My Pretty Francine Part 18 – Furious Cheska (My Story of Tintin)

ni burakbubuk

Ang nakaraan…

Inakap ko si Francine at hinalikan ko sya sa nuo…. Ilang sandali pa ay nakatulog na kami ng magkayakap dahil sa matinding pagod….

Habang natutulog kami… naalimpungatan ako ng gisingin ako ng katok mula sa gate ng aking bahay. Marahan kong inalis ang natutulog na si Francine sa aking balikat. Tiningnan ko ang oras, halos alas-diyes na ng umaga… Hubo’t-hubad akong tumayo at tumungo sa pintuan ng terrace para silipin kung sino ang kumakatok sa gate.

Laking gulat ko ng makita ko ang taong kumakatok sa aking gate…… si Cheska!

CHAPTER 18 – Furious Cheska

Sa pagpapatuloy…

“Shit!” sabi ko matapos makita si Cheska na pilit inaabot ang trangkahan ng gate mula sa labas para makapasok sya.

Nasa kotse pa naman ang bag ni Francine at baka maisipang silipin iyon ni Cheska tiyak malalaman nyang nandito ang kanyang anak… Wala na akong maisip na iba pang paraan… Dali-dali kong dinampot ang shorts ko sa sahig at nagmamadali kong isinuot ito at muli akong tumungo sa terrace.

“Cheska!!! sandali lang! ako na ang magbubukas!…” napilitan akong sigawan si Cheska mula sa terrace para hindi na nya tangkaing buksan ang gate mula sa labas.

Agad namang ngumiti si Cheska matapos akong makita.

Nagising si Francine na nasa kama matapos marinig ang aking sigaw….

“Kuya?? nandyan si mommy???” sabi ni Francine na pupungas-pungas pa habang nakasuot pa ng uniporme at halatang gulat na gulat.

“Oo, Chin…. nanduon pa sya sa gate…” sagot ko naman habang nagmamadaling nagsusuot ng t-shirt.

“Paano yan, kuya???” sabi ni Francine habang nagmamadaling hinahanap ang hinubad na panty nya sa kama.

“Basta wag na wag ka lalabas ng kwarto kahit anong mangyari ha! ako bahala sa mommy mo sa ibaba…” sabi ko naman.

“Kuya, natatakot ako…. baka malaman nya na hindi ako pumasok sa school…” sabi ng takot na takot na si Francine.

“Hindi lang yun, Chin… kapag nalaman nya na nandito ka… malalaman na nya na may nangyayari na pala sa atin… kaya nga wag na wag kang lalabas ng kwarto kahit anong mangyari ha…. lalabas na ako…. i-lock mo ang pinto agad…” sabi ko sabay patakbong lumabas ng pinto.

Halos talunin ko na ang hagdan sa pagmamadaling makababa. Ilang segundo lang ay binubuksan ko na ang gate. Agad na pumasok si Cheska na halatang pinagmamasdan ang mukha ko.

“Kakagising mo lang, Clint?… Bakit hindi ka ata pumasok sa trabaho?” sunod-sunod ang tanong ni Cheska sa akin habang sinisipat ang loob ng kotseng nakaparada sa garahe.

“H-ha?… Masama kasi pariramdam ko eh… kaya ipinahinga ko na lang muna…” sagot ko naman habang kinakabahan dahil sa posibilidad na maaninag ni Cheska ang bag ni Francine sa loob ng aking tinted na kotse.

“Hindi ka ba dinaanan ni Chin-chin kaninang umaga? sabi nya kasi sasabay daw sya sa’yo eh” sabi ni Cheska habang pumapasok na ng pintuan ng bahay ko.

Hindi ko malaman ang isasagot ko kay Cheska, iniisip ko kasi kung hinuhuli lang nya ako at wala naman pala talagang sinasabi si Francine na sasabay sya sa akin. Lalong lumakas ang kabog ng dibdib ko…

“H-ha? ano eh…. hindi naman sya dumaan… baka kasi hindi ko narinig nung kumatok sya…at baka dumiretso na lang sya sa school nya…” pagsisinungaling ko kay Cheska na halatang panay ikot ang mga mata sa paligid ng loob ng aking bahay.

“Clint? alam mo…. parang kakaiba ka ngayon, hehehe…” sabi ni Cheska sa akin habang nakatingin sa aking mukha.

“Bakit naman?…. naalimpungatan kasi ako sa katok mo eh, hehehe…” sagot ko naman kay Cheska.

Habang nasa sala kami ng bahay ko, lumapit sa akin si Cheska at tumayo sa aking harapan. Nagkatapat ang aming mga mukha… Nagulat ako ng halikan ako nito sa labi… Padamping halik lang at parang sadyang inaamoy-amoy ang aking bibig.

“Clint, pati ang amoy ng bibig mo kakaiba….” sabi ni Cheska sabay upo na sa sofa.

Biglang pumasok sa isip ko ang pagtatalik namin ni Francine kani-kanina lang na halos labasan sya habang inuupuan ako sa mukha. Lalong lumakas ang kaba ko at hindi ko na alam paano ako magpapalusot kay Cheska…

“Clint… hindi naman sa nakikialam ako sa relasyon nyo ng anak ko ha…. sana mali ako sa hinala ko na may kasama kang babae dyan ngayon sa itaas…” prangkahang sinabi sa akin ni Cheska.

“Uy hindi ko magagawa yun, Cheska…. huwag mo naman ako pag-isipan ng ganyan…” kinakabahang sagot ko kay Cheska.

“Sana nga Clint, sana hindi mo kayang pagtaksilan ang anak ko…. napakabata pa nya para masaktan… kahit ako masasaktan din kapag nalaman kong may ibang babae kang inuuwi dito…” sabi pa ni Cheska na halatang naghihinala na may ibang babae akong kasama na nasa kwarto ko sa itaas.

Gusto ko sana i-dare si Cheska na ipakita ang loob ng kwarto ko sa itaas ngunit hindi ko ito magawa dahil nanduon nga ang anak nyang si Francine.

Nahalata ni Cheska ang sunod-sunod na paghugot ko ng malalalim na hininga marahil dahil sa nerbiyos na nadarama ko nung mga sandaling iyon.

“Bakit ka kinakabahan, Clint?…” sabi ni Cheska na parang nanunubok.

“Hindi ako kinakabahan, Cheska… hindi lang ako sanay na ganyan mo akong kausapin…” seryosong sagot ko naman kay Cheska.

“Talaga lang ha…. Alam mo ba Clint na nakakaramdam ako ng selos ngayon?” sabi ni Cheska.

“Nagseselos ka? saan ka naman magseselos??” sagot ko naman.

“Natural, Clint mahal kita diba???… kaya ako nagseselos!!! at isa pa mahal ka din ng anak ko! pakiramdam ko pareho mo kaming niloloko!…” medyo napapansin kong tumataas na ang boses ni Cheska habang pakikipag-usap sa akin.

“Hindi ko magagawa yun, Cheska! wag mo naman akong pagbintangan….” sagot ko naman kay Cheska.

“Putang-ina naman, Clint… amoy pekpek yang bibig mo eh! huwag mo kaming lokohin ng anak ko!” galit na sabi ni Cheska habang nangingilid na ang luha sa mga mata.

“Mali ka, Cheska…. Maling-mali…” sabi ko naman habang nakayuko at hindi ko matingnan sa mata si Cheska.

Nanginginig na ako sa kaba habang nakikipag-usap kay Cheska… Iniisip kong nasisira ko na ang tiwala niya sa akin… Sa unang pagkakataon nagagalit na sa akin si Cheska.

“Ganito na lang, Clint… Gusto mo bang bumalik ang tiwala ko sa’yo???” sabi ni Cheska habang tumutulo na ang luha sa kanyang mata.

“Paano, Cheska? Ayoko rin naman ng pinaghihinalaan mo ako eh…” sagot ko sa kanya.

“Umakyat tayo sa kwarto mo ngayon at ipakita mo sa akin na wala ka talagang kasamang babae dyan!!!” sabi ni Cheska.

Natigilan ako sa sinabi ni Cheska… Alam kong wala na akong lusot sa pagkakataong ito. Malalaman na nya ang lahat. Kapag hindi ko naman sya pinagbigyan ay malamang mawawala na lahat ng pagtitiwala nya sa akin. At kapag nagkaganun ay paghihiwalayin na nya kami ng kanyang anak na si Francine.

“Wala nga akong ibang babae, Cheska… Please magtiwala ka naman sa akin…” sagot ko naman.

“Wala pala eh di akyat na tayo sa kwarto mo ngayon diba…. Patunayan mong mali ako, Clint! eh pahiya ako diba…” sagot naman ni Cheska.

Natigilan ako…. hindi ako makagalaw sa pagkakatayo ko sa harap ni Cheska….

“Ano na, Clint…. tara na oh…. akyat na tayo…. patunayan mo ang katapatan mo sa amin ng anak ko…” sabi pa ni Cheska na parang tinitingnan kung hanggang saan ako makakapagsinungaling.

Huminga ako ng malalim… alam kong wala na akong magagawa… wala na akong lusot. Naisip kong mas mabuti pang malaman na ni Cheska ang lahat kesa tuluyan ng mawala ang tiwala nito sa akin. Kaya ko naman panindigan si Francine kahit ano pa ang mangyari ngayong araw na ito.

“Okey, Cheska… tara na sa itaas!” sabi ko kay Cheska.

“Okey, Clint! Let’sgo…” sabi pa ni Cheska na parang nanunuya.

Napakalakas ng kabog ng dibdib ko habang paakyat kami ni Cheska sa hagdan patungo sa aking silid…

Huminga ako ng malalim ng nasa harap ko na ang pinto ng silid habang nasa likod ko naman si Cheska…

“Buksan mo na, Clint… ano pa hinihintay mo…” sabi pa ni Cheska.

Lakas loob kong kinatok ang pinto…

“Tok-tok-tok!”

Walang kumikibo sa loob ng kwarto…. walang nagbubukas ng pinto… Kinatok ko pa ito ng isang ulit.

“Tok-tok-tok!”

Dito na gumalaw ang door knob ng pinto at tuluyan ko ng narinig na tumunog ang lock nito mula sa loob.

Dahan-dahan kong binuksan ang pinto ng kwarto….

Bumungad sa amin ni Cheska si Francine na nakaupo sa gilid ng kama na nakasuot pa ng uniporme…

“Chin-chin????” gulat na gulat si Cheska ng makita ang anak.

“M-mommy, sorry….W-wala naman kaming gagawin sa school kaya hindi muna ako pumasok…” nanginginig sa takot na sabi ni Francine sa kanyang ina.

Humarap sa akin si Cheska…. nabigla ako ng isang malutong na sampal ang tinanggap ko mula kay Cheska.

“Pak!!”

“Hayup ka, Clint! Napakasinungaling mo! Pati anak ko pala tinutuhog mo! Hindi ka na nakapag-antay! Lahat ng gusto nyo binigay ko na sa inyo! Sabi ko sa’yo bata pa yan at hindi pa pwede diba!” nag-aapoy sa galit na sigaw ni Cheska sa akin.

“Sorry, Cheska…. Alam mo namang mahal na mahal ko si Chin-chin diba…” sabi ko naman.

“Pak!!” isa pang sampal ang isinagot sa akin ng galit na galit na si Cheska.

“Mommy, tama na! ako naman ang nagsabi kay kuya Clint na hindi ako papasok eh… wala syang kasalanan…” pagtatanggol naman sa akin ng umiiyak ng si Francine.

“Huwag ka makialam, Chin-chin… humanda ka sa akin mamaya!… ikaw ang isusunod ko…” sagot ng galit na galit na si Cheska sa anak.

“Walang kasalanan si Chin-chin… ako ang may kasalanan ng lahat, Cheska…” sabi ko naman kay Cheska.

“Chin-chin! bumaba ka na sa ibaba… antayin mo ako sa baba!” sabi ni Cheska sa anak.

“Ayoko, mommy! dito lang ako… huhuhu…” umiiyak na tugon ni Francine sa ina.

“Bakit??? Ayaw mo nang umuwi??? Hindi ka na marunong sumunod sa akin???” sabi ni Cheska na bumaling na ang galit sa anak.

“Mommy, uuwi naman ako… pero huwag ka ng magalit kay kuya, huhuhu…” umiiyak na pagtatanggol sa akin ni Francine.

“Mula ngayon hindi na kayo pwede magkita! ako ang nanay mo kaya ako ang masusunod sa’yo!… wala ka magagawa kapag ayoko kayong magkita!!!” nag-aapoy sa galit na sabi ni Cheska.

“Mommy hindi pwede! ayoko! hindi na pala ako sasama sa’yo!… dito na lang ako kay kuya! huhuhu…” umiiyak ngunit matapang na sagot ni Francine.

“Aba! Ganyan ka pa sumagot ngayon ha!… binigay ko na lahat ng gusto mo tapos iyan pa igaganti mo sa akin! Kahit batambata ka pa pinayagan kita sa kalandian mo tapos iyan pa isasagot mo sa akin ngayon!” sabi ni Cheska sa anak sabay sabunot sa buhok nito.

Agad ko namang pinigilan ang kamay ni Cheska upang hindi masaktan si Francine.

“Tama na, Cheska…. pag-usapan na lang natin ito…. Para naman tayong hindi magkaibigan… Please, Cheska… pwede ba?…” pakiusap ko kay Cheska.

“Magkaibigan??? Magkaibigan pala tayo eh bakit ginawa mo sa anak ko ito??? Hindi mo ba alam na bata pa yan??? Paano kung iwan mo din yan balang-araw??? Kaya nga diba sabi ko sa’yo na ako na lang muna kung gusto mong gumanon!!!!” sabi pa ni Cheska.

Natigilan ako sa sinabi ni Cheska. Nag-aalala ako na baka malaman ni Francine na may nangyayari din sa amin ng kanyang ina. Hindi na ako sumagot pa para hindi na lalong mag-apoy sa galit si Cheska at tuluyan ng sabihin ang totoo. Ayokong masira kay Francine… ayokong malaman nya ang katotohanan tungkol sa amin ni Cheska.

“Tara na, Chin-chin! umuwi na tayo!” sabi ni Cheska sa anak.

“Ayoko, mommy…. dito muna ako… please mommy… huhuhu…” sabi ng umiiyak na si Francine.

“Punyeta ka! anong gusto mo?… mag-aasawa ka na ba????” sagot naman ng galit na galit na si Cheska.

“Mommy, hindi naman pero mag-uusap muna kami ni kuya….” sagot ni Francine.

“Hindi pwede! umuwi na tayo! hindi na kayo pwede magkita! tama na yang mga kabulastugan nyo! Hindi na ako papayag na magkita kayo!” sabi naman ni Cheska.

“Mommy, ayokoooo… hindi ako sasama sa’yo! dito lang ako! Ayoko na umuwi!!! huhuhu…” patuloy sa pag-iyak si Francine habang hinahatak ng kanyang ina.

Humilata pa sa sahig si Francine habang pilit na hinahatak patayo ni Cheska. Napunit na ang kwelyo ng uniporme ni Francine dahil sa tindi ng paghatak ng galit na galit na si Cheska.

“Sumama ka sa akin! leche ka… masasaktan ka talaga sa akin kapag hindi ka tumayo dyan!!!” sabi ni Cheska habang hatak-hatak ang punit ng uniporme ni Francine na nakaupo pa rin sa sahig.

Pilit ko naman pinipigil ang kamay ni Cheska para hindi masaktan masyado si Francine.

“Bakit, Chin-chin??? masarap ba???? masarap ba ang natitikman mo kay kuya Clint mo kaya ayaw mo na umuwi??? Papakulong ko si Clint kapag hindi ka sumama sa akin ngayon!!!” sabi ni Cheska.

“Tatawag ako ng pulis ngayon para ipakulong si Clint kapag di ka sumama sa akin!!!” sabi pa ni Cheska na hatak-hatak ang manggas ng uniporme ni Francine.

Kinaladkad ni Cheska si Francine palabas ng pinto.

“Kuyaaaaaa… paano yan? kuya….. sasama na ako sa iyo! kuyaaaaa…May promise ka diba…” sabi ni Francine habang hinahatak ng kanyang ina pababa ng hagdan.

Alam kong sasama sa akin si Francine ano mang oras ko sya ayain….

“Cheska! huwag mo ng saktan si Chin-chin…. sasama na sya sa’yo….” sabi ko kay Cheska.

“Chin, sumama ka na sa mommy mo para wala ng gulo…. mag-uusap na lang kami kapag malamig na ang ulo nya….” sabi ko naman kay Francine.

Naaawa na ako sa hitsura ni Francine na napunit na ang suot na uniporme habang gulo-gulo ang mga buhok dahil sa pagsabunot ng kanyang galit na ina.

“Paano tayo, kuya??? huhuhu….” sabi pa ng umiiyak na si Francine…

Hindi ko pinarinig kay Cheska ang sagot ko…. bumuka lang ang bibig ko pero walang boses na lumalabas habang sinasabi kay Francine na…

“Ako ang bahala… ako ang bahala….”

Agad naman naintindihan ni Francine ang ibig kong sabihin sa pagbuka ng bibig ko….

“Kuyaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa… huhuhu…” sabi pa ni Francine ba tuluyan ng sumama sa ina nyang galit na galit.

Lumabas na ng pinto ang mag-ina…. nagmamadali akong nagpunta ng terrace para tingnan si Francine… Habang papalabas ng gate ay sumulyap pa si Francine pataas sa terrace.

Sinenyasan ko sya ng “Nandito lang ako…. usap tayo… I love you….” habang bumubuka ang bibig ko pero walang tunog na lumalabas.

Pasimpleng tumango naman si Francine habang umiiyak na natingin sa akin mula sa labas ng gate. Naramdaman kong tumulo na din ang luha ko habang nakikita kong papalayo si Francine na hatak-hatak ng kanyang ina. Hindi ko inaasahan na ang isang masaya sanang araw ay nauwi sa ganitong pangyayari.

Hindi ko naman masisi ang sarili ko kung bakit nangyari ito… Ang sigurado ko lang sa sarili ay kaya ko panindigan si Francine kahit anong mangyari. Alam kong hindi na magiging madali ang lahat buhat ng mangyari ito pero handa kong ipaglaban ang relasyon namin ni Francine.

Lulugo-lugo akong bumaba ng hagdan para isarado ang pinto ng bahay ko. Hinang-hina ako sa nangyari… Hindi ko alam kung paano ko maayos ang lahat… Naalala ko ang bag ni Francine sa kotse, lumabas ako para kunin ito sa loob ng kotse at ipasok sa loob ng bahay. Nalungkot ako matapos kong makita ang mga gamit ni Francine sa eskuwela. Muli kong naalala ang imahe nya kani-kanina lang habang sinasaktan ng kanyang ina at pilit na sumasama sa akin. Muling tumulo ang luha mula sa aking mga mata. Kasalanan ko ang lahat…

Nanghihina akong umakyat ng aking silid…. naisipan kong itext si Cheska.

“Cheska… nandito yung mga gamit ni Chin-chin sa school… Paano yan makakapasok kung wala ito?”

Kahit galit sa akin si Cheska, iniisip ko pa rin ang pag-aaral ni Francine… Hanggang mag-gabi ay hindi sumagot si Cheska sa text ko. Ayoko namang ihatid sa bahay nila ang bag ni Francine dahil baka dun pa gumawa ng eksena si Cheska. Hindi ko namalayang nakatulog na lang ako dala ang labis na kalungkutan dahil sa mga nangyari. Iyon na ata ang pinakamalungkot na araw sa buhay ko….

Ilang araw pa ang lumipas, hindi nagparamdam sa akin si Francine…. Nakailang text at tawag ako kay Cheska ngunit sadyang hindi nya ito sinasagot. Halos mabaliw na ako sa kakaisip kay Francine.

Ilang gabi na din akong hindi pinapatulog ng nangyari sa amin ni Francine. Nawala na rin ang gana ko sa pagkain. Bumagsak na ang aking katawan…

Isang araw, habang nasa trabaho ako, hindi pa rin maalis sa isip ko si Francine… Iniisip ko kung nakakapasok kaya sya sa school? Sinasaktan pa kaya sya ni Cheska? Ano na kaya ang nangyari sa kanya? Magkikita pa kaya kami? Naiisip pa din kaya nya ako? Hindi ako mapakali… Nag-aalala na ako ng labis kay Francine… nilakasan kong muli ang loob ko at muli kong tinext si Cheska…

“Cheska, pwede ba tayo mag-usap? Please, Cheska….”

“Cheska, may nangyari na sa amin ni Chin-chin… ayokong masira buhay nya dahil sa akin… Pabayaan mo kaming ayusin ang lahat.”

Gaya ng dati, hindi sinasagot ni Cheska ang mga text ko. Ilang beses ko pang tinext si Cheska ng halos oras-oras at araw-araw, ngunit hindi pa rin ito sumasagot.

Lumilipad ang isip ko habang nakaupo ako sa mesa ko sa opisina. Naalala ko si Francine…. Naglalaro sa isip ko ang mga masasayang pinagsamahan namin… Naalala ko yung heart to heart na pag-uusap namin sa resort… Yung mga pangako ko sa kanya na balang-araw ay magsasama din kami at di na muling maghihiwalay. Alam kong umaasa syang tutuparin ko iyon. Nakukunsensya din ako sa mga ginawa ko sa kanya… Alam kong napakabata pa nya para gawin ko yun sa kanya, pero nangyari na… Hindi ko sya maaring pabayaan lalo na ng maalala ko ang sinabi nya sa akin dati….

“Totoo yun, kuya… ikaw ang una ko sa lahat…. kaya gusto ko ikaw lang ang gagawa sa akin ng lahat. Yun ang pangarap ko sa buhay… gusto ko isa lang ang lalaki ko hanggang sa tumanda ako… hanggang sa mamatay na ako gusto ko isa lang….”

Paano matutupad lahat ng ito kapag hindi ko ipaglalaban ang pag-ibig ko sa babaeng sumugal ng buhay at kinabukasan sa akin… Kailangang gumawa ako ng paraan…. naalala ko pa ang sabi nya sa akin habang nasa ilalim kami ng liwanag ng buwan sa resort….

“Basta kuya… ganito na lang… kahit sino pa ang magpahiwalay sa atin, maging si daddy man yan o kahit si mommy pa… hindi ako papayag. Sasama na lang ako sa’yo…”

“Walang iwanan, kuya ha….. kahit ano pang mangyari…. walang iwanan…”

Muli na namang tumulo ang luha ko habang nakatitig sa monitor ng aking computer… Bata nga lang kung tutuusin si Francine ngunit ayokong maging isang mapait na alaala na lang ako sa kanya pagdating ng panahon. Sya ang pangarap kong makasama habambuhay at wala ng iba.

Ayokong dumating ang panahon na labis kong sisihin ang sarili ko dahil sa hindi ko sya ipinaglaban ngayon.

Nabuo na sa isip ko na sa susunod na magkita uli kami ni Francine, hinding-hindi na kami maghihiwalay… sabi nga ng isang kasabihan…

“Forget the risk and take the fall. If its what you want then its worth it all.”

Kung ako man ang sumira sa buhay ni Francine, alam kong ako lang ang tanging kayang umayos nito…

Lalayo na kami…. hindi na kami muling babalik… kahit kapalit pa nito ang posibilidad na makulong ako…

Naalala ko pa ang sabi sa akin ng aking nasirang lolo…..

“Ang Pag-ibig parang malalim na ilog yan… Nakatalon ka na, bago mo pa lang maaalala na hindi ka pala marunong lumangoy…”

Handa na akong itaya ang lahat para kay Francine….

TATAPUSIN…

Scroll to Top