by: xOxO.aLLiEverWanted
Hindi ko alam kung bakit pero alam kong namimiss ko na siya. Bawat haplos, bawat galaw at bawat beses na sinasamba nya ang katawan ko ay nagbibigay liyab sa nagtatagong init ng katawan ko. Ako nga pala si Maxene at ito ang istorya ko.
30th birthday ko ngayon pero wala akong balak maghanda ng engrande. Simpleng pancit at cake lang ay masaya na ako. Masaya na akong kasama ang pamilya ko. Hindi man kami buo ay alam kong sapat na ito para sa akin.
Ngunit may isang bagay na bumabagabag sa akin. Binati nya ako ng hindi ko inaasahan at kung papaano ay ikinagulat ko dahil halos nakablock at deleted na siya sa lahat ng pwede nya akong macontact. Nagpalit na din ako ng number. Bitter kung bitter pero mahal ko pa din siya. Hindi ganoon kadaling kalimutan ang sarap ng mga maliligayang sandali namin. Mahalaga para sa akin ang mga alaalang pinagsaluhan naming dalawa. Dahil hanggang maaari ay kahit sa alaala man lang ay buhay pa lahat ng mga ito. Kaya sa sobrang pagkagulat ay tinarayan ko siya.
“Wow ah. Nakahanap ka pa talaga ng paraan para batiin ako. Anyway, thank you.”
Kahit ganoon ang naging pagtugon ko sa kanya ay kahit papaano ay nagkakapag usap na ulit kami. Humingi siya ng tawad at ganun din naman ako. Dahil sa isang relasyon ay pareho din naman kaming may kasalanan. Binitawan namin ang isa’t isa kaya kami umabot sa hiwalayan. Hindi man kami madalas magkausap ay kahit papaano ay nag uusap. Hindi man kami magkaibigan sa mga Social Media ay masaya na din ako. Nabuksan na kasi ang pinto ng komunikasyon at alam kong isa itong maaring paraan para kami may magkaayos ng husto. Marami akong nalaman at natutuwa naman akong kahit papaano ay nakakapagkwento siya sa akin sa mga nangyari sa kanya. Hanggang malaman ko ang pinakaimportanteng impormasyon. Hiwalay na sila.
Nabuhayan ako ng loob at umaasang baka naman may second chance pa. Baka kahit papaano ay may nararamdaman pa din siya para sa akin. Na baka katulad ko ay tanging siya lamang ang kayang pumuno sa tawag ng aking katawan at puso.
Hanggang ngayon naalala ko pa din ang sarap ng kanyang mga labi. Hindi lamang sa labi ko kundi pati sa labi sa baba. Nandoon ang pakiramdam na sinisipsip nya ang bawat hibla ng kaluluwa ko at binubuhay ang natutulog na init ng katawan ko.
Hinding hindi ko makakalimutan kung papaano nya ako hawakan na paraNg bawat ugat ko ay nakukuryente sa tuwing lalapat sa balat ko.
Mas lalong hindi ko makakalimutan ang bawat sandali ng aming pagsisiping. Ang bawat ulos at bawat pagbunot na magpapatakas ng ungol sa aking mga labi. Ang bawat pintig ng kanyang pagkalalaki tuwing pinupunlaan nya ako ng masaganang tamod sa loob ng aking pagkababae. Na sa tuwing maaabot ko ang rurok ng kaligayahan ay mas lalo pa niyang pinag iigi ang bawat pag kayod hanggang magkasabay naming aabutin ang langit sa dulo ng tugtuging kami lamang ang nakakarinig. Habol hininga man kami at mabilis ang tibok ng mga puso ay pareho kaming may ngiti sa mga labi. Hahabol ng isa pang halik ang isa at bibigkas ng mahal kita na tutugunan naman at saka magpapahinga.
Gustong gusto kong umasa na maaari pa kaming magkabalikan. Pero hanggang pag-asa lang ang kaya kong gawin sa ngayon. Kahit papaano ay masaya ako sa kung ano man ang mayroon kami at ayaw ko din madaliin. Sabi nga nila ay hayaan kong siya mismo ang magbukas ng usapin tungkol dito. Dahil magmumukha lamang akong desperada. Kaya sa ngayon ay kontento muna ako sa mga nakaw na sandali sa telepono. Sana ang susunod ay sa personal naman.
P.S.: Mahal na mahal kita Benjamin. Kung alam mo lang.
Author’s Note:
Isa lamang po itong pagpapakilala at ang susunod po ay ang mismong istorya.