ni Lost_Hope
Kinagabihan.
Dahil na rin sa pangakong napako ko kay Rhea ay isang matinding kantutan ang aming ginawa. Taka man ang aking maybahay ay pabor siya sa aking mga kilos. Isang marahas at walang tigil na pagwasak sa kanyang sinapupunan ang pinatikim ko. Di ko rin mawari bakit ganito ang aking asal. Di ako lango sa alak pero kakaibang init ang bumabalot sa pagkatao ko.
***
Rhea: Ooohh! Tangina daaaaad! Ang sarap nyaaaan. Shit! Ibang klase ka kumantot ngayon. Agh! Sige lang wasakin mo puke ko (Di magkanda ugaga na garalgal nito)
SI Rhea ay nakasandal paharap sa pader. Gigil na gigil kong binibira ito patayo. Nakatukod ang mga kamay sa pader, akay akay ko naman ang kanang paa para maisagad kong maayos ang aking burat. Sinasabayan ko naman ng maruruming mga salita na lalong nagpaalab ng eksena.
***
Ako: Tang ina ka. Ang sarap ng puke mo. Parang sinsakal titi ko. Ang sikip mo parin. Wawasakin ko puke mo ngayong gabi. Puta ka!
Pawis na pawis ako at gayundin naman si Rhea. DI ako mapakali kung saang parte ng dibdib ako hahawak. Kanan o kaliwa. Sinasabayan ko ito ng mga palo at hampas sa puwitan na nagpa-pula rito. Pilit kong pinaghihiwalay ang mga pisngi ng puwitan nito sa isa’t isa upang lalong magpabuka sa puke at butas nito sa puwit. Makailang ulit ko pa itong dinuraan.
***
Ako: Gusto mo ba to ha? Puta ka? Sabihin mong gusto mo to. Ahh!!! (Gigil kong tanong)
Rhea: Oo, tangina kaaaa! Wasakin mo puke ko. Kantutin mo ko. Wag kang titigiiiiil!!! (Hiyaw nito)
Isa. Dalawa. Tatlo. Hindi ko na mabilang kung ilang oras na kami nagbabanatan. Iba’t ibang posisyon. Iba’t ibang pwesto. Tila ni pagihi ay di man lang namin nakuhang magpahinga. Sabay kaming tumumba pahiga sa kama. Todo ang lamig ng temperatura ng aircon ngunit balewala ito sa ginawa naming makamundong kasalanan.
***
Rhea: Ang sakit ng puke ko dad. Hihi. Grabe ka sakin. Pakiramdam ko ay namamaga ito. Anu bang nakain mo’t ganyang ka ngayon. Ibang klase.
Ako: Hindi ko alam mahal. Pero sabik na sabik ako sayo. Lintek kasi ang alindog mo. Ulol na ulol ako. Makita ko palang yang kakinisan mo, tinitigasan na agad ako. Lalo na kapag nakita ko na hiwa mo. Nakakabaliw. Akin lang yan ha? (Sabay himas ko rito)
Rhea: Hihi. Oo naman dad. Sayo ko lang yan papawasak. Hanggang malaspag. (Ganting himas naman nito sa titi kong nanlalambot na)
Di ko alam kung nakailang putok ako pero di ko na ito alintana. Sobrang pagod pero sobrang enjoy kaming dalawa at himbing na nakatulog dahil sa magdamagang tirahan.
Kinaumagahan.
***
Rhea: Breakfast is ready!!! (Isang tinig na puno ng sigla. Dinig sa buong kabahayan)
Tumingin ako sa relos katabi ng kama. 8:00 ng umaga. Sumikat na ang araw at sumisilip na ang liwanag na dulot nito sa siwang ng kurtina. Tumayo ako’t nagsuot ng maluwag na boxer shorts at damit pang-itaas. Lumabas ng silid. Sa di inaasahan, pagbukas ko ng pinto ay agad na bumungad sa akin si Lhea. Palabas rin ito ng kanyang silid at agad naman itong bumati sa akin.
***
Lhea: Hi dad. Good morning. (At matipid na ngumiti sa akin)
Ako: Good morning din. Panaog tayo’t naghain na ang mommy mo. (Balik ko naman dito)
Sa bilis na dalawa hanggang limang segundo ng palitan namin ng mga salita ay sapat nang panahon para mamasdan ko ito mula ulo hanggang paa. Isang maluwag na t-shirt na tila hanggang hita lamang ang haba. Isang yuko lamang ay tiyak na kita agad ang pinakatatagong yaman. Kapansin pansin rin ang kawalan ng damit pangloob nito dahil tusok na tusok sa damit ang kanyang mga utong. Hindi ko rin napigilan silayan ang mga talampakan nitong kulay asul ang mga maliliit na kuko na nakadagdag init sa akin.
Pagbaba ay tanaw ko naman ang aking asawa na naghihintay sa lamesa. Suot nito ay isang napaka igsing shorts na kung tawagin ay pekpek-shorts ng karamihan at isang sandong puting hapit na hapit sa hubog ng katawan. Di rin padadaig sa kulay pulang kuko sa talampakan na lalong nagpatingkad sa kanyang maputing kutis. Napagpasyahan nitong huwag munang mag-gym dahil na rin sa matinding pinagdaanan sakin sa lumipas na gabi.
Sa hapag-kainan.
Abala kaming tatlo sa pagkain ng inihandang breakfast ni Rhea. Bilang padre de pamilya ay naupo ako sa gitnang pwesto. Sa kanan ko ay ang aking maybahay at sa kaliwa naman ay ang aming unica-hija. Isa na rin siguro sa mga katangiang nagustuhan sa akin ni Rhea ay aking pagiging palabiro. Sa paminsan minsang pagahaharutan ay di sinasadyang mahulog ang isa kong kubyertos sa bandang gawi ni Rhea. Sinubukan kong abutin at yumuko sa ilalim ng lamesa. Gayun na lamang ang pagka waglit ng ngiti sa aking mukha ng masilayan ko ang mapang anyayang tanawin. Tapat na tapat ang mukha ko sa makinis na binti at pisngi ng puwitan ni Rhea. Ngunit ang ikinabigla ko ay ang tanawing hain sa akin ng aking prinsesa. Sa kabilang dako ay makikita ang tila pang lalaking ayos ng pagkakaupo ni Lhea. Hinagod ko ng tingin mula paa paakyat ng binti hanggang umabot ako sa kanyang kaselanan. Suot ang manipis na pink na panty ay agad na uminit ang aking pakiramdam. Dagli naman akong umahon sa pagkaka-yuko upang di mapagisipan. Pinilit kong ngumiti at nagbitaw ng isang nakakatawang linya upang matuon ang atensyon ng lahat sa ibang bagay.
Saglit pa ay tumayo si Lhea at nagpaalam nang maglilinis ng sarili. Ilang segundo matapos pumanik ang aming prinsesa ay ako man ay nakaramdam na ng pang lalagkit dahil na rin sa bakbakan naming mag-asawa kagabi. Kaya nagpresenta akong umakyat na rin sa aming silid upang maligo. Si Rhea naman ay nagpaiwan para linisin ang mesa at hugasan ang pinagkainan.
Mula sa hagdan ay ilang hakbang pa bago marating ang silid naming magasawa at bago pa man umabot dito ay madaraanan naman ang silid ng aming nag-iisang anak.
Nang mapadako ako sa silid nito ay agad kong napansin ang siwang ng pinto. Hindi nakapinid ng mabuti kaya napagdesisyunan kong isara ito. Ngunit bago ko pa man nagawa ay may pumukaw sa aking atensyon. Di man kalakihan ang bukas ngunit sapat na para masaksihan ko ang mga pangyayari sa loob.
Nakatapis lamang ng tuwalya si Lhea at akmang papasok ng paliguan. Walang anu ano’y binagsak sa lapag ang telang nakabalot sa katawan nito at tumambad sa akin ang kurbadang likuran nito. Suot pa ang kanyang pink na panty. Hanggang sa pumwesto ito ng patuward upang tanggalin ang natitirang telang bumabalot sa puwitan nito.
Nasaksihan kong inihagis lamang nito ang munting bagay sa lapag malapit sa higaan. Naghintay ako ng ilang segundo bago ko napagdesisyunang pihitin ang hawakan ng pinto at buksan ng makasigurong abala na ito sa pagligo. Nagtuloy ako sa loob ng kanyang kwarto. Lakad butiki ang aking ginawa upang di makagawa ng anumang ingay. Dinig ko pa ang lagaslas ng tubig sa gawing kanan magmula sa kinatatayuan ko kung saan naruon ang paliguan. Doble ang kabog ng aking dibdib. Nilapitan ko ang mumunting bagay at dinampot.
***
Ako: Hrrmmm…ang bango. (Usal ko)
Ako: Ang sarap. (Pikit mata kong pinasadahan ng dila ang maliit na basa rito)
Mabilis ang pangyayari. Maya maya pa ay narining kong huminto na ang lagaslas ng tubig. Tumalima ako palabas ng kwarto ngunit maingat na iniwasang makagawa pa rin ng ingay. Tanging mali ko lang ay sa sobrang taranta ay di ko nagawang ibalik sa kinalalagyan ang kanyang panty. Nabitbit ko ito sa aming kwarto ni Rhea.
***
Ako: Ibabalik ko na lamang ito pag may pagkakataon (Bulong ko sa aking sarili)
Binitbit ko sa loob ng paliguan ang panty ni Lhea. Duon ko pinagpatuloy ang aking makasalanang pantasya bago ko pa man umpisahang maligo. Ibinalot ko ang kapraso ng tela sa aking naghuhumindig na alaga at dahan dahang nagtaas baba. Dulot ng kakaibang kiliti ng pantasya sa akin ay di nagtagal ay pumalandti na ang aking katas. Karamihan ay sa mismong tela. Nang marinig ang pagbukas ng pinto ng silid, batid kong si Rhea ito, ay hinagis ko ang panty sa may lagayan ng marumihan o pinagbihisan at dali dali kong binuksan ang shower upang magumpisang maligo.
Tuluyan na nga sigurong nagising ang isipan ko sa kamalayang ukol sa incest. Hindi ko rin magawang masisi ng buo ang aking sarili. Tulad ng sinabi ko, isa akong hamak na anak ni Adan lamang. Madaling bumigay. Mahina ang resistensya. Isa lang ang masasabi ko, ama man o hindi. ay paniguradong mababaliw sa araw araw na tuksong aking nararanasan. Pero hanggang kailan?