Chapter IV: Forbidden!
“Tingnan mo ang porma mo at huwag lang depensa ng depensa Julian” sabi ni Hen. Guille sa kanya nung nag ensayo na ulit sila “pa.. haa..haa.. pasensya na po Heneral..” hinihingal na sabi ni Julian dahil pagod na siya. “Hmp!” na lang ang Heneral at napatingin ito sa bintana at kita niyang malapit ng sumikat ang araw “bweno, ituloy nalang natin ito pagbalik natin galing sa pagpupulong” sabi ng Heneral kay Julian na agad itong umupo sa sahig at binaba ang espada niya. Tumalikod ang Heneral at naglakad ito papunta sa mesa, uminom ito ng paborito niyang alak at kinuha ang isang basong tubig at dinala ito kay Julian.
“Salamat po, Heneral” sabi ni Julian nung inabot ng Heneral ang baso, umupo ito sa tabi ni Julian at nginitian siya nito “bakit po?” tanong ni Julian “gumagaling kana Julian, konting ensayo pa at magiging kapareha kana ni Kapitan Morietta” papuri ng Heneral sa kanya. “Talaga po?! hehehe.. mahusay po kasi kayong magturo, Heneral” sabi ni Julian sa kanya na ngumiti ito at sabing “hindi ako naging Heneral ng ganun-ganun lang, Julian!” sabi nito na nagtawanan silang dalawa. Natutuwa ang Heneral sa progreso ni Julian at sino ba ang mag-aakalang ang dating payatot at hikain na bata eh magiging matipuno at mahusay na sa paggamit ng espada.
“Heneral!” tawag pansin ng isang sundalo niya na nakaluhod ang isang tuhod sa sahig at nakayuko ang ulo “teka lang, Julian” paalam ng Heneral sa kanya na tumayo ito at lumapit sa sundalo niya. “Heneral, nakahanda na po ang sasakyan para sa mahal na Reyna mamayang gabi” balita nito sa Heneral “magaling, sige magpahinga narin kayo malapit naring sisikat ang araw” utos ng Heneral sa kanya. “Salamat po, Heneral!” sabi nito na tumango lang siya at tumayo na yung sundalo niya na kita niyang nginitian pa nito si Julian bago ito umalis “Julian” tawag ng Heneral sa kanya “Heneral” sagot ni Julian na nakaluhod ang isang tuhod sa lupa nung nasa tabi na siya ng Heneral “magpahinga ka narin, dumaan ka muna kay Zoraida at humingi ng gamot para sa katawan mo” utos ng Heneral sa kanya “masusunod po, Heneral!” sagot ni Julian at umalis na ito.
Masayang umakyat sa pangatlong palapag si Julian para bisitahin ang matandang mangkukulam na si Zoraida, kumatok muna siya bago niya binuksan ang pinto na nakita niyang nakatalikod ang matanda na tila me ginagawa ito. “Alam mo ba Julian na pambabastos ang nakatayo lang sa gitna ng pinto at hindi agad tumuloy?” sabi ng matanda sa kanya “ah.. pasensya na po, manang Zoraida!” paumahin ni Julian na pumasok na siya sa loob at sinara ang pinto. “Bakit ka ba naparito?” tanong ng matanda “pinapapunta po ako ni Heneral dito” sagot niya “ah.. hihingi ka ng gamot sa pagod?” tanong ng matanda “opo manang” sagot niya. “Sige, maupo ka muna dyan habang lulutoin ko ang gamot mo” sabi ng matanda sa kanya na umupo sa silya si Julian.
Napansin niya ang nakabukas na libro sa mesa kaya hindi niya maiwasang tingnan ito at binasa ang nakasulat sa isang pahina “Sufletul convergenta (Soul Convergence)” basa ni Julian. “Ano?” tanong ng matanda sa kanya “manang ano po ang ibig sahin nito?” tanong ni Julian sa kanya “pag-iisa” sagot ng matanda “pag-iisa? Pero kaluluwa po ang binanggit dito” tanong ni Julian na tumigil sa ginagawa ang matanda at lumapit ito sa kanya. “Hmm.. ikaw bata ka hindi ka dapat nagbabasa ng ganito” sabi ng matanda sa kanya na tiningnan lang siya ni Julian “haayyy.. mapapagalitan ako ng Reyna nito” sabi ni Zoraida na napangiti lang si Julian.
“Ipapaliwanag ko sayo” sabi ng matanda “Sufletul convergenta, ibig sabihin pagsasama ng isa o maraming kaluluwa sa iisang katawan” pasimula niya “nangyari na ito noon at nakasulat sa librong ito ang ritwal kung paano gagawin ang pagsasamahin ang maraming kaluluwa sa iisang katawan” paliwanag ng matanda. “Maraming kaluluwa sa iisang katawan?” tanong ni Julian “tama! Yung taong makakatanggap sa ritwal na ito ay magiging makapangyarihan sa lahat” “magiging makapangyarihan? Katulad po ni Reyna Lucia?” gulat na tanong ni Julian. “Oo, pero iba ang kay Reyna Lucia dahil natural na kapangyarihan niya yun, yung taong dadaan sa ritwal na ito ay magkakaroon ng kapangyarihan katulad kay Reyna Lucia pero… ” sabi ng matanda.
“Pero?” tanong ni Julian “… me pagkakaiba” tuloy ng matanda “ano po?” tanong ni Julian “magagamit niya ang lahat ng kapangyarihan ng mga kaluluwang pumasok sa katawan niya” paliwanag ng matanda. “Ang galeng pala niyan!” sabi ni Julian “oo, kaya nga ito ipinagbabawal dahil mapanganib” sabi ng matanda na sinara nito ang libro at pinaupo si Julian sa upoan “paano po naging mapanganib kung makakatulong ito sa sanlibutan?” tanong ni Julian. “Me nangyari na kasing ganitong insidente noon, Julian” kwento ng matanda “anong insidente?” tanong niya “alam mo ang kwento ng gyera ng mga bampira at mga taong lobo?” tanong ng matanda “opo, kinwento po sa akin ni Hen. Guille” sagot niya.
“Ano ba ang kwento niya sayo?” tanong ng matanda habang tinuloy na nito ang paggawa ng gamot ni Julian “nagsimula daw po yung gyera dahil me napatay na bampira ang mga taong lobo at hindi nila ito inamin” kwento niya. “Tapos?” tanong ng matanda “kaya nagkaroon ng hidwaan at hindi pagkakaunawaan kung ano ba talaga ang nangyari kaya si Haring Voltaire ng mga bampira ay nagdeklara ng Clanul razboi (Clan War) laban sa mga taong lobo” kwento ni Julian. “Hehehe.. hindi ba niya sinabi na ang Hari ay naghahangad ng mas mataas pang kapangyarihan sa lahat?” tanong ng matanda “po? Hindi po niya nabanggit” sagot ni Julian.
“Ang totoo niyan Julian” sabi ng matanda na bitbit nito ang isang basong potion at binigay ito kay Julian “si Haring Voltaire ang lolo ng mahal na Reyna ay gustong maging mas makapangyarihan pa sa lahat ng bampira at ng mga taong lobo” kwento ng matanda. “Nung nalaman ito ang plano ng Hari agad silang kumilos para pigilan ito pero nagmamatigas ang Hari kahit na si Reyna Lucia na mismo na noon ay Prinsesa palang ang nakiusap sa kanya na itigil ito pero hindi ito nakinig at kinulong pa ang mahal na Reyna sa selda” kwento ng matanda. “Tapos po, manang?” tanong ni Julian “nagkaroon ng dalawang hukbong ang kaharian, ang ayaw sa plano ng Hari at ang sumang-ayon sa kanya” kwento ng matanda “nagkaroon ng gulo dito mismo sa loob ng palasyo na naging kasapi ni Reyna Lucia ang mga taong lobo para lang pigilan ang Hari” kwento niya.
“Nagtagumpay ho ba ang Hari sa plano niya?” tanong ni Julian “oo, pero tatlong kaluluwa lang ang nakuha niya isa nito ang… ama ng Reyna na si Prinsepe Alister” kwento ng matanda “…..” hindi nakapagsalita si Julian. “Maraming bampira at lobo ang namatay noon at alam mo ba kung paano natalo nila si Haring Voltaire?” tanong ng matanda “paano po?” tanong ni Julian na binuksan ng matanda ang itim na libro at pinakita niya ang pahina kung saan ang katawan ng taong tumanggap ng kaluluwa ay nilamon ng dilim. “Ito ang nangyari sa kanya” sabi ng matanda na napamangha si Julian sa kapangyarihan ng ritwal na ito “kinain siya ng dilim?” gulat na tanong ni Julian. “Oo, dahil siguro sa sobrang sama niya yung dilim na mismo ang gumawa ng paraan para mapigilan siya” sabi ng matanda na sinara niya muli ang libro.
“Kaya pala pinagbawal yun” sabi ni Julian na inubos na niya ang gamot na binigay ng matanda sa kanya “ano na ang pakiramdam mo?” tanong ng matanda na kita niyang tumatalon-talon si Julian “mabuti na po, manang!” natutuwang sabi ni Julian. “Mabuti kung ganun” sabi ng matanda “salamat po manang” sabi ni Julian na tumungo na ito sa pintuan at biglang huminto ito “manang Zora” tawag niya “hmm?” “kaya siguro hindi nagtagumpay si Haring Voltaire noon dahil me kulang sa ritwal na ginawa niya” sabi ni Julian “ano ang ibig mong sabihin?” tanong ng matanda. “Kagaya po ng sinabi ni Reyna Lucia, nababalot na ng dilim ang puso ng mga bampira kaya siguro ganun nalang ang nangyari sa kanya” sagot ni Julian “ano naman ang kulang?” tanong ng matanda na nilagay ni Julian ang kanang kamay sa dibdib niya at yung kaliwa naman tinuro sa taas “liwanag po manang na nanggagaling sa taas” nakangiting sagot niya.
Lingid sa kaalaman ni Julian nasa labas lang pala si Reyna Lucia at nakikinig sa kanilang dalawa “ikaw talaga bata ka kung ano-ano nalang ang sinasabi mo” sabi ng matanda sa kanya na nagpaalam na si Julian at lumabas na ito. Sakto namang naging anino si Reyna Lucia nung lumabas ng silid ng matanda si Julian at hindi siya nakita nito “narinig mo ang sinabi niya, mahal na Reyna?” tanong ni Zoraida sa kanya nung nasa pintuan na ito. “Oo, Zoraida” sagot ng Reyna na nakangiti itong nakatingin kay Julian “hindi ko naisip yun, kung hindi pa sinabi ni Julian siguro..” “huwag mo na banggitin yan, Zoraida” pagputol ni Reyna Lucia sa kanya “magpahinga kana at malayo-layo ang babyahiin natin mamayang gabi” utos ng Reyna sa kanya na niyuko nito ang ulo at sabing “masusunod po, mahal na Reyna”.
Bumaba sa hagdanan si Julian at nakita niya sa bintana na tumaas na ang haring araw kaya nagmamadali siyang pumunta sa basement ng palasyo para tingnan kung nagpapahinga na ang mga sundalo ng Reyna. Nakita niyang nakasara na ang mga pintuan ng kwarto sa basement kaya napangiti siyang umakyat muli sa hagdanan ng biglang nakasalubong niya si Kapitan Morietta, niyuko niya ang ulo niya pagbigay respeto sa Kapitan. “Saan ka pupunta?” tanong ng Kapitan sa kanya “ah pupunta na po ako sa kwarto ko” sagot ni Julian “talaga bang, sa kwarto ka pupunta o kay..” sabi ng Kapitan na napatigil nalang si Julian. “Hihihi sa kwarto po talaga, Kapitan” sagot niya na nilagay ng Kapitan ang hintuturo niya sa ilong ni Julian at sabing “nagsisinungaling ka eh” na napalunok nalang ng laway si Julian.
Nilapit ng Kapitan ang bibig niya sa tenga ni Julain “bakit ka pa lalayo kung pwede naman ako, Julian” bulong ng Kapitan sa tenga niya na dinilaan pa nito ang earlobe ni Julian na nanginig siya dahil sa lamig ng dila nito. “Kung papayag ka, nasa baba lang ang kwarto ko Julian” sabi ng Kapitan sa kanya “pasensya na po Kapitan pero, hindi ko po kayang saktan ang taong mahal ko” sabi ni Julian sa kanya. “Hindi naman relasyon ang gusto ko, isang umaga lang Julian” sabi ni Kap. Morietta sa kanya “pasensya na po talaga” sabi ni Julian na hahakbang na sana siya ng pinigilan siya nito “bakit? Hindi ka ba nagandahan sa akin?” tanong nito sa kanya.
Humarap sa kanya si Julian at sabing “Kapitan, pangatlo ka sa magagandang babae na nakita sa tanang buhay ko” pasimula ni Julian “hindi lang po kagandahan meron ka, magaling ka sa pakikipaglaban, matalino po kayo, nirerespeto ng marami at pagdating sa katawan wala na po akong masabi dahil napakaganda niyo po pero..” pagputol ni Julian. “Tatanggihan ko po kayo sa alok niyo hindi dahil wala akong gusto sa inyo, me mahal na po kasi ako at siya lang po ang gusto kong makasama lalong-lalo na po sa kama” sabi ni Julian sa kanya. “Nabibigay ba niya ang lahat sayo, Julian?” tanong ng Kapitan “opo at sobra pa” sagot ni Julian na napangiti ang Kapitan sa sinagot niya. “Bakit gising pa kayo?” biglang tanong ng Heneral sa kanila na nakatayo na pala ito sa itaas ng hagdanan.
“Heneral!” sabay nilang sabi na napayuko ang ulo nila “Morietta, bakit nandito ka pa? Bakit hindi ka pa pumasok sa kwarto mo?” tanong ng Heneral sa kanya “tinitingnan ko lang Heneral kung maayos ba ang paligid ng palasyo” sagot niya. “Nagawa ko na yan, pumasok kana sa kwarto mo” utos ng Heneral sa kanya “masusunod po, Heneral” sagot niya “Julian” tawag niya “sige po, Kapitan” sagot ni Julian at bumaba na si Kapitan Morietta sa kwarto niya at sinara na nito ang pinto. “Julian, sumunod ka sa akin” utos ng Heneral sa kanya “ano ang ginagawa mo dun?” tanong niya kay Julian “tinitingnan ko lang po Heneral kung maayos ba po ang pagtulog nila” sagot ni Julian na kita niyang yumuyuko si Hen. Guille sa tuwing napapadaan sila ng bintana.
“Yun lang ba talaga ang pakay mo dun?” tanong ng Heneral sa kanya “opo” sagot ni Julian na huminto na sila sa tapat ng pintuan ng kwarto ng Heneral “kinukulit ka nanaman ni Morietta” sabi ng Heneral na natawa lang si Julian. “Huwag po kayong mag-aalala Heneral wala pong mangyayari sa amin” sabi niya “hindi naman ako nag-aalala kasi alam kong mabuting bampira si Morietta, yun nga lang bilang babae hindi parin maiwasan ang libog nito” sabi ng Heneral kay Julian. “Hindi niya po ako madadala Heneral” sagot ni Julian sa kanya “mabuti kung ganun at Julian” “po?” tanong ni Julian “huwag kang masyado magpahapon, bago bumaba ang araw kailangan nasa palasyo kana” sabi bigla ng Heneral sa kanya “p..po?” takang tanong ni Julian.
“Huwag kana magmaang-maangan pa, Julian. Ika pitong araw ngayon simula nung nagkita kayo” sabi ng Heneral sa kanya na napangiti nalang siya sa sinabi nito “oonga po” sagot ni Julian. “Pinahanda ko na si Aristas (kabayo ng Heneral), siya ang gamitin mo para mabilis kang makauwi dito sa palasyo” sabi ng Heneral sa kanya na natuwa si Julian nung marinig niya ito “maraming, maraming salamat po, Heneral” sabi ni Julian na niluhod niya ang isang tuhod sa sahig at niyuko ang ulo. “Hmp! Basta ang bilin ko sayo, huwag mong kakalimutan” paalala ng Heneral sa kanya “opo, Heneral!” sagot ni Julian na narinig nalang niyang sumara ang pinto ng kwarto ni Hen. Guille kaya tumayo na siya at masayang tumungo sa stable ng mga kabayo at nakita niyang naghihintay na si Aristas sa kanya. Kumuha ng maliit na papel si Julian at sinulatan niya ito at tinali ang papel sa hita ng kalapati at pinalipad na niya ito bago siya sumakay kay Aristas at umalis na siya.
Kalahating oras din ang binyahe ni Julian bago niya narating ang tagpuan nila ng kasintahan niya, bumaba siya at tumingin sa paligid at siniguro niyang walang taong nagmamasid sa kanya. Naglakad na siya at hila-hila niya si Aristas at huminto siya sa likod ng isang puno malapit lang sa kubong ginagamit nila sa tuwing nagkikita sila ng kasintahan niya. Tiningnan niya ang pintuan at me nakita siyang puting panyo na nakatali sa gilid nito, napangiti si Julian sa tuwa at tinali niya sa puno ang lubid ni Aristas bago siya lumabas at tumungo sa kubo. Tinanggal niya ang panyo sa gilid ng pinto bago siya pumasok at nung nasa loob na siya nakita niya ang kasintahan niyang nakatalikod sa kanya at kita niyang abala ito sa paghahanda ng tanghalian nila sa kusina.
“Ang bango niyan mahal ko, siguro mabubusog ako sa hinanda mo ngayon” sabi ni Julian na agad humarap sa kanya ang dalaga at kita sa mukha niya ang tuwa nung makita si Julian “MAHAL KO!” sigaw ng dalaga na tumakbo ito palapit sa kanya at nagyakap agad sila. “Kay tagal ko ng hinihintay ang araw na ito, mahal ko” sabi ng dalaga sa kanya “ako din mahal, nasasabik na akong makita at mayakap ka” sabi ni Julian. “Nandito na tayo mahal” nakangiting sabi ng dalaga “oo, pero hindi ako magtatagal mahal ko” sabi ni Julian na nakita niyang nalungkot ang dalaga sa sinabi niya. “Huwag kang mag-alala, lulubusin natin ang bawat sandali natin ngayon” sabi ni Julian sa kanya na napangiti muli ang dalaga. “Mahal na mahal kita, Julian” sabi ng dalaga “mahal na mahal din kita, Isabella” sagot ni Julian.
Kumain na sila ng tanghalian habang nagkukwentohan sila tungkol sa nagdaang mga araw na hindi sila nagkita “bakit hindi ka magtatagal ngayon, mahal?” tanong ni Isabella “pinadalhan kasi ng sulat ang mahal na Reyna ng Konseho ng Limang Angkan at isasama niya ako mamayang gabi papunta dun sa pagtitipon” paliwanag ni Julian. “Sayang naman, nasasabik pa naman ako sayo mahal” sabi ni Isabella sa kanya na nalulungkot itong nakatingin sa kanya. Nginitian siya ni Julian at hinawakan ang kamay niya “hindi ba sabi ko lulubosin natin ang bawat sandali natin ngayon?” sabi ni Julian sa kanya na napangiti ang dalaga sa sinabi niya. Pagkatapos magtanghalian tinulongan ni Julian si Isabella iligpit ang mga kinainan nila at pagkatapos nun hinila ni Julian si Isabella palapit sa kanya at hinalikan niya ito sa labi.
“Napakaganda mo talaga, mahal ko” sabi ni Julian na humalik din si Isabella sa labi niya at niyakap siya nito ng mahigpit “mahal, hanggang ganito nalang ba tayo?” tanong ni Isabella sa kanya “hindi mahal” sagot ni Julian na tumingin sa kanya ang dalaga. “Nag-iipon na ako ngayon para sa kinabukasan natin at nag-iipon din ako ng lakas para humarap sa mga magulang mo” sabi ni Julian na natuwa ang dalaga sa sinabi niya. “Matutupad na ang pangarap kong maging kabiyak ka, Julian” natutuwang sabi ni Isabella sa kanya “ako din mahal” sagot ni Julian na nagkatinginan sila at naglapat ang mga labi nilang dalawa.
Hinila ni Julian papunta sa kwarto ng kubo at doon hiniga niya ang dalaga at sinimulan niyang halikan ito sa leeg “hmm… ” lang ang dalaga habang tinatanggal ni Julian ang nakataling tela sa beywang niya. “Mahal..” tawag ni Isabella “bakit mahal?” tanong ni Julian “huwag.. wag mong masyadong titigan ha?” nahihiyang sabi ni Isabella “nahihiya ka ba?” tanong ni Julian sa kanya na natanggal na niya ang telang nakatali sa beywang ng dalaga at inalis na niya ito. Hinalikan niya ulit si Isabella sa leeg at tinulak niya pataas ang see-thru niyang suot at hinubad ito “Julian..” tawag ni Isabella na naka puting sando nalang ngayon “mahal..” sabi ni Julian na tinaas ni Julian ang sando niya at nakita na muli ni Julian ang maliit nitong suso at pinkish nitong utong.
“Mahal… sabi ng huwag mong titigan eh” nahihiyang sabi ni Isabella na napangiti lang si Julian at dinilaan niya ang utong ng dalaga na napapikit ito at napakagat labi sa ginawa niya, “Hmmmm… mahal” napakapit sa ulo ni Julian si Isabella habang hinihimas naman ng binata ang kabilang suso niya “mahal..” sabi ni Julian na lumipat siya sa kabilang suso ng dalaga na nagpaliyad sa kanya “hmmm…. mahaaalll..” ungol ni Isabella. Tumigil si Julian sa pagdila sa utong ng dalaga at bumangon ito at tiningnan si Isabella “sabi ng huwag mo akong tingnan ng ganyan eh” nahihiyang sabi ni Isabella na tinakpan nito ang dibdib niya. “Huwag kang mahiya mahal, ang ganda-ganda mo nga eh” sabi ni Julian sa kanya.
Tumayo si Julian at hinila nito patayo si Isabella at umupo muli siya na hinila niya papalapit ang dalaga sa harap niya, inabot ni Julian ang tali ng mahabang palda ng dalaga na pinigilan siya nito. “Basta ha… huwag mong titigan ng matagal” sabi ng dalaga sa kanya na napangiti lang si Julian. Tiningnan ni Isabella si Julian habang tinatanggal nito ang tali sa saya niya at nung natanggal na niya tumingin muna siya kay Isabella na nakatingin lang din sa kanya. Binaba na ni Julian ang saya ng dalaga at nakita ni Julian ang suot nitong pang-ilalim “mahal..” sabi ni Julian na tumango lang si Isabella kaya inabot ni Julian ang puting manipis na suot ng dalaga at binaba niya ito na umiwas ng tingin ang dalaga nung nahubad na ito ni Julian.
“Mahal…” sabi ni Julian na hinipo nito ang buhok ni Isabella sa baba “eehh.. sabi ng huwag mong titigan eh” nahihiyang sabi ni Isabella na hinawakan ni Julian ang magkabilang pisngi ng pwet niya para mapalapit pa lalo sa kanya ang dalaga. Inangat ni Julian ang kanang paa ng dalaga at pinatong ito sa kama at sinimulan niyang halikan ang hita nito “hmmm… ang sarap mong halikan mahal ko” sabi ni Julian sa kanya na hindi parin makatingin si Isabella sa kanya dahil sa hiya. Kahit ilang beses na sila nagtalik ni Julian hindi parin maiwasang mahiya ni Isabella dahil sa panahong ito hindi kasi lantaran ang ganitong sekswal na tagpo, sinimulan halikan ni Julian ang tuhod ni Isabella patungo sa gitna ng hita ng dalaga hanggang sa umabot na ang labi nito sa singit niya.
Napasinghap ang dalaga nung maramdaman niya ang dila ni Julian na dumaan sa pagitan ng hiwa niya “aaahhh.. haaaahhhh….” napaungol si Isabella at napahawak sa buhok ni Julian, masarap na sensasyon ang naramdaman ng dalaga lalo na nung pinasok ni Julian ang dila niya sa loob ng hiyas niya. Tumingala si Isabella habang ginagalaw nito ang balakang niya sa tuwing nasusungkit ng dila ni Julian ang kuntil niya “oooh… mahal kooohh…” nasasambit ng dalaga na lalo lang ginanahan si Julian sa pagkain sa hiyas niya. “Mahal..tila… nalalapit na ang..aaahhh…” sambit ng dalaga na yumuko pa lalo si Julian para maipasok niya ng buo ang dila niya sa loob ng hiyas ng dalaga na napasabunot si Isabella sa kanya.
“Mahal..mahal…aahhh….la….aahhhh…..” umungol si Isabella at napayuko ito na niyakap ang ulo ni Julian nung nilabasan ito “haa..hooohhh..” umungol parin siya dahil hindi parin tumigil sa kakadila si Julan sa hiyas niya. Nung natapos na si Julian nakita ni Isabella na nagtatanggal ito ng buhok sa bibig at dila niya “hmmm… mahal naman eh” sabi ni Isabella kay Julian na napangiti ito, yumuko si Isabella para halikan si Julian pero bigla itong humiga sa kama kaya napasama siya nito at napapatong sa ibabaw ng binata. “Mahal!” nasambit ni Isabella dahil nagulat ito sa ginawa ni Julian “hehehe… ang ganda mo talaga mahal” sabi ni Julian sa kanya na naghalikan silang dalawa.
“Mahal…” sabi ni Isabella “bakti mahal?” tanong ni Julian na nahihiya pa si Isabella sabihin kay Julian na napangiti nalang ang binata “mahal… kung gusto mo..” sabi ni Julian sa kanya na namula ang pisngi ng dalaga. Hinalikan siya ni Julian sa labi na gumanti naman ang dalaga habang hinihimas ng binata ang mga suso niya “hmm….” lang si Isabella at nung tumigil sa paghalik sa kanya si Julian napatingin lang siya at dahan-dahan na siyang bumaba na nagtitigan parin silang dalawa hanggang sa nakadapa na siya sa pagitan ng mga hita ni Julian. Pinatong ni Isabella ang baba niya sa ibabaw ng pantalon ni Julian at ginagalaw-galaw niya ito kaya napanganga ang binata sa ginawa niya.
Tinanggal ni Isabella ang lubid na nakatali sa pantalon ni Julian at dahan-dahan niya itong binaba na tinaas ng binata ang balakang niya para mahubad niya ito, “Mahal…” tawag ni Isabella kay Julian nung nahubad na niya ang pantalon ng binata at nakita niya ang pagkalalake nito “pareho lang tayo mahal” sabi ni Julian nung nilaro-laro ng daliri ni Isabella ang bolbol niya. Hinawakan ni Isabella ang alaga ng kasintahan niya at tiningnan niya ang ulo nito sabay labas ng dila niya at dinilaan ito na napatingala si Julian nung maramdaman ang basang dila ng dalaga sa titi niya. Binitawan ni Isabella ang titi ni Julian nung sinubo na niya ang alaga nito at dahan-dahan niyang tinaas baba ang bibig niya sa katawan ng alaga ni Julian na napahiga si Julian sa kama at umungol ito.
Marahan lang ang pagchupa ni Isabella sa alaga ni Julian na tila nilalambing ng bibig niya ang titi ng kasintahan niya “mahal.. aahhh.. ang sarap…” sabi ni Julian habang nakahiga lang ito. Tumigil sa pagchupa si Isabella at hinalikan niya ang ulo ng titi ni Julian na bumangon naman ang huli at tiningnan ang kasintahan niya. Tiningnan siya ni Isabella na sinubo muli ang titi niya at kita ni Julian kung paano magtaas baba ang labi ng dalaga sa katawan ng titi niya na nakita din niyang tumtutulo ang laway nito sa katawan ng titi niya pababa sa bolbol niya. “Ooohh.. mahal.. mahal.. koohhhh..” sambit ni Julian na napahiga muli sa kama nung maramdamang piniga ng konte ng labi ng dalaga ang katawan ng alaga niya na napakapit sa kobre kama si Julian sa sarap.
Niluwa ni Isabella ang titi ni Julian at nakita niya itong nangingintab sa dami ng laway na nakabalot nito, sinalsal ito ng dalaga na lumabas sa mga daliri niya ang laway niya. “Hmmm… mahal..” tawag ni Isabella kay Julian na bumangon ito ng konte para tingnan ang kasintahan niya “mahal..” sagot niya “handa na ako.. ” sabi ni Isabella kay Julian na tumango ang binata kaya gumapang sa ibabaw ni Julian si Isabella. Naghalikan silang dalawa at gumulong sila at nasa ibabaw na ngayon ni Isabella si Julian na inabot ng dalaga ang titi niya at sinalsal niya ito “oohhh…” napaungol si Julian sa ginawa ng dalaga. “Mahal.. nasasabik na ako..” sabi ni Isabella sa kanya na umayos si Julian at sabi “sige mahal… ipasok mo na ako…”
Pumikit si Isabellla habang tinututok niya ang titi ni Julian sa lagusan niya at nung naipasok na niya ang ulo binitawan na niya ito at si Julian na ang tumulak papasok nito sa loob niya. “Oohhhh..” “aahhhh…” pareho silang napaungol at naghalikan ulit silang dalawa habang dahan-dahan naring bumabayo si Julian “aahh..haaahhhh.. mahaaall…” ungol ni Isabella na nakangiting nakatingin sa kanya si Julian. Tinakpan ng dalaga ang mukha niya na parang nahihiya ito sa nobyo niya “sabi ng huwag mo ako tignan ng ganyan eh..” sabi nito na inalis ni Julian ang kamay sa mukha niya at hinalikan niya ito sa labi. “Huwag ka ng mahiya mahal, gustong-gusto ko nga tingnan ang mukha mo sa tuwing magkasama tayo ng ganito” sabi ni Julian sa kanya na umiwas ito ng tingin sa kanya.
“Nahihiya ako eh… huwag mo ako tingnan” sabi ng dalaga na natawa lang si Julian kaya hinalikan nalang niya ito sa leeg habang binibilisan na niya ng konte ang pagbayo niya. “Hmm…hmmm..haaaahhhh..haaahhh… mahaaal..” ungol ni Isabella na niyakap niya sa leeg si Julian habang dinidilaan niya ang leeg ng dalaga “mahal… ako naman sa ibabaw..” sabi ni Isabella na tumigil sa pagbayo si Julian at gumulong silang dalawa. Umupo agad si Isabella sa ibabaw niya at nakatingin ito kay Julian nung nagsimula itong umindayog “oohhh… nasasarapan ako sa tuwing ginagawa mo yan sa akin mahal..” sabi ni Julian sa kanya na lalo lang ginanahan si Isabella sa pagtaas-baba sa ibabaw niya.
“Aaahhh..aahhh…aahhhmmm….” ungol ni Isabella habang umiindayog sa ibabaw ni Julian na ngayon ay sinasalubong na niya ang galaw ng nobya niya “mahal… mahal… oohh..ohhhh…” umungol narin si Julian. Bumangon siya at binuhat ang dalaga at lumuhod siya sa kama na tinukod ni Isabella ang mga paa niya sa kama at mabilis niyang tinaas baba ang sarili niya sa titi ni Julian habang dinedede naman ng binata ang utong niya. “Aahhh..ahhh..mahal…” ungol ni Isabella na ngayon ay napakapit na sa ulo ni Julian, mabilis narin ang pagsalubong ni Julian sa galaw ng nobya niya kaya pareho silang malapit ng labasan. “Mahaaaa….aahhh…aahhhh…hmmm..aahhh..” ungol ni Isabella na ngayon ay bumitaw sa pagyakap sa ulo ni Julian dahilan para mapaliyad ito at tumama ang ulo sa kama.
“Oooh.. oohhh…” hinawakan ni Julian si Isabella sa beywang at mabilis niya itong kinantot na napauga at nag-iingay na ang lantay nilang kama at napapanganga nalang si Isabella sa bilis at dulas ng titi ni Julian sa lagusan niya. “Maa..aahhhh..aahhhh.aahhh..haaahhh..haahhhh…maahaaaa….” sambit ni Isabella dahil malapit na itong labasan habang tuloy lang sa pagbayo si Julian sa dalaga, dahil sa init narin ng panahon tumutulo na ang pawis ni Julian sa puson ng dalaga habang nangingintab naman ang katawan nito sa pawis. Inangat ni Julian ang beywang ni Isabella nung maramdaman niyang malapit na niyang marating ang rurok ng langit. “Maa..haall.. mahal kooohhh.. ma…oohhhh…. malapit na ako….” sabi ni Julian kay Isabella.
“Maahal.. mahal… huwag…huwag mong ipasok ang aahhhh.. aahhh…” hindi masabi ng maayos ni Isabella ang nainis niyang sabihin kay Julian dahil sa sobrang sarap na niyang nararamdaman “maaahh.. haaalll…” sabi ni Julian na tinaas pa niya lalo ang balakang ng dalaga dahilan para mapabangon ito at naupo muli sa kandungan niya. “Mahal.. mahal… huwag muna… huwag mo muna.. aahhh… ipasok haa..” sabi ni Isabella kay Julain na pininkit ng dalaga ang mga mata niya at maya-maya lang ay napakagat ito sa labi nung maramdaman niya ang hiyas niyang pumipintig at ang mainit niyang katas sa katawan ng titi ni Julian. “Ohhh Dyos koohhh… ” sabi nalang ni Isabella nung nilabasan siya habang tuloy parin sa pagkantot ni Julian sa kanya na ngayon ay malapit naring labasan.
“Mahal.. mahal.. paalala ko sayo.. huwag mo muna ipasok sa loob koohh…” sabi ni Isabella kay Julian na ngayon tila hindi na ata nakikinig sa kanya at panay ungol at bayo nalang sa kanya. “Mahal.. mahaaahhhllll..” sabi ni Isabella nung pailalim na ang pagkantot ni Julian sa kanya at tumingala ito bigla at sabing “mahal… ayan naaahhhhh…” “huwag.. huwag munaaahhh… aahhhh…” walang nagawa si Isabella nung humigpit ng yakap si Julian sa kanya at hinila siya pababa nito na bumaon pa lalo ang titi ng binata sa lagusan niya. “Dyos kohhh…” nalang ang nasabi ni Isabella nung naramdaman niya ng pagputok ng tamod ng nobyo niya sa loob ng hiyas niya kaya napayakap nalang siya sa ulo ni Julian at hinayaan nalang niyang punoin ni Julian ang sinapupunan niya.
“Mahal..haa..haa..mahal…” sabi ni Julian na hinhingal itong nakayakap kay Isabella habang nakatingala lang ang dalaga at nararamdaman parin niya ang init ng katas ng nobyo sa loob niya. Dahan-dahang hiniga ni Julian si Isabella sa kama at naghalikan silang dalawa na ngayon ay unti-unti naring humuhupa ang orgasmo nilang dalawa. Humiga sa tabi ni Isabella si Julian at niyakap siya nito at hinalikan sa balikat “mahal..” tawag ni Isabella “hmm?” “ilang araw nanaman ba tayong hindi magkikita nito?” tanong ni Isabella sa kanya na bumangon ng konte si Julian para tingnan ang nobya “mabuti nga yun dahil mananabik tayo sa isa’t-isa” sagot ni Julian. “Eh.. gusto ko kasama kita palagi tsaka itong kada pitong araw tayong magkikita…” “bakit?” tanong ni Julian “ewan… tuloy nalulungkot ako” sabi ni Isabella.
“Huwag kang mag-alala, magpapaalam ako sa mahal na Reyna na kung pwede, araw-araw na tayong magkikita” sabi ni Julian na nabuhayan ng loob ang dalaga “talaga! Gagawin mo yun, mahal?” tanong ni Isabella. “Oo, mahal na mahal kita at alam kong ikatutuwa mo din ito” sabi ni Julian na niyakap siya ni Isabella at pinaghahalikan siya nito sa mukha “hahaha.. sabi ko na nga ba matutuwa ka eh” natatawang sabi ni Julian na pumatong sa ibabaw niya si Isabella at dumapa ito. “Julian..” “oh?” “mahal na mahal kita” sabi ni Isabella na niyakap siya ni Julian ng mahigpit “mahal na mahal din kita, Isabella” sagot niya na naghalikan ulit silang dalawa na napatigil nalang ang dalaga nung maramdaman niya ang ulo ng titi ni Julian sa hiwa niya “mahal ha!” sabi ni Isabella na natawa lang si Julian.
Nagtalik pa sila hanggang sa bumaba na ang araw at pansin nilang ilang oras nalang ay lulubog na ito sa kanluran kaya nagbihis na silang dalawa, nagligpit narin sila ng gamit at nung maayos na ang lahat nagyakapan muli sila at naghalikan. “Mag-ingat ka sa byahe ha?” sabi ni Isabella “oo, ikaw din mag-ingat ka palagi” sabi ni Julian na tumango ang dalaga at naghalikan ulit sila ng biglang me sumigaw sa labas “ISABELLA!” na napatigil silang dalawa “boses ni papa!” sabi ng dalaga na kinabahan na ito. Narinig nila ang ingay ng mga kabayo sa labas kaya natakot ang dalaga sa kalagayan nilang dalawa “huwag kana lumabas ako na ang bahala kay papa” sabi ni Isabella kay Julian “hindi mahal, ako ang lalaki dapat ako ang humarap sa kanya” sabi ng binata na pinigilan siya ni Isabella.
“Mapanganib si papa lalo na’t nalaman niya ang relasyon natin” takot na sabi ni Isabella na nginitian siya ni Julian “huwag kang mag-alala mahal, nasa tamang edad na tayo kaya hindi na tayo dapat matakot sa kanya” sabi ni Julian. “Dyan ka lang” sabi ng binata na iniwan niya sa loob ng kubo si Isabella at lumabas siya, nakita siya ni Don Faustino at agad itong bumaba sa kabayo niya at nilapitan siya “nasaan ang anak ko?” tanong ng Don sa kanya. “Nasa loob po siya, ako nga po pala si..” hindi na natuloy ni Julian ang pagpapakilala niya dahil sinuntok na siya ng Don na napaatras siya “JULIAN! PAPA!” lumabas si Isabella mula sa kubo.
“Ito pala ang pinagkakaabalahan mo, Isabella!” galit na sabi ng Don sa anak niya “papa, nagmamahalan kami ni Julian parang awa niyo na po huwag niyo po siyang saktan” pagmamakawa ng dalaga sa papa niya. “Juan, Arturo” tawag ng Don sa mga tauhan niya “opo amo?” tanong ni Juan “isakay sa kabayo si Isabella” utos ng Don sa kanya na tinulongan siya ni Arturo isakay sa kabayo si Isabella na agad umalma si Julian para pigilan sila pero sinuntok muli siya ng Don na tumama ito sa tagiliran niya dahilan kaya napaluhod siya sa lupa. “PAPA!” sigaw ng dalaga nung kinarga na siya ng dalawa para ipasakay sa kabayo niya. “TUMAHIMIK KA ISABELLA, MAG-UUSAP TAYO PAGDATING SA MANSYON!” sigaw ng Don sa anak niya na tinuon ang pansin nito kay Julian at hinawakan niya ito sa buhok sabay suntok niya sa mukha ng binata na napahiga ito sa lupa.
“PAPA TAMA NA! HUWAG NIYO NA PO SIYANG SAKTAN!” sigaw ni Isabella na pilit bumaba sa kabayo niya “ILAYO NIYO NA YAN!” utos ng Don sa mga tauhan niya na hnila ni Arturo ang kabayo habang nakabantay naman si Juan kay Isabella. Hinugot ng Don ang patalim niya at tinutok ang dulo nito sa lalamunan ni Julian “IKAW, PUNYETA KA SA ORAS NA MAKITA KITANG AALIGID MULI DITO O KASAMA ANG ANAK KO, HINDI NA KITA SASANTUHIN!’ galit na sabi ng Don kay Julian. “AAAKK…AAAKKK….” bigla nilang narinig na napatigil nalang silang lahat at hinanap ng Don kung saan nanggaling ito “AMO, NASA BUBONG!” sigaw ni Juan na napatingin ang Don doon at nakita niya ang isang itim na ibon na nakatingin sa kanila. “DEMONYO!” sigaw ng Don at tumingin siya kay Julian. “Nasa demonyo ang taong ito, LAYUAN MO ANG ANAK KO” sabi nito kay Julian.
Babangon sana si Julian ng aktong tatadyakan na sana siya ni Don Faustino bigla nalang lumipad ang itim na ibon at dumapo ito sa balikat ni Julian dahilan kaya napaatras ang Don sa takot. “AAAKKK…AAAKKK…” galing sa itim na ibon na pilit pinapaalis si Don Faustino “DEMONYO!” sigaw ng Don na nagmamadali itong bumalik sa kabayo niya “MAUNA NA KAYO!” sigaw ng Don sa mga tauhan niya at sumakay narin sila sa kabayo nila. “JULIAN.. PATAWARIN MO AKO…” sigaw ni Isabella nung papalayo na sila “MAHAL!” sigaw ni Julian nung nakaupo na siya sa lupa at hinihimas ang mukha niyang sinuntok ni Don Faustino. Tumayo siya “MAHAL NA MAHAL KITA, ISABELLA!” sigaw niya na biglang dumapo ang itim na ibon sa tabi niya at biglang nagbago ito ng anyo. “Salamat po, manang” sabi ni Julian “haayy.. umuwi kana sa palasyo, Julian” sabi ng matandang mangkukulam na sa malayo nakatingin sa kanila si Don Faustino bago ito sumunod sa tauhan niya.
Sumakay na ng kabayo si Julian at bago pa siya pinaalis ng matanda ginamot niya muna ang pasa sa mukha ni Julian “tiyak papagalitan ka ng Reyna nito” sabi ng matanda na hindi nagsalita si Julian. “Ayan ginamot ko na ang sugat mo, pagdating mo sa palasyo mawawala na yan” sabi ng matanda sa kanya “salamat po, manang Zora”. “Ganun mo ba talaga kamahal si Isabella halos hayaan mo nalang ang papa niyang bugbogin ka?” tanong ng matanda na ngiti lang ang ginanti ni Julian sa kanya. “Haayyy… umuwi kana sa palasyo at malapit ng magtakip silim” sabi ng matanda “dun kana dumaan sa gubat ng mga taong puno para makarating ka agad” sabi ng matanda kay Julian. “Salamat po sa tulong niyo manang Zora, sana po hindi na ito makarating sa mahal na Reyna lalo na kay Heneral Guille” sabi ni Julian na ngumiti ang matanda “makakaasa ka, Julian. Mag-ingat ka!” sabi ng matanda na umalis na si Julian at naging itim na ibon muli si Zoraida at lumipad sa kabilang direksyon ni Julian.
Binigyan ng permiso si Julian ni Haring Narra na dumaan sa gubat niya at wala pang kalahating oras nakarating na siya sa palasyo at nagmamadali siyang tumalon sa batis na nasa likod lang ng palasyo para maligo. Pagkatapos magbihis nakita niya sa salamin na nawala na ang pasa niya sa mukha at ang sugat niya sa labi kaya natutuwa siyang umakyat sa taas ng palasyo at naghintay sa labas ng pintuan sa kwarto ni Reyna Lucia. Nakaupo lang siya sa silya habang tinitingnan ang araw na dahan-dahan naring lumubog, makalipas ang ilang sandali nawala na ang araw at naghari na muli ang dilim sa paligid “oras na” sabi niya kaya tumayo na siya at lumuhod sa harap ng pintuan ni Reyna Lucia. Bumukas ito at niyuko ni Julian ang ulo niya “magandang gabi po, mahal na Reyna” bati niya “magandang gabi din sayo, Julian” bati ng Reyna sa kanya.
“Kumusta ang araw mo?” tanong ng Reyna sa kanya nung naglakad na sila pababa sa hagdanan “mabuti naman po, mahal na Reyna” sagot ni Julian “nakapagpahinga ka ba ng maayos?” tanong ng Reyna na nagdadalawang isip siyang sagutin ito. “Ah…” “Julian” sabi ng Reyna na huminto ito at humarap sa kanya na agad niyang niyuko ang ulo niya “sabihin mo sa akin” sabi ng Reyna na wala ng nagawa si Julian kundi sabihn nalang ang totoo. “GINULPI KA!” sigaw ni Hen. Guille nung nalaman nito ang sinapit ng binata sa kamay ni Don Faustino “Guillermo” tawag ng Reyna sa kanya na natahimik nalang ito. “Mahal na Reyna” tawag pansin ng isang sundalo niya “nakahanda na po ang karwahe niyo sa labas” sabi nito “sige, susunod na ako” sabi ng Reyna “Heneral” tawag niya “opo, kamahalan?” “ibigay alam mo sa mga tauhan natin na aalis na tayo” sabi ng Reyna “masusunod po, kamahalan” sabi ni Hen. Guille at umalis na ito.
“Tayo na Julian” sabi ng Reyna na sumunod lang si Julian sa kanya palabas ng palasyo, nakayuko ang ulo ng lahat ng sundalo ni Reyna Lucia nung nasa labas na sila at sumakay na siya sa karwahe niya kasunod si Zoraida. “Mag-uusap tayo mamaya, Julian” sabi ni Hen. Guille sa kanya na napayuko lang ang ulo ni Julian at hindi ito nagsalita “Morietta!” tawag niya sa Kapitan “Heneral” “tatlong araw kaming mawawala sa palasyo, alam muna ang gagawin mo” sabi ng Heneral sa kanya “opo, Heneral!” sgot ni Kapitan Morietta at sumakay na sa kabayo si Heneral Guille. “Julian” mahinang tawag ng Kapitan sa kanya “ano po yun, Kapitan?” tanong niya na sinuntok siya nito ng mahina sa braso “sabi ko sayo, sa akin ka nalang” nakangiting sabi nito “JULIAN!’ sigaw ng Heneral “OPO!” “SUMAKAY KANA SA KABAYO MO!” sigaw ni Heneral Guille sa kanya na nasa harapan na ngayon ng gate.
“ABANTE!” sigaw ng Heneral nung bumukas ang gate ng palasyo at lumabas na sila, kasama ni Heneral Guille si Julian na nangunguna sila sa karaban nila. Me dalawang sundalo sa likod nila, tig-dadalawa ang nasa gilid ng karwahe ng Reyna at anim ang nasa likod nito. “Julian” tawag ni Hen. Guille “opo Heneral” sagot ni Julian “dismayado ako sayo” sabi nito na napayuko ang ulo ni Julian “pero… ” sabi bigla ng Heneral “natutuwa akong me minamahal kana at napabilib mo ako nung hindi ka lumaban” sabi ng Heneral sa kanya na napatingin sa kanya si Julian. “Sa…salamat po, Heneral! Pero..” “hm? Huwag mo na isipin yun” sabi ni Hen Guille. “Pero bakit po kayo bumilib sa akin?” tanong ni Julian na tiningnan siya ng Heneral “kasi pinakita mo sa ama niya na totoong mahal mo siya, na kahit anuhin ka pa ng ama niya hindi ka parin lalaban” sabi ng Heneral
“Pagrespeto ang tawag dun, Julian” sabi ni Amador sa kanya “hmp! Tama si Amador, ang importante dun Julian naging lalake ka sa harap ng papa niya” sabi ng Heneral na tumawa si Jenario. “Me masama ba sa sinabi ko?” tanong ng Heneral sa kanya “wala po Heneral!” “bakit ka tumawa?” tanong niya “naalala ko lang po kasi nung nanliligaw pa ako noon” kwento niya “binugbog ko po ang tatay ng nililigawan ko” natatawang sabi ni Jenario. “Huwag na huwag mong tularan ang bampirang ito, Julian” sabi ng Heneral sa kanya na natawa lang sila “hahaha.. napaka magalang na tao kasi niyan Julian halos mag-amok yan noon nung mortal pa yan” sabi ni Amador. Biglang pumatak ang ulan kaya sinuot ni Julian ang hood niya para hindi siya masyado mabasa ng biglang lumapit sa kanila ang isang bantay sa gilid ng karwahe ng Reyna “Julian, pinapatawag ka ng mahal na Reyna” sabi nito na pinapunta agad siya ng Heneral.
“Mahal na Reyna” sabi ni Julian “pumasok ka dito baka magkasakit ka” sabi ng Reyna sa kanya “ah.. maraming salamat po mahal na Reyna pero maayos po ako dito kasama si Heneral” sabi niya. “Julian, mga bampira ang kasama mo hindi sila tinatablan ng sakit” sabi ng Reyna kaya bumaba sa kabayo niya si Julian at pumasok sa loob ng karwahe ng Reyna. “Gamitin mo ito, Julian” sabi ni Zoraida sa kanya “salamat po, manang” sabi ni Julian. “Magpahinga kana Julian malayo-layo pa ang babyahiin natin” sabi ng Reyna sa kanya “tama, gamitin mo ang pagkakataon na ito para matulog” sabi ni Zoraida. “Sige po, maraming salamat mahal na Reyna” sabi ni Julian na pinikit na niya ang mga mata niya at alam din kasi nilang pagod ito dahil hindi ito natulog kanina. “Nagbibinata na si Julian” sabi ng Reyna “oonga” sagot ng matanda.
Binuka ng konte ni Julian ang mata niya at nakita niyang nakangiting nakatingin sa kanya ang Reyna “matulog ka na, Julian” sabi ng Reyna sa kanya kaya pinikit na niya ang mata niya at nakatulog na siya. Dalawang daang taon na ang lumipas, sa lumang gusali nagising na si Julian sa pagtulog niya at nung inalis na niya ang kapa niya nakita niyang madilim na ang paligid at naririnig niya ang ingay sa labas. Lumabas sa dilim si Julian at lumutang siya palapit sa bintana ng gusali at nakita niya ang maraming taong naglalakad sa kalye habang nakikita niya ang iba’t-ibang sasakyan sa daan “Isabella..” tawag niya sa mahal niya nung pinikit niya ang mga mata niya at narinig niya ang pintig ng puso ng dalaga. “Mahal ko.. ” binuka niya ang mata niya at naging anino siyang lumabas ng gusali at lumipad patungo sa direksyon kung saan matatagpoan niya ang matandang mangkukulam na si Zoraida.
Chapter V: The Past!
Dumapo si Julian sa kampanaryo ng simbahan at tumingin siya sa baba “hmmm…” nalang siya nung hindi niya makita ang matanda sa mga taong naglalakad at nagbebenta sa harap ng simbahan. Me nakita siyang mga kabataan na nakatambay sa gilid ng simbahan kaya naging anino siya at bumaba malapit sa kanila at tiningnan niya ng maayos ang mga suot nito. Nung nagpasya ng umalis ang mga ito siniguro muna ni Julian na walang taong makakita sa kanya at lumabas na siya sa anino at ginaya niya ang suot ng isa sa binatang nakita niya kanina. Narinig niya ang pintig ng puso ng matanda kaya naglakad na siya papunta dun at nung makita na niya dahan-dahan niya itong nilapitan at huminto siya ilang talampakan lang ang layo niya sa likod ng matanda.
“Alam mo bang pambabastos ang ginagawa mo” narinig niyang sabi ng matanda na nilingon siya nito “Julian” nakangiting nakatingin sa kanya ang matanda “manang Zora” sabi ni Julian. Lumapit si Julian sa kanya na bigla nalang natawa ang matanda sa kanya “bakit manang?” tanong ni Julian “yung suot mo kasi” sabi ng matanda na tumalikod ito at tumawa. “Ano ho ba ang nakakatawa sa suot ko?” tanong niya “hahaha… sobrang baduy!” sagot ng matanda na natawa siya sa maluwang na t-shirt, baggy shorts at mahabang medyas at nakabanda na pa ito “magpalit ka nga ng damit!” sabi ng matanda sa kanya. “Hmm..” lang si Julian “gayahin mo yung suot niya” turo ni Zoraida sa binata na naka polo shirt at naka itim na pantalon ito na paglingon muli ng matanda kay Julian ganun na ang suot niya kaya napangiti ito.
Tinulongan ni Julian magligpit ang matanda sa paninda niya at sumama siya nito sa tinutuloyan niyang bahay malapit lang sa simbahan “kay tagal ng panahon hindi tayo nagkita, Julian” sabi ng matanda sa kanya. “Matagal-tagal narin, manang Zora” sagot ni Julian “huling nagkita tayo nung iniwan kita sa mga taong puno, ano na ang nangyari sayo simula nun?” tanong ng matanda “napatay po ni Don Faustino si Isabella” sagot ni Julian na napatigil ang matanda nung marinig niya ito. Alam kasi ni Zoraida kung gaano kamahal ni Julian si Isabella “kinalulungkot ko ang nangyari” sabi ng matanda “manang bakit hindi niyo po ako binalikan?” tanong ni Julian sa kanya “patawarin mo ako Julian” sagot ng matanda na umupo ito sa silya.
“Yun ang utos sa akin ng mahal na Reyna” sabi ni Zoraida sa kanya “utos? Ano ho ba ang nangyari noon? Wala kasi akong maalala simula nung nagising ako kasama ang mga taong puno” sabi ni Julian. “Ayaw din sabihin sa akin ni Haring Narra ang nangyari sa akin at sa palasyo” sabi ni Julian “huwag mo muna isipin yun Julian” sabi ng matanda na tumayo ito at pumunta sa kusina “nagugutom ka ba?” tanong ng matanda sa kanya. “Manang, simula nung nagising ako noon naging bampira na ako at ang sagot sa tanong mo HINDI AKO NAGUGUTOM DAHIL HINDI NA AKO NAKAKARAMDAM NG GUTOM!” sigaw ni Julian na yumanig ang bahay ng matanda.
“Huminahon ka Julian, hindi ito ang lugar” sabi ng matanda sa kanya na kumalma siya at umupo muli sa upoan “patawarin mo ako Julian, isa ako sa rason bakit ka naging… bampira” sabi ng matanda sa kanya na bumalik ito sa upoan niya. Natahimik lang si Julian at niyuko ang ulo niya “alam ko ang nangyari sa inyo noon ni Isabella, nandun ako nung gabing napatay siya hindi mo lang ako napansin” kwento ng matanda. “Nandun kayo?” tanong ni Julian “oo, ako yung ibong itim na sumusunod sayo” sagot ng matanda “bakit hindi niyo ako nilapitan?” tanong ni Julian “kasi yun ang pag-uutos ng Reyna, simula nung iniwan kita sa mga taong puno alam kong hindi ako titigilan ng mga aswang hanggang hindi ka nila makuha” kwento ng matanda. “Nagtago ako at nagpakalayo-layo sayo dahil alam kong nagmamasid lang sa akin ang mga aswang dahil alam nilang…” pagputol nalang ng matanda nung marinig nito ang pinto.
“Nay, pasensya na po kung ngayon lang ako naka…” biglang napatigil ang dalaga nung makita si Julian “Julian ito nga pala ang anak ko si Nerissa” pakilala ng matanda “anak si Julian, kaibigan ko” pakilala niya kay Julian. “Magandang gabi po!” bati sa kanya ng dalaga “nay, bakti hindi niyo ako hinintay sa Quiapo?” tanong ni Nerissa sa nanay niya “wala na kasing bumibili at kita mong me bisita tayo” sabi ng matanda sa kanya. Tumingin si Nerissa kay Julian “nay, siya ho ba yung?” tanong ng dalaga “kumain ka nalang sa kusina, Nerissa” sabi ng matanda sa kanya na tumingin muli sa kanya si Nerissa bago ito pumunta sa kusina. “Alam ba niya ang pagkatao mo, manang?” tanong ni Julian na ngumiti ang matanda at tumango ito “ampon ko si Nerissa, naawa kasi ako nung makita ko ito sa daan” kwento ng matanda.
“Paano mo pala ako nahanap?” tanong ng matanda sa kanya “hindi mo ba alam?” tanong ni Julian na napangiti ang matanda “oonga pala, nasa sayo pala ang kapangyarihan ng Reyna” sabi nito at tumayo ito papunta sa bintana. “Manang, me itatanong po ako sa inyo” sabi ni Julian “huwag dito, Julian” sabi ng matanda na nilingon siya ng matanda at naglakad ito papunta sa kusina “saan kayo pupunta, nay?” narinig niyang tanong ng dalaga. “Me pupuntahan lang kami ni Julian, siguradohin mong nakasara ang pinto at ang bintana bago ka matulog” bilin ng matanda sa anak niya “sige nay, mag-ingat po kayo” sabi ni Nerissa sa nanay niya at lumabas na sila ni Julian.
“Alam kong marami kang tanong sa akin Julian” sabi ni Zoraida sa kanya “sasagutin ko yan mamaya pagdating natin sa pupuntahan natin” sabi ng matanda sa kanya na naglakad sila palabas ng barangay na tinitirhan ng matanda. Pagdating nila sa isang liblib na lugar biglang nagpalit ng anyo ang matanda at naging itim na ibon ito at lumipad, naging anino si Julian at sumunod sa matandang lumipad palayo sa liblib na lugar. “Manang, saan po ba tayo pupunta?” tanong ni Julian sa matanda “sa lugar kung saan nagsimula ang lahat” sagot ng matanda “sa lugar po ng mga taong puno?” tanong ni Julian. “Hindi, sa lugar kung saan ka naging bampira… sa palasyo ng mahal na Reyna” sagot ng matanda.
Nagising ako at kita kong nasa isang kwarto na ako “ano ang nangyari?” tanong ko na biglang lumapit sa akin si mama at kita kong naluluha ito “anak, salamat at gising kana” sabi niya sa akin “ano ho ba ang nangyari?” tanong ko. “Tenyente” tawag sa akin ni Alan na nakatayo na ito sa me kaliwa ko “ano ang nangyari sa akin? Bakit nandito ako?” tanong ko sa kanya “hinimatay ka at hindi ka magising ng mga paramedics kaya dinala ka nalang namin dito” paliwanag niya sa akin. “Buong araw akong nakatulog?” tanong ko sa kanya “oo, nag-aalala nga kami sa’yo Tenyente” sabi ni Sgt. Romero sa akin “anak, ok ka lang ba?” tanong ni mama sa akin “ok lang ako ma” sagot ko sa kanya na pilit kong bumangon na pinigilan nila ako. “Oh gising na pala ang pasyente ko” sabi nung doctor nung pumasok ito sa kwarto ko.
“Dok, pwede na ho ba akong lumabas?” tanong ko sa doktor na natawa lang ito “well, wala naman kaming nakita sa blood works mo at sa CT scan mo wala naman kaming nakitang abnormality so yeah pwede kana lumabas anytime” sabi ng Doktor sa akin. “Salamat po Dok” sabi ko habang bumangon ako “pero…” sabi ng doktor na napahiga muli ako nung tinulak niya ako “we need to keep you here overnight just to make sure” sabi ng Doktor. “Dok, kung wala kayong nakitang mali sa kalusugan ko then pwede na akong lumabas sa ospital na ito” sabi ko sa kanya “yeah wala nga pero there are things in the body na hindi nagpapakita sa ano mang examinations namin” sabi ng Doktor “so i’m suggesting that we keep you here overnight” dagdag niya.
“Anak, makinig ka nalang sa Doktor mo” sabi ni mama sa akin “hmp! FINE!” sagot ko “ako na ang bahala sa kaso natin Tenyente” sabi ni Alan sa akin “balitaan mo nalang ako” sabi ko sa kanya at nagpaalam na ito. “Ito nga pala ang nurse mo si Janice siya ang magmomonitor sa’yo” sabi sa akin ng Doktor. Me narinig kaming katok sa pintuan bago ito bumukas “hi” bati niya sa akin na napangiti ako nung makita siya. “Ben!” tawag ko sa kanya na agad itong lumapit sa tabi ko at hinalikan ako sa noo “pasensya kana kung ngayon lang ako nakapunta dito” sabi niya sa akin na bigla itong nahiya nung makita si mama. “Ma..magandang gabi po, tita” bati niya kay mama “magandag gabi naman sa’yo, Ben” nakangiting sabi ng mama ko.
“Kaninang hapon ko lang nalaman ang nangyari sayo dahil buong araw akong nasa korte” sabi ni Ben sa akin na kita kong nag-aalala ito sa akin “ok lang yun” sabi ko sa kanya. “Ano ba ang nangyari sayo?” tanong niya “hindi ko na matandaan kung ano ang nangyari” sagot ko sa kanya “me hinabol daw yan kaninang madaling araw sabi nung kasamahan niya” sabi ni mama. “Ok lang ako Ben wala naman akong sugat” sabi ko sa kanya na hinawakan niya ang tuhod ko na napangiwi ako kaya inangat niya ang kumot at nakita niyang me galos ako sa tuhod. “Walang sugat ha?” sabi niya sa akin na napangiti lang ako “huwag ka nga magtapang-tapangan Issa” sabi niya sa akin na kita kong nag-aalala siya sa akin.
Tumunog ang phone ni mama at nagpaalam ito sa amin na sasagutin niya na tumungo ito sa me sofa at sinagot ang phone niya “dami ka bang kasong inasikaso kanina?” tanong ko kay Ben “oo, yung kasong binigay mo sa amin yun ang inasikaso ko kanina” sabi niya sa akin. Isa kasing City Prosecutor si Ben at siya yung umaasikaso ng mga kasong pinepresenta namin sa District Attorney ng Quuezon City kaya naiintindihan ko kung bakit ngayon lang siya dumalaw. “Iha, Ben pasensya na sa inyo pero mauuna na ako” paalam ni mama sa amin “aalis kana ma?” tanong ko “oo, yung papa mo yung tumuwag hinahanap ako sa bahay” sabi niya “hindi ho ba dadalaw si tito dito?” tanong ni Ben na umiling lang si mama.
Pagkatapos makapagpaalam lumabas na si mama at naiwan kaming dalawa ni Ben sa kwarto “asa ka pang dadalawin ako ng papa ko dito” sabi ko kay Ben na napabugnot nalang ito. “Bakit ayaw mo nalang kasing humingi ng tawad sa papa mo” sabi niya sa akin “ako pa ang hihingi ng tawad? Siya yung nagpahiya sa akin noon tapos ako ang hihingi ng tawad sa kanya?” sabi ko kay Ben. “Naiintindihan ko ang katayuan mo at pinaglalaban mo babe, pero papa mo yun eh kahit ano pa ang gagawin mo siya parin ang masusunod” paliwanag niya sa akin. “NO!” sagot ko na hinawakan niya ang kamay ko at hinalikan niya ito “I love you, alam mo yan” sabi niya sa akin na napangiti ako “NO! Benny my answer will still be no” sabi ko sa kanya na napabugnot nalang ulit siya.
Hinanda niya ang dala niyang prutas sa akin at sinuboan niya ako ng ubas “bakti ba kasi galit ang papa mo sayo? Naalala ko lang sa kwento mo hindi mo sinunod ang gusto niya” sabi ni Ben. “Gusto niya akong maging business minded katulad niya eh sa hindi ko gusto ang linyang yun” paliwanag ko sa kanya. “Maganda naman ang hangarin niya sayo ah?” sabi niya “haayyy.. kung kilala mo ang papa kagaya ng pagkakakilala ko sa kanya maiintindihan mo ako kung bakit ako umayaw sa gusto niya” sabi ko kay Ben na inabutan ako ng tubig. “So yung kapatid mo na ngayon ang magiging taga pag mana sa business niyo?” tanong niya “wala akong pakialam sa kayamanan namin Ben” diretsong sagot ko sa kanya “masaya na ako sa buhay ko ngayon yun ang importante sa akin” dagdag ko.
Ibinalik ni Ben sa supot ang ubas na hindi ko nakain at lumapit siya sa akin “alam ko, kaya nga mahal na mahal kita eh” sabi niya sa akin na hinawakan niya sa tyan “hoy, Benjamin wala tayo sa apartment mo” sabi ko sa kanya. “Alam ko, kaya nga nakakaexcite eh” nakangiting sabi nityasa akin “Atty, Benjamin Caballero, nagpaalam ka ba sa korte para gawin ang binabalak mo?” nakangiti kong tanong sa kanya. “Notarize and sealed with approval from the Supreme Court” nakangiting sagot niya sa akin na hinalikan ako sa labi at ginantihan ko din siya “teka muna” sabi niya sa akin na nagmamadali itong pumunta sa pintuan at nilock ito. “Yan para walang objection galing sa ibang mga tao” nakangiting sabi niya sa akin nung umupo muli siya sa tabi ko at naghalikan ulit kaming dalawa.
“Baka me papasok?” tanong ko “sealed and approve” sabi niya sa akin na napangiti nalang ako “sino ba ang binayaran mo ha?” nakangiti kong tanong sa kanya “well.. hindi binayaran more on kinausap” sabi niya sa akin. “Wow, Atty Benjamin ngayon ko lang nakitang ginamit mo ang position mo” sabi ko sa kanya “well, don’t get use to it kahit ako kinakabahan sa gagawin natin” sabi niya “bakit? Me.. gagawin ba tayo?” tanong ko sa kanya na napabugnot nalang siya. “Ano ba ang binabalak mong gagawin natin, Atty Benny?” pangungulit ko sa kanya na bigla nalang itong kinurot ang tiyan ko dahilan napasigaw ako at tinakpan ko agad ang bibig ko na tumawa siya. “Gago ka talaga!” sabi ko na hinalikan niya ako sa labi at ginantihan ko din siya na niyakap ko siya sa leeg at yumakap siya sa katawan ko.
Naramdaman ko nalang ang kamay nitong humimas sa tiyan ko pababa sa pagitan ng mga hita ko “Benny…” tawag ko sa kanya na naramdaman kong hinihimas na niya ang hiwa ko sa ibabaw ng panty ko. “Hmm?” lang siya “nasa ospital tayo ha..” paalala ko sa kanya “alam ko” sabi niya na bigla itong tumayo at kinuha ang upoan malapit sa me pinto at nilagay ito sa tabi ng kama. Nakatingin lang ako sa kanya nung hinila niya paalis ang kumot ko at hinawakan ako sa paa at hinila niya ako palapit sa kanya “Ben!” tawag ko sa kanya na bigla nalang niyang inangat ang mga paa ko at nilapit ang mukha niya sa panty ko. “Oh Issa” sabi niya na tumingin siya sa akin habang hinihila niya pahubad ang panty ko “Ben…” tawag ko sa kanya na nginitian niya ako.
Sinimulan dilaan ni Ben ang hiwa ko na napahiga ako sa kama at napakapit sa kobre kama “oohhh… shit.. sigurado ka ba?” tanong ko na tinukod ko ang mga siko sa kama at kita kong tumatango ito. Masarap ang ginawa ni Ben sa akin pero parang me pagkakaiba ata nung nasa apartment niya kami kaya napatingin ako sa kanya at tiningnan ko kung si Ben ba talaga ito. “Bakit?” tanong niya sa akin na nakatingin lang ako sa kanya, tumigil siya at tinanong ako “bakit?” umiling lang ako at bumalik ito sa pagkain sa pekpek ko na napapikit ako at hinimas ang dalawang suso ko. “Hmmm..hooo… Beennn…” tawag ko sa kanya na naramdaman ko ang dalawang daliri niyang pumasok sa pekpek ko kaya napabangon muli ako at tiningnan siya.
“Hmmm…. “nalang ako nung mabilis na naglabas pasok ang daliri niya sa pekpek ko at kita kong tumayo ito at nagmamadaling tinggal ang belt niya at botones ng pantalon niya na agad niyang binaba ito nung naibaba na niya ang zipper niya. Fininger niya ako gamit ang kanang kamay niya habang yung kaliwa naman niya ay sinasalsal ang titi niya at nung tumigas na ito inalis agad niya ang dalawang daliri niya sa hiwa ko at tinutok ang titi niya. “Ben.. baka mahuli tayo dito” mahinang sabi ko sa kanya “wala.. relax ka lang” sabi niya sa akin na pinasok niya ang titi sa hiwa ko na napapikit nalang ako at naramdaman ang pagpasok ng titi niya sa lagusan ko.
Kumakadyot agad siya habang hawak niya ang mga paa ko “Ben… oohh..hoooo…” napapaungol na ako dahil nagsisimula ng umakyat ang libog ko “aahh… babe… ang sarap..” sabi ni Ben na kita kong pinapawisan na ito. Bigla siyang dumapa sa ibabaw ko na nasa gilid ko na ang dalawang tuhod ko “aahhh… Issahhh.. na miss kitaaa….” sabi niya sa akin na napapikit nalang ako at humawak sa leeg niya habang nag-iingay na yung kama dahil sa sobrang lakas ng bagsak ng balakang niya sa pekpek ko. “Beenn… Beennn…” tawag ko sa kanya na tila me hinihintay ako galing sa kanya na kita kong tumingin ito sa akin at akala ko magsasalita ito ng ibang lengwahe na bigla nalang itong pumikit at napanganga ito.
“Maa.. malapit na ako..” sabi niya sa akin na hindi ko pa nga masyado naramdaman ang libog ko nung maramdaman ko nalang ang mainit niyang katas sa loob ko at biglang humina ang pagkadyot niya hanggang sa tumigil na ito. “Done?” tanong ko sa kanya na ngumiti ito sa akin at hinalikan ako sa labi “yeah..haa..haa..” hinihingal niyang sabi sa akin “eat me..” sabi ko sa kanya “what?” tanong niya “eat me… hindi pa ako nilabasan” sabi ko sa kanya “haah.. let me rest first, babe” sabi niya na umalis ito sa ibabaw ko at kumuha ng tissue at pinahiran ang alaga niya. “EAT ME!” nilakasan ko na ang boses ko “hold on!’ sabi niya na tinaas niya na muli ang pantalon niya at inayos ito “FUCK YOU BEN!” galit kong sabi sa kanya na umupo ito sa upoan at tiningnan lang ang pekpek ko “titingnan mo lang ba yan o kakainin mo?” tanong ko sa kanya na kita kong nagpapahid ito ng pawis sa noo niya.
“Hmmmm haaayyy… i’m sorry.. ” sabi niya sa akin na wala na akong nagawa kundi kumuha ng tissue at nilinis ang sarili ko at nagkumot na ako sabay talikod ko sa kanya “babe..” tawag niya. “Go home Ben” inis na sabi ko sa kanya “babe come on!” sabi niya na pilit niya akong pinaharap sa kanya “just leave me and go home!’ sabi ko sa kanya. “Fine!” sabi nito na naramdaman ko pa sa boses niya na galit siya “thank you!” sarkastiko kong sabi sa kanya na narinig ko nalang itong naglakad papunta sa pintuan at narinig kong bumukas ang lock at ang pinto “i’ll see you tomorrow” sabi niya na hindi ko na ito sinagot at narinig ko nalang na nagsara ang pinto at naiyak nalang ako.
Sa malayo, biglang napahinto si Julian nung maramdamang nagbago ang pintig ng puso ni Isabella “bakit, Julian?” tanong ng matanda sa kanya na napatigil din ito sa paglipad “Isabella…” sambit ni Julian. “Magmadali ka Julian malayo pa ang lalakabayin natin” sabi ng matanda sa kanya na nauna na itong lumipad sa kanya at sumunod na sa kanya si Julian “patawad manang” sabi ni Julian nung nakahabol na siya sa matanda. “Alam ko Julian na nahanap mo na siya” sabi ng matanda sa kanya “…..” hindi nagsalita si Julian “huwag mong pag-aksayahan ng oras ang babaeng yan, tandaan mo hindi siya ang Isabella’ng minahal mo noon” paalala ng matanda sa kanya. “Alam ko yun manang… ” sagot ni Julian na tiningnan siya ng matanda.
Hndi ko namalayan nakatulog pala ako at nagising lang ako nung me narinig akong ingay sa tabi ng kama ko “hmm…” napalingon ako at nakita ko si Janice “hi” bati niya sa akin na nginitian ko siya. “Anong oras na ba?” tanong ko “almost two am na po, Tenyente” sagot niya na inabot sa akin ang maliit na baso at ininom ko ang laman nito at binigyan niya ako ng tubig “pwede na ba akong lumabas mamaya?” tanong ko “kausapin ko muna si Dok tungkol dyan” sabi niya sa akin na yumuko ito na parang me dinampot ito sa sahig. “Ah. Tenyente..” sabi niya “oh bakit?” tanong ko na nagulat nalang ako nung tinaas niya ang panty ko “shit!” sabay hablot ko nito at nahihiyang itinago ito sa ilalim ng kumot ko.
“Cute ng boyfriend mo” sabi niya sa akin bago ito lumabas ng kwarto na nakita ko pang nakangiti ito “fuck him!” mahinang sabi ko dahil sa ginawa niyang pag-iwan sa akin sa ere kagabi. Hindi ko na sinuot ang panty ko at hinayaan ko nalang lamigin ang hiyas ko sa aircon ng kwarto at nagtataka ako dahil iba ang pag-aarugang ginawa niya sa akin kanina kumpara nung nasa apartment niya kami. Bumangon ako at pumunta sa banyo, pagkatapos kong umihi sinuot ko na ang panty ko at lumabas ng banyo na nakita ko ang damit ko sa sofa kaya nagbihis nalang ako at lumabas ng kwarto. “Tenyente, hindi pa po kayo naka discharge” paalala ni Janice sa akin nung nakita niya akong dumaan sa nurse’s station nila.
“Pasensya na, naiinip ako sa kwarto ko at wala akong oras para mahiga sa kama dahil marami pa akong gagawin sa presinto” sabi ko sa kanya na sinundan ako nito hanggang sa pintuan ng ospital. “Ma’am hindi pa po kayo pwedeng umalis sa ospital” pigil sa akin nung guard na napaatras ito nung makita niya ang service firearm sa gilid ko “pulis ako at me importante akong gagawin kaya huwag niyo akong pigilan” sabi ko sa kanila na hindi na nila ako hinabol nung lumabas na ako ng pinto. Naglakad ako palabas ng parking lot ng ospital ng biglang me namataan akong kotse at ang taong nakatayo sa gilid nito “haayyy…” nalang ako at nilapitan ko ito. “Hindi ba bukas ka pa lalabas?” tanong nung matandang lalaki sa akin “naiinip ako kaya ako lumabas” sagot ko sa kanya na nakatayo na ako sa harapan niya.
“Bakit kayo narito?” tanong ko sa kanya “natural, anak kita” sabi niya na natawa lang ako “kinikilala mo pa pala akong anak?” tanong ko na binuksan niya ang pinto ng kotse niya “salamat, magtataxi nalang ako” sabi ko sa kanya. “Ganyan ka ba palagi?” tanong niya “sa tingin niyo po?” balik kong tanong sa kanya “haayy… kung yan ang gusto mo” sabi niya na sumakay ito sa likod at binuksan ang bintana niya “sasabihin ko sa mama mo na lumabas kana” sabi ni papa sa akin “salamat!” sagot ko na umalis na sila. Napaluha nalang ako at napatingin sa kotse niyang papalayo sa akin “papa…” nasabi ko habang nagpapahid ako ng luha at pumara ako ng taxi at sumakay nito “saan po ma’am?” tanong nung driver “sa presinto tayo ng QCPD manong” sabi ko sa kanya at tumango ito at umalis na kami.
Makalipas ang ilang oras nakarating na sila sa distinasyon nila at dumapo sila sa terrace ng palasyo, bumalik na sila sa dati nilang anyo at unang naglakad papasok sa loob ang matanda habang naiwan si Julian sa terrace. “Julian” tawag ni Zoraida sa kanya na nakita niyang nakatingin lang si Julian sa malayo “naalala ko pa nung kasama ko ang mahal na Reyna dito” sabi ni Julian “……” hindi na nagsalita ang matanda. “Dito niya sinabi sa akin ang tungkol sa liwanag na haharapin ng mga bampira pagnagmahal sila” patuloy niya na lumingon siya sa matanda na kita niyang naglakad ito papalapit sa kanya. “Ano ba ang naalala mo?” tanong ni Zoraida “huling naalala ko ang gabing bumyahe tayo papunta sa pagpupulong, nung nagising na ako nakita ko nalang na pinapalibutan na ako ng mga taong puno at.. ” natahimik nalang si Julian at tiningnan ang mga kamay niya “ganito na ako” dagdag niya.
“Haayy.. patawarin mo sana ang Reyna Lucia, Julian” sabi ng matanda sa kanya na hinawakan siya sa kamay “binura niya ang alaalang yun para narin sa kapakanan mo” dagdag ni Zoraida. “Bakit po.. bakit po ginawa ng Reyna sa akin ito? Bakit nasa akin ang kapangyarihan niya?” takang tanong ni Julian sa kanya na lumingon sa dagat ang matanda “me nangyari noon na muntik ka ng mamatay, Julian” kwento ng matanda sa kanya na nagulat si Julian “a…ano po ang nangyari noon?” tanong ni Julian na napangiti ang matanda at nagsimula itong ikwento ang nangyari noon dalawang daang taon na ang nakalipas.
Naglalakbay na tayo noon papunta sa lugar ng pagpupulong, nakita ng Reyna na mahimbing na ang pagtulog mo kaya kinausap niya ako tungkol sa nangyari sayo noon sa kamay ni Don Faustino. “Hindi ko nagustohan ang ginawa ng taong yun kay Julian, Zoraida” sabi ng Reyna sa akin “mahal na Reyna wala naman pong masamang nangyari kay Julian” sabi ko sa kanya “hindi ko nagustohan ang ginawa niya” sabi ng Reyna sa akin na kita kong nakatingin lang siya sayo. “Mahal na Reyna patawad po sa pag-abala” sabi nung isang bantay sa labas ng karwahe “ano yun?” tanong ng Reyna “binalita po ni Heneral na me mga mortal na sundalo po ang nagbabantay sa dulo ng daan na tinatahak natin” balita nito “ihinto ang prosesyon at maghanap ng ibang madadaanan, ayaw kong makita nila tayo” utos ng Reyna sa sundalo “masusunod po, kamahalan” sagot nito at umalis na ito.
“Mahal na Reyna” sabi ni Heneral Guille “hmm?” “kung lalabas po tayo sa rutang ito mapapalayo po ang byahe natin, payo ko po na kausapin nalang natin ang mga sundalong mortal para padaanin tayo para hindi tayo bigyan ng problema” payo ng Heneral sa kanya. “Sige, ituloy ang pagbyahe natin ako na ang bahala sa kanila” sabi ng Reyna na napatingin lang sa kanya ang Heneral “me problema ba, Guille?” tanong ng Reyna “ah.. wala po kamahalan” sagot ng Heneral at sumigaw ito nung bumalik ito sa pwesto niya “ABANTE!” kaya tumakbo muli ang prosesyon nila patungo sa nakabantay na mga sundalong mortal.
Nakita ng Heneral na nakaharang na ang dalawang sundalong mortal sa daanan nila at tila me nakaharang na kawayan sa likod nila, tinaas ng isang sundalo ang kamay niya hudyat na pinapahinto sila. “Magandang gabi sa inyo mga ginoo” bati ni Heneral sa kanila “magandang gabi naman, saan ba ang punta natin?” tanong ng isang sundalo “me dadaluhan kaming pagpupulong sa kabilang ibayo, kung mamarapatin niyo po na kami ay pagbigyan na dumaan sa rutang ito” paalam ng Heneral sa kanya na kita niyang tumingin ito sa karwahe ng Reyna. “Ginoo?” tanong ng Heneral dahil hindi siya nito sinagot na suminyas pa ito sa dalawang sundalong mortal na nag-aabang lang din at tinuro ang karwahe ng Reyna. “Ginoo, papayagan niyo ba kaming dumaan?” tanong ng Heneral na ngayon ay nakahawak na sa hawakan ng espada niya.
Naglakad papunta ang tatlo sa karwahe ng Reyna habang yung isang sundalo nakatayo lang sa position niya at nakawahak sa hawakan ng espada niya “Ginoo” tawag ng Heneral “ipagpatawad niyo po, Ginoo pero ginagawa lang namin ang aming tongkulin” sagot nung isang sundalo na nasa harap nila. “Magandang gabi sa inyo” bati ng mga bampira sa mga sundalong mortal na dumaan sa gilid nila papunta sa karwahe. “Mahal na Reyna” tawag ko sa kanya “wag kang mag-alala Zoraida” sabi niya sa akin na narinig naming kumatok ang sundalo sa pintuan ng karwahe at binuksan ito ng Reyna “magandang gabi sayo, binibini” sabi nung sundalo kay Reyna Lucia “magandang gabi naman sa inyo, mga ginoo” bati din ng Reyna “ipagpaumanhin niyo po ang pag-aabala namin sa inyo” sabi nung sundalo sa Reyna na bigla nalang silang napahinto nung tumingin silang tatlo sa mahal na Reyna.
“Masusunod po, kamahalan” biglang sabi nung tatlo at niyuko ang mga ulo nila bago sinara nung isa ang pintuan ng karwahe “wala ng problema” sabi ng Reyna sa akin na kita kong ginamitan pala niya ito ng kapangyarihan niya. “ABANTE!” narinig ko nalang na sumigaw si Hen. Guille at dinaanan namin ang mga sundalong mortal na nakaluhod ang mga ito sa lupa pagbigay pugay sa mahal na Reyna. “Mahal na Reyna?” sabi ko sa kanya na kita kong napangiti lang siya at sabing “walang problema” na napangiti nalang din ako sa kanya. Makalipas ang ilang oras nakaraitng na sila sa lugar at nakita nilang kakarating lang din ng ibang mga angkan. “Maligayang pagdating sa inyo, Reyna Lucia” bati ng representate ng konseho na niyuko ni Reyna Lucia ang ulo niya pagbigay respeto sa kanya. “Dito po tayo, kamahalan” yaya niya na sumunod silang lahat sa kanya
Nakita nila ang ibang angkan na naglalakad kasunod ang representante ng konseho “Reyna Lucia, maligayang pagdating sayo” bati ni Ingkon Romolo ang pinuno ng mga taong lobo “maligayang pagbati sayo, Ingkon Romolo” bati ng Reyna sa kanya. “Guillermo!” tawag ng Heneral ng mga lobo “Dante, kumusta kana? Tila hindi ata nagbabago ang pangamoy mo” biro ni Hen. Guille sa kanya “at hindi parin nagbabago ang kulay mo at tila pumutla ka pa lalo” balik niya na nagkamayan silang dalawa. Pansin pa namin na parang mahigpit ang pagkamayan nilang dalawa na pinapakita nila kung sino ang malakas sa kanilang dalawa. “Guillermo” tawag ni Reyna Lucia “Dante” tawag ni Ingkong Romolo na agad bumitaw ang dalawa at nagtawanan sila.
Napangiti nalang si Reyna Lucia kay Ingkong Romolo “ang mga Heneral talaga natin” sabi ni Ingkong na napangiti narin ito “ipagpaumanhin niyo po mga kamahalan” pagputol nug representate “malapit na pong mag-uumpisa ang pagpupulong” paalala nito sa kanila. Naglakad na sila papunta sa gitna ng gubat kung saan gaganapin ang pagpupulong, tinuro ng representate kung saan uupo ang Reyna at mga tauhan niya at nagpalam narin ito nung nakaupo na sila. Nakaupo sa unahan si Reyna Lucia habang nasa kanang likod niya si Heneral Guille at sa kaliwa si Zoraida at nasa kanang bahagi naman ang grupo ng mga taong lobo kasunod nito ang grupo ng mga engkanto. Sa kaliwa naman ay ang mga taong puno at sa dulo nito ang grupo ng mga aswang.
Lumabas na ang limang membro ng konseho at naupo sila sa harap ng limang angkan “magandang gabi sa inyong lahat, naway naging maayos ang pagpunta niyo dito sa pagpupulong” bati ng pinuno ng limang konseho na si Ugat isang taong puno. “Naririto tayong lahat dahil me nais iparating ang angkan ng mga aswang” sabi nito “Reyna Olivia” tawag niya sa Reyna ng mga aswang na tumayo ito at naglakad sa harap ng Konseho at ng limang angkan. “Sa mga hindi pa nakakakilala sa akin (tumingin siya mula sa kaliwa papuntang kanan) ako si Olivia ang bagong Reyna ng mga aswang” pakilala niya sa lahat. “Nung nakaraang buwan lang, pumanaw ang mahal kong ina na si Claudia at ako ang pumalit sa posisyon niya bilang pinuno ng mga asawang” paalam niya sa lahat “naririto ako dahil… ” napatigil ito nung naamoy niya si Julian.
“Me problema ba, Reyna Olivia?” tanong ni Reyna Lucia dahil napansin niyang nakatitig ito kay Julian “hmp! Narriito ako dahil sa mga taong mortal na pumapasok sa teritoryo ko” balita niya na hindi parin niya inalis ang tingin niya kay Julian. “Mga mortal?” tanong ni Haring Narra “oo, mga mortal na umaaligid sa kaharian ko at tumatayo ng komyunidad sa labas mismo ng kaharian ko” balita niya. “Wala naman akong nakikitang masama dun kung nasa labas lang sila ng kaharian mo” sabi ni Helius Hari ng mga Engkanto “sa ngayon OO, pero kalaunan papasok din sila sa teritoryo ko” sabi ni Reyna Olivia. “Hmm… napapansin ko nga din na dumadami ang mga taong mortal” sabi ni Ingkong Romolo.
“Hindi ba, Ingkong Romolo, sumasang-ayon kayo sa akin na nagiging abala na sila sa teritoryo natin?” tanong ni Reyna Olivia sa kanya. “patawad Reyna Olivia hindi dahil nagsalita ako tungkol sa kanila ibig sabihin sumasang-ayon na ako sayo” sagot ng nakakatandang lobo. “Sinabi ko lang na dumadami ang mga taong mortal hindi sila abala” paglilinaw ni Ingkong Romolo sa kanya na nainis ito at humarap sa pinuno ng Konseho. “Pinuno, me isang hiling lang ako kung papayagan niyo po ako” sabi niya “ano yun, Reyna Olivia?” tanong niya “alam kong me batas tayo na nagbabawal sa ating umaksyon laban sa mga mortal…” sabi ni Reyna Olivia na pinigilan siya ni Zenaida isang aswang na membro ng Konseho.
“Ipagpatawad mo ang aking pagpigil sayo, Reyna Olivia, alam ko kung ano ang gusto mo hingiin sa Konsehong ito, naway maiintindihan mo na mahigpit parin naming pinapatupad ang batas na yun” paliwanag niya kay Reyna Olivia. “Kung bibigyan ka namin ng pahintulot na gawin ang gusto mo, dapat maging patas din kami sa lahat ng mga angkan, hindi ba?” tanong ni Anita isang Engkanto na nakaupo sa kaliwa ni Zenaida. “Pero.. nababahala na ako sa mga mortal na pumapasok sa teritoryo ko, hindi maiwasan ng mga tauhan ko na gumawa ng hindi kanais-nais sa kanila” sabi ni Reyna Olivia. “Ipagpatawad mo kung hindi naman ibibigay ang hiling mo Reyna Olvia” sabi ni Ugat na biglang tumingin si Reyna Olivia kay Reyna Lucia.
“Kung ganun, me isang hiling lang ako mula sa Reyna ng mga Bampira” sabi ni Reyna Olivia na napatingin sa kanya si Reyna Lucia at tumayo ito sa kinauupoan niya “ano ang ihihiling mo sa akin, Reyna Olivia” kalmadong tanong ni Reyna Lucia sa kanya. “Ang Aklaht ng Dilim!” sabi nito na nagulat silang lahat “Reyna Olivia, alam mong pinagbabawal na sa mga aswang ang aklat na iyon” sabi ni Ugat sa kanya “alam ko, pero ang ina ko ang nagmamay-ari sa aklat na yun at hindi ang mga bampira” sabi niya “alam kong nasa posisyon nila ito dahil nung huling digmaan ng mga angkan kinuha ito ni Haring Voltaire” dagdag ni Reyna Olivia. “Binigay namin kay Haring Voltaire ang Aklat ng DIlim hindi niya ito kinuha” paliwanag ni Ugat sa kanya.
“Pwes, babawiin ko na ngayon ang Aklat ng Dilim” sabi ni Reyna Olivia na kita nilang gumalaw ang mga aswang kaya humawak agad ang mga bampira sa mga espada nila pati narin ang ibang angkan. “MAGSITIGIL KAYO!” sigaw ni Ugat na napatigil silang lahat “KUNG SINO MAN ANG BUBUNOT SA ARMAS NILA AY MATITIKMAN ANG LUPIT NG KAPANGYARIHAN KO!” banta ni Pinunong Ugat na napaupo silang lahat pati narin ang mga aswang maliban kay Reyna Olivia at Lucia. “Lumabas din ang totoong pakay mo sa pagpupulong na ito, Olivia” sabi ni Reyna Lucia sa kanya na napangiti si Reyna Olivia at biglang nagbagong anyo ito na naging sampung talampakan itong halimaw na me pakpak sa harapan ni Reyna Lucia. “OLIVIA!” parehong napasigaw ang liming Konseho na tumingala si Reyna Lucia kay Reyna Olivia na ngayon ay tinaas na ang espada niya para atakihin siya.
“PAPATAYIN KITA LUCIA PATI ANG MGA TAUHAN MO, LALONG-LALO NA ANG AMPON MONG MORTAL!” sigaw ni Reyna Olivia, nung marinig ito ni Reyna Lucia ang banta sa buhay ni Julian bigla siyang umikot at doon dahan-dahang umatras si Reyna Olivia papalayo sa kanya nung makita niya ang pagbabagong anyo ni Reyna Lucia. “Ok lang sa akin kung ako ang bantaan mo, Olivia” sabi ni Reyna Lucia sa kanya na lahat sila napaatras sa pagbabago ni Lucia. “Kung babantaan mo ang buhay ng mga tauhan ko lalong-lalo na si Julian, ANG APOY NG GALIT KO ANG SUSUNOG SA IYO!” galit na sabi ni Reyna Lucia nung naging higanting itim na dragon ito sa harapan niya.
Kalmado lang ang lahat ng bampira na nakatayo lang sa likod ng Reyna habang nakawahak narin sila sa hawakan ng espada nila “REYNA LUCIA HINDI MO NA KAILANGAN PANG MAGBAGO NG ANYO!” sigaw ng Pinuno ng Konseho na si Ugat. “Patawad po, Pinuno” paumanhi ni Reyna Lucia na biglang me itim na usok na umikot sa katawan niya at bumalik ito sa sarili niyang anyo pati narin si Reyna Olivia. “Reyna Olivia!” tawag ni Zenaida “aalis na kami” paalam ng Reyna ng mga aswang at nagsialisan na sila “teka lang, Reyna Olivia” tawag ni Ingkong Romolo sa kanya “ano ang kailangan mo sa akin, aso?” tanong ni Reyna Olivia na napailing lang si Haring Narra “maging mahinahon ka sana sa susunod mong pagbalik dito” sabi ni Ingkong Romolo sa kanya na tumalikod na ito at umalis na ang angkan ng mga aswang.
“Mahal na Reyna” tawag ni Julian sa kanya na napangiti ito nung humarap siya kay Julian “maayos lang ako, Julian” pasiguro ng Reyna sa kanya “nagulat naman ako sa ginawa mo, kamahalan” sabi ni Zoraida sa kanya. “Sinunog mo na sana ang bruhang yun, mahal na Reyna” sabi ni Hen Guille sa kanya “hindi tayo pumunta dito Heneral para makipag-away, tandaan mo yan” kalmadong sabi ni Reyna Lucia sa kanya na napangiti lang ang ibang bampira pati narin si Julian. “Sino ba ang naging dragon kanina?” sarkastikong tanong ni Hen. Guille na tiningnan siya ng Reyna kaya napaatras ito “patawad, mahal na Reyna” sabi agad nito na nginitian siya ni Reyna Lucia.
Lumakad sa gitna si Reyna Lucia “patawarin niyo sana ako sa inasal ko kanina” humingi siya ng tawad sa lahat “hindi ko napigilan ang sarili ko” niyuko niya ang ulo niya para humingi ng tawad sa ibang angkan. “Hindi mo na kailangan pang humingi ng tawag sa amin, Reyna Lucia” sabi ni Haring Narra na nakangiti itong nakatingin sa kanya “naiintindihan ko, Reyna Lucia” sabi ni Haring Helius. “Ako man din ay napahanga sa katapatan mo sa mga tauhan mo, mahal na Reyna” sabi ni Ingkong Romolo sa kanya na napatingin ito kay Julian. “Salamat at naintindihan niy ako” sagot ng Reyna sa mga sinabi nila, pagkatapos ng pagpupulong naglakad na sila papunta sa kani-kanilang pansamantalang kampo.
“Mahal na Reyna, ipagpaumanhin niyo po” sabi ng isang sundalo niya “ano yun, Mauro?” tanong ni Reyna Lucia “nandito po ang isa sa tauhan ni Ingkong Romolo para imbitahan po kayo sa konting salo-salo sa kampo niya” balita ni Mauro. Lumabas sa tent niya si Reyna Lucia “sabihin mo kay Ingkong Romolo na susunod ako” sabi niya sa tauhan nito “makakarating po, kamahalan” at nagpaalam na ito at umalis. Kasama si Zoraida nagtungo ang grupo ng Reyna kasama ang dalawang bampirang bantay niya sa kampo ni Ingkong Romolo habang naiwan naman sa kampo nila si Julian at iba pa nilang kasamahan.
“Julian!” tawag ni Hen. Guille sa kanya “opo, Heneral?” tanong ni Julian “tsk tsk tsk.. mag eensayo tayo” sabi ni Hen. Guille sa kanya “ho? akala ko ho ba sa pagbalik na natin sa palasyo?” takang tanong ni Julian. “Lumalambot kana eh, nagpapagulpi ka sa taong yun kaya mag-eensayo tayo ngayon” sabi ni Hen. Guille sa kanya “kukunin ko lang po ang espada ko” sabi ni Julian “huwag kana mag-abala dun, hindi espada ang gagamitin natin” sabi ni Hen. Guille na pinakita nito ang kamao niya kay Julian. “Ito ang gagamitin natin” sabi niya na napalunok ng laway si Julian “hahahaha.. talaga ikaw, Guillermo hindi ka parin nagbabago” biglang sabi ni Hen. Dante ng mga lobo na nakatayo ito sa labas ng kampo nila kasama si Solomon.
“Julian” tawag ni Solomon sa kanya na nginitian siya ni Julian “kaibigan” sabi ni Julian na lalapitan na sana niya si Solomon ng biglang sinuntok siya ni Hen Guiller kaya umilag siya. “Hindi ba sabi ko sayo mag-eensayo tayo?” sabi ng Heneral sa kanya na dinepensahan ni Julian ang sarili niya sa mga suntok ni Hen. Guille sa kanya. “Ilag Julian” sigaw ni Solomon na magkikinse palang “hahaha… huwag kang mag-alala Julian hindi ka talaga niya sasaktan” sabi ni Hen. Dante na napatingin si Julian sa kanya kaya natamaan siya ni Hen. Guille sa panga at bumagsak ito sa lupa. “Julian!” sumigaw si Solomon at tumakbo ito palapit sa kanya “haayy…” nalang si Heneral Guille nung makita niyang nawalan ng malay si Julian “hahaha.. tara Guillermo, me espesyal akong alak na hinanda sa okasyon na ito” sabi ni Dante sa kanya na sabay silang naglakad at iniwan ang dalawa habang pilit ginigising ni Solomon si Julian na natutulog sa lupa.
“Hmmm.. nag-aalala talaga ako sa batang yan” sabi ni Reyna Lucia nung makita ang sinapit ni Julian “hehehe.. hindi ko akalain na ito na pala ang batang masakitin noon” sabi ni Ingkong Romolo. Napangiti ang Reyna “oo, magaling kasi si Zoraida pagdating sa gamot” papuri niya kay Zoraida “maraming salamat po, mahal na Reyna” sabi ni Zoraida sa kanya. “Hmm…. me itatanong lang sana ako kung hindi mo sana mamasamain, Reyna Lucia” sabi ni Ingkong Romolo sa kanya. “Hindi, sige sabihin niyo po, Ingkong” sabi ni Reyna Lucia “ano ba ang plano mo kay Julian? Alam kong labing walong taon na siyang nasa palasyo mo pero hanggang ngayon hindi mo parin siya ginawang…” putol ni Ingkong Romolo na ngumiti lang si Reyna Lucia.
“Iba kasi si Julian sa lahat ng taong nakasalimuha ko, iba ang liwanag na nanggagaling sa puso niya kaya binigay ko sa kanya ang karapatan kung kelan o kung gusto niyang maging kapareho namin” paliwanag ng Reyna sa kanya. “Liwanag?” tanong ni Ingkong Romolo “oo, iba ang liawanag ni Julian sa tuwing nakikita ko siya” sabi ng Reyna “dahil siguro sa pagmamahal na binibigay ni Isabella sa kanya, kaya siguro ganyan ka sinag ang puso ni Julian” sabi ni Zoraida. “Hahaha.. kaya naman pala, si Julian pala ang liwanag sa dilim niyo” sabi ni Ingkong Romolo na natawa si Reyna Lucia. “Kaya binibigay ko sa kanya ang karapatan na yun dahil alam kong magiging malaking pagbabago ito sa buhay niya” sabi ni Reyna Lucia.
Bumangon na si Julian at tinawanan lang siya ni Solomon “ikaw kasi, hindi ka umilag” sabi ni Solomon sa kanya “hmp! Tulongan mo nalang akong tumayo” sabi ni Julian sa kanya na tinulongan siya ni Solomon. “Tumangkad ka ah?” Tanong ni Julian sa kanya dahil hanggang ilong na niya ito na dati nasa balikat lang niya “hehehe iba kaming mga lobo Julian, mabilis kaming lumaki” sabi ni Solomon sa kanya. “Kumusta kana pala?” tanong ni Solomon sa kanya “heto, masaya hehehe” sagot ni Julian na biglang me naamoy sa kanya si Solomon at tumawa ito “hoy! Bastos to” sabi ni Julian sa kanya na namula bigla si Solomon. “Naamoy ko si… hehehe” natawa ito na hinawakan siya sa ilong ni Julian at sabi “itigil mo yan Solmon, nakakahiya!” sabi ni Julian sa kanya na tumawa lang si Solomon.
Balik sa kasalukuyan: “Yun ang nangyari noon sa pagpupulong, Julian” sabi ni Zoraida sa kanya na hinawakan siya nito sa balikat “binura ng Reyna ang alala mong yun pati narin ang nangyari nung gabing bumalik tayo dito sa palasyo” sabi ni Zoraida. “Me nangyari dito sa palasyo?” tanong ni Julian sa kanya “oo, hindi yun ang huling pagtatagpo ni Reyna Lucia at ang Reyna ng mga aswang na si Olivia” sabi ni Zoraida na makikita sa pader ng palasyo at sa paligid nito ang bakas ng digmaan ng dalawang angkan noon. “Ano ho ba ang nangyari noon sa pagitan ng bampira at ng mga aswang?” tanong ni Julian na tumingin sa malayo si Zoraida at lumingon ito kay Julian “kamatayan” sagot ng matanda sa kanya.
Chapater VI: Clanul Razboi (Clan War)!
Dumating ako sa presinto bandang alas tres ng madaling araw at kita kong konte lang ang tao sa loob “Tenyente!” sabi ng pulis na nasa front desk na nagulat ito nung pumasok ako. “Flores, kumusta ang presinto?” tanong ko sa kanya “ok naman Tenyente, teka.. hindi ba dapat nasa ospital ka ngayon?” takang tanong niya sa akin. “Nainip ako isa pa wala naman silang nakitang problema sa akin” sagot ko sa kanya “me balita na ba tungkol sa homicide?” tanong ko sa kanya. “Hindi pa nagpadala ng report ang SOCO baka mamaya o bukas siguro, Tenyente” balita niya sa akin “sige, puntahan ko nalang” sabi ko sa kanya “Tenyente” tawag niya sa akin sabay turo sa kamay ko “oh, salamat” sabi ko sa kanya nung tinanggal ko wrist band ko.
Buti nalang at dinala pala ni Alan ang kotse ko dito sa presinto kaya ito yung ginamit ko papunta sa SOCO laboratory para makakuha ng maagang balita tungkol sa kaso, pagdating ko dun walang tao sa front desk nila kaya umakyat nalang ako sa taas. “Thelma!” tawag ko sa kanya nung nakita ko itong me bitbit na “utak ng tao yan” sagot niya nung tiningnan ko ito sa labas ng bintana ng laboratory niya. “Bakit ka nandito? Kala ko ba nasa ospital ka?” tanong niya sa akin “eh.. sabihin mo nga sa akin kung me balita na ba tungkol sa homicide?” tanong ko nalang sa kanya “as always Lt. Demanding!” biro niya sa akin na nginitian ko lang siya.
“Alright” sabi niya na nasa likod lang niya ako habang naglalakad ito paikot sa examination table niya “tingnan mo ang sugat niya sa leeg, babe” sabi niya na yumuko ako at tiningnan ko ito ng maayos. “Clean cut?” sabi ko dahil wala akong nakitang jagged edge sa sugat ng biktima “not only that, tingnan mo itong x-ray niya” sabay turo nito sa isang section sa leeg ng biktima “sobrang talas ng blade ang ginamit na pati yung collarbone ng biktima nahiwa din nito” paliwanag niya sa akin. “How about their blood works?” tanong ko sa kanya “no alcohol in their system but guess what we found?” tanong niya “what?” tanong ko “poison”.
“Lason? Nilason siya bago siya pinatay?” tanong ko kay Thelma “no, yun ang pinaka weird dahil nasa sugat lang nila naka isolate ang lason at hindi sa system nila” paliwanag niya sa akin. “No kidding!” sabi ko sa kanya na hahawakan ko na sana ang balat ng biktima “NO!” sigaw niya bigla kaya napaatras ako at nagulat sa kanya “sorry babe hehehe, I don’t want you to touch the body” sabi niya “bakit?” tanong ko “one, you are not wearing a gloves and second” sabi niya sabay turo sa balat ng biktima. “Geeze..” sabi ko nalang nung makita ko ang balat nitong parang kinakain ito ng bacteria. “Saved your life” sabi niya nung dumaan ito sa harapan ko kaya napailing nalang ako.
“Kelan dumapo ang bakteryang ito?” tanong ko sa kanya “bago lang ba ito o nandito na yan?” sunod kong tanong “yun nga ang weird eh, after ko ginalaw ang sugat ng biktima bigla nalang itong lumabas na parang naghihintay lang ito sa loob ng sugat” paliwanag niya. “Come on! Niloloko mo ako right?” nakangiti kong tanong sa kanya na napailing lang ito “the fact is, i’m not” sabi niya na nagulat nalang kami ng biglang gumalaw ang bangkay na ineexamine niya kaya tumakbo kami palabas sa laboratory niya at tumayo sa glass window. Nakita naming tumigil na ito sa pangingisay at dahan-dahang nalusaw ang bangkay sa mesa “Doktora.. yung bangkay po sa morgue” balita ng isang tauhan niya na tumakbo siya papunta dun.
Nakita kong pati ang buto nito natunaw din na walang natira sa bangkay na nakahiga sa exmination table ni Thelma “oh God, yung tatlong biktima ng krimen sa morgue bigla nalang nalusaw” balita niya “make that four” sabi ko sabay turo sa examination table niya “COME ON!” napasigaw siya sa galit. “Ano ang gagawin natin ngayon?” tanong niya sa akin na napalingon ako sa cctv niya “yung video” sabi ko na agad kaming pumunta sa video room nila at tiningnan ang nangyari kanina. “Make me a copy” utos ko sa tech nila at ginawa niya agad ito “what now?” tanong ni Thelma “me evidence tayo sa nangyari kanina thanks sa cctv” sabi ko “make a report regarding with the incident and I can vouche you on that kasi nandito ako at na witness ko ang nangyari” sabi ko sa kanya.
“Good thing nandito ka” sabi niya sa akin “its my job!’ sabi ko sa kanya “haayy…” nalang siya kaya inakbayan ko siya “gawin mo nalang ang report mo para mamayang umaga ipresenta natin ito kay Hepe” sabi ko sa kanya. “Later, me ibang evidence pa naman kaming ipaprocess” sabi niya “good, aalis na ako” paalam ko sa kanya “babe, you need to get some sleep” sabi niya sa akin “don’t have time, me lalakarin pa ako” sabi ko sa kanya na lumabas na ako ng laboratory niya at sumakay sa kotse ko. Tumunog ang phone ko at nakita ko ang pangalan ni mama sa LCD “hmm…” nalang ako at sinet ang silent ng phone at umalis na ako.
Balik kina Julian at Zoraida: “Ano ho ba ang nangyari?” tanong ni Julian kay Zoraida na huminga ito ng malalim at pinikit ang mga mata niya “hawakan mo ang kamay ko, Julian” sabi ng matanda sa kanya. Lumapit si Julian sa kanya at hinawakan nito ang mga kamay ng matanda na biglang nagbago ang anyo ng paligid at nakita ni Julian sa baba ang mga tauhan ng Reyna na binubuksan nito ang malaking gate ng palasyo. “Kakarating lang natin noon galing sa pagpupulong” kwento ng matanda kay Julian na nakatingin silang dalawa sa karwahe ni Reyna Lucia na pumasok na ito sa palasyo at sumara ang malaking gate sa likod nito.
Nakalinya na silang lahat sa harap ng hagdanan ng palasyo at hinintay ang paghinto ng karwahe ni Reyna Lucia, nung huminto na ito at bumukas ang pinto agad nilang niluhod ang kanang tuhod sa lupa at niyuko ang ulo. “Maligayang pagbalik po, mahal na Reyna” sabay nilang bati kay Reyna Lucia na napangiti siya “kinagagalak kong makita kayong lahat” bati niya sa mga tauhan niya. “Mahal na Reyna, maligayang pagbalik po” bati ni Kapitan Morietta “Kapitan, kumusta kayo dito?” tanong ng Reyna sa kanya na tumayo na silang lahat at binigyan daan ang Reyna nung naglakad na ito papunta sa hagdanan.
“Maayos po ang lahat, kamahalan” sagot ni Kap. Morietta na naglalakad ito sa likod ni Reyna Lucia at huminto ang Reyna nung nasa taas na siya ng hagdanan at tumingin ito sa mga tauhan niya. “Kamahalan?” tanong ni Hen. Guille sa kanya na ngumiti lang ang Reyna sabay talikod nito at pumasok ito sa loob ng palasyo. “Bumalik na kayo sa pwesto niyo” utos ni Hen. Guille sa kanila at pumasok narin ito sa loob ng palasyo. “Magandang gabi sayo, Kapitan Morietta” bati ni Julian sa kanya “hmmm.. Julian” sabi ng Kapitan na tumingin ito sa pintuan ng palasyo sabay hila niya kay Julian papunta sa gilid ng palasyo.
“Ano ho ba ang gagawin natin dito?” tanong ni Julian sa kanya na pinasandal siya sa pader at dumikit agad si Kap. Morietta sa kanya na pinaramdam pa nito ang malulusog niyang dibdib kay Julian. “Kapitan?” sabi ni Julian na nilagay ni Kap. Morietta ang isang daliri sa labi ni Julian para tumahimik ito “nasasabik lang akong makita ka, Julian” sabi ni Kap. Morietta sa kanya. “Kinagagalak ko ding makita ka, Kapitan” sagot ni Julian “galak lang? Hindi ka ba nasasabik na makita ako?” pilyang tanong ng Kapitan sa kanya. Inamoy-amoy pa ang leeg ni Julian “Kapitan…” sabi ni Julian na hindi ito nakinig at dinilaan pa ang leeg ni Julian na natawa naman ito.
“Ang sarap mo palang dilaan Julian” sai ni Kap. Morietta sa kanya na hindi gumalaw si Julian “Kapitan Morietta” sabi ulit ni Julian na hindi parin siya pinakinggan “KAPITAN MORIETTA!” biglang narinig niya ang malakas na boses na nanggagaling sa likuran niya kaya napatigil ito. “Si… si.. He..Heneral ba?” nauutal na tanong ni Kap. Morietta kay Julian na tumango lang siya at pagharap niya hinawakan agad siya ni Heneral Guille sa balikat at inangat siya nito. “Ano ang ginagawa mo?” tanong ni Heneral Guille sa kanya “hehehe.. pasensya na Heneral” natatawang sabi ni Kap. Morietta na nilapit ang mukha niya sa mukha ng Heneral. “Bumalik ka sa pwesto mo!” galit na sabi ng Heneral sa kanya sabay binitawan siya nito.
“O..OPO HENERAL!” sagot ni Kap. Morietta na nagmamadali itong umalis na natawa lang si Julian “ano ang nakakatawa?” tanong ng Heneral kay Julian “patawad po, Heneral” sabi ni Julian “hmp! Tara mag eensayo pa tayo” yaya ng Heneral sa kanya “aaww…” nalang si Julian at sumunod na ito sa Heneral. Sa taas ng palasyo biglang me namataang tatlong barko ang dalawang nagbabantay sa tore “ibigay alam agad ito sa mahal na Reyna” sabi nung isang bantay sa kasamahan niya na agad itong tumakbo pababa sa hagdanan. Kumatok siya sa pinto ng kwarto ng Reyna at bumukas ito “ipagpaumanhin niyo po kamahal ang pag-abala ko sa inyo” sabi nito “ano ang kailangan mo, Leonides?” tanong ng Reyna. “Kamahalan me tatlong barkong papalapit sa dalampasigan natin” balita nito sa Reyna na napatingin si Reyna Lucia sa kanya.
“Ipagbigay alam ito kay Heneral Guille at sabihin mo sa mga tauhan natin na maging alerto” utos ng Reyna “masusunod po, kamahalan” sabi ni Leonides na agad itong umalis at pinuntahan si Heneral Guille. “Mahal na Reyna” tawag ni Zoraida na ngayon ay nagpapalit na ng damit pandigma “maghanda ka, Zoraida” utos nito sa matanda “ano ang gusto niyong gawin ko, kamahalan?” tanong ng matanda “bantayan mo ang Aklat ng Dilim” utos ni Reyna Lucia “masusunod po, kamahalan” sagot ng matanda at lumabas na si Reyna Lucia. Sinalubong siya ni Heneral Guille at ni Julian na ngayon ay nakasuot na ng damit pandigma nila. “Kamahalan” niyuko nila ang mga ulo nila “ako ang kakausap sa kanila, maghintay lang kayo at maging alerto” sabi ng Reyna sa kanila “opo, kamahalan” sagot ni Hen. Guille.
“Morietta!” tawag ni Reyna Lucia nung lumabas na ito ng palasyo na nakita niyang naka damit pandigma na ang lahat ng sundalo niya “kamahalan” sabi ni Kap. Morietta “maghanda ka” utos ng Reyna sa kanya. Nakalinya na ang lahat ng sundalo ng Reyna sa harapan niya “hindi ko alam kung ano ang pakay ng mga taong sakay ng mga barkong ito” sabi ni Reyna Lucia “kung mabuti ang pakay nila tatanggapin natin sila ng maayos” sabi niya na tumingin siya sa lahat ng sundalo niya. “Kung masama man ang pakay nila” putol niya na tumingin siya kay Julian at ngumiti siya “alam niyo na ang gagawin niyo” sabi niya “HAH!” sumigaw ang lahat ng sundalo niya
“Mahal na Reyna nakahanda na po ang lahat ng mga armas natin at nakapwesto na ang mga sundalo” balita ni Hen. Guille sa kanya na nasa likod nito si Julian “mabuti, kami ang lalapit sa kanila para alamin kung ano ang pakay nila sa atin” sabi ng Reyna. “Maghihintay kami sa utos niyo, kamahalan” sabi ni Hen. Guille, naglakad si Reyna Lucia patungo kay Kapitan Morietta at nagbago ang kaninang kapa niya ay naging pakpak na ito at lumipad siya at dinaanan si Kap. Morietta na nakataas ang kamay nito. Nung nahawakan na ito ng Reyna lumipad silang dalawa patungo sa mga barkong papalapit sa teritoryo nila. “MAGHANDA KAYO, HINDI NATIN ALAM KUNG ANO ANG PAKAY NG MGA TAONG ITO!” sabi ni Hen. Guille sa mga tauhan niya “OPO, HENERAL” sagot nilang lahat.
Binitawan ni Reyna Lucia si Kap. Morietta nung nasa ibabaw na sila sa pangunahing barko at dumapo si Kap. Morietta sa harapan mismo ng mga taong sakay nito at dumapo sa likuran niya ang Reyna na naging kapa uli ang pakpak niya. Napatingin lang ang mga taong sakay ng barko sa dalawa “ako si Lucia ang Reyna ng kahariang ito, sino ang namumuno sa hukbong niyo?” pakilala ni Reyna Lucia sa kanila. “Hoy! Tinatanong kayo ng kamahalan ko, sino ang pinuno ng armadang ito?” tanong ni Kap. Morietta sa kanila “ako” sabi nung matandang lalake na naglakad palapit sa kanila “ako si Kapitan Enrico Valdez” pakilala niya. “Magandang gabi sayo, Kapitan” bati ni Reyna Lucia na niyuko nung matandang lalake ang ulo niya.
“Ano ang ginawaga niyo sa dagat namin?” diretsong tanong ng Reyna sa kanya “patawad po, nawala kasi kami at hindi na namin alam kung paano bumalik sa ruta namin” paliwanag ng Kapitan sa kanya. “Naiintidihan ko” nakangiting sabi ng Reyna “saan ba ang punta niyo?” tanong ni Kap. Morietta sa matandang Kapitan “papunta kami ng Maynila mula sa ibang ibayo ng tinamaan kami ng bagyo” paliwanag ng Kapitan. “Kamahalan?” tanong ni Kap. Morietta kay Reyna Lucia na ngumiti ito “tutulongan namin kayo pabalik sa ruta niyo” sabi ni Reyna Lucia na bigla siyang pinigilan ni Kap. Morietta at inamoy nito ang hangin sa paligid nila. “Morietta?” tanong ni Reyna Lucia na biglang napatigil si Kap. Morietta at nilngon ang Reyna “ASWANG!!!!” sigaw niya na agad tumalon si Reyna Lucia sa ere at naging pakpak ang kapa niya na agad binuka ni Kap. Morietta ang palad niya at lumabas ang mahabang espada niya.
“HAAAARKKKKKKK!!!” sigaw nga mga tao sa barko at biglang nagbago ito ng mga anyo “MGA TRAYDOR!” sigaw ni Kap. Morietta na pinagtataga niya ang mga ito nung umabante ito at inatake siya. Humarap si Reyna Lucia sa kanila nung nasa ere na siya at sumigaw ito “Incendiu uimitoare (blazing fire)” na bumuga ng apoy si Reyna Lucia at nasunog ang mga aswang na tinamaan nito at nasunog pa ang ibang parte ng barko. “Mahal na Reyna!” sigaw ni Kap. Morietta na ngayon ay dalawang espada na ang hawak niya at kitang natutuwa pa ito nung pinaghihiwa niya ang mga katawan ng mga aswang. “Morietta!” tawag ni Reyna Lucia sa kanya na agad siyang tumalon na sinundan siya ng maraming aswang “Fulger negru (Black Lightning)” sigaw ni Kap. Morietta na tinamaan ang mga aswang ng kidlat na nanggagaling sa palad niya at nangisay ito nung bumagsak sa sahig ng barko.
Agad hinawakan ng Reyna ang kamay ni Kap. Morietta at lumipad sila pabalik sa palasyo “ASWAAAAANNNNGGGGG!!!” sigaw ni Kap. Morietta para ipaalam sa mga tauhan nila. “Aswang!?!” gulat na tanong ng mga sundalong bampira na agad nagbago ang kulay ng mga suot nila. “Heneral!” tawag ni Julian “Julian, pumasok ka sa palasyo at kami na ang bahala dito” utos ni Heneral Guille sa kanya “Heneral, lalaban po ako” sabi ni Julian. “Huwag matigas ang ulo Julian, mga aswang ang kalaban natin iba sila sa mga taong mortal” paliwanag ng Heneral sa kanya “pumasok ka sa loob at bantayan mo si Zoraida” utos ng Heneral sa kanya na nakita nila sa malayo si Reyna Lucia at si Kap. Morietta.
“Kamahalan, me sampung manananggal ang sumusunod sa atin” balita ni Kap. Morietta kay Reyna Lucia “Morietta” sabi ng Reyna na napangiti si Kap. Morietta sabay bitaw ng Reyna sa kanya at nahulog ito at nawala sa dilim ng gabi. “Bilisan niyo!” sigaw nung nangungunang manananggal na mabilis silang lumipad para makahabol kay Reyna Lucia, “wob… wob…. wob…” bigla nilang narinig sa paligid pero binaliwala lang nila ito. “Wob… wob… wob…” narinig ulit nila ito na huminto pa ang tatlong manananggal para tingnan kung nasaan nanggagaling ang ingay na ito “wala..” sabi nung isa na bigla nalang itong hinablot pataas at nawala ito sa dilim. “Ano ang nangyari?” tanong ng isang manananggal “hindi ko a…” hindi na nito natapos dahil pati siya hinabalot din. “Mga kasama..” hindi na natuloy nung pangatlo dahil pati ito tinangay din.
Isa-isang nawawala ang mga manananggal na humahabol kay Reyna Lucia hanggang sa apat nalang silang humabahol sa kanya at napansin nila ito kaya napahinto sila at tumingin sa likuran nila. “Ano ang nangyari sa mga kasamahan natin?” tanong nung lider ng gurpo nila “wob… wob… wob…” ingay ng pakpak na lumilipad sa paligid nila “maghanda kayo!” sabi nung lider nila. Tumingin sila sa taas, sa baba, sa kanan, sa kaliwa sa ibang direksyon para hanapin kung sino at ano ang nasa paligid nila. Nakalutang silang nakapalibot sa isang position habang nagmamasid sa paligid ng sumulpot nalang bigla si Kap. Morietta sa gitna nilang apat at umikot ito na lahat sila nahiwa ng espada niya at nahulog silang lahat sa dagat. “Hahahaha…” natatawa pa si Kap. Morietta nung sumunod ito kay Reyna Lucia pabalik sa palasyo.
Nung dumating ang Reyna agad siyang nilapitan ni Hen. Guille “mga aswang ang sakay ng barko, Heneral” balita ng Reyna sa kanya “opo, mahal na Reyna” sabi ni Heneral Guille na tinaas nito ang kanang kamay “INCENDIU! (FIRE!)” sigaw niya. Sunod-sunod na pumutok ang mga kanyon nila at tinamaan nito ang tatlong barkong papalapit sa kaharian nila “WAG NIYONG TIGILAN!” sigaw ni Heneral Guille na nakita niyang dumapo si Kap. Morietta at dahan-dahan itong bumalik sa sarili niyang anyo nung naglakad ito palapit sa kanya. “Heneral!” tawag niya “Kapitan, ihanda mo ang mga tauhan mo” “opo, Heneral” sagot ni Kap. Morietta na dinaanan niya si Julian at nilagay ang kamay niya sa dibdib ng binata at nagbago ang kulay ng suot ni Julian. “Yan!” sabi ni Kap. Morietta sa kanya bago ito umalis at tinawag ang mga tauhan niya.
“Mahal na Reyna pumasok na po kayo sa palasyo, kami na po ang bahala dito” payo ni Hen. Guille sa kanya “hindi, ako ang pinuno dito kaya dapat nasa harapan ako” sabi ng Reyna sa kanya. “Julian, pumasok kana sa loob at bantayan mo si Zoraida” utos ng Reyna sa kanya “mahal na Reyna pwedeng dito..”. “HINDI!” sigaw ni Hen. Guille sa kanya “sige na Julian pumasok kana sa loob at gawin mo na ang inuutos ko sayo” sabi ng Reyna sa kanya “opo, kamahalan” sabi ni Julian at pumasok na siya sa loob. “MAGHANDA KAYO!” sigaw ni Heneral Guille sa lahat ng tauhan nila nung huminto malapit sa baybay nila ang dalawng barko at nakita nilang nagsilabasan ang mga aswang na tumakbo pa ito patungo sa hagdanan paakyat sa palasyo at nagliparan narin ang mga manananggal.
“KAPITAN MORIETTA!” sigaw ni Reyna Lucia “Sa zboare si apara castelul (lumipad kayo at ipagtanggol ang palasyo)” sabi ni Kapitan Morietta sa mga tauhan niya na nagkaroon ito ng mga pakpak at sabay silang lahat na lumipad para salubongin ang mga manananggal. “PENTRU MAJESTATEA SA REGINA LUCIA (PARA SA MAHAL NA REYNA NA SI REYNA LUCIA!)” sigaw ni Kapitan Morietta nung nasa ere na sila “HAH!” sigaw ng mga tauhan niya sabay labas ng mga espada nila at nagsagupaan na sila laban sa manananggal. “Mahal na Reyna!” tawag ni Hen. Guille “nakita ko, Heneral” sabi ni Reyna Lucia na lumabas sa palad niya ang espada niya at sumigaw siya “PENTRU REGATUL NOSTRU, PENTRU CLANUL NOSTRU, INCARCARE! (PARA SA ATING KAHARIAN! PARA SA ATING ANGKAN! SUGOD!)” lahat sila sumugod nung dumating na ang mga aswang sa harap ng palasyo.
Maraming aswang ang napatay nila nung nagsagupaan na sila, lahat ng mga sundalo ng Reyna ay iniensayo gabi-gabi ni Heneral Guille kahit na nasa panahon sila ng kapayapaan. Ito kasi ang payo ng dating Heneral ng Reyna na si Heneral Enzo kay Hen. Guille “kahit nasa panahon pa tayo ng katahimikan at kapayapaan, hindi masama na talasan natin ang ating abilidad, kakayahan at ating talino pagdating sa digmaan”. Me mga bagong dalang armas ang mga aswang kaya hindi naiwasang malagasan ng tauhan si Reyna Lucia pero hindi parin sila tumigil sa pakikipaglaban para hindi makapasok sa palasyo ang mga aswang. “HENERAL!” sigaw ng isang tauhan nila na tinuro nito ang direksyon ng mga barko at nakita nilang me paparating na mala higanting aswang sa palasyo.
Bigla nalang itong dumapo sa harapan mismo ng mga tauhan ng Reyna at isa-isang napatapon nung sinuntok sila nito kaya agad na tumakbo si Heneral Guille papunta dun para harapin ang higanting aswang. “Heneral!” tawag nung aswang sa kanya nung makita siyang papalapit nito na agad itong tumakbo para salubongin siya “HUWAG NIYO SIYANG LAPITAN, AKIN SIYA!” nakangiting sabi ni Hen. Guille na naging higanting bampira ito at nung nag-abot sila naglock ang dalawang kamay nila na nagpapaligsahan sila kung sino ang malakas sa kanilang dalawa. “HUWAG KAYONG UMALIS SA PWESTO NIYO!” sigaw ni Reyna Lucia na me tatlong aswang na nakatuhog sa espada niya.
Sa ibabaw naman isa-isa ding nahuhulog ang mga manananggal na napapatay ng mga tauhan ni Kap. Morietta “Fulger negru (Black Lightning)” sigaw niya na bumagsak sa lupa ang limang manananggal nung tinamaan nito. “Kapitan!” tawag sa isa sa tauhan niya na nakita niyang me tatlong aswang ang nakalusot sa barikada nina Reyna Lucia at pumasok ito sa terrace ng palasyo. “Boris, ikaw muna ang bahala dito!” utos niya sa tauhan niya “OPO KAPITAN!” sagot nito na nagmamadaling bumaba si Kap. Morietta para habulin ang mga aswang na pumasok sa palasyo. “MAHAL NA REYNA!” tawag niya nung papalapit na siya sa terrace “PATAYIN MO SILA!” sigaw ni Reyna Lucia sa kanya na tumango si Kap. Morietta at pumasok ito sa loob.
“GRAAAAHHHHHHHH….” sumigaw si Reyna Lucia at naging itim na dragon siya at binugahan niya ng apoy ang mga aswang na lumapit sa kanya, nagsitakbuhan ang mga ito habang yung hindi nakailag naging abo ito. Sinuntok si Hen. Guille sa mukha ng higating aswang na napaluhod siya “yun lang?” nakangiting tanong ni Hen. Guille sa kanya na sinuntok niya ito sa tyan kasabay ang paglabas ng malaking espada niya sa likod ng higating aswang “GAAAAHHHHHHH….” napasigaw ito sa sakit. Sinuntok muli ito ni Hen. Guille gamit ang isang kamay niya at ganun din ang nangyari me isa pang espada niya ang lumusot sa likod nito at inangat niya ito sa ere at hiniwa ito sa dalawa dahilan para tumakbo palayo ang mga aswang sa kanya.
Kumonte na ang mga aswang sa paligid nila “Heneral, umaatras na yung mga aswang!” balita ni Leonides sa kanya “HAHAHAHA.. AKALA KO BA MATATAPANG KAYO!” pangungutya ni Hen. Guille sa kanila na bumalik ito sa sarili niyang anyo. Lumipad si Reyna Lucia at inatake niya ang dalawang barkong nakaparada lang malapit sa dalampasigan nila at sinunog niya ito, pagkatapos bumalik siya sa naghihintay niyang mga tauhan at bumalik siya sa sarili niyang anyo nung nasa lupa na siya. “Mahal na Reyna tagumpay po tayo!” sabi ni Heneral Guille sa kanya na nagsisigawan at naghihiyawan ang mga tauhan nila sa likod.
“Hindi pa tapos, Heneral” sabi ni Reyna Lucia sa kanya “HUWAG KAYONG MAGING KAMPANTE, MAGING ALERTO!” sigaw ni Hen. Guille sa kanila “OPO HENERAL!” sagot ng mga tauhan nila. “Mahal na Reyna, me tatlong aswang po ang nakapasok sa palasyo” balita ni Boris sa kanya na agad naging anino si Reyna Lucia at pumasok ito sa palasyo. “Heneral!” tawag ni Yuri sa kanya “ano yun?” tanong niya “me masamang balita ako” sagot niya na napalingon sa kanya ang Heneral. Si Yuri ay strategy expert ng kaharian at siya ang nagbibigay ng mga payo kung paano at saan at ano ang gagawin ng mga sundalo ng Reyna. Kaya nag-aalala si Heneral Guille sa sinabi nitong “masamang balita” “ano ang masamang balita, Yuri?” tanong ng Heneral “sa tatlong daang sundalo ng Reyna limangpu’t apat ang napatay nila” umpisa niya.
“HMP!” lang ang Heneral “hindi lang yun Heneral” patuloy ni Yuri “me dalawang oras nalang tayo dito sa labas ng palasyo, pagkatapos ng oras na yun limitado na ang galaw natin dahil lalabas na ang araw” balita niya sa Heneral. “Salamat Yuri” sabi ni Hen. Guille sa kanya na niyuko nito ang ulo at bumalik sa pwesto niya “ano ang gagawin natin, Heneral?” tanong ng isang tauhan niya “gamitin natin ang isa at kalahating oras na yun para pigilan ang mga aswang na nagbabalak pumasok sa palasyo” sabi niya sa mga tauhan niya. “Pagkatapos niyan papasok na tayo sa loob at maghahanda sa ano mang mangyari” dagdag niya “HAH!” sagot ng mga tauhan niya.
Sa loob ng palasyo nagmamadaling tumakbo papunta kina Julian at Zoraida si Kap. Morietta dahil alam niya ang Aklat ng Dilim ang pakay nito, pagdating niya sa silid ng truno ng Reyna nakita niya si Julian na nakikipaglaban sa tatlong aswang. “ASWANG!” sigaw ni Kapitan Morietta na humarap sa kanya ang dalawa at mabilis niya itong napatay habang yung isa naman ay napatay ni Julian “magaling, Julian” papuri ni Kapitan sa kanya. “Salamat po, Kapitan” sabi ni Julian na biglang dumating ang Reyna at natuwa ito na walang nangyari sa kanilang dalawa ni Zoraida “mahal na Reyna” niyuko nilang tatlo ang ulo nila at kinawayan sila ng Reyna. “Ang Aklat ng Dilim, Zoraida?” tanong ng Reyna “nandito po, mahal na Reyna” sagot ng matandang mangkukulam.
Nasunog ang tatlong barkong sinakyan ng mga aswang habang ang natitirang mga aswang ay nasa gilid lang ng baybay na pinapana ito ng mga sundalo ni Reyna Lucia at pinuputokan din nila ito ng mga kanyon nila. “Huwag niyong tigilan hanggat hindi sila nauubos” utos ni Heneral Guille sa mga tauhan niya na natutuwa ito sa resulta ng digmaang ito pero lingid sa kaalaman nila me limang barko pa pala ang nasa laot at naghihintay lang ito ng tamang oras. “Reyna Olivia, hindi ka ba nanghihinayang sa mga tauhan mo?” tanong ng matandang Heneral sa likuran niya “hmp! marami pa akong mga tauhan na handang ibuwis ang buhay alang-alang sa akin” sagot ng Reyna ng mga aswang na si Olivia. .
“Sa akin lang naman, mukhang sayang ang ibuwis ang buhay kung pwede mo itong magamit sa ibang paraan” sabi ng Heneral sa kanya “ako na ang bahala sa puntong ito, Heneral” sagot ng Reyna sa kanya. “Basta ang kasundoan natin, huwag na huwag mong kakalimutan” sabi ng Heneral sa kanya “hahaha.. wala akong pakialaman sa kayamanan ng palasyo ang importante sa akin mabawi ko ang Aklat ng Dilim” sagot ng Reyna sa kanya na nagkaroon ito ng pakpak. “Dalawang oras ang ibibigay ko sayo, Reyna Olivia” sabi ng Heneral sa kanya “hindi aabot sa oras na yan ang gagawin ko” sagot ng Reyna na lumipad ito kasama ang mga tauhan niya. “Kapitan Marquez!” tawag ng Heneral sa kanya “opo, Heneral?” sagot nito. “Ipagbigay alam sa buong armada na ihanda ang kanyon” utos niya “masusunod po, Heneral Rosales”.