Samu’t saring ingay ang umaalingawngaw sa paligid ng silid. May mga hiyaw ng mga babae sa isang banda, at salitang putok ng mga baril sa kabila.
Kanya kanyang pulasan ang mga babae upang iligtas ang kanilang mga buhay. Habang ang mga tauhan ng sindikato nila Mr. Rivero at iba pa nitong mga kasama ay isa isang nagbabagsakan sa sahig hanggang sa malagutan ng buhay.
Samantalang ako naman ay nanatiling nakaluhod sa sahig sa gitna ng silid. Pinagmamasdan ang magaslaw na galaw ni Credo. Kitang kita ko ang lisik sa kanyang mga mata habang nakikipaglaban sa mga kawatan.
At sa isang iglap ay nakita ko si Credo na nakatayo sa aking harapan. “Ok ka lang?” tanong ni Credo. Nangungusap ang mga mata nito at dama ko dito ang labis na pagalala sa akin.
Daglian akong tumango na may bakas na mga ngiti sa aking labi. Hindi ko maintindihan ang labis na ligaya sa aking puso ngayong alam kong ligtas na ako. Niligtas ako ng lalaking umabuso sa akin noon. Ang lalaking bumaboy sa akin at naglagay sa ganitong posisyon.
At ngayon ay tuwang tuwa ako na ang lalaking iyon ay ang tagapagligtas ko ngayon. Pakiramdam ko ay kaya kong ibigay ang aking sarili ng buong buo kay Credo.
“Nakita mo kung saan sila nagpunta?” Tanong ni Credo habang inaalalayan akong tumayo. Kaagad ko namang itinuro ang pinto sa gilid patungo sa kabilang silid.
“Boys! Sa kabilang kwarto!” Mariing utos ni Credo na kaagad namang sinunod ng kanyang mga tauhan. Mabilis na pumwesto ang mga lalaki sa pinto hawak hawak ang kanilang mga baril. Naghanda sa napipintong labanan na nag-aabang sa kabilang silid.
(Blag!) Lagabag ng pinto matapos bigyan ng isang malakas na sipa ng isa sa mga tauhan ni Credo. Pagpasok naming ay kitang kita ko ang mga duguang babae na magkakapatong na pawang wala ng buhay.
Wala ng ibang tao at nakabukas ang kabilang pintuan palabas ng kwarto. Hindi nagtagal ay pumasok dito ang isa sa mga tauhan ni Credo. “Boss! Nakailas na sila! Nakasakay sila ng van!” Hinihingal na sambit nito.
“Tara! Habulin natin!” Pasigaw na utos ni Credo. Dali dali namang nagsitakbo ang mga tauhan niya papalabas ng silid. Hawak hawak ni Credo ang aking kamay habang tumatakbo sa hallway patungo sa fire exit ng building.
Dito din kami dumaan ng dalhin ako ni Mr. Hachimura dito. At ngayon ay dito din ako lalabas. Hindi nagtagal ay narating naming ang itim na van na dala nila Credo. “Sakay.” Utos nito sa akin na mabilis ko namang sinunod.
Umiyak ang mga gulong ng aming sasakyan habang humarurot ito palabas ng building. Mabilis ang aming takbo at nagpapagewang gewang sa kalsada upang iwasan ang ibang sasakyan. Pilit naming hinahabol ang sasakyan nila Mr. Rivero na hanggang ngayon ay umaasa akong buhay at nakasakay doon si Angie.
Bigla akong binalot ng lamig sa loob ng sasakyan matapos ang ilang minuto ng aming pag andar. Doon ko lamang napagtanto na hubad pala ang aking katawan at nababalot ng sari saring katas, tamod, at gatas.
Napatitig ako kay Credo. Kitang kita ko sa kanyang mukha ang pagkauhaw sa pagkakataong ito. Nakapako ang kanyang tingin sa labas ng bintana. Pilit sinisipat ang sasakyang pilit naming hinahabol.
“Ayun sila!” sambit ng tauhan ni Credo na nakaupos sa unahan. Sabay sabay naman kaming sumilip upang makita ang aming hinahabol.
Kitang kita ng dalawa kong mata kung paano ihagis papalabas ng kanilang sasakyan ang isang hubad na babae. “Buhay si Angie!” Bulong ko sa aking sarili matapos naming madaanan na tila lutang sa harapan ng gate ng isang malaking bahay.
“Buhay si Angie!” Sambit ko kay Credo. Hindi naman ako nadinig nito sapagka abala nito sa napipintong pagtutuos. Tila sasabog ang aking dibdib sa pinaghalong takot at saya ng makita kong ligtas ang aking matalik na kaibigan.
Di nagtagal ay di ko na din napigilan ang aking luha. Pumatak ito sa aking hubad na hita mula sa aking mata. Napahawak ako sa magaspang na kamay ni Credo. Kaagad naman itong bumitaw upang ikasa ang mahabang baril nito.
(Bratatat!) Biglang pumutok ng sunod sunod ang armalite ni Credo matapos nitong buksan ang bintana sa kanyang gilid. Hindi nagtagal ay gumanti ng putok ang sasakyang hinahabol namin.
“Yuko!” Utos sa akin ni Credo kaya naman dali dali akong yumuko sa kanyang kandungan. Sa tapat ng kanyang burat. Ang burat na lumapastangan sa akin. Ngunit hindi ko maintindihan ang aking sarili kung bakit sa mga oras na ito ay para bang gusto ko itong ilabas ng kanyang pantalon at chupain.
Hindi ko alintana ang mga tama ng bala sa aming sasakyan. Habang kumakalansing ang mga tingga ng bala sa twing tatama ito sa aming sasakyan ay abala ako sa bukol ni Credo sa aking harapan. Naaamoy ko ang pamilyar na bango ng tarugo nito na pilit kumakawala sa tela ng maong.
(Bratatatat!) Patuloy ang pakikipagbarilan ni Credo habang pagewang gewang ang aming sasakyan sa paghabol sa sindikato. Sari saring mura at daing ng mga lalaking kasama namin sa sasakyan kapag tinamaan.
Ngunit sa mga sandaling ito ay tila bingi ako sa lahat ng komosyon at tanging abala lamang sa burat sa aking harapan. Kumislot ang aking tinggil at namasa ang aking puke habang sinasariwa ang lahat ng pambababoy na ginawa sa akin ng titi sa likod ng pantalon.
Hindi ko napigilan ang aking sarili at mabilis kong dinakma ang titi ni Credo. Sinilip ko siya ng bahagya ngunit hindi niya ito alintana. Abala ang lalaki sa pakikipag barilan. Kaya naman sinamantala ko ang pagkakataong ito.
Dahan dahan kong hinila pababa ang zipper ng kanyang pantalon. Dinukot ang malambot na ari at inilabas mula sa pagkakatago. Hindi ko inaksaya ang oras at kaagad ko itong sinalsal at isinubo ng buo.
Nagulat si Credo sa aking ginawa. “Cristina ano ba! Mamaya na yan!” Galit na sambit ni Credo sa akin.
“Tangina nakita mo ng halos mamamatay na tayo yan pa din nasa isip mo!” Hiyaw ng lalaki. Natigilan ako sa aking ginagawa. Nanatili na lamang akong nakayuko sa kanyang kandungan.
Hanggang sa naramdaman kong prumeno ang aming sasakyan habang lumiliko. (Bratatatat!) Sunod sunod ang putok ng mga armalite ng mga tauhan ni Credo matapos buksan ang pintuan ng van.
Napatakip ako sa aking dalawang tenga. Habang mabilis na inayos ni Credo ang kanyang sarili at tumayo upang lumabas ng sasakyan. Naiwan ako sa loob habang pinakikinggan ang palitan ng putok.
Makalipas ang ilang minuto ay biglang tumahimik. Nahinto ang putukan. Biglang kumabog ang aking dibdib. Dahan dahan akong bumangon at sumilip sa bintana. Laking tuwa ko ng makita ko si Credo at ang kanyang mga tauhan na naiwang nakatayo.
Nagdahan dahan akong lumabas ng sasakyan. Hindi ko alintana kung sino ang makakita sa aking tao na naguusyoso sa mga sandaling ito. Wala akong pakialam kahit makita nila ang nababalot kong tamod na katawan sa lansangan.
Lumapit ako sa tabi ni Credo. Doon ay kitang kita ko ang mga duguan at nakahandusay na mga mga lalaki sa kalsada. Pawang naliligo sa sarili nilang dugo. Walang buhay. At isa dito si Mr. Rivero. “Hayop ka! Kulang pa yan sayo! Dapat mamatay kang muli!”
Hindi ko napigilan ang aking sarili. Bigla na lamang lumabas ang lahat ng aking galit sa demonyong si Mr. Rivero. Biglang nanariwa sa akin ang mga babaeng pinatay niya isa isa na parang mga hayop at tumatawa pa habang bumabagsak ang mga ito sa aming harapan.
Mabilis akong niyakap ni Credo at pinigilan. Tinakpan din niya ang hubad kong katawan. “Tama na yan. Halika na.” Sambit niya sa akin.
“Boys tara!” Utos naman ni Credo sa kanyang mga tauhan.
Tahimik ang lahat habang binabagtas namin ang kalsada patungo sa safe house. Hinubad ni Credo ang suot nitong leather jacket at ipinatong sa hubad kong katawan. Ngayon lamang ulit ako nakadama ng init ng pag aruga sa haba ng panahon. At dahil doon ay kusa na akong dumantay sa makisig na braso ni Credo.
Makalipas ang halos isang oras ay nakarating na kami sa safe house. Nagdiwang ang mga tauhan ni Credo sa matamis na panalo na kanilang nakamit.
“Salamat sayo. Ikaw ang may gawa nito.” Nakangiting sambit sa akin ni Credo habang itinuturo ang masayang mga tauhan ng grupo.
Hinawakan ni Credo ang aking kamay at hinila patungo sa isang kwarto. Pagpasok ay kaagad niyang isinara ang pinto. Humarap sa akin at hinawakan ang magkabila kong pisngi. “So… Nasaan na nga ba tayo kanina?”
(…Itutuloy)