ni salapinghiram
Huli na nang mabatid ni Capt. Lorena Alegre ang malaki niyang pagkakamali.
Nakatutok na sa kanyang sentido ang kalibre 45 ni Melencio Olivar, ang wanted rapist na kanyang hinahabol. Mula sa kabilang dulo ng eskinita ay lumabas naman ang kasama ng kriminal na si Asyong.
“Sa wakas ay nahulog ka rin sa aming patibong, Capt. Alegre. Ibaba mo na ang baril mo kung ayaw mong sumabog ang bungo mo!”, nakangising banta ni Melencio.
“Hindi ka lamang pala matapang! Maganda ka palang talaga!” ang sabi naman ni Asyong sabay agaw sa baril ng dalagang pulis.
“Anong gagawin ninyo sa akin?”, ang matapang na singhal ni Capt. Alegere.
“Paliligayahin ka namin! He! He! He!”, ang waring nakakalokong bulong ni Melencio sa tenga ng dalaga habang hawak-hawak ang dalawang kamay ng pulis.
“Tingnan natin kung ano ang itinatago mo!” ang sabi ni Asyong na noon ay unti-unting binubuksan ang butones ng uniporme ni Capt. Alegre.
“Hayop! Huwag!” ang sigaw ng dalagang pulis.
Natanggal ni Asyong ang uniporme ng pulis at agad na pinunit sa pamamagitan ng matalas na balisong ang puting t-shirt ng dalaga. Nagwawala ang pulis ngunit mahigpit ang pagkakahawak sa ni Melencio sa kanyang mga kamay.
Umagos ang mga luha sa mga mata ang dalaga nang tuluyang haklitin ni Asyong ang kanyang bra at tuluyang nalantad ang mga dibdib niyang agad dinakma ng mga magagaspang na kamay ni Asyong.
He! He!, tayung-tayo pala ang mga suso mo!
“Hayuup! Hawag! “, ang sigaw ng dalagang pulis habang pilit na nagwawala.
Si Melencio naman ay sabay na humahalik sa batok at tenga ng dalaga.
“Isama na rin natin ito! Sabay hila sa pantalon at panty ng dalagang pulis. Matagumpay nitong naibaba ito hanggang tuhod kung kaya nalantad ang mapuputing hita ng dalaga at ang itinatago nitong kaselanan.
“Wow!, Melencio, ang puti –puti at ang kapal ng bulbol ng babaeng ito!
“Eeeeee! Bastos, huwaaag!!, ang tili ni Capt Alegre sa ginagawang pambabastos sa kanya ni Asyong.
“Walang makakarinig sa iyo dito! Teritoryo namin itong pinasok mo kaya walang tutulong sa iyo!” ang nakangising sabi ni Melencio.
“Bago ka namin patayin ay masasarapan ka muna!. Nanggigigil si Asyong habang nakadakma ang kaliwang kamay sa pagitan ng hita ng dalagang pulis na patuloy sa pagwawala.
“Eeeee!! Hayuup!, tili ng dalaga na diring-diri sa kahalayang sinapit.
Akalain ba niyang daliri pa ng isang kriminal ang unang makakahawak sa iniingatan niyang pagkababae? Bigla siyang nagwala muli at tinuhod sa bayag si Asyong!
Aruy!
Isang malakas na pukpok ng baril sa batok ang tuluyang nagpatahimik sa dalagang pulis.
May kiliting dulot ang nadarama ni Capt. Lorena Alegre sa pagitan ng kanyang mga nakabukang hita. “Aahhh…. Oooh… ang impit na daing ng dalagang pulis habang nadarama ang kung anong mainit na bagay na dumadampi sa pinakasensetibong bahagi ng kanyang pagkababae. Bigla, nagising ang dalaga sa inaakalang pananaginip.
“Mga hayup! Pakawalan ninyo ako dito…Huwag..!” ang sigaw ng dalaga nang matuklasang nakatali na pala ang kanyang mga kanyang mga kamay at pabukakang nakatali rin ang kanyang mga paa sa isang papag. At ang kriminal na si Melencio pala ang nakaluhod at pinagpapala ng dila ang kanyang pagkababae. Tuluyang nanghilakbot ang dalagang pulis nang matuklasang hubo at hubad na pala siya at talagang wala nang kalaban-laban.
“Ano pa ang ipagmamalaki mo ha? Nakikita mo ba ito? Ang nakangising wika ni Asyong na may hawak na video camera. “Nakarekord na ang lahat ng kahalayang ginawa at gagawin namin sa iyo.!
Hayup! Mga hayup kayo!
“Masarap ba? Nakikiliti ka na ba? O baka naman malapit ka nang labasan?” ang nakangising wika ni Melencio habang idinidiin ang hinlalaki sa clitoris ng walang labang dalaga.
“Eeeeee! Huwag! Huwag… parang awa mo na!” , ang sambit ng dalagang pulis.
“Ayan! Magmakaawa ka nga sa walang humpay na sarap! He! He! He!
Pilit na nagwawala ang dalaga ngunit mahigpit ang pagkakatali ng kanyang mga paa at kamay. Wala talaga siyang kalaban-laban at hindi niya inakala na ang mga kriminal palang sina Melencio at Asyong ang magpapasasa sa katawan niyang kailan man ay hindi pa nahahawakan ng sinumang lalake. Gusto na niyang mamatay dahil sa galit at kahihiyang nadarama.
Biglang may inilabas na heringgilya si Asyong.
“Ano iyan? Anong gagawin mo!”
“Relaks ka lang. Para masarapan ka ay kailangan mo ito.
“Huwag!!!”
Subalit mabilis na naiturok ni Asyong ang karayom ng heringgilya sa braso ng walang labang dalaga.
Saglit lamang at nakadama ng pagkahilo ang dalaga. Para siyang nakalutang sa ere at magaang-magaan ang pakiramdam niya. Kahit labag sa kanyang kalooban ay nakakadama siya ng kasiyahan sa ginagawa ni Melencio sa kanyang pagkakababae. Tumututol ang kanyang isipan ngunit hindi naman niya mapaglabanan ang nararamdaman.
“Ooohhh… Huwaaag!!!! Oooh…..aaahhhh…..”, ang daing ng dalaga.
Pinagbuti pa ni Melencio ang pagdila sa clitoris ng dalaga na naging dahilan ipang mapaangat ang puwit nito.
“Ooohhh… Huwaaag!!!! Oooh…..aaahhhh….huwag namaan…ooh….”, ang daing ng dalaga na hindi na napigilan ang panginginig ng puson.
“Asyong! Ayos na. Bumigay na si Kapitan. Ubra nang patungan!”, ang nakangising wika ni Melencio kay Asyong na abalang-abala sa pagkuha ng video sa kahalayang nagaganap.
Mabilis na naghubo ng pantalon at brief si Melencio nang biglang bumukas ang pintuan sa kanilang likuran. Hindi na nakuha pang damputin ni Melencio ang kanyang kalibre 45 sapagkat isang bala ang agad na tumagos sa noo niya. Ang nabigla namang si Asyong ay nabitawan ang kamera nang dalawang bala ang tumama sa kanyang dibdib.
Nagulat ang nakagapos na dalaga nang nakita kung sino ang bumaril sa dalawang kriminal — si Sgt. Henry Enriquez, ang pulis na masugid niyang manliligaw. At inabot pa mandin siya nito sa kahiya-hiyang kalagayang lantad sa mga mata nito ang buo niyang katawan.
“Enriquez, pakawalan mo ako!
Para namang walang naririnig ang binatang pulis na nabigla sa hindi inaasahang kagandahang nasa kanyang harapan.
“Bastos ka Enriquez, pakawalan mo ako!”
“Sorry Lorena pero palagay ko ay ito na ang pagkakataon ko para makaganti sa mga ginawa mong pang-iinsulto sa akin”, ang seryosong sambit ng binatang pulis.
Agad na hinalikan ng binatang pulis ang kaliwang suso ni Lorena at hinaplos ang
pagkababae nito na kanina pa basang-basa.
Oohh….E-Enriquez, pakawalan mo ako….. ooh wag naman diyan…. Oooh..
Wag mong hawakan iyan! Bastos ka, huwag…..ooh!”, ang daing ni Lorena na
walang magawa.
Gumapang pa pababa ang halik ng binatang pulis pababa sa may puson ng dalagang Kapitan. Saglit na tumigil ang binata at tinitigan ang nakabukang hita ng dalaga. Nais namang ikipit ng dalaga ang hita niya ngunit hindi niya magawa sapagkat pabukaka siyang nakagapos.
“Bastos ka… Huwag mong tingnan iyan!
Hiyang-hiya ang dalaga nang ibuka pa ng binatang pulis ang pisngi ng kanyang pagkababae.
Huwag mong likutin iyan! Oohhh….bastos ka!
Hindi naituloy pa ng dalaga ang kanyang sasabihin dahil bigla na lamang dinaluhong ng halik ng binata ang kanyang pagkababae.
Ooohhh…… huwaaag naman….. oohh….”, ang daing ng dalagang kiliting-kiliti.
Nakadakma ang dalawang palad ng binata sa magakabilang suso ng dalaga habang patuloy na sinusungkal ng dila ang naglalawa nang paraiso ng dalaga.
Ooohhh…… huwaaag naman….. oohh…. Tigilan mooo na…. please!……, Halos mabaliw na ang dalaga sa boltahe ng kiliti na lumukob sa kanyang pagkatao.
Patuloy na gumapang ang dila ng pulis sa pinakiingatang hiyas ng dalaga.
Ooohhh…… huwaaag naman….. ooh………………………….
Di napigilan ni Capt. Lorena Alegre ang muling pangingig ng kanyang puson.
Saglit na tumigil si Henry at kinalas ang pagkakagapos ng dalaga. Ayaw niyang makasuhan ng rape at saka naiilang siyang makipagtalik habang may dalawang bangkay sa paligid. Tinulungan niyang magbihis ang dalaga na walang kibo.
Pinulot ng dalaga ang sira niyang panty at inilagay sa bulsa. Muling isinuot ang uniporme upang itago ang kanyang hubad na katawan. Sira na ang kanyang t-shirt at bra. Tumawag siya sa presinto at ilang saglit lang ay dumating na ang ibang pa nilang kasamang pulis.
Dumating ang chief of police nila na si Maj. Alberto Rivas. Matapos makapagbigay ng statement ay agad na nagpaalam ang dalagang pulis para makauwi.
“Enriquez, pakihatid sa kaniyang apartment si Kapitan,” ang utos ni Maj. Rivas.
Sa daan ay walang kibo ang dalaga habang sakay ng kanilang patrol car.
Saglit na tumigil si Henry at kinalas ang pagkakagapos ng dalaga. Ayaw niyang makasuhan ng rape at saka naiilang siyang makipagtalik habang may dalawang bangkay sa paligid. Tinulungan niyang magbihis ang dalaga na walang kibo.
Pinulot ng dalaga ang sira niyang panty at inilagay sa bulsa. Muling isinuot ang uniporme upang itago ang kanyang hubad na katawan. Sira na ang kanyang t-shirt at bra. Tumawag siya sa presinto at ilang saglit lang ay dumating na ang ibang pa nilang kasamang pulis.
Dumating ang chief of police nila na si Maj. Alberto Rivas. Matapos makapagbigay ng statement ay agad na nagpaalam ang dalagang pulis para makauwi.
“Enriquez, pakihatid sa kaniyang apartment si Kapitan,” ang utos ni Maj. Rivas.
Sa daan ay walang kibo ang dalaga habang sakay ng kanilang patrol car.
Diretso ang tingin ni Sgt. Henry Enriquez sa daan habang nagma manibela. Ngunit manaka-naka ay tumitingin siya sa salamin at sinusulyapan ang dalagang pulis na nakaupo sa hulihan ng patrol car. Tahimik itong nakatingin sa bintana at parang tulala pa rin dahil sa muntik nang panggagahasa sa kanya ng mga kriminal na sina Melencio at Asyong.
Biglang may sumulpot na taxi sa kanto kung kaya bigla rin ang preno ng binata sa patrol car. Agad siyang lumingon sa kinaroroonan ng dalaga para humingi ng paumanhin.
“Sorry Capt., nauntog ka ba?” Ngunit naagaw ang kanyang atensyon dahil sa napabukang hita ng pulis. Nakita na naman niya ang hiyas nitong walang saplot dahil nasira. Agad niyang inalis ang tingin.
“Pinagpiyestahan mo na iyan kanina at tinitingnan mo na naman. Hindi dahil iniligtas mo ang buhay ko ay pwede mo na akong bastusin!”, ang galit na sabi ng dalaga.
Inayos nito ang pagkakaupo ngunit bumuka naman ang sirang uniporme kaya ang malulusog na dibdib naman ang lumitaw. Inilagay ng dalaga ang kanyang kamay at pa-dekwatrong umupo upang maitago ang mga nalalantad na yaman.
“Bilisan mo na ang pagda-drive at gusto ko nang makarating sa apartment ko.”, ang bulyaw ng dalagang kapitan nang makitang sinulyapan na naman ng binata ang nalantad niyang dibdib.
Sa loob-loob ni Sgt. Enriquez ay hindi man lamang marunong tumanaw ng utang na loob ang dalagang pulis.
Hindi nagtagal at sinapit na nila ang apartment ni Capt. Lorena Alegre. Hindi makatingin ang dalaga sa binatang pulis na nagligtas sa kanya.
“Sige na, bumalik ka na sa presinto at ako na ang bahala sa sarili ko. Ayusin mo ang kuwento mo sa mga magtatanong. Dapat ay pareho ang statement mo sa statement ko. Huwag na huwag mong ikukuwento ang nangyari sa akin at ang ginawa mo. Kung hindi, kakasuhan kita!”, ang banta ng dalaga.
“Mam, paumanhin din sa ginawa ko kanina. Hindi ka man lang ba magpapasalamat?”, ang seryosong tanong ni Sgt. Enriquez.
“Kung ano mang ipagpapasalamat ko ay binura na ng iyong kabastusan. Sige na, makaaalis ka na!”.
Isinara na ng dalaga ang pinto. Iiling-iling na lamang ang pulis na umalis. Pagsakay sa patrol car ay saka naalala nito ang video cam na nakumpiska. Ipinatago ito sa kanya ni Capt. Alegre kanina ngunit nakalimutang kunin. Hindi nila ito isinama sa ebidensya dahil mapapahiya ang dalaga kapag nakita ng mga kapwa pulis ang video.
Samantala ay agad namang naligo ang dalaga upang linisin ang sarili. Mahapdi ang ilang galos na dulot ng pagsasamantala sa kanya nina Asyong at Melencio. Hindi niya maiwasang mapaiyak nang maalalang muntik nang mailugso ng mga kriminal ang kanyang puri. At si Enriquez, nakita na nito ang kanyang mga itinatago. Ang totoo ay muntik na siyang madala sa ginawa nito kanina. Sinasabi niya sa sariling epekto lamang marahil ito ng gamot na itinurok sa kanya. Bagamat nagagalit siya sa ginawa ng binatang pulis, lihim din naman siyang humahanga dahil nagawa nitong magtimpi at pigilan ang sarili. Kung nagkataon, baka bumigay na ang kanyang katawan at tuluyan na niyang maisuko ang Bataan.
Sa halip na sa presinto ay dumiretso na sa inuupahang bahay si Sgt. Henry Enriquez. Agad itong pumasok sa kuwarto upang panoorin ang video sa video cam na nakuha sa crime scene. Kitang-kita niya sa video ang mga kahalayang ginawa sa dalaga habang wala pa itong malay. Ganoon din ang pagturok ng heringgilya at ang pagbabago ng daing nito mula sa pagtutol patungo sa pagsang-ayon sa pagpapaligaya sa dalaga ng criminal na si Melencio. May bahagi pang ipinapakita ang magandang mukha ng dalaga na napapatirik ang mata habang dinidilaan ng kriminal ang hiwa ng pagkababae nito. Ang huling eksena ay ang pagkaputol ng video at ang mga tunog ng baril na pumatay sa dalawang kriminal. Hindi na nakunan ng video ang eksenang siya naman ang natuksong tikman ang alindog ng dalaga. Mabuti at nakapagpigil siya ngunit nahihiwatigan niyang muntik nang bumigay ang dalagang pulis. Dama niya ang resureksyon ng kanyang pagkalalaki na nabitin ang pagtungo sa luwalhati ng langit.
Itinago niya sa kanyang locker ang video cam. Hindi ito dapat makita ng iba upang maitago ang dignidad ng dalaga. Kung kukunin ito sa kanya ni Capt. Alegre ay titiyakin niyang may sarili siyang kopya ng video.
Matutulog na si Capt. Lorena Alegre nang maalala niya ang video cam. Nakadama siya ng galit kay Sgt. Henry Enriquez sa paniniwalang sinadya nitong hindi ibigay sa kanya ang video cam na naglalaman ng mga kahayupang ginawa sa kanya nina Melencio at Asyong. Muling umagos ang luha sa kanyang mga pisngi nang maalala ang kahalayang sinapit. Mabuti na nga lamang at patay na ang mga kriminal.
Palibhasa ay ulilang lubos, nasanay na ang dalagang mamuhay nang mag-isa. Limang taong gulang pa lamang siya nang kapwa mamatay ang kanyang mga magulang na pulis din sa isang encounter sa malaking sindikato ng droga sa Cavite. Dalawampung taon na ang nakalilipas ngunit sariwa pa rin sa kanya ang pait ng pagkamatay ng mga magulang. Mula noon ay nangako siya sa sariling magiging pulis din siya upang sugpuin ang mga masasamang element sa lipunan. Limang taon pagkagraduate niya sa Philippine National Police sa Silang, Cavite ay mabilis ang pagtaas ng kanyang ranggo dahil sa kanyang husay at dedikasyon sa trabaho. At kahit maraming nanliligaw sa kanyang kapwa pulis ay naging mailap siya sa mga lalake. Wala pang nakahihipo ng kanyang katawan bago siya nalapastangan nina Asyong at Melencio. At ngayon, ang binatang pulis na si Sgt. Henry Enriquez pa lang ang mapalad na nakatikim ng kanyang halimuyak. At ang bastos na pulis, nahawakan at nahalikan pa ang pinakaiingatan niyang bulaklak. Kung hindi lamang iniligtas nito ang kanyang buhay at puri ay baka mag-asawang sampal ang pinadapo niya sa pisngi nito. Ngunit nanaig ang pagiging maginoo nito at hindi itinuloy ang nasimulan. Parang may gumuguhit na init pagapang sa kanyang puson nang maalala kung papaano sinalisol ng dila ng pulis ang kanyang pagkababae.
Ang totoo ay naggagalit-galitan lang siya ngunit nais niya sanang papasukin ang binate at painumin man lang ng kape kanina. Pero inunahan siya ng pagkapahiya at galit lalo pa nang makita niyang nakatingin ito sa nalantad niyang katawan sa biglang papagpreno nito sa patrol car. Idinidikta ng kanyang pride na dapat siyang magalit sa mapagsamantalang si Sgt. Henry Enriquez. Bukas na bukas din ay babawiin niya ang video cam na malamang ay pinanuod na nito. Balak niya ring mag-leave ng isang buwan upang makalimot sa bangungot na sinapit.
Kinabaukasan ay maagang naligo ang dalaga. Plano niyang pumunta sa presinto upang mag-file ng leave at kunin kay Enriquez ang video cam. Katatapos pa lang niyang maligo nang may marinig siyang kumakatok sa pintuan ng kanyang apartment. Agad siyang nagsuot ng bathrobe at sinilip muna sa maliit na butas ng pintuan kung sino ang kumakatok. Nakita niya si Sgt. Enriquez sa labas, dala ang video cam. Agad niyang binuksan ang pinto.
“Pasok ka, Enriquez”, ang malamig niyang tugon.
Agad na pumasok ang binata at iniaabot ang video cam. Inabot naman ito ng dalaga at inilagay sa isang bag. Pagkatapos ay dahan-dahang lumapit sa binatang pulis at biglang nagpakawala ng dalawang malakas na sampal.
Gulat ang binatang pulis.
“Ba-bakit mam”? habang hawak ang namumulang pisngi.
“Bastos ka. Bakit mo ako pinagsamantalahan habang nakagapos?” At bakit hindi mo ibinigay sa akin ang video cam kahapon? Pinanuod mo ang laman”
“Oo, pinanuod ko! Lalake ako at gusto kita. Sorry, natukso ako nang makita kitang hubad at nakagapos, pero nagpigil ako. Inirerespeto kita, bilang opisyal at bilang babae!”, ang paliwanag ng binata.
“Nirerespeto? Pare-pareho kayong mga lalake, manyak! Hayok sa laman!”, ang galit na sabi ng dalaga.
“Ang pagkalalake ko ay hindi hanggang dito lang!”, ang sabi ni Sgt. Enriquez sabay turo sa kanyang titi. Tinitigasan ako at nalilibugan tulad ngayon, alam kong wala kang panty at bra sa loob ng bathrobe na iyan. Ngunit kaya kong supilin ang aking libog. Pwede kitang angkinin ngayon at wala kang magagawa. Pero hindi ko gagawin dahil may respeto rin ako sa aking sarili at higit sa lahat, mahal kita!”, ang madamdaming pahayag ng binata.
Parang naaantig na si Capt. Lorena Alegre sa pahayag ng binata ngunit muli na namang nagalit ito nang makitang nakatigtig ito sa nabuksan niyang bathrobe. Nang sampalin pala niya ang binate ay bumuka ang bathrobe niya at ngayon ay nakalabas ang isa niyang dibdib habang naaaninag pala sa gawing ibaba ang kanyang bulbol sa manipis na telang tumatabing sa kanyang hiyas.
“Bastos ka talaga! Mapagsamantala! Umalis ka na!”, ang nasambit ng dalaga.
“Tandaan mo Kapitan, una sa aking pagiging lalake ay ang aking pagiging pulis.
Bagamat natutukso ako sa iyong kagandahan ay hindi ako mapagsamantalang tao. Susuyuin kita at liligawan hanggang kusang loob mon ang ipaangkin sa akin ang iyong kagandahan!”, agad na tumalikod ang binate at nagmamadaling umalis.
Para namang napabigla ang dalagang pulis. Ayaw niyang aminin ngunit ayaw niya sanang paalisin ang binata. Nabigla lang siya. Pero hindi na niyang nagawang bawiin pa ang pagpapaalis dito. Unti-unting nagbabago ang pagtingin niya kay Sgt. Henry Enriquez. Kagaya ng kanta ni DJ Alvaro, isa itong “maginoo pero medyo bastos!”
Dalawang linggo na ang nakalipas matapos ang pangyayaring iyon. Inaasahan ni Capt. Alegre na dadalaw muli sa kanya si Sgt. Enriquez ngunit ni anino nito ay hindi nagpakita. Saka naman siya nakadama ng pangungulila. Oo nga at sanay na siyang mabuhay mag-isa ay parang naninibago siya at naiinip. Dalawang linggo pa ang hihintayin niya para matapos ang one month leave niya. Kung sakaling babalik uli si Sgt. Henry Enriquez ay ipinangako niya sa sarili niyang pakikitunguhan na niya ito nang maayos. Alam niyang madalang na sa ngayon ang lalakeng may kakayahang kontrolin ang sarili sa tukso ng pagnanasa.
Linggo ng gabi. Maalinsangan kung kaya ipinasya ni Capt. Alegre na maligo. Nasa kalagitnaan siya ng paliligo nang marinig niya ang doorbell sa pintuan. Agad siyang nakadama ng pananabik. Malamang na si Sgt. Henry Enriquez ang nasa labas. Ayaw na niyang maulit ang nangyari. Hihingi siya ng paumanhin sa inasal niya sa binata. Nagsuot siya ng panty at bra bago binalot ng bathrobe ang katawan.
Sabik niyang binuksan ang pintuan. Ngunit nilamon ng sindak ang kanyang pagkatao nang salubingin siya ng tutok ng baril sa noo mula sa kamay ng hindi niya kilalang lalake. Nagkamali na naman siya. Dapat ay sinilip muna niya kung sino ang nasal abas.
“Sino ka? Anong kailangan mo?” ang tanong niya sa lalakeng may hawak ng kalibre 45.
“Di mo ako kilala. Melchor ang pangalan ko. Kapatid ng pinatay mo!”, ang seryosong tugon ng lalake na nakatingin sa nakalabas niyang cleavage.
“Si-sinong kapatid? Wala akong atraso sa iyo!”, ang tugon ng dalaga. Ngunit para ngang pamilyar sa kanya ang pangit na mukha ng lalake.
“Kapatid ako ni Melencio na pinatay mo, tatlong linggo na ang nakalilipas. At ngayon ay narito ako para maningil. Ako si Melchor Olivar, baka nga pamilyar sa iyo ang aking pangalan. Hindi ko inakalang napakaganda mo pala sa malapitan. Dalawang linggo na akong nagmamasid at alam kong nag-iisa ka lang. Aangkinin muna kita bago upang lubos kong maipaghiganti ang aking kuya! Hala, maghubad ka!”
Muling nakadama ang pangamba ang dalaga. Kung makatatakbo lang sana siya sa kanyang kuwarto at makukuha ang kanyang baril. O kung malilingat lang sana ang kaharap upang maagaw niya ang baril at magamit ang alam niya sa judo at karate.
“Hubad, alisin mo ang bathrobe na iyan. Kung hindi, tatapusin na kita!”
Naobliga siyang tanggalin ang bathrobe. Lumitaw ang malulusog niyang dibdib at ang pagkababae niyang natatakpan ng manipis na panty.
“Melchor , pakiusap, kung ano man ang binabalak mo ay huwag mo nang ituloy.”, ang pakiusap ng dalaga. Ngayon ay pinagisishan na niya ang pagkuha ng apartment na malayo sa mga kapitbhay. Sa kagustuhan niya ng privacy ay pinili niya ang lugar na malayo sa ingay. Alam niyang walang makaririnig sa kanya sakaling sumigaw man siya.
“Hindi ako kasingsama ng kuya Melencio ko. Bibigyan kita ng patas na laban. Alam kong marunong ka ng self defense. Pag natalo mo ako sa hand to hand combat, ligtas ka na. Pero kung hindi, aangkinin muna kita bago patayin”, ang seryosong sabi ni Melchor.
Lingid sa kaalaman ni Capt. Lorena Alegre, si Melchor Olivar ay dating kampeyon sa Mixed Martial Arts bago nalulong sa droga at sumama sa sindikato ng kapatid nitong si Melencio. Alam ni Melchor na hindi siya basta-basta matatalo sa mano-manong sagupaan lalo pa ng isang babae.
Ibinaba ni Melchor ang baril at pumorma ng paglaban. Masyadong malayo naman ang silid ng dalaga kaya hindi niya makukuha ang kanyang baril at obligado siyang ipagtanggol ang sarili. Isang suntok ang pinakawalan ni Melchor na agad na nailagan ng dalaga na tinugon nito ng isang sipa. Tinamaan si Melchor sa tagiliran ngunit hindi nito masyadong ininda. Isang uppercut ang pinakawalan ng dalaga dumaplis sa panga ni Melchor ngunit isang karate sa batok ang tumama sa dalaga. Pag bagsak niya ay nawakan ng kalaban ang hook ng kanyang bra kung kaya nahablot ito at lumantad ang kanyang dibdib.
Habang hawak ng isang kamay ang nasaktang batok ay tinangka ni Capt. Alegre na takpan ang nalantad na dibdib.
“Wow, ang gaganda naman ng dibdib mo. Susupsupin ko iyan mamaya.”, ang ngayon ay nakangising sambit ni Melchor Olivar.
Nahihiya man si Capt. Alegre na makita ng kalaban ang mga nakatayo niyang dibdib ay naobliga siyang alisin ang pagkakatakip ng kanyang bisig upang humanda sa paglaban.
Inakala ng dalaga na mas magiging epektibo ang kaalalaman niya sa Brazilian jiu-jitsu kung kaya sinadya niyang labanan ito nang malapitan. Malinaw sa isipan niya na gamitan ang kalaban ng joint-locks at choke holds upang talunin. Ngunit mukhang natunugan ni Melchor ang balak ng dalaga. Hindi inaasahan ni Lorena ang pagdakma sa kanyang puki na kanyang ikinagulat sabay bigla siyang sinuntok sa tiyan na nagpabagsak sa kanya. Habol ang hininga, dalawang malalakas na suntok pa ang inabot niya sa sikmura na tuluyang nagpalugmok sa kanya.
“Akin ka na ngayon, magandang pulis.” Hindi na nakatutol si Lorena nang hablutin ni Melchor ang kanyang panty. Sinikap niyang kipitin ang kanyang mga hita ngunit dalawang karate chops ang pinakawalan ni Melchor upang mapaghiwalay ang mga ito. Sinikap pa rin ng dalagang nakahiga na manlaban ngunit isang patama sa kanyang collar bone sa balikat ang pumaralisado sa kanyang mga kamay.
Sapagkat hindi na makagalaw ang mga paa at kamay ay malaya na ngayon si Melchor Olivar na angkinin ang hubo at hubad na kagandahan ni Capt. Lorena Alegre. Nag-uunahanag umagos ang mga luha sa mga mata ng dalaga. Mas nanaisin pa niya sanang maangkin ni Sgt. Henry Enriquez kaysa mapariwara sa kapatid ni Melencio Olivar.
Nakangising pinagmasdan ni Melchor Olivar ang hubo at hubad na katawan ng dalagang wala nang kakayahang lumaban.
“Paano ba iyan? Hindi mo ako kaya. Aangkinin ko na ang mala-diyosa mong katawan bago kita patayin!”, ang nakangising sabi ni Melchor.
Hinawakan ni Melchor ang dalawang kamay ng dalaga at itinaas. Gumapang ang labi nito sa leeg pababa sa dibdib. Nagbalik sa gunita ni Lorena ang pambaboy na ginawa sa kanya ni Melencio. Naghihimagsik ang kanyang kalooban ngunit paralisado na ang kanyang katawan para lumaban. Ang isang kamay ni Melchor ay pagahamang lumalamas sa kanyang mga suso. Maya-maya ay dinakma nito ang pagitan ng kanyang mga hita. Pilit nitong ipinasok ang panggitnang daliri sa donselya pang hiyas ng dalaga.
“Aray….. huwag…”, ang daing ng dalaga.
“Mukhang wala pang nakakapasok dito. Masikip pa e. Maigaganti ko na si kuya!
Agad na binuksan ni Melchor ang siper ng kanyang pantalon at inilabas ang animo bakal sa tigas niyang titi. Agad nitong itinutok ang pagkalalake sa makipot pang hiwa ng dalagang pulis.
“Hu-huwag…..”, ang tanging nasambit ng dalaga.
Hinawakan ni Melchor ang dalawang kamay ng dalaga at itinaas. Gumapang ang labi nito sa leeg pababa sa dibdib. Nagbalik sa gunita ni Lorena ang pambaboy na ginawa sa kanya ni Melencio. Naghihimagsik ang kanyang kalooban ngunit paralisado na ang kanyang katawan para lumaban. Ang isang kamay ni Melchor ay pagahamang lumalamas sa kanyang mga suso. Maya-maya ay dinakma nito ang pagitan ng kanyang mga hita. Pilit nitong ipinasok ang panggitnang daliri sa donselya pang hiyas ng dalaga.
“Aray….. huwag…”, ang daing ng dalaga.
“Mukhang wala pang nakakapasok dito. Masikip pa e. Maigaganti ko na si kuya!
Agad na binuksan ni Melchor ang siper ng kanyang pantalon at inilabas ang animo bakal sa tigas niyang titi. Agad nitong itinutok ang pagkalalake sa makipot pang hiwa ng dalagang pulis.
“Hu-huwag…..”, ang tanging nasambit ng dalaga.
Parang naulit lang ang eksena, biglang bumukas ang pinto at iniluwa si Sgt. Henry Enriquez. Nagulat si Melchor Olivar, agad na kinuha ang kanyang kalibre 45 na ipinatong sa upuan ngunit huli na ang lahat. Isang bala ang tumagos sa kanyang noo. Duguang bumagsak ang katawan ng kriminal sa hubad na katawan ni Capt. Lorena Alegre. Napatili ang dalaga sa pagbagsak sa kanya ng wala nang buhay na katawan ni Melchor Olivar.
“Eeeeee!!. Enriquez, alisin mo siya sa akin!”, ang sabi ng nabiglang dalaga. Binuhat ni Sgt. Enriquez ang bangkay at muling tumambad sa kanya ang hubad na katawan ng dalagang pulis.
“Hindi ako makagalaw, tulungan mo ako at huwag mong tingnan ang aking katawan, please.”, ang samo ng dalaga.
Agad niyang kinuha ang bathrobe ng dalaga upang matakpan ang hubad nitong katawan. Binuhat niya ito at dinala sa kuwarto. Gamit ang nalalaman sa Chinese acupuncture ay hinilot ni Sgt. Eneiquez ang collar bone sa balikat ng dalaga.
“Aray! Ano ang ginagawa mo?” ang galit na namang reklamo ng dalaga. Hindi na nito pansin na muling bumuka ang kanyang bathrobe at sumusungaw ang matamis niyang papaya.
“Tinatanggal ko ang pagkaparalisado mo!”, ang sagot ni Sgt. Enriquez na napalunok ng laway nang makitang isang dangkal na lamang ang layo ng kanyang kamay sa dibdib ng dalaga. Bigla ang naging desisyon niya.
“Kailangan ko ring hilutin ang mga ito!”, sabay dakma sa magkabilang suso ng dalaga.”
“Bastos ka talaga! Pinagsasamantalahan mo na naman ako!”
“Pakiramdaman mong mabuti kung hindi gumagaan ang pakiramdam mo.”
Napansin ng dalaga na parang gumagaan nga ang pakiramdam niya. Sabay na nagtayuan ang kanyang mga nipples at may gumagapang na init pababa sa kanyang puson. Hindi maitatatwang nasasarapan siya sa ginagawa ng sarhentong nagligtas na naman sa kanyang puri sa pangalawang pagkakataon.
“Ooohhhh……… aaahhhhh…..”, kumawala sa kanyang bibig ang ang daing na kanina pa niya pinipigil.
Iyon lang ang hinihintay ni Sgt. Enriquez. Agad na sinakmal ng kanyang bibig ang utong ng kanang suso ng dalaga habang patuloy ang pagpapapala sa kaliwa. Ang dalagang pulis naman ay pabiling-biling na ang ulo at tila nadadarang na sa luwalhating noon lamang niya nararanasan. Lumipat ang bibig ng sarhento sa kaliwang suso ng dalaga habang gumapang naman ang kanang kamay niya sa pagitan ng hita nito. Nagulat si Sgt. Henry Enriquez sapagkat basang-basa na pala ang hiyas ng dalaga.
“Ooohhhh…….. Enriquez…….. ano ang ginagawa mo sa akin?” huwag mong hawakan iyan, please……” ang daing ng dalaga na hindi mawari kung tumututol o nagmamakaawa.
Lihim na napangiti ang binata. Sa pangalawang pagkakataon ay narinig niyang may “please” na ang pahayag ng matapang na kapitan. Gumapang pababa ang halik ng binata patungo sa puson. Kusang bumuka ang mga hita ni Capt. Lorena Alegre upang bigyang daan ang panauhin. Narating ng nagbabagang labi ng binata ang pakay at ang dila nito ay animo brotsang nagpabalik-balik sa hiwa ng dalagang pulis.
“Aaaahhh……. Ooooh……..”, ang daing ng dalaga na sunod-sunod ang naging paggalaw ng puson tanda ang luwalhati ng orgasmo. Biglang tumigil si Sgt. Henry Enriquez sa kanyang ginagawa.
“Kapitan, ayaw kong isipin mong pinagsasamatalahan kita. Gusto mo bang itigil ko na o okey lang sa iyo na ituloy ko itong acupuncture”? , walang kangiti-ngiti at sarkastikong sabi ni Sgt. Enriquez.
“Bastos ka talaga. Ano pa ang magagawa ko ay nakuha mo na. Ituloy mo na bago pa magbago ang isip ko.”, ang sighal ng dalagang namumungay na ang mga mata.
Agad na naghubad ng kanyang damit ang binatang pulis. Huhubarin n asana niya ang kanyang pantalon nang may marinig silang mga yabag mula sa salas kung saan naroon ang bangkay ni Melchor Olivar.
Gumapang pababa ang halik ng binata patungo sa puson. Kusang bumuka ang mga hita ni Capt. Lorena Alegre upang bigyang daan ang panauhin. Narating ng nagbabagang labi ng binata ang pakay at ang dila nito ay animo brotsang nagpabalik-balik sa hiwa ng dalagang pulis.
“Aaaahhh……. Ooooh……..”, ang daing ng dalaga na sunod-sunod ang naging paggalaw ng puson tanda ang luwalhati ng orgasmo.
Biglang tumigil si Sgt. Henry Enriquez sa kanyang ginagawa. “Kapitan, ayaw kong isipin mong pinagsasamatalahan kita. Gusto mo bang itigil ko na o okey lang sa iyo na ituloy ko itong acupuncture”?
“Bastos ka talaga. Ano pa ang magagawa ko ay nakuha mon a. Ituloy mon a bago pa magbago ang isip ko.”, ang sighal ng dalagang namumungay na ang mga mata.
Agad na naghubad ng kanyang damit ang binatang pulis. Huhubarin na sana niya ang kanyang pantalon nang may marinig silang mga yabag mula sa salas kung saan naroon ang bangkay ni Melchor Olivar.
“Huwag kang lalabas…may mga dumating!”, ang bulong niya sa dalaga.
Sumilip siya sa pintuan upang makita kung sino ang mga dumating. Nakilala niya ang mga nasa salas, mga pulis din, sina SPO1 Virgo de Dios at SPO1 Samuel Aragon. Lumabas siya at nagpakita sa dalawa.
“Sarge, anong nangyari?”, ang sabi ni SPO1 de Dios?
“May nagtimbre sa amin na may gulo raw dito sa bahay ni Kapitan. Nasaan pala siya at bakit may patay na lalake?”, ang tanong naman ni SPO1 Aragon.
“Pinasok ang ng lalakeng iyan ang bahay ni Kapitan. Ligtas na siya at nasa silid. Buti na lang at nagawi ako dito at nailigtas ko siya.
Napansin ni Aragon ang nakakalat na panty at bra sa sahig malapit sa bangkay.
“Mukhang nakaiskor ang taong ito kay Kapitan a!”, ang puna ni Aragon na nakatingin sa mga saplot na nakakalat sa sahig.
“Walang nangyari. Nailigtas ako ni sarge!”, mula sa pinto ng kuwarto ay dumungaw si Capt. Lorena Alegre na nakabihis pa rin ng bathrobe. Kunin na ninyo ang bangkay na iyan at kilalanin. Susunod ako sa presinto para magbigay ng statement. Sarge, salamat sa pagliligtas mo sa akin.
“Kaya mo na ba ang sarili mo?” Di ba nasaktan ka rin dahil sa paglaban mo sa taong ito?”, nag-aalalang sabi ni Sgt. Enriquez.
“Okey na ako. Mahusay ang acupuncture mo. Napawi ang mga masakit sa aking katawan”, ang makahulugang sabi ng dalagang pulis.
Makahulugang nagkatinginan sina Aragon at de Dios, ngayon lamang nila nalamang mahusay pala sa acupuncture ang kanilang sarhento.
Napakamot naman sa kanyang ulo si Sgt. Henry Enriquez. Tila kriminal na nakatakas ang oportunidad ng naunsyami nilang pagtatalik ng dalagang pulis. Sa loob-loob niya ay baka hindi na maulit ang pagkakataon. Kung sabagay, gumaganda na ang pakitungo sa kanya ng dalaga kumpara noong mga nakaraang buwan na nakilala niya ito.
Natapos ang imbestigasyon tungkol sa pagtatangka sa buhay ni Capt. Lorena Alegre. Malinaw na motibo ang paghihiganti ni Melchor Olivar. Ipinasya ng dalaga na lumipat muna ng tirahan upang matiyak na hindi na mauulit ang nangyari.
Pormal na kinausap niya si Sgt. Henry Enriquez.
“Sarge, nagpapasalamat ako sa ikalawang pagkakataon na pagliligtas mo sa akin. Humihingi ako ng paumanhin sa mga pagkakataong hindi maganda ang pakikitungo ko sa iyo.”, ang waring nahihiyang sabi ng dalaga.
“Kapitan, alam mo namang mahalaga ka sa akin. Mag-iingat ka palagi.” Ang tugon naman ng sarhento.
“Tungkol sa nangyari sa atin, ayaw ko munang pag-usapan. Nagpapadala ka sa tukso at nagpapatianod naman ako. Hayaan muna nating lumalalim ang ating ugnayan. Wala sa aking plano ang makipagrelasyon sa ngayon.”, ang matapat na pahayag ng dalaga.
“Iginagalang ko ang desisyon mo. Ako man ay humihingi ng paumanhin sa aking mga nagawang labag sa iyong kalooban. Sa ngayon, sapat na sa akin na maayos na ang pakikitungo mo sa akin.”, nakangiting wika ng binata.
“Sabihin mo na lang sa akin kapag kailangan mo ng acupuncture!” pahabol pa nito.
Namula ang pisngi ng dalagang pulis at inambahan ng suntok ang binata.
“Ang babae ay hindi dapat ituring na libangan, bagkos ay katuwang sa hirap ng buhay.” ang paalala ng dalaga.
“Alam ko iyan, isa iyan sa mga Aral ng Katipunan na isinulat ni Emilio Jacinto!”, ang sabi ni Sgt. Henry Enriquez. “May respeto naman ako sa mga babae. Nagkataon lamang na naaakit ako sa kagandahan mo, tapos palagi pa kitang natitiyempuhan sa mga sitwasyong mahirap magpigil. Lalake ako at nahuhulog rin sa patibong ng bayalohikal na pangangailangan.” dagdag pa niya.
“Alam ko namang gentleman ka. Dalawang beses ka nang nagkontrol. Alam kong mahirap iyon. Pero hindi na muna mauulit iyon. May misyon akong dapat tapusin. Samahan mo ako sa misyon ko at pag natupad ko na, saka na natin pag-usapan ang pag-ibig.”, ang paliwanag ng dalaga.
“Anong misyon ba?”, ang tanong ng sarhento.
“Ang mabigyan ng katarungan ang pagkamatay ng mga magulang ko. Iyan ang dahilan kung bakit ako nagpulis!”, seryosong sagot ni Capt. Lorena Alegre habang nangingilid ang mga luha.
“Sasamahan kita kahit mapanganib. Sasamahan kita kahit ang maging hangganan ay sa dulo ng baril!”