ni burakbubuk
Mga alas-otso na ng gabi ng buksan ko ang gate ng garahe ko para ipasok ang aking kotse. Nagulat ako ng makita kong may nakaupo sa harapan ng pintuan ko. Nasilaw pa sya ng tamaan ko ng ilaw ng headlight ang kanyang magandang mukha.
Si Bea….
Nakaupo sya sa harapan mismo ng pinto ng bahay ko habang katabi nya ang dalawang malalaking bag. Tinotoo ni Bea ang kanyang banta na maglalayas sakaling hindi pumayag ang kanyang ina na sumama sa akin…
CHAPTER 9 – The Finale
ang pagpapatuloy…
Una kong napansin ang namumugtong mata ni Bea nung bumaba ako ng kotse para lapitan sya. Tumayo agad si Bea mula sa pagkakaupo sa harapan ng pintuan ng bahay ko.
“Daddy…. sorry ha…. hu hu hu… daddy sorry….” yumakap sa akin si Bea sabay hagulgol.
Kinabahan ako ng marinig ko kay Bea ang salitang “sorry”. Nangangahulugan ba ito na umamin na sya sa kanyang ina tungkol sa aming bawal na relasyon?
Pumasok na kami sa loob ng aking bahay at pinaupo ko sya sa sofa.
Napansin ko rin ang nangingitim na pasa sa kanyang kanang pisngi. Alam kong sinaktan ito sa kanila…
“Bea, ano ang nangyari??? Bakit ka may pasa sa mukha???” sabi ko kay Bea habang tinitingnan ang kanyang mukha.
“Daddy, sorry……nakuha ni mommy cellphone ko… kaya nasaktan nya ako kasi ayoko talagang ibigay… hanggang sa nabitawan ko na din dahil sa pananakit nya sa akin…” sabi ni Bea.
Kinabahan na ako…..
“Bakit ano ba mga laman ng cellphone mo???” nag-aalalang tanong ko.
“Daddy… may mga text ako sa’yo na inaaya kitang mag-sex kahit gabing-gabi na diba… sunod-sunod na gabi tayong gumanon sa kotse mo diba…. hindi ko nabura yung mga text na yun… sorry daddy hu hu hu…” sabi ni Bea habang patuloy pa din sa pagluha.
“May mga text ba tayong tungkol sa mga ginagawa natin mismo…???” tanong ko naman.
“Hindi ko na alam, daddy…. basta madami pa tayong text duon na hindi ko nabura….” sagot naman ni Bea.
Duon ako napaisip…. anu-ano kaya ang mga palitan ng text namin ng anak ko… hindi ko na maalala dahil sa dami… bahala na.
Pinakita rin sa akin ni Bea ang mga pasa nya sa kanyang hita at binti bukod pa sa bukol nya ibabaw ng ulo. Duon ko naisip ang hirap at sakit na inabot nya sa kamay ng kanyang ina pero hindi pa rin sya umamin dito. Naawa ako sa aking anak… niyakap ko ito ng mahigpit….
Lalong lumakas ang pag-iyak si Bea na yumakap na din sa akin…. Naawa ako sa kanya. Alam kong may matinding pinagdaanan ito sa loob ng halos limang araw na hindi namin pagkikita…
“Daddy, aalis na sana kami sa Sabado papuntang Canada… kaya napilitan na akong tumakas. “ sabi ni Bea.
Bago ako makapagsalita… nag-ring na ang cellphone ko…. tumatawag na si Beth sa akin!
“Daddy, please huwag mong sagutin…. si mommy yan sigurado!…baka nabasa na nya ang mga text ko sa’yo…” sabi ni Bea habang umiiyak pa rin.
Lumakas ang kabog ng dibdib ko habang patuloy pa rin sa pag-ring ang cellphone ko. Walang hinto…
“Daddy hindi na ako babalik duon…. hu hu hu… magsama na tayo dito…. please daddy…. kung talagang mahal mo ako hindi mo ko ibabalik kay mommy… hu hu hu… daddy pleaseee….” sabi pa ni Bea habang umiiyak na nakayakap sa akin.
Halos naka 20 miss calls si Beth sa cellphone ko pero hindi ko ito sinasagot. Sunod-sunod din ang mga text nya pero ayoko munang basahin ang mga yun. Baka hindi ko pa kayang tanggapin ang mga sasabihin sa akin ni Beth.
Hindi ko alam ang gagawin ko nung mga oras na iyon…
“Daddy, sasama na ako sa’yo…. wala naman makakaalam na anak mo ako diba…” sabi pa ni Bea na lalong humigpit ang pagkakayakap sa akin.
“Mahirap Bea… madaming magagalit sa atin… hindi nila tayo matatanggap kahit kailanman…” sagot ko naman.
Desidido talaga si Bea sa kanyang sinasabi ngunit alam kong hindi magiging madali ang lahat kapag nagsama na kami ng aking anak.
“Daddy naman eh…. hindi naman ako basta-bastang babae lang diba…. ikaw naman ang naka una ng lahat sa akin…alam mo namang ikaw ang first love ko… ano bang ayaw mo sa akin??” sabi pa ni Bea.
“Hindi sa ganun, Bea…. alam mo naman kung ano kita diba….” sabi ko naman.
“Anak?? iniisip mo anak mo ako?… Daddy, hindi naman ako sa’yo lumaki diba…. ayaw mo lang sa akin no?? H Hu hu hu…Hindi mo naman ako talaga mahal diba..?” sabi ni Bea na nagsimula na namang umiyak.
“Para saan pa pala yung nangyari sa atin, daddy? Naglaro lang ba tayo? Ganun na lang ba iyon sa iyo?? hu hu hu” sabi ng umiiyak na si Bea.
Naramdaman ko ang sakit na nararamdaman ng puso ng anak ko… napahagulgol sya… alam kong mahal nya ako hindi lang sa dahil sa ako ang kanyang ama. Halos maiyak na rin ako habang nakikita ko ang anak kong humahagulgol. Alam kong masakit para sa kanya kapag nagkahiwalay kami.
Alam kong mali ngunit pumasok na kami sa isang relasyon na mahirap ng lumabas. Lalo na’t naging sekswal pa ito. Alam kong lahat ginawa ni Bea para lang lumigaya ako sa kanya. Hindi ko sya maaring basta-bastang talikuran na lamang….
“Sige Bea, bahala na…. kung saan tayo anurin ng alon dun tayo…. bahala na… kung mali man itong ginagawa natin.. so be it!” sabi ko sa anak ko.
“I love you, daddy… alam ko naman na hindi mo ako kayang saktan eh… alam ko yun kasi daddy kita diba…” sabi ni Bea sabay yumakap ng mahigpit sa akin.
Pinagmasdan ko ang anak ko habang bitbit ang kanyang bag paakyat ng hagdan papunta sa aking silid… Magsasama na kami sa bahay ko bilang mag-ama at bilang mag-asawa. Hindi ako makapaniwala na mangyayari ito sa akin kahit sa panaginip. Inaamin kong hindi ko kinaya ang alindog ng maganda kong anak… Alam kong hindi din mangyayari ang lahat ng ito kung nilabanan ko lang ang tukso ngunit tao lang ako. Hindi ko rin naman akalain na iibig sa akin si Bea kahit alam nyang bawal.
Nararamdaman ko rin na hindi ko sya kayang mawala sa buhay ko. Isang linggo nga lang sya nawala ay halos mabaliw na ako sa kakaisip sa kanya. Ang hirap pala na mahalin mo ang anak mo tapos may sekswal pang namamagitan sa inyo, dumoble ang tindi ng pagmamahal namin sa isa’t-isa.
Dinadaya ko lang ang aking sarili kapag sinasabi kong bawal at hindi pwede pero alam ko sa kalooban ko na gusto ko rin naman na magsama kami…
Habang nasa itaas si Bea…. naisipan kong basahin ang ilan sa mga text ni Beth sa akin….
“Naglayas si Bea, alam kong sa iyo sya pupunta. Ibalik mo yan dito kung ayaw mong maging magulo ang lahat”
“Nakita namin sa log book ng guwardiya sa gate… ilang beses pumasok ang kotse mo sa loob ng subdivision namin. Halos dalawang oras ka nagtatagal dito na halos hating-gabi na!”
“Anong ginawa mo sa anak mo?… mananagot ka sa akin malaman ko lang na may ginawa ka sa anak mo”
“Bakit biglang nagkaganyan si Bea, anong pinag-gagawa mo sa anak mo??? bakit biglang naloko sya sa ‘yo???”
“Hayop ka Carl… malaman ko lang na ginalaw mo ang sarili mong anak… ipapakulong kita!!!”
Ilan lang ang mga ito sa napakaraming text si Beth sa akin na halos hindi ko kayang basahin ang iba….
**********
Kinabukasan… Miyerkules.
Habang tulog pa sikinopya po ito sa pinoykwento.com -> visit now for more pinoy stories Bea sa aking tabi…. Ginising ako ng ring ng aking cellphone, tumatawag ang nanay ko mula sa Zambales.
Dinampot ko ang aking cellphone at nagmamadaling bumaba sa hagdan patungo sa sala. Iniiwasan kong marinig ni Bea ang magiging usapan namin ng aking ina. Kahit kinabahan ako ay wala na akong nagawa kundi sagutin ito….
“Caloy, mama mo ito…. ano bang nangyari at nandito sa amin si Beth…. ayaw mo daw isauli si Bea sa kanila” sabi ng aking ina.
“Ma, hindi naman sa ganuon…. ang kaso lang itong si Bea ang ayaw umuwi sa kanila, eh ano naman ang gagawin ko?” sagot ko naman.
“Naku, Caloy…. ibalik mo na si Bea sa kanila… eto ang tandaan mo,anak… nung iniwan mo sila, hindi ka nila inubliga sa anak mo… Hindi ka nila ginulo… Hindi ka nila hiningan kahit singkong duling… Sila nagpalaki sa anak mo tapos ngayon ganyan pa ang ginagawa mo??… Mahiya ka naman!…” sabi ng nanay ko na nagtataas ng boses.
Natigilan ako sa sinabi ng nanay ko…. Napaisip ako…. Halos hindi na ako makapagsalita…
“Mag-isip ka Caloy…. alam kong hindi ka masamang tao… alam mo na anong tama at ano ang mali” sabi pa ng nanay ko.
“M-ma, sorry po ah… p-pauwiin mo na sila Beth ng Maynila…. nakuha ko na po ang ibig nyong sabihin….” sabi ko na medyo napapaluha.
Pinutol ko na ang linya sa pag-uusap namin ng aking ina. Alam kong tama ang mga sinabi nya. Wala halos akong naitulong sa pagpapalaki sa aking anak tapos eto ngayon parang lumalabas na inaagaw ko na sa kanila ito… Naramdaman ko pa na hindi ko kakampi ang nanay ko sa pagkakataong ito.
Nakunsensya ako sa sinabi ng aking ina…
Ilang minuto lang ang lumipas…
Nakita kong tumatawag uli ang nanay ko sa aking cellphone… Sinagot ko ito at nabigla ako ng boses ni Beth ang aking narinig sa kabilang linya. Ngunit hindi gaya ng inaasahan, malumanay at umiiyak itong nagsalita…
“Carl? unang-una, hindi ako galit sa iyo ha…. hu hu hu…. Please Carl… ibalik mo na si Bea sa akin… Kung ano man ang namagitan sa inyo ng anak natin wala na akong pakialam duon. Ibalik mo lang sya sa akin, hu hu hu…. Nung iniwan mo kami hindi naman kita ginulo diba… Please Carl…”
“Kung ano man ang ginawa mo sa kanya sa inyo na lang iyon basta mahalaga sa akin, Carl na ibalik mo na sya sa akin…. Mamamatay ako kapag mawawala ang anak ko. Kaming dalawa lang ang lumaban sa buhay habang lumalaki sya… hindi ko kaya talaga, Carl… hu hu hu” patuloy sa pag-iyak si Beth.
Naiyak na din ako….
“Naiintindihan na kita Beth…. ibabalik ko na sya sa inyo…. ” sabi ko naman habang naiiyak na rin.
“Carl, salamat ha…. maraming salamat sa’yo… alam ko naman na mahal mo si Bea at alam mong makakabuti sa kanya ang pagpunta nya sa Canada para mag-aral.” sabi pa ni Beth.
“Pwede ba ako humiling kahit sa huling sandali na lang na magkakasama kami ni Bea?…” sabi ko naman kay Beth.
“Okey lang Carl…. naiintindihan ko kayo ni Bea….” sagot ng umiiyak na si Beth.
“Pwede bang sa Friday na ng umaga ko sya ihahatid sa inyo tutal Sabado pa naman ang flight nyo diba? Kakausapin ko muna sya ngayon at kailangan ko din ng konting panahon para magpaalam kay Bea” sabi ko kay Beth.
“Walang problema, Carl… alam ko naman na mahal mo si Bea gaya din ng pagmamahal ko sa kanya… Sige mag-usap muna kayo…. Salamat, Carl ha…” sabi naman ni Beth.
“Salamat din Beth sa pag-aalaga at pagpapalaki kay Bea kahit wala ako sa buhay nyo. Pasensya ka na sa mga gulong ginawa ko sa inyo… Ibabalik ko na sya sa inyo… Magpapaalam lang ako sa anak ko kasi malamang hindi na kami muling magkita pa…” sabi ko kay Beth habang lumuluha sa kabilang linya.
Agad akong nagpaalam kay Beth sa cellphone ng makita ko ng pababa ng hagdan ang aking anak na si Bea….
“Daddy, good morning….. sinong kausap mo?” sabi ng bagong gising na si Bea na paupo na sa sofa katabi ko.
Hindi ko alam kung paano ko sasabihin kay Bea ang totoo. Alam kong masasaktan ko ang puso ng anak ko sa sasabihin ko.
“Daddy, umiyak ka ba? parang kang umiyak eh” sabi pa ni Bea habang nakatingin sa mukha ko.
Alam kong bilang na lang ang oras namin ng aking anak….
“B-bea… nakausap ko na si Beth eh…… Kailangan mo ng umuwi….” sabi ko kay Bea habang nangingilid ang mga luha ko sa mata.
“Daddy ayoko! please daddy…. akala ko ba okey na tayo kagabi?” sabi ni Bea na nagsimula ng umiyak.
Ang sakit sa dibdib ng makita ko ang anak kong umiiyak ng ganung katindi. Para akong sinakluban ng langit at lupa sa nadaramang kalungkutan. Hindi ko akalaing dito magtatapos ang lahat ng pinagsamahan namin ng aking nag-iisang anak.
Halos hindi makahinga si Bea sa tindi ng kanyang paghagulgol… Niyakap ko sya ng mahigpit… nararamdaman kong baka iyon na ang huli naming pagkikita…
“Daddy… hindi ko kaya umalis…. lalayas na lang ako kung ayaw mo na sa akin…. hindi ako sasama kay mommy sa Canada.” sabi ni Bea habang patuloy pa rin sa paghagulgol.
“Bea, kung talagang mahal mo ako…. sasama ka sa mommy mo sa Canada at pagbibigyan mo muna sya. Pangako ko sa iyo, mag-i-email pa din tayo. Kapag umuwi ka dito sa Pilipinas eh di magkita pa din tayo… Bata ka pa… madami pang pwedeng mangyari… Kapag umuwi ka at gusto mo pa din ako eh di nandito lang ako…” sabi ko kay Bea habang yakap-yakap ko sya.
“Daddy paano kapag may asawa ka na pagbalik ko?” sabi ni Bea.
“Bea, hindi ako mag-aasawa hangga’t wala kang asawa…. aantayin kita rito sa bahay na ito. Kung saan mo ako iniwan, dun mo rin ako babalikan. Pero kapag nag-asawa ka na tsaka lang ako mag-aasawa. Pangako ko yan sa’yo…” sabi ko kay Bea habang naluluha.
“Bea, pagbigyan mo muna mommy mo sa gusto nya…. sabi nya kahit daw alam nyang may nangyari sa atin balewala daw sa kanya basta makasama ka lang nya.” sabi ko.
“Daddy, babalikan kita ha….. promise daddy babalikan kita rito, hu hu hu…” sabi ni Bea na muli na namang umiyak.
Yun na ang pinakamalungkot na araw sa buhay ko… Hindi ko alam kung paano ko malilimutan ang mga masasayang nangyari sa amin ng anak kong si Bea. Hindi ko alam kung kaya ko pang puntahang muli ang mga lugar na pinuntahan naming dalawa….
Alam kong baka ito na ang huling pagkikita namin ng aking mahal na anak. Buong araw hanggang gabi kaming nagtalik ng aking anak sa loob ng aking silid. Mula tanghali hanggang hatinggabi kaming nalunod sa tamis ng aming pagmamahalan. Halos mamaltos na ang pagkababae ni Bea sa tindi ng pagtatalik namin. Pansamantala naming nalimutan ang aming relasyon bilang mag-ama sa buong araw na iyon.
Kinabukasan, Huwebes….
Namasyal kami ni Bea…. muli kaming umakyat ng Tagaytay kung saan kami unang nagdate nung una kaming magkita…. Halos walang tigil sa kakaiyak si Bea matapos makita ang lugar kung saan dati kaming tumambay habang nakatanaw sa napakagandang tanawin ng bulkang Taal.
Binalikan din namin ang U.P. Los Banos kung saan kami tumambay dati… Duon na kami inabot ng gabi. Buong araw kaming magkasama ni Bea habang maya’t-mayang tumutulo ang luha namin. Alam naming oras na lang ang binibilang at maghihiwalay na kami….
Mahaba ang byahe pabalik ng Maynila…. buong byaheng nakahilig sa balikat ko si Bea habang nakikinig kami ng mga love songs sa radyo ng kotse…
“Daddy… tatandaan ko ang mga music mo na yan…. papatugtugin ko yan duon sa Canada para maalala kita….” sabi ni Bea na nagsisimula na naman lumuha.
Ngumiti lang ako habang nagmamaneho…. Tinatahak namin ang loob ng SLEX na halos alas-diyes na ng gabi…
“Daddy, babalikan kita ha…. alam kong hindi ka naniniwala pero gagawin ko yun…. kasi mahal kita… Sana nga hindi na lang kita naging daddy para may karapatan akong ipaglaban ang pagmamahal ko sa iyo….” sabi ni Bea.
Naiyak ako sa sinabi ni Bea….
“Alam mo Bea… kung hindi lang kita anak, ipaglalaban kita kahit kanino…. Hindi kita papayagang umalis…” sabi ko naman.
“Basta daddy…. ayoko ng umiyak kasi halos maubos na ang luha ko eh…. alam ko naman sa sarili kong ikaw ang mahal ko…” sabi pa ni Bea.
Hatinggabi na kami nakarating ni Bea sa bahay ko sa Taguig…. Kahit pagod kami sa maghapong pamamasyal… hindi kami natulog ni Bea… Magdamag kaming nagkwentuhan…. Madami syang plano para sa amin… Nakikinig lang ako sa kanya. Nagtalik din kami hanggang mag-umaga na. Wala kaming tulog ng magsimula ng mag-impake si Bea para umuwi ng bahay nila sa Balara.
Habang nasa kotse kami hindi kami nag-iimikan ng anak kong si Bea…. Nakatingin lang sya sa kalsadang aming tinatahak. Alam kong nagpipigil ng iyak ang aking anak… Malungkot na araw ito para sa amin… Malamang ito na ang magiging huling pagkikita namin ng aking mahal na anak na si Bea…
Pumasok na kami sa loob ng kanilang subdivision… napahinga ako ng malalim ng matanaw ko na ang bahay nila… Nasukyapan ko si Bea na tumutulo ang luha sa gilid ng kanyang mga mata. Nagpipigil itong magsalita…
Huminto na ako sa tapat ng kanilang gate… Nakita kong lumabas ng gate si Beth para salubungin ang kanyang anak… Hindi ko na rin mapigil ang pagpatak ng luha ko habang hindi ako makatingin kay Bea….
Bumaba na si Bea ng kotse…. hindi pa rin sya tumitingin sa akin pero kita ko ang mga luha na patuloy na dumadaloy sa kanyang pingi… Bitbit ang dalawang bag lumakad ng papalayo si Bea sa kotse. Agad naman itong sinalubong at niyakap ng kanyang inang si Beth…
Kumaway lang ako Beth mula sa loob ng aking kotse para magpaalam…. ngumiti ito sa akin at bumuka ang bibig na nagsabing “Thank you” pero hindi ko na ito narinig… Pinaatras ko na ang kotse ko at akma na akong aalis ng marinig ko ang sigaw ng umiiyak na si Bea….
Nagsink-in na kay Bea ang aming paghihiwalay….
“Daddddyyyyyy!!!!…. Daddddyyyyyy!!!!” sumisigaw si Bea habang tumatakbong hinahabol ang umaatras kong kotse.
Hininto ko ang kotse ko at binuksan ang salaming bintana sa gilid ko… Mula sa labas ng bintana niyakap ako ng aking anak habang patuloy sa paghagulgol…
“Daddyyyy…. mahal na mahal kita….. hu hu hu… babalik ako ha…. magkikita pa rin tayo….. Tatandaan ko lahat ng mga promise mo…. wag kang mag-aasawa pleaseeeee…” sabi ni Bea habang nakayakap sa akin mula sa labas ng bintana ng kotse.
Nakatingin lang sa amin si Beth na nasa di kalayuan sa harap ng kanilang gate….
Nagulat ako ng bigla akong halikan ni Bea sa labi…. matagal nya akong hinalikan sa labi habang nakikita kami ni Beth. Wala ng nagawa si Beth kundi mapailing…. Alam kong nauunawaan na nya ang ibig sabihin ng halik na yun…
“Kung saan mo ako iniwan, Bea… duon mo rin ako babalikan….” sabi ko naman habang umiiyak…
Bumitaw na si Bea sa pagkakayakap sa akin…. Unti-unti ng umatras ang kotse ko. Hindi ko malilimutan ang huling pagkikita namin ng aking anak habang palayo ng palayo ang kotse ko. Nakikita ko syang umiiyak habang tinatanaw ang kotse kong papalayo…
Habang nagmamaneho pauwi hindi ko mapigilang mapahagulgol mag-isa sa loob ng kotse. Lahat ng nangyari ay biglang nagsink-in sa akin. Wala na ang aking anak…. Labis na kalungkutan ang nadama ko nung mga sandaling iyon. Halos kamatayan na ang kasunod sa sobrang sakit ang naramdaman ko habang papalabas ako ng subdivision nila.
Alam ko sa sarili ko na umibig din ako ng labis sa aking anak… alam ko rin na ako ang kanyang unang pag-ibig… Kahit alam kong bawal ang aming naging relasyon ay hindi ko maintindihan ang aking sarili kung bakit umaasa pa din akong babalikan nya ako.
Labis akong umaasa na natutuparin pa rin nya ang mga pangako nya sa akin…. Alam kong babalik si Bea….
Simple lang ang dahilan…
“YOU ONLY GET ONE FIRST LOVE. SO EVEN IF YOU FALL FOR LOTS OF OTHER PEOPLE, YOUR FIRST LOVE WILL BE THE ONE YOU ALWAYS REMEMBER.”
Sabi ko nga kay Bea…. “kung saan mo ako iniwan, duon mo rin ako babalikan…”
“THE REASON WHY DAUGHTER’S LOVE THEIR DAD THE MOST IS…. THAT THERE IS ATLEAST ONCE MAN IN THE WORLD WHO WILL NEVER HURT HER.”
WAKAS….