Si Jim…
Abot ang ungol ni Jean. Sarap na sarap sa marahan pero madiing paglabas-pasok sa puke nya ng tigas na tigas na burat ko habang nilalamas ko ang kanang suso nya at abala sa pagsuso sa kaliwa. Sige sya sa paghalinghing.
“Wag kang titigil! Ayan na naman ako! Ooohhhh, napakasaraaappppp!” Impit niyang tili habang nanginginig ang katawan sa sarap. Tangina ang hinhin, pero kapag nililibugan, nagwa-wild din!
Hindi ko na mabilang kung ilang beses na syang nilabasan mula pa kaninang kinakain ko ang puke nya. Sinakyan ko ang orgasmo nya. Bumitaw ako sa pagsupsup sa galit na galit nyang utong. Tirik na ang mata ni Jean at nakanganga sya. Lalo akong nilibugan sa itsura nya. Naramdaman kong malapit na kong labasan kaya lalo ko pang minadali ang pagkadyot. Dinakot ko ang dalawang naninigas sa libog na mga suso nya saka ko binayo ng binayo ang basang-basa pero masikip pa ring puke nya. Maririin. Sagad na sagad.
“Putangina, sarappp moooo! Yannnn naaa koooo!” At napuno ng katas ko ang kumakatas na puke ni Jean.
Ninamnam ko ang napakasarap na sandali hanggang unti-unting bumabagal ang paghimas ko sa alaga kong matigas pa rin. Basang-basa ng tamod ko ang puting panty na nakabalot sa ulo ng pumipintig pang burat ko. Tangina, panty pa lang nya ang kinakantot ko ang sarap-sarap na. Pano pa kaya kung sya na!?
Naalala ko noong umpisang magising ang pagnanasa ko kay Jean…
Nakasakay ako sa tricycle at nakikipagkwentuhan sa barkada kong driver habang naghihintay ng kasakay na pasahero. Tatlo ang kailangang sakay bago bumiyahe ang tricycle mula sa paradahan. Pauwi ako galing eskwela, fourth year ako nun, BS in Accountancy. Mayamaya ay dumating si Jean, halatang galing din sa eskwela. Medyo umusog ako ng kaunti para bigyan sya ng espasyo. Nang papasakay sya para maupo sa tabi ko ay dumalas mula sa pagkahawak nya ang mga gamit na kipkip at nahulog sa loob ng tricycle malapit sa paanan ko. Yumuko sya para damputin. Tutulungan ko sana pero bago pa ko nakakilos ay natuon ang pansin ko sa dibdib nya. Namilog ang mga mata ko nang masulyapan ko yung hindi kalakihan pero mabibilog nyang suso. Medyo maluwang ang neckline ng tshirt nya at dahil sa pagkakayuko ay nakaluwa ang kalamnan ng suso nya at halos utong na lang ang natatakpan ng puti nyang bra. Ilang dangkal lang ang layo ng suso nya sa mukha ko. Dagling nabuhay ang alaga ko at para kong biglang lalagnatin. Nang makalap ang sumabog na mga gamit ay naupo sya sa tabi ko. Nginitian ko sya at gaya ng dati, tipid na ngiti lang ang ganti nya.
Pagtingin ko sa side mirror, nakangisi yung tropa kong tricycle driver. Nginisihan ko din. Nagkaintindihan na kami. Bumiyahe na kami kahit kulang pa ng isang pasahero. Hindi umiiwas sa humps si gago, tapos pakadyot ang ginagawang pagliko. Kapag lumiliko sa kaliwa ay napapagitgit sa akin si Jean. Kapag sa kanan naman ay ako ang napapadikit sa kanya. Ramdam ko ang malambot nyang katawan. Hindi ko inaasahan na malambot ang katawan nya. Hindi ko pa sya nakitang nagsuot ng fit dahil kungdi medyo maluwag na blouse ay maluwang na tshirt ang suot nya. Hindi naman sya mukhang malaman. Balingkinitan at maliit lang ang frame ng katawan nya pero bilugan pala. Tuwing madidikit ang tagiliran nya sa akin ay napapalunok ako. Hayop, hindi naman chubby pero ang lambot!
Tuloy lang ang byahe. Eto na yata yung tinatawag nilang joyride. Sinubukan kong mag-umpisa ng kwentuhan pero dahil matitipid na sagot lang ang tugon nya kaya madali din akong naubusan ng sasabihin. Madalas ay nadidikit ang malambot na braso nya sa braso ko kaya di ko maiwasang titigan yung nakadapa at pinong balahibo nya doon. Gusto kong haplusin at laruin ang nakakalibog na balahibo nya. Di ko rin maiwasang sulyapan ang mukha nya sa front mirror sa harap namin. Nakababa ang tingin nya, halatang asiwa. Ang lakas ng dating ng mukha nya. Yung tipong mas gumaganda habang tinititigan. Isabel Granada ang tawag sa kanya dati ng nakababata kong kapatid na si Desiree, classmates sila nung high school. Brown version daw. Oo nga naman, hawig e. Madalas sya dati sa amin nung high school pa sila pero ni minsan ay hindi ko nakakwentuhan. Mailap kasi at masyadong tahimik kaya simpleng tango at ngiti lang ang batian namin at paminsan-minsang tanong-sagot na usapan. Hanggang sa hindi ko malamang dahilan ay di na sya nagagawi sa bahay bago pa kami nagkapalagayan ng loob.
Malapit na kami at unang dadatnan ang bahay ko. Nang mapadaan sa isang mataas na humps ay kumaldag ng malakas ang sinasakyan namin. Sa lakas ay umangat ang puwet ni Jean mula sa upuan at napahawak sa hita ko.
“Ayyy! Kuyang, dahan-dahan naman! Marami pa kong pangarap sa buhay,” reklamo ni Jean sa driver. Saka nag-sorry sa akin dahil sa pagkakadakot sa hita ko. Nagtataray na ay malambing pa rin ang boses nya. Ayos lang sabi ko naman at kunwari ay sinabihan ang driver na magdahan-dahan kahit ang totoo ay mabagal lang naman ang byahe namin.
Ayos na ayos naman talaga. Sa bandang itaas ng hita, halos malapit na sa singit ko sya napakapit. Parang umangat ang mga balahibo ko sa batok. Ramdam ko ang pagpitik ng alaga ko. Malakas na ang kabog ng aking dibdib sa libog. Huminto ang tricycle sa tapat ng bahay ko kaya bumaba na ko at binayaran ang pamasahe pati ni Jean. Nagpasalamat sya at pagkatapos ng maikling paalaman ay pumasok na ko sa bakuran. Sa tricycle pa lang gusto ko ng magsalsal kaya pagdating sa bahay diretso ko sa kwarto. Iyon ang unang beses na pinutukan ko sya … sa pangarap ko.
——————————————
Pinapanood ako ni Mang Nardo, tatay ni Jean, habang ikinakabit ko ang binili kong duyang ratan sa ilalim ng puno ng sampalok di kalayuan sa bahay nila. Malaki ito at kasya ang dalawang tao. Binili ko para sa kanila. Panghugas sa kasalanan ko noong nakaraang linggo. Sa terrace ay tanaw kong kausap ni Jean si Aling Celia. Mga alas-tres ng hapon yun.
“Ayos na pahingahan yan,” sabi nya.
“Opo, dito na lang po kayo magpapahinga para mas presko,” sagot ko.
“Dapat may pabuhos yan,” biro niya na tinawanan ko naman. “Teka, may konti pa kong alak dito. Shot lang at bawal na sa kin ang uminom lalo na ng beer”. Hindi na hinintay ang sagot ko at lumakad na sya papunta sa bahay para kunin ang sinasabi nyang alak. High blood na siguro, naisip ko. Mahilig syang uminom dati at madalas makaharap ni Tatay sa inuman lalo na noong bagong lipat pa lang sila at nakikipagpalagayang loob sa mga bagong kapitbahay. Kung hindi ako nagkakamali ay fourth year high school ako nang lumipat sila sa lugar namin. Ilang beses ko na rin syang nakainuman bago naging kami ni Jean. Naikabit ko na ang duyan nang bumalik syang may dalang alak, kasunod si Aling Celia na may dalang hula ko ay pulutan. Kinuha ko ang isang lamesita na nasa terrace. Hindi ko natanaw si Jean, pumasok siguro sa kwarto.
Dun na kami pumuwesto sa ilalim ng puno sa mismong tabi ng duyan. Tumagal din ng ilang oras ang harapan namin ni Mang Nardo. Parang gusto ko na nga syang i-toast ng i-toast para matapos na kami agad dahil nasasabik na kong makasama ang anak nya. Matagal na ring ubos na ang iniinom namin at halos palubog na ang araw nang sa wakas ay nagpaalam sya na magpapahinga na at tinawag si Jean para harapin na ko.
“Ano pinag-usapan nyo ni Papa?”
“Wala naman. Kwentuhan lang,” sagot ko. Hindi direkta, pero malinaw ang paalala ng papa nya na kailangang makatapos si Jean sa pag-aaral at ingatan ko ang anak nya. Gaya ng dati ay mabait kausap at mahinahon ang pananalita ni Mang Nardo. Hindi naman yung tipong naninindak. Mukhang sa kanya namana ni Jean ang pagiging malumanay nito.
“Sarap ng papaya no?” Si Jean habang nilalantakan yung manibalang na papayang pinitas ko kanina. Binalatan ko at hiniwa ng medyo maliliit. Mas gusto nya ang manibalang kaysa hinog. Hindi ko na sya isinama sa pagpitas at baka kung ano pa ang magawa ko sa kanya. Mahirap din pala yung nasosolo ko sya. Noong nakaraang linggo ay muntik ko na syang masibak. Wala naman iyon sa plano. Gusto ko lang syang masolo dahil gusto kong lamasin at susuhin sya uli. Sarap kasing kendihin ng utong nya. Gusto ko na ring matikman kung ano ba lasa ng puke nya. Kaso ang hirap palang magpigil kapag andun na. Sobrang nakakalibog naman kasi ang katawan nya. Binigla ko yata sya. Nahiya din ako pagkatapos. Dyahe din yung parang hayok na hayok ako sa kanya. Natakot ako na baka matakot sya sa akin. Tangina, naalala ko na naman. Tinigasan na naman tuloy ako!
“Oo,” sagot ko. “Lalo na yang papaya mo.” Saka ako tumingin sa tapat ng suso nya. Naka-blouse sya na may butones sa harap at paldang maluwang na hindi umabot sa tuhod. Ayos to, sa loob-loob ko. Nakahiga sya sa duyan. Nakasandal sa isang side patalikod sa bahay nila habang nakabaluktot ang dalawang paa. Nakaupo ako sa tabi nya. Magkadikit ang mga balakang namin at nasa bandang likuran ko ang hita at tuhod nya habang marahang inuugoy ko ang duyan gamit ang dalawang paa ko na nakasayad sa lupa.
Bumungisngis sya. ” Papaya ka dyan. Di naman malaki to ah. Ang liit nga eh. ”
“Yun nga ang gusto ko. Mabilog at sakto lang sa kamay ko. Papaya din yan. Bubot na papaya” Kindat ko sa kanya. Tumawa sya saka ako sinubuan ng papaya.
“Itong papaya mo gusto kong kainin,” sabay himas ko sa suso nya na nakapaloob sa blouse nya habang nginunguya yung papayang isinubo nya. Napahinga sya ng malalim.
“Mahal naman, baka makita tayo ni Papa!” Gaya ng dati, tumatanggi sya sa umpisa. Pero alam kong mayamaya lang bibigay na din.
“Hindi tayo makikita. Nakatago tayo sa duyan, ” sabi ko habang binubuksan ang blouse nya. Puti uli ang bra nya. “Puti ba lahat ng bra mo, Mahal?” sabay piga sa suso nya. Dinig ko ang hingal nya. Pinasok ko ang kamay ko sa loob ng bra nya saka pinagulong ang utong nya sa pagitan ng hinlalaki at hintuturo ko. “Hmmm?” Ulit ko sa tanong. Napakagat labi sya at napapikit. Ang sarap nyang panoorin habang unti-unting nililibugan. “Tinatanong kita, “ nilapirot ko ng mas mariin ng utong nya.
“Oo, pu-puti lahat!”
Itinaas ko ang puting bra para ilabas ang dalawang suso niya. Sabay na marahang nilamas ko ang mga ito ng dalawa kong kamay. Nag-umpisang kuminig ang mga braso ko. Relax, sabi ko sa sarili. Sabay kong nilaro ang dalawang utong nya. Napakapit sya sa magkabilang braso ko. Nakapikit pa rin. Kagat-labi.
“Dilat ka, Mahal. Tingin ka sa kin,” utos ko. Dumilat sya. Gaya ng inaasahan ko, namumungay ang mga mata nya sa libog.
“Sarap ba?” Lumunok sya saka tumango. “Ano tawag dito?” sabay pisil ko sa magkabilang suso nya. Hindi sya kumibo. Laong diniin ang kagat sa labi. Yumuko ako at pinaikutan ng dila ang kaliwang suso nya malapit sa utong . Ramdam ko ang mabilis na tibok ng puso nya. Nilaro ko ng dila ang utong nya at gaya ng dati, napaungol sya. Napasabunot sya sa kin nang sipsipin ko ito. Mas malakas talaga ang libog nya sa kaliwang suso. “Ano nga tawag dito?”
“D-dede.”
“Hindi dede, suso tawag mo dito. Nasasarapan ka ba, Mahal pag sinususo ko ang suso mo?”
“Oo.”
“Sabihin mo,” utos ko saka ko sinipsip uli ang utong nya.
“Ohhh, Mahaalll!” Ungol nya. “”Ma-masarap kang sumuso!”
Hinalikan ko sya sa bibig. Ang init ng hininga nya, parang sa nilalagnat. Pinagapang ko ang halik papunta sa tainga nya saka ko pinaikutan ng dila. Ang higpit ng kapit nya sa braso ko. Binulungan ko sya. “Ano nararamdaman mo , Mahal? Nililibugan ka na ba? Hmmm?”
“Nae-L na ko, Mahal!“ Nag-init lalo ang pakiramdam ko sa sinabi nya.
“Talaga? Basa na ba puke mo?” Nakadakot pa rin ako sa kanang suso nya at nilalapirot ang utong nya habang hinihimas ko ang hita nya paakyat sa singit. Pinipilit kong pigilan ang pangangatal ng katawan ko. Mas masarap pala ang ganito. Libog na libog sya habang kontrolado ko pa ang sarili ko.
Itinaas ko ang palda nya. Lumitaw ang puting panty. Basa ang parte ng panty sa tapat ng biyak ng puke nya. “Puti din ba lahat ng panty mo, Mahal?”
“Oo!” Lumalakas na ang hingal nya.
“Bakit?” Marahang pinaikot ko ang tatlong daliri ko sa ibabaw ng panty nya, sa bandang basa. Napaungol sya at iniangat ang balakang. “Tingin ka sakin, Mahal. Wag kang pumikit.”
“Gu-gusto ko lang!” Dumilat sya.
“Ng alin?” Tuloy lang ako sa pag-ikot ng tatlong daliri ko sa biyak ng puke nyang natatakpan pa ng panty habang nakatitig sa mga mata nya.
“Ng puti!” Sarap nyang panoorin. Malalim ang paghinga habang namumungay ang mata.
Ipinasok ko ang kamay ko sa loob ng panty nya. Nakapa ko ang manipis na bulbol nya. “Ito, gusto mo?” Sabay pasok ng gitnang daliri ko sa mainit na butas ng basang puke nya. Napadaing si Jean. Nilaro ko ng hinlalaki ang mani nya. Nanginig ang mga hita nya.
“Aahhh, mahal namaaannnn! Ano bang ginagawa mo sa kiiinnn?!” Halos pumikit na ang libog na libog na mga mata nya. Umaalon ang dibdib nya, parang kinakapos na ng hininga.
“Masarap ba? Kinakantot kita ng daliri ko,” sagot ko habang marahang nilalabas-masok ang daliri ko sa basang-basang puke nya at halinhinan kong nilalamas ang suso nya. Ang sikip talaga ng puke nya. Ang lakas-lakas na ng kabog ng dibdib ko. Parang di ko na kayang magpigil. Hinugot ko ang daliri ko saka ko dinilaan nang hindi inaalis ang tingin sa mata nya. “Hmmm, sarap talaga ng katas mo, Mahal!”
“Tikman mo kung gano kasarap ang puke mo.” Saka ko isinubo sa kanya ang daliri ko. Ayaw pa noong una pero isinubo din nang pilitin ko. “Sipsipin mo!” Utos ko. Sinipsip nga. Masunurin. Napapikit ako. Tangina, daliri ko pa lang sinisipsip nya, ang sarap na! Naalala ko nung sinipsip nya ang ulo ng titi ko.
Ibinaba ko ang ziper ng walking short ko at Inilabas mula sa brief ang galit na galit na alaga ko.
“Sobrang nakakalibog ka, Mahal! Tingnan mo galit na galit na sayo tong burat ko!” Kinuha ko ang kamay nya at ipinahimas ang alaga ko. Ang sarap ng dampi ng mainit nyang palad.
“Gusto mo susuhin kita habang kinakantot ko ng daliri puke mo?” Tuloy lang ako sa lalo pang pagpapalibog sa kanya.
“Gusto ko!”
“Ng ano?”
“Susuhin mo ko habang kinakantot mo ng daliri puke ko!” Medyo napalakas na sabi nya. Tangina sabi na nga ba at masarap syang mag-dirty talk!
“Wag kang maingay. Baka marinig tayo ng Papa mo.” Kinagat nya ang labi nya dahil sa paalala ko.
Hinubad ko ng tuluyan ang panty nya. Halihinang pagdila at sipsip ang ginawa ko sa magkabilang suso nya habang kinakantot ko sya ng daliri ko.
“Aahhh, mahal namaannn. Sarap nyannnn.” Nagdedeliryo na sya sa sarap habang nakasabunot sa kin ang isang kamay at ang isang kamay naman ay sumasalsal sa akin. Alam kong malapit na syang labasan kaya binilisan ko pa ang paglabas pasok ng daliri ko sa kumakatas na puke nya. Sinipsip ko ng mariin ang kaliwang utong nya. Humigpit ang pagkasabunot nya sa akin at pagkahawak nya sa burat ko.
“Aww, wag mong sakalin, Mahal!” Inalis ko ang pagkakahawak nya ng mahigpit sa alaga ko.
Hinalikan ko sya ng mariin sa labi saka ko ipinagpatuloy ang ginagawa kong mabilis na pag-finger sa kanya. Lumalangitngit na ang duyan. Kalat na ang dilim sa paligid. Mayamaya ay nanginig ang katawan nya . Umangat ang balakang at humigpit ang kapit sa akin. Napuno ng katas nya ang daliri ko.
Sumampa na ko ng tuluyan sa duyan. Humiga ako patagilid saka ko sya kinabig patagilid papunta sa kin. Magkaharap ang katawan namin. Itinapat ko ang malaki at tigas na tigas kong burat sa mukha nya. Kinabig ko ang ulo nya . Nasa pagitan ng mga hita ko ang ulo nya. Nakaunan sya sa isang hita ko habang nakaangat ang isa ko pang hita.
“Isubo mo, Mahal” Kantutin kita sa bunganga!” Humihingal na sabi ko sa kanya. Dala siguro ng pinipigil na libog kanina pa at espiritu ng alak, kumikinig na ang katawan ko. Isinubo nya. Ang init ng loob ng bibig nya.
“Wag mong pasayarin ngipin mo, Mahal. Nangingilo. Labi lang. Buka mo pa bibig mo!” Sunod naman sya sa sinabi ko.
“Ayaannn! Ganyaaannnn! Saraappp nyaannn! “ Humihingal ako habang dakot ang buhok nya at kinakantot ng marahan ang bibig nya. Nakatukod ang dalawang kamay nya sa puson ko at itinutulak ako palayo kapag sumasagad sa lalamunan nya ang burat ko.
Isiniksik ko sa pagitan ng mga hita nya ang mukha ko para himurin ang katas ng matambok na puke nya. Dinilaan ko ang biyak at hinimod ang katas. Nanginginig ang mga hita ni Jean. Hindi sya makaungol dahil sa nakasumpak na burat ko sa bunganga nya. Nakasabunot ang isang kamay ko sa buhok nya habang kinakain nya ko at ang isang kamay ko ay nakadakot sa puwet nya habang kinakain ko sya. Hirap sa pwesto pero dahil libog na libog ako, sige lang. Sa tindi ng libog na nararamdaman ko wala na kong pakialam mahuli man kami ni Mang Nardo.
Naramdaman ko na ang pamimigat ng puson ko at ang lalo pang paglobo ng ulo ng burat ko. Binilisan ko na ang pagbayo sa bunganga ng nobya ko. Wala na kong pakialam kahit sumagad pa sa lalamunan nya. Malakas na ang uga ng duyan. Ramdam kong lalabasan na ko.
“Putangina, ayaannn naaa koooo!” At sumirit ang tamod ko sa lalamunan nya.
Ilang saglit din kaming kapwa naghahabol ng hininga. Mayamaya ay umayos ako ng higa, paayon sa kanya. Iniunan ko ang ulo nya sa balikat ko. Kagago ko din talaga! Kakakausap lang sa kin ni Mang Nardo, dinale ko na naman ang anak nya. Di bale pananagutan ko naman. Kung bakit naman kasi nang maumpisahan kong manyakin tong nobya ko ay hirap na hirap na kong magpigil. Halos limang buwan pa bago ang graduation niya. Sana ay makatiis pa ko. Dun man lang ay mapagbigyan ko ang mga magulang nya. Dyahe din, ang babait pa naman sa akin.
Wala pa ring imik si Jean. “Ayos ka lang?” tanong ko.
“Hindi,” sagot nya.
Naalarma ko at parang napahiya sa sagot nya. Pero bago pa ko nakapag-sorry, nagsalita sya uli.
“Sakit ng panga at lalamunan ko,” sabi nya sa boses na nagmamaktol.
Kahit di ko nakikita, alam kong nanunulis ang nguso nya at kunot ang noo. Natawa ako. Hinalikan ko sya at niyakap ng mahigipit saka ko binulungan “Sarap naman, diba?”
“Napakasalbahe mo!” sabi nya.
Si Jean…
Iritable at bored. Eksaktong pakiramdam ko habang nakaupo at hinihintay ang pagsisimula ng graduation ceremony. As usual, Filipino time, 2:30PM ang nakalagay sa invitation pero 2:59 na ay di pa rin nag-uumpisa. Pambihira, bakit kasi hindi alas tres kung alas tres! Wala talaga akong balak pumunta kung hindi lang dahil sa pangungulit nitong boyfriend ko ay nasa bahay sana ako ngayon at mahimbing na natutulog. Para pigilan ang sarili kong magwalk-out ay pilit ko na lang binubuhay ang feeling of relief na sa wakas ay tapos na ang pagpapaalipin ko sa eskwelahan.
Sa paggagayak pa lang ay asar na ako. Sa sobrang excitement ni Mama ay tumawag pa ng kapitbahay naming nagpa-parlor para mag-make-up sa akin. Dati pa ko naku-curious kung sino ang nagpauso na nakakaganda sa babae ang pagkukulay sa talukap ng mata. Kung anu-ano ang gusto n’yang ilagay sa mukha ko. Sa huli ay nauwi kami sa simpleng pulbos at lip gloss. Isa pa itong si Mama, samu’t-sari ang gustong isabit sa’kin. Kung di ko pa sinabihang malayo pa ang pasko at wag nya kong gawing christmas tree ay hindi pa ako titigilan. Inalis ko din ang mga borloloy na inilagay nya at itinira ko lang ang relo. Iyon lang naman ang kailangan ko.
Nakasuot ako ng maluwang, mahaba at mainit na toga. Iba-iba ang kulay ng graduation hood na nakikita ko sa paligid. May red, yellow, blue, at iba pa. Kulay gray ang sa aming Computer Science graduates. Karaming seremonyas! Naisip ko oo nga no, puno nga pala ng seremonyas ang buhay. Mula sa pagsilang hanggang sa libing, seremonyas pa rin. Nakakaaliw talaga ang mga tao. May kakaiba silang hilig at talento para gawing kumplikado ang mga bagay-bagay. Para bang kulang pa sa kanila ang araw-araw na problema sa buhay.
Ayoko talagang mag-attend. Si Jim lang ang talagang mapilit. Matagal daw hinintay ng parents ko ang pag-graduate ko kaya dapat nandoon ako para daw matuwa sila. Sa huli ay napilit din nya ko at nagsisisi ko na nagpapilit ako. Sobrang napagod kasi ako lately. Para ‘kong runner na abot tanaw na ang finish line pero kinakapos na ng hininga. Akala ko nga ay di ako aabot sa dulo. Hanggang sa mga huling sandali ay naghahabol ako sa mga requirements na karamihan naman ay hindi ko mahanapan ng sense.
Ang totoo ay napabayaan ko din talaga ang pag-aaral. Madalas ko kasing maisip si Jim. Mga oras na dapat ay ilalaan ko sa pag-aaral pero lumilipad ang isip ko sa kanya. Ginugulo ang isip ko ng mga bagong karanasan na kapag naaalala ko ay nagpapainit sa akin na madalas ay nauuwi sa pagpapaligaya sa sarili. Sa double deck bago matulog. Sa banyo habang naliligo. Sa paborito kong pwesto sa isang sulok ng library habang dapat sana ay nagre-review. Para bang may kung anong halimaw na ginising si Jim sa loob ng katawan ko. Ilang beses ding parang gusto ko munang makipag-break sa kanya at tutukan ang pag-aaral. Nahihirapan na ‘kong i-meet ang mga demands ng ibang nagpa-power trip na mga teachers na kailangan kong gawin dahil sa pesteng grades.
Pero masaya ako pag kasama ko si Jim. Walang dull moments, hindi kasi s’ya nauubusan ng punch line. Masayahin at friendly. Popular nga s’ya sa lugar namin. Para s’yang pulitiko kapag malapit na ang eleksyon. Maputi s’ya at hamak na mas makinis pa kaysa sa akin. Para kaming kape’t gatas. Mas pasok sa kategorya ng cute kaysa gwapo. Mabait naman at disenteng kumilos. Aaminin kong nalibang din ako sa kan’ya sa mga nakalipas na buwan hanggang sumiksik na sa likod ng utak ko na hindi s’ya ang tipo kong lalaki. Oo, hindi s’ya ang tipo kong lalaki, mapa-pisikal man o sa personality. Si Dan, kuya n’ya, ang gusto ko noon pa. Walang nakakaalam kung di ako. Inilihim ko lalo na kay Desiree. Apat silang magkakapatid, pangalawa si Dan na sinundan ni Jim. Second year high school pa lang ay gusto ko na s’ya. Second year college naman s’ya noon. Crush at first sight, na lumalim sa pagdaan ng panahon. Moreno s’ya. Malalim kung tumingin, matangos ang ilong at medyo pangahan ang mukha na kung di aalagaan ng shave ay balbas sarado s’ya. Di ako sigurado kung sino ang mas matangkad sa kanila ni Jim, di sila nagkakalayo ng taas. Tipong suplado at misteryoso. Parang ang lalim ng personality.
Madalas ako sa kanila dati. May salamin sila sa sala bago lumabas sa terrace. Maganda ang design at parang antique. Minsang nasa kanila ako ay dumaan si Dan sa harap ko. Gaya ng dati ay nagbaba ako ng tingin, kunwari ay di ko s’ya napansin. Kumakabog talaga ang dibdib ko kapag nakikita ko s’ya. Bago lumabas sa terrace ay huminto s’ya sa harap ng salamin. Mula sa kinauupuan ko ay kita ko ang repleksyon ng mukha n’ya. Dahil nahihiya akong tumingin sa kan’ya ay sinamantala ko na nakatalikod s’ya sa akin at pinagsawa ko ang mga mata ko sa mukha n’ya sa salamin. Iyon ang naging umpisa ng halos tuwing makapanghali ng Linggo ay pinupuntahan ko si Desiree. Tumatambay ako sa sala nila at kunwari ay nakikipanood ng tv pero ang totoo ay nag-aabang na manalamin si Dan na swerte namang naging madalas at mas matagal niyang gawin.
Halos dalawang taon din na ganon. Hindi kami nag-uusap. Simpleng tango at ngiti lang ang batian namin na madalang pang mangyari dahil iniiwasan ko siyang tingnan. Hanggang isang araw:
“Bakit? Tanong sa akin ng kapatid kong si Dina habang nasa harap ng face mirror.
“Anong bakit? Balik na tanong ko.
“Kanina ka pa nakatingin sa akin.” sagot n’ya.
“Pano mo naman nalamang nakatingin ako sa’yo?” Nakatalikod s’ya sa akin.
“Eh kita kaya kita sa salamin!”
Pinagpawisan ako ng malamig. Ang tanga-tanga ko talaga! Kaya pala madalas na parang nagpipigil ng ngiti si Dan sa harap ng salamin. Minsan naman ay nakakunot ang noo at feeling ko ay nakatingin din sa akin. Mula noon, sa hiya ko ay hindi na ko uli lumibot kila Dan. Nagkasya na lang ako sa paminsan-minsang nasasalubong ko sya sa daan.
Mabuti na lang at sa hindi ko malamang dahilan ay naging malapit si Dan kay Papa kaya naging madalas din ang punta n’ya sa bahay noong college na ko. Madalas ko s’yang nakawan ng sulyap na madalas din naman n’yang mahuli na nauuwi sa ngitian namin. Naisip ko din noon na baka naman may gusto rin s’ya sa akin. Ilusyon na madali ding nabura nang mabalitaan ko kay Desiree na may girlfriend na pala s’ya. Kasamahan daw sa trabaho. Engineer din daw na tulad n’ya. Alam kong wala akong karapatan pero parang tanga na halos magdamag din akong umiyak dahil sa kadaldalan ng kaibigan ko.
Bumalik ang isip ko sa kasalukuyan. Tanaw ko mula sa kinauupuan ko si Jim na masayang nakikipag-usap sa isang lalaki. Okay naman kami ni Jim. Kumportable ako sa kanya. Wala man ang kakaibang kilig at kabog ng dibdib na binibigay sa akin ni Dan, napapasaya naman ako ni Jim. Kahit ang totoo ay pumapasok pa rin sa isip ko si Dan, okay na sana ang relasyon namin kung di nga lang sa pangyayari tatlong buwan na ang nakakaraan. December 30 ng gabi, nangyari ang matagal nang pinapangarap ko, kaso iba ang senaryo.
“Masyado yatang nahuli yung card na pinadala ko sayo.”
Napaangat ang mukha ko at namilog ang mga mata sa kanya. Naramdaman ko ang mabilis na pagkabog ng dibdib ko. Card?! Nagpadala sya ng card?! Parang nabasa nya ang nasa isip ko.
“Hindi mo ba natanggap? Nagpadala ko ng birthday card sayo bago ko umalis. Kaso pagbalik ko kayo na pala ni Jim. Ilang buwan lang ako nawala. Nagulat ako sa bilis ng mga pangyayari.”
Umiling ako bilang tugon. Sa isip ko: Ako nga din, nagulat sa bilis ng mga pangyayari.
“Ang mahirap lang kasi…, ” Tumingala sya at bumuntunghininga, saka tumingin sa mga mata ko. “Bakit sa kapatid ko pa? Kung sa iba sana baka mabawi pa kita.”
Nakatingin lang ako sa kanya. Magkaharap kaming nakaupo sa sala. Ilang saglit pa lang ang nakakaraan nang tawagin ako ni Papa at sabihing gusto daw akong makausap ni Dan. Ilang araw pa lang s’yang nakakabalik galing sa Dubai kung saan pinadala daw s’ya ng company nila.
“Mabawi.” Tumawa sya ng maikli at matamlay na tawa. “Para namang naging akin ka, hano.” Tumawa sya ulit saka huminga ng malalim. Iyong hinga na parang pinupuno nya ng hangin ang dibdib nya. Wala pa rin akong imik. Maraming tumatakbo sa isip ko pero hindi makalabas sa bibig.
Gusto kong magalit sa kanya. Bakit naman kasi di na lang nya inabot sa akin? Bakit kailangang padaanin pa sa pesteng post office? O kaya sana binati na lang nya ako ng personal tapos sinabi nyang pwede bang pagkagraduate mo ay tayo na. Ganun kasimple. Madali naman akong kausap. Hindi naman kailangang maging kumplikado ang ligawan. Mag-aaminan lang naman kami ng nararamdaman. Napakahirap bang gawin yun?
“Nagsisisi ko na masyado kong naging kampante. Masyado kong umasa sa mga titig mo sa akin sa salamin. Sa mga panakaw na sulyap mo.” Kumuyom ang dalawang kamay nyang nakapatong sa magkabilang hita nya. Matagal ko ding pinangarap na sabihin nyang gusto nya rin ako. Kapag naiisip ko yun dati, ang sarap-sarap ng feeling. Malayong-malayo sa pakiramdam ko ngayon. Naramdaman ko ang pag-iinit ng mga mata ko. Kinagat ko ang labi ko para pigilan ang pagpatak ng luha pero pumatak pa rin.
“Ang bigat pala sa dibdib yung mag-aalaga ka ng pagmamahal sa matagal na panahon tapos bigla na lang kailangan mo na palang patayin.” sabi nya.
Hindi ako sumagot. Hindi ko alam kung ano isasagot ko. Hindi ko maibuka ang bibig ko dahil sa pagpipilit kong pigilin ang pag-iyak. Kung bakit ang luha, mentras pinipigil lalong kumakawala. Parang gripong nabuksan, nagtuloy-tuloy na ang pag-agos ng luha ko. Lumipat sya sa tabi ko para punasan ang luha ko. Isang mahigpit at saglit na yakap ang ginawa nya sa akin saka sya tumayo. Tumayo na rin ako.
“Goodluck,” sabi nya nang hindi direktang tumitingin sa akin.
Saka mabilis na tumalikod at lumakad palayo. Parang may humahabol na kung ano. Hinihintay ko syang lumigon pero hindi na nya ginawa hanggang nawala na sya sa paningin ko. Mabilis at magulo ang naging pag-uusap namin. Ganun lang. Halos anim na taon kong pinangarap at inalagaan sa puso ko, tapos basta ganun lang.
Kinabukasan, pinuntahan ko ang post office at pagkatapos ng ilang proseso ay nakuha ko ang card na galing sa kanya. Sa labas ng envelope ay nakasulat ang dalawang date ng delivery at note na unlocated. Priority mail pa naman. Walang return address. Dali-dali kong binuksan ang sobre, inilabas ko ang card. Kulay pink, parang Cinderella ang theme. Kungdi dahil sa prince na inaabutan ng cake ang princess, at sa nakasulat na To The Girl of my Dreams, iisipin mong pangbata. Binuklat ko ang card at binasa ang laman.
March 16, 2000
Dear Jean,
Happy birthday. 20 years old ka na. Parang kelan lang nung una kitang makita, anim na taon na pala ang nakaraan. Tingnan mo nga naman, almost 6 years na pala akong nagbabantay hahaha. Gusto sana kitang ligawan dati pa kaso sabi nila di ka pa daw nagpapaligaw. Lagi kang napag-uusapan sa bahay. Hindi ko alam kung ano pinakain mo kay Nanay at kay Desiree bakit tuwang-tuwa sila sayo. Sabagay hindi naman kataka-taka kaya di ko sila masisisi. Yung nakain nila nakain ko din siguro.
Pasensya na sinubukan ko namang libangin ang sarili ko sa iba. Hindi kasi ako sigurado dati kung kaya kong maghintay ng ganito katagal saka hindi rin ako sigurado kung may hinihintay ba ko. Kaso lang kung bakit pilit bumabalik pa rin ang isip ko sayo. Ang hirap pigilan. Naisip ko, tutal graduating ka na sa pasukan kaya pwede na siguro kong magsabi. Pangako di ko aabalahin pag-aaral mo. Pagbalik ko dyan, pwede bang sayo na ko makipagkwentuhan sa halip sa Papa mo? Natatakot ako na baka sya ang mapasagot ko.
Matagal nang naghihintay,
Dan
PS
Matagal ko nang nami-miss yung mga titig mo sa akin sa salamin.
————
Kahit masakit ang loob ko ay napangiti pa rin ako sa sulat ni Dan. Tingnan mo nga naman, may sense of humor din naman pala sya. Hindi halata sa seryoso nyang mukha na madalang ngumiti at parang laging may malalim na iniisip. March dapat ay natanggap ko ang card, April ng mag-umpisa kaming magkalapit ni Jim. Dahil bakasyon ay halos araw-araw sya sa bahay at nagkukwentuhan kami mula hapon hanggang gabi. June 5 naging kami. Gusto kong isumpa kung sinuman ang iresponsableng kartero. Binago ng katamaran nya ang takbo ng buhay ko. Ang sakit palang magbiro ng kapalaran!
Humahapdi na naman ang mga mata ko dahil sa pagkakaalala sa pangyayari. Samantala patuloy ang nakakabagot na graduation ceremony. Ilang sandali pa, sa wakas ay tinawag na ang pangalan ko. Tumayo ako at lumakad papuntang stage. Maraming kumamay sa akin na di ko naman kilala at saka konting pose para sa picture.
Hindi ko matukoy kung ano ang eksaktong dahilan. Pagod sa paghahabol ng panahon sa mga requirements? Takot sa hinaharap? (After graduation daw ang real action, sabi nila.) Duda sa sariling kakayahan? Panghihinayang sa naunsyaming pag-ibig? Basta malayo sa pagiging masaya ang pakiramdam ko sa mga oras na yon. Aburido. Malungkot. Pagod. Lito. Mabigat ang dibdib at hirap huminga. Pagbaba ko sa stage ay natanaw ko si Jim. Nakangiti at pasimpleng kumakaway. Nilapitan ko sya. Niyakap nya ko. Yumakap ako sa kanya ng mahigpit at di sinasadyang umiyak ng umiyak. Nang mahimasmasan ako, niyaya ko ng umuwi sila Mama at Papa at hindi na namin tinapos ang seremonya.
Sa sobrang tuwa ng pamilya sa graduation ko ay nagkaroon ng kaunting salo-salo sa bahay. Imbitado ang ilang kapitbahay. Halos kumpleto ang pamilya ni Jim maliban kay Dan na susunod daw sabi ni Desiree. Nagpaalam sa kin si Jim at pagbalik ilang saglit ay dala ang regalo nya sa akin. Excited akong binuksan ang regalo sa harap nya. Cellphone.
“Para nagkakausap tayo lagi. Saka kailangan mo yan sa paghahanap ng trabaho,” sabi nya. Touched ako. Masarap isiping iniisip nya ko.
Lumipas ang mga oras pero walang Dan na dumating hanggang sa maubos ang mga bisita. Si Jim ang kahuli-hulihang umuwi. Inihatid ko siya sa labas.
“Parang di ako makakatulog. Sobrang excited ako bukas.” sabi nya.
“Matulog ka. Mas hahaba ang gabi pag di ka natulog,” natatawang sabi ko.
Humalik sya at nagpaalam na. Good boy sya ngayon. Humalik lang. Dati ay di pwedeng di pipisil sa dibdib ko at dadakutin ang akin bago umuwi.
Pagod ako at gusto kong matulog pero mailap ang antok sa akin. Maraming gumugulo sa isip ko. Nagsasalisi sa utak ko si Jim at Si Dan. Mayamaya ay tumunog ang cp ko. Dinampot ko ang phone. Pasado alas tres na ng madaling araw ang oras na nakaregister sa screen.
“Hello. Ba’t gising ka pa, Mahal?” Sino pa ba ang tatawag sa akin kundi si Jim.
Ilang saglit na walang sagot sa kabilang linya. Nag-hello ako ulit.
“Ako to, si Dan. Sorry, kinuha ko sa phone ni Jim number mo.”
Naramdaman ko na naman ang pamilyar na kabog ng dibdib
“Congrats,” sabi niya.
“Salamat, ” sagot ko.
Matagal na walang umiimik sa aming dalawa. Wala akong masabi. Magulo ang utak ko.
“Masaya ka ba sa kanya?” Ilang sandali pa ay tanong nya.
Dati, noong di ka pa bumabalik at di ko pa nababasa ang card, gusto kong isagot. Pero minsan, mas madaling magsinungaling.
“Oo,” sagot ko.
Ilang buntong-hininga pa nya ang narinig ko mula sa telepono bago nya pinutol ang tawag ng di nagpapaalam. Namimigat na naman ang dibdib ko at nag-iinit ang mga mata. Ni hindi nga naging kami ni Dan pero nakakarami na sya ng paiyak sa akin. Matagal na siyang wala sa linya pero nakatitig pa din ako sa cellphone. Pagkatapos ng mga nangyari sa amin ni Jim, ang hirap nang isiping magiging kami pa rin ni Dan. Gusto kong pihitin pabalik ang orasan. Gusto kong ibalik sa March, 2000 ang kalendaryo. Kung ang buhay lang sana ay parang notebook na pwedeng pilasin ang mga pages na gusto kong alisin. Sa ngayon, kakapit na lang ako sa pag-asang nalilimutan naman siguro ang pag-ibig. Natuturuan naman siguro ang puso.