Mikaela

AKO SI Mikaela, 22-anyos, at kasalukuyang nagtatrabaho sa isang call center dito sa Makati City. Bago ako nakapagtrabaho rito ay namasukan ako bilang secretary sa isang kumpanya sa Pasig City. Nag-resign ako sa kumpanyang iyon para kalimutan ang masalimuot at masayang kahapon.

Nu’ng bago pa ako sa aking trabaho sa Pasig, nakilala ko si Arthur, na siyang manager ng aming kumpanya. Boss namin siya.
Marami ang nagsasabi sa akin na maganda raw ako at katunayan ay magkamukha kami ni Ara Mina at halos magkasingtakad din kami.
Lagi akong binabati ni Sir Arthur tuwing dumarating ako sa opisina at kung minsan naman ay hinahatid pa niya ako pag-uwi ko sa tinutuluyan kong apartment sa may Quezon City.
Nakita ng mga officemates namin ang pagiging malapit namin sa isa’t isa ni Arthur. Kung minsan, binulong sa akin ng mga kasama ko sa opisina na may gusto raw sa akin si Sir Arthur.
Isang araw, inimbitahan ako ni Sir Arthur na mag-dinner kami sa isang mamahaling restaurant sa may Alabang after our work. Mabait siya sa akin, kaya, pinaunlakan ko ang paanyaya niya.
Sa restaurant ding iyon nagtapat sa akin si Sir Arthur. Sinabi niya na gusto raw niya ako. Hindi agad ako nakakibo at para akong kandilang nakatirik sa table.
Matapos ang aming dinner date, galit na galit ako sa kanya nang bigla niyang ipinasok ang kanyang kotse sa isang motel sa Alabang. Hindi siya nagsalita, bagkus nakangiti lang siya.
Masama ang loob ko pero wala naman akong magawa nang pilitin ako ni Sir Arthur na pumasok sa isang class na kuwarto ng motel. Marahil ay mahal ko rin siya kaya hindi ako makatanggi.
Nanonood muna siya ng TV pagkapasok namin sa kuwarto. Hindi ko namalayan ay nakatulog pala ako. Bigla akong nagising nang maramdaman kong may nakadagan sa akin. Si Sir Arthur, pumatong sa akin. Pinaghahalikan niya ako sa aking labi. Hindi mapigilang gumanti ako sa kanya.
Nang yakapin ko siya ay naramdaman kong wala na pala siyang saplot maliban sa boxer shorts na suot niya nang mga sandaling iyon. Bigla niya akong niyakap at pinaghahalikan ako sa labi. Hindi ko mapigilan ang aking sarili kaya’t nakipagpalitan na rin ako ng halik sa kanya.
Naramdaman kong da-han-dahan niyang hinuhubad ang aking uniporme. Una niyang tinanggal ang aking damit. At maya-maya pa ay tuluyan na rin niyang naalis ang aking palda. Panty at bra na lang ang natira sa aking katawan.

NAGPATULOY ANG matindi naming laplapan ni Arthur. Pakiramdam ko ay basang-basa na ang aking hiyas dahil sa ilang minutong tukaan namin.
Habang nilapirot nang husto ni Arthur ang aking mga dibdib ay damang-dama ko naman ang sobrang tigas ng kanyang alaga sa may biyak ko. Nakapatong siya kaya’t naglapat ang aming mga kaselanan. Kahit may suot pa siyang brief ay damang-dama ko ang kalakihan ng kanyang kargada.

Saglit na tumigil si Arthur. Kaagad niyang hinubad ang natirang saplot sa kanyang katawan.
Maya-maya pa ay dahan-dahang hinuhubad ni Arthur ang aking panty. Itinutok na rin niya ang kanyang kargada sa maliit na hiwa ng aking kaselanan.
Tiniis ko lang ang hapdi nang dahan-dahang bumabaon ang malaking ari ni Arthur sa pinakailalim ng aking pagkababae. Napatulo ang aking luha dahil sa sobrang sakit na naramdaman hanggang sabay naming naabot ang sukdulan.
Naging masaya ang aming pagsasama bilang magka-relasyon at dumating ang panahon na itinakda namin ang aming kasal.
Dalawang araw bago ang aming pag-iisang-dibdib, tinawagan niya ako sa cellphone at tinanong kung saan ako. Sinabi ko naman na nasa apartment pa ako at nagha-handa. Tinanong ko siya kung nasaan na siya, on the way na raw siya papuntang opisina.
“I love you very much, darling!” Sabi niya bago niya ibinaba ang phone.
Sinabihan ko rin siya ng ‘I love you too’ at maya-maya ay nagtungo na ako sa banyo para maligo. Muling nag-ring ang cellphone ko kaya kaagad akong bumalik. Si Arthur ang tumatawag. Sinagot ko ang cellphone.
“Ikaw talaga, darling, ang kulit mo, ha? Hihihi!”
“Ma’am, sandali lang po! Traffic enforcer po ako! Kaanu-ano po ninyo ang may-ari ng cellphone na ito?” nagmamadaling tanong ng lalaki na siyang gumagamit ng cellphone ng aking boyfriend.
“Girlfriend po niya, bakit po?!” Mangha kong tanong.
“Ma’am, ‘wag po kayong mabibigla, nadisgrasya po ang nobyo ninyo dito sa Ortigas. Sinalpok ng humagibis na bus ang minamaneho n’yang kotse! Dead on the spot po siya, Ma’am!”
Hinimatay ako nang mabalitaan ko ang nangyari kay Arthur. Masakit man tanggapin, wala akong magawa kundi tanggapin ang pagkawala ng ama ng aking ipinagbubuntis.
Dalawang buwan mula ngayon, isisilang ko na ang anak na lalaki namin ni Arthur. At paglabas ng bata na nasa aking sinapupunan, Arthuro ang ipapangalan ko sa kanya. Kung saan ka man naroroon ngayon, darling, sana lagi mong tandaan na mahal na mahal kita. (Wakas)

Scroll to Top