ni BoyLabooooo
“Tuksong Makasalanan”
Ito’y isang maikling kwento at pawang kathang isip lamang. Ang pagkakahalintulad ng mga pangalan at katangian ng karakter sa totoong buhay ay nagkataon lamang.
Unang Yugto.
Sa isang lungsod sa Maynila nakatira si Lando, Mang Lando kung tawagin ng kanyang mga kapit bahay.
Wala na siyang kasa-kasama sa bahay, namatay kasi ang asawa nito sa isang car accident. Dahil sa pagmamahal sa asawa, hindi na muli pang nag-asawa si Mang Lando. Meron siyang dalawang anak subalit, bumukod na ito sa kanya, dahil rin sa meron na itong sari-sariling pamilya. Pinapadalhan naman siya ng pera ng kanyang mga anak, dahil alam rin nila na wala ng ibang tutulong sa kanilang ama kundi sila na lamang.
Sa edad na limampu siya ay may taas na limang talampakan at walong pulgada, may pagkanipis narin ang kanyang buhok, subalit matipuno parin namang tignan ang pangangatawan pero nang dahil sa pagpanaw ng asawa napadalas ang kanyang pag-inom ng alak kaya lumaki nang kaunti ang kanyang tiyan.
Likas na mabait si Mang Lando, pati narin ang pamilya nito. Kaya naman, ang kanyang mga kapitbahay ay naging malapit at mabait rin sa kanya.
Isang araw katirikan ng araw…
May kumatok sa pintuan nila Lando, agad naman niya itong binuksan upang alamin kung sino at ano ang pakay ng panauhin. Siya si Camille tatlumpu’t dalawang taong gulang, balingkinitan ang pangangatawan, bilugan ang braso, may kalakihan ang dibdib at pangupo nito. Isa ito sa mga magandang kapit bahay ni Mang Lando.
May asawa na ito at meron naring isang anak, si Coleen labin-dalawang taong gulang. Nagmana sa magulang si Coleen, kung ihahambing sa kasing-idad niya di hamak na malayo ang ungos nito sa iba. Matangkad si Coleen dahil sa ama niya na may lahing kano, umusbong narin ang kanyang mga suso at may kaumbukan narin ang puwit nito. Dahil sa kabataan, maliit pa ang bewang nito kaya mas lalong pinagnanasahan nang mga binatang tambay sa aming lugar.
Mang Lando: Oh iha, ikaw pala. Anong sadya mo at naparito ka. Pangiti nitong wika (agarang tanong ng matanda).
Camille: Dinala ko lang po itong konting makakain, kaarawan kasi ng nagiisa kong anak. (sabay abot ng styro na may lamang pancit bihon na may kasamang puto)
Mang Lando: Salamat iha, napakabait mo at naalala mo pa akong dalhan ng inyong handa. Masayang tugon ng matanda (sa pagkuha ng pagkain ay bahagya niyang nahaplos ang kamay ng ginang, kanina parin siya hindi mapirmi ng tingin dito dahil sa pawis ni Camille na papunta sa pagitan ng dalawa nitong malalaking suso. Dahil dito nagsimula siyang pagpawisan narin.)
Kitang kita na natatakam ang matanda, hindi dahil sa amoy ng pancit bihon bagkus dahil sa naglalakihang suso ng kanyang bisita. Gusto niya itong patuluyin muna upang magpahinga dahil sa mukha ring pagod na ito sa kaaasikaso sa kaarawan ng anak nang bigla itong magpaalam para umuwi.
Camille: “Pilyo pala tong matanda na ‘to!” Inis na bulong sa kanyang sarili nang mapansin na pinagpapawisan ang matanda at hindi mapakali nang titig. Madalas ay napapansin niyang sa suso niya nakatuon ang mga mata nito. Mang Lando, una na po ako. Marami pa kasing liligpitin at lilinisin sa bahay. Wika ng ginang sa matanda.
Mang Lando: (inalayan ng ngiti ang ginang) Maraming salamat ulit dito iha. Mukhang masarap ‘yan iha, este itong dinala mo.
Tuluyan nang lumisan ang ginang. Napasulyap pa ang matanda sa pangupo nito.
“Pati pala ang puwit mukha ring masarap” bulong nito sa isipan. Tila naging bata ang pakiramdam ni Mang Lando sa temperaturang dagliang lumukob sa kanya nang masilayan ang kanyang magandang kapit bahay na si Camille. Pakiramdam niya sa sarili ay kaya pa niyang pumalo at kumahig na parang isang pang-derby na manok.
Pagkatapos kumain hinugasan nito ang kubyertos na kanyang ginamit. Ngunit, sa paglagaslas ng tubig na nagmumula sa gripo napatulala ang matanda. Tila ba dinedemonyo siya nito.
Bulong sa kanyang isip nang hindi kilalang boses: ‘Bumalik ka sa nakaugalian mo nung wala kapang asawa Lando. Kantutin mo ang dapat kantutin, kung ayaw? Gawin mo ang dati mong ginagawa, gahasain mo ito ng paulit ulit. Oo Lando, oo. Si Camille nga. Alam ko na nalilibugan ka sa kanya. Kantutin mo siya Lando, ipalasap mo sa kanya ang bagsik ng maladiablo mong titi.”
Tila nahimasmasan ang matanda ng dumulas sa kamay ang tinidor na kanyang ginamit sa pagkain.
Pagsapit ng gabi, hirap makatulog ang matanda dahil sa malademonyong ideya na kanyang narinig…
Ito’y isang maikling kwento at pawang kathang isip lamang. Ang pagkakahalintulad ng mga pangalan at katangian ng karakter sa totoong buhay ay nagkataon lamang.
Ikalawang Yugto
Sa ilalim ng bilog na buwan, dilat parin ang mga mata ni Mang Lando, mahahalata mong siya ay nagiisip kung sino ang kanyang narinig na bumulong sa kanya ukol sa masamang balak para sa kanyang magandang kapit-bahay.
Tila ba napagtahi-tahi na ng matanda ang kanyang mga iniisip at nakilala na kung kaninong boses ang kanyang narinig. “Oo, siya nga! Siya nga yon, hindi ako maaaring magkamali.” nanginginig na bulong ng matanda sa kanyang sarili.
“Siya rin ang bumubulong sa akin nung aking kabataan! Yung boses na yon! Yun ang pinaka-makasalanang tinig na aking narinig sa tala ng aking buhay! Hindi ako makapapayag na muli niyang pagharian ang aking isip at gumawa ng kahindik-hindik na kasalanan!” Galit na giit sa sarili ni Mang Lando.
“Ayokong may mapahamak nanamang inosenteng tao nang dahil sa makasalanang boses na aking naririnig! Mababait ang aking mga kapit-bahay, ayokong may magawa akong masama sa kanila!” Patuloy na pakikipagusap ng matanda sa kanyang sarili.
Muling nagisip ang matanda, tila ba hinuhukay nito ang ala-ala kung saan, at kung paanong nagsimula siyang makarinig ng tinig na naguutos sa kanya ng masasamang gawi. Pati narin kung paano ito tumigil at nawala na parang bula.
“Oo, tama! Nagsimula ito noong…”
Lando: Hon, parang awa mo naman oh, wag mo akong iwan. (mangiyak-ngiyak na wika ni Lando.)
Bea: Ayoko na Lando, pagod na akong makisama sayo! Diyan ka sa barkada mo tutal mukha namang mas masaya ka kapag kasama mo yang mga mokong na yan!(galit na giit ng kanyang irog noong siya ay nasa kolehiyo pa lamang.)
Lando: Huwag ka namang ganyan, maawa kana sakin. Ayoko nang malayo kapa sakin, MAHAL NA MAHAL KITA! (pasigaw ngunit hindi pagalit na turan ni Lando at halatang nangingilid na ang luha sa mga mata)
Bea: Hindi, hindi! Ayoko na! Mahal na kita eh, pero sinayang mo! Sa dami ng pwedeng mawala sa mundo bakit yung oras mo pa sa akin! Tapos malalaman ko na kung anu-anong kabulastugan lang yung ginagawa mo kasama ang barkada mo? Leche! Maghiwalay na tayo! (may pang-gigigil at panginginig na wika ng dilag.)
Tila napako sa kanyang kinatatayuan si Lando. Hindi niya alam ang kanyang dapat gawin o maging reaksyon. Nagsimula nang pumatak ang mga luha nito mula sa kanyang mga mata.
Habang papalayo at patuloy na naglalakad ang kanyang kasintahan may narinig siyang tinig. “Lando” tawag nito sa kanya. Balisa man at umiiyak napalingon ang binata at hinanap kung saan nanggagaling ang tinig na kanyang narinig ngunit hindi niya ito mahagilap. “Sino ka? Nasaan ka?” wika nito habang patuloy parin sa paghahanap.
Narinig ito nang dalaga at napalingon kay Lando. Nakita nitong palingon-lingon ang binata na tila ba na may hinahanap. “Nabaliw na agad? Kasalanan mo yan! Magdusa ka!” (galit na bulong sa sarili ng dalaga.)
“Huwag mo na akong subukang hanapin, ako ang magtuturo sayo nang liwanag at malalasap mo ang langit.” (muling bulong nito sa binata.)
“Lando, hindi ikaw ang nagkasala! Wala kang pagkakamali! Tama lang na makihalubilo ka sa mga barkada mo! Ang may kasalanan nitong lahat ay si Bea! Hindi dapat ikaw ang malungkot at umiiyak!” (pagkumbinsi sa binata ng tinig sa kanyang isipan.)
Lando: Sino kaba! Magpakita ka sakin! (pasigaw nitong salita). “Si Bea Lando, si Bea ang may kasalanan! Lapitan mo siya at parusahan! Nararapat lang sa kanya ang mapahirapan. Hindi ka nalang niya dapat iwan basta-basta!” (patuloy na bulong nito kay Lando)
Nagugulumihanan man, napaisip ang binata. “Ano nga ba ang kasalanan ko! Wala akong ginagawang mali, nagsasaya lang kami ng mga kaibigan ko. Hindi ako ang dapat na magdusa.” (bulong ni Lando sa sarili)
“Dakpin mo si Bea Lando. Kunin mo sa kanya ang kay tagal niya nang ipinagkakait sayo! Kunin mo ang pagkabirhen ng makasalanan mong kasintahan! Hindi ka niya dapat sinasaktan. Dapat pinapaligaya ka niya sa abot ng kanyang makakaya.” (makasalanang mungkahi nito sa binata)
Wala sa sariling napahakbang nang kanyang mga paa ang binata. “Ayan! Ganyan nga Lando, lapitan mo si Bea. Takpan mo agad ang kanyang mga bibig nang hindi makasigaw. Suntukin mo rin ang sikmura nito nang hindi na manlaban pa.” (patuloy na pagutos ng tinig sa binata)
Tila ba kusang gumagalaw ang kanyang katawan, pabilis ng pabilis ang kanyang paghakbang hanggang sa nasa likod na siya ng dalaga. Wala sa sarili niyang tinakpan ang bibig nito. Sisigaw na ang dalaga subalit nagulat nalang siya nung paglingon niya ay may malakas na pwersa ang tumama sa kanyang sikmura. Dahil dito nawalan ng malay ang dalaga, at madaling naakay ng binata.
Sa di-kalayuan, sa isang malaking abandonadong gusali kung saan sila madalas maginuman at tumambay ng kaniyang mga kabarkada dinala ni Lando ang dalaga.
Mabilis niyang itinali ang dalaga sa isang poste o haligi ng gusali. “Yan ganyan nga Lando, tama yan. Ito na ang pagkakataon mo Lando, angkinin mo na ang pagkababae ni Bea!, kantutin ang babaeng yan nang paulit-ulit hanggang mamaga ang puke niya sa hirap! Ibalik mo sa kanya ang sakit na naramdaman mo sa mga salitang binitiwan niya sayo kanina lamang!” (malademonyong utos ng tinig kay Lando)
Lando: Akin ka lang Bea! Aking ka lang! HA! HA! HA! HA! HA! HA! (pasigaw nitong wika) “Gawin mo na Lando, kantutin mo na ang makasalanang babae na yan! Hindi ka magsisisi Lando, dahil malalasap mo na ang langit! Langit sa piling ng puke!”
Dahil sa kanyang narinig nagsimulang halikan ng binata si Bea.
Inangat niya ang ulo ng dalaga at pilit na ipinapasok ang kanyang dila sa bibig nito. Sarap na sarap ang binata sa kanyang nararamdaman, sa katunayan ito ang unang beses na makahalik siya nang puno ng pagnanasa at libog dahil wala pa siyang karanasan sa pakikipagtalik. Nagsimula nang bumaba ang kanyang paghalik, dinila-dilaan pa ng binata ang leeg at tainga ng dalaga. Tila ba mauubusan ang binata dahil halos himurin niya na ang balat ni Bea.
Dahil rito, bahagyang gumalaw ang dalaga at namulat. Nahirapan siyang gumalaw dahil nakalati ang kanyang mga kamay.
Bea: Hayop ka! Itigil mo yan! Walanghiya ka! Pakawalan mo ako! (pagalit na sabi ng dalaga)
Lando: (sampal sa pisngi ng dalaga) Manahimik kang puta ka! At kahit magsisi-sigaw ka? Walang makakarinig sayo. HA!HA!HA!HA!HA!. Kakantutin ko yang puki mo na pinagdadamot mo sakin! Matitikman mo ang paghihiganti ko! (tila hayok na wika ng binata)
Bea: Huwag! Maawa ka Lando, huwag mong gawin sa akin to. Hindi na kita iiwan, please. Huwag mong ituloy ang binabalak mo. (humahagulgol na wika ng dalaga.
Ngumiti na parang isang demonyo si Lando at inilabas ang titi nito. Miski siya ay nagulat sa kanyang nahawakan. Halos dumoble ang haba at taba ng kanyang titi mula nung huli niya itong makita. Sa tantya niya ay naging pitong pulgada ang kanyang sandata at ang bilugang ulo nito ay mala-lata ng sardinas.
Nakita ito ng dalaga at tila nabuhusan ng malamig na tubig sa takot. Hindi niya lubos maisip ang sasapitin niya sa malademonyong titi ng binata. Dahil dito ay lalo siyang umiyak.
Lando: Mararanasan mo na ang bagsik ko! Kasalanan mo ito! Kung hindi mo ako sinaktan at iniwan, hindi mo mararanasan ang kalagayan mo ngayon! (nakangising wika ng binata)
Libog na libog na ang binata, at tila nakasaludo ang titi nito sa pagkakatindig. Dahil dito ay walang anu-anong winarak ng binata ang blusa at bra ng dalaga.
Lando: Tangina! Laki pala talaga ng suso mo! Akin ka lang Bea! HA!HA!HA!HA!!
Sinunggaban agad ng binata ang suso ng dalaga, magkasabayang niyang nilamas ang mga suso nito at palipat-lipat na sinisipsip ang mga utong.
Bea: Ughhh, Lando itigil mo na yan! Huwaaaaaaagggg!! (pagmamakaawa sa binata at patuloy parin sa pagiyak)
Parang wala namang naririnig ang binata at patuloy paring sinisipsip at dinidilaan ang utong ng dalaga, kasabay parin ng pag lamas sa kabilang parte. Pakiramdam ng binata kulang pa ang sarap na nalalasap niya ngayon. At nang bigla niyang ipinasok ang isa niyang kamay sa pangibaba ng dalaga patungo sa tinatago nitong yungib.
Lando: Tangina mo ka! Matitikman ko na ‘tong ipinagdadamot mo sa akin. HA!HA!HA!HA!
Bea: Landoooooo, itiii… gil mo na yaa..aaaaannn! (patuloy na pakiusap ng dalaga)
Mula sa labas ng panloob ng dalaga ay hinahanap ni Lando ang kweba nito, pilit na kinakapa kung saan nakapwesto ang butas. Hanggang sa biglang napahiyaw ang dalaga dahil sa natamaan ng binata kung saan nakalagay ang kanyang hinahagilap. Paikot at mariin niya itong hinimas habang sinususo ang utong ng dalaga. Di-kalaunan ay naramdaman ng binata na parang nabasa ang panty ni Bea.
Lando: Hayop ka! May nalaman ka pang itigil ko na, eh malilibugan ka rin pala! Heto at basang basa na ang puke mo! HA!HA!HA!HA! Yari ka mamaya sa batuta ko! (libog na libog na wika ng binata)
Hiyang-hiya man ang dalaga sa tinuran ng binata ay nakiusap parin ito na itigil ang ginagawa.
Bea: Ugghhhh! Pakiusap Lando, itigil mo na to! Gagawin ko ang lahat ng gusto mo, pleaseeeeee. (garalgal niyang wika)
Lando: Gagawin mo lahat? Ito ang gusto ko, ang kantutin ka ng paulit-ulit! Kaya huwag ka nang umagal pa!
Bigla nitong inilusot ang kanyang gitnang daliri sa puke ng dalaga. Ramdam na ramdam nito ang init at kasikipan ng ari ni Bea.
Bea: Shiiiiiiit!! Maasaaaakkkiiiit!!!!! Tama na pleaseeee (muling umiyak ang dalaga)
Lando: Ang sikip at ang init ng puke mo, eto na ang pinakahihintay kong pagkakataon! Makakantot na kita!
Bilinisan pa lalo ng lalaki ang pagfinger sa dalaga. Habang patuloy niya itong pinifinger ay pilit niya itong hinahalikan, bagamat nakatali ay pumapalag parin ito at pilit na umiiwas. Dahil rito ay muling nakatikim ng sampal ang dalaga. Kaya naman, sinunod nalang nito ang kagustuhan ng binata. Di-agtagal, habang nilalaplap at pinifinger ni Lando si Bea ay naramdaman nito na nanginig ang katawan ng dalaga.
Lando: HA!HA!HA!HA! Tangina may paayaw ayaw kapa, tignan mo to.
Nilabas nito ang kamay mula sa suot na pang-ibaba ng dalaga na namumuti dahil sa pagorganismo nito, at walang pagaalinlangan ay sinipsip niya ito at pinasipsip rin ang ang natitira pang katas sa kanyang kamay kay Bea.
Dahil sa nalasahang katas ng dalaga ay lalong nalibugan ang binata. Kaya naman, hinubad na nito ang short at panty ng dalaga.
Lando: Tangina mo ka! Subukan mong tumakbo at makakatikim ka ulit ng suntok sa akin!
Habang kinakalag ang pagkakatali sa kamay ng dalaga.
Lando: Humiga ka riyan! (pasigaw na utos nito)
Tinulak pa ni Lando ang dalaga upang humiga sa lamesa na dinala ng kanyang mga kabarkada na kanilang pinagdarausan ng inuman. Pagkahigang-pagkahiga palang ng dalaga ay pilit niyang ibinubuka ang mga hita nito.
Bea: Huwaag Lando! Maawa ka sakin please. (lalong lumakas ang iyak nito habang nakikiusap.)
Lando: Tangina ka! Susuntukin kita! Subukan mong pumalag!!
Dito na nga tuluyang naibuka ng binata ang hita ng kanyang dedemonyohin.
Lando: Shit! Bibiyakin ko palagi ang puke mo!!!!
Walang pagdadalawang isip itinutok nito ang kanyang nagngangalit na malademonyong titi sa puke ng dalaga. Sa unang ulos ay walang pagasa na makapasok ito. Urong sulong ang ginawa ng binata sa labas ng yungib ng dalaga hanggang sa naramdaman niyang namasa na ulit ito. Dito niya sinubukang itutok ulit ang kanyang titi sa butas at umungos ulit siya.
Lando: Ugggghh!! Ungol ni Lando nang dumungaw na ang ulo sa kuweba!
“Tangina napakasikip! Bakit kasi biglang lumaki ng ganito ang kargada ko!” bulong sa sarili.
Bea: Shiiiiiiiit!! Ang sakit niyang ginagawa mo!!!!! Tama na yan pleaseeee, hindi ko kakayanin yang titi mo. (wika niya habang humahagulgol sa sakit)
Parang walang pakealam ang binata sa hinaing ng dalaga at muli pa itong umulos. Pumasok ang buong ulo, nakita niya na parang may dugo na umagos sa kanyang sandata. Dahil dito ay kakaibang libog lalo ang kanyang naramdaman nang makumpirma niyang siya ang nakauna sa dalaga. Kaya naman, muli siyang umindayog papasok sa sinapupunan ng dalaga.
Lando: Shit! Nakakalahati nako! Ang saraaaaaaaaap, ang sikip ng puke mo Hon. HA!HA!HA!HA!
Bea: Hayop ka Lando, hayop!!! Papatayin kita!!!!! (galit na galit na banta ng dalaga habang umiiyak)
Lando: Hayop pala ha, ikaw muna ang papatayin ko sa sarap. (wika nito habang nakangisi na parang isang demonyo.)
Dahil sa tinuran ng dalaga ay lalong nalibugan ang binata. Kaya binayo niya ng binayo ang dalaga kahit pa kalahati palang ng kanyang kargada ang nakapasok. Dahil dito ay unti-unting dumulas sa loob ng puke ni Bea at unti unti ring lumalalim ang pagbaon ng burat ni Lando hanggang sa tumatama na ang bayag ng binata sa dalaga. Literal na nagsasalpukan na ang kanilang ka-arian.
Lando: Ughhh! Shiiiit!! Ito na ang pinakamasarap na naranasan ko. Hinding hindi ako magsasawang wasakin ang puke mo Beaaaaa!!! (gigil na wika nito)
Bea: Ahhh, ahhhhhh. Tama na yan Lando pleaseeeeee
Lando: Papatayin muna kita sa sarap bago ako tumigil!!
Patuloy na kinantot marino ni Lando si Bea. Bagamat hirap na hirap ang dalaga, nakaramdam narin ito ng kaunting sarap sa bawat ulos ng gumagahasa sa kanya. Dahil dito ay napapasabay sarin siya sa bawat bayo ng binata. Hindi nagtagal ay naramdaman nitong malapit na siyang labasan. Gayun rin ang binata sa kadahilanang ito ang kanyang unang pakikipagniig.
Bea: Ahhhhh! Hayop kaaaaa! Huwag kang titigil, malapit na ulit akong labasaaaaan!!
Lando: Malapit narin ako! Saluhin mo lahat ng malademonyo kong tamoooood!!!
Sa narinig sa dalaga, ang kaninang kantot marino ay naging kantot kuneho na! Tuloy-tuloy ang pagbayo nito sa puke ng dalaga. Hanggang sa magkapansabayan silang nilabasan, pumutok sa loob ng sinapupunan ng dalaga ang naipong libog ng dalaga.
Lando: Ahhhhhh, sheeeeeeet ang saraaaaap, ang init talaga sa loob ng puke mooo. Hindi ako magsasawang kantutin ka. (wika nito habang patuloy paring kinakantot ang dalaga)
Bea: ahhh ugghhh uggghh, ang init ng katas mo!! Bakit sa loob mo ako pinutukaaan! Hayop kaaa baka mabuntis mo akoooo. Tama na yang kakakantot mo sakin, masakit pa ang puke ko!!
Dahil rito ay unti unting bumagal ang pagindayog ng binata. At dumantay sa ibabaw ni Bea dahil rin sa pagod.
Ilang minuto palang ang nakakalipas ay may narinig ang binata. “HAHAHAHA natikman mo na ang langit na sinasabi ko sayo Lando! Masarap diba? Sumunod ka lang sakin at makakatikim kapa ng mas masarap! BWAHAHAHAHA!” (bulong na tila nagpupunyagi)
Lando: Sino kaba? Nasaan ka? Magpakita ka sa akin!
“Lando, kung gusto mong magtuloy-tuloy ang langit na nararanasan mo? Ihatid mo na si Bea.”
Bagamat naguguluhan ang binata ay sinunod nito ang boses na nagdidikta sa kanya. Naalala niyang sinira nga pala niya ang butones ng blusa ng dalaga kaya ginawan niya muna ito ng paraan upang maisuot ng maayos.
Lando: Bea, Bea. Halika na iuuwi na kita sa inyo.
Bea: Hayop ka! Papatayin kita! Akayin mo ako, sobrang sakit ng puke ko!
Natawa pa si Lando sa sinabi ng dalaga. Habang papauwi na sila ay napadaan sila sa isang tulay. Dito muling may narinig si Lando.
“Lando, sagutin mo ang aking katanungan! Gusto mo pabang magpatulong ang langit na iyong nalasap?” (bulong ng tinig sa binata)
Lando: Oo, gusto ko pa! Ang sarap sa pakiramdam ng kantot. (wala sa loob nitong binigkas habang napahinto sa tulay.)
“Kung gayon, IHULOG MO SA TULAY SI BEA!!!” (makasalanang bulong nito sa binata)
Lando: ANOOOO??? Bakit ko naman iyon gagawin!! Mamatay siya! Hindi rin siya marunong lumangoy!!! Hindi ko kaya yon!
“Kaya nga Lando, alam nating pareho na hindi siya marunong lumangoy! Kaya ihulog mo si Bea sa tulay!!! Hindi ba gusto mong matuloy ang langit na naranasan mo? Kung hindi mo gagawin ang inuutos ko ay makukulong ka! Imbis na langit ang maranasan mo ay IMPYERNO! Impyeryo ang mararanasan mo sa bilangguan! At kapag nalaman ng ibang preso na panggagahasa ang kaso mo, gagahasain ka rin ng mga preso, wawasakin yang puwet mo nang naglalakihang burat!” (pananakot nito sa binata)
Tila napaisip ang binata. “Oo nga pala at ginahasa ko Bea, at ang banta pa nito ay papatayin ako.” (bulong nito sa sarili) natakot rin ito na maaaring mangyari kapag nasa bilangguan na siya.
Lando: P-pe-pero, mahirap ang ipinapagawa mo. Hindi ko kayang gawin yon! (mangiyak-ngiyak na wika ng binata.)
“Mamili ka Lando, bubutasin yang puwit mo nang naglalakihang sandata sa bilibid o ikaw ang mangbubutas sa puke o pati sa puwit ng mga babae? Pumili ka!!!” (pamimilit nito kay Lando)
Takot ang naramdaman ng binata! Ayaw niyang maranasan ang sinasabi ng bumubulong sa kanya. Kaya dali-dali niyang itinulak si Bea hanggang sa mahulog ito sa tulay.
Napaupo at napaiyak nalang ang binata.
Lando: Patawarin mo ako Beaaaaaaaaaaa (humahagulgol na sigaw nito)
“Tama lang ang ginawa mo, huwag kang makonsensya! Makasalanang tao si Bea! Sinaktan niya ang damdamin mo! Pinaluha ka niya! Wala kang kasalanan!” (pangungumbinsi nito kay Lando)
Dahil sa narinig ay tila nakalimutan nito ang paghulog sa tulay kay Bea.
Lando: Oo tama ka!!! Hayop siya!!! Ngayon nakuha niya na ang gusto niya!! Malayo na siya sakin!! Buti nga sa kanya!!! (galit na wika ng binata)
Ilang araw pa ang lumipas sa kabilang bayan natagpuang palutang lutang ang bangkay ng isang hindi makilalang babae sa ilog, ito ay naaagnas na at puro uod narin. Kasula-sulasok ang amoy nito. Ayon sa pagiimbestiga, ito ay nahulog sa ilog dahil tila nabasag ang bungo nito at tuluyang nalunod.
Sa pagalala nang nakaraan ay tuluyang nakatulong ang matanda.
Itutuloy…