ni cloud9791
Pagmulat ng mata ng dalawang binata…
“Kuya Romeo! Ang Ganda!” si Iskong manghang-mangha sa kapaligiran.
Nanlaki ang mga mata ni Romeo. Kanina galing sila sa kaDiliman ng Gabi…
ngayon…Isang Napakagandang tanawin na! Puro ka-berdehan lang… Nababalutan
ang kapaligiran ng mga damong parang bermuda. Maliwanag at maaliwalas!
Ang kalangitan… kakaunti ang ulap… isang magandang kulay maliwanag na Asul.
Ang nakapagtataka lang ay Walang araw.
Ang mahinang ihip nang hangin… mala-paraiso!
“Ano nang lugar to Isko?” si Romeo habang naglalakad sila sa walang katapusang
berdeng lupain.
“NAririnig ko lang Kuya… mundo ata to ng mga… engkanto e”
“Engkanto? Engkantada?! Yung mga ganuon??!!” ang nabibigla namang si Romeo.
“Oo Kuya! NArinig ko lang sa mga kwento dati ni Nanay ko, nuong bata pa ako”
Gustong kusutin ni Romeo ang mga mata… kahit itong nakikita na nya… Hindi pa rin
talaga sya makapaniwala. Nababasa nga nyang meyron ngang mga daigdig na
ganito. Pero hindi naman nya akalaing…
NAng may makita silang isang Napakataas na puno na malawak ang naabot ng mga
dahon at sanga.
Sa ilalim ng punong yun… isang napakagandang babaeng tila lumiliwanag ang
katawan… Hubo’t-hubat ito… Ang katawang halos perpekto ang hugis!! Tila
nagpapahinga ito sa ilalim ng lilim ng malaking punong iyon. Naka-upo ito sa isang
puting upuang parang upuan ng mga REyna.
“Ulk! Kuya… Ang Ganda!” si Isko na nabibighani sa kahubdang iyon nang
mahiwagang babae.
“Oo nga ISko!” di rin mapigilang hindi mapatingin si Romeo.
Kay ganndang mga malusog at bilugang mga suso! Ang Mahubog na hugis nang
katawan.
Nang mapansin sila nito…
“Ahhh… MGa dayuhan mortal! Halikayo… hihi… magpahinga muna kayo…” ang
nakakatuksong ngiti na aya nito sa kanila.
Isang kumpas ng kaliwang kamay nito ay lumitaw ang nakalatag na masasarap na
pagkain sa berdeng damuhan.
Napalunok si Romeo at Isko sa nakita. Andaming masasarap na pagkain na
nakahanda duon. Meron pang tatlong magagandang dilag ang kasabay na lumitaw
at tila nag-aayos ng mga nakahandang pagkain. Tulad ng unang babae, wala ring
mga saplot ang mga ito.
Biglang nakaramdam ng pagka-uhaw, gutom at pagnanasa ang dalawang binata.
“Halikayo mga ginoo… hayaan nyong pawiin namin ang inyong pagod at
paglingkuran namin kayo… ” ang mapang-akit na tawag ng mga ito sa kanila.
“Ahh… tubig! Kahit Tubig lang… ano Isko… tara saglit lang naman” si Romeong tila
nahipnotismo sa nakikita.
“Kuya Wag! Naikwento rin sakin ni Nanay… Wag na wag kakain o iinum sa mga
handog ng mga engkantada!” ang pigil ni Isko sa Kuya Romeo nya.
“Ba-bakit Isko? Mukha naman silang mabait… sige na kahit tubig lang… o isang
kagat nang…”
“Wag Kuya! Pag nagka-ganun… hindi ka na tayo makaka-alis sa lugar na ito!” ang
babala ni Isko.
Talaga Pala! NApatingin pa si Romeo sa napaka-gandang babaeng yaon na maliwanag
ang katawan…
“Bakit… walang namang masama kung dito ka na kayo tumira ginoo… hindi mo ba
gustong matikman ang katawang ito magpakailanman? Dito mo mararanasan ang
walang hanggan sarap at ligaya!! Hmmmm” ang lubhang mapang-akit na sabi sa
kanila ng babae.
Inihaplos pa ng babae sa may malulusog na dede nito ang isang kamay… at sa
bahagyang ibinukang hita… nakita ni Romeo ang kaakit-akit na kaangkinan ng
mahiwagang babaeing iyon.
Kung mahina-mahina kang tao ay siguradong pipiliin mo ang inaalok ng
mahiwagang babaeng ito. Bakit hinde?!! Ang kapaligirang walang kasing ganda at
mala-paraiso! Ang magagandang nilalang!!
Ano bang babalikan sa mundo ng mga Tao? Ang mundong unti-unting ring sinisira
ng mga nakatira ruon? Ang mundong magulo??
Pero lumitaw sa diwa ng binata ang mukha ni Jasmine… Sapat na yun para balikan
ang mundo nila!
Spak!! Tinampal ni Romeo ang sarili ng malakas sa may Pisngi.
Doon na nAtauhan si Romeo, pilit inalala kung bakit sila andito. Ang hanapin ang
Mama nyang si Alma, na binihag ng isa ring mahiwagang nilalang. Bumalik at
makita muli ang pamila! Makita muli si Jasmine!!
“Tara na Isko!” Direchong lakad uli ni Romeo sa kung saan nya nararamdaman pa
rin ang presensya ng ina.
“Hihih… bahala kayo… pero kung magbago ang isip… Kayo lang ay bumalik… Tsup!”
ang pahabol pa sa kanila ng kay gandang engkantada ata yun!
“Balik po kayo!” Ang sabay-sabay ding sabi ng tatlong babaeng lubhang mapang-
akit sa kanila.
Kumaway pa saglit ang binatilyong si Isko sa mga dalagang nang-aakit sa kanila.
“Heheh Ganda nila Kuya No!! Ano kayang pangalan ng Engkantadang yun? Grabe!!
Subra!!” muling tumingin pa uli si Isko sa likuran nya, kahit malayo ay kinakawayan
pa rin sya ng tatlong dalaga!
“Tara Isko… malapit na ata tayo…” ang sabi sa kanya ni Kuya Romeo nya.
“Sige Kuya!”
Pero mga dalawanpung minuto pa tatlumpong minuto na sila naglalakad… wala pa
rin. Hindi pa rin nila nakikita ang nanay ni Kuya Romeo nyang si Alma. Ang mundong ito tila
walang katapusang magandang tanawing halos hindi masukat kung hanggan saan…
May dalawa pa silang nadaanang mga magaganda nilalang na babae!! Lahat hinihimok
silang magpahinga saglit.Magkaiba ang itsura at kasuotan.
Lahat Lubhang nakakatukso!! Kakaiba ang kagandahang taglay ng mga nakatira pala rito
sa mahiwagang mundo ito, naisip ni Isko. Puro mga babaeng mga walang saplot
pa!!
Ang mga nadaraan nilang isa pang lalaki naman ay ganuon din!! Gwapo!!
Siguradong kahit sinong mortal at normal na taong babae ay mahahalina!!
Natandaan pa ni Isko nuon ang pinsan nyang si Sabel na dalaga. Nawala na lang
habang naliligo sa may Talon ng kanilang baryo! Sinasabing ang mga nawawalang
dalaga at dalagita sa kanilang baryo ay dinagit at natukso ng mga engkantong ito!!
Perpekto ang mga hugis ng katawan… Adonis! KAla mo ay nililok sa pagkakagawa ang
katawan! ISang paraiso rin para sa mga babae at babae sa Puso!
“Kuya… wala pa ba si Tita Alma?” si Iskong medyo naapektuhan na ng uhaw at
pagod kanina pa. Feeling nya mga ilang kilometro na ata ang nalakad nila.
“Pssshh” saway sa kanya ni Kuya Romeo nya.
Sa may parang maliit na bundok na natatanaw nila sa di kalayuan… May isang
babae roon nagpapahinga at nakahiga.
NAsa loob ng isang magandang parang nakatayong kulay puting istraktura ang
babae. Naka-higa ruon na parang may hinihintay.
Si Mama na yun!! Ang bulong sa sarili ni Romeo. Kahit malayo ay kilala nya ang itsura ng
Mama nya.
Palinga-linga pa ang binata sa malawak na kapaligiran. Naalala ang bilin ng matanda
tungkol sa Agtanon. Kelangan pa ring mag-Ingat… Nang wala syanng nakitang bakas ng
anuman ng mala-kapreng Agtanon…
“Wala! HAlika Isko!! Kunin natin si Mama” si Romeo na lumakas ang loob nang maka-
sigurado.
Halos patakbo na silang dalawa papunta sa kung nasaan ang walang saplot na si Alma. Tila
naka-tingala lang ito sa kalangitan at walang buhay ang mga mata.
Nang mapatingin ito sa may bandang sa kanila….
“Mama!!” ang di mapigilang nai-usal ni Romeo. Lalong nagmadali ang dalawa!
Ngumiti naman kahit papaano ang Inang si Alma sa kanya. Tila nakilala pa rin kahit papano
ang panganay na Anak.
NAng may maramdamang panganib si Romeo… Malakas ang pakiramdaman nya ngayon
habang bahagyang naka-mulat ang Ikatlong Mata.
“Dapa!!” Hila pa ni Romeo sa may manggas ng Tshirt ng binatilyo. PArehas silang dumapa
ngayon sa malambot na lupang puno ng malambot na berdeng damong pantay ang
pagkakapatag.
Kapwa nanlaki ang mga mata nila nang makita ang parating… Isang Nilalang na maitim ang
buong katawang at mukha… Malaki ang katawan… MAtangkad… Hubo’t hubat rin ito. Ang
mukhang Kay Itim. Ang puti lang ng mata at ngipin nito ang makikita.
“Maghintay tayo… pag-alis, kunin natin si Mama…” bulong pa ni Romeo kay isko.
“Ok Kuya…” ang pagsang-ayon naman kaagad ng binatilyo. Talagang yun lang naman talaga
ang dapat gawin.
Nakakatakot ang nilalang na ito! Siguradong paghinarap nila ito… Di mapigilang kilabutan si
ISko sa maaring mangyari sa kanila kapwa ng Kuya Romeo nya. Umakyat ito sa strukturang
iyon kulay puti… kung saan may isang kamang kulay puti rin.
Nang Makita ni Tita ALma ang halimaw, umupo ito sa may tabi ng higaang yun.
Nanlaki ang mata ni Isko nang makita kong ano susunod na gagawin ng Agtanon. Tumayo ito
sa tapat ng maganda at seksing ina ni Romeo. Walang utos-utos… hinawakan ni Tita
ALma ang mahabang ari ng Halimaw at dinila-dilaan ang dulo noon. Ang mukha nang Tita
Alma nya ay tila sinasamba ang hayop na nilalang na ito.
Isang Itim na nilalang na kahit nuong unang panahon pa man ang gawain na ang mandukot
ng mga magagandang babae. Gagawing Alipin sa Seks. Hindi na muling makikita pa ng mga
kamag-anak, nobyo o asawa pa nito.
NAkita pa ni Isko ang mga kamao ni Kuya Romeo nyang unti-unting nagbibilog bilang
paghahanda. Parang gusto nang tumayo at sugurin ang nilalang.
“Kuya teka lang…” pigil pa sa may balikat ni Romeo si Isko.
“Hindee… Si Mama! Binababoy nya si Mama!” ang bulong ni Romeo sa sarili. May pumatak
na butil-butil na luha. Inalis ang kamay ni Isko.
ALam ni Isko hindi na nya mapipigil ang Kuya Romeo nya. Alam nyang delikado silang dalawa
pag nahagilap sila ng Agtanon. Pero kung sya ang nasa kalagayan ng Kuya Romeo nya, alam
nyang ganun din ang gagawin nya.
Lalo na nang kumadyot-kadyot pa ang Agtanon sa bunganga ng magandang mama ni Romeo,
Tumulo ang Luha at laway nito sa kahabaan ng batuta ng Agtanon at namumuwalan sa laki
nuon.
Lalo pang napangisi ang Agtanon sa nakikita itsura ng kawawang maybahay ni Ranilo.
Walang pakialam kung nahihirapan ang aliping ginang. Hinawakan pa ang ulo ng magandang
misis at nasiyahang kumadyot-kadyot…
“Bitiwan mo ang Mama KO!!!!” Ang sigaw na umalingawngaw.
© 2017 cloud9791. This story may not be reproduced in any manner, without the expressed permission of the author by any means available.
Humarap sa pinanggalingan ng boses ang Agtanon. Nagulat ito na may naglakas-loob sumita
sa ginagawa nya. Sa mundo ng mga engkanto at engkantada… walang pakialaman ang
mga nilalang na nakatira rito sa isa’t isa. May kanya-kanya silang teritoryo sa hindi masukat
na mundong ito.
Kaya’t nang makita nya kung sino ang pangahas na pumasok sa teritoryo nya, napangiti ang
Agtanon.
“Aha… isang tao lang pala…” napapatawa sa sarili ang masamang nilalang.
Ipapatikim nya rito kung bakit kinatatakutan ang mga Kapre sa mundo ng mga tao. Babaliin
nya ang lahat ng mga buto sa katawan ng pangahas na binata na ito!
Hinugot ng Agtanon ang mahabang ari mula sa pagkaka-lusong sa bunganga ng Aliping si
Alma.
Galit na galit si Romeo sa kawawang itsura ng magandang Ina. Wala ito ni Anumang saplot.
Meron lang itong itim na choker sa leeg na may nakakabit na kadena. Naka-kadena rin ang sa
may kanang paa nito. Sinigurado ng halimaw na hindi makakawala ang mama nya.
NAkatingin lang sa kanya ang Ina pero tila blanko ang mga mata nito. Basang-basa ng
tumulong laway ang paligid ng bibig dahil kabastusang pinaggagawa ng Nilalang ng
kasamaan na ito.
Humarap sa kanila ang Agtanon… Humakbang papalapit sa kanila ni Isko. Kitang-kita ang
maputing ngipin nito sa abot tengang ngiti nito sa kanila.
“Herher… paano kayo nakapasok dito ha?… Hmmmm…pero di bale… magsisisi kayo ngayon…
malalaman nyo ngayong dalawa kung ano ang tunay na ibig sabihin ng Takot!” ang sabi sa
kanila ng naka-ngising Agtanon.
Habang papalapit ang nakakatakot na Kapre… hindi mapigilang manginig ang katawan ni
Romeo. Ano ba itong nangyayari sa kanya? Kelangang magpaka-tatag ako!!
Pero hindi pa rin nyang mapigilan ang panginginig nang katawan…
Ano kaya ito? Oo may unting kaba… Takot ba to? Meron unti… sino ba namang tao ang hindi
matatakot makakita ng isang nilalang na kasindak-sindak.
Tapos lalo pang lumalaki sa (copied from pinoykwento.com)paningin nya ang Agtanon habang papalapit ito. NGayon nya
nasukat kung hanggan saan lang sya nito.
Hanggan sa bandang dibdib lang ata sya ng mala-halimaw na nilalang na ito. Malaki at
malapad pa ang maitim na katawan nitong solido sa muscle. Ang mga braso, binti at mga hita
nito ay namumutok sa laman.
“Ku…Kuya…” si Isko nasa tabi nya ay sobra nang nababalot ng takot.
NAghahanap siya ng kahit ano na pwede man lang gawing armas… mahabang kahoy o ano
pero wala siyang makita,
NAghanda si Romeo… parehas naka-handa na ang mga kamao. Ganun din si Isko…
Pero hindi mawala sa kanila parehas ang pakiramdam baga na ang nasa harap nila ngayon
ay isang mabangis at malaking hayop!!
Nang nasa sapat na distanya… tumigil-tumayo lang ng maangas ang Agtanon sa harapan
nila.
Sobrang Yabang ng mga tingin nito sa kanila. Wala ni kaunting respeto o takot. Ang mga
tingin na parang minamaliit ang dalawang binata.
“Ano pang hinihintay nyo? Di ba nagpunta kayo rito para maparusahan? Halikayo!! Sayang
ang Oras…” ang sabi nito sa kanila. Malalim ang boses.
“Walanghiya KAAA!!! Ibalik mo ang Mama ko!!” sigaw ng binata.
Sumugod si Romeo patakbo-papunta sa halimaw ng kasamaan!! Hindi na nakapag-isip na
ang kaharap ay isang lubhang malakas na nilalang.
“KUYA!!” napasigaw si Isko sa pag-aalala sa Kuya Romeo nya.
Naka-taas pa ang isang kamao, mabilis ang takbo ni Romeo papunta sa Maitim na Malaking
Kapre.
Hindi naman gumagalaw ang Agtanon. Ang dalawang kamay parehas nasa may tagiliran lang.
Hinihintay lang ang matapang o isang ubod nang tanga ata na taong ito.
Nang malapit na si Romeo… nakahanda na nyang sapakin sa mukha ang kapreng Agtanon…
Nang… PAKK!!!
Ang malakas na tunog ng Tumama sa panga ni Romeo ang kamao ng Halimaw… Solido!!
Tumama ang patampal na likod ng hampas ng kamay ng Agtanon sa muka nya.
Hindi natantiya ni Romeo ang haba ng naabot ng mga kamao ng Kapre!
Halos mawalan sya ng malay. Ramdam pa nya ang mabilis na pagtilapon nya sa malayo
sa taas ng ere. PAgtama sa lupa ng puwitan nya… gumulong gulong pa sya nga ilang metro sa
damuhan!
Sobrang nahintakutan naman si Isko sa nakita… kaawa-awa ang Kuya Romeo nya nang
tumilapon ito.
Lumagpas pa ito sa kanya… PAra lamang itong isang maliit na pusang hinampas ng isang
malaking Leon.
Agad tinakbo ni Isko kung saan huminto sa paggulong si Romeo. Dapang-dapa ito ngayon sa
Damuhan. Pero nang malapit na sya ay nakita nyang bumangon agad ang Kuya Romeo nya…
“Uhug…uhug” ang ubo ng Kuya Romeo nya pag-luhod… tinukod ang mga kamay.
“Ku-Kuya… a-Ayos ka lang?” si Isko.
“Ahhh… ayos lang… aray….” ang nakangiwing sagot ni Romeo.
Tiningnan pa ni Isko ang Halimaw, tawa nang tawa sa may di kalayuan.
“Hak! Hak! Hak! Kay Tanga nyo talagang mga mortal… Akala nyo ba may magagawa kayo??
MGa Hangal!! Isa akong dakilang Engkanto!! Ang mga tao ay nasa paanan lang namin!!
Hakhak!! Lumayas na kayo sa harap ko!!… Magpupulot-gata pa kami nang aking bagong
Kabiyak at Alipin! Hehe!!” ang malakas na sabi nito sa kanila.
Tumalikod ang Agtanon, tila pababayaan na silang dalawa… babalikan ata si Tita Alma nya…
anduon at tulalang nakaupong hubo’t-hubad pa rin sa may puting struktura sa di kalayuan.
“Sandaale… Di pa tayo tapos….” Tumayo dahan-dahan ang binatang si Romeo.
Doon na Nakita ni Isko ang mukha ng Kuya Romeo nya, May sugat sa may tabi ng kanang
parte ng mata… May tumutulong dugo pa mula sa kanang bibig…
Tumigil naman ang Agtanon papunta sa kay Alma, muli itong humarap sa dalawang binata.
“Ginagalit nyo talaga ako ha!… Makukulit talaga kayong mga Peste!! Mga mababang
nilalang!! Nagbago na ang isip ko… papahirapan ko kayo… Iisa-isahin kong durugin ang mga
buto nyo!! PAgkatapos… hahayaan ko kayong manuod sa mga gagawin namin ng bago kong
alipin!! HarHarHar!!” Ang malalim na malaking boses ng Agtanon.
Nakakalokong nakangisi pa ang mukha nito.
Doon sumindi muli ang galit ni Romeo!
Gitil na gitil sya sa galit sya mga balak gawin ng Agtanon sa Mommy nya.
Lalo na nang maisip nya ang kawawang Daddy nya…
“Hindee…. Hindi mo na magagalaw si Mama ko!!! Hinde ako Papayag!!” ang sigaw ni Romeo.
Muling Hinayaan ni Romeong magbukas ang bagong mulat palang na PAngatlong Mata!!!
NAkikita pa nya sa diwa nya kung paanong magmulat uli ito paunti-unti.
Anim na porsyento… Sampu… Labinwalo…. Dalawamput Lima!! Ang patuloy na pagbuka ng
matang pangatlo ni Romeo. NAgsisimulang mabalot na naman ang katawan nya nang isang
napakalakas na Aura sa katawan nya. Kitang-kita ni Romeo sa mga kamay… sa mga binti at
hita… ang buong katawan nya nababalot nang kakaibang liwanag!!
“Anong??!! Ano to??!! Ang kulay na ito!! Ang Banal na Kapangyarihan ba ito?!! IMPOSIBLE!!”
Ang gulat na gulat na halimaw.
© 2017 cloud9791. This story may not be reproduced in any manner, without the expressed permission of the author by any means available.
May taong nagtataglay ng ganito!!??! Pero bakit!!?
Natulala, natigilan ang Agtanon. Pilit inaarok intindihin ang nakikita… NAgliliyab sa Banal na
Kapangyarihan ang taong ito.
Nakita nalang ng Agtanong papa sugod na si Romeo sa kanya…
“Herherher!! Sige… Lapit! Babasagin ko ang mukha mo binata ka!” Itinaas ng Agtanon ang
isang Kamao. Inaantay Makalapit ang binata sa maabot ng mahabang kamay.
Nang matantiya nang Agtanon malapit na si Romeo… Buong lakas na sumontok ito direcho
sa mukha ng Binata!!
Pero nagulat ang Halimaw ng Dilim ng walang tinamaan ang kamao nya! Nasan??!!
“Dito!!!” ang narinig na sigaw nang Agtanon sa may kanan nya.
Nakailag pala ang Binata! NAsa bandang may kanan na nya ito.
PAgharap nya pakaliwa para harapin ang binata… tumama sa may kaliwang panga nya ang
isang napakalakas na suntok!!
“Raawwrr!” ang napa-ingit sa sakit na halimaw.
Tumagilid ang mukha nya sa lakas nang suntok na yun… Napahakbang sya palikod ng isa o
dalawa… Dahil lang sa Isang tao??!!
Pero paanong??!!
Hindi pa nakakabawi sa pagka-gulat…
Napa-igik pa muli ang Halimaw sa sunod-sunod na tuloy-tuloy na suntok sa may matigas
nyang katawan. Nuong una wala syang nararamdaman… Pero nang tumatagal… bawat suntok
ay bumabaon na sa matigas nyang katawan!
Unting-unting nakakaramdam ng Sakit sa mga suntok ni Romeo sa may dibdib, tiyan at
sikmura nya.
Ang Binata!! Nababalot ang kamao ng binata ng Banal na Liwanag.
Kaya Pala!!
SPOG!! POPOG!! POG!! POWG!! POPOPOGG!!! Ang mga malalakas na tunog na likha nang mga
sunod-sunod na suntok!!
“Aggh!!!! Ahh!! Aakkk!!” ang mga impit na ungol ng Agtanon.
BAwat suntok palakas ng palakas! Bawat suntok… Unti-unting lumalalim-Bumabaon sa
katigasan ng katawan nang Kapre.
Manghang-mangha naman si Isko sa napapanuod! Ang Galing!! Ang Galing ng Kuya Romeo
nya. Kitang-kita pa nyang Halos hindi makakilos ang Malaki at maitim na nilalang sa mga
sunod-sunod na upak ni Kuya Romeo nya sa tiyan at sikura nito.
“Sige!! Sige pa Kuya Romeo!! Wag mong tigilan!!” ang halos tuwang-tuwa at hiyaw ni Isko sa
Kuya romeo nya.
Nang makita nyang… itinaas ng Halimaw ang isang Kamay. Lumalaki Yun!! Ang Ekspresiyon
nang Maitim na nilalang tila nagagalit na!
“Kuya Romeo!! Ilag!!” ang sigaw babala ni Isko.
Pero huli na…
Nakita na lang ni Iskong hinampas ng Malaking Kamay na halimaw na yun si Kuya Romeo
nya!!
“SWAGG!!!” Talsik ang Kuya Romeo nya!! Parang umiikot pa ang katawan nito habang nasa
ere… PAgtama sa lupa… gumulong-gulong pa sa mga damuhan nang ilang metro!!
“Urk!” nakita pa nya kung paanong lumuwa ng dugo si Kuya Romeo nya paghinto sa pagtalsik
mula sa isang hampas ng halimaw.
Kasunod nun nakita ni ISkong humahakbang na papalapit ang matangkad at malaking
Agtanon papunta sa Kuya Romeo nya.
Pilit tumatayo ni Kuya Romeo nya, pero parang nahihirapan na itong makatayo.
Keylangan tulungan ko si Kuya Romeo!! Pero anong gagawin ko? Siguradong wala naman
akong magagawa sa harap ng malakas na nilalalang na ito.
“Kuya!! Hinde!!” pero naramdaman nalang ni Iskong, biglang kumilos ang katawan nya para
sugurin ang Agtanon!
Hinde!! Bakit ako sumusugod!! Wala naman ako magagawa!! Pero nang makita nyang malapit
na sapukin ng Halimaw si Kuya Romeo nya… buong tapang nyang itinuloy sugurin ang
halimaw!
ETo NA!!! Buong lakas nyang sinuntok ang tagiliran nito!
Brakk!!
Ang tunog ng tila nabasag ata ang mga buto nya sa kanang kamao nya.
“AAAHHHHHHHH!!!” ang sigaw sa sakit ng binatang si Isko.
Sanay naman siya makipagsuntukan, Pero ang katawan ng Halimaw na to ay sintigas ata ng
Semento!! PAra syang sumontok ng isang matigas na katawan ng malaking puno ng Mangga!!
“HakHakHak! Hinayaan ko talagang suntukin mo ako dyan bobong Tao! Yan napala mo!” ang
sabi pa nito sa kanya.
Ang huling nakita ni Isko ay ang likod ng kamao ng Agtanon. Pagtama nito sa mukha nya…
Doon na Nagdilim ang paningin nya.
© 2017 cloud9791. This story may not be reproduced in any manner, without the expressed permission of the author by any means available.
——————————————————————–
Laking sindak ni Romeo nang makita kung paanong umikot-ikot sa malayo ang katawan ni
Isko.
Tumilapon ito nang pagkalayu-layo nang patampal na sinapok ng Halimaw si Isko sa mukha.
Talsik sa ere ang binata… PArang nagkabali-bali pa ata ang mga buto nito sa maraming beses
nitong umikot-ikot pagbagsak sa lupa…
Sa nakita… pinilit tumayo ni Romeo… duon sumakit muli ang buong katawan nya. Lalo na sa
kung saan sya tinamaan ng Agtanon kanina. Feeling nya… hinampas sya ng buong lakas sa
mukha ng isang malaking DosporDos na kahoy sa lakas ng halimaw.
NAkatayo naman sya, pero naramdaman nalang nyang umangat ang mga paa nya mula sa
lupa. Dinakma na pala sya ng isang kamay ng Kapre sa may ulo nya. Malaki ang kamay nito…
halos buong ulo nya ay sukob ng mga mahahabang mga daliri nito.
“HakHak!! Aha… Namumukhaan na kita… ikaw yung anak ng bagong asawa ko??” sabi sa
kanya ng Kapre.
NGayon lang nyang nakita nang malapitan ang halimaw. Halos ang makikita lang na puti sa
muka nito ay ang mga mata at ang mga patilos na mga ipin. Meron itong makapal na kulot-
kulot na buhok. Ang kaitiman nito ay parang sing-itim ng kadiliman ng Gabi na walang
buwan!! Nakakatakot at nakakasulasok ang pagmumukha nito.
NAisip ni Romeong eto ba?! Eto ba ang gumagamit at nanghahalay sa magandang Mama Alma
nya!? Hindi mapigilang hindi magalit muli si Romeo.
Muling nag-init ang katawan sa pagsiklab muli nang Aura’ng maliwanag sa katawan nya.
Pilit sinuntok ni Romeo ang napaka-itim na mukha ng Agtanon… pero hindi nya ito maabot!
Sunod ay sumipa-sipa naman sya. Halos dumadampi lang mga paa nyang naka-sapatos pa
sa dibdib at katawan ng nilalalang na Kapre.
Biglang nalang naramdaman ni Romeong bumaon sa sikmura nya ang isang pagkalakas-
lakas na suntok.
BOG!!
Duon na nanlabo ang paningin ni Romeo sa malakas na Baon ng malaking kamao na yon nang
halimaw sa may gitna nang sikmura nya… Tapos naramdaman pa nyang sinakal pa sya sa may
leeg ng isa pang kamay nito!
Pahigpit ng pahigpit ang sakal nang Halimaw sa may leeg nya, habang hawak-hawak sya nito
sa ere.
“Weherherher!! Dito ka na mamamatay… PAgkatapos ko sayo, isusunod ko yung isa pa!”
ang naka-ngising sabi pa nito sa kanya.Parang natutuwa pa itong nakikita syang nahihirap
nang huminga.
Hindi na halos maka-hugot ng hangin si Romeo… ang mga buto nya sa tagiliran ay parang
nabali na ata sa lalim ng baon ng suntok na iyon sa katawan nya. Pakiramdam nya ay sinaksak
sya sa katawan ng isang malaking batuta. Kung patulis lang siguro ang kamaong iyon ay baka
tumusok na ito sa katawan nya.
Ang kanyang pangatlong mata… unti-unting nagsasara… Ang liwanag na banal unti-unting
nawawala. Habang nawawala ang Aurang nakabalot sa katawan… ay lalong sumasakit ang
mga pasikmurang suntok sa kanya ng Halimaw.
…Pasensya na Mama… pasensya na Dad… hindi ko naitakas si Mama… Aby… kapatid ko…
Eto na ata… nakikita na nya ang mga mukha ng mga mahal sa buhay… mga senyales ng
malapit nang mamatay to ah… Malapit na ba akong mamatay??
Ang huling mukhang lumabas sa alaala nya ay ang mukha nang iniirog na dalaga… ang
magandang mukha ni JAsmine…
Oh JAsmine… sana nakita pa kita isang beses pa… bago manlang ako… bago manlang…
Swiiipp!! May isang dumaang mabilis na hangin!!
Sa papa-pikit na mga mata… may nakita si Romeo dumating… sa isang kisapmata!! Isang
malabong Kisap lang… isang tao!
TAGGIISH!!!!! Yun ang malakas na tunog nang tumama ang kanang sipa nang taong yun sa may
ilong… Sa sentro nang muka nang Agtanon!! Baun na baon!! Lubog sa pisngi!!
Wow!! manghang-mangha si Romeo sa nakita. Talsik ang mukha ng Agtanon!! Nakita pa
nyang kung paanong nawala ang itim sa mata ng halimaw ng tamaan ng sipa nang hindi pa
kilalang babae! Tumalsik din ang ilang patak ng mala-itim na likido mula sa halimaw!!
Nabitawan sya ng Agtanon… Bumagsak sya sa lupa… paluhod.
Ang kapreng Agtanong… Tumilapon-lumipad sa napakalayo! Kay gandang pagmasdan ang
eksenang yun… PAgbagsak ng kapre sa lupa… Ang malaki at maitim na katawan nito ay
nagpagulong-gulong naman sa mga lupaing natatabunan ng damuhan!!
RAG!! ROG!! RARAAGGG!! Ang mga tunog na likha nang halimaw… Paikot-ikot at lagutukan
ang mga buto sa bawat pagtama sa lupa
Lumanding naman ang babae sa lupa… parang ang gaan ng pag-lapag… parang pusang
lumapag sa malambot na damuhan at dahan-dahan tumayo. Wow! Ang Cool tingnan nyon!!
Ang sa isip ni Romeo.
Ang Kapre naman… NAgtalsikan pa ang mga damo-damo at lupa sa pagpagulong-gulong…
Kala nga nya ay hindi na titigil sa pagpa-ikut-ikot sa lupa ang Agtanon. Huminto ito na
nakataas ang paa sa ere. Tabingi ang leeg nito… nakasalpak ang mukha sa lupa.
Ehehehehe natawa si Romeo sa isip… Feeling nya sya na rin ang nagtagumpay. Yan dapat
sayong!! Pilit pipinipigilan ni Romeo ang sobrang tuwa at sumasakit ang buong katawan nya.
“Hehehe… uhurk-uhk” si Romeo nang di mapigilang tumawa tapos naubo…
May sumamang dugo sa paubo-ubo nya.
Teka nga pala… Sino ang nagligtas sa akin? Pilit tinitingnan ni Romeo ang dumating na
kisapmata…. nakatayo ito sa harap nya… isang kaygandang pagmasdang… hinahangin pa ng
malamyos na hangin ang buhok… Ang suot-suot na dress na palda hanggan tuhod nito…
Babae nga!! Isang Dalaga!! NAkatalikod ito sa kanya… Eto ba?! Siya ba yung sumipa… ang
sipang mabilis galing pa sa ere??!!
Ang Galing-galing at ang Lakas!! Pero Paano??!!
Nanlaki ang mata ni Romeo… Teka…
Pamilyar ang seksing likod na ito ah! Nakatalikod pa rin ito sa kanya… Ang buhok na hanggan
likod na hinahangin nang unti. Dahan-dahan nang rin humarap sa kanya… sabay nahawi pa ng
reynang hangin ang buhok mula sa mukha…
Dahan-dahan ding nagliwanag ang ekspresiyon ng binata na makilala ang dumating na dilag.
Abot hanggan tenga bigla ang ngiti!
“Ja…Ha… Jasmeen!!!?” ang mahinang tawag nya sa kaygandang dalaga…
Napakagandang eksena napaluha pa ata sya nang makita ang mukha nang dalagang sinisinta.
Mga luha ng sobrang kasiyahan!
Umikot na si Jasmine palapit sa kanya… Pilit na tumatayo ni Romeo… Sige… sige Kaya ko to…
Gusto nyang salubungin si Jasmine… Nagkaroon sya na panibagong lakas na muling dumaloy
sa buong katawan nya… Ang sigla at saya na dulot na makita mo ang taong pinakagusto mo…
Yun ang nagpapagalaw ngayon sa katawan ng binata.
Pilit pa inaayos ni Romeo ang gula-gulanit nang suot nya. Ang basketball jersey nyang sira na
ang isang manggas… Ang panloob nyang puting t-shirt… punong-puno na ng dumi at brown
nang lupa. Ang suot nyang short ay sira-sira na rin. Ang buhok nyang gulo-gulo na… mas gulo
pa pag bagong gising…
“Ja… Jasmine… sniffs” nampucha… bakit ako lumuluha at sumisinghot… nakakahiya…
Nagsimula na syang humakbang papalapit sa dalaga…. isa hakbang… ayan… biglang Aray…
Aray… Ansakit ng buong katawan ko…
Sa pangalawang hakbang… natisod ang binata…
“Aaaahhhh!!” ang narinig nalang ni Romeo’ng naiusal niya nang malakas.
Sakto natumba sya sa sinisintang dalaga.!! Napapadalas na ata to ah!! Isip ni Romeo.
Nakakahiya!
“Uy-Uy!! Te…Teka!” Narinig nalang nyang tili ni Jasmine nang tuluyan nyang tinumbahan ang
dalaga.
Ang mukha ni Romeo napa-lapat sa mabangong buhok ng dalaga. Hawak sya ni Jasmine
ngayon sa may mga tagiliran… nasalo sya nito bago matumba… para tuloy nakayakap sa kanya
ang dalaga… MAgkalapat ngayon ang maiinit nilang katawan…
“Manyak… Anggaling mo talaga ano…” narinig nyang bulong ni Jasmine sa kanya. Namumula
ang mukha…
Di ko napansin ang mga kamay ko nakayakap na rin pala sa katawan ni JAsmine. Doon pa sa
may kalambutan ng balakang ni Jasmine malapit sa malambot at matambok na puwitan nang
maalindog na katawan nang probinsyang sinisinta.
“So-sorry Jasmine… di ko…sinasa…” ang nahiyang si Romeo… pasimple-dahan-dahan
tinanggal ang mga kamay mula sa likod ng dalaga.
“SUS! Lagi nalang pag-malapit ako… Nahihimatay ka… Sakto! Sakin ka pa lagi talaga
natutumba ha! Hmmm” reklamo ng dalaga sa kanya.
Binitawan tuloy sya nito…
“Di ko talaga sinasadya Jasmine! PA…Pasensya na talaga…” ang paliwanag-paumanhin ng
binata.
“Pssscchhttt…” ang tila nag-ibang ekspresiyon ni Jasmine.
Pagtingin ni Romeo sa may kung saan tumilapon ang Agtanon, nakatayo na uli ito. Pero ang
ulo nito nakatagilid. Ang isang hita nito at binti balikot na parang ang sakit tingnan.
“Herherher… Kanina mga Tao… Ngayon Isang Aswang naman… Isang napakagandang
Aswang… Anong ginagawa mo rito Iha? Hindi nyo ba alam na pinagbabawal kayong pumasok
rito?”
“Tumigil ka!! Halimaw!!” sagot pabalik ni Jasmine.
BREK!! Ang tunog na likha nang inayos ng Kapre ang porma ng ulo nya pabalik sa normal.
Pati ang Kanang binti at hita na baliko at unti-unti na ring bumabalik sa dati… KREK… BREK…
EEKKK!!
“Romeo… umalis ka na… kunin mo na si Isko… haharapin ko sya habang tumatakas kayo…”
ang sabi ni Jasmine sa binata.
“Ha?! Nababaliw ka na ba!! Hinde!! Nakita mo ba kung gaano kalaki at kalakas yan… Hinde
pwede Jasmine…” ang pag-aalalang sagot naman ni Romeo.
Nakita pa ni Romeo ang halimaw na ang Agtanon…. sa bahagyang nakamulat na 3rd Eye nya….
nagsisimulang mabalot ng maitim na kung ano sa paligid nito. Palaki nang palaki… pakapal ng
pakapal!
PAti ang itsura nang KApre tila lalong bumabangis… Ang buhok sa likod humahaba… Me-May
sungay!! May Tumutulos na sungay sa may nuo nito!!
NAg-aalala si Romeo para kay Jasmine…
“Jasmine… tara na..ahh…ahhh” yayakagin na sana ni Romeo ang dalaga pero nakita nyang….
May nagliliyab na Aura rin sa buong katawan ng iniirog na magandang dalaga. Kulay itim na
may halong madilim na ASul.
Palakas ng palakas!!
Ang ikinagulat talaga ni Romeo ay ang mga kamay ni Jasmine… unti-unti nag mga itong
humahaba… Ang mga kuko!! Ang kuko nagsisimulang tumulis at tumalim…
“JA…Jasmine… ANong… A-AAno ka…” ang nanlaking mga mata ni Romeo sa nakita.
Napatingin pa sa kanya ang dalaga, nakita pa nya ang mata ni Jasmine. Lumiliwanag sa
pinaghalong asul at berde…
“Takbo na Romeo… takbo na!” ang sigaw sa kanya ni Jasmine.
“Aahhh… ah… sorry Jasmine…” doon humayo si Romeo.Nalilito ang binata sa mga nakita.
Kelangan ilayo na nya ang Ina rito… Ilayo sa HAlimaw na yun… At si Jasmine… isa ring,…
Halimaw??
Nang makita naman ni Jasming nakalayo na ang binata, napa-ngiti ito… Wala ng tao…
malawak ang kapaligiran… Walang madadamay… Mailalabas na nya nang husto ang lakas!!
Nawala na ang pag-aalala sa dalaga… makikipaglaban syang alam nyang ligtas na si Romeo.
“Humanda ka ngayon…” ang pag-deklara ni Jasmine.
BoooowWWWSSHHHH!!!!
PAgkasabi nuon… Lumiyab pataas ang Aura ng Kadiliman ni Jasmine… Ang paligid nya… Ang
lupa!! Bahagyang nanginginig sa lakas ng kapangyarihan. Ang mga piraso ng Damu-damo…
umaangat!!
Ang kadalasang isang baluti lang na Aura ay naging dalawa sa paligid ng katawan ng dalaga.
Itinaas ni Jasmine ang antas at lebel ng kanyang Lakas ng Aura!
NAgulat naman ang Halimaw sa nakita sa Aswang na kaharap nya ngayon. Akala nya ay isang
pangkaraniwang Aswang lang ang nasa harap nya. Pero hinde!! NAgkamali sya!!
Isang lahi pala ito nang Aswang na napakalakas!! Isang lahing maalamat na sa
kapangyarihan at Lakas!
Sa loob ng maraming Taon…Ngayon lang ata uli sya nakaramdam ng kaba at takot sa mahaba
ng panahon!
© 2017 cloud9791. This story may not be reproduced in any manner, without the expressed permission of the author by any means available.
—————————————–
Ang unang ginising-pinuntahan ni Romeo ay si Isko… PAgka-gising ni Isko… punong puno ito
ng dumi at pasa sa katawan.
“Ku…Kuya?” si Isko nang maggising.
“Halika Isko… tulungan mo ako kay Mama… itatakas na natin sya bilis…”
“Oo Kuya!”
Agad ngang nagmadali ang dalawang binata, na kapwa iika-ika. Agad nilang pinuntahan si
Alma ang ina nila Romeo.
“Ang kadena!!” nang makita yun ni Romeo, paano nya ito puputulin?
Pero nakita nyang parang tila naglalaho ito… siguro dahil sa abala ang halimaw ngayon…
Pero ang natira nalang ay ang makapal na itim na choker na nasa leeg ng ina.
“Mama! Tara na!” yakag nya sa MAma nya.
“Ayoko! Magagalit ang mahal ko!” ang sagot ng mama nyang blanko ang mga mata.
“MA!! Anak mo ako! Ako si Romeo! Mahal ka ni Daddy Ma! Si Aby!” si Romeong hinawakan pa
sa dalawang balikat ang Ina.
“Hinde!! Di ko kayang iwan ang mahal ko!! Iwan nyo ko dito!” ang sagot ng mama nya.
Ang sinasabi ba nito ay ang nakakatakot na Kapre?? Mahal ang Halimaw na maitim na yun!!?
NAgdilim ang paningin ni Romeo sa kalagayan ng ina…. Ang naisip nalang nya ay…
PAK!!
Binigyan nya nang isang malutong na sampal ang Ina!!
“Kuya…!” ang nagulat namang si Isko sa ginawa ng Kuya Romeo nya…
Duon naman parang bumalik ang kaunting kamalayan sa mga mata ng Ina.
“Anak…?” ang mahinang usal nito.
“Halika na Mama… kelangan makalabas na tayo rito…Isko…”
Tig-isang balikat sila… hinubad ni Romeo ang basketball jersey nya at isunuot sa wlang
saplot na mama nya. Sakto lang ito, hanggan sa natakpan ang mga maseselang bahagi ng Ina.
Buti nalang may suot pa syang pang-ilalim na puting tshirt na punong-puno na ng lupa.
Habang naglalakad sila, akay-akay ng dalawang binata ang Inang si Alma. Di mapigilan ni
Romeo mag-alala para kay Jasmine. Ilang beses na syang niligtas at tinulungan ng Dalaga…
Pero sya… Nakita lang nyang nagbago ang itsura nito… iniwan nya… Napaka-sama ko!! Isa
akong duwag!!
Hinanap nya ang kung nasaan na ang Dalaga… Pinakiramdaman gamit ang pangatlong
mata… At duon nga… sa di kalayuan… nakita nyang kaharap nito ang Kapreng Agtanon.
Nahintakutan si Romeo… hindi lang ang Agtanon ang kaharap ni Jasmine… may ilang maliliit
na kung Ano ang nakapaligid kay Jasmine!! Nakakatakot ang mga itsura ng mga ito. Maiitim
na singlaki ng isang maliit na batang lalaki. Mga Lamang-Lupa!!
Meron pang lumalabas mula sa lupa… mga maliliit na mga nakakatakot na nilalalang ang
dumadagdag!!
Tila-sabay-sabay pinagtutulungan si Jasmine.
“Hindee!!… Si Jasmine!!… Teka Isko… Ikaw na muna bahala kay Mama…” sabay abut kay isko
ng Ina.
Wala naman naggawa si isko kung-hindi… dahan-dahang akayin ang Tita Alma nya. Nakita pa
nyang mabilis na tumakbo si Kuya Romeo nya sa kung nasaan si Ate JAsmine nya. Kahit
paika-ika ay nakita nya kung paanong nagmamadali ito na humahangos .
© 2017 cloud9791. This story may not be reproduced in any manner, without the expressed permission of the author by any means available.
Lamsikan naman ang bawat lamang-lupa mapa-lapit kay Jasmine. MGa lagpas Apatnapu ang
Dami nang mga tinatawag na Tiyanak ang nakapaligid sa kanya ngayon…
PoVSSK!! PAAGSSK!!! BWOOkSSSS!!! Ang mga tunog ng lamang-loob na sumabog sa lakas ng
mga suntok ni Jasmine!
PAgsapak ni Jasmine sa isang mabilis na tumalon sa harapan nya… talsikan ang
pinagsamang dugo at laman ng maliit na halimaw!! Bawat Tiyanak na sumugod sa kanya ay
lamsikan ang mga katawan sa isang suntok lang ng dalaga!!
Meron isang pangahas na tiyanak ang tumalon papunta sa likod ng dalaga… PArang
may mata naman sa likod… Umikot ng mabilis ang katawan ni Jasmine at Binigyan iyun ni
Jasmine nang isang sipang paikot!! POWSKK!!!
Talsik ang Halimaw na tiyanak sa malayong- malayo!! Lasug-lasog ang katawan!
Manghang-mangha naman ang Kapre sa abilidad at lakas ng Aswang na dalaga!
Ang bawat isang Tiyanak ay higit na mas-malakas pa sa isang tao ng doble-doble.
Pero ito ngayon nilalampaso lang ng Aswang na to!!
———————————————————
Saglit palang nakikipaglaban si Jasmine sa mga maiitim na Tiyanak ay,
naramdaman nyang hinihingal na sya… Ang Aurang Itim… unting-unting numinipis…
Pero bakit!!? NAgtataka si JAsmine… Bumabagal ang mga kilos nya… Ang Aurang Itim
bumalik sa iisang baluti… Hanggan sa unti-unting nawawala… Ang liyab ng Aura ng Kadiliman
ay nawala na…
“Haahh…haaah…haaahh” si Jasming napaluhod na sa paghingal…
HIKHIKHIKHIK!! Ang tawanan ng mga Tiyanak…
“Amin ka na ngayon!!” sigaw ng isa.
“Patayin na ba natin to Hik!!” tanong naman ng isa.
“OO!! PAtayin na natin yan!! MArami na syang napatay sa mga kasamahan natin!!” sigaw
naman ng isa.
Sa halos mahigit na Pitumpu na lumabas sa lupa… Tatlumpu ang napatay ni Jasmine sa halos
isa-hanggang dalawang minuto lang na pakikipaglaban.
Hinde… Haah…haahhhh… ang paghinga nang malalim ni JAsmine. Gusto nyang tumalon
palayo sa mga Tiyanak, pero nanghina nalang biglang naubos ang lakas nya. Napaupo na sya
sa damuhan… nakatukod ang dalawang kamay. Ang mga kamay nya bumabalik na sa dati…
parang normal na tao na mga kamay.
Palapit nang palapit ang mga Tiyanak sa kanya… mga naglakasan na ang loob dahil nakitang
nanghihina na sya.
“Alam mo ba kung bakit ka nagkaka-ganyan? Bawal kasi kayong pumasok dito sinaway mo
ang utos nya… Kaya ngayon mabilis naubos ang kapangyarihan mo…HerHer!!”
Bilang tinaas ng AGtanon ang isang kamay bilang senyales sa mga maliliit na Lamang-Lupa…
“Sige mga MalaTiyanak!! GAwin nyo na ang gusto nyo sa babaing yan!!” sabi nito sa mga
maiitim na nilalang.
“EHEK HEK HEK HEK!!” Ang tuwang-tuwang mga Tiyanak…
“YAAH!! Eto na Kame!!” Ang halos sabay-sabay nagtalunang-takbuhan ang mga ito papunta
kay Jasmine.
Nakita pa yun ni Romeo… “WAG!! JASMINE!!”
Lalo nyang binilisan ang pagtakbo ng paika-ika pa sya!! Tiniis ang sakit sa mga binti at
katawan…
KElangan tulungan ko si JAsmine ang sigaw ng Isip nya…Pero Hindi sya aabot… NApaluha
sya… Hinde!! Wag!! JASMiNE!!!
Lagi syang naililigtas ng dalaga pero sya wala man lang naggawa para sa sinisintang
probinsyana…
© 2017 cloud9791. This story may not be reproduced in any manner, without the expressed permission of the author by any means available.
Nang may sumabog na Maliwanag duon sa bandang kay Jasmine!! Isang mainit at
nakakasilaw na liwanag!! SAglit na nasilaw ang MAta ni Romeo… Nang maimulat kaunti…
Nakita nalang nyang Tumilapon ang mga Tiyanak sa Ere!! Kung saan-saan bumagsak ang mga
ito!! MEron pang dalawang bumagsak malapit sa kanya!!
MGa umuusok ang mga ito!
Ano yun!?!
Si Jasmine!! NAgsimulang magtungo uli si Romeo papunta sa dalaga… Duon nya
nakita ang pinagmumulan ng mainit na kaliwanagan…
ISang lalaking nag-aapoy ang buong katawan… NAg-aapoy ang buong katawan sa
nakakapasong init…
Si Richard!!
“Wag na wag nyong dadampian ng maduduming mga kamay nyo si Jasmine HA!!!! Kung
hindi!! Ako ang Tatapus sa inyong Mga Panget KAyo!!! Hic!” Ang mayabang pa nitong sigaw
sa ibang natirang mga Tiyanak na hindi nadale ng Apoy.
“Kiyick!! Yik!” Ang sigawan ng mga Tiyanak. BAkas na bakas sa mukha ang mga takot.
ISa sa mga kahinaan nila ang Apoy!! Kaya ganun na lang ang takot nila sa dumating na
lalaking tao.
“Sugurin nyo!! Mga Gunggong!!” sigaw naman ng Agtanon pautos.
Pero walang kumilos o sumunod man lang sa utos nya. NAnginginig na sa takot ang mga
kampon nya.
Sino ba itong… Sino na naman tong… pangahas… sa leeg nito may nakasabit na kwintas na
kulay itim. Sa dulo nakalagay ang hugis dalawang pangil na hugis apoy na pinagdikit.
HINDE!! Ang Mga Pangil!! Ang nahintakutang Kapre sa nakita.
Ipagpapatuloy…