Sabayan Mo Ang Pagluha Ng Langit 6 by: sweetNslow

Babe,
Hey, that was a wonderful time!
Dinner is ready on the table.
Init mo na lang sa microwave.
Halatang tamad kang magluto hihihi.
I do promise to cook for you though.
Anyways, I’ll call or text later, Babe.
Enjoy your day or what’s remaining of it
Lilian

I was holding the note in my hand. Napangiti ako. Somehow there’s a warm feeling running through my being. Parang kinikilig pa ako. Shit, kung kelan ako naging gurang tsaka pa yata ako magfefeeling teenager!

Hindi ako sigurado kung anong oras na but im quite sure gabi na. Nang sulyapan ko ang wall clock, it was almost 8pm. Nakatulog ako ng halos walong oras since breakfast sex as well as the one we had in the shower after.

I had a quick coffee and a refreshing shower then drove my way papuntang bilyaran. I felt refreshed. Pag-akyat at agpasok ko pa lang sa bilyaran na nasa ikalawang palapag ng building sa tapat ng pamosong bubuyog fastfood, nag liparan na ang mga pagbati ng “Bossing” all over place. Kilala na ko halos lahat ng mga suki ko. So pagitan ng paulit-ulit na pagtango at pagkaway sa mga bumati, dumirecho na ko sa likod ng animo bar kung saan nakalocate din ang cashier at tagabantay ko . Si Gado. Or Edgar pag feelingero ang dating niya. Abala din ang dalawa kong spotters na umaaktong taga ayos ng bola at referees sa mga pustahan . Si Beho dahil may lahing intsik daw siya. At si Enteng, dakilang tambay nang pinanganak, at sa edad niyang mahigit 60 na, mukhang dakilang tambay na mamamatay.

Kinumusta ko lang ang lagay ng araw na yun money-wise kay Gado. Ok naman daw ang pasok. Dumadami daw nagiging suki namin, especially mga estudyante na malamang e nagka cutting classes pa yung iba. That’s good for my business. Ayokong isipin yung consequences ng di nila pagpasok. Para sa kin they should know their priorities. Although from time to time naman e pinapaalalahanan ko ang ilang estudyanteng nakakausap ko. Still, the last say would be theirs.

Maingay ang bilyaran. Sa pagitan ng mga ulap na nililikha ng yosi at mga vapers, nagpapanabay ang tunog ng salpukan ng mga bola at tugtuging makabago . Pinoy rap or hip hop daw na iisa lang naman ang tono, overloaded pa sa synthesized voices. Nakakasakit ng ulo actually but I need to endure this dahil ito ang gusto ng mga customers.

Pumuwesto ako sa isang bakanteng table and pulled out one of the four chairs there. Medyo malayo sa billiard tables. Sulok na siya actually. I put on my wireless earphones and tuned in sa Spotiy and started my personal playlist. DI nagtagal at lumapit na si Gado sa akin with a tray na may lamang isang litrong Jim Beam bottle and a bottle of 2 L sprite kasama na rin ang drinking glass ko at Ding-Dong mixed snacks. Meron na ring small bucket with cubed ice.

With my head finally calming down to the music I’m hearing (rock ballads and old folksongs), I poured about 2 inches of whisky and about 2 inches of sprite sa drinking glass ko. Lately, I just want to drink so I can relax and not necessarily get drunk. Somehow, sa kabila ng dami ng tao sa bilyaran, I felt like I was in a world of my own. I began to relax and this led me into something else. Suddenly im back to the world of my recent memory. Lilian…

I never realized I was breathing deeper dahil naglalaro na sa isipan ko ang nakalipas na ala-ala ng magdamag at nangyari nung umaga and everything else after. I was in a world of my own oblivious to everything around me. That particular time, the memories of every sensation I felt with Lilian came rushing back and my body is responding to them. I even felt some stirrings inside my trouser.

I was in that state of being lost in the memories of my desire nang may naramdaman akong nag pull out ng isa pang chair sa table ko. Feeling annoyed because of the distraction, I opened my eyes.

“Soundtripping, Bossing?”

It was such a pretty smile. Medyo may kalandian ang boses. Her eyes are like those that always spark with mischief. I can consider her light red-colored lips either luscious or pouty. Di ko alam ang tawag dun. Pero yun tipong pag inisip mong nakasubo dun ang batuta mo, mapapahinga ka agad ng malalim sa atake ng kalibugan sa katawan mo. Hers is a kinda heart-shaped face at medyo halata pa ang baby fats and dimples to match them. She’s pretty in an innocent way especially with that wavy hair that reached past her shoulders na nakapony tail now while wearing an LA Dodger Cap. Then you would gaze down sa baba ng kanyang maputing leeg and you can’t help but imagine kung anong size ng mga bundok dun. Just imagining their complexion pag natambad sa paningin e medyo mapapalunok ka na. In my imagination, hindi absurdly big and not too small either. Probably the perfect size. At malamang tayong-tayo with light-brown to pinkisk complexion ang small areolas and much smaller nipples. She claimed she’s 5’2″. More likely 5 feet. Pero ang hugis ng kanyang katawan…whew…yun tipong babali ng tubo. Napatawa ako sa isipin na yun.

“Hi, Koi,” bati ko sa kanya.

Nicole is her name. But she’s being called Koi by people who has known her for quite some time.

“Lost in space ang peg mo, Bossing?”

While she was asking this napansin ko na may dala siyang sariling baso. Walang paalam na nagsalin ng Jim Beam and sprite ito. Same mix as mine. After putting ice on it, she had a good sip.

“Wala ka na naming pang gimik ano?” tukso ko sa kanya.

“Obyus ba, Bossing? Hihihi.”

Lumabas ang mapuputing ngipin nito. Halatang alaga. Nagbrace siguro before. Again, umiral na naman ang imahinasyon ko about that fictitious blowjob im getting from her. Napailing na lang ako. Bakit ba libog na libog ako sa batang to?

Then just like that I Imagined how I would fuck her. In my fantasy, ditto sa bilyaran. Billiard table where I would just lie her down on top of it while dangling her legs. Kukuha ako ng upuan at uupo sa harap niya and I would eat her while the CCTV cameras will bear witness to it. I can imagine na wala siyang hair dun. Most girls nowadays prefers being shaved. Pero kahit na siguro malago ang gubat patungong paraiso, I wouldn’t care. All I knew is kakainin ko siya ng husto and use whatever skills I have para lang mabaliw ito sa kalibugan. I can actually hear the moanings in my head and both her hands pushing my head deeper into her cunt.

Then I would stand up. Let out the raging phallic animal and thrust it into her. Deep agad. Kasama ang panggigil for all the torturous nights I imagined fucking her. In my head she would be interlocking her legs behind me so as to keep me inside her. Then both my free hands would caress both her breasts . Yun tipong marahas talaga. Then pag naramdaman kong nilabasan na siya, pipigilin ko pa rin ang sarili ko. I would go up the billiard table and lie on top of her in reverse. A 69 on the table. Sa imahinasyon ko wala siyang inhibitions. The invitation to suck me will be quickly accepted while I dive again into her pussy…

“Hoy, bossing! Wala ka na namang imik dyan!”

Somehow , at that very moment, I hated her flirty voice for the simple reason na pinutol niya ang pag iimahinasyon ko. But I guess that’s all about it. A fantasy. First, Im just plainly too old for this girl. She’s probably 19 or 20. Second, I don’t think papatol sa kin si Koi. I know for a fact na maraming kapwa estudyante na tambay din sa bilyaran ang dumidiskarte kay Koi. Somehow wala pa kong narininig na pinatulan ito. So if I have to deduce things logically, kung di nga makalusot ang mga lintek na pugita (pretty boys) kay Koi, lalo namang di papasa ang may edad na siyokoy. Again, I laughed at my own joke. Napansin ni Koi yun.

“Pinagtatawanan mo ba ko, Bossing, ” tanong nitong nakaismid.

“Hindi, Koi…I Just remembered something funny, ” pagdadahilan ko.

“Ah…Tagay na, Bossing… Bagal mo eh, ” puna niya.

“Just drink. Okay? Don’t mind me. You know chillax akong uminom,” sabi ko. ” Hindi na ko bata. At my age I should not be chasing the crows anymore.”

“Crows?” tanong niyang pagtataka.

“Engot. Uwak! Di ba nagsusuka e nagtatawag ng uwak? Duh.”

Napangiti ako sa duh. I never imagined myself using these words and yet I just used it.

“Ah…Uu nga no?” pag ayon niya.

“Pero , Bossing…Di ka pa naman ganun katanda eh.” Medyo flirty dating ng voice.

“Wala akong ipapautang sayo, Koi,” saway ko.

“Boss naman eh…2K lang…hehehe”

Sinabayan pa niya ito nang malagkit na tingin sa kin at pagtataas-baba ng kilay habang nakangiti. Damn, ang cute talaga nito.

“Last time pinautang kita inabot ng semana santa bago mo nabayaran. Wala pang tubo,” reklamo ko.

“Naman, Boss…3 months lang kaya. At least nagbayad. Tsaka bakit ko tutubuan. Someday pag naging doctor ako free na ang professional fee pag ikaw pasyente ko ,” pangangatwiran nito.

“Doktor? Baka dead na ko bago ka maging doktor ano?”

First year yata or second year college si Koi. Upper middle class. Mukhang kakayanin naman ng magulang na nasa abroad ang pag-aralin ito ng medicine. Medyo burara pa lang sa pera tulad ng ibang mga teenagers. Mahilig pa sa gimikan.

“Besides, paano ka magiging doktor aber? Puro gimik alam mo,” panenermon ko.

“Boss, empre…madali pa lang naman mga subjects ko. Pagdating nang araw na kailangan nang seryosohin…seseryoso na rin ako, di ba?” pangangatwiran uli ni Koi.

Well. May point ang bata. Enjoy while you can dahil darating nga naman ang panahon na she can hardly enjoy dahil na rin sa time demand ng kursong pipiliin niya.

“So magpapaiyak ka muna ng mga boys in the meantime?” panunudyo ko.

“Bossing naman….” sumimangot ito tanda ng pagtutol. ” Ayoko ng boys. Gusto ko men”

Sabay kaming naghagalpakan sa tinuran niyang yun. Then medyo sumeryoso ako. I looked at her straight.

“Tell me this. Di ka na virgin no?” tanong kong nananantya.

Yung pamumula ng mukha ni Koi, alam kong hindi alak ang dahilan. More on nahihiya ang dalaga dahil sa tanong. Napatungo ito for awhile bago dahan-dahang tumingin ng direcho sa kin. Then tumango ito.

“O…ba’t para kang natuka ng ahas?” tanong ko pero alam ko na halos ang sagot. Napapahiya.

“Naman kasi tanong mo, Bossing…kakabigla ba,” nakangiti na nitong sagot.

“So how was the experience?” tanong ko uli.

“Tsk. Wag na nating pag usapan, Bossing.” Nakangiwi nitong sagot.

“Palpak ba? ” sinabayan ko yun nang nakakaasar na halakhak.

“Bakit, Bossing? Ikaw ba magaling huh?” balik nitong pang aasar.

I dunno. Im not a kiss and tell guy. But at that very moment, di ko alam kung ano ang pumasok sa isipan ko at hinawakan ko ang cellphone ko, tapped on the gallery, and chose the most captivating picture of Lilian. Inabot ko sa kanya ang phone after had the photo filled the screen. May pagatataka niyang inabot yun mula sa kin. She looked at Lilian with curiousity. Medyo matagal din niyang tinignan ang picture sa phone bago muling iniabot sa kin.

“Ang ganda boss,” sabi niya. ” Jowa mo?”.

Tumango ako.

“E anong kinalaman niyan sa tanong ko kung magaling ka?” medyo parang inis na nitong tanong sa kin.

“You think papatulan ako ng ganyan kaganda if my bed skills is not up to par? Or even more than that? ” sinabayan ko yun ng halakhak.

“May kayabangan ka rin, Bossing. Sa totoo lang.” umismid ang Koi. Cute talaga.

Napahalakhak na lang ako uli sa tinuran nyang yun. I’m actually enjoying the convo. Especially sa napapansin kong pagkapikon ng kausap ko na nagsalin uli ng alak at sprite sa kanyang baso. While she was drinking, pasimple akong kumuha ng 2k sa wallet ko.

“O, ayan.” Sabi ko pagbaba niya ng baso.

Napangiti na naman si Koi nang makita yung inabot ko sa kanya na mabilis naman niyang kinuha.

“Sensya na, Bossing ha? Hassle si mama eh. Nagkuripot mode na naman.” Nangingiti nitong paliwanag.

“Saan mo ba gagamitin? ” tanong ko.

“Pandagdag lang this weekend. May outing kami sa batangas, Bossing.” Sagot nito.

And with that lumipad na naman ang malikot kong imahinasyon kung saan nakikita kong naka 2 piece white bikini si Koi. What a nice sight! Shit…Minsan, naiisip ko manyakis ba ko? Ugh. This cannot be.

“Pero maiba ako, Bossing,” putol ni Koi sa aking may kalibugang pagmuni-muni.

“Ano na naman yun?” medyo iritable kong tanong.

“Palagay ko lang…paiiyakin ka ng babaeng yan,” medyo patango-tango pa nitong sambit.

“Pwede lumayas ka na sa harapan ko ha? Ganda ganda ng mood ko, sisirain mo. Tsupi!” pagtataboy ko.

Mabilis na tumayo si Koi sabay tinungga nang husto ang natitirang alak sa kanyang baso.

“Don’t worry, Bossing. If ever, andito lang ako. Di kita paiiyakin. Pramis!”

Sinabi niya ito na nakataas ang kanang kamay na animo nanunumpa sa watawat. Pero alam mo ring pinipigilan ang mapahalakhak na lalong nagpapula sa kanyang magkabilang pisngi.

Nang inambaan ko si Koi na babatuhin ko ng baso, mabilis na nakatakbo ang dalaga. Dinig ko pa ang halakhak nito habang walang pakialam na dinaanan ang mga taong naglalaro ng billiards sa mga nakahilerang tables.

Nabigla ako sa tinuran ni Koi. Ngunit mas nanaig sa kin yun sinabi niya. Paiiyakin daw ako ni Lilian. Tumayo ako at marahang pumunta sa veranda ng bilyaran. Makikita mo ang iba’t ibang uri ng ilaw ng mga buildings at mga tumatakbong sasakyan sa kalunsuran. Huminga ako ng malalim at tinungga ang natitirang laman ng baso ko. Nang mag-umpisang umambon, parang may tumubong kaba sa ugat ng aking pagkatao…

ITUTULOY

Scroll to Top