Natapos na naman ang maghapong pag-aaksaya ni Ador ng panahon sa lansangan. Pagod at nanlalambot na umuwi siya sa kanilang bahay. Papasok sana siya sa kanilang kuwarto pero naudlot dahil sa narinig na mga impit na ungol at daing sa loob.
Alam niya na may milagrong nangyayari sa mismong loob ng kanilang kuwarto pero hindi siya nagwala. Sanay na siyang makarinig nang ganito.
Marahan siyang sumilip. Hindi pa rin niya naiwasang panlakihan ng mga mata dahil sa nakita. Hubo’t hubad na nakatuwad ang asawa habang pa-dog style na tinitira ng isang lalaki.
Kitang-kita niya ang paglalabas-masok ng malaki at mahaba nitong uten sa keps ng kanyang misis. Sagad-sagaran ang pagbaon. Lumilikha ng kakatwang tunog ang maigting na salpukan ng kanilang mga kaselanan.
SWAAK … PWAAK … KATSAAAK!
Sarap na sarap na umuungol ang lalaki habang nagkukumahog sa pagbayo, samantalang natataranta naman ang kanyang misis na hindi malaman kung nasasarapan o nahihirapan.
Halos mabalik ang keps ng kanyang asawa dahil sa laki ng burat na bumabarurot.
Sa halip na magalit at magwala sa nakita, parang babaligtad ang sikmura na hangos na lumabas ng bahay si Ador.
Tumakbo sa kalsada hanggang sa humantong sa isang tindahan.
Tuyong-tuyo ang pakiramdam niya sa kanyang lalamunan.
“A-Aling Doray, pautang nga ng isang Kuwatro Kantos,” hangos na sabi niya sa may-ari.
Singhal ang sumalubong sa kanya
“Utang na naman? Ayoko na ng ganyang dayalog. Ang gusto kong marinig ay kung kailan kayo magbabayad, ” galit na sabi ng matandang babae.
“Huwag kang mag-aalala, Aling Doray. May parating kaming pera. Bukas na bukas din, babayaran kita,” pangako naman ni Ador.
Bubulong-bulong kumuha ng isang Marka Demonyo sa istante ang matandang babae.
“Hmp! Parang hindi ko alam kung saan manggagaling ang perang ibabayad mo,” anas ni Aling Doray.
Nang sumakamay ni Ador ang gin na ibinigay ng matandang babae, karaka niya itong binuksan sa pamamagitan ng ngipin. Sinimulang laklakin ang laman. Parang umiinom ng tubig ang lalaki.
Tatlong taas lang ang hawak na bote ng gin at karakang naubos ang laman nito.
Napailing si Aling Doray …
Naghahalo ang awa at buwisit sa lalaki.
Manhid na ang pakiramdam na umuwi si Ador.
Pagdating niya rito, nadatnan niya ang may-ari ng bahay na nagtatalak sa labas.
Naniningil ito ng upa sa bahay pero wala pa silang maibigay.
“Kung hindi ninyo kayang magbayad ng upa sa bahay, sa bangketa na lang kayo tumira. Nagnenegosyo ako hindi nagkakawanggawa,” sabi ng kanilang landlady.
“Humihingi lang naman kami sa iyo ng ilang araw, Aling Desta. Makakabayad din kami sa iyo,” sabi naman ng misis ni Ador.
“Buweno, pagbibigyan ko kayo. Sa loob ng tatlong araw at hindi kayo nakabayad, magbalot-balot na kayo. Ubos na ang pasensiya ko sa inyo,” sabi ng kanilang landlady at nagdadabog na umalis.
Lumong pumasok na si Ador sa kanilang bahay. Galit na sinalubong siya ng asawang si Dolor.
“A-Ang sarap naman ng buhay mo. Ang dami nating problema, ikaw ay painom-inom lang,” nakapamaywang na sabi nito.
Hindi sumagot si Ador.
Malungkot na naupo sa kahoy na sofa.
“Parang hindi na ako tatagal sa uri ng buhay natin. Nahihiya na ako at sukang-suka na ako,” lasing na sabi ng lalaki.
“Gago!” singhal sa kanya ng asawa. “Akala mo ba’y nasisiyahan ako sa uri ng buhay natin? Mas nahihiya at nandidiri ako sa uri ng buhay natin dahil nagbebenta ako ng puke para lang tayo mabuhay.”
Hindi makapagsalita ni Ador.
“Kung wala kang magawa para mabago ang takbo ng buhay natin, tumulong ka sa akin. Ihanap mo ako ng kostumer para kumita ako ng malaki at makabayad sa ating mga obligasyon,” patuloy naman ng asawa.
Hindi sumagot si Ador.
Nakalungayngay na ang ulo sa upuan. Nakatulog na ang lalaki sa kalasingan. Inis na iniwan siya ng asawa.
Isang araw, palakad-lakad sa downtown si Ador.
Nagbabakasakaling makatisod ng suwerte.
Pero hindi yata suwerte kundi malas ang natagpuan niya. Nangyari ito nang wala sa sariling bigla na lamang siyang tumawid ng lansangan.
Isang humahagibis na kotse ang muntik nang makasagasa sa kanya.
Kahit mabilis na nakapagpreno ang drayber nito, bahagya pa rin siyang nabundol. Lupasay siya sa lapag. Mabilis namang bumaba ang drayber nito.
“A-Ador… ikaw pala yan!” sambit ng lalaki nang makilala ang muntik na niyang mabangga.
“I-Ikaw pala, Celso … hayop ka … muntik mo na akong mapatay,” pabirong mura naman ng una.
“Kung bakit naman kasi bigla kang tumawid e, naka-go pa ang traffic,” sagot naman ng huli.
Hindi nagsalita si Ador.
Nagtungo ng ulo.
“Parang ang laki ng problema mo, pare,” sabi ni Celso at inakbayan ang kaibigan. “Ang mabuti pa’y sumama ka muna sa akin. Magpalamit muna tayo at magkuwentuhan.”
Pinasakay ng una si Ador sa kanyang kotse.
Dinala niya ito sa isang restoran.
Omorder si Celso ng ilang bote ng San Mig Light at fried chicken na pulutan.
Nagkuwentuhan sila habang umiinom.
Nakadalawang bote na si Ador nang maging madaldal ..
Nagsimulang ikuwento ang malungkot niyang buhay.
“Naaksidente ako, pare kaya hindi na ako nakapagtrabaho. Binayaran naman ako ng nakaaksidente sa akin pero naging pambayad ko lang sa ospital. Isang kahig at isang tuka ako ngayon, pare,” malungkot na kuwento ni Ador.
Awang napailing-iling na lamang si Celso. Nasa gayun silang ayos nang dumaan si Dolor. Napatingin sa kanila.
Unang nakapansin sa kanya si Celso.
“Ang ganda ng bebot na ito, dre. Nakatingin sa iyo. Kilala mo ba siya?” tanong ng lalaki sa kaibigan.
Sumulyap muna sa babae si Ador bago hinarap si Celso.
“Kursunada mo ba, pare?” nakangiti niyang tanong.
“Ganyan ang trip ko sa babae, pare. Mola pero pamatay ang porma,” mabilis namang sagot ng kaibigan.
“Tatlong libo ang presyo niya pero dahil kaibigan kita, dalawang libo na lang. Gawin mo ang gusto mo sa kanya. Magpakasawa ka, pare,” sabi ni Ador.
“Lintik ka, pare. Ganito na pala ang trabaho mo ngayon. Bugaw. Pero ayokong tumawad. Gusto kong kumita ka para makatulong naman ako sa iyo.
Tinawag ni Ador ang asawa. Ikinasa ang kantutan ng dalawa.
“H-Huwag kang aalis dito, pare. Magti-change oil lang ako sandali. Babalikan kita. Hintayin mo ako dahil ako ang magbabayad ng ininom natin,” sabi ni Celso at isinama na si Dolor patungo sa pinakamalapit na motel.
Nagpatuloy naman sa pag-inom si Ador pero parang hindi niya malasahan ang iniinom na San Mig Light.
Parang mas matapang pa ang lasa ang lasa ng luha na nagmumula sa kanyang mga mata at humahalo sa iniinom niyang beer.
Sa mga sandaling iyon, nagtatampisaw na si Celso sa naglalawang keps ni Dolor.
Walang kamalay-malay na ang tinitira niya, asawa ng kanyang kaibigan.
Trabaho lang naman ang lahat para sa babae. Para masulit ang ibiniyad nito, nagtatrabaho siya nang husto.
Sinalsal niya nang husto ang ratbu ng lalaki.
Sinuso nang sinuso.
Pinaputok niya ito sa loob ng kanyang bibig.
Maya-maya’y pinatihaya siya ng lalaki at siya naman ang pinaligaya.
Kung anu-anong posisyon ang ginawa nito sa kanya.
Missionary. Dog style. Sixty nine positions at kung anu-ano pa.
Ipinakita niya sa babae na eksperto siya sa kama.
Wala namang pakialam si Dolor kahit ano ang gawin ni Celso sa kanyang keps.
Sa loob ng mahigit dalawang oras, walang tigil itong naglabas-masok pero hindi tuluyang umalis.
Sarap na sarap siya sa keps ng babae.
Solb na solb si Celso nang makaraos kay Dolor.
Dahil sa katuwaan, binigyan pa nga niya ito ng tip na isang libong piso.
Matamis na ngumiti ang babae at nagsimulang magbihis para umalis.
Trabaho lang sa kanya ang lahat, walang personalan.
Makaraang ilang saglit na magpahinga, bumalik na si Celso sa restoran kung saan niya iniwanan si Ador.
Nadatnan niya ito na patuloy pa rin sa pag-inom.
Masayang umumpok siya rito.
“Ayos, pare! Tsampiyon ang babaeng ibinigay mo sa akin. Ang sarap niyang gumiling. Kapag nagkaroon ako ng pagkakataon, babalikan ko siya. Ang sarap niyang kan tutin,” kuwento niya kay Ador.
Hindi umimik ang huli.
Natigilan si Celso nang mapunang may mga butil ng luhang naglalandas sa mga mata ni Ador.
“U-Umiiyak ka, pare… bakit?” nagtatakang tanong.
“N-Naaawa na kasi ako sa buhay ng aking pamilya. Asawa ko na lang kasi ang nagtatrabaho,” mahinang sabi niya.
Kunot noong tiningnan ni Celso ang kaibigan.
“A-Ano ba ang trabaho ng asawa mo, pare?” tanong niya.
“Pokpok!”
Napaawang ang bibig ni Celso.
“Y-Yung babaeng ibinugaw mo sa akin kanina… sino siya?” nanlalaki ang mga matang tanong ng huli sa kaibigan.
“Asawa ko!”
“PUTANG-INA!” gimbal na sambit ni Celso at biglang napatayo. “Bakit hindi mo sinabi agad sa akin?”
“Wala iyon, pare. Trabaho lang ‘yun… walang personalan,” sagot ni Ador.
“Kahit na! Magkaibigan tayo, pare. Masakit sa akin ang makita kang tinatarantado ng iba kaya mas lalong masakit kung ako pa mismo ang makakagawa ng kalokohan sa iyo. Dahil sa nangyari, babawi ako sa iyo. Tutulungan ko kayong makaahon sa uri ng buhay na inyong kinasadlakan,” pangako ni Celso.
Tinotoo ng kaibigan ni Ador ang kanyang pangako.
Binigyan siya nito ng malaking puhunan at tinulungang makapagtayo ng magandang negosyo.
Nagsimulang mabago ang takbo ng buhay ng kanilang pamilya dahil sa tulong ng kaibigan.
Isang pangyayari ito na hindi nila inaasahan pero nagkaroon ng katuparan.
WAKAS