ni burakbubuk
Hiyang-hiya ako sa inasal ni Bea nung malasing sya. Kasalanan ko ang lahat. Dapat kasi hindi ko sya pinayagang uminom.
Sa salas na lang ako natulog nung gabing iyun para iwas muna sa anak kong si Bea.
Hindi ko alam kung ano ang mga inisip ng aking mga pinsan matapos marinig ang mga sinabi ni Bea. Sana naman isipin lang nila na salitang lasing lang yun ni Bea at walang basehan. Alam kong nakarating na rin sa aking nanay at tatay ang mga sinabi ni Bea nung gabing yun. Sabi ko na lang bata lang kasi yun kaya siyempre ako ang naiisip nyang crush habang lumalaki syang wala ako. Sumang-ayon naman ang aking mga magulang.
CHAPTER 6 – Falling for Daddy
Kinabukasan… Linggo
Hindi makabangon si Bea sa kama…. masakit daw ang kanyang buong katawan lalo na ang kanyang ulo. Marahil ay may hang-over pa ito. Inamin nya sa akin na first time nya lang makatikim ng alak o beer. Hindi nya daw alam ang mga pinagsasabi nya kagabi na nagpakaba sa akin ng lubusan. Pinagpahinga ko muna sya dahil mamayang hapon ay babalik na kami sa Maynila.
Maghapon lang si Bea sa loob ng aking silid. Kinahapunan lumabas na ito ng kwarto, mukhang okey na sya. Nakashorts ito at naka spaghetti strap blouse na pula. Litaw na litaw ang kaseksihan ni Bea sa suot. Hindi ko naman maitatanggi na kahit may “Guilt Feeling” ako sa tuwing magtatalik kami ng aking anak ay talaga namang napakalakas ng dating nito sa akin. Lalo na kapag alam kong pinagnanasaan ito ng mga lalaking nakakakita sa kanya. Hindi naman talaga maikakaila na seksi at maganda si Bea. Higit na mas maganda kesa sa kahawig nyang ina na si Beth.
Matapos kong makasama ng madalas ang anak kong si Bea, unti-unti ko na syang nakikilala hindi lang bilang anak ko kundi bilang isang babae. Alam kong maharot sya o masasabi mong may kalandian pero iyon ay para sa akin lang. Hindi ko sya nakitang lumalandi sa iba. Napansin kong bigay todo sya pagdating sa akin ngunit “Maria Clara” naman kapag sa iba. Napansin din ng mga kamag-anak ko ang pagiging mahinhin ni Bea pero ibang usapan na nung sya ay nalasing.
Sino ba naman ako para hindi umibig sa anak kong si Bea. Bukod sa maganda, seksi at malibog… mahal na mahal pa ako. Pero ayokong mahalin sya maliban sa pagmamahal ng ama sa kanyang anak. Ayokong masaktan kapag dumating na yung araw na lilipad na sya patungong Canada para makasama ang kanyang inang si Beth. Mahirap para sa akin yun dahil ako ang maiiwan dito sa Pilipinas. Lahat ng lugar na napuntahan naming magkasama ay nandito. Maaalala ko lang sya kapag nagawi ako sa mga lugar na napuntahan naming dalawa… Ayokong magyari iyon…. hangga’t maaari.
“Oh daddy kanina mo pa ako tinitingnan ah…” sabi ni Bea matapos nya akong makitang nakatingin sa kanya.
“Wala naman Bea… ang saya kasi dito… nalulungkot lang ako kasi uuwi na tayo mamaya at hindi na naman tayo magkakasama bukas at sa mga susunod na araw.” sabi ko sa kanya.
“Eh di wag mo muna ako iuwi sa amin…. duon muna tayo sa bahay mo…” sabi ni Bea sa akin sabay yakap sa akin.
Naramdaman kong yakap ng isang anak sa ama ang ginawang pag-yakap sa akin ni Bea.
“Ano naman ipapaalam mo sa lolo’t lola mo duon sa inyo?” tanong ko naman.
“Eh diba bakasyon na namin sa school….eh di sasabihin ko pinaiiwan ako ng lolo’t lola ko dito sa Zambales para magbakasyon pero di ko sasabihin na sasama pala ako sa’yo sa bahay mo.” sabi agad ni Bea.
“Pag-iisipan ko pa yan ha…” sabi ko naman kay Bea.
“Daddy pleaseeeeeeeeee…. gusto kita makasama ng matagal eh…. siguro may asawa ka sa bahay mo no, kaya ayaw mo ako pumunta dun…” sabi ni Bea na parang nire-reverse psychologya ko.
“Eh ano naman kung may asawa ako eh may asawa din naman na ang mommy mo” sagot ko.
“Daddy ayoko ng ganyang biro ha…. please lang…” seryosong sabi ni Bea na biglang sumimangot na waring nagseselos.
Naisip ko tuloy na parang syota talaga ang turing sa akin ng anak kong si Bea. hehehe.
“Ok sige itext mo na muna ang lolo mo sa Maynila kung papayag sila… “ sabi ko kay Bea.
Makalipas ang isang oras… Tuwang-tuwa si Bea na ibinalita sa akin ang pagpayag ng kanyang lolo na magbakasyon dito sa Zambales ni Bea ngunit lingid sa kanilang kaalaman ay isasama ko ito sa aking bahay sa Taguig.
Masayang-masaya si Bea nung araw na yun… nalimutan na nya yata na may hang-over pa sya.
Mga 3:00pm ng umalis kami ng Botolan, Zambales… balak kong ipasyal muna si Bea sa SBMA sa Subic para manuod ng sunset sa Boardwalk. Kami ang huling dumating kahapon at kami naman ang unang umalis ngayong araw na ito. Hinatid kami ng aking buong angkan sa labas ng gate ng bahay namin sa Zambales. Lahat sila kumakaway habang papalayo ang aking kotse. Kahit may konting sabit ay naging masaya ang aming family reunion kasama si Bea.
Pasado alas-singko na kami nakarating ng SBMA… pinarada ko ang kotse ko sa Boardwalk tapat mismo ng dagat. Nandito kami upang saksihan ang paglubog ng haring araw. Bumaba na si Bea ng kotse nakasuot ito ng shorts at naka spaghetti strap blouse na pula. Nakasimpleng havaianas na tsinelas lang ito na kulay pula. Lalong lumabas ang kaseksihan nito.
Nagsimula na kaming maglakad papalapit sa tabi ng dagat kung saan may mga nagje-jet-ski pa kaming napapanuod. Hinawakan ko ang kamay ng aking anak habang naglalakad kami sa gilid mismo ng dagat. Masarap maglakad lalo na’t malamig ang simoy ng hangin at natatanaw pa namin ang papalubog ng araw sa gawin kanan. Unti-unti na itong nagtatago sa bundok habang namumula na ang kulay ng kalangitan…. Umupo kami ni Bea sa buhangin habang nakatanaw kami sa papalubog ng araw…
“Daddy, malulungkot ka din ba kapag umalis na ako papuntang Canada?” tanong sa akin ni Bea habang magkahawak kami ng kamay.
“Siyempre naman, Bea… anak kita diba… kahit sinong tatay malulungkot kapag iniwan na sya ng anak nya” sabi ko naman kay Bea.
“Alam mo ba daddy, dati-rati kapag sinasabi ni mommy na malapit na nya ako kunin, super nae-excite na ako agad…. Tapos simula nung magkita na tayo… parang hindi na ako masaya kapag tumatawag si mommy para balitaan ako tungkol sa pagpunta ko duon.” sabi ni Bea habang nakatanaw kami sa papalubog na araw.
“Matagal ka ng inaantay ng mommy mo duon diba?” sabi ko naman.
Humilig na sa balikat ko si Bea habang nakahawak ang kamay nya sa braso ko…
“Daddy…. parang ayoko ng umalis…. parang ayoko ng pumunta sa Canada… ayaw kitang iwan dito eh…” sabi ni Bea na napansin kong nangingilid na ang luha sa kanyang mga mata.
“Siyempre kapag ako lang ang masusunod gusto ko dito ka lang sa Pilipinas… Gusto ko kasi bumawi sa’yo.” sabi ko sa kanya na medyo nangingilid na din ang luha ko sa mata.
Nadadala kami ng emosyon lalo na kapag nakikita naming papalubog na ang araw at halos tumago na ito sa mga bundok sa dulong bahagi ng dagat. Dumidilim na ang kalangitan…. magkahawak pa din ang aming mga kamay ni Bea habang nakaupo sa gilid ng dagat. Dinig din namin ang tunog ng lagaslas ng alon sa tabing dagat sa harapan namin…
“Daddy posible bang sa iyo na lang ako sumama?… tatay naman kita diba at may karapatan ka din sa akin” sabi ni Bea habang pinupunasan nya ng palad ang luhang tumutulo na mula sa kanyang mata.
“Hindi ko alam Bea eh. kasi bata ka pa… malamang hindi papayag ang mommy mo…” sabi ko naman.
Inakbayan ko na si Bea…. sumandal ang ulo nya sa dibdib ko.
“Daddy ayoko ng umalis…. gusto ko dito na lang ako mag-aral… ayoko ng magpunta sa Canada….” dito na tuluyang umiyak si Bea at yumakap sa akin.
Niyakap ko rin ito…
“Huwag ka ng umiyak Bea, matagal pa yun…. marami pa tayong oras na magkakasama… dapat maging masaya tayo hangga’t magkasama pa tayo.” sabi ko naman kay Bea.
“Basta daddy…. ayoko ng umalis… gusto ko dito na lang ako sa Pilipinas….” sabi ni Bea habang umiiyak pa din.
“Daddy kunin mo na lang ako please…. gusto ko sa’yo na lang ako… please daddy…” dagdag pa ni Bea habang patuloy sa pag-iyak.
Naiyak na din ako habang yakap-yakap ko ang aking anak. Naging emosyonal kami ni Bea nung mga sandaling iyun… Parang biglang nag-sink-in sa amin ang napipintong paghihiwalay namin sakaling dumating na ang kanyang ina para sunduin sya papuntang Canada.
Wala akong maipangako sa aking anak… alam ko kasing hindi papayag ang kanyang ina… Matagal ding nilakad ni Beth ang mga papeles ni Bea para madala sya sa Canada. Alam kong malaking gulo kapag bigla kong kunin si Bea. Parang imposible sa ngayon ang iniisip ni Bea.
Halos dalawang oras din kaming tumambay sa gilid ng dagat. Halos ayaw naming umalis duon. Ang dami naming napag usapan… Hindi kami nagmamadaling bumalik ng Maynila dahil alam naming sa iisang bahay naman kami uuwi. Sa bahay ko sa Taguig pansamantalang uuwi si Bea sa loob ng limang araw.
“Daddy kapag hindi mo ako isinama maglalayas na lang ako…. hindi talaga ako sasama kay mommy sa Canada.” pagbabanta ni Bea.
Dito ko na naisip ang pagmamahal sa akin ng nag-iisang kong anak na si Bea. Ayaw na talaga nyang sumama sa kanyang ina. Hindi ko alam kung ano ang gagawin… wala akong kontrol sa sitwasyon.
Tumayo na kami ni Bea mula sa pagkakaupo sa buhanginan… magkahawak pa din ang aming mga kamay habang naglalakad pabalik ng kotse. Madilim na ang paligid…. Humarap si Bea sa akin, muli kaming naghalikan habang nakatayo kami at nakaharap sa isa’t-isa…
“Mahal na mahal kita daddy…. sana hindi na tayo magkahiwalay….” sabi ni Bea sa akin.
Sumakay na kami ng kotse… dumaan pa kami sa Pancake House na malapit sa Boardwalk para maghapunan.
Matapos maghapunan ay bumiyahe na kaming paluwas ng Maynila. Kakaiba si Bea habang nasa byahe… ang dating makulit at maharot na Bea ngayon ay tahimik at nakatingin lang sa madilim na kalsada sa loob ng SCTEX….
“Matulog ka muna…. malayo pa tayo…” sabi ko kay Bea.
“Ayaw kong matulog daddy… moment natin ito eh tapos tutulugan ko lang” sabi ni Bea.
Napangiti ako sa sinabi ng aking anak….
ITUTULOY PA…