by Dryspell
Spell bound 2: Si Bornok…
Malalim na paghinga, at pigil na mga pag ungol. Sa likuran ng mabilis na motorsiklo hayok na hayok si Bornok, tila ba walang makakapagil sa kaniya. Ang kaninang isang kamay na nakakapit sa motor ay ngayon ay nakasapo na sa katawan ni Ricca, dinadama ang init, kasariwaan at kalambutan nito.
“Fuck ba, papakantot ka ba kay kuya Bornok mo?”
Talagang kinain na ng kahalayan ang payatot na negro, kasunod ng pagbulong nito sa tainga ng dalaginding. Agad na lumapat ang labi ni Bornok sa balikat ni Ricca, sinasamyo ang sariwang bango nito, at mula sa balikat dire-diretsong hinalikan ng binata pataas patungong tainga ang walang laban na si Ricca.
Sa tangka pa lamang na pagpasok ng isang daliri ni Bornok, agad na napa-igtad ng malakas dalaginding, kung saan lalong naglaway ang tikom na tikom pang kaselanan nito.
Nakahawak sa bibig habang ang isang kamay ay nakataban sa balikat ni Jasper. Ipit na ipit ang bawat pag-ungol ni Ricca, hindi niya malaman kung saan siya lilingon dahil sa kakaibang langit na kaniyang nararamdaman.
“Kakantotin kita, tapos join sa atin ang kuya Jasper mo, isa-sandwich ka namin…” Muling mahinang wika ni Bornok mula sa likuran, kasunod ang pagsipsip nito sa tainga ng dalaginding, hangang hindi na ito nakuntento at ipinasok pa ang kaniyang dila sa makinis na pinaka entrada ng tainga nito, kung saan muling napa-igtad si Ricca
“Ricca ang flirt mo, malandi ka, kumapit ka ng mabuti, kung ayaw mong pareho tayong mahuulog.”
“Ughh…Ah!” Mahinang daing ni Ricca.
Kakaibang sarap ngayon ang nararanasan ni Ricca, habang marahang binibilog ng manyakis na si Bornok ang kaniyang tingle.
Sa kabilang banda, hindi magawang lumingon ni Jasper, ang malambot na kamay na nakahawak sa kaniyang balikat at tila ba isang naging malamig na parusa. Laperal white house hotel, hindi siya maaring magkamali. Iyon ang lugar ng mga sinumpang mga nilalang, ang bahay kung saan maraming mga misteryo at kababalaghan na nababalita.
Sa pagkakatanda niya, maraming mga dalagang Pilipina ang dinala doon noong gyera sa hapon. Mga babae mula sa edad na 12 hangang 45 ang ginawang parausan at pinilahan ng mga hapon noon, at magpakahangang ngayon ang ilan sa kanila ay nagpapakita pa.
Ang isa sa mga kwento dito ay ang dalagitang ligaw na nagpapakita sa napipili niyang mga na-iistranded. Ito ang misteryosong kwento ni Alaricca, ang diwatang multo. Kokonti lamang ang nakakaalam sa kwento ng ligaw na diwata, mga piling tao lamang, at ang iba pa nga ay tinuring na lamang itong kwento ng mga matatanda…
Ayon sa mga sabi-sabi, isang napakagandang dalagita daw ang magpapakita sa mga nasisira ang biyahero, mag papatulong at mag papasama. Sa oras na makarating na ito sa malapit sa bayan, tila bula na lamang itong nawawala, kapalit ng isang regalo.
Ang regalo ng mabuti, at masama, ang sumpa ni Alaricca…
Pinipigil man ang panginginig, pinilit parin ni Jasper lakasan ang loob niya. Wala naman silang ginawang masama sa dalaginding, isa pa isinama pa nga nila ito, at isinakay sa motorsiklo niya.
Isang paghingang malalim ay pinanatag ni Jasper ang kalooban niya. Malapit narin naman sila sa bayan, kaya unti-unti mula sa mabilis ay binagalan na ng matangkad na binata ang kaniyang pagpapatakbo sa motorskilo. Mula kinaroroonan nilang tatlo natanaw ni Jasper ang mga papalapit na poste ng ilaw sa daan, palatandaan na sandali na lang ay mararating na nila ang bayan.
“Bornok, at Ricca… Malapit na tayo.” Usal niya, sabay dahan-dahang lingon sa dalawa.
Alam na ni Jasper ang makikita niya, alam niya sa kaniyang utak na naroroon sa likuran niya ang kaniyang pinsan na si Bornok, at ang nilalang na nagpapakilala sa kanila bilang si Ricca. Nagtatapang-tapangan lang ang binata, ngunit dahil sa natitirang pag-asang hindi isang kakaibang nilalang ang kasama nila ngayon, pinilit parin ni Jasper silipin ang dalawa.
Nangingitim na balat na punong-puno ng pasa, at latay, mga namuong dugo at nana. Ang higit sa lahat ang nakakasulasok ng amoy ng nabubulok na laman. Isang naagnas, at nakakadiring nilalang ang nasalikuran niya, isang nilalang na ngayon ay kahalikan pa ni Bornok.
Kitang-kita ni Jasper kung papaano, maghalo ang laway ng dalawa mula sa butas sa pisngi ng naagnas na dalaginding.
Tila ba nilisan ng lakas ang buong kalamnan ng binata sa nasaksihan. “Bornok!” Sigaw niya kung saan masigla pang ngumiti sa kaniya ang kaniyang kaibigan kasabay ang pagbaling rin ng mukha ng naagnas na dalaginding. Mata sa mata, kitang-kita ng binata ang tila ba namumuhing tingin ni Ricca sa pinsan niya.
Kitang-kita ni Jasper ang mga kamay ni Bornok na kanina ay parehong na kakapit sa motorsiklo ay pareho ngayong nagpapakasasa sa katawan ng naagnas na dalaginding.
At sa isang iglap nga, bumitaw sa pagkapit sa motor ang nilalang sabay sipa sa motor siklo, kasunod nito ang eksena kung saan na nalaglag ang dalawa. Bumilog lamang ang mata ni Jasper, at hindi na nakapagsalita sa tila ba slow-motion na pagbagsak ng kaniyang pinsan at ang nilalang na kanilang sinama.
Walang na gawa ang matangkad na binata, kitang-kita niya kung papaano nagpagulong-gulong sa pagbagsak ang katawan ng kaniyang pinsan na nakayakap kay Ricca.
Isang malakas na preno na muntikan pang madisgrasya kundi lamang sa alertong pagkabig ni Jasper. “Bornok, Bornok!” Sigaw niya pabalik.
Dali-daling pinaandar ni Jasper ang kaniyang motorsiklo papunta sa kaniyang pinsan.
“Bornok!”
Ang nakaka binging katahimikan lamang ang namamagitan sa dalawa, habang ang liwanag na nagmumula sa ilaw ng motor ang nagiging kanilang tanglaw.
Sa pagdating ni Jasper, wala na ang katawan ng naagnas na dalaginding tanging ang naroroon lamang ay ang kaniyang pinsan na ni hindi sumasagot sa kaniyang pagtawag.
“Kuya Jasper…” Bulong ng isang pamilyar na tinig sa kaniyang likuran. Ito ang tinig ng nilalang na iyon, si Ricca o ang nilalang na tinatawag nilang Alaricca…
Ayaw sanang lingunin ito ng matangkad na binata ngunit, dahil sa kinahinatnan ni Bornok, mabilis niya itong sinundan ng tingin.
Sa kaniyang pagbaling natanaw niya ang inosente at napaka among mukha ng dalaginding na kanilang sinabay, kagaya kanina nakasuot parin ito ng jumper at maliit na clip sa kaniyang hangang balikat na buhok.
Isang payak na ngiti ang ipinamalas sa kaniya nito kasunod ang pagsasalita. “Salamat…” at tila bula itong nawala.
“Jasper…” Pagtawag ni Bornok mula sa kaniyang likuran na agad namang nilingon ng matangkad na binata. Nanlalatang tumayo ang pinsan ni Jasper na tila ba nahihilo mula sa kaniyang pagkakabagsak.
“Bo-Bornok?” Taas kilay na usal ni Jasper habang mabuting pinagmamasdan ang taong pilit na itinatayo ang kaniyang sarili sa kaniyang harapan.
Hindi ito ang tinig ng kaniyang pinsan, at sa pagkakatanda rin niya hindi rin ganito kaliit ang pangangatawan nito, higit sa lahat Semi kalbo ang buhok ni Bornok, ngunit ang isang ito ay may mahabang buhok na umaabot sa kaniyang puwetan.
“Nahihilo ako, Jasper…” Muli pang wika ng maliit na tinig na humawak sa kaniyang balikat upang dumantay. “Pakiramdam ko, nilalagnat ata ako Brad…”
Kumapit sa matangkad na binata ang malambot na katawan ng taong kaniyang inututuring na pinsan.
“Bornok ikaw ba talaga iyan?” Hindi makapaniwalang usal ni Jasper.
“Tarantado, ako nga ito hayop ka, tulungan mo ako, si Ricca ayos lang ba? Lintik na ‘yan napasarap kasi, buti mabagal ang takbo natin…” Usal pa ng kaniyang pinsan. Dahil sa pagkagulat agad na hinawakan ni Jasper si Bornok sa kaniyang balikat upang titigan ito ng mabuti.
Maliit na mukha, mapungay na mga mata, matangos ngunit maliit na ilong at manipis ngunit hugis pusong labi iyon ang kaniyang nakita. Isang napakagandang dalaga na mapagkakamalang kapatid o kaya naman ay kakambal ng kaniyang pinsan.
“Tumangkad ka ba o ako lang Jasper, putcha ang tindi ng pagbagsak ko parang naalog ata utak ko.” Muling wika pa ni Bornok na walang kaalam-alam sa pagbabagong naganap sa kaniya.
“Naging chicks ka…” Mahinang usal ni Jasper. Kung saan agad na naalala ang dalaginding na si Ricca. “Ito ba iyon, ang regalo ni Alarrica, ang sumpa niya? Ginawa niyang chicks si Bornok…” Bulong nito sa sarili.
“Tarantado! Sinong chicks, si Ricca ang chicks dali at mo at makahanap ng motel, mukhang magpapatira sa atin, threesome na this, ano?” Walang kagatol-gatol na wika ni Bornok na sinalag pa ang kamay ni Jasper. “Hahaha, magagamit ko na naman ang batuta ng langit, tang-ina, ihi lang pahinga sa akin niyan!” Sabay kambyo sana sa kaniyang pag-aari nang mapansin ang isang bagay.
“Huh?” Bumibilog na usal ni Bornok.
“Bakit?” Usisa naman ni Jasper.
“Parang namiss-place ko ata? Bakit, parang nawawala ang long Sword ko!” Nagwawalang wika ni Bornok habang patuloy sa pagkapa sa kaniyang kaselanan. Agad namang napasapo ng ulo si Jasper, ang babaeng kaharap nga niya ay walang dudang ang tinuturing niyang pinsan na si Bornok.
“At-at teka, what the f? Bakit meron ako nito, why do I have this? Meron akong bewbs, fuck!” Sapo ng dalaga sa kaniyang dibdib.
“Bornok, naging babae ka, hahaha…” Medyo natatawang wika ni Jasper, habang pinagmamasdan ang nagwawalang dalaga. Isang dalagang may kulay kayumanggi na balat, maliit at makurbang katawan, at mahabang buhok.
“Gago, hindi pwede iyon, that’s imposible! Alam ko na, I know, nanaginip ako, panaginip lang this. Hindi tayo umuwi nagpatuloy lang tayo sa pag-inom at ngayon tulog ako!” Pagtatarang pa ni Bornok.
“Ayan kasi pati bata pinapatulan mo, hahaha! Karma ‘yan, hahaha!” Bumulalas na tawa ni Jasper kahit na nakakaramdam parin ng kakaunting pangingilabot.
“What the f, anong tinutukoy mo? Siya may gusto noon, teka, nasaan ba si Ricca, nasaan na ‘yung puputahin natin?” Angal pa ni Bornok habang hinahanap ang dalaginding na winawalang hiya niya kanina.
“Wala na siya, at sinumpa ka na niya…” Turan ni Jasper na nagpahinto kay Bornok.
“Ano, anong sinumpa, at paanong mawawala, eh nandito lang siya kanina!” Wika ng dalaga.
“Bornok, isang nilalang sa sinumpang hotel ang nagkasabay natin, isang diwatang multo at bilang parusa sa ginawa mong pambabastos sa kaniya, ginawa ka niyang babae.” Paliwanag ni Jasper. “Siguro, para maranasan mo ang hirap ng pagiging isang babae, buti hindi ako di namay, hahaha!”
“Hindi, that is not true, ayoko! Putang ina naman oh? Paano na ako kakantot nito?” Hindi makapaniwala paring wika ng pinsan ni Jasper. “Ayokong maging ganito, I don’t want to be a girl! Letse ano ako nito bakla?”
“May matress ka siguro, malay ko? Baka, sandali lang ‘yan, at bumalik ka din sa dati, parang kulam, pero hindi ako sigurado…” Napapakamot na usal ng matangkad na binata. “Ang maganda, umuwi na lang muna tayo, at patignan natin sa doctor?”
“Putang-Ina!” Malutong na mura ni Bornok, bumabakat ang kaniyang boobs at utong sa itim na tank top na kaniyang suot-suot. Pa padyak-padyak itong lumapit sa motor.
“Oh’ ladies first, hahaha!” Biro naman ni Jasper, habang napapailing sa kinahinatnan ng kaniyang pinsan.
“Fuck you!” Asar naman ganti dito ni Bornok, “Dali na, at maka-uwi!” Nagsusungit nitong sakay sana sa motor ng mawalan ito ng balanse.
“Oy ingat ka!” Alertong pagsapo sa kaniya ni Jasper, kung saan muling nag dikit ang katawan ng dalawa. Muli, muli na namang nadama ni Jasper ang kalambutan ng maliit na katawan ng kaniyang sinumpang pinsan.
Solido at malaki, iyan naman ang naramdaman ni Bornok nang sapuhin siya ng bisig ng matangkad niyang pinsan. Hindi niya maiwasang maasiwa sa biglang init na naramdaman nang madama niya ang maiinit at matigas na dibdib at katawan ni Jasper.
“Lumayolayo ka nga ng konti sa akin!” Tulak niya dito habang napapanguso.
“Ah hehehe, sorry miss!” Muling pang-aasar ni Jasper na lalong kina asar pa ng sinumpang dalaga.
“Isa pa, tarantado ka!”
“Joke, lang last na iyon, by the way ang ganda mo pa lang babae, siguro pag nakita mo sarili mo mamanyakin mo rin ang sarili mo.” Wika ni Jasper sabay sakay sa motorsiklo.
“Fuck you!” kagat labing turan ni Bornok sabay labas pa ng dirty finger.
>>>>Itutuloy.