ni NawawalangBata
“Baby, may bisita ka! Bumangon ka na dyan iha,” tawag sa akin ni Mommy.
Akala ko pa man din ay kaninang madaling araw pa sila aalis ni Daddy dahil may business trip sila. Kaninang alas-singko pa naman ako ng umaga gising pero hindi lang talaga ako lumalabas ng kwarto ko.
“Sino ba yan Mommy??” sigaw ko.
“Ayaw niyang sabihin ko. Bumaba ka nalang dito.”
“Sabihin mo ang corny nya! Si Kuya Mond na naman yan eh!”
“Tinawag ko muna siya dahil bukas pa ang balik ng yaya mo. Walang mag-aalaga sayo! Oh siya. Gagayak na kami ng Daddy mo.”
“Okay Mommy. Ingat kayo.”
Matapos ng ilang minuto ay bumukas ang pintuan ng kwarto ko, si Kuya Mond, may dalang food tray. Di ko pa man nakikita ay alam kong ramen ang iniluto niya. Palagay ko nga ay matagal na siya dito sa bahay, kasi hindi naman ako ipinagluluto ng mga magulang ko kung may lalakarin sila. Matangkad si Kuya Mond, sa tantiya ko ay mga 5’9”. Kayumanngi ang balat niya. Parating seryoso ang mga maliliit niyang mga mata at maninipis na labi, na siyang nagpapalitaw sa kanyang matangos na ilong. Ang katawan naman niya ay papasa para sa isang basketbolista ngunit ang kakahayan lamang niya ay mailalagay mo sa kusina. Isa siyang head chef sa isang sikat na hotel dito sa Pilipinas, hotel na pinalalagian ng mga artista na Pilipino o mga galing sa iba pang bansa.
“Good morning Eliyah.”
“Anong oras ka pa andito sa bahay?”
“3 a.m.”
“Sinundo ka nila Mommy?”
“Oo. Ipinagluto ko rin kasi sila eh.”
“Ang spoiled nila sayo.”
“Okay lang yun. Mahal na mahal ko sila eh. Kung di dahil sa kanila, patay nako ngayon.”
Ikalabindalawang kaarawan ko noon. Binabaybay namin ang daan papunta sa resort na ipinangakong pagdadalhan sakin ng parents ko. Nakatingin ako sa kabilang lane ng,
“Mommy!! Tignan mo sa kabilang lane! May nasagasaan! Daddy! Tulungan natin!” sigaw ko sa aking mga magulang ng nakita ko ang isang lalaking humandusay sa tabi ng kalye. Ni hindi man lang tumigil ang nakasagasa sa kanya.
“Dad! Sige na. Mukhang walang pakialam ang mga tao sa paligid niya. Tulungan na natin yung bata. Kawawa naman,” dugtong ni Mommy.
Dali-daling idinala namin ang lalaki sa ospital. Isinakay siya sa likod ng sasakyan namin. Kung kaya’t nakahiga ang ulo niya sa kandungan ko. Wala rin siyang malay sa lakas ng pagkakabundol sa kanya. Mabuti na lamang at slight trauma lang ang natamo niya. Mga konting galos at fractured elbow na madali namang nalunasan ng mga doktor. Ang pinakamalalang nangyari lang ay ang pagkakaroon nya ng partial amnesia. Di niya maalala lahat ng kaganapan noong araw na yon, bago siya nabundol.
“Uy, tulala ka na naman. Naalala mo na naman kung paano ako nasagasaan?”
“Lagi ko namang naaalala yong araw na yon. Di man ni minsan nawaglit sa isip ko yung pangyayaring yon.”
“Drama mo. Kumain ka na nga lang diyan.”
“Oo na po. Salamat Master Chef ha?”
“You’re welcome Madame finicky eater.” Sabi niya sabay ng pagkurot niya sa pisngi ko.
“Sarap mo talaga magluto. Pwedeng ikaw nalang cook namin?”
“Wag na. Libre nga lang serbisyo ko sayo eh. Wala akong mahihita. Dun nalang ako sa hotel.”
Nahiga siya at kinuha ang laptop ko. Nagpunta ako sa headboard ng kama ko at doon naupo. Gusto ko kasing tignan ang gagawin niya. Hinila niya ang paa ko. Nakuha ko ang gusto nyang sabihin kaya’t bumaba ako at pinagkrus ang paa ko. Saka sya umiba ng pwesto at inihilig ang ulo niya sa pagitan ng mga paa ko. Nagpatuloy pa rin ako sa pagkain habang tinitignan niya lang ang mga litrato ko. Mga litratong siya rin naman ang kumuha. TInitignan na niya ang mga litrato noong ikalabimpitong kaarawan ko. Doon ako sa kanila nagdiwang noon dahil nagpunta ng ibang bansa ang mga magulang ko upang bisitahin si Mimma na maysakit, ang ina ng Mommy ko.
Ngayon ko palang rin nakita ang mga larawang iyon. Simula ng ilagay niya ang mga iyon sa laptop ko ay di ko na nga nagawang tignan. Natapos ko na ang pagkain ko kaya’t nakahawak ako sa balikat niya habang patuloy pa rin niyang binuklat ang mga litrato ko. Magkatabi kaming natulog noong gabing yon pero di ko alam na magpapakuha pala siya ng litrato habang nakayakap siya sa akin. Matagal niyang tinitigan ang litratong yon kasabay ng malalim na paghinga.
“Kuya Mond, tapos na akong kumain. Tumayo ka muna diyan at nangangalay na rin yung paa ko.”
Iniangat niyang konti ang ulo niya at tuluyan akong lumisan sa pwesto ko. Inilagay ko muna sa coffee table sa kwarto ko ang mangkok ko at uminom ng tubig. Nagdala rin sya ng condensed milk at tinapay pero mamaya ko na kakainin yun. Nabusog ako sa niluto niyang ramen.
Dahil pandalawahan talaga ang kama ko ay pumuwesto siya sa kaliwa at humiga ako sa kanan, pero makaraan ng ilang Segundo lang ay humilig ako sa mga bisig niya habang patuloy pa rin ang paggamit niya ng laptop.
Matagal ko nang mahal ang lalaking ito. Matagal na rin siyang nanliligaw sa akin. Magtatatlong taon na rin. Ngayon, nagyon ko na sya sasagutin.
“Bunny.”
Yan ang tawag ko sa kanya pag dalawa lang kami. Pag alam kong kaming dalawa lang ang makakarinig. Itinawag ko sa kanya ang paborito kong hayop.
“Yes Pizza Pie?”
Yan naman ang tawag niya sa akin. Yan ang paborito niyang pagkain. Kahit na makadalawang pie siya ay hindi siya nagsasawa.
“Bitawan mo na yan please? I wanna cuddle with you.”
Inilagay niya ang laptopsa bedside table at humarap sa akin.
“You wanna cuddle with me?”
“Yeah.”
“I wanna cuddle with you.” Yan ang hudyat na sinabi ko sa kanya noon. Hudyat na sinasagot ko na siya.
“Really Pizza Pie?”
“Oo nga Bunny eh. Kulit. Sinabi ko na nga diba? Ayaw mo?”
Mahigpit ang ginawa niya pagkakayakap sa akin. Naiyak ako noon dahil siya ang unang boyfriend ko. At masayang masaya ako noong puntong yon. Pagtingin ko sa mga mata niya ay nangingilid din ang luha. Ako rin ang unang girlfriend niya. Inilapat ko ang noo ko sa noo niya at isang maalab na halik ang sumunod. We both wanted our first kiss to be worth remembering for. Naroong pumatong na siya sakin habang magkahawak ang mga kamay namin.
Andito na to. There’s no turning back. Matagal ko na itong pinag-isipan.
Bumaba ang halik niya sa leeg ko. Papunta sa aking mga dibdib. Hinalikan niya ang mga ito sa labas ng spaghetti strap kong top. Binitawan niya ang mga kamay ko at itinaas ang laylayan ng damit ko. Magiliw niyang hinalikan ang balat ng tiyan ko na nagdulot ng kakaibang kiliti sa aking buong katawan. Tuluyan na niyang hinubad ang damit ko at tumambad sakanya ang 40B size na mga suso ko. Marahan niyang siniil ng halik ang pagitan ng mga suso ko bago niya nilamas ang kanan habang sinupsop niya ang kaliwa. Isinubo niya ang makakaya ng kanyang bibig at buong ingay kong naririnig ang mumunting pag-ungol niya. Ang biglang pagkagat niya sa mala-kulay-rosas na mga utong ko ay nagbigay-hudyat sa malakas kong pagsinghap. Sigurado akong hindi yon nakatakas sa pandinig niya. Nakapagpadagdag na rin sa init na nararamdaman ko ang kung anong matigas na bagay ang tumutusok sa gilid ng paa ko. Alam ko kung ano yon. At gusto ko na ring masulyapan.
Nagpalipat-lipat siya sa dalawa kong suso at unti-unting bumaba ang halik niya sa tiyan ko, sa puson ko hanggang marating niya ang waistband ng pajama pants ko.
“Pizza Pie, sigurado ka ba?”
“Yes, Bunny. Please continue.”
“Baby, mag-pills ka na ha. We just don’t know kung may manamantala sayo. We can’t tell everything.”
“Yes, Mommy.”
Tuluyan na niyang inalis ang pang-ibaba ko. Inaamoy niya ang halimuyak ng kaselanan ko sa labas ng suot kong boyleg panties. Di na rin siya nakatiis at unti-unti niyang hinila pababa ang underwear ko. Sa di ko malamang dahilan ay kusang bumukas ang mga hita ko. Magkahalong pananabik at kaba ang naramdaman ko.
Nagugustuhan kaya ni Bunny ang nakikita niya ngayon? Bakit nakatingin lang siya? Wala ba siyang gagawin?
Napapikit na lamang ako noong naramdaman kong dumampi ang daliri niya sa nagsisimulang mamasang kaselanan ko. Napalakas ang kuryente na dumaloy sa katawan ko noong ibuka niya ang aking puke.
“Pizza Pie, first time mo nga talaga noh?”
“Bunny, nagpapatawa ka ba? Kilala mo na ako simula nung 13 palang ako. You should know th-”
Bigla akong napasinghap at napakapit sabuhok niya dahil sa pagdampi ng kanyang mainit na dila sa puke ko. Kasunod non ang paghalik niya sa aking singit, and mahinang pagkat dito ang paghalik niya sa bukana ng aking puke. Para akong prinsesa sa ginagawa niyang yon.
Bakit kaya hindi pa niya pinapasak ang daliri niya? Uhm. Malapit na akong sumabog. Ahhh.
“Bakit ka tumigil Bunny?”
“Gusto kong eto ang unang makapasok diyan. Eto ang magbubukas ng pwerta mo. Dito ka makakaranas ng unang orgasm. Gusto mo ba yun Pizza Pie? Oh gusto mong ang dila o daliri ko ang bubukas dito?” bulalas niya habang hawak niya ang kanyang burat sa labas ng boxers niya. Saka pa rin niya nilalaro ng daliri niya ang kuntil ko.
“Ahh Bunny. Ipasok mo na.”
“Laruin muna natin si Junior. Tignan mo oh.”
Umupo siya sa paanan ng higaan ko at sumunod naman ako. Sa tangkad niyang yon ay inasahan kong malaki ang kanya. Hindi nga ako nagkamali. May pitong pulgada ang kanyang burat. At kung hahawakan ko ay saktong sakto lamang sa haba ng aking palad. Lumapit pa akong lalo sa kanya at nakatitig lamang sa hawak hawak niya. Malinis, nagtatanggal siya ng buhok doon. Pantay pantay rin ang kulay mula sa ulo hanggang sa mga bayag niya. May naisip ako. Pumunta ako sa coffee table upang kunin ang condensed milk. May pilyong ngiting nakapinta sa kanyang mga labi. Nang makaakyat na akong muli sa kama ay lumuhod ako sa harapan niya. Saka ko binuhusan ang kanyang burat ng condensed milk bago ito isinubo. Di man marunong ay sinunod ko ang instincts ko. Malagkit ang condensed milk na dinala niya, malamig, matamis. Nalalasahan ko yon sa pagdila ng kanyang burat, sa paglalakbay ng dila ko kay “Junior.” Wala akong pinalagpas na parte, mula baba hanggang sa marating ko ang ulo. Puro impit na pag-ungol ang narinig ko mula sa kanya. Didilaan ko palang ang ulo niya ng pigilan niya ako.
“Bunny, what’s wrong? Mali bang ginawa ko?”
“Hindi Pizza Pie. Di ko na kaya. Humiga ka na.”
May kakaiba na sa boses niyang yon, naging magaspang, mariin, malalim. Ang boses na yon ang lalong nagpaakyat sa aking pananabik.
“Pizza Pie, eto na to. I love you.”
Muli niya akong siniil ng halik sa aking labi habang itinututok niya ang kanyang burat sa bukana ng aking puke. Sinabayan niya ang paghalik sa paglamas ng aking suso. Naramdaman kong pumasok na ang kanyang ulo. Mahapdi, mainit sa pakiramdam. Iniangat ko ang balakang ko. Noon pa lang ay para na akong napunit, ngunit napalitan ito ng sarap ng isubo nya ang suso ko. Naglabas masok muna siya hanggang muli kong naibaba ang balakang ko, hudyat na nawala na ang sakit na naramdaman ko kanina. Muli ay itinulak niya pa ng mas malalim ang kanyang burat. Sa isang kadyot ay naipasok niya lahat. Napasabunot ako sa kanya. Napunit na nga ng tuluyan ang bukana ng pwerta ko. Tumigil siya sa paggalaw. Nakapikit lamang ako noon. Pinigilan ko ang luha pero di ko nagawa. Sobrang sakit, kailangang tiisin.
“Bunny, I love you too.”
“Kaya mo pa ba Pizza Pie?”
“Oo Bunny. Kaya ko to.”
Siniil ko siya ng halik. Ipinasok ko ang dila ko sa bibig niya na kanyang tinanggap. Nag-espadahan kami ng dila. Noong wala na akong maramdamang sakit ay iginiling ko ang balakang kong siyang nakapagpaungol sa kanya. Ang mga ungol na yon ay parang musika sa aking pandinig. Pinigilan niya ang balakang ko sa paggalaw at siya ang nagdala samin sa ibayong ligaya. Nakapatong lang siya sa akin. Isang ordinaryong posisyon pero ibang saya pa rin ang nararamdaman ko. Ganito nga talaga pag iniibig mo, as much as possible, gusto niyong mapalapit ng sobra sa isa’t isa. Gusto niyong mapag-isa ang inyong mga katawan. Kung maari nga lang ay gugustuhin din ninyong maging parte ng isa’t isa. Marahan ngunit mariin ang ginagawang kadyot ni Mond. Nais niyang magtagal pa kami ngunit hindi ko na kaya ang bagal ng pagkantot niya.
“Bunny, bunny. Please. Bilisan mo na! Kantutin mo pa ako!”
“Ohhhhhhhh. Ang sikip sikip mo Pizza Pie! Malapit na ako.”
“Ahhhhhhh. Bunny, ako rin. Ang sarap ng ginagawa ng burat mo sa aking puke. Ahhhhh. Sasabog na ako!”
Nang marinig niya yon ay lalo niyang pinag-igi ang pagbayo sa akin. Hindi na regular ang kanyang ritmo kaya’t alam kong lalabasan na siya. Iniakap ko ang mga paa ko sa bewang niya upang hindi niya mahugot ang pagkakabaon ng kanyang ari sa aking kaselanan. Tinignan niya ako sa mata, at tinugunan ko ito ng isang mariing halik. Hinawakan niya ang kaliwang suso ko at naramdaman kong pumulandit sa kaloob-looban ko ang tamod niya. Ito ang nagbigay hudyat sa parating kong orgasmo. Sobrang lakas, ipinasok niya ang dila niya sa bibig ko kung kaya’t napigilan ang mga pag-ungol ko. Nang matapos siya ay hinugot niya ang kanyang burat. Rumagasa palabas ang pinaghalong katas ko at tamod niya, kasama na dugo.
“Pizza Pie?”
“Bunny?” tugon ko habang nakapikit. Tumatagaktak ang pawis naming dalawa. Lumipat siya sa tabi ko at inakay akong payakap sa kanya. Hinalikan niya ako sa noo.
“Lalagnatin ka neto.”
“Dito ka lang naman di ba?”
“Oo. Di kita iiwan. Mahal na mahal kita Eliyah Fabroa Santilla-Mendez.”
“Di pa naman tayo kasal Raymond Josef Ojano Mendez eh.”
“Darating din tayo diyan. Pero ayokong mangako ng kahit na ano.”
“Magmamahalan tayo, na tulad pa rin ng dati.”
“Tuturing pa rin nating kapatid ang isa’t isa.”
“Irerespeto ang bawat desisyon, at bawat galaw.”
“Magpapatawad ng walang-hanggan.”
“Mag-uunawaan. Pag-uusapan ang bawat problema.”
“Matatanggap ang mga kaibigan ng bawat isa.”
“Mananatili ka sa puso ko.”
“At ikaw rin sa akin.”
At sabay naming binitawan ang mga katagang, “’cause in my heart, there is you. As you always had, you always will.”
******the end******