gasolinahan sa bayan. Pinagtagni-tagni niya ang mga posibleng senaryo. Laking probinsya si Gudo pero hindi siya maiisahan ng laking Maynilang si Paulo pagdating sa ganitong mga bagay.
Dumako naman ang isip ni Gudo sa nangyari sa kanila ni Beth kanina. Muli niyang naisip ang kubo niyang sinunog ni Paulo sa sandali ring iyon. Malinaw na ang lahat kay Gudo. Ang pagsunog ng binata sa kanyang kubo ang siyang ganti nito sa kanya. Tila nakakaloko ang ginagawa nila sa isa’t-isa. Parang silang dalawang pusa sa pagitan ng isang daga. Kapwa nila alam ang ginawa nila kay Beth at nag-aagawan sila ng pagkakataon para makasalisi rito. Ika nga, galit ang magnanakaw sa kapwa niya magnanakaw. Sa sitwasyon nila ni Paulo… Galit ang manyak sa kapwa niya manyak. Ayaw namang mangyari ni Gudo na makihati pa si Paulo sa katawan ni Beth. Noon pa man ay matindi na ang tama ni Gudo sa magandang misis ni Rogelio.
Matagal nang lumipas ang kaguwapuhan ni Gudo. Bagaman may-edad na siyang maituturing, mababakas pa rin naman sa hitsura niya ang kaguwapuhan niya noong kabataan niya. Iyon lamang, dahil sa bisyo niyang magdamag na pag-inom ng alak kung kaya mukha na siyang haggard. Masipag siya kung sa masipag sa pagha-hanapbuhay, marami na siyang trabahong pinasok noon subalit sadyang mailap sa kanya ang swerte. Sa mga naiisip na iyon ni Gudo ay wala siyang nakikitang rason para gustuhin siya ni Beth kung sakaling magkakagusto ito sa ibang lalake. Kung may paraan lang noon para makuha niya ito kay Rogelio ay matagal na niyang ginawa. At sa halos di-kapani-paniwalang pagkakataon na dumating sa kanya ngayon nang may mangyari sa kanila ni Beth, ito na ang sagot sa kanyang hiling. Ang kahinaan ng ginang ang gagamitin niya rito hanggang sa tuluyan nang hanap-hanapin ni Beth ang makamundong sarap na kaya niyang ibigay.
Naputol ang pagmumuni-muni ni Gudo nang makarinig siya nang mahihinang kaluskos sa labas. Nagtungo ang tuta niya sa nakasaradong pinto at inamoy-amoy ang siwang sa ilalim ng pinto. Tila may naaamoy itong tao sa labas niyon. Bumangon si Gudo at dinampot ang isang yantok na pamalo.
Kung guguluhin siya ni Paulo ngayon gabi ay may kalalagyan ito sa kanya. Nagtago sa gilid ng pinto si Gudo hawak ang pamalo.
“Sino ‘yan?”aniya.
“Si Beth ito.”wika ng magandang ginang.
Agad binuksan ni Gudo ang pinto. Nagmamadali namang pumasok sa loob si Beth. Naamoy ng lalake ang kabanguhan nito. Halatang bagong ligo rin ito sa suot nitong maiksing daster. Nang maisara ni Gudo ang pinto ay humarap siya sa magandang babae. Nagkatinginan silang dalawa. Wala silang kibuan. Kapwa sila nagpapakiramdaman. Binasag ni Beth ang katahimikan sa kanilang dalawa nang hagkan niya sa labi si Gudo. Mapusok iyon. Nagnanasa. Balot nang pananabik. Lihim na natuwa si Gudo sa nangyayari ngayon. Gumanti siya nang halik kay Beth. Naging mapusok ang kanilang paghahalikan habang unti-unti silang naglalakad papunta sa kawayang papag.
“Isara mo ang bintana, Gudo.”ani Beth.
Habang isinasara ni Gudo ang nag-iisang bintana ng kubo ay isa-isang hinubad ni Beth ang kanyang suot. Nang maisara ni Gudo ang bintana ay tumambad muli sa kanya ang nakatatakam na alindog ng ginang. Naghubad na rin si Gudo ng lahat ng kanyang suot. Hubo’t-hubad silang muling naghalikan sa paghiga nila sa papag. Nakapatong si Gudo kay Beth habang niroromansa niya ang leeg ng babae.
“Hindi raw makakauwi ngayon si Rogelio.”nananabik na wika ni Beth, “Angkinin mo ako buong magdamag, Gudo.”
Muling naglapat ang kanilang labi. Mas naging masidhi ang paglalaro ng kanilang dila. Sa buong magdamag, naging piping saksi ang apat na sulok ng kubong iyon sa masarap na ritwal ng kamunduhan na pinagsaluhan nina Gudo at Beth.
Ang lihim nilang pagtatagpo ay nasundan pa nang nasundan sa mga sumunod na araw at mga linggo. Sa loob ng dalawang buwan, sa tuwing may buwanang dalaw lamang si Beth sila hindi nagtatalik ni Gudo. Si Beth na rin ang madalas na nagpupunta sa bahay ni Gudo sa gabi upang pagsaluhan nila ni Gudo ang init ng kanilang pagtatalik. Tanging iyon lamang ang naging ugnayan nilang dalawa. Wala silang anumang relasyon maliban sa ugnayang sekswal. Matapos nilang ibuhos ang init ng kanilang pagnanasa ay muling aalis si Beth sa bahay ni Gudo. Ganun lamang kasimple. Magkapitbahay ang turingan nila sa labas. Sa loob ng kwarto, magkalaro sila sa kamunduhan.
Isang umaga, pumasok ng bahay si Beth mula sa pagligo niya sa likod-bahay. Nabigla siya nang may kamay na tumakip sa kanyang bibig.
“Beth, ‘wag kang maingay. Si Paulo ‘to.”bulong ng binata.
Naging agresibo ang isang kamay ni Paulo. Pinisil niya ang isang suso ni Beth habang tila hayok na sinisiil nang halik ang batok ng ginang. Pumalag si Beth. Nanlaban siya sa kapangahasan ni Paulo. Hindi nagustuhan ng binata ang ginawa ni Beth. Sinampal niya ang babae.
“Hayup ka. Malandi ka ‘di ba? Ito naman ang gusto mo ‘di ba? Bakit ayaw mo na akong pagbigyan ngayon?”galit na wika ni Paulo. Itinulak niya si Beth. Natumba sa sahig ang babae. Sinundan siya roon ng binata at muli nitong itinuloy ang makamundo nitong balak sa babae.
“Hayup ka, Paulo… Napakawalanghiya mo…”nanlalabang wika ni Beth. Pilit niyang itinutulak palayo ang lalake subalit sadyang mas malakas ito sa kanya.
“Puta ka! Wag kang magmalinis. Alam ko ito ang gusto mo. Gusto mong sabihin ko sa mister mo ang mga milagrong ginagawa mo kapag wala siya?”ani Paulo.
“Hayup ka, Paulo. Hayup ka.”umiiyak na wika ni Beth. Nagtangka siyang sumigaw subalit agad tinakpan ni Paulo ang bibig niya.
Nabigla si Paulo nang may humila nang malakas sa kanyang likuran. Si Gudo. Nagkalat malapit sa paanan nito ang mga gulay at prutas na ibibigay sana niya kay Beth sa umagang iyon. Halos mag-apoy ang mga mata ni Gudo sa galit kay Paulo.
“At dumating na rin sa wakas ang lalake mong puta ka.”tila nang-iinis na wika ng binata.
Bago pa man makapagsalitang muli si Paulo ay sinuntok siya nang malakas ni Gudo sa kanyang panga. Parang trosong nabuwal si Paulo sa sahig. Nawalan nang ulirat ang binata. Makalipas ang ilang saglit, nahimasmasan si Paulo. Nalasahan niya ang dugo sa loob ng kanyang bibig. Sinubukan niyang bumangon subalit umiikot ang kanyang paningin. Nakita niya si Beth na nagtatago na sa likuran ni Gudo.
“Kayo ang hayop.” ani Paulo habang pinipilit niyang bumangon. “Isusumbong ko kayo sa mister mo, Beth. Mga putang ina nyo. Magbabayad kayo sa ginawa nyo sa’kin.”
“Tigilan mo na kami, Paulo.” ani Beth, “Oras na gawin mo ‘yan ay idedemanda naman kita ng attempted rape sa ginawa mo sa akin ngayon.”
“Ako pa ang idedemanda niyo ng attempted rape?” ani Paulo, “Ang kapal naman ng mukha niyong gawin sa’kin ‘yan sa kabila nang mga naitulong ng lolo ko sa inyo. Mga wala kayong utang na loob.”
“Wagas ang utang na loob namin sa lolo mo. Isa siyang mabuting tao.”ani Gudo, “Pero sa demonyong kagaya mo dapat sa’yo hindi na lumalabas ng impiyerno.”
“Ah, ganun ba. Impiyerno pala, ha. Sige tingnan natin kung sinong mauuna satin sa impiyerno. Diyan ka lang Gudo at babalikan kita. ”wika ni Paulo. Umalis ito ng bahay ni Beth.
“Gudo, umalis ka na. Baka patayin ka ni Paulo.” umiiyak sa takot na wika ni Beth. Ipinagtutulakan niya palabas ang lalake, “Parang awa mo na, Gudo. Umalis ka na baka patayin ka niya,”
Hindi na napigilan ni Beth ang sarili, niyakap niya nang mahigpit si Gudo.
“Wag kang mag-alala, Beth. Ako nang bahala. Pinapangako ko sa’yo na maaayos din ang lahat.”ani Gudo. Lumabas siya ng bahay ni Beth. Haharapin niya si Paulo malayo sa bahay nito. “Isarado mong mabuti ang pinto ng bahay mo. Kahit anong mangyari huwag kang lalabas.”
Halos hindi makakilos si Beth dahil sa matinding takot.
“Gudo…” iyak ni Beth, “Hindi ko inaasahang aabot ang lahat sa ganito.”
“Kung anuman ang mangyari mamaya, Beth. Kung kinakailangan mong umalis sa lugar na ito, kunin mo ang pera ko. Nasa ilalim ng isang kahon sa ilalim ng kama. Gamitin mo para magsimulang muli.”
Humagulgol na si Beth. Magkahalong takot at pagkalito ang nararamdaman niya.
“Parang awa mo na, Beth. Isara mo na ang pinto.”pakiusap ni Gudo.
Labag man sa kalooban ni Beth ay dahan-dahan niyang isinara ang pinto. Habang isinasara niya ito ay nakita niya sa kalayuan ang muling pagbalik ni Paulo. Nagmamadali ito. Kinabahan si Beth para kay Gudo. Tunay ang pag-aalalang nararamdaman niya para rito. Sa maikling panahon ay malaki ang ipinagbago ni Gudo dahil kay Beth. Napalingon din si Gudo sa kinaroroonan ni Paulo. Muli siyang tumingin kay Beth. Bago tuluyang isara ni Beth ang pinto ay muli siyang tumingin kay Gudo. Ngumiti ang lalake sa kanya at tsaka ito naglakad papunta sa direksiyon ni Paulo.
“Diyos ko… Diyos ko…”umiiyak na wika ni Beth. Matapos niyang mai-lock nang mabuti ang pinto ay napasalampak siya sa sahig.
Dumaan si Paulo sa isang malawak na bakanteng lote upang mas mapabilis ang pagpunta niya sa bahay ni Beth. Humahangos siyang naglakad doon nang salubungin siya roon ni Gudo na dumaan sa gilid. Huminto si Paulo nang makita niya sa kanyang harapan si Gudo. Ilang metro ang layo nila sa isa’t-isa. Halata na ang pamamaga ng pasa ni Paulo sa panga.
“Tang ina mo ka, Gudo. Ipakita mo sa’kin ngayon ang tapang mo.” ani Paulo sabay bunot ng baril na nakasuksok sa kanyang shots. Itinutok niya iyon sa mukha ni Gudo.
Isang magsasaka na papunta sa bukid ang nakasaksi sa nangyayari. Agad itong umatras palayo nang makita nito ang apo ni Kabesa na akmang babarilin si Gudo. Tumalikod lang ito at naglakad palayo sa takot na baka madamay siya sa gulo.
“Nakita mo ‘yun, Gudo? Kami ang batas dito. Ngayon sino ang mauuna sa’ting dalawa sa impiyerno?”
Nakilala ni Gudo ang baril na gamit ni Paulo. Ang revolver na iyon ang isa sa baril na madalas dalhin ni Kabesa kapag nagroronda sila sa gabi.
“Tang-ina mo ka, Gudo. Nasaan ngayon ang tapang mo? Nasaan”sigaw ng binata.
Hindi natinag si Gudo sa sinabi ng binata.
“Matapang ka lang dahil may baril ka.” ani Gudo, “Magtuos tayo bilang lalake sa lalake. Oras na matalo kita ngayon, titigilan mo na si Beth. Hindi mo na siya guguluhin o iisakandaluhin.”
“Pagbibigyan kita, Gudo. Pero magtutuos kayo ng baril ko. Oras na mapatay kita ngayon, ako na ang makikinabang kay Beth habang nasusunog ka sa impyerno gaya nang pagsunog ko sa bahay mo”
“Ukinam.”galit na wika ni Gudo kay Paulo.
Nagpanting ang tenga ng binata nang murahin siya ng lalake.
“Tang-ina mo rin.”aniya sabay kalabit sa gatilyo ng baril.
Umalingawngaw ang malakas na putok ng baril sa lugar na iyon. May ilang tao na nagsilabasan sa kanilang mga bahay at nang makita nila si Paulo na may hawak na baril ay muli silang nagsi-pasukan sa kanilang mga bahay dahil sa takot na madamay. Narinig rin iyon ni Beth at mas lalong lumakas ang kanyang paghagulgol para kay Gudo.
Nanatiling nakatayo si Gudo. Ramdam niya ang pagbaon ng bala sa kanyang balikat. Umaagos ang dugo sa tama niya roon.
“Ano, Gudo? Wala ka pala eh. Ipakita mo sa’kin ngayon ang tapang mo at ‘di ka sasantuhin ng baril ko.”
Nabigla si Paulo sa biglang pagkilos ni Gudo papunta sa kanya. Muli niyang itinutok ang baril kay Gudo pero nabitawan niya iyon nang hampasin ni Gudo ang kamay niya. Tumilapon ang baril sa lupa. Nagpambuno silang dalawa sa maalikabok na lupa. Sa kabila nang panghihina ng sugatang si Gudo, buong lakas niyang sinuntok ni Paulo. Diniinan nang husto ng daliri ni Paulo ang sugat ni Gudo. Halos manlambot si Gudo sa matinding sakit. Pilit niya iyong ininda at patuloy niyang pinagsusuntok sa mukha si Paulo. Sa bawat suntok niya ay siyang pagbaon pang lalo ng daliri ni Paulo sa tama niya ng baril. Sumirit pang lalo ang dugo mula roon. Sa sandaling iyon nang panghihina ni Gudo ay mas nanaig na ang lakas ng binata sa kanya. Tinuhod ni Paulo sa sikmura si Gudo. Hindi pa nakuntento ang binata. Sa pagkakahiga ni Gudo ay tinadyakan niya ito nang malakas sa mukha.
Humihingal na hinanap ni Paulo ang baril. Nang makita niya iyon ay agad niya iyong pinuntahan para tapusin si Gudo. Nang damputin ni Paulo ang baril ay siyang damba naman sa kanya ni Gudo. Duguan na ang bibig at ilong nito. Muli silang nagpambuno sa pagkakayuko habang nag-aagawan sa baril. Buong lakas na inilalayo ni Gudo ang baril na unti-unting itinututok sa kanya ni Paulo.
Naisip ni Gudo si Beth. Nabigla si Paulo nang unti-unting napupunta ang dulo ng baril sa kanya. Sinakyod ng kanyang balikat ang sugat ni Gudo subalit hindi ito natinag. Bagkus ay tila mas lumakas pa ito.
“Tang-ina mo, Gudo. Ikaw ang mamamatay sa’ting dalawa.”ani Paulo habang pilit niyang inilalayo ang pagkakatutok ng baril sa kanya.
Umalingawngaw ang isang malakas na putok ng baril. Nabigla silang dalawa. Hindi sa baril na hawak nila galing ang putok. Di-kalayuan sa kanila ay nakita nilang dalawa si Kabesa. Hawak nito ang isang .45 na pistola. Nakatutok ang baril nito sa kanila. Umuusok pa ito. Bumitaw ang kamay ni Paulo sa baril nang maramdaman niyang siya ang binaril ng sarili niyang lolo. Nanlalambot na bumagsak si Paulo mula sa tama niya sa dibdib. Nagsidatingan ang mga tanod ni Kabesa gayundin ang maybahay niyang si Lourdes. Nahabag ang matandang ginang sa sinapit ng kanyang apo. Agad niya itong nilapitan at niyakap habang umiiyak.
“Bakit mo ginawa sa apo natin ‘to, Melchor?”aniya
“Kailangan kong gawin, Lourdes. Kailangan kong gawin.”ani Kabesa kasabay nang pagtulo ng luha sa kanyang mga mata.
Agad nilang dinala sina Paulo at Gudo sa pinakamalapit na pribadong ospital sa bayan. Kritikal ang lagay ni Paulo sa loob ng Intensive Care Unit. Si Gudo naman ay ligtas na at nagpapahinga sa isang pribadong kuwarto na kinuha ni Kabesa.
Kinagabihan, kasalukuyang nagpapagaling si Gudo sa higaan ng kanyang private ward nang bisitahin siya ni Kabesa.
“Kamusta na ang lagay mo, Gudo.”ani Kabesa nang lumapit siya sa lalake.
“Mabuti naman po, Kabesa.”
Saglit na natigilan si Kabesa. Tila kumukuha siya nang tiyempo sa gusto niyang sabihin kay Gudo.
“Kwan kasi. Nahihiya kasi ako sa’yo dahil sa ginawa ng apo ko. Kung alam ko lamang na magkakaganoon siya rito ay hindi na sana ako pumayag na pagbakasyunin siya ng magulang niya rito.”
Hindi kumibo si Gudo at hinayaan niyang ipagpatuloy ni Kabesa ang nais nitong sabihin.
“Matigas kasi talaga ang ulo ng apo kong ‘yan. Hindi ko alam kung saan niya namana ang ugali niyang iyan. Maraming kalokohan ‘yan sa Maynila kung kaya’t naisipan ng mga magulang niya na dito na siya sa akin magbakasyon habang nagrereview siya. Sumasakit na kasi ang ulo nila sa apo kong ‘yan kaya pinadala na siya sa akin para tumino. Sa unang linggo niya sa poder ko ay naging matino naman ang batang iyan. Hindi kasi uubra sa akin ang kalokohan niya. Humihingi ako nang pasensiya sa’yo sa ginawa ng apo ko. May ugali daw kasi ‘yan na basta’t magustuhan niya ay kailangang mapasakanya. Siyang kabaligtaran naman kung ayaw niya sa isang tao. Gagawin naman niya ang bagay na gaya nang ginawa niya sa’yo.”
Isang malalim na buntong-hininga ang lumabas sa bibig ni Kabesa. Mayroon pa siyang nais sabihin kay Gudo.
“Yung nangyaring pagkasunog ng kubo mo, kanina isang di-nagpakilalang kapitbahay mo ang nagkumpisal sa akin. Nakita raw niya sa umagang iyon kung sino ang sumunog ng bahay mo, pero dahil sa takot na baka madamay siya at ang kaniyang pamilya, inilihim niya ang nasaksihan niyang iyon sa akin dahil baka balikan siya ng apo ko. Hindi ko kailanman kinunsinte ang isa mali lalo pa sa kadugo ko dahil matagal kong iningatan ang reputasyon ko at ng aking angkan.”
May pagpapakumbabang tumingin si Kabesa kay Gudo. Nakita ni Gudo ang dignidad sa mga mata ng matanda.
“Gudo, kung nanaisin mong kasuhan ang apo ko, hindi kita pipigilan. Tutulungan pa kita para makulong siya. Kailangan niyang pagbayaran ang ginawa niya. Nasa sa’yo ang pagpapasya. Anong desisyon mo?”
Hindi agad nakakibo si Gudo. Nag-iisip siya sa kanyang magiging desisyon. Naunawaan naman iyon ng matanda.
“O sige, Gudo. Anuman ang maging pasya mo ay agad mong sabihin sa akin.”wika ni Kabesa at nagpaalam na siya kay Gudo.
Hindi pa man nakakalabas ng silid si Kabesa ay nagsalita si Gudo.
“Kabesa, nakapagdesisyon na po ako.”
“Ano iyon, Gudo?”
“Hindi po ako magsasampa ng kaso sa apo niyo. Ang kondisyon ko lang po ay hindi na po siya muling tatapak sa lugar na ito o manggugulo sa mga taong nakatira rito.”
“Sigurado ka, Gudo? Ang inaasahan kong pasya mo ay kakasuhan mo ng arson at attempted murder ang apo ko. Hindi ako hahadlang na makulong siya. Sigurado ka ba talaga o baka naman lasing ka na naman?”nakuha pang magbiro ni Kabesa.
Ngumiti si Gudo sa birong iyon ng matanda.
“Bueno, igagalang ko ang pasya mo, Gudo. Lahat nang kondisyon mo ay masusunod.”
“Salamat po, Kabesa.”
“Alam mo, Gudo. May napapansin ako sa’yo. Parang malaki ang ipinagbago mo nitong mga nakaraang buwan. Parang hindi na ikaw ang Gudong nakilala ko. Ang nakikita ko sa’yo ngayon ay isang lalakeng maginoo na may matibay na prinsipyo sa buhay. Anong nagpabago sa’yo?”
“Masaya lang po ako sa buhay ko ngayon, Kabesa.”
“Kung ganon, sana ay patuloy kang maging masaya. Masaya ako para sa’yo, Gudo.”
“Salamat po, Kabesa.”
“Pero umiinom ka pa rin ng alak?”
“Paminsan-minsan na lang, Kabesa.”
“Magaling. Hayaan mo’t mag-iinuman tayo minsan sa aking bahay oras na maayos ang lahat ng ito.”
Nagkamay silang dalawa. Nagpaalam na si Kabesa at lumabas na ng kwarto.
* * *
Mas maagang dumating nang gabing iyon si Rogelio sa bahay nila ni Beth.
“Mahal, nabalitaan ko dyan sa labas na may nagkabarilan daw kaninang umaga.”
“Oo, Mahal.”tipid na sagot ng ginang.
“Grabe, binaril pala ng apo ni Kabesa si Gudo. Si Kabesa naman ang bumaril sa apo niya. Nalaman ko mula sa mga tao diyan sa labas na ligtas na raw ang lagay ng dalawa ngayon sa ospital. Na handa rin daw ipakulong ni Kabesa ang apo niya.”
Hindi kumibo si Beth. Ipinagpatuloy lang niya ang paghahanda sa kakainin ng mister.
“Mahal, ‘wag ka nang mag-abala. Pinakain na kasi kami sa trabaho. Birthday kasi ng ‘bisor namin. Tsaka aalis din ako agad. May duty kasi ako ulit ngayong gabi dahil hindi na naman dumating ang karelyebo ko.”
“Mahal, ‘wag mo masyadong pagurin ang sarili mo roon. Baka naman makasama na sa kalusugan mo ang palagian mong pag-oovertime.”
Hindi kumibo si Rogelio. Kumuha siya ng ilang piraso ng bagong labang damit niya na nasa upuan. Inalis niya ang mga iyon sa pagkaka-hanger at tsaka niya iyon inilagay sa dala niyang backpack.
“Siyanga pala, Mahal. Maaga kaming pinasahod ngayon.”
Ibinigay ni Rogelio kay Beth ang isang sobre. Binilang ng babae ang laman niyon.
“Ang laki naman nito. Mahal.”
“Di ba madalas akong nag-oovertime nitong mga nakaraang linggo? Natuwa sa akin yung boss ko kaya dinagdagan niya ang sahod ko.”
“Nakakatuwa naman, Mahal, Hayaan mo, bukas na bukas bibilhan kita sa bayan ng mga bagong damit. Marami kasi akong nakitang naka-display doon na bagay sa’yo.”
“Sus, Mahal. Okey lang ako. Ibili mo ‘yan ng gusto mo.”
“Ang mabuti nating gawin dito ay itabi ang pera nating ito sa bangko para may pagkukuhanan tayo sa oras nang kagipitan. Tsaka wala naman akong masyadong luho sa katawan.”
“Dyan ako bilib sa’yo, Mahal.” ani Rogelio, “Magaling kang humawak ng pera. Kahit noong maliit lang ang kinikita ko ay nagagawa mong pagkasyahin ang budget natin.”
Ngumiti ang ginang sa sinabi ng mister.
“Paano, Mahal, aalis na ako. Mag-iingat ka rito, ha. Isara mong mabuti ang pinto sa pag-alis ko.”ani Rogelio. Humalik siya sa pisngi ni Beth at tsaka siya umalis. Hindi pa man nakakalayo si Rogelio ay huminto ito. Nilingon niya ang maliit nilang bahay. Pinagmasdan niya saglit ang kubo nilang iyon. Huminga siya nang malalim at tila mabigat ang loob niyang umalis.
* * *
Kinaumagahan, hindi pa man sumisikat ang araw ay bumangon na si Beth, hindi siya nakatulog nang mabuti buong magdamag. Nasa isip niya ang gulong nangyari kahapon. Magulo ang isip ni Beth at balot nang pangamba. Hindi pa siya kumakain simula kahapon dahil doon..
Idinaan ni Beth sa pagwawalis sa labas ang kanyang mga pangamba. Ibinaling niya ang atensyon sa mga gawaing-bahay. Nilinis niya ang kulungan ng mga alaga niyang kambing. Nagtaka ang ginang nang makita niyang may naglagay ng sapin para sa mga kambing niya. Naisip niya si Gudo. Tiyak niyang ito ang naglagay niyon. Hiniling niya na sana ay nasa mas mabuting kalagayan ngayon si Gudo. Matapos pakainin ni Beth ang mga alaga niyang kambing ay bigla siyang nakaramdam nang bahagyang pagkahilo. Minabuti na ni Beth na pumasok sa loob ng bahay.
Sadyang masipag si Beth, bagaman iba ang kaniyang pakiramdam sa umagang iyon ay nagawa pa rin niyang tupiin ang mga naka-hanger nilang damit ng kanyang mister na nakalagay sa upuan. Ibinaling ni Beth sa paglalaba kahapon ang mga pangamba niya sa nangyaring gulo.
Habang isa-isa niyang inaalis sa pagkaka-hanger ang mga damit, nakita niya roon ang isang makapal na sobre. Nakalimutan iyong dalhin ni Rogelio. Nang tingnang mabuti ni Beth ang sobre ay nakita niyang nakapangalan ito sa kanya. Sulat-kamay iyon ni Rogelio. Binuksan niya ang sobre. May lamang pera iyon. Medyo makapal na tig-lilibuhing piso ang naroon. Tinantiya ni Beth ang halaga niyon. Nabigla siya kung saan kukuha si Rogelio nang ganung kalaking halaga. Napuna ni Beth na bago rin ang mga perang iyon na tila galing pa sa bangko. Nakita rin niya ang isang libreta sa bangko. Nang buklatin niya iyon ay nakita niyang nakapangalan iyon sa kanyang mister. Nang basahin niya ang laman niyon ay nakita niya na may mga perang ipinasok doon ang kaniyang mister. Hindi niya alam na medyo matagal na rin pala itong nag-iimpok ng pera sa bangko. Malaki-laki ang suma total ng halagang nakalagay doon. Alam niyang hindi kayang ipunin ni Rogelio ang ganun kalaking halaga nang basta na lamang. Napuna rin niya ang isang atm card na nakasingit sa loob ng bank book.
Nakita ni Beth ang isang piraso ng papel. Nakatupi iyon. Nang buklatin niya iyon ay nalaman niyang iyon ay isang sulat sa kanya ni Rogelio. Kinabahan si Beth dahil ngayon lamang iyon ginawa ng mister sa kanya. Binasa niya ang laman ng liham sa kanya ni Rogelio.
Beth,
Hindi ko alam kung paano ko uumpisahan ang sulat na ito. Unang-una, gusto kong sabihin sa’yo na naging isa kang mabuting asawa sa akin. Hindi ka nagkulang sa akin. Ako ang may malaking pagkukulang sa iyo. Alam mo kung saang bagay ako nagkulang.
Mahal, ang pagkukulang kong iyon ay bungsod ng isang malaking pagkakasalang nagawa ko sa iyo. Halos hindi na nga ako makatingin nang diretso sa iyo sa tuwing uuwi ako sa atin. Hindi mo lang alam kung gaano ko sinisi ang sarili ko. Beth, natukso ako sa ibang babae. Sa isang kliyente ng kumpanya namin. Naging mahina ako nang sandaling iyon dahil sa tukso. Ako ang may pananagutan sa nangyari. Hindi niya alam na may asawa ako. Nagbunga ang pagkakasala kong iyon. Ngayon ang kabuwanan niya.
Hindi na ako nararapat pang mahalin, Beth. Hindi ko kayang ibigay ang pangangailangan mo sa gabi dahil ako na mismo ang nasusuklam sa sarili ko. Mahal kita at wala akong ibang hangad kundi ang para sa kapakanan mo. Wala pa tayong anak. Pwede kang magsimula muli sa halagang iniwan ko sa’yo. Alam kong mapapaunlad mo ang perang iyan. Sana’y makatagpo ka ng lalaking nararapat para sa’yo.
Tanggap ko na kung hindi mo ako mapapatawad. Gabayan ka nawa lagi ng Diyos.
Paalam, Beth!
Rogelio.
Basang-basa ng luha ang mga mata ni Beth matapos niyang basahin ang liham ni Rogelio. Niyakap niya ang sulat sa kanyang dibdib. Humagulgol si Beth. Ang hindi alam ng kanyang mister, pareho lamang silang may nagawang pagkakasala. Pareho silang naging mahina sa tukso.
Sa pag-iyak ni Beth ay bigla siyang nakaramdam nang kakaiba. Agad siyang tumayo at tinungo ang lababo at doon ay naduwal siya. Nitong mga nakaraang araw ay nakakaramdam siya na mas mabilis siyang mapagod at bigla na lang siyang parang nahihilo. Kahapon pa sana sana siya dinatnan ng buwanan niyang dalaw subalit hanggang ngayon ay wala pa rin. Naghilamos si Beth. Nakaalis na siya ng lababo nang muli siyang bumalik doon at naduwal siyang muli.
Makalipas ang tatlong araw, sakay ng jeep ni Kabesa si Gudo mula sa paglabas niya sa ospital sa umagang iyon. Si Kabesa na ang sumundo sa kanya sa ospital.
“Salamat po pala sa lahat ng tulong niyo sa akin sa ospital.”ani Gudo habang bumibiyahe sila ni Kabesa pauwi sa kanilang lugar.
“Wag mong isipin ‘yun, Gudo. Bilang kabesa at lolo ng bumaril sa’yo, obligasyon ko ‘yun. Ako ang dapat magpasalamat dahil hindi ka na nagsampa ng kaso sa apo ko.”
Hindi kumibo si Gudo. Ang mga mata nito ay nakatingin sa labas ng jeep. Sa sandaling iyon, ang isip niya ay na kay Beth. Iniisip niya kung ano na ang lagay nito.
“Siyanga pala, Gudo.”ani Kabesa, “Malapit na ring lumabas ang apo ko sa ospital. Nagpapalakas na lamang siya. Oras na makalabas siya ay ididiretso na agad namin siya sa Maynila. Nakahanda na rin siyang lumipad papuntang Amerika sa makalawang buwan para manirahan doon kapiling ng kaniyang mga magulang.”
Tumango naman si Gudo sa sinabi ng matanda.
“Tsaka may pinasasabi sa’yo ang apo ko, Gudo. Gusto niyang humingi nang tawad sa mga nagawa niya. Alam mo na raw kung ano ang mga iyon. Batid niyang maaring hindi mo raw siya mapatawad. Gayunman, nais pa rin niyang humingi nang tawad sa iyo.”
Muling tumango si Gudo.
“Humingi rin daw siya nang tawad sa mga taong ginulo niya. Habang ilang araw daw siyang malay sa loob ng ICU ay nanaginip siya. Ipinakita raw sa kanya ng isang panaginip ang mga naging kasalanan niya. Nakita raw niya ang isang nakakasilaw na liwanag sa dakong itaas at sa dakong ibaba naman niyon ay ang nag-aapoy na dagat. Naghihirap sa apoy na dagat ang mga taong kagaya niya. Parang totoo raw ang lahat nang nasasaksihan niya. Kaya natakot siya nang maisip niya ang mga nagawa niya.”
Naisip ni Gudo ang bagay na iyon.
“Naniniwala ka ba sa mga bagay na ganyan, Gudo? Yung may langit at impiyerno?”
“Ang pinaniniwalaan ko po ay mayroon tayong Diyos. Isang mapagpatawad na Diyos. Na binibigyan niya nang pagkakataon ang mga tao para magbago. Para ituwid niya ang mga kamaliang nagawa niya.”
Ngumiti si Kabesa sa narinig niya kay Gudo. Sa sandaling iyon ay humanga siya rito.
“Kabesa, pakisabi po kay Paulo na pinapatawad ko na siya. Humihingi rin ako nang tawad sa kanya sa mga nagawa ko.”
“Napakabuti mo, Gudo.”
Makalipas ang ilang oras, tirik na ang mainit na sikat ng araw nang marating nila ang kanilang lugar. Pababa na ng sasakyan si Gudo nang may sabihin si Kabesa.
“Kung may kailangan ka, bukas ang aking tahanan, Gudo.”
“Salamat po, Kabesa.”ngiti ni Gudo.
Dumaan ang isang lalake nilang kapitbahay sa harap ng sasakyan. Galing ito sa pagpapastol nito sa bukid na hila-hila ang mga alaga nitong kambing. Dahil matalas ang memorya ni Gudo, nakilala niya ang mga kambing na iyon.
“Kabesa, hindi po ba kambing ni Beth ang mga iyon?”nagtatakang wika ni Gudo.
“Ibinenta ni Beth ang mga iyon nang umalis sila sa lugar natin dalawang araw na ang nakakaraan.”
Nabigla si Gudo sa sinabi ni Kabesa.
“Bakit po? Ano pong nangyari?”
“Ang paalam sa akin ni Beth ay luluwas daw siya ng kanyang mister sa Maynila. Doon na raw sila maninirahan.”
Biglang natahimik si Gudo. Bigla siyang nalungkot sa balitang iyon.
“Tsaka may napuna ako rito kay Beth. Atin-atin na lamang sana itong sasabihin ko.”
“Makakaasa po kayo, Kabesa.”
“Kasi nung paalis na si Beth, nagpunta siya sa bahay para magpaalam sa amin. Habang kausap ko siya ay napansin ko na tila may problema siya. Anak na ang turing ko sa kanya, Gudo. Kinausap ko siya nang masinsinan. Tinapat ko siya kung ano ba talaga ang tunay na sitwasyon. Umiyak lamang siya sa akin. Umiyak siya nang umiyak nang hindi sinasabi ang tunay na dahilan.”
Hindi kumibo si Gudo. Sa sandaling iyon ay nag-aalala siya nang husto para kay Beth sa kung ano ang nangyari rito habang nasa ospital siya.
“Tinanong ko siya kung may problema ba sila ng kanyang mister subalit patuloy lamang sa pag-iyak si Beth. Ramdam ko ang bigat nang kinikimkim niya. Hindi niya sinagot ang tanong ko at sa halip ay sinabi niya sa akin na magsisimula siyang muli sa Maynila. Pilit kong inaabot kay Beth ang tulong ko para sa pagsisimula niyang muli. Hindi man kalakihan ang halaga niyon ay malaki rin ang maitutulong niyon sa kanya. Hindi niya iyon tinanggap. Labis na raw ang mga naitulong namin sa kanila ni Rogelio. Mabigat sa loob ko ang kanyang pagpunta sa Maynila. Hindi madali ang buhay doon gaya rito sa ating. Dito sa atin magsipag ka lang at may kakainin ka sa maghapon. Sa Maynila, hindi lang sipag kundi diskarte ang kailangan para mabuhay. Hindi ko kinayang tingnan ang kanyang pag-alis.”
Napabuntung-hininga si Gudo sa narinig. Nangako si Gudo na walang makakaalam nang sinabing iyon ng matanda. Nagpaalam na siya kay Kabesa at bumaba ng sasakyan. Agad siyang nagtungo sa bahay ni Beth. Nakakandado na ang mga pinto nito. Hindi maiwasang sumagi sa isip ni Gudo ang naging sandali nila ni Beth sa bahay na iyon.
Malungkot na naglakad si Gudo at tinungo niya ang kanyang bahay. Pagkapasok niya sa loob ay muli namang nanariwa sa isip ni Gudo ang mga naging sandali nila ni Beth sa bahay niya. Dumako ang tingin niya sa kawayang papag kung saan nila pinagsaluhan ni Beth ang masasarap nilang sandali.
Biglang naalala ni Gudo ang bilin niya kay Beth. Nagtungo siya sa papag at dinukot mula sa pinakasulok sa ilalim nito ang isang kahon. Umaasa siyang sinunod ni Beth ang bilin niya. Nang buksan ni Gudo ang kahon ay nakita niyang naroon pa rin ang lahat ng kanyang pera. Ni hindi man lang nagalaw ang mga pera mula sa pagkakaayos nito. Magkahalong lungkot at pag-aalala ang nararamdaman ni Gudo para kay Beth. Sa maghapong iyon ay nagtanong-tanong si Gudo sa mga kapitbahay ukol kay Beth. Umaasa siyang may napagsabihan si Beth kung saan sa Maynila ito pupunta. Subalit siya ay bigo.
Sa gabing iyon ay humiga na si Gudo sa papag. Maayos niyang inihiga ang kanyang balikat kung saan naroon ang pahilom niyang sugat na nababalutan ng benda. Tulalang nakatingin si Gudo sa kisame kung saan iniisip niya kung saan sa Maynila posibleng nagpunta si Beth.
Makalipas ang isang linggo, nabigla si Kabesa sa biglaang pagpapaalam ni Gudo. Sinabi nito sa matanda na susubukan nitong hanapin ang kapalaran sa Maynila. Nalungkot si Kabesa at sinabi nitong bakit maging siya ay lilisanin ang kanilang lugar. Marami namang pwedeng pagkakitaan sa kanilang bayan. Kung kailangan ni Gudo ng puhunan ay handa niya itong tulungan. Subalit buo na ang pasya ni Gudo. Naging masaya na lang si Kabesa para kay Gudo. Ibinigay ni Kabesa ang isang tarheta. Nagsabi ang matanda na tumawag lang si Gudo sa kanya oras na mangailangan ito ng tulong sa Maynila. Dahil na rin sa pakiusap ni Kabesa, hindi na nakatanggi si Gudo na tanggapin ang isang medyo makapal na sobre na naglalaman ng tulong ng matanda. Nagkamay silang dalawa nang tuluyang magpaalam si Gudo sa matanda.
“Kung papalarin kang magtagpo ang inyong landas ni Beth sa Maynila. Pakisabi na kinakamusta ko siya.”
“Opo, Kabesa,”
“Alam mo, Gudo. Mapapanatag ang loob ko dahil alam kong magiging masaya si Beth sa taong kagaya mo.”
Makahulugang tiningnan ni Gudo ang matanda.
“Para na rin kitang anak, Gudo. Alam kong may nararamdaman ka para sa kaniya.”
Hindi nakakibo si Gudo. Tama si Kabesa sa sinabi niyang iyon.
“At gusto kong malaman mo na wala akong anumang tutol sa inyong dalawa.”
Tila nagliwanag sa saya ang mukha ni Gudo sa sinabi ni Kabesa.
“S-Salamat po, Kabesa.”
“Sana, bago man lang ako mamatay ay makita ko kayong dalawa ni Beth. Sana maalala niyo pa ako kapag nasa Maynila pa kayo.”
“Hindi po namin kayo makakalimutan.”ani Gudo sa pinakamabuting tao na nakilala niya.
Muling kinamayan ni Gudo si Kabesa bilang pamamaalam. Matapos iyon ay umalis na siya sa kanilang lugar dala ang pag-asang makikita niyang muli si Beth sa Maynila.
* * *
Makalipas ang tatlong taon.
“Sir Gudo. Tara gimmick naman tayo. Kahit one-time lang sumama ka naman sa’min.”wika ng isang lalakeng halos kalahati lang ng edad ni Gudo. Hinubad nito ang kulang dilaw na hard hat na suot nito. Nasa loob sila ng isang kwarto na nagsisilbing locker room nila sa loob ng isang ginagawang mataas na gusali. Kakatapos lang nang maghapon nilang shift at naghahanda na sila sa kani-kanilang pag-uwi.
“Naku, pass na ako sa ganyan. Kung nung araw pwede pa akong makipagsabayan sa inyo. Kaya lang ngayon na medyo nagkakaedad na, tinigilan ko na ang pag-inom.”ani Gudo sa kapwa niya quality inspector habang nagpapalit sila ng damit. Nang maghubad ng pang-itaas si Gudo ay lumitaw ang peklat sa kanyang balikat.
“Alam mo, Sir, matagal ko nang napupuna ‘yang peklat niyo dyan. Tama ng baril ‘yan ‘di ba?”
“Oo. Tsaka matagal na ‘to nung nasa probinsya pa ako.”
“Paano niyo nakuha ‘yan?”
“Mahabang kuwento. Baka maiyak ka pa kapag kinwento ko sa’yo.”biro ni Gudo.
Natawa silang pareho. Matapos makapag-ayos ng sarili si Gudo ay nauna na siyang umalis sa mga kasama niyang gi-gimmick pa sa oras na iyon. Biyernes nang araw na iyon. Nagkataon pang petsa rin ng kinsenas nilang suweldo. Walang pasok tuwing Sabado at Linggo ang mga quality inspector na gaya ni Gudo.
Sa labas ay agad pumara ng jeep si Gudo. Gusto niyang magpahinga oras na makauwi siya sa kanyang inuupahang bahay.
Napasandal si Gudo habang nakaupo sa loob ng jeep. Gusto niyang ipikit saglit ang napagod niyang mga mata. Kanina, medyo sumakit ang mga mata niya habang nag-iinspeksyon dahil may mga nakasabay siyang nagwewelding. Hirap namang magsuot ng sunglasses sa loob ng gusali si Gudo dahil nahihirapan siyang suriing mabuti ang mga iniinspeksyon niyang kaledad ng trabaho sa ginagawang gusali ng kumpanyang kanyang pinapasukan. Tatlong taon na ang nakakaraan, nagsimula si Gudo sa kumpanya bilang isang helper. Kasunod ay naging isa naman siyang maintenance crew. Nang magustuhan ng kumpanya ang trabaho ni Gudo ay pinromote nila ito bilang isang quality inspector na siyang trabaho nito hanggang ngayon.
Papikit-pikit si Gudo habang bumibiyahe ang jeep. Bahagyan dumidilat ang kanyang mata sa tuwing mag-aabot siya ng bayad ng ibang pasahero sa drayber.
Medyo traffic ang kalsada sa oras na iyon dahil rush hour. Muling ipinikit ni Gudo ang mga mata. Nakakadagdag nang antok sa kanya ang mahinang pag-uga ng sasakyan mula sa makina nito. Para siyang ipnaghehele nito.
Biglang napadilat si Gudo sa biglang pagkadyot ng sasakyan mula sa bagitong drayber nito na hindi gamay ang lumang jeep na pinapasada nito. Kasunod niyon ay muling umandar ang sasakyan.
Dumako ang tingin ni Gudo sa labas. Sa sandaling iyon ay nasa isang kalsada sila na may maraming taong naglalakad sa bangketa nito. May mga nagtitinda rin ng kung anu-ano sa lugar na iyon. Sanay na siya sa ganoong tanawin na araw-araw niyang nakikita. Muling bumalik ang tingin ni Gudo sa loob ng jeep. Subalit natigilan siya. Muling siyang tumingin sa labas at nakita sa mga taong naroon ang isang naglalakad na babae. Nawala ang antok ni Gudo. Nanlaki ang mata niya at hindi makapaniwala sa kung sino ang babaeng iyon. Si Beth.
Habang unti-unting bumibilis ang takbo ng jeep ay nakita ni Gudo na naglakad si Beth papasok sa isang eskinita.
“Para! Para!”sigaw ni Gudo sa drayber.
“Ano ka ba naman, Brad, kung kelan tayo makakausad sa trapik tsaka ka naman papara eh kanina pa tayo rito.”
Hindi na naghintay si Gudo na ihinto ng drayber ang sasakyan. Bumaba siya at maingat na tumalon . Agad siyang tumabi sa bangketa mula sa mga parating na sasakyan na panay ang busina sa kanya. Tumakbo si Gudo at sinundan si Beth. Hindi mailalarawan ang saya sa kanyang mukha habang iniiwasan ang mga taong nakakasalubong niya.
Nang marating ni Gudo ang eskinita, nakita niya si Beth na pumasok sa isang bahay.
Galing si Beth sa isang puwesto niya sa palengke. Sa pagdating niya sa Maynila tatlong taon na ang nakakaraan ay ginamit niya ang perang dala niya bilang puhunan sa itinayo niyang bigasan sa palengke. Napalago niya ang kaniyang bigasan at mas lumaki pa ito sa paglipas ng taon. Ngayon, may mga tauhan na siya sa kanyang puwesto at direkta na siyang umaangkat ng bigas sa Nueva Ecija. Marami siyang suki sa kanyang negosyo dahil bukod sa maganda ang kaledad ng mga bigas niya ay mas mura ito. Ang tindahan ni Beth ang kilala sa kanilang palengke pagdating sa bigas.
Pagkapasok ni Beth sa loob ng kanyang bahay ay agad niyang kinuha ang isang malusog na batang lalake na karga nang tumitingin ditong yaya.
“Baby, na-miss ka ni Mommy. Kamusta ang baby ko?”masayang wika ni Beth habang panay halik siya sa pisngi ng anak niyang lalake.
Sa edad na mahigit dalawang taon ng kanyang nag-iisang anak, mabait ito at hindi gaanong malikot. Tahimik lang ito at masayang nilalaro ang mga laruan nito sa loob ng kanyang kuna kung kaya’t walang naumang problema ang yayang titingin dito habang naghahanap-buhay sa kanyang bigasan si Beth.
“O sige, ako nang bahala dito kay baby.”ani Beth sa yaya ng kanyang anak.
“Sige po, Ate. Tuloy na po ako.”paalam ng yaya at lumabas na ito ng bahay.
Sila lang ni Beth at ang kanyang anak ang nakatira sa bahay na iyon. Hindi na kumuha si Beth ng stay-in na kasambahay o yaya. Masaya siya sa pag-aalaga niya sa anak sa tuwing uuwi siya mula sa bigasan. Gaya nang lahat ng mga nanay, Mahal na mahal ni Beth ang anak. Ito ang pinakamahalaga sa kanya. Ibinalik ni Beth ang bata sa maluwag nitong crib. Doon ay gumapang ang bata at naglaro ng mga laruan niyang naroon.
Nabigla si Beth nang may kumatok. Naisip niyang bumalik muli ang yaya ng kanyang anak. Pinagbuksan niya ito ng pinto. Sa halip na ang yaya ang makita ni Beth ay nabigla siya sa lalakeng kaharap niya. Hindi siya makapaniwala sa kanyang nakikita.
“G-Gudo?”magkahalong saya at pagkagulat na wika ni Beth.
“Beth…”ani Gudo na masayang makita muli ang babaeng matagal niyang hinanap.
Nagyakap silang dalawa. Ramdam mula sa yakap nila ang pananabik nila sa isa’t-isa.
Nabasa ng luha ni Beth ang t-shirt ng lalake.
“Akala ko hindi na kita makikita, Gudo.”iyak ng babae.
“Ako rin. Matagal kitang hinanap, Beth. Kaytagal kitang hinanap.”
Pumasok si Gudo sa loob. Nang maisara niya ang pinto ay agad siyang sinalubong nang halik ni Beth. Muling naglapat ang kanilang labi.
“Lagi kitang iniisip, Gudo. Miss na miss kita.”ani Beth at muling silang naghalikan ng lalake.
Natigilan silang dalawa nang humagikgik ang batang nasa loob ng kuna. Natutuwa ito sa nakikita niya kina Gudo at Beth.
M-May anak ka?”ani Gudo.
“Oo. Siya ang dahilan kaya ako umalis sa bayan natin. Para hindi siya madamay sa gulo. Inilayo ko siya dahil wala siyang kinalaman sa kasalanan ng kanyang ina.”
Lumapit si Gudo sa bata. Nang makita niya ito nang mabuti ay may kakaiba siyang naramdaman. Hindi maipaliwanag na saya ang biglang naramdaman ni Gudo habang pinagmamasdan ang bata.
“Anong pangalan ng bata?”
“Isinunod ko sa pangalan ng kaniyang ama… Godfrey.”
Nabigla si Gudo na ang tunay na pangalan ay Godofredo mula sa narinig niya kay Beth.
“Ibig mong sabihin…”
Tumango sa lalake si Beth. Ngumiti ang babae mula sa nakikita niyang masayang reaksiyon ni Gudo.
Hindi na nakatiis si Gudo. Binuhat niya ang bata at agad niyakap.
“Godfrey… Godfrey, anak.”
Ngumiti kay Gudo ang bata. Tumingin ito sa mga laruan niya sa loob ng crib. Naunawaan ni Gudo ang gusto ng bata. Muli niya itong inilagay sa crib at muling naglaro roon ang anak nila ni Beth.
Nalibang si Gudo sa panonood sa kanyang anak. Nang muli niyang tingnan si Beth ay makahulugan siyang tiningnan nito at ngumiti. Pumasok sa kuwarto si Beth at muli siyang tumingin kay Gudo. Habang nakatitig siya sa lalake ay hinubad niya ang kaniyang pang-itaas. Tumabad kay Gudo ang malulusog nitong suso sa suot nitong bra.
Hindi na kailangan pang turuan si Gudo. Sumunod siya sa loob ng kuwarto kung saan ay naghihintay sa kanya si Beth.
END