ni burakbubuk
Sa totoo lang, hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit parang nakumbinsi ako ni Bea. Parang naisip ko tuloy baka naman pwede talaga kaming maging mag-asawa kahit na mag-ama kami. Basta sa malayong lugar kami titira. Nakasama ko kasi sya sa bahay ko at naramdaman kong napakasaya ko habang nanduon sya. Nakita ko rin ang kasiyahan sa kanya habang nanduon sya sa bahay ko. Hindi ko alam bakit ganito na ako mag-isip ngayon…. Parang iba na ang nararamdaman ko para kay Bea…. Nahuhulog na kaya ako sa anak ko?
“Bea, sana payagan ka ng mommy mo…. gusto na rin kitang makasama eh… ayokong umalis ka….” sabi ko kay Bea.
“Talaga daddy??? magsasama na tayo? “ sabi ni Bea na muli na namang umiyak…
“Oo” seryosong sagot ko.
CHAPTER 8 – Meeting my Ex… Beth
ang pagpapatuloy…
Sabado…
Maaga kaming gumising ni Bea…. nakapangako kasi sya sa mga lolo’t lola nya na dapat bago mananghali ay nanduon na sya sa bahay nila. Gaya ng aking inaasahan, ayaw pang umuwi ni Bea…
“Daddy, bukas mo na lang ako ihatid… wala ka namang pasok bukas eh… dito na lang tayo sa bahay… pleaseeee”
“Bea, nangako tayo sa lolo mo, kapag hindi tayo tumupad malamang hindi ka na nila papayagan sa susunod” sagot ko naman.
Wala ng nagawa si Bea, alam nyang hindi na sya makakaulit sa lolo’t lola nya sakaling hindi sya umuwi ayon sa napagkasunduan.
Halos tanghali na ng marating namin ang gate ng subdivision na tinitirhan ni Bea. Huminto na ang kotse ko sa tapat mismo ng bahay nila…
“Bea, hindi na ako bababa ha…. aalis na ako pagbaba mo…” sabi ko sa anak ko matapos kong ihinto ang kotse sa tapat mismo ng bahay nila.
“Sige daddy, text ka kapag nasa bahay ka na natin ha… hehe” sabi ni Bea.
Napangiti ako sa sinabi ni Bea na “Bahay natin”.
Nang akmang bababa na si Bea ng kotse… nagulat kaming dalawa sa aming nakita. Isang babae ang lumabas ng gate nila para salubungin si Bea sa kotse…
si Beth!
Pareho kaming natigilan ni Bea… nagkatinginan pa kami matapos makita si Beth na lumabas ng gate nila.
“D-daddy si mommy, bakit nandito???” sabi sa akin ni Bea na halatang hindi natuwa ng makita nya ang kanyang ina.
“Aba, ewan ko…. kayo itong may komunikasyon eh” sabi ko naman.
Binuksan ko ang bintana ng kotse para makita ni Beth si Bea na nasa loob ng kotse…
“Oh ano Bea, nagulat ka ba? Para kang nakakita ng multo ah… Na-surprise ba kita??? hahaha” bungad ni Bea sa anak na si Bea.
“B-bakit ka umuwi, mommy?” parang kinakabahang sagot ni Bea.
“Para sunduin ka, ano pa! Tagal nyong nagbonding na mag-ama ah… Oh Carl kumusta ka na?” sabi ni Beth habang nakadungaw sa bintana ng kotse.
Nagulat din ako ng makita kong muli si Beth makalipas ang napakahabang panahon. Tumaba na ang pangangatawan nito na halos hindi ko na makilala. Dalagita lang sya nung huli kong makita halos labing-tatlong taon na ang nakakalipas.
“Eto okey lang naman ako…” matamlay na sagot ko.
“Parang hindi kayo masayang mag-ama ng makita nyo ako ah” parang nangungutyang sabi ni Beth.
“Hindi naman Beth, nagulat lang kami kasi hindi namin inaasahan na uuwi ka galing Canada.” sabi ko naman.
“Eh gusto ko sorpresahin ang anak natin eh” sabi naman ni Beth.
Pinapasok muna ako ni Beth sa loob ng bahay nila para makapag-usap kami…. Nasa salas kami habang magkatabi si Bea at Beth, ako naman ay nasa tapat nila na nakaupo sa sofa na mahaba.
“Saan mo naman pinagdadadala yang anak natin? tagal nyong nawala ah…” sabi ni Beth sa akin.
“Nagbakasayon sya sa lolo’t lola nya sa Zambales…. limang araw sya duon…” pagsisinungaling ko kay Beth.
Biglang tumayo si Beth, lumipat ng upuan at tumabi sa akin sa sofa… Nakita kong napakunot nuo agad si Bea nang makita ang ina na tumabi sa akin.
“Hindi mo ba ako nami-miss, Carl?” sabi ni Beth na parang binibiro ako…
Napangiti lang ako…
Nagulat ako ng biglang ipatong ni Beth sa akin ang kanyang magagandang paa na naka-pedicure na kulay brown at may toe ring pang nakasuot sa isa sa mga daliri nito.
“Diba eto ang paborito mo sa akin dati, Carl?” sabi ni Beth habang nakapatong ang paa sa hita ko.
Nagulat ako ng biglang magsalita si Bea na nakaupo sa tapat namin ni Beth…
“Ano ba mommy! umayos ka nga! mahiya ka naman sa mga pinaggagawa mo kay daddy!” pagalit na sabi ni Bea.
“Aba Bea, bakit ka nagagalit? hindi mo ba alam na mahilig daddy mo sa paa. At eto ang gusto nya sa akin nuon” sabi naman ni Beth kay Bea.
“Nuon yun! hindi na ngayon!” sabi ni Bea na parang nagagalit sa kanyang ina.
“Bea, nagseselos ka ba????” sabi ni Beth kay Bea na parang naninibago sa inaasal ng anak.
“Nagkasama lang kayo ng tatay mo ng matagal ganyan mo na ako kung sigaw-sigawan ah.” sabi naman ni Beth sa anak.
“Nababastusan lang kasi ako sa ginagawa mo kay daddy eh” sagot naman ni Beth na halatang galit na.
Nagulat din ako sa inasal ni Bea sa kanyang inang si Beth… Alam kong nagseselos ito dahil sa ginawa ng ina. Naninibago si Beth sa anak na sa halip na mamiss sya nito ay napansin nyang kabaliktaran ang nangyari kung saan madali pa itong nagalit sa kanya.
“Bea, masama ang impluwensya sa yo ng tatay mo ha! Nagiging pasaway ka! Humanda ka na ha… Sasama ka na sa akin pagbalik ko ng Canada! aalis na tayo sa Sabado…” galit na sabi ni Beth sa kanyang anak na si Bea.
Galit na tumayo si Beth at iniwan kami ni Bea sa sala.
“Bea nagalit mommy mo… paano ka papayagan nyang sumama sa akin… Tiyak talagang isasama ka na nya sa Canada” sabi ko kay Bea sa mahinang boses.
“Daddy, hindi ako sasama kahit anong mangyari…. patayin na lang nila ako!” sabi ni Bea na nagsisimula ng tumulo ang luha.
Napansin kong nanginginig ang katawan ni Bea habang umiiyak. Hindi ko naman mayakap ito dahil baka isipin nila na sinusulsulan ko pa ito para huwag ng sumama sa Canada.
“Daddy, seryoso ako sa sinabi ko sa’yo…. baka akala mo bata pa ako….. lalayas talaga ako kapag pinilit nila akong umalis” sabi ng kinse anyos kong anak habang patuloy pa din sa pag-iyak.
“Bea… huwag ka ng umiyak… mag-usap muna kayo ng mommy mo. Huwag mo na kasing awayin para hindi na sya magalit sa’yo” sabi ko kay Bea.
“Nabastusan kasi ako sa ginawa nya kanina daddy eh… hindi ko tuloy napigil sarili ko” sabi ni Bea habang pinupunasan ng kamay ang luha sa mata.
Hindi na ako nakapag-paalam kay Beth ng umalis ako. Alam ko kasing hindi maganda ang aming unang pagkikita makalipas ang napakaraming taon. Iniisip nya na nagbago ang ugali ng kanyang anak dahil sa akin. Baka iniisip nya na naiimpluwensyahan ko na ito.
Nakita kong panay iyak ni Bea habang hinahatid ako sa gate ng bahay nila…
“D-daddy… may promise ka sa akin ha… daddy, alam kong tutuparin mo ang promise mo… daddy please ha… yung promise mo….” sabi ni Bea na nakatingin sa akin habang humahagulgol sa labas ng gate nila.
“Oo Bea…. ayusin mo muna yang sa mommy mo… nandito lang ako.” sagot ko sa kanya sabay sakay na sa kotse ko.
Nagmamadali akong sumakay ng kotse dahil nangingilid na ang mga luha ko sa mata at ayokong makita iyon ng anak kong si Bea. Hindi ko alam bakit nakaramdam ako ng sobrang lungkot habang papalayo sa bahay ng anak ko. Ilang taon ko naman syang hindi nakasama bakit ngayon parang kakaiba na ang nararamdaman ko. Umiiyak ako habang nagmamaneho palabas ng gate ng subdivision nila. Hindi ko mapigil ang luha ko sa pagtulo… Parang nararamdaman ko na ang pagkakalayo namin ng aking anak na si Bea.
Hindi ko halos namalayan ang biyahe mula Balara, Quezon City hanggang sa bahay ko sa Taguig. Para akong wala sa sarili… wala akong iniisip kundi si Bea. Hindi ko alam bakit ganito na ako kaapektado sa kanya eh dati naman halos 13 years ko syang hindi nakita ay okey lang naman. Bakit ngayon, nagkakaganito na ako?
Magdidilim na ng makarating ako sa bahay ko. Pagbukas ko ng pinto… lalo akong nakadama ng lungkot ng makita kong mag-isa na naman ako sa bahay ko. Ilang araw din kasing magkasama kami rito ng anak kong si Bea. Lahat ng lingunin ko sa loob ng bahay ko si Bea ang naaalala ko. Para akong nanghihina… parang hindi na ako gaya ng dati na sanay na mag-isa. Hinahanap ko ang tawanan namin… ang pangungulit ni Bea… ang panghaharot nya … ang sarap ng aming mga maiinit na pagtatalik.
Tumindi ang lungkot ko ng umakyat na ako sa kwarto ko… lalo kong naalala si Bea. Ang hirap pala ng ganito… Mahal mo anak mo pero hindi mo naman pwede ipaglaban dahil bawal ang relasyon nyo. Nakatulugan ko na lang lungkot na nadarama nung mga sandaling iyon. Halos ayaw ko ng gumising…. halos ayaw ko ng mag-umaga…
Kinabukasan Linggo, maghapon kong hinintay ang text ni Bea. Gusto ko malaman kung ano na ang nangyari sa kanya. Nag-aalala na ako sa kanya.
Padilim na ng biglang nag-ring ang aking cellphone…. hindi nakaregister ang numero ng tumatawag sa phonebook ko.
Napilitan akong sagutin ito dahil umaasa akong si Bea ang tumatawag… nagulat ako sa boses na narinig ko sa kabilang linya… boses ni BETH!
“Carl! ano ba ang pinag gagawa mo sa anak mo????” galit na galit si Beth sa kabilang linya
Kinabahan ako sa narinig… iniisip ko na baka alam na nila ang lahat ng tungkol sa amin ng anak ko.
“Ha? anong ibig mong sabihin, Beth?” kabadong sagot ko.
“Ayaw ng sumama sa akin si Bea sa Canada! gusto nya daw sa’yo na sumama! Putang-ina, Carl ano ba pinaggagawa mo dito sa anak mo???” sabi ni Beth na parang may ibig sabihin.
“Teka lang Beth… ano ba yang pinag-sasabi mo?” sabi ko na parang tinatantya ko pa si Beth kung may alam na sya.
Nagulat ako sa sumunod na sinabi ni Beth….
“Ginalaw mo ba anak mo, Carl????”
“Ano ka ba Beth, hindi ko magagawa yan…. bakit ba ganyan kang mag-isip?” pagsisinungaling ko kay Beth.
“Eh parang baliw na itong si Bea sa iyo eh… Bigla-bigla ang pagbabago nya simula ng magkita kayo. Tapos palagi pa kayong magkasama… Bakit biglang nagkaganito si Bea???? anong bang ginawa mo sa kanya!???” sumisigaw na si Beth sa kabilang linya.
“Wala Beth…. baka namiss lang nya ako bilang tatay nya. Huwag mong bigyan ng masamang kahulugan iyon.” paliwanag ko kay Beth.
“Baliw na baliw sa iyo ang anak mo, Carl! at kahit hindi ninyo aminin alam ko na may nangyayari sa inyo!! Hindi magkakaganito si Bea kung wala kang ginagawa dito hayup ka!” sabi ng galit na galit na si Beth.
“Wala talaga, Beth” sabi ko na halos nanghihina na ako sa nerbiyos.
“Nagdududa na ako, Carl ha! Siguro ginawa mo din sa kanya yung ginawa mo sa akin nuong bata pa ako!! Kilala kita Carl, mahilig ka sa bata!… Tangina mo, Carl… malaman ko lang na may ginawa ka kay Bea papakulong kita!!!!” sabi pa ni Beth.
“Mahilig ako sa bata, Beth… pero hindi naman siguro pati sa sarili kong anak” pagsisinungaling ko pa kay Beth.
“Ipapa medical ko ito ha… papacheck ko sya sa doctor! malalaman ko din yan, Carl!!! kapag ito hindi na virgin humanda ka na!!!” sabi ni Beth sabay pinutol na nya ang aming pag-uusap.
Para akong sinakluban ng langit at lupa sa mga sinabi sa akin ni Beth. Natakot ako ng marinig na ipapacheck nya sa doctor si Bea. Naisip ko tuloy na bakit sya naghihinala na may ginawa ako kay Bea. Nahalata nya siguro ang pag-seselos nito kahapon. Baka naman nahalata nya ang pagkabaliw ni Bea sa akin. Malamang alam nya na hindi mababaliw si Bea sa akin kung wala akong pinaranas na sarap dito.
Lalo akong namroblema sa nangyari… hindi ko alam ang gagawin ko…. kailangang makausap ko si Bea. Iniisip ko kasi baka ma-pressure sya at mapilitang umamin sa nanay nya. Maturuan ko man lang sya ng kanyang sasabihin at gagawin. Naisipan ko syang tawagan.
Kinuha ko ang cellphone ko at dinial ang numero ni Bea… Unattended na ito! Nakapatay na ang cellphone ni Bea at malamang tinanggalan na sya ng komunikasyon sa akin. Lalo akong kinabahan….
Paano kapag nalaman na nila na hindi na “virgin” si Bea matapos ipacheck sa doctor. Paano kapag mapilitang umamin na si Bea sa bawal na relasyon namin?
**********
Lumipas ang tatlong malulungkot na araw ng hindi nagparamdam ang anak kong si Bea. Wala akong alam kung ano na ang nangyari sa kanya. Madami pa ring naglalaro sa isip ko… Iniisip ko kung alam na ba ni Beth ang totoo? Umamin na ba si Bea? Nalaman ba nila ang lahat dahil sa medical test ng doctor?
Gaya nung mga nakaraang araw… lulugo-lugo na naman akong umuwi ng bahay. Maghapon na naman akong nag-isip habang nasa opisina ako. Magdidilim na ng umuwi ako ng bahay ko sa Taguig dahil dumaan pa ako sa bayan ng Pateros para kumain. Nagpapagabi talaga ako dahil gusto ko pagdating ko ng bahay ay matutulog na lang ako. Ayokong maalala si Bea habang nasa bahay ako. Alam kong malulungkot lang ako. Naiisip ko kasi sya palagi kapag nakikita ko ang loob ng bahay ko…. Parang iniisip ko na sana kasama ko sya ngayon. Sana itinakas ko na lang sya nuong magkasama kami at hindi ko na pina-uwi sa kanila. Bahala na naisip ko… anak ko naman sya.
Mga alas-otso na ng gabi ng buksan ko ang gate ng garahe ko para ipasok ang aking kotse. Nagulat ako ng makita kong may nakaupo sa harapan ng pintuan ko. Nasilaw pa sya ng tamaan ko ng ilaw ng headlight ang kanyang magandang mukha.
Si Bea….
Nakaupo sya sa harapan mismo ng pinto ng bahay ko habang katabi nya ang dalawang malalaking bag. Tinotoo ni Bea ang kanyang banta na maglalayas sakaling hindi pumayag ang kanyang ina na sumama sa akin…
TATAPUSIN….