by Dryspell
Spell Bound 1: Ang Sumpa Ni Ricca…
“Ano, Jasper, natatakot ka na naman? Hindi ba sabi ko sa iyo mga panakot ng mga matatanda iyon, bente uno na tayo nagpapaniwala ka pa sa mga multo-multo d’yan!”
“Hindi pre, gagung ‘to hindi ako natatakot! May bali-balita lang kasing may nagpapakita daw dito.” Punas ng matangkad na binata sa kaniyang pawis, habang inaayos ang kaniyang motorsiklo. “Letse, bad timing naman kasi ito oh, dito pa kami na siraan. Oy, Bornok, kunin mo nga ‘yung yabe, d’yan!”
“Ano, hindi mo pa ba na aayos?”
“Tumulong ka kaya! Hinayupak na ito!”
Sampong minuto bago mag-alas dose nang masiraan ang magpinsan na si Jasper, at Bornok. Galing piyesta ang dalawa at parehong bahagyang naka-inom.
“Shet na ‘yan kasi dapat hindi na tayo umuwi, kung nagkataon sa na na-iscore ko ‘yung pamangkin ni Richard, atabs! Sarap dilaan pekpek nuon!”
“Gago, makukulong ka!” Ngisi ni Jasper.
“Ulol mo ikaw nga nagturo sa akin, lintik ‘di ba? Kumikinang pa ‘yung mga hita nang umahon sa pool. Shet, kung ako si Richard, binutas ko na this! Hahaha!” Tawa pa ni Bornok na mabilis ikina-iling ng pinsan niya. “Sa tingin mo may pok-pok pa kayang available sa atin? Gusto kong tumira ng kahit na ano! Kahit bakla, papatulan ko! Putcha, libog is me!”
“Malay ko, hindi naman ako pumapatol sa pokpok!” Muling pag-iling ni Jasper.
“Burat mo, pero sa mga MILF, wala kang patawad!” Mahinang suntok ni Bornok. “Gago ka! Hahaha, naalala ko pa noong nahuli ka ng Gf mong kinakantot ang nanay niya. Hahaha!”
“Tumahimik ka na nga, past is past.” Buntong hininga ni Jasper. “Flash light, dali!”
“Pero pre, ang tindi mo rin, ano? Mas nalungkot ka noong nawala ‘yung nanay eh’ kahit na panalo sa katawan ang anak?” Muling mahinang suntok ni Bornok. “Mag-ina tinira mo, ikaw ang dapat makulong!”
“Flash light kako, at shut up!”
“Pikon, ikaw na nga itong alamat eh!”
“Tutulong ka ba o hindi, o baka naman gusto mong umuwi nang naglalakad?” Pandidilat ni Jasper.
“Oo na, sya-sya!” Angal naman dito ni Bornok. At patuloy na inayos ng dalawa ang motorsiklo ng matangkad na binata. Sa hindi kalayuan, mapapansin isang dalaginding ang naglalakad papalapit sa mga binata, nililibot nito ang mga mata sa daan na tila ba naliligaw at hindi alam ang paroroonan.
“Mga kuya, mga kuya!” Bati ng dalaginding nang mapansin ang dalawa.
Ang amoy ng presko at bagong kakasipilyong bibig ang agad na napansin ng dalawa. “Buti, naman, at nakita ko kayo, akala ko buong gabi na akong mag lalakad, ang dilim pa naman!”
Mabilis na nagtinginan, sina Bornok at Jasper sa napaka-amo at inosenteng nilalang na nasa harapan nila. “Naliligaw ako, pwede bang akong sumama sa inyo, kanina pa kasi ako naglalakad tapos wala namang nagdadaang sasakyan.”
Gumala ang tingin ng manyakis na si Bornok sa katawan ng dalaginding. Maamo at inosenteng mukha, maliit ngunit may hubong ng katawan. Nakasuot ng maiksing jumper ang dalaginding, kitang kita ang makinis na mga hita. Habang abot balikat ang buhok nito, at nakasuot ng maliit na clip.
“Sige kakantutin kita…” Walang muwang na wika ni Bornok na agad namang hinarang ni Jasper.
“Ano po?” Napaturong sa labing wika ng dalaginding. Tila ba hindi naiintindihan ang sinasabi ng negrong manyakis.
“Ang ibig sabihin niya sige, sumama ka na sa amin, mga dalawang oras na biyahe na lang naman eh, nasa bayan na tayo. Dadalhin ka namin sa police station.” Palusot dito ni Jasper, “Alam mo ba cellphone number ng mga magulang mo?”
“Ah, ano pong cellphone? Hindi ko po alam ‘yun.” Napapakamot na ngiti ng dalaginding, sapat na upang lumabas ang maliit nito, at cute dimples sa magkabilang pisngi na mabilis na ikinakambyo ni Bornok.
“Ah, hindi mo alam…” Napabuntong hininga na lamang si Jasper. “Sige, sabay ka na lang sa amin, okay lang ba sa iyong umangkas sa motor?”
Mabilis na tumango ang dalaginding. “Mga kuya, ako nga po pala si Ricca.”
Mula sa likuran mabilis na sumingit si Bornok na mahagyapang tinulak ang pinsan sabay abot sa kaniyang kamay.”Ako nga pala si Born, at ‘yang kausap mong tisoy si Jasper. Ricca, ilang taon ka na ba?”
“Ah, kuya xx years old pa lang po!”
Isang mahinang siko ang pinakawalan ni Bornok sa kaniyang pinsan, “Pre, type na type ko siya, ako sa likod ha! She is so cute!”
“Shhhh! Naliligaw na nga kupal ka!” Mahinang saway ni Jasper. “At what the ef? Kailan pa naging Born ang pangalan mo, Bonito Oscar Dela Cruz?
“Ulol ka Jasper, Born ang nick name ko kasi I am born to be wild!” Nakangising sagot ni Bornok sabay ngiti pa sa dalagingding.
“Sira ulo, pero tama ka nga born to be wild, dapat kang ikulong, ikulong sa zoo kasama mga kamag-anak mong matsing!” Banat naman dito ni Jasper.
“Hoy gagu, kamag-anak kita hahaha!” Asar na turan ni Bornok, saka inumang ang kaniyang mga bisig. “Ano suntukan na lang ano?”
“Sige hindi kita aatrasan!” Umang naman din ni Jasper sabay harap sa pinsan niyang negro. “Ayoko sanang sabihin ito, Bonito, pero ampon ka! Ampon!”
Isang mahinang tawa ang narinig ng dalawa, kung saan nakita nilang nakatakip ng bibig ang magandang dalaginding. Dahil dito agad na natigil sa gasuhan ang magpinsan, at parehong napapakamot na hinarap si Ricca.
“Sige, tara na…” Pasimula ni Jasper saka sakay sa kaniyang motorsiklo.
“Oo, tapos Ricca sa gitna ka namin ni Kuya Jasper mo!” Nakangising sunod ni Bornok, “At sa likod ako, para ma-sandwich ka namin dalawa, hahaha!” Isang matalas na tingin ang pinakawalan sa kaniya ni Jasper.
“Ah, sandwich? Ako ‘yung palaman!” Inosenteng wika ni Ricca sabay muling takip ng bibig na tawa, buong akala ng dalagingding ay nagbibiro ang maitim na binata. Hindi niya alam, lalong ikinagigil ito ni Bornok.
“Hoy, Bornok, h’wag kang ano ha!” Babala ni Jasper sa pinsan. Ilang sandali pa ang lumipas pumwesto na ang tatlo, nakasakay sa gitna ng dalawa ang munting dalagingding. Kung saan mabilis na pinaandar ni Jasper ang kaniyang motorsiklo.
Habang daan, amoy na amoy ng dalawang binatilyo ang sariwa at ang bango ng panauhing kasama nila. Kaya naman talagang lalong nag-alboroto na ang sandata ni Bornok na ngayon ay idinidiin niya sa dalaginding.
Sa loob-loob ni Bornok, pilit niyang tinatancha ang dalaginding. Imposible kasing hindi nito nadarama ang matigas niyang batutang dumidiin sa malambot niyang puwet.
“Maari kayang nanadya lang si Ricca? At nagtatangahan lang, putcha!” Bulong ng negro sa sarili.
Mula paghawak sa motor, kumilos ang payatot na mga daliri ng negro, patungong hita ni Ricca. Marahan niyang hinimas-himas at pinisil-pisil ang laman nito mula tuhod hangang sa baywang.
“Masarap di bang i-sandwich, Ricca? Safe na safe ka di ba?” Wika ni Bornok habang panay ang himas sa hita ng dalagingding.
“Opo…” Mahinang tango ni Ricca na tila ba namumula. Agad namang napalunok ng laway si Bornok dito, mukhang may alam ang dalagingding at sadyang nagpapaka-inosente lang, kaya naman dahil dito lalong lumakas ang loob ng binata.
“Kantot ang abot mo sa akin, puta ka…” Muling mahinang bulong sa sarili ng negrong si Bornok.
Hindi ganoon kabilis ang patakbo ni Jasper, sa kadahilanang madilin, at walang ilaw ang daang binabaybay nila. Ang nakakatuwa pa nga mula nang masiraan sila, isang pribadong van pa lamang ang nakakasalubong nila.
Lalong idiniin ni Bornok ang batuta niya sa likuran ng dalaginding, at mula sa hita gumapang ang kamay ng negro patungo sa katawan hangang marating niya ang dibdib ni Ricca.
“Aba, Ricca, hindi ka pa nagsusuot ng bra?” Bulong ni Bornok sa dalaginding, kung saan agad niyang napansin ang mahina at dahan-dahang paghinga nito.
“Wala naman po kasi akong pagsusuotan…” Mahinang sagot ni Ricca na hindi malaman kung lilingunin ba ang binata.
Hindi na nagdalawang isip ang maitim na binata, habang nakasakay silang dalawa ng dalaginding sa motor ay mabilis na ipinasok ang kaniyang kamay sa loob ng damit ng dalaga. Doon, dahan-dahang hinaplos ni Bornok ang mainit at nahihinog pa lamang na katawan ni Ricca.
Agad na nilapit ni Bornok ang kaniyang bibig sa tenga ng dalaginding, saka mahina at mabagal na nagsalita. “Malibog ka Ricca…”
Mula sa pusod, dahang-dahang pumaba sa loob ng jumper ang payat na kamay ng maitim na binata, kung saan bahagyang nahaging ni Bornok ang malabalahibong pusang bulbol ni Ricca na nag-uumpisa pa lamang tumubo.
Habang nagmamaneho, walang kaalam-alam si Jasper sa kawalang yaang ginagawa ng kaniyang maitim na pinsan sa dalaginding na si Ricca.
“Malibog ka ano?” Muling bulong ni Bornok sa dalaginding kung saan muli niyang dahan-dahang pinagalaw ang mga daliri niya upang haplos-haplosin ang katambukan ni Ricca.
“Nilalaro mo ba ito, ‘pag mag-isa ka?”
Tanging mahinang tango ang sinagot ng dalaginding na lalong nagpatindi ng libog ni Bornok. “Ngayon, Ricca, si kuya Bornok mo muna ang maglalaro…” Saglit na inilabas ni Bornok ang maitim niyang mga daliri at iniharap sa dalaginding, “Lawayan mo, dali…” Mahinang bulong nito sa tainga ni Ricca.
Nakayuko, at tahimik na inilabas ni Ricca ang dila niya na ikinangisi naman ni Bornok. Damang-dama ng maitim na binata ang malambot na dila ng dalaginding na lumalapat sa hintuturo niya. Ngunit hindi dito na kuntento ang binata, marahan niyang ipinasok ang kaniyang daliri sa bibig ni Ricca, tila ba dahan-dahang finifinger ito.
“Ah, Ricca tiga saan ka ba?” Biglang usal ni Jasper na ikinagulat ni Bornok kaya, mabilis nitong inalis ang kaniyang kamay sa bibig ng dalaginding.
“Paraaque po…” Hihingal na sagot ni Ricca, kung saan muling naramdaman ng dalaginding ang pagpasok ng kamay ng maitim na binata sa kaniyang suot-suot na Jumper. Muling hinagod-hagod ng negrong manyak is ang katambukan niya.
“Ah, ganoon ba? Eh paano ka naman napadpad dito?” Tanong pa ulit ni Jasper.
Habang ang isang kamay ay nakataban, napapahawak ng bibig si Ricca nang maramdamang sinimulan ni Bornok na hagurin ang tinigil niya. “Ugh… Hindi ko po alam,” Nag-iinit na wika niya, habang panay ang ngisi ni Bornok mula sa likuran. “Ang naalala ko po… Ano kasi, ugh… kasama ko po ang nanay at tatay ko sa Laperal uh, tapos bigla nalang po akong nasa Ha-high ugh, way…”
“Sa Laperal white house?” Napalunok na biglang turan ni Jasper, kasabay ang dali-daling pagpapabilis ng kanilang takbo.
“Malibog ka pala, Ricca, gusto mo bang makatikim ng kantot? Ang kantot ni kuya Bornok mo?” Bulong naman ng negrong manyakis mula sa likuran, “Masarap, iyon parang langit…”
“Ugh… Langit…” Usal na mahina ng dalaginding habang panay ang kalikot ni Bornok sa kaniyang tinggil. “Uh…”
Hindi nakapagpigil si Bornok at, dali-dali niyang hinugot ang kamay mula sa loob ng damit ng dalaginding at hinatak ang mukha ni Ricca, sa isang iglap, naglapat ang mga labi ng dalawa.
Hindi malaman ni Ricca ang gagawin, tila ba umiikot ang mundo ng dalaginding sa maiinit na dila ni Bornok habang siniid nito ang kaniyang bibig at hinihigop ang kaniyang laway.
Sa kabilang banda, lalong binilisan ni Jasper ang pagpapatakbo sa motor. Hindi na niya inalintana ang dilim ng daan, damang-dama niya ang pangingilabot habang nagtataasan ang kaniyang malahibo sa katawan.
“Laperal hotel…” Bulong niyang muli sa kaniyang sarili. Hindi siya maaring magkamali, si Ricca ang dalaginding na kasama nila ay isa sa mga nilalang mula sa sinumpang lugar na iyon…
>>> Itutuloy