ni BellaVictoria
Pumasok ako sa auto ko. Binuhay ko ang makina. Tumawag pa ulit ng dalawang beses si Martine, pero hindi ko na sinagot. Matagal akong nakaupo sa driver seat, iniisip kung saan ako pupunta next. Nagdecide ako na umuwi na lang sa bahay.
Magaan pala sa pakiramdam na mag let go. Well, siguro. Ipokrito naman ako kung sasabihin ko na ayoko nang makausap si Martine. Kahit papaano ay kaibigan ko sya, lumaki kaming magkasama. Galit lang talaga ako sa kanya sa ngayon. Pero huwag naman galit, because that is such a strong word. Inis. Naiinis ako sa kanya and in some ways, naiinis ako sa sarili ko.
In the first place, hindi ko dapat hinayaan ang sarili ko na i-cross ang line ng friendship namin at ng love. Pero ano pa ba ang magagawa ko?
Bumalik ako sa work as per normal. Ginawa kong busy ang sarili ko. Okay din pala ang walang facebook at messenger dahil I never felt more productive in my entire life. Sanay na rin ako na hindi mag check ng iba pang social media.
I started reading books. Mas hinabaan ko ang time ko to practice my craft. In fact, this weekend maguumpisa na ulit kami mag jam nina Mico at Brad pero nakiusap ako na sa bahay na lang ni Mico kami mag jam. Pumayag naman sila.
Thursday ng gabi nang magchat si Brad sa group namin sa WhatsApp. May nagiinvite daw sa amin na magperform sa isang kilalang bar sa BGC, may talent fee daw. Syempre dahil may talent fee kaya hindi na kami nag-second thoughts. Ininvite din namin si Dylan para mag bass. Medyo pressured nga kami dahil sa Sabado na ng gabi yun. Meron na lang kaming kalahating araw para magpractice.
Napagkasunduan na rin namin kung ano ang line up ng kanta kaya nagpractice na rin ako on my own. May isang kanta na ako na naman ang soloista buti madali lang, kaya ng vocal powers ko.
Sabado ng umaga, narinig ko ang malalakas na katok sa pintuan ng kwarto ko. Kinuha ko ang phone ko sa ibabaw ng bedside table, alas otso y medya pa lang. Pupungas-pungas akong bumangon para buksan ang pinto.
“Magbihis ka bilisan mo, andyan si Mamey mo sa baba.” Apurang sabi ni Mommy.
Hindi ko na natanong kung bakit dahil nagmamadali na rin sya bumaba ng hagdanan. Naghilamos naman ako at nagtoothbrush. Dahil mabilisan, nag mouthwash din ako para sure dahil parang wala pang dalawang minuto ang pagkakatoothbrush ko.
Isinuot ko ang T-shirt ko na hinubad ko kagabi. Mabango pa naman kaya pwede na ito. Mabilis akong bumaba, sinuklay ko ng aking mga daliri ang buhok ko. Narinig ko ang boses ni Mommy at Mamey na nag-uusap sa may kitchen. Amoy na amoy din ang aroma ng brewed coffee na binili pa ni Daddy sa Tagaytay.
“Mameyyyy…” Inakap ko sya. Nagkiss naman ako kay Mommy bago ako naupo sa katabing chair ni Mamey sa dining area.
“Aba eh, hindi na ako magpapaligoy-ligoy. Kaya ako bumisita para sabihin sa iyo na maayos na ang Visa ko.”
“Ah talaga Mamey?!” Masaya ako para sa kanya. Kitang kita naman sa mukha nya na masayang-masaya sya. Nararamdaman ko rin kung gaano siguro kalungkot si Mamey dahil sya na lang mag-isa sa malaking bahay nina Martine. Wala rin naman asawa yun dahil tumanda nang dalaga dahil na rin sa ka-busyhan sa pag-aasikaso kay Martine.
“Oo, excited na nga ako!”
“Di naman obvious, Mamey! Kelan ang flight mo papunta don?” Ewan ko pero biglang kinabahan ako.
“Sa Miyerkukes na.” Humigop sya ng kape at nagkatinginan sila ni Mommy ko.
“Ah.” Para akong nabulunan.
“Ang bilis ano?” Tanong ng Mommy ko. Naramdaman nga siguro na ang awkward ng nararamdaman ko.
“Oo eh, nag-book agad yung Daddy ni Martine ng ticket ko kasi nami-miss na raw ako ng alaga ko.”
“Eh parang ikaw naman talaga ang nanay noon…” nagkatawanan si Mommy ko at si Mamey.
“Ay, sinabi mo pa!”
Bumaling sa akin si Mamey at tinapik-tapik ang braso ko.
“Napadaan ako kasi baka magpunta kayo sa bahay ay iba ang sasalubong sa inyo. Pansamantala yung kapatid ko muna at anak nya ang magbabantay ng bahay. Sakto lang din dahil nakahanap ng trabaho ang pamangkin ko dyan sa Makati.”
“Ahh magtatagal po ba kayo doon?” Tanong ko.
“Aba eh hindi ko alam, depende siguro…” hindi na tinapos ni Mamey ang sentence nya. Humigop na lang sya ng kape.
“Ihatid kita Mamey, anong oras flight mo?”
“Naku, huwag ka na mag-abala, hijo. Ihahatid ako ni Dylan, nagkausap na kami.”
“Paano ba ‘yan Mamey. Hindi ka na makakapagzumba doon!” Tawanan kaming tatlo.
“Ayos lang iyon. Teka, baka may gusto ka ipadala kay Martine…”
“…naku wala, Mamey. Andun na lahat ng gusto nya kainin. I’m sure wala naman sya namimiss dito.” Hindi ko na pinatapos ang sasabihin ni Mamey.
Wala akong balak magpadala ng kahit ano kay Martine. Kung inaasahan nya na gagawa ako ng video recording kagaya ng ginawa nya sa akin, eh aba! Nagkakamali sya doon. Tsaka totoo naman, ano ipapadala ko? Brief ko?
“Meron naman, nagbilin na nga rin ng kung ano-ano. Baka lang kako may idadagdag ka.” Tinapik na naman ni Mamey ang braso ko.
“Wala po, Mamey. Ikamusta nyo na lang po kami sa kanya.” Pinilit kong ngumiti.
“Ay sya, kung ganon eh mauuna na muna ako at kailangan ko pa mag-ayos ng mga bagay-bagay sa bahay.”
Tumayo kami at inihatid ko si Mamey palabas ng pinto. Nag-offer ako na ihahatid ko na sya pero ayaw naman nya, exercise na raw nya iyon kaya maglalakad na lang sya. Bago pa makalabas si Mamey sa gate ay hinawakan nya ang kamay ko. Tumingin sya sa akin.
“Tumatawag daw si Martine sa iyo noong bagong taon.”
“Ah, sya po ba iyon?” Patay-malisya ako. Hindi ako makatingin ng diretso kay Mamey.
“Okay lang yan, hijo. Naiintindihan kita.” Pinisil ni Mamey ang kamay ko ng mahigpit.
“Mag-iingat ka doon Mamey ha! Daan ka dito sa bahay pagbalik mo para alam namin na andito ka na ulit.”
“Sige. Syempre naman!” Inakap ko si Mamey. Biglang narealize ko na sa tagal kong hindi bumibisita sa bahay nina Martine, namiss ko rin ang warmth ni Mamey.
“Malay mo Mamey, doon mo mahanap ang true love mo.”
Nagtawanan lang kami. Pinanood ko sya habang naglalakad sya palayo ng bahay namin. Pumasok ako sa bahay nang makaliko na si Mamey sa kanto. Bumalik ako sa kwarto ko at pinilit ko ulit na makatulog. Pero kahit anong pilit ko, hindi na ako dalawin ng antok. Naligo na lang ako at nagbihis papunta kina Mico. Doon na lang ako makiki-kain ng breakfast.
**
6PM. Bumubusina na sa labas ng bahay namin si Brad. Nasa salas lang ako kasama ni Mommy at Daddy habang nanonood sila ng movie sa cable tv. Nagkiss ako sa kanila bago ako tuluyang lumabas ng bahay.
Maaga kaming nakarating sa BGC kaya nagdinner muna kami sa Morganfield’s sa Uptown Mall. Walang magagawa dahil carnivorous talaga kami at takot lang magutom. Take note: masama rin uminom ng walang laman ang tyan. More often than not, mapapainom na naman kami nito. Not that I am complaining.
Around 9pm, nagpunta na kami sa bar. Marami na rin tao ang andun. Pangalawang set kami kaya medyo chill pa rin. Naupo kami sa isang table malapit sa stage, saka ko lang napansin na nag sound check na pala ang unang band na magpe-perform. A few minutes later, nagsalita na ang emcee, ipinakilala ang band na magpeperform. Nakapwesto na ang lahat, saka tumaas ng stage ang bokalista.
Napatungo ako nang makita ko kung sino ang nasa stage. Sa anggulo kasi ng kinauupuan ko, masyadong kahawig nya talaga si Martine. Nag-umpisa na silang tumugtog. Bizaare Love Triangle. Napangisi pa si Dylan sa choice of song, sinabi pa na hindi daw angkop ang song sa location. Pinsan nga sya ni Martine, daming opinyon. Napansin ni Mico ang pagka asiwa ko. Umorder pa sya ng isang round ng beer on tap.
“Bago lang siguro itong mga ito, ngayon ko lang sila nakita.” Sabi pa ni Brad.
“Oo nga, pero mukhang freelancer yung girl kasi diba andun din sya sa event ng office nina Mico.” Dugtong pa ni Dylan.
“Baka naman pinsan nyo ‘sya, Dylan? Di nyo lang kilala.” Sabi ko, kahit medyo awkward. Nagkatawanan kaming apat.
“Well, I have no idea. Unless na lang kung may mga anak sa labas ang mga Erpats namin.” Lakas ng tawanan sa table namin.
“What are the odds, Dude? Sa karisma ng mga Erpats nyo, hindi malayo yang sinasabi mo.” Si Brad.
Natapos na ang Bizaare love Triangle at sinundan naman ng upbeat na “Still Into You” ng Paramore. Tumigil na kami sa pag-inom for now dahil in 30 minutes, kami naman na ang sasalang sa stage.
Hindi ko rin mapigilan na mapatingin sa babaeng nasa stage once in a while. While given na kamuka sya ni Martine, hindi pa rin ganoon kalakas ang pull nya sa akin. Wala yung feeling na I need to know her name and number, na gusto ko sya makilala more than the girl she is on stage. Performer sya, magaling syang kumanta and that’s about it. Wala nang iba.
And she sang The Scientist ng Coldplay. Medyo nag bitch pa nga si Dylan na kesyo favorite song daw? Sinabi ko na lang na pabayaan na nya dahil normal lang na may favorite song or gamay na song ang bawat banda. Palibhasa hindi pa sya sanay mag join sa mga gigs.
Napatingin ako sa kanya habang kinakanta nya ang chorus. Nagkataon naman na napatingin din sya sa table namin. Nagtama ang aming mga paningin.
“Nobody said it was easy
It’s such a shame for us to part
Nobody said it was easy
No one ever said it would be this hard
Oh, take me back to the start”
Lumabas ako ng bar bago pa matapos ang song. Sinabi ko na may kailangan akong tawagan saglit. Ang totoo nyan, pakiramdam ko ay kinukurot ang puso ko habang naririnig ko ang kanyang iyon. Sa labas, pinanood ko ang mga tao na dumadaan sa harapan ng bar. May isang grupo ng mga babae na tinitingnan ako, ngumiti ang isa sa kanila. Nginitian ko rin naman sya. Medyo familiar ang hitsura nya pero hindi ko matandaan kung saan kami nagkita.
“Sebastian!”
Nagulat ako nang may humampas sa balikat ko. Naputol tuloy ang pakikipag- eye contact ko sa isang babae na kamukha ni Isabelle Daza.
“I’d like to think na you’re stalking me, yes?”
Nag blush si Star bago pa sya nakasagot.
“Of course not! I’m meeting my friend for dinner in L’Aubergine.” May pagka defensive ang tone nya.
“And why are you here? L’Aubergine is around 10 minutes away pa.” I beamed a warm smile at her.
Lumapit sya sa akin, halos mapadikit na ang boobs nya sa dibdib ko.
“I checked a few bars lang since I arrived early. Plus, no harm in walking naman…”
She’s flirting, yes. Get the hint, Baste. Sa sobrang lapit nya, napahawak ako sa bewang nya. Lalo tuloy nya idinikit ang katawan nya sa akin. For a while, wala akong nasabi at narealize ko na lang na pinipisil-pisil ko na ang may balakang nya. Kaunting-kaunti na lang at hahalikan ko na sya pero bigla naming may tumawag sa pangalan ko. Si Dylan.
Lumayo sa akin si Star at naglakad sya papalapit kay Dylan at hinalikan nya ito sa pisngi.
“What are you doing here?” Tanong ni Dylan kay Star, sabay akbay dito.
“Baste will tell you why, but for now, I gotta go.” Inalis ni Star ang kamay ni Dylan at naglakad palayo.
“Why don’t you drop by for a while and watch us perform?” pahabol ko sa kanya, may kasamang lambing.
“Nah! Not my cup of tea, sorry Baste…” Lumapit sya at nag kiss sa pisngi ko pagkatapos ay bumulong na “But let’s have coffee sometime.”
Naglakad na si Star palayo. Balak ko sana pumasok na sa bar pero hinarangan ako ni Dylan.
“She’s married, dude. Stay out of it.”
“Ano ka ba! Ganyan lang talaga kami ni Star kahit noon pa. And for the record, I know that she’s married. Chill lang!”
Tinapik ko sya sa likod at tuluyan na kaming pumasok sa bar.
Wala ng tao sa stage pero kami na ang next na magpeperform. Mabilis din naman kaming nakapag setup at soundcheck. Pumwesto na ako sa left side ng stage dahil hindi naman ako ang unang kakanta. Nagkataon naman na dun pala naka pwesto yung band ng babaeng kumakanta kanina.
Nakatingin sya sa amin, or siguro sa akin. Hindi ko napigilan, napatitig na rin ako sa kanya. Ngumiti sya sa akin and I did the same sa kanya. Medyo nakaka asiwa dahil hindi nya inaalis ang tingin nya sa akin. Syempre feeling ko naman ay gwapo ako.
Nagsimula na kaming tumugtog, isang kaibigan ni Brad ang kumakanta. Ito ang pangalawang beses na nagpeperform kami sa stage na hindi kasama si Martine. Normally kapag nasa stage kami ay palagi kaming magkaharap, kung hindi naman ay nagpapalitan kami ng kung ano-anong expression pampaalis ng tension.
Nami-miss ko si Martine, pero hindi ko maalis ang pagka-inis ko sa kanya. In a way, naiinis din ako sa sarili ko. Ilang beses ko sinisi ang sarili ko na sana hindi ko na lang inamin kay Martine na gusto ko sya. Pero kung hindi ko sasabihin, hindi rin ako magiging masaya. Siguro ganoon talaga, hindi lahat ng gusto mo ay mapapasa iyo, lalo na sa pag-ibig.
Turn ko na kumanta, medyo tumaas na rin ang adrenaline ko. Wala na akong paki-alam kung may nakatingin ba sa akin. Sa isip ko, maari din naman pala na bumalik kami sa(copied from pinoykwento.com) pagbabanda kahit wala na si Martine. Unti-unti ko nang natatanggap sa sarili ko na iba na ang buhay ko ngayon. Bakit nga ba pinagsisiksikan ko ang sarili ko sa kanya, marami pa namang babae ang pwedeng magmahal sa akin.
Pumwesto ako sa gitna ng stage. Napansin ko rin na nag adjust ng pwesto ang babae na bokalista para makita nya ako ng maayos. Nakakatawa, hindi ko pa rin alam ang pangalan nya. Nag-umpisa akong kumanta.
Nais kong magpakalasing
Dahil wala ka na
Nakatingin sa salamin
At nag-iisa
Pakiramdam ko tumahimik ang buong bar, at ang echo lang ng boses ko at ang pagtugtog ng banda ang naririnig ko. May ilang babae na tumayo para magkaroon ng maayos na view sa stage. Anong nangyayari?
Nakatanim pa rin ang gumamelang
Binalik mo sa’kin nang tayo’y maghiwalay
Ito’y katulad ng damdamin ko
Kahit buhusan mo ng beer ayaw pang mamatay
May mga pumapalakpak. May mga sumasabay sa aking pagkanta. May mga nakatitig lang sa akin habang ang babaeng kamukha ni Martine ay hindi maalis ang pagkakangiti sa akin. Kinindatan ko sya. Napatungo sya saglit pero muli nyang ibinalik ang tingin sa akin.
Giliw, wag mo sanang limutin
Ang mga araw na hindi sana naglaho
Mga anak at bahay nating pinaplano
Lahat ng ito’y nawala Nung iniwan mo ‘ko
Kaya ngayon
Ibuhos na ang beer Sa aking lalamunan
Upang malunod na ang Puso kong nahihirapan
Bawat patak anong sarap
Ano ba talagang mas gusto ko
Ang beer na ito O ang pag-ibig mo
Mas malakas na palakpakan. Ipinikit ko ang aking mga mata para mas ma-feel ko ang pagkanta. Iba ang image na nabubuo sa utak ko, same crowd pero may isang babae na nag stand out amongst them. Masayang-masaya sya, nakangiti sya sa akin. Kinakawayan nya ako. Si Martine.
Nais kong magpakasabog
Dahil olats ako
Kahit ano hihithitin
Kahit tambutso
Kukuha ako ng Beer at ipapakulo
Sa kaldero’t lalanghapin Ang usok nito
Lahat ay aking gagawin
Upang hindi ko na isiping
Nag-iisa na ako
Iminulat ko ang aking mga mata at syempre wala sya doon. Niloloko na naman ako ng utak ko. Feel na feel na ng mga tao ang kanta ko. Para silang kumakanta sa videoke, lihim naman akong natuwa. Gusto ko sanang i-share ang happiness ko ngayon sa taong mahal ko, noon.
Ibuhos na ang beer Sa aking lalamunan
Upang malunod na ang Puso kong nahihirapan
Bawat patak anong sarap
Ano ba talagang mas gusto ko
Ang beer na ito O ang pag-ibig mo
Ang beer na to
Ang beer na to
Ang beer na to o ang…
PAG-IBIG MO!…
Palakpakan, yung iba sumisigaw pa. Feeling ko tuloy nasa concert ako. Nakatayo na yung babaeng kamukha ni Martine. Nakangiti na naman aya sa akin, walang tigil sa pagpalakpak. Lumipat na ulit ako sa left side ng stage at si Brad naman sa gitna.
Bumalik kami sa table namin pagkatapos ng set namin. Maya-maya, may isang babae na lumapit at nagpakilala sa amin. Isa daw sya sa mga event organizer ng bar at nagpasalamat sya sa performance namin. Tinanong pa nga nya kung may possibility daw ba na mas madalas kaming mag gig doon. Natuwa naman kami.
Pagkatapos ay naupo sya sa tabi ko. Nakipag kwentuhan ng kaunti. Inorderan pa nya kami ng isa pang bucket ng drinks, last thing I know umiinom na rin sya. Okay naman sya kausap, tinutukso nga kami nina Mico dahil bagay daw kami.
Nagpaalam na sya dahil kailangan na daw nya bumalik sa staff office. Kinuha nya ang number ko, nag missed call pa para daw makuha ko number nya. Her name is Sasha. Sya yung kamuka ni Isabelle Daza na naka eye contact ko kanina.
Hindi ko alam kung bakit pero biglang napatingin ako sa table ng babae na kamukha ni Martine. Nag-iisa na lang sya doon kaya hindi na ako nagdalawang-isip, nagpaalam ako kina Mico at nilapitan ko sya.
“Hey.”
Napatingin sya sa akin.
“Hello there!” Nakangiti nyang bati sa akin.
“Can I join you for a while?”
“Yes please, have a seat.” Sagot nya.
“Narealize ko na ilang beses na tayong nagkita pero hindi ko alam kung ano ang name mo.”
“I’m Marie.” Iniabot nya ang kamay nya sa akin na kinuha ko naman para makipag shake hands.
“Ako nga pala si…”
“Baste. I already know your name.” Pagtatapos nya ng sentence ko.
“Right.” Napatawa ako.
“Not gonna ask paano mo nalaman name ko but yeah, good to finally meet you – I mean, properly.” Nagtawanan kami.
“Bakit mag-isa ka dito?” Tanong ko.
“Tutugtog pa kasi sila sa ibang lugar. Tinatamad na ako sumama.” Sagot naman nya.
“Sino ang kakanta kung wala ka?”
“Kaya na nila yun. Yung gitarista namin, kumakanta din ‘yun. Parang ikaw lang.” nakatitig sya sa akin, medyo naasiwa ako.
“Well – ganoon talaga, kailangan mag multi task. Dagdag sa talent portion din yan.” Napangisi sya. Ang cute nyang tingnan. Mukhang marami na rin syang nainom.
“Para kanino ang kanta mo kanina?” Tanong ni Marie.
“Ah, wala naman. Bagay lang sa setting ngayon. I’m sure isa sa mga tao dito nakakarelate din sa kanta na iyon.”
“Hahaha! Sabi mo eh…”
“Totoo yun!” Bawi ko.
“Well halata naman na may hugot ka sa buhay, Baste. Kahit noon pa sa charity event. I know the feeling kaya sige lang. Kaya nga happy ako na musician ako kasi nailalabas ko lahat ng feelings ko through singing.”
Wala na ako nasabi. Para akong isang libro na nabasa na nya. Hindi ko na kailangan pa i-explain. Napatungo na lang ako. Naisip ko lang bigla si Martine.
“Parang ngayon, I know na naiisip mo sya.” Dugtong pa nya.
“Hindi ka lang pala magaling na singer, manghuhula ka rin pala.” Sabi ko. Natawa naman sya ng malakas.
“Grabe sya, oh!” Sabay hampas sa braso ko.
“I’m just kidding!” Bawi ko naman sa kanya.
Umorder pa kami ng tig-isang 1 liter na draft beer. Nakakatuwa sya dahil wala syang kaartehan sa katawan, parang si Martine lang. Bigla kong narealize na si Marie na kamukha ni Martine. Muntik pa na magkapareho pangalan nila.
Pagkaserve ng beer namin, kumanta pa si Marie ng “Ano ba talagang mas gusto ko? Ang beer na ito o ang pag-ibig mo?”
Nagkatinginan kami, tapos natawa kami pareho. Sa sobrang enjoy ng paguusap namin, hindi namin napansin na halos mag alas dose na. Napatingin ako sa phone ko at may ilang missed call na sina Brad at Mico. Nagpaalam ako saglit kay Marie na kailangan ko muna balikan ang barkada ko.
Pagdating ko sa table namin, nagaaya na sila umuwi. Sa totoo lang, ayaw ko pa sana umuwi dahil nag-eenjoy pa ako na kausap si Marie kaya pinauna ko na sila. Sinabi ko na lang na babalikan ko na lang ang gitara ko kina Mico.
Binalikan ko si Marie. Medyo may tama na rin sya kaya pinigilan ko sya na umorder pa ng beer. Niyaya ko syang lumabas na ng bar at maghanap kami ng coffee shop para panghugas sa alak na nainom namin.
Habang nagkakape kami, nalaman ko na sa Pasig pala sya nag stay kaya naman pala naka tambay sya sa may Capitol Commons the last time na nagkita kami. Mag-isa lang sya sa apartment nila kasi nasa province nag stay ang parents nya. May isa syang kapatid na nasa US as nurse. Sya naman ay nagwowork sa call center sa Ortigas.
Mag one thirty na ng umaga, nag decide kami na umuwi na. Mag Uber na lang kami separately kasi sanay naman daw sya umuwi mag-isa. Ayaw ko pa nga sana pumayag kasi syempre bilang lalaki, dapat ihatid ko sya pero ayaw naman nya magpapilit kaya I did not push it.
Ibinigay ko na lang ang number ko sa kanya at naki-usap ako na pagdating nya sa bahay ay mag text sa akin, or tawagan nya ako just to be sure. Habang hinihintay namin na dumating ang Uber nya, may isang SUV na tumigil sa harapan namin.
“Sebastian!”
Si Star. Nag excuse ako saglit kay Marie at lumapit ako kay Star.
“I’m heading home, ikaw ba?”
“Pauwi na rin, just waiting for her Uber to reach.” Sabi ko.
“Who is she?” Nakataas pa ang kilay ni Star.
“Isa sa singers ng band that we met.”
“Ah. I’ll wait for you then. Para hindi ka na mag Uber.”
“Are you sure? Baka hassle sa’yo…” hinawakan ko ang baba ni Star.
“Not at all. Besides, we are staying in the same village. I’ll just park over there and wait for you.”
“Right. Sige.” Naglakad ako pabalik kay Marie.
“Pinsan ng ka-banda ko, hihintayin na daw nya ako pauwi.” Hindi ko alam bakit nag-eexplain ako kay Marie, hindi naman sya nagtatanong.
Ngumiti lang si Marie. Sinabi nya na parating na daw yung Uber nya. Niremind ko sya na sana mag message sya. Tumango lang sya. A few minutes later, dumating na ang sasakyan. Nag shake hands ulit kami bago sya sumakay.
“Nice meeting you, Baste.” Napangiti lang ako.
Naglakad ako papunta sa SUV ni Star. Pagkasakay ko sa passenger’s seat, lumapit ako kay Star at hinalikan ko sya sa pisngi.
“You’re really stalking me ‘noh?” Biro ko sa kanya. Pagkatapos ay sumandal na ako sa upuan.
Hindi sumagot si Star, lumapit sya sa akin at nagulat na lang ako nang bigla nya akong halikan sa lips. Take note, hindi pala halik. She french kissed me! Hindi pa ako nakareact sa gulat ko pero mabilis din akong nakarecover sa senses ko.
I kissed her back. Napahawak ako sa batok nya habang sinisipsip nya ang dila ko. Nag-espadahan ang mga dila namin. Naramdaman ko na ipinatong ni Star ang palad nya sa dibdib ko.
Naghiwalay ang mga labi namin at pareho kaming naghahabol ng hininga. That was a good kiss, I can’t deny that. Hindi ko na rin maitago dahil mabilis din na nagreact si junior ko. Pinaandar ni Star ang SUV nya. Hindi kami nagsasalita habang nagda-drive sya.
Nakita ko na lang na papasok sya parking lot ng stretch ng bars. Hindi ko na nakita kung saan. Medyo full pa rin ang parking pero may nakuha naman sya na slot. Mabilis ang pangyayari dahil pagka park nya, mabilis syang lumipat sa upuan sa likod.
Sumunod naman ako sa kanya. Nadala na rin ako ng libog dahil aminado naman ako na gusto ko si Star. Sabi nga ni Martine, MILF ang pinsan nya. Dati kasi torpe pa ako, ngayon kasi slight na lang.
Nagtitigan kami ni Star. Ipinatong ko ng palad ko sa isa sa dibdib nya. Kaunting haplos lang at naramdaman ko na ang paninigas ng utong nya. Naka little black dress sya na hapit sa katawan nya at pa V and cut ng neckline nya. Aninag tuloy ang cleavage nya.
Hinatak nya ako papalapit sa kanya at nagumpisa ulit kaming maghalikan. This time, naipasok ko na ang kamay ko sa loob ng dress nya pati ng bra nya. Nilaro ng hinlalaki ko ang naninigas nyang utong. She let out soft moans.
Bumaba ang halik ko sa leeg nya pababa sa pisngi ng dibdib nya. Dinilaan ko ang magkabila noon pagkatapos ay inilabas ko ang isa nyang dibdib at sinuso ko ang utong nya. Hindi ko napigilan at medyo kinagat-kagat ko din iyon.
“Dammmmn Basteeee!” Mahina ang moan nya pero nakakalibog pakinggan.
Ipinasok ko naman ang kamay ko sa ilalim ng skirt nya. Bumukaka sya na para bang alam na kung ano ang hinahanap ng kamay ko. Nahanap ko naman agad ang hiwa nya, nilaro ko ng aking daliri ang tinggil nya sa labas ng lacy underwear nya.
“Shhhiiiiit ka, Basteeee. I want thaaaat!”
“Ipasok mo na yan sa pussy kooooh!”
Sinunod ko ang gusto nya. Basang-basa na ang lagusan nya kaya mabilis ko ring naipasok ang daliri ko. Dinahan-dahan ko ang paglabas masok. Itinaas ko ang dress nya at pinanood ko ang ginagawa ko.
Libog na libog na ako lalo pa nang maaninag ko ang pussy nya. Kahit pa mahirap at buwis-buhay sa leeg ko, tumungo ako at inumpishan kong kainin ang naglalawa nyang puke. Masarap iyon, hindi mo aakalain na nanganak na sya. Certified MILF talaga!
“Ahhhhhh ooohhhh Basteeee! Don’t stopppp! Ganyaaaan ngaaaa ooohh!”
Napasabunot sya sa akin habang idinidiin pa nya ang ulo ko sa pussy nya. Mabilis syang nilabasan pero hindi ko pa rin tinigilan ang pagdila at pagkain sa hiyas nya.
“Fuckkkk! That’s soooo goood ooohhh!”
Itinulak nya ako at inayos nya ang damit nya.
“I cannot take this, Baste.”
For a second akala ko, na guilty sya sa ginawa namin. Mabilis ulit syang lumipat sa harapan pero sa passenger seat sya naupo.
“Drive Baste. Please.”
“Are we going home yet?” Tanong ko. Syempre masakit na ang puson ko! This time, kailangan ko ng “closure”!
“Silly you! Drive until we find the nearest hotel!” Nag hahabol pa rin ng hininga si Star.
Pinaandar ko ang sasakyan nya at naghanap kami ng pinakamalapit na lugar na magdadala sa amin sa langit. Bahala na si Batman.