“Marlon!” Sigaw ni Aling Pacita sa anak nito. Tinatawag niya si Marlon upang maligo na, ngunit patuloy pa rin ito sa paglalaro ng buhangin na nakatambak sa harap ng ginagawang tindahan nila.
“Anak, pumanhik ka na rito at nang mapaliguan na kita” wika ng Ina na ngayo’y nilapitan na si Marlon upang hilahin patungo sa banyo. “Huwag mong paglaruan ‘yong buhangin doon at mapapagalitan ka ng tatay mo, gagamitin mamaya ng mga karpentero iyon” patuloy ni Aling Pacita Habang hila-hila ang anak papunta sa likod bahay. Doon niya na lang ito idinaan para sa banyong malapit sa kusina nalang niya ito paliliguan.
“Opo nanay” Sagot ni Marlon.
Labis ang pagmamahal ni Aling Pacita sa nag iisang anak nito. Bente singko anyos na si Marlon, ngunit ayon sa mga doctor na tumingin dito ay mayroon itong neurodevelopmental disorder, isang kondisyong sobrang baba ng IQ ng isang tao na hindi kayang iproseso ng utak nito ang mga bagay at kaganapan sa paligid nito.
Nakaugalian na rin ng mga tao na intindihin ang kalagayan ni Marlon. Tinutukso minsan ng mga batang kalaro, ‘Marlon Sinto sinto’ ang laging kantiyaw sa kanya, subalit patuloy pa rin si Marlon sa buhay. Matipuno ang pangangatawan nito, mapungay ang mga mata, matangos ang ilong at maganda ngipin. Sa unang tingin ay hindi mo aakalaing may problema si Marlon, tahimik lamang ito sa kanilang bahay maging sa palengke dahil isinasama siya lagi ng Ina sa pwesto nilang bigasan doon. Nauutusan rin si Marlon ng Ina na tumulong sa paghahakot ng mga sako sakong bigas, katulong ni Mang Bernabe, ang tatay niya. Ganito na ang pang araw-araw na pamumuhay ng mag-anak, maliban sa lingo, dahil talagang inilaan nila iyon sa pagsisimba, gawaing bahay at ang dahan-dahang pagtatayo ng isang may kalakihang tindahan sa mismong harap ng kanilang bahay. Napagpasyahan na kasi ng mag asawa na doon nalang magbigasan nang hindi na sila rerenta pa ng pwesto, gawa na rin nang walang bigasan doon sa kanila.
Linggo ng hapon matapos magsimba ng mag anak, ay pumanhik na ang mag asawa, naghahanda na si Aling Pacita para sa hapunan dahil magkukulimlim na rin, habang dumiretso naman si Mang Bernabe sa salas upang manood ng paboritong larong basketball sa tv. Si Marlon, nang makapagbihis ay nagpaalam na lalabas lang at maglalaro sa likod bahay nila.
Naroon ang apat na batang kalaro ni Marlon, pawang mga pawisan na sa kakabasketball sa isang ring na ginawa rin nila sa likod. Nagpapahinga na ang mga ito habang nagkukwentuhan sa ilalim ng malaking puno ng sampalok.
Dahil nga puro mga nagbibinata na ay hindi maiwasang magkabatuhan ng malalaswang biruan.
“O Marlon, halika, bakit ngayon ka lang?” bati ni Jasper.
“Nagsimba pa kasi kami, tapos na ba ang laro?” Sagot ni Marlon
“Katatapos lang, alas kwatro ang usapan diba” Sabat naman ni Paeng
Napakamot lang ng noo si Marlon, halatang nalilito na sa sunod sunod na tanong ng mga kabarkada.
“O bakit hindi nalang si Marlon and tanungin natin? Siya tong mas nakakatanda malamang kaya niya tayong sagutin.” Wika ni Eric bilang pagpapatuloy ng kanilang naudlot na kwentuhan.
“O Marlon, puro kasi kami nagbibinata pa lang, totoo bang yumayabong ng husto ang buhok sa baba, kumukulot at kumakapal?” biglang bitaw na tanong ni Alan. Naghalakhakan ang buong barkada samantalang bakas sa mukha ni Marlon na pilit nitong iniintindi ang tanong.
“Hindi ko alam eh” Tanging sagot ni Marlon.
“Tingnan nalang kaya natin, ok lang ba Marlon?” Tanong ni Paeng habang lumilingon sa paligid at siniguradong walang ibang tao.
“ O sige” at bigla nitong itinaas ang sando at ibinaba ang shorts pati brief.
Bumulaga sa harap nila ang malaking titi ni Marlon, mas Malaki ito kaysa sa pangkaraniwan kahit malambot pa, at lalong mas malaki kumpara sa mga kabarkada nito. Namangha ang apat, unti unti silang lumapit upang makilatis ng husto ang burat ni Marlon.
Maganda ang tubo ng bulbul ni Marlon, makinis ang mga singit nito, maputi ang kanyang ari at malinis ang buong paligid ng parteng iyon.
“Sobrang laki no? at ang kapal ng buhok” Sabi ni Alan habang dinadangkal niya ang kahabaan ni Marlon.
“Malaki rin ang bayag niya” dagdag naan ni Eric.
Nakikiliti si Marlon sa ginawang pagkilatis ng mga kaibigan at unti-unti ngang nabuhay ang kargada nito, tumigas ng husto at nakita ng mga kabarkada niyang sobrang taba at haba ng batuta ni Marlon.
“O tama na at nalilibugan na si pareng Marlon.” Wika ni Jasper habang tumatawa sabay hawi sa mga kaibigan pabalik sa kanilang kinauupuan.
“Sana lumaki rin ang mga alaga natin gaya kay pareng Marlon ano?” Sabi ni Alan.
Sabay sabay silang nagtawanan at nakitawa na rin ang kaibigang si Marlon. At nag siuwian na ang magkakaibigan dahil gumagabi na rin.
Lingid sa kanilang kaalaman na may nagmamasid sa kanila sa kabilang bakod, kitang kita nito ang lahat ng kaganapan sa siwang ng bakod na kawayan na ilang hakbang lang ang layo mula sa kinaroronan nila.
Isang pares ng matang nasiyahan sa nasaksihang parteng katawang iyon ng kapitbahay.
Nang lisanin na ng magkakaibigan ang dakong iyon, ay bakas ang tuwa at pananabik sa mukha ni Carlota, ang kanyang ngiti ay abot langit. Batid niya ang pamamasa ng kanyang harapan, ang dagta ng labis na kalibugan ay dahan-dahang dumadaloy sa kanyang hita. Agad niyang pinunasan iyon at pumanhik muli siya sa kanilang bahay, ipagpapabukas na lang niya ang pagtatapon ng basura at itinabi niy muna iyon sa ilalim ng kanilang kalan.
Matandang dalagang maituturing si Carlota, sa edad na trenta’y siete ay nawala na yata sa isip nito ang mag-asawa pa. Panganay sa tatlong magkakapatid, maagang naulila ng kanilang ina at sa edad na kinse ay siya nang nag-aalaga sa na stroke na ama, ang dalawa niyang kapatid ang pawang nagsipag asawa na at sa ibang bayan na rin naninirahan, dumadalaw lamang sila tuwing may espesyal na okasyon o hindi kaya ay kapag hinahanap sila ni Mang Ruben, na nakahilata nalang sa kama.
Maalaga sa katawan si Carlota, hindi gaanong lumalabas ng bahay, dahil ang munting tindahan nito ay kakabit rin ng kanilang tirahan. Makinis at walang bahid ang balat ng dalaga, walang masiyadong kaibigan subalit napakaraming manliligaw. Mahinhin at sadyang napakaamo ng mukha ni Carlota kaya labis labis ang pananabik sa kanya ng mga taga bario, ngunit sadyang mailap ang dilag, sirado kandado ang bahay nito, tunay na nag-iingat sa anumang kapahamakan.
“Carr..carrlotta!” hirap na sigaw ni Mang Ruben, habang papasok pa lamang si Carlota mula sa panonood ng panandaliang palabas sa may puno ng sampalok.
“O itay, bakit po kayo bumangon? Hindi niyo nalang ako hinintay? Ginagayak ko lamang po ang inyong hapunan” Sunod-sunod na sambit ng dalaga.
“uhggg..kamot” daing ng matanda habang pilit ginagalaw ang kamay nito upang ituro ang bahagi ng likod na may kung anong makati. Agad naman itong hinapuhap ng anak, hanggang natahimik na ang matanda at nakatutok na muli ang mata nito sa pinapanood na palabas sa tv.
Maagang nagsasara ng kanyang tindahan si Carlota nang sa gayon ay maatupag niya ang kanyang ama upang maaga itong makapagpahinga.
Matapos ang kanilang hapunan ay nagpaalam si Carlota sa kanyang ama upang tumungo sa likod bahay at tatapusin lamang niyang banlawan ang nilalabhan, doon sa may poso. Bitbit ang labahin ay masayang tinungo ng dalaga ang kinaroroonan ng poso at nakita niyang naroon rin pala ang kapitbahay niyang si Aling Pacita at tila tinatapos rin ang nilalaba nito, naroon rin si Marlon na siyang nagsisilbing taga bomba ng tubig ng ina.
“Carlota, ikaw pala, halika” tawag ni Aling Pacita sa papalapit na si Carlota.
“Nako sige po, hihintayin ko nalang po kayong matapos” malambing na sagot ni Carlota.
“Nako hindi, halika dito at iuurong ko lang itong batya ko”
“Sige po” tipid na sagot ng dalaga, nang mailapag na nito ang dalang batya ay akmang tatayo ito upang magbobomba ng tubig.
“Carlota, maupo ka na riyan, yaman din lang na andiyan si Marlon” Alok ni Aling Pacita. Hindi kumikibo si Marlon, nakatingala lamang ito sa langit at masayang pinagmamasdan ang nagkikislapang mga bituin at ang maliwanag na buwan. Hindi rin yata namalayan ang pagdating ni Carlota sa kinaroroonan nila ng ina.
“Marlon anak, ipagbomba mo nga ito si ate Carlota mo ng tubig para sabay na tayong matapos dito, kawawa naman kung iiwan natin siya at madilim na” pakisuyo ng ina kay Marlon.
“Ay oo naman po inay” masiglang sagot ni Marlon.
“Ate Carlota, itapat niyo lang po ang batya ninyo diyan sa tubo at ako na po ang bahala sa tubig ninyo” tugon ni Marlon.
“Salamat Marlon ha? Ang bait bait mo talagang bata ka” si Carlota.
Habang nagkukwentuhan ang dalawang babae na abalang nagbabanlaw ng mga damit na nilalabhan, natulala naman si Marlon sa kanyang ate Carlota. Tila napukaw ang natural na libog nito sa babae, tanaw na tanaw niya ang mga suso ni Carlota habang yumuyuko ito sa kababanlaw, nakasuwang ito sa manipis na daster ng dalaga. Ang makinis na balat nito ay tila kumikislap sa ilalim ng maliwanag na buwan. Kay gandang pagmasdan ng mga susong iyon, makinis, bilugan at ang mga utong nito ang tila ba nang-aakit.
Batid ni Marlon ang paninigas ng kanyang harapan kaya pasimple niya itong kinambiyo at pinagpapatuloy pa rin ang pagbomba ng tubig.
Alam na alam ni Carlota kung saan nakapako ang mga mata ng binatang kapitbahay, kaya lalo niyang pinag-iibayo ang pagyuko habang nililibang niya sa masarap na kwentuhan si Aling Pacita. Nakikita niya sa gilid ng kanyang mga mata ang pagkatakam ni Marlon sa mga nakikita nito. Namuo ang plano sa isip ng dalaga, pupukawin niya ang likas na libog ng makisig na binatang si Marlon.
“O ayan at natapos na ako hija, maiwan na muna kita at isasampay ko lang itong mga damit doon sa gilid ng bahay. Marlon, huwag mong iiwan ang ate Carlota mo rito anak.” Bikin ni aling Pacita.
“Marlon ok ka lang ba? Baka pagod ka nia, kaya ko naman eh, pwede ka nang pumanhik doon” malumanay na sabi ni Carlota.
“Nako hindi po, matibay yata to, wala nga akong naramdamang pagod ate, lalong hindi naman po ako pinagpapawisan, hindi po kasi ako nakasama sa laro naming kanina dito.” Sunod sunod na tugon ng binata.
Galak na galak ang dalaga sa narinig. Nagugustuhan ni Marlon ang nakikita at nararamdaman nitong init at pananabik sa katawan niya. Ngayon dahil dalawa nalang sila, maari niya nang bumigay ng todo sa pang aakit sa binata, hindi alintana ni Carlota ang iisipin sa kanya ni Marlon, ni hindi nga siguro nito kayang mag isip ng ibang bagay maliban sa libog dahil hindi naman kaya ng utak nitong pag sabay-sabayin ang pag-iisip ng kung anu-ano.
Kunwaring sobrang abala ng dalaga sa ginagawa, sa totoo lang, ilang ulit niya nang nababanlawan ang mga damit. Tuwang tuwa naman si Marlon na pagsilbihan ang dalaga, sa katunayan nangangarap na ang murang isip nito na sana ay isang trak ang nilalabhan ni Carlota para hindi na matapos ang ganda ng tanawin sa kanyang harapan.
Unti-unting ibinuka ni karlota ang mga hita niya, kunwaring inaabot ang mga damit at pinag iigihan ang ginagawa, hanggang sa mahawi na nga ang laylayan ng kanyang daster at lumutang ang napakakinis nitong singit. Tanging ang manipis na panty na lamang ang balakid at masisilayan na nag binata ang pinakatago tago ng magandang kapitbahay. Buti na lamang at kabilugan ng buwan, sobrang liwanag ng paligid at nakatulong rin ang liwanag ng isang ilaw sa may puno ng sampalok, malinaw na napag mamasadan ni Marlon ang nasa pagitan ng mga hita ng kaharap.
Bumibilis ang pagbobomba ng tubig ng binata at lihim iyong ikinatuwa ni Carlota. Hanggang sa tumayo ang dalaga at biglang hinubad nito ang kanyang panty.
“Nako, malabhan na nga rin ito” sabi ni Carlota na tila nag iisa lamang siya doon.
Halos tumulo na ang laway ni Marlon sa mga kaganapan. Muling bumukaka ang dalaga ant sinadya niyang nakabukas ang laylayan ng kanyang daster. Ngayon kitang kita na ni marlon ang nakabukakang hiyas ng magandang dilag niyang kapitbahay, napakasarap pagmasdan ng matambok na puke ni Carlota, halatang hindi ito kailanman napasok ng titi, napakaganda ng tubo ng buhok nito, napakakinis at mamulamula ang nangingintab nitong kuntil.
Hindi na magkamayaw si Marlon sa nakikita, labis labis na ang kasabikan ng binata, gabakal na ang tigas ng kanyang pagkalalaki. Hindi niya na alam kung ano ang kanyang gagawin, sobrang libog na nito.
“Marlon! Tapos na ba ang ate Carlota mo?!” sigaw ni Aling Pacita mula sa bintana ng kanilang bahay. Iyon ang hudyat na nagpabalik sa kanilang dalawa sa katinuan mula sa pantasya ng kalibugan.
“Ay opo, tapos na po ako Aling Pacing, paalis na nga ho” Si Carlota na ang sumagot.
“Marlon, pumanhik ka na doon at uuwi na rin ako” Paalam ni Carlota, subalit bago maghiwalay ang dalawa, ay may ibinulong ang dalaga kay Marlon, agad namang ngumiti ang binata sa narinig at kumaripas ng takbo papasok ng kanilang bahay.
Umuwi na rin si Carlota upang maisampay ang iilang piraso ng damit na nabugbog sa sobrang banlaw niya.
Mag aalas onse na ng gabi nang mahimbing na ang tulog ng buong kabayanan, ganoon din sa bahay nina Marlon. Nang makasigurong tulog na ang kanyang mga magulang, dahan-dahang bumaba si Marlon sa hagdanan at tinungo ang kusina hanggang sa makalabas ito sa likod bahay. May hinahanap ang kanyang mga mata habang humahakbang papunta sa may puno ng sampalok. Wala siyang nakitang tao, napakamot ng ulo ang binata at akmang tatalikod na para bumalik sa kanilang bahay.
“Psst, Marlon” Mahinang tawag ni Carlota na nakakubli sa likurang pintuan ng kanilang bakod.
Narinig naman agad iyon ni Marlon at tinungo ang kinalalagyan ng dalaga.
“Ate Carlota, akala ko po wala po kayo eh”
“Ano ka ba, kapag sinabi ko, matutupad iyon” Sagot ni Carlota
Hinila agad ng dalaga si Marlon papunta sa kanilang maliit na kamalig sa likod bahay, ito ay nagsisilbing imbakan ng mga palay na bagong ani, bukod kasi sa isang maliit na tindahan, ay may sakahan rin sina Carlota, ang kaniyang mga tiyuhin na lamang ang namamahala roon at binabahagian nalang sila tuwing ani.
“Ano po bang gagawin natin dito ate?” tanong ni Marlon pagkapasok nila sa kamalig.
“Huwag kang maingay Marlon, may ituturo akong laro sayo ok?” halata sa boses ni Carlota na maging siya ay kinakabahan sa kanyang ginagawa. Maliban sa unang beses niya itong gagawin, ay sa isang tulad ni Marlon pa.
“Ok po” tipid na sagot ni Marlon.
“Pero promise mo sa akin sekreto nating dalawa ito ha? Lahat ng gagawin natin dapat tayo lang ang makakaalam, naiintindihan mo ba Marlon?”
“Opo ate Carlota”
“Kasi kung ipagsasabi mo ito, hindi na natin ito lalaruin ulit”
Tumango lang si Marlon bilang pag sang-ayon.
Dahan-dahang hinubad ni Carlota ang kanyang mga damit at walang itinira kahit isang saplot. Natulala si Marlon. Hindi halos makagalaw sa kanyang nakikita. Nahihirapan mang initndihin ang mga nagyayari at marahil sa likas na libog ng tao, tumigas na nang husto ang kanyang sandata. Tinulungan siya ni Carlota upang mahubad ang kanyang mga damit.
Inilapat ni Carlota ang kanyang mga labi sa labi ng binata, malambot at nakakatakam ang mabangong hininga ni Marlon. Hindi ito marunong humalik, maging si Carlota ay walang karanasan sa torrid kissing subalit siguro dahil sa natural instinct nila at naging mapusok ang kanilang halikan. Maalab, matagal.
“Halika Marlon, susuhin mo ito na parang sanggol” aya ni Carlota habang iginiya ang ulo ni Marlon papunta sa kanyang mga suso.
Tumalima naman ang binata, binuhat niya si Carlota at pinaupo sa mga sako sakong palay, hindi alintana kung may makakakita man sa kanila, basta ang alam ni Carlota, handa na siyang isuko ang pagkabirhen sa binatang kanyang pinagnanasaan. Sinuso ni Marlon ang mga tirik na utong ni Carlota, parang bata itong papalit-palit sa dalawang maumbok na parteng iyon ng dalaga.
“Ahhh..sige Marlon, sayo lahat iyan.. susuhin mo pa” tanging nasambit ni Carlota habang hawak-hawak niya na ang ulo ni Marlon, nakaliyad ang dalaga at iginiya pabababa ang ulo ng binata upang matumbok nga dila nito ang kanyang hiyas.
Parang bata nga naman si Marlon sa ginagawa niya, hindi niya kasi nakokontrol ang kanyang laway, basambasa ang katawan ni Carlota sa bawat hagod ng dila ng binata, pababa nang pababa, hanggang maabot nito ang kanyang pagkababae. Sobrang sarap ng sensayong dulot ng pagdila at pagsipsip ni Marlon. Ibinukaka nang husto ni Carlota ang kanyang mga hita, at siya na ang kusang humawak sa matambok na pisngi ng kanyang kaselanan upang maipasok ni Marlon ang kanyang dila at mahigop nito ang mga paunang katas na naglalawa sa bukana ng puke niya.
“Sige Marlon, higupin mo paaaaa.. aaaahhhh”
Pinag igi naman nang husto ng binata ang pagsisid sa basambasang puke ng kapitbahay niya. Magkahallong tirik ng mata, liyad at ungol ang ginagawa ni Carlota.
“Hindi ko inakalang ganito pala ito kasaaraaaap” pautal utal na tugon ng dalaga.
Nalagpasan na yata ni Carlota ang ikapitong langit sa sobrang sarap ng nararanasan niya ngayon sa piling ng sinto sintong kapitbahay. Halos mapasigaw siya dahil malapit na niyang marating ang rurok ng kanyang pagnanasa. Nagsimula nang rumagasa ang dagta niya.
Ngunit biglang huminto si Marlon.
“Ate, naihi ka po yata.” Natatarantang banggit ng binata.
Ikinagulat ito ni Carlota. May halong pagkadismaya dahil nagsisimula na sanang umagos ang kanyang katas. Natatamasa na niya tugatog ng kalibugan, subalit kung anong taas ng kanyang paglutang sa sarap ay ganoon din ang bagsak nito.
Walang nagawa ni Carlota ng biglang nagbihis si Marlon.
“Ate, pasensya na po. Baka magising po sina Itay at hanapin ako” pagkasabi ay tumakbo na pauwi ang binata.
Hindi man lang nakasagot ni Carlota, yung lagpas g ikapitong langit niya ay biglang naglaho. Dinaig ng pagkalito si Marlon at hindi naman siya masisisi ng dalaga dahil hindi niya naipaliwanag ang mga maaaring maganap sa pagtatalik.
Nagkasya na lamang si Carlota sa pagsasariling sikap, nilalamas niya ngayon ang kanyang mga suso at ang kanyang pukeng basambasa pa sa laway ni Marlon. Naging marahas siya sa pagpapaligaya sa sarili, hinahabol niya ang sariling hininga, nagdidiliryo sa sobrang sarap, pilit inaabot ang sarap na kanina’y naramdaman niya kay Marlon. At bumulwak ang masaganang katas ni Carlota, dumaloy ito sa sakong kinahihigaan niya. Subalit inaamin niya sa sarili niyang ibang iba ang antas ng kaluwalhatian ang dulot ni Marlon sa kanya, dila pa lang ang ubod na ng sarap, ano nalang kung ang mismong burat na nito ang matitikman niya.
May halong panghihinayang pero masaya na rin si Carlota dahil kahit papaano ay nagtagumpay siya sa pagpukaw ng likas na libog ni Marlon.
Kinaumagahan, pasikat pa lang ang araw ay inilabas na ni Carlota ang kanyang ama gamit ang wheel chair nito, nagkataon namang nagwawalis na si Aling Pacita sa kanilang bakuran nang mapadaan doon ang mag-ama.
“Carlota, buti naman at nailabas mi iyang tatay mo, makakabuti sa kanya ang sikat ng araw sa umaga.” Puna ni Aling Pacita
“Ay oo nga po, buti nga at napapayag ko ho itong lumabas ngayon Aling Pacing, kakalawangin na lang yata itong wheel chair na bigay ni Kuya ay hindi niya magagamit.” Sagot ni Carlota habang naglalakbay ang mga mata nito sa bakuran ng kapitbahay. Nakita niya si Marlon na abalang nagdidilig ng mga halaman. May galak sa gilid ng mga mata ng dalaga.
“Nako Aling Pacing ang laki naman po pala nitong tindahan ninyo, mukhang lalangawin ho ang maliit kong sari-sari nito” Sabi ni Carlota bilang pagbasag sa saglit na katahimikan.
“Ay nako ineng, wala kang dapat ipag-alala, wala kaming ibang ititinda dito kung hindi bigas ang kokonting pagkain ng baboy at manok” Sagot naman ni Aling Pacita. “Mabuti naman at lumalabas labas ka rin minsan dahil sobrang puti mo na sa kakakulong mo diyan sa bahay niyo” Dagdag pa nito.
“Oo nga po eh, bukas po ay darating yong pinsan ko galing sa Maynila at dito na muna titigil dahil mukhang naging pasaway doon, kaya napagpasyahan ng tiyuhin ko na ipadala dito para magbakasyon ng ilang buwan.” Pagsasalaysay ni Carlota habang malikot pa rin ang mga mata nito na sinusulyapan si Marlon na nooy basa na ng pawis sa kakahakot ng pandilig na tubig. Nangingintab ang katawan nito, sobrang nakakatakam sa paningin ng dalaga. Napakaganda naman kasi ng pangangatawan ni Marlon, may abs, at developed ang muscles nito sa braso at balikat.
“O sya sya, papanhik muna ako at maghahanda na ako ng agahan, kailangan kong sumunod kay Abe sa palengke, Mang Ruben! Pagaling po kayo ha? Mag exercise po kayo lagi” nakangiting sabi ni Aling Pacita at noon din ay tumalikod na. Napansin niya si Marlon na katatapos lang sa pagdidilig. “Marlon anak, halika” at hinila niya ito papunta sa mag-ama. “Anak, tulungan mo nga itong si ate Carlota mo sa pagtutulak ng wheel chair ni Mang Ruben, hanggang diyan lang naman sila sa may kanto at babalik rin, mabigat kasi ito” Utos ni Aling Pacita sa anak.
“Opo inay” Masiglang tugon naman ni Marlon.
“Magandang umaga ho Mang Ruben at Ate Carlota, tara na po” Bati ni Marlon sa Mag ama.
Tumango tango lamang ang matanda.
“Salamat Marlon ha?” Sabi ni Carlota.
Sinuklian lamang siya ng ngiti ng binata. Walang bakas sa mukha ni Marlon na may hiya o pag-aalala sa nangyari sa kanila ni Ate Carlota niya kagabi, ni hindi mo man lamang makikitaan ng pagkailang ang binata. Hinayaan nalang din ito ni Carlota, talagang ligtas ang sekreto nilang dalawa.
Hapon na at abalang abala si Carlota sa kanyang tindahan, naroon na naman kasi ang mga masugid niyang customer at tumatambay habang kumakain ng tindang balut niya. Mababait naman ang mga ito at alam ni Carlota na hindi naman siya pagsasamantalahan dahil pawang magkakakilala naman silang taga doon.
“Tao po!” Isang magandang dalagita ang biglang sumulpot sa harap ng tindahan niya. Lutang ang makinis at maputi nitong hita sa suot na maikling shorts. Naka sleeveless lang din ito kaya bakas din ang maumbok nitong mga suso. “Ate Carlota?!” Muling sambit nito habang abala sa pagtaas – baba ng kanyang cellphone, naghahanap ng signal. Ngumunguya nguyan pa ito ng chewing gum. May kasama itong matipuno ring lalaki, ubod rin ito ng gwapo at halatang galing pareho sa may kayang pamilya.
“Pamela?!” pasigaw na tawag ni Carlota habang palabas ito ng kanilang bahay. Tumakbo sa isa’t isa at nagyakapan ang magpinsan. Kahit mas matanda ng higit sa sampung taon si Carlota ay napakalapit nila sa isa’t isa, apat na taon rin kasi siyang nanirahan sa kanila at doon na nakapagtapos ng kolehiyo sa Maynila. Nagsimulang magtrabaho noon si Carlota sa kanilang bayan bilang isang clerk sa opisina ng Municipal Assessor, subalit noong ma stroke ang kanyang ama ay hindi na niya nakayanang pagsabayin ang kaniyang trabaho, kaya napagkasunduan nilang magkakapatid na tumigil na lamang siya at magtatayo ng tindahan nang sa gayon ay maaalagaan niya ang kanilang ama.
“Ate Carlota!, ang tagal po nating hindi nagkita.” Ani Phoemela na sobrang saya.
“Oo nga Pamela”
“Ate, its Phoemela” pabirong magsaway ng dalagita habang nakakibit balikat.
“Hayaan mo na at iyon naman ang nakasanayan na natin, ngayon ka pa ba mag iinarte?”
At sabay sabay silang humalakhak habang pinagpipyestahan naman ng mga mata ng mga customer ni Carlota ang magandang pinsan nito.
“Nako pasok na kayo, ay saglit sino ba itong kasama mo ha Pamela? Hindi yata nabanggit ng Daddy mo na may kasama kang magbabakasyon dito?” Sabi ni Carlota habang inaakay niya papasok ang dalawa.
“Ah.. Ate si Tommy po pala, kababata ko. Huwag po kayong mag alala ate, magkaibigan lang po kami”
Pagpapakilala ni Pamela.
“Hello po ate Carlota” Tipid na bati ni Tommy. Halata sa maamong mukha nitong napagod sa biyahe.
“Hi Tommy, feel at home dito ah? Lahat ng bisita namin dito ay itinuturing naming kapamilya.. Itay, andito na po si Pamela, yung pamangkin ninyong galing Maynila.” Si Carlota.
Nagmano ang dalawa kay Mang Ruben, mukhang hindi naman yata sila nakilala nito.
“Pam, iisang kwarto lang iyong naigayak ko, hindi mo naman kasi sinabing may kasama ka.”
“Nako ok lang iyan ate, tabi nalang po kami ni Tommy, harmless naman tong bestfriend ko, lagi nga itong natutulog sa bahay.” Sagot ni Pamela.
“O sige, pumanhik na kayo at magpahinga, magluluto na agad ako ng hapunan natin dahil tiyak pagod at gutom na kayo”
Inayos na ni Carlota ang kaniyang tindahan para makapagsara at maaga rinsiyang napagluto ng hapunan.
Magkatabi lamang ang kwarto na tinutulugan ni Carlota at Pamela, habang si Mang Ruben ay nasa sala lang lagi natutulog dahil hindi naman na kaya nitong umakyat sa kaniyang dating kwarto. May apat silid ang bahay nina Carlota, ang Masters Bedroom ay nanatiling malinis dahil doon naman nakalagay ang lahat ng gamit ng ama, katabi nito ang kwarto ni Carlota, tapos ang kwarto ng kanyang ate at nang kanyang kuya.
Hating gabi na nang bumaba si Carlota at nagbabakasakaling lalabas din si Marlon doon sa kanilang tagpuan sa likodbahay. Maliwanag pa rin ang buwan kayat kahit hindi pa nararating ni Carlota ang puno ng sampalok, ay naaaninag na niya kung may tao ba doon. Wala. Walang nakitang tao si Carlota. Hindi nga naman niya kasi nasabihan si Marlon, ang kagaya ni Marlon na walang initiative ay kailangang subuan ng idea, kahit nga libog ay kailangan pang pukawin. Dismayado ang dalaga at pumanhik na lamang ulit ito sa kanilang bahay.
Marahan niyang tinungo ang kanyang silid. May kakaibang ingay siyang naririnig sa kabilang silid, langitngit ng kama, ang pagkalabog ng dingding na may ritmo. Lihim iyong ikinatuwa ni Carlota. Alam niyang tama nga ang kanyang iniisip, nagkakangkangan ang magkababata sa kabilang kwarto. Mabilis na itinapat ni Carlota ang kanyang tenga sapintuan ng kwarto ni Pamela.
“Tommmmy… ahhhh.. harder bes…” narinig niyang impit na sigaw ni Pamela.
“Harmless pala ah? I will fuck you hard bes…” Sagot naman ni Tommy
Hindi mapakali si Pamela. Sinubukan niyang pihitin ang doorknob, sarado ito. Kung nalaman lamang niya na ganito ang nakiyang mga bisita ay sa silid sa baba niya nalang ito pinatuloy, doon ay pwede pa siyang umikot sa gilid ng bahay at tiyak na masilisilip niya sa bintana ang kaganapan sa loob. Subalit itong nasa ikalawang palapag ay walang ibang paraan kundi ang sumuot sa kisame o di kayay gumamit ng hagdan sa bintana.
Dahil na rin sa sobrang libog ni Carlota ay hindi ito tumigil sa kakahanap ng paraan paano niya masisilip ang silid ni pamela. Bukas naman kasi ang ilaw nila kaya kahit kaunting siwang lang sana ng pinto ang tiyak na makikita niya ang loob nito.
Pigil na pagkataranta ang mga kilos ni Carlota, nangangapa ng butas sa mga dingding. Wala. Wala talaga. Papasok na lamang siya sa kaniyang silid upang sabayan ang mga boses at tunog na kaniyang naririnig mula sa umaatikabong kantutan sa kabila. Patay ang ilaw sa buong bahay maliban sa kwarto ni Pamela. Papasok na sana siya ng biglang bumukas ang kwarto nina Pamela, hindi nakagalaw si Carlota, nasa may pinto lang siya ng kanyang kwarto. Lumabas si Tommy, hubo’t hubad ito, tirik ang sandata, subalit tila hindi man lamang siya nakita nito, siguro dahil hindi agad nasanay ang mata nito sa dilim. Ang laki ng kanyang burat, nangingintab pa ito, marahil ay pinaghalong katas nila ito ni Pamela. “Ang sarap naman ng batang ito” isip isip ni Carlota habang halos tumulo ang laway niya sa nakikita.
Bumaba si Tommy, di man lang alintana na may pwedeng makakita sa kanya. Ganito na siguro ang kanilang nakasanayan. Binuksan ang ref, at lalong naaninag ngayon ni Carlota ang hubad na katawan ng binatang si Tommy dahil sa ilaw ng ref, kumuha ng dalawang bote ng softdrinks at noon din ay ininum ang isa, ang sarap tingnan ni Tommy, takam na takam si Carlota, bakas sa pawis ang bato bato nitong muscles, alaga nga siguro sa gym, mabalahibo ang kanyang dibdib hanggang sa baba.
Natauhan si Carlota nang isinara na ni Tommy ang ref. Mabilis na pumasok si Carlota sa kaniyang kwarto at buong ingat na isinara ang kaniyang pinto.
Labis ang tuwa ng dalaga at dumiretso na ito sa kanyang kama upang makaraos na rin sa sobrang init na nararamdaman.