ni pilyangpasaway
Sa tulay ng Lambingan, madalas abangan ni Ben si Mercy, pagka graduate pa lang nila ng High school ng simulan nyang suyuin at ligawan. Ngunit hanggang ngayon hindi pa rin nya makamit ang matamis na Oo nito. Napatunayan naman na ni Ben ang kakayahan sa buhay nakapag trabaho na ito sa mga kilalang kumpanya at masasabing pwede nang magkapamilya. Ngunit, hindi malaman kung ano ba ang ayaw ni Mercy kay Ben para hindi sagutin ito o tapunan ng pansin ang pagpapahalaga sa kanya ng binata.
Si Mercy ang tanging babaing nasa puso ni Ben, matalino sa klase noong panahon nag-aaral pa sila, maraming humahanga pero ni isa walang sinagot sa sino mang manliligaw. Karamihan ng kaibigan nito inaakalang may pagka Man Hater, ngunit sa totoo pihikan talaga si Mercy. Masyadong matayog ang pangarap, ngunit sa tayog ng pangarap nya marami ang nagatataka kung bakit napako lang siya sa pagiging kahera sa isang banko sa kanilang bayan.
“Hi Mercy, Naka nagmeryenda ka na ba?” tanong ni Ben nang salubungin nito sa paglalakad sa Lambingan Bridge si Mercy galing sa trabaho.
“Salamat, nakapag meryenda na ako sa banko.” Diretso lang ang tingin at di man lang tapunan ng tiningan ang kausap.
“Sya nga pala may magandang balita ako sayo, may nag offer sa akin na makapag trabaho sa Australia, malaki ang sahod pati mga benipisyo, kaso nagdadalawang isip ako eh” excited ngunit nagugulihaman na ikinuwento ni Ben kay Mercy ang magandang balita.
“Magandang balita nga yan pero hindi para sa akin yan balitang yan, sorry Ben hindi ako interesado.” Diretsong sabi ni Mercy
Napakamot na lang sa ulo si Ben sa kasungitan ng dalaga, hindi na bago ang ugaling iyon kay Ben. Simula pa noong maniligaw siya dito, at mahigit 10 taon na nyang nililigawan ang dalagang kehra. At sa pagkakaalam niya mapahanggang ngayon eh wala pa itong naging nobyo. Ito naman din ang pinagtatakahan ng mga kaibigan ni Ben kung bakit sa dami naman din babaeng pwedeng ligawan at mahalin, bakit nag susumiksik ito kay Mercy, gayun naman alam nilang makailang beses na siyang binasted.
Tanging sagot ni Ben sa mga kaibigan ay “walang matimtimang birhen sa matiyagang manalangin “ at na papailing na lang ang mga kaibigan nito at binibiro na lang, “tara sa bayan at may malamig na beer na pwedeng magpainit sa ating gabi.”
Kahit kailan hindi natitinag si Ben sa mga pagsusungit, pagtataray at pagmamaliit sa kanya ni Mercy tuwing sila’y magkasama, o sabihin natin sinasabayan sa paglalakad sa may tulay tuwing papauwi ito hanggang sa maihantid sa bahay. Kadalasan pa nga ay pinagsasaraduhan pa siya ng pinto, kahit manlang alukin ng maiinum ay hindi nagawa ni Mercy kay Ben.
At alam naman ito ng isa sa kababata ni Mercy na si Glenda, Sa tuwing maabutan nya si Ben sa trankahan nila Mercy at nakaabang kung sakaling lalabasin pa siya ni Mercy, ay kusang loob naman inaabutan ng maiinom si Ben mula sa loob ng bahay nila Mercy. At kung minsan si Glenda na ang humuhingi ng pasensya kay Ben sa pag-aasal ni Mercy.
Si Glenda ay kababata ni Mercy, kabaliktaran ng ugali ni Mercy si Glenda, nasa kabilang bakod lang ang tahanan nito, kaya kita lahat niya ang paghihirap at sakripisyong sa pagsuyo ni Ben sa kanyang kababata. Dahil minsan saksi si Glenda nang pahirapn ni Mercy si Ben, na pagawin ng props para sa college fair, at sa inaakalang sasagutin na din ni Mercy si Ben ay tinulungan pa niya ang binata para matapos ito at maging sa pagbili ng gamit.
Mababa lang ang bakod na naghaharang sa kanilang bahay noon kaya saksi nya ang lahat sa dalawa. Noong minsan din nakita ni Glendang nauulanan sa Ben sa may trankahan at dali dali nya itong pinahiram ng payong at inalok na sumilong muna sa kanilang veranda. Ngunit tumangi si Ben at nagpasyang umuwi na lamang.
Ganito ka tyaga si Ben kay Mercy, lahat ay gagawin para sa kanyang sinisinta. Ngunit sa nang hapon ding yun, muli na naman binasted ni Mercy si Ben. Sa trangkahan ng kanilang gate ay kinausap niya ni Mercy si Ben.
“Utang na loob Ben, layuan mo na ako, hindi ikaw ang tipo kong lalaki, dahil kung gusto talaga kita noon pa lang edi sana sinagot na kita, at yang pagbabalita mo sa akin na magandang opurtunidad sa buhay mo, kung ako sayo i-grab mo na ang opportunity at wag mo na akong pagmayabangan. Dahil kung matalino ka hindi mo na ako pag aaksayahan ng panahon. Kaya sana din lang lubayan mo na ako. At kung maaari isik sik mo sa kokote mo na hindi ako mahuhulog sayo kahit ano pang pagsusuyo mo. Ayaw ko sa taong tanga at nagpapakatanga pa lalo.”
Ang sakit ng mga nabitawang salita ni Mercy para kay Ben. Parang binuhusan ng isang timbang yelo at hindi na tinag si Ben sa kinatatayuan. Hanggang sa pasaraduhan ulit siya ng pinto, at dina nilabas pa.
Humakbang papalayo si Ben sa bahay nila Mercy, lupaypay ang balikat naka tungon sa kanyang dinadaanan. Di nya alin tana na may makakasalubong siya’t mababanga siya ng isang babae.
“Hoy Ben, tumingin ka nga sa daraanan mo!” tabig ni Glenda kay Ben
“Ay, sorry Glenda, uwi na ako” wala sa wisyo si Ben
Makaipas ang dapit hapon, tahimik ang lugar nila Glenda, napansin din nyang hindi lumabas ang kababata sa bakuran nito upang magdlig at makipag kwentuhan tulad ng nakagawian nila. Sinipat ni Glenda ang bahay nila Mercy, bukas naman ang ilaw hanggang sa makita nyang lumabas ang ina ni Mercy upang magpakain ng mga pusang ligaw sa bakuran nila.
“Nana Edeng, wala ata si Mercy?” bati sa matanda ni Glenda.
“Ay Glenda, nandyan kaso inaatake ata ng migraine” tugon ng matanda
“Ah kaya pala, inaabangan ko kanina, paki sabi po pagaling sya.”
“Oh sige, at papasok na din ako baka masalisihan pa ako ng mga pusang ire, pinapakain mo na nga nakikibahay pa hehehe… oh sige iha ha”
Tungo lang ang tinugon din ni Glenda habang papasok na sa bahay ang ina ni Mercy. Maalinsangan ang gabi, naiinip si Glenda, kinuha ang wallet mula sa kwarto, at nagpasyang magpaalam sa kasama sa bahay na tutungo sa bayan upang bumili ng ice cream. Nasa edad na naman siya kaya at nakakagawian na rin minsan ni Glenda ang paglabas ng gabi upang bumili ng makakain pag sinumpong nga food trip.
Sa kanyang paglalakad sa bayan, nadaanan nya ang isang mini bar kung saan may lasing na lasing na lalaki. Iiwasan na sana nyang mapadaan sa tapat ng bar na iyon ngunit parang namumukhaan nya ang lasing na nagwawala.
“Si B-beennnn?”
Nilapitan nya ang binata na halus humandusay na sa semento sa sobrang lango sa kalasingan, hawak ang bote ng serbesa at kung ano ano na ang sinasambit.
“Ganito ka magmahal Mercyyy ihk! Uhm kay lamig mo ihkk! Ahhh kay pait mong magsalitaaah! At nakakabaliw ihk, h-habangg tinatangap ko sa sistema koooh ihk! ang tunay na ikaw pero mahal kitaaaah ihk!”
Pinagtitinginan na si Ben ng mga tao sa may labasan ng bar, kaya dali daling sinubukan itayo ni Glenda si Ben.
“Huyy B-ben, tumayo ka nga dyan, lasing ka na”
“Hindi ako lasing, kilala pa kita, ikaw si Glenda hahahaha ihk…. Bakit nandito ka bahhh ah ihk”
“Umayus ka nga halika at ihahatid na kita sa inyo.”
“Ayaw kong umuwi! Gusto kong uminomm paahh ihk! Gusto kong namnamin ang kapaitan ng kaibigan moohh “ at dinuduro pa si Glenda habang hawak pa rin ang bote ng serbesa, nang may lumapit nang lalaki mula sa loob ng bar.
“Ma’am kasama nyo po ba yan?”
“Ay kakilala ko ito, kaibigan ko po, may nasira ba sa loon?”
“ Ay wala naman po, may balance pa po kasi sya sa ininom nya”
“Magkano ba?”
“300 na lang naman po.”
“Ay sige ako na magbabayad, pero may tinda ba kayong na kape dyan?”
“Wala po dun sa convenient store sa kabila meron po”
“Pwedeng paki bili mo na rin muna ako ng isang dosena tapos kunin mo na din dyan ung kulang nito, tapos tulungan mo akong isakay sa tricycle”
“Ok po ma’am”
Nang makabalik ang tauhan ng bar mula sa convenient store ay tumawag na din ito ng tricycle para maisakay na ang lasing na si Ben, nag prisinta na din si Glenda na ihatid ito sa tinutuluyan nito malapit sa bayan. Pagkatapat sa bahay nila Ben, nagpatulong na din si Glendang sa driver ng tricycle na maipasok sa loob ng bahay si Ben. Hinagilap nya ang susi sa suot nitong pantaloon, at ng mabuksan ipinalapag na lang ni Glenda sa may sala si Ben.
Nang nasa loob na sila ng bahay binayaran na rin ni Glenda ang driver at isinara ang pintuan. Napansin nyang walang ibang tao sa bahay, ni walang sumalubong sa kanila kahit nagkaroon ng kunusyon mula ng maibaba si Ben sa sala. Hanggang ngayon hawak pa din ni Ben ang bote ng serbesa. Kaya, kinuha ang isang pakete ng kapeng pinabili ni Glenda kanina. Tumungo sa kunina at nag painit ng tubig. Naghanap na din siya ng palangganita at towel na pwedeng gamitin ipampunas kay Ben para mahimasmasan.
Nang mainit ang tubig nagsalin ng mainit na tubig sa dalawang tasa at itinimpla ang kape, nilagyan ng konting asukal, at ang natirang mainit na tubig ay nilagay sa palangganita at ang towel. Nag tungo muli sa ikinahihigan ni Ben, pinunasan muna nya ito sa muka kahit nag sasalita ng kung anu anu pa.
“Bakit mohh ginagawa ito Glendaaa… ahh hahaha naawa ka din ba sa katangahan kohh?”
“Hoy Ben, bumangon bangon ka at eto kape, humigop ka… hindi ka pala sanay uminom nagpapakalangu ka naman.” Iniabot ang mainit na tasa ng kape, at kinuha naman ni Ben.
“Pwe!!! Ang inittt! Ang pait pa! anu ba naman yan! napaso dila ko!” reklamo ni Ben habang dahandahang inilapag sa lamisita ang tasa ng kape.
“Natural bagong kulo ang tubig…. At kailan naging matamis ang kape? Nakita mo naman umuusok inaagad mo naman ang higop.” Anya ni Glenda.
“Ben hindi yan tulad ng serbesang hawak mo, malamig kaakit akit sa panlasa pag malamig, pero pag nawala ang lamig pumapait din, pero malamig man yan o hindi nakaka windang kapag tinamaan ka ng alcohol lalo na kung hindi mo alam kung saan ang tamang kalagyan ng tama nyan sayo kung sa ulo ba o sa tyan.”
Napakunat noo si Ben sa sinabi ni Glenda, tiningnan ang bote ng serbesa, oo nga bakit sa pait ng lasa ng serbesa hindi siya nag reklamo.
“Itong kape, mainit, nakakapaso, mapait. Ngunit kung dadahandahanin mo ang higop, sabayan mo ng konting ihip, at humigop ng konti, malalasaahan mo ang kape, oo, may pait ngunit kung iintindihin mo ang pait hindi mamalalasahan ang tamis na inilagay mong asukal. Humigop kang muli duon mo malalasahan ang sarap ng kape. Maraming naghihilig sa kape per kahit kailan hini ka lalasingin nito di tulad ng serbesang yan.”
Malalim ang pagkahulugan ni Glenda sa pagkukumpara sa serbesa at kape. Natahimik din si Ben kakatukoy kay Mercy. Pagkatapos humigop muli ng kape si Ben, itinuon nya ang tingin kay Glenda.
“Hindi pa naman huli ang lahat dib a Glenda, alam kong halos naging tulay kita kay Mercy pero bakit anong nangyari at hindi ako nag tagumpay sa nais kong mahalin nya rin ako.” anya ni Ben.
“Siguro hindi sapat talaga para kay Mercy ang isang tulad mo. Kahit anong pilit mong tumulay kung tinataasan naman nya ang bakod nya upang di mo siya maabot wala din pakinabang.”
Tatalikod n asana si Glenda sa kanilang usapan para ligpitin ang ginamit nila, nag biglang kabigin siya ni Ben at taimtim na hinalikan sa labi. Walang patumpiktumpik din sumagot ng halik si Glenda. Uminiit, umaalab. Kahit nalalasahan ni Glenda ang pait ng serbesa mula sa mga labi ni Ben, ay kanyang tinatangap. Samantala si Ben ibang tamis naman ang kanyang nalalasahan ng magpalitan sila laway ni Glenda.
“Ooohhhh Bennn” habol hininga ni Glenda ng magkalas sila.
Walang salita mula kay Ben, hinaplos muli ang mukha ni Glenda at muling hinalikan, at napaakap sa batok bilang tugon ng dalaga. Dahan dahang inihiga ni Ben si Glenda sa sofa at hayaang nilakbay ng malaya nyang kamay sa buong katawan ng dalagang kaibigan. Unti unting nilang tinatangal ang bawat saplot na nagiging sagabal sa kanilang pag aalab.
Bumaba ang halik ni Ben mula sa labi patungo sa unting nabubuyangyang na balat sa dibdib ni Glenda. Hagang tinutulungan alisin din ni Ben ang saplot pang ibaba ni Glenda. At nang matangal na din ni Glenda ang tumatabing sa dalawang mumunting bundok, tinitigang mabuti ito ng bina, at biglang batang uhaw na dumukwang dito. Madiin, may gigil nyang sinupsop ang mumunting yaman sa dibdib ng dalaga.
“Oooohhh B-beennnn” paungol na sambit ni Glenda na unti unti na rin nalalasing sa sarap na pinatatamasa naman ng binata sa kanya.
At mula sa mumunting bundok, ibinaba muli ni Ben ang halik patungo sa pusod pababa pa sa puson. May natatangi pang saplot at nahihiyang tangalin ang manipis na tela na bumabalot sa kanyang perlas. Tinitigan ni Ben si Glenda, mata sa mata, matang nangungusap, walang salita ngunit nagkaintindihan na.
Dahan dahang ibinaba ang manipis na telang tumatabing sa perlas, nang mahayag na ang hubad na itinatangi ng kaibigan dalaga hindi na naalis ang titig ni Ben sa mabuhok ngunit manipis, amuy nya ang pagkababaeng nangingintab dahil may kakaunti nang umaagus mula sa lagusan nito. Unti unting inuyuko ni Ben ang kanyang mukha’t sinumulang namnamin ang katas mula sa lagusan.
“Oooooohhhhh” bilog na bilog ang pagkahugis ng labi ni Glenda ng dumampi ang mainit na labi na may hangin mula sa hinga ni Ben. Napakapit din sa brasong umaalay sa kanya.
Pinagpatuloy lang ni Ben ang pagsibasib sa perlas na katangi tangi ng dalaga. Hinigop ang katas sa rumaragasang daluyan mula dito. Pakawikawil din ang dilang malikot, sinisigurong walang masasayang na katas mula dito.
Sa sarap na idinudulot ni Ben kay Glenda ang mga ungol na nagiging musika sa pandinig sa binata ang siyang nagpahirap sa kanyng tigas na sandatang huminga’t umaalpas. Kaya’t tuluyan nang hinubad ang pantlon at salawal nitong nagpapahirap sa kanyang pagkalalaki.
Nang makita ni Glenda ang matipunong pagkalalaki ni Ben, hindi nya kayang titigan, may hiya at takot. Sa unang pagkakatanon palamg siya nakakita ng totoong pagkalalaki. Sa edad nilang 27 masasabi mong nahuhuli nang mamulaklak sa kainosentehan. Ngunit wala sa hinagap dahil sa kanyang pagkamadaldal.
Hinimas ni Ben ang umaalpas nyang pagkalalaki. At muling hinalikan sa labi sa Glenda, na tumugon naman muli. Unti unting itinututok ni Ben sa bukanan ng pinto ng lagusang kanina pa rumaragasa. Nang…
“Bennn wag!… hindi ako sir Mercy mo….” Bulalas ni Glenda nang matauhan sa kanyang kalasingan mula sa mapait na labi ni Ben.
“Alam ko Glenda…. Alam ko…. “ nangungusap na mata, mahinang pagsambit….
Dahan dahang sumulong ang mapusok na pagkalalaki ni Ben. Umulos pasulong ngunit parang may pumipigil mula sa pinto ng lagusan ni Glenda.
“Berhen ka pa?!?” pag aalinlangan ni Ben
Napaluhang tumango sa kaibigan si Glenda.
Hinalikang muli sa labi ni Ben si Glenda, malalim na halik, mapangahas na halik, may tamis. At muling ulos pa dahan dahan ang sandata ni Ben. Unti unti na ring nagbubutil ng pawis mula sa noo ang binata. Samantalang naglilingin na din ang butil ng hula sa matang nangungusap mula kay Glenda.
Hanggang maisulong na ni Ben ang humihundik na pagkalalaki nito sa masikip na lagusan ni Glenda. At…..
“Araayyyyyyyyyyyy Bbeennnn…”
Huminto sa pag ulos, pilit na kinalma ang kaibigang dalaga. Kahit ramdam ni Ben ang kanyag pagbasag sa pader ng lagusan. Nang masanay na si Glenda, muling inulos ng binata dahan dahan hanggang sa marurok na nila ang sarap na kanina’y parang kay pait sa hapdi.
Pabilis na ng pabilis ang pag tangis ni Ben, humihigpit na din ang yakap ni Glenda. Parehas na silang nattatampisaw sa pawis ng kalangitan.
“Oohh uhhmm uh uh Glendddaahh ahhh” hinaing ni Ben.
“Oh Benn mahalinn mo din akooohhh ohhh”
“Ohhh sayo ko na bubuhos pagmamahall koohh…. etoo naahh gleenndaaaahh ahhhh ohh”
Ang biglang pagsabog ng kanilang katas. Habol hiningang paerahas sa hangin, ngunit hindi rin agad hinugot ni Ben ang pagkakadagan nya sa dalagang kaibigan. Kumikislap pa ang luha sa paligid ng mata liban sa pawis ng kanilang pagsanib.
Muling inakap ni Ben si Glenda, hinalikan sa noo.
“Hayaan mong ikaw naman ang maging Kapeng mapait ko… alam kong may tamis din akong malalasana mula sa mainit na pagmamahal mo.” Ang sa malambing na wika ni Ben kay Glenda.
Ngiti lang ang tinugon ni Glenda.
Nang makatulog si Ben ng may ngiti na sa labi. Dito nilisan ni Glenda ang bahay ni Ben, at sa umang pagkagising ni Ben may iniwan pa din timplandong kape si Glenda kahit alam nito’y malamig na sa pag gising ni Ben.
~ The End ~