ni cloud9791
Sa loob ng pribadong silid nang Puno ng kulto si Rectolio Pedronio….
“Sinasabi ko naman sayo Dante kaibigan… masisiyahan ka e” ani ng Puno.
“Putang-ina ka Pedronio… saan mo nakuha ang napakagandang batang ito?!” sabi ng
namumula na sa pagnanasang si Dante. Ang nag-iisang barangay Kapitan na may hawak ng
barrio.
Kapwa nakahubad ang dalawang manyakis na mag-kaibigang matanda. Kapwa nasa halos
parehas na edad. PArehas ding may may malaking tiyan na at napapanot na ring mga ulo. Mas
malaki nga lang si Punong Rectolio dahil sa may lahing banyaga. Si Barangay kapitan may
makapal na bigote…
Kapwa nakaupo sa tig-isang upuan… nilalaro kapwa ang mga ari. Habang pinapanuod ang
dalagitang si Pyar. Nasa may kama ang marikit na dalagita. Walang saplot na pinagpipyestahan
ng dalawang halang na sa makamundong pagnanasa. Naka-bukaka ang dalagita. Naka-display
ang sariwa at mamula-mulang hiyas sa dalawang matanda. Hawak-hawak ng dalaga ang
magkabilang labi ng kanyang hiyas na kulay pink.
Kitang-kita ngayong ng kawawang high-school student kung paanong mag-umulaol sa
paglalaway ang dalawang lalaki habang titig na titig sa batang-bata pa nyang puke. Ang
dalawang lalaking may authoridad sa kanilang barryo. Ang dapat sanang pumoprotekta sa mga
katulad nya. Ang sya pang umaabuso ngayon sa kanyang kasariwaan.
“Hindi lang maganda yan si Pyar… masunurin pa yan… lahat ng ipaggawa ko dyan hindi yan
tumututol… di ba iha…” pagmamalaki ng manyakis na Puno sa kaibigang Brgy Kaptain.
“Talaga Puno… kahit ano?? Papagamit mo ba talaga sakin yang bago mong laruan ha??” ang
tanong nang nanlalaki nang mata ni Dante ang Brgy Kaptain.
“Oo naman… basta ikaw Kaibigang Dante… pero syempre… ang isang mabuting gawain ay
dapat may kapalit ding mabuti ok Kumpadre?” sabay tapik ng Puno sa balikat ni Dante.
“Ahh… HEhehe…Syempre Kaibigan… Hindi mo kelangan sabihin yan…kahit ano… basta
maging mabait ka sakin… magiging mabait din ako sayo…” ang pag-sisigurado din ng Brgy
Kaptain sa manyakis ng puno ng kongregasyon.
“Oh eto… inom pa kumpadre…” pagtaas ng Puno ng kanyang wine glass na puno ng
mamahaling alak.
“AH Hehehe… Cheers!! “ sinalubong naman yun sa ere ng Kapitan ng kanyang sariling wine
glass at sabay uminom ang dalawang buhong.
“Pyar… Iha…” sabi ng Puno sa dalagita.
Tila alam naman ng disi-Otso anyos na dalagita ang ibig sabihin noon. Tumuwad na ito sa
ibabaw ng kama. Naka-display pa rin ang kanyang pinaka-iingatang kayamanan sa dalawang
matanda. Sinimulan nyang… pinggerin ang lagusan ng pekpek nya. Isa-dalawa-ginawa pa
nyang tatlong daliri… Oo tatlo!! Kayang-kaya na ngayon ng butas ng kaligayahan nya. Dahil na
rin sa madalas na pagkantot sa kanya ng Matandang si Rectolio. Ang dating masikip na lagusan
nya’y nasanay na sa malaking titi ng Puno.
“Uuunggghhh” napaungol si Pyar. Nagkakatas na naman ang kanyang malibog nang Puki. Nang
dahil sa madalas na paggamit sa kanya ng manyakol na puno, nabuksan at na-addict na rin sya
sa mundo ng Seks sa batang edad palang.
Halos sumirit na ang katas ng kalibugan nya ng habang naghihindot sya ng butas ng kiki nya.
Nilaru-laro ng isa pa nyang kamay ang kanyang kuntil.
“OH!! Putang-ina!! Malibog din pala ang dalagitang to!!?! Ilang Taon na nga ba yan Rectolio?”
tanong ng manyakis na Brgy Kapitan.
“Eighteen Kumpadre…” naka-ngisi at may yabang pang sa mukha na sagot ng Puno.
“Wow!! Makakatikim ng Daisy ang Titi ko!! Daisy… Daisy-Otso! Hehehe” ang manyakis na
Dante.
“Eh ano pang hinihintay mo kumpadre… Sige na tikman mo na… ready na yan si Pyar… Di ba
Baby?” tanong ni Pedronio sa dalagita.
“Oo… Sweetheart… Kapitan…” tawag ni Pyar sa Brgy Kapitan na may pang-aakit.
Tumayong naka-ngisi si Dante. NAnginginig na sa libog ang katawan. Jina-jackol-jackol pa ang
malaking titi nito habang papalapit sa nakatuwad pa ring dalagita.
Binuka na ngayon ng dalagita ng mga daliri ang mga labi ng sariwang hiyas nya. Naka-display
na ngayon sa manyakis na Barangay Kapitan ang puki nyang mamula-mula.
“OH Putang-ina… Ang ganda mong bata ka!! Pedronio… paano ba to… di na ko makapag-pigil
dito sa bata mo!“ sabi ni Dante sa Puno. Itinutok na ang malaking ulo sa nangingintab na sa
katas na puki ng dalagitang si Pyar!
“OO naman Kumpadre…hehe” pag-tango ni Pedronio sa manyakis ding kaibigan.
Nag-jackol pa ang Puno ng Kulto ng pagsamba habang nakikita nyang unti-unting tinutuhog ng
malibog na Kapitan ng barrio ang puki ng batang si Pyar.
Lalong napabilis ang pagtaas baba ng kamay ng Puno sa malaking batuta nya habang titig na
titig kung paanong nilamon ng maliit na puki ng dalagita ang mahabang pantuhog ng kapitan.
“Masakit ba iha?” tanong ng naka-ngising Kapitan.
“Hindi po… sige lang poh,” sabi ng dalagita. Inihinto kasi ni Dante nag pagsakyod. Hanggan sa
kahalati lang muna ang nakabaon.
“Sigurado ka? Mahaba yang titi ko?” ang manyakis na Dante pa rin.
“Opo… Ibaon nyo poh… Isagad nyo po Kapitan…” pakiusap pa ng magandang dalagita sa
matanda.
“Putangina kang bata ka anlibog mo! Eto… Ummmphh” nang isinagad na rin ng Manyakis ang
kahabaan ng titi sa makipot pang lagusan ng dalagita.
Napa-ngiwi naman si Pyar sa pagsagad sa sinapupunan nya nang mahabang tarugo ng
matandang Brgy Kaptain. Medyo mahaba nga ata pakiramdam ni Pyar. Pero nagsimula na
namang umakyat ang libog nya nang magsimula na syang kantutin ng matanda.
“Uunggghhh… Oohhhh… OOHHH!!” puro ungol nalang nang kamunduhan ang maririnig na
namumutawi sa highschool palang na dalagitang daisy-Otso anyos.
“Putanginang Sarap!! Angsikip pa ng puki ng batang ito!! UMMPHH!! UMMPHH!!” Kapit na
kapit ang mga kamay ng Kapitan sa seksing balakang ng dalagita habang inuundayan nya ito ng
kantot.
Walang tigil naman sa pagja-jackol ang hindi rin papatalo sa libog na si Pedronio habang
walang awang binabayo ang puki ng dalagang si Pyar. Muntik na syang labasan habang
pinapanuod ng maigi kung paanong tuhugin ng mahabang titi ng kapitan ang maliit ng puki ng
disi-otso anyos pa lamang na dalaga.
“OOHHH!!! OHHHSS!! SHET!! BAON MO PA KAPITAN!! IDIIN MO PA!!” ang mga palahaw ng
dalagita habang binabarurot pa rin patalikod ni Tandang Dante.
Hindi naman makapaniwala ang matandang Barangay Kapptain. Kahit ngayung nangyayari
na… ginagamit na nya ang batang si Pyar. Hindi nya akalaing manggagaling na ang mga
pananalita na ito sa isang dalagita pa lamang!
“AAHHH!!! PUtangina kang bata ka!! Ansarap ng Puki mong Malandi ka!! Puputukan kita sa
matris mong malibog ka!!” malakas na ang boses ng Barangay Kaptain. Malapit nang labasan
dahil sa sarrap ng dalagitang Puke.
“Opo!! Sige poh!! BAsta wag nyo lang po ititigil Kapitan!! Uunggghhh… Shet!! Shet!!” ang mga
anas ng magandang dalagita.
“Sige lang Kumpadre… iputok mo sa loob!! Mabait yang batang yan di ba Baby?” si PEdronio
naman na ambilis na rin ng mga kamay sa pagja-jackol. Tila malapit na rin sa rurok ang
manyakis na Puno.
“Uuungggghhh… OOHHHHH!!!” nangisay-nanginig na ang katawan ng dalagitang si Pyar.
Kitang-kita pa kung paanong tumirik ang mga mata nito sa tindi ng pagkaplog na Puno.
“OOHH!! PUTANG-INA KANG BATA KA!! AAHHHH!! Etong Tamod kong Hindot ka!!” ang hiyaw
ng matanda nang sumirit ang nakakabuntis paring tamod nya sa sinapupunan ng dalagita.
MArami! Malapot at patuloy na pumulandit sa kailaliman ng dalaga na umabot na ata sa
matris ni Pyar.
“OHH!! Ansarap Mo Talaga BABY!! Nilabasan na rin si Sweetheart!!” si Punong Pedronio
naman habang pumuslit naman sa ere ang karaming Tamod ng kamanyakan.
Nang maubos ang katas… dahan-dahan na ring binunot ng manyakis na Barangay Kapitan na si
Dante ang mahabang tarugo sa butas ng kaligayahan ng dalagitang si Pyar. Nang mahugot…
may umalpas na pinaghalong Tamod nya at katas ng dalaga sa may bungad ng labi ng hiyas.
MArami iyun.
SA Dami ba naman ng pinutok nya… naisip ng Manyakis na Kapitan. PAti ang titi nyang
mahaba nangingintab din sa katas. Sulit sa sarap talaga ang batang ito!! PArang gusto nyang
umisa na agad uli sa dalagita.
“Ops teka lang Kumpadre… Ako naman…” ang boses ni Punong Pedronio.
Tumayo na rin ito papunta sa kama. Hubo’t hubad… bumuyangyang ang malaking tiyan
pababa. Pero kita pa rin ang malaking titi nito sa ilalim.
“Hehehe… Oo naman… hindi pa tayo tapos iha…” wika ng tumabi muna at umupo na si Kapitan.
Ang matandang Puno naman ang humiga sa kama. Libug na libog naman si Kapitan
napapanuod na Live. Pumatong kaagad ang dalagita sa may ibabaw ng Puno. Para na itong
sanay na sanay na sa kantutan. Hinawakan ang malaking titi ni Matabang Pedronio at itinutok
yun sa mumunting lagusan nya.
“Putangina!!” si Kapitan naman ang napa-jackol nang shumoot ang malaking ulo at tumuhog
sa maliit na puki ni Pyar ang titi ni Pedronio.
Libog na libog ang Kapitan habang pinapanuod kung paanong kainin ng masikip at sariwang
lagusan nang dalagita ang mahaba’t matabang Titi ng nakakalbo nang Puno.
Sanay na sanay na ang dalagita habang nangangabayo sa ibabaw ng matabang Puno.
Buong magdamag naghalinhinan sa pag-iyot sa magandang highshool student ang dalawa.
Ang Puno ng Kapilya ng Kulto at ang BARangay Kapitan ng Barrio. Walang awang
pinagpasasaan at nilaspag ang katawan ng magandang dalaga.
============================================================
Balik sa Kubo ng mag-inang Jasmine at Rina…
“Magkaka-barrio tayo dito Abdon… NAndito kayo sa loob ng bakuran namin… bisita at
kakilala sya” nakikiusap pa rin si Aling Rina.
“Hindi naman kayo ang pinunta namin… iyang binata…”
Kinabahan si Rachel. Ang ibang Bangkilanon… Tila nag-hahanda na…
“Abdon… di ba may pag-uusap nang… bawal gumalaw at manakit ng mga taga-lugar natin??”
sagot ni Aling Rina.
Malakas ang kapangyarihan Itim ni ALing Rina. Pero siguradong hindi nya kakayanin kung
sabay-sabay sumugod ang Bangkilanon. At si Abdon… ang pinuno… hindi sigurado si Rachel
kung tatalaban ito ng kapangyarihang dilim ni Aling Rina. Iba ang lebel nito sa ibang tao at
sa ibang kalahi nya.
“Te-teka… lang Mang Abdon…“ kinabahan na si Rachel.
NAramdaman nalang nyang, hawak hawak sya ng kaibigan sa isang kamay nya.
“Pabayaan mo sila Chelle… gusto na ata nilang mamatay eh“ si Jasmine…
PAgtingin ni Rachelle sa mukha ng kaibigan… Naka… seryoso na ang kaibigan nya!
“Kunin nyo yung lalaki…Ikaw… ikaw!” utos ni Abdon sa dalawang tauhan nya.
Sumunod naman ang dalawa sa unahan… Lumapit… dadamputin na si Romeo.
“Wag!!” sigaw ni Aling Rinah.
TAG!!! PAG!!! Dalawang malalakas na magksunod na tunog.
Sa isang iglap… malabo… pero nakita pa rin ni Rachel ang mga pangyayari… Mula sa tabi nya…
Si Jasmine… Andun na sa harap ng dalawang lalaki!! Bago pa man makalapit kay Romeo…
Sinipa sa mukha ang isang lalaking Bangkilanon… tumilapon-tumalsik!! Lagpas sa lahat ng
nag-aabang na iba pang Bangkilanon… Napatingala silang lahat sa ulunan nila habang
lumilipad sa ulunan nila ang kasama. Nanlaki ang mga mata sa nasaksihan.
Braak!! Ang tunog na likha nang bumagsak na ito sa kung saan sa maraming mga punong-
kahoy.
Pagkatapos ang pangalawang Bangkilanon naman. Ang isa sa mga inutusan ni Abdon ay
mabilis na hinablot sa likuran ng ulo ni Jasmin at ibinagsak nang ubod lakas ang mukha sa
lupa! Sa sobrang lakas lubog ang ulo nito sa ilalim ng lupa. Walang malay. Lahat yun nangyari
sa wala pang dalawa o tatlong segundo!
At Nang mahawi ang unting alabok… Nakatayo ang pigura ng isang babae… si Jasmine… Ang
kanang paa naka-apak na sa likuran ng ulo ng nakalubog paring mukha ng pangalawang
pangahas. Ang dalawang kamay… nagsisimula nang lumaki… Ang mga kuko… tumutulis
pahaba…
Ang Itim na Aura ng Kadiliman nagsisimula nang bumalot sa katawan ni Jasmine. Itong Aura
na ito ay nakikita lamang ng mga katulad nilang hindi tao at nang iilang tao nagising ang
pangatlong mata nila.
Saglit na natigilan ang mga Bangkilanon… pati si Abdon na pinuno ay napa-nganga. Meron pa
palang Aswang na ganito kalakas ang nabubuhay. Nang mahimasmasan… nagbigay uli ng utos
sa mga kampon…
“Kayo!! Kayo!! Ikaw!! Sabay! Sabay nyo sugurin yan! Hindi tayo kaya nyan!” sigaw utos nya.
Si Rachel kahit paano’y naghanda na rin. Hindi man siya kasinlakas ni Jasmine, pero kailangan
nya paring tulungan ang kaibigan.
Nang may isang Bangkilanong lalaki ang lumapit at tumabi sa pinuno.
“Pi…pinuno… Pinunong Abdon…” bulong nito sa lider nila
“Baket!! Ano Yun…” sabay yuko at nakinig sa sasabihin ng tauhan.
“Si… si Jasmeen po pala yan!! Hindi ko lang nakita ang mukha nya kanina… pero sya nga yun
Pinuno!!…”
Nanlaki uli ang mata ni Abdon. Pinagmasdan ang kaygandang dalaga sinasabi ng tauhan. Eto
na pala ang naririnig nya sa mga bulong-bulungan sa mga kalahi nya. Ang isa sa pinaka-
malalakas na Aswang sa buong barrio… sa buong probinsya nila… maaring sa buong bansa.
Ang Aswang na may lakas na sinlakas ng isang Gawigawente(isang lahi ng mga higante) May
bilis na halos simbilis at liksi ng kulog at kidlat.
Ang Maalindog na Kisapmata! Si Jasmine!!
Di nya akalaing makakaharap nya ang dalagang ito! Bulung-bulungan ang bangis at respetado
ang lakas nito sa mga umpukan at usapan ng mga kalahi nya.
NAraramdaman pati nya ang lakas ng Aura ng Dilim ng babaing ito. Nakakapangilabot… lalo na
at mukhang seryoso na ang mukha nito! AT Patuloy pa itong lumalakas!!
Pwede nya sigurong kalabanin ang dalaga, pero siguradong, isa sa kanila ang malubhang
masusugatan! Mapapahiya pa sya sa harapan ng mga tauhan kung sya ang matatalo.
“Kayapaan… pagpasensyahan nyo na ang panghihimasok… Kami’y aalis na… hindi na ito
mauulit.”
Nakahinga na nang maluwag si Rachel sa narinig.
“Aling Rina…. nawa’y patawarin ang aming malaking pagsasala” yumuko ang ulo ng pinuno ng
mga Bangkilanon bilang hingi ng paumanhin.
Ganun din naman ang ginawa ng iba pang Bangkilanon. Yumuko at sabay tumalikod…
naglakad palayo. Parang mga asong bahag ang buntot.
“Sandali lang…” mahinang tawag ni Jasmine sa mga Bangkilanon.
Humarap naman lahat dahan-dahan ang mga tinawag.
Takris!! Ang tunog na nilikha nang Hila-hila-sabunot sa likurang ulong Itinaas ni Jasmine ang
ulo ng pangalawang Bangkilalon mula sa pagkakabaon sa lupa.
Sabay hagis!!
Tumilapon ang katawan ng pangalawang Bangkilanon sa Ere. Ang mga Bangkilanon…
kinilabutan sa nasaksihang lakas nang dalagang tinatawag na ALindog ng Kisapmata.
Ilang saglit lang, nawala na ang mga kanina lang ay nangahas sa bakuran ng mag-inang
Jasmine at Rina. Nakita ni Rachel ang unang nilapitan ni Jasmine ay si Romeo! NAWala na unti
ang bangis sa ekspresyon ng mukha nito.
Pero hindi sya papatalo sa larangan ng PAg-ibig, humakbang din say palapit kay Romeo. Nang
akmang bubuhatin na ni Jasmine si Romeo…
“Ops… bitawan nyo ang lalakeng yan…” ang sabi ng Boses sa may bandang likuran nila sa di
kalayuan.
Sabay-sabay silang lahat tumingin… Si Aling Rina… si Jasmine at sya. Nakita nila ang
nagsasalita…
Isang babaing matangkad at maganda ang nakatayo. Sa unang tingin akala mo isang foreigner.
Ang isang kamay naka-hawak sa likuran… parang may akmang bubunutin. May kasama itong
isang lalaking parang mangangakyat ng bundok at nakasalamin. Mas maliit iyon sa babae.
“Sino ka Iha?” tanong ni Aling Rina.
“Bitawan nyo muna ang lalaking yan… Maawain ako sa mga babae, pero pag tinuloy nyong
biktimahin yan… Hindi ko kayo patatawarin!!” may solidong tono sa boses ng babae.
“Hinde… sandali lang iha…” si ALing Rina, parang nagtatangkang magpaliwanag.
“Hey You!! Hindi mo ba ako narinig?! I said let go of Him!!” mas lalong malakas na boses ng
bagong dating na babae.
PAgtingin ni Rachel, si Jasmine pala ang sinasabihan nito. Inakay na pala patayo si Romeong
walang malay. Si Richard naman tulog din, naka-hangka sa lamesa.
“Rachel…” iniabot ni Jasmine si Romeo sa kanya.
Madali namang hinawakan ni Rachel ang sinisinta ring binata. Nakita nya si Jasmine. Unti-unti
nanamang bumabalot ang itim na Aura sa buong katawan. Naglalakad ito papalapit sa babaing
bagong dating. Nakikita nya may kakaiba ring Aura ang bumabalot sa babae. Isang kakaibang
liwanag!
“Anak… mag-iingat ka… di sya pangkaraniwan” ang sabi ng nag-aalalang ina ni Jasmine sa
anak.
“Hehe… buti pala sinundan ko ang napakalakas na kapangyarihang naramdaman ko kanina…
ikaw pala yun…” ang sabi ng babae, narinig ni Rachel.
Kakaiba ang babaing ito… Nakangiti pa…
Unti-unti nalaman na ni Rachel kung ano ang hawak ng babae sa likod nito. Isang
dambuhalang espada! Kay kintab at mukhang napaka-talim! Ang dulo nito ay mas malaki kesa
sa puno at katawan. Mukhang sinaunang espada nuong unang panahon sa Pilipinas.
Hawak-hawak na ito ngayon ng babae sa kanang kamay… nasa likuran pa rin ito pero
nakalabas na ang lahat.
“Nia… mag-iingat ka… ayun dito sa panukat ko… Nararamdaman ko ang lakas ng dilim na
umaapaw mula sa katawan nya… Nia naririnig mo pa ba ako?!” ang babala ng lalaki sa
matangkad at kayganda ring babae.
“Ah ganun ba… I think… I’ll go serious a little bit…” ani ng babae, lumabas ang mapuputi at
magandang ipin sa pagkakangiti… na imbes na matakot at mukha pang nasisiyahan sa babala
ng kasamang lalaki.
“Relsius!!! Maxius mediusss…KIRYUSSS!!!“ ang mabilis na usal na salita ng hindi kilalang
babae.
Biglang lumiwanag ang malaking espada ng babaing tinatawag na Nia! ISang liwanag na
nakakasilaw!! Lumiwanag ang kapaligiran! Ano to??!! Anong klaseng kapangyarihan to!!
Nagulat si Rachel nang maisip kung ano yun! Ang kinatatakutan ng lahi nila! Ang Liwanag na
Banal!!!
“JASMEEN!!!” napasigaw si Rachel sa pag-aalala sa kaibigan.
Kritikal na kalaban ng mga katulad nila ang banal na Kapangyarihan. NAririnig nya ito, pero
ngayon lang sya nakakita ng isang taong may ganitong kapangyarihan!!
Habang nag-iisip… Ang kaibigan nya nawala sa isang iglap!
NAkita na lang nyang nasa bandang kaliwang-itaas na ito ng babae!! Ang kanang kamay…
papatama na sa mukha ng babaing tinatawag na Nia! Sobrang bilis talaga ng kaibigan nya.
Lagot ka ngayon babae ka! Naisip ni Rachel.
Pero nakita ni Rachel na hindi man lang na-sorpresa ang babae. Nakatingin na rin ito kay
Jasmine!! Nakatingala na ang magandang mukha!
Ngunit Papaanong nasundan nito ang bilis nang kaibigan nya!!?
Bigla ang… BRAAAANGGGSSHHHHH!!!!!! Ang malakas at nakakabinging Tunog!!
Sumabog ang pinagsamang alabok at lupa!! Tumalsik si Richard mula sa kinauupuan nito sa
lakas ng pwersa!!! Maging si Rachel habang hawak si Romeo ay umangat ang mga paa nilang
dalawa sa lupa at tumalsik. Ilang metro rin sila tumalsik bago paupong bumagsak ang puwitan
ni Rachel sa lupa.
“ANAK!!!” narinig nyang sigaw ni Aling Rina. Napahawak sa isang poste ng kahoy ng silong
nila sa likod. Ang mukha bakas ang sobrang pag-aalala.
“NIAAA!!” narinig din ni Rachel ang sigaw ng binatang kasama ng babae stranghero.
Mga ilang segundo rin bago nahawi ang usok na gawa sa pinagsamang alabok at lupa.
Maliwanag pa rin ang paligid.
“Hihi… Not Bad!! Not bad at all!!” naka-ngiti pa rin ang babae. Hindi lang ngiti, kundi ngising
nasisiyahan.
NAkita ni Rachel may kakaibang liwanag ngayon sa mga mata nito at naka-ngiting
ekspresiyon!! Umaapoy pa rin sa nakakasilaw na liwanag ang mahaba at malaking espada.
Naka-baon ang kalahati sa lupa! Papa-anong??! Namangha rin si Rachel sa babae. Sigurado
nya tao lang ang babaing yun. Pero papaanong nai-wasiwas nito nang ganong kabilis nag
malaking espadang iyon!?
NAkita ni Rachel may tumutulong unting patak ng dugo nanggagaling sa noo nang babae.
Napangiti rin tuloy sya. Kanina naramdaman rin nya kung gaano kalakas ang banal na lakas ng
babae kaya sya kinabahan para sa kaibigan…
Pero hindi mo pa rin matatalo ang kaibigan ko!!
Hinanap naman nya ang kaibigan… nanlaki ang mga mata ni Rachel nang makita si Jasmine.
NAgbabaga pa rin ang katawan nito sa itim na Aura ng kadiliman. Pero nakaluhod ang isang
hita ngayon ng kaibigan. May kung anong tumutulong likido… may mahabang hiwa… sa
kanang binti ni Jasmine… Dugo! Nasugatan ang kaibigan ko!?
NAkita nya kung paanong nahirapang tumayo ang kaibigan! Kelangan tulungan ko sya!! Ang
naisip ni Rachel. Delikado ang babaing yun! Ang hiwa sa may kanang hita ni Jasmine… bakit
hindi gumagaling?! Tanong ni Rachel sa sarili. NAgsasara pero napakabagal. Siguro dahil ang
espada ng estranghero ay nababalot sa kapangyarihang banal?!
“Got you!! Hihi!!” natuwang sabi ng babae.
PArang lalo namang bumangis ang ekspresiyon sa mukha ni Jasmine.
“I havent felt this fun in a Long time Pretty Girl!! Come…Let’s finish this!” ang paghahamon
nito kay Jasmine.
“IIkaWW!!!” sigaw ni Jasmine… Lumaki-sumabog muli ang aura ng kadiliman na bumabalot sa
katawan ng kaibigan nya. Pinagsamang kulay itim at madilim na asul!!
Ganun din naman ang liwanag sa espada ng babaing si Nia. Masakit-sakit sa balat ang liwanag
na yun para sa kanila! NAglalaban naman ang dalawang kapangyarihang mortal na
magkaaway.
Ang liwanag nang Banal na kapangyarihan nung Nia at ang Aura ng Kapangyarihan ng
Kadiliman ni Jasmine!!! PArang nagbabangga sa pagitan nila ang mga Aura na yun!
Isang kisapmata lang… sumabog ang kaunting alabok sa kinatatayuan ni Jasmine. NAwala ang
kaibigan nya!!
Mukhang nasundan naman iyon nang Nia! Dinalawang kamay na ngayon ang hawak sa
espada!! Parang alam nito kung saan manggagaling si Jasmine. NAghahandang iwasiwas ang
mahabang espada sa kung saan susulpot ang kaibigan nya!
“NIAAA!” sigaw ng kasama uli ng babaeng lalake.
Mabilis na tumalon palayo ang babae… ilang metro rin mula sa kinalalagyan. Dun sabay
lumitaw mula sa itaas si Jasmine. Tumama ang kamao direkta sa lupa.
TOGOOOWWSSHHHH!!!!! BRAASSSHHHH!!!!! Ang likha na ingay nang pagtama ng kamao ni
Jasmine sa Lupa!
Lamsikan-sumabog muli ang pinagsamang Lupa, alabok at maliilit na bato. Tinakpan ni Rachel
ang sarili at si Romeo na naka-higa sa may mga hita nya. Sobrang lakas ng pwersa nang
pinagsamang enerhiya at hangin mula sa sentro ng tinamaan ng suntok ni Jasmine! Nayanig
ang Lupa!
Si Richard! Ang kawawang binata walang humahawak… tumilapon uli sa ere! Kawawa naman
naisip na natatawa nalang si Rachel.
“Hoolyy SHET!! I couldve died from that!!” ang manghang sigaw ng Nia.
Sa isang kanang kamay hawak ang malaking espada. SA kaliwang kamay yung lalaking alalay
ata nito. Tumilapon din ito sa lakas ng pwersa. NAsalo lang ng matangkad na babae…
hinawakan ang backpack.
Sa Lupang tinamaan ng kamao ni Jasmine, may isang malaking butas na hukay na!!
“FUCK!! This is Girl is Amazing!! She’s the first one who gave me a hard time! I Like it!!” tila
puri pa nung Nia sa kaaway.
Nabilib din si Herberto. Totoo ang sinasabi ni Nia. Sa Europa… maraming nang nakaharap na
di-maipaliwanag na nilalang si Nia pero lahat yun tinapos ng 7th Rank na Mishrin!!
Bampiras, Taong-Lobo, ghoulyas…. lahat dinispatsa ng kanyang sinasamahang Mishrin
Warrior. Wala pang nakakaligtas sa mga nakaharap ni Nia! Eto palang! Siguradong kung
mahina-hinang Mishrin ang nakatapat ng dalagang taga probinsya na to, matagal ng tapos ang
laban! Ang lakas at ang bilis pamibihira! Hindi mapigilan ni Herberto ang mapahanga!!
Nang nagulat si Herberto… si Nia parang… nahihilo!
“Nia?! Nia! Anong nangyayari sayo??” Pilit nyang inaalalayan ang nanghihinang Mishrin.
“Uungghh… What’s happening…” dahan-dahan… napapa-luhod ang babaing mandirigma. Tila
nawawala ang liwanag sa espada.
“The Lady… It’s that Lady… Herberto… She hit me with something,” bulong sa kanya ni Nia
ininunguso ang isa pang babae na Ina ata nung kalaban ni Nia.
“Maxis…Robserbas!!” ang usal ni Herberto.
Eto ang isa sa mga silbi nya bilang accompanist. Kumalat pabilog ang naabot ng kanyang third
eye gamit ang banal na kapangyarihan!! Nalaman nya ngayon ang dahilan nang panghihina ng
mandirigmang si Nia. May kapangyarihang Dilim ang tumama kay Nia! Galing sa…
Yung isang babae nga!! Pero paano?! NAnlaki ang mga mata ni Herberto!
NAbasa nya to sa mga makalumang libro tungkol sa mga pambihirang nilalang… bibihira lang
ang taong may ganitong kakayanan… Isang Hukluban Level type na Mambabalam!!
Nalagpasan nito ang banal na baluti ni Nia sa katawan! Sino tong mga taong to?! Mukhang
mag-ina?
At Isa pa etong… Ang kay-gandang dalaga na ito na sa tingin ni Herberto ay isang Kalinara!!
Isang lahi ng Aswang na pinakatatakutan at pinakarerespeto nang iba pang lahi na yon! Sinong
mag-aakalang may ganito pa palang nabubuhay na lahi sa panahong ito!!
Mabilis na nag-isip si Herberto pagnag-tuloy-tuloy to siguradong matatapos ang buhay nilang
dalawa dito. Medyo nagpanic na si Herberto… lalo na nang papalapit na yung pinagmulan ng
itim na kapangyarihan. Ang Mambabalam!! Pero wala sa itsura nito, pagtataka ni HErberto.
May angking kagandahan at mapang-akit na pigura! Ang naiimagine nya ay yung mga
matatandang babaeng may mahahabang buhok na nakakatakot tingnan.
“Maawa po kayo… ako nalang po ang saktan nyo… Wag na si Nia…” ang pakiusap nya sa
dalawang babae.
“Sinabi ko naman sainyo kanina… isa lang itong malaking pagkakamali… hindi kayo nakinig…”
sabi ng mahiwagang babae.
“Anong pagkakamali… e kitang-kita nang dalawang mata ko! May balak kayong gawin sa
binata…” malakas pa rin ang loob ni Nia sagutin ang babae.
Ano ka ba naman Nia… hayaan mo na akong makipag-usap. Mukhang hindi naman masama
ang mga babaing ito ang naisip ni Herberto.
“Kakilala namin sya… Hindi namin sya sasaktan…” malumanay na paliwanag pa rin ng
Mambabalam.
Yun na pala ang hinihintay na pagkakataon ni Nia… ang mag-relaks ang babae.
“eXx… Maxisss… Waniss!!!” usal na mabilis ng Mishrin.
PAgtarak ng espada ni Nia sa lupa… Sumabog ang nakakasilaw na liwanag!! Napatakip ng mga
mata ang mag-inang Jasmine at Rina. PAti na rin sa di kalayuan si Rachel. YAkap-yakap ang
natutulog pa rin si Romeo.
Ilang segundo rin ang itinagal ng liwanag na yun. Nang unti-unting nawala… bumalik ang
normal na kadiliman ng gabi. Muling tumahimik ang paligid na naging saksi sa mga
paglalaban.
“Wala na sila… sino kaya siya??? Paanong nakabawi ang babaing yun sa pinatama ko sa
kanya?!” si ALing Rina. PAgtataka ni Aling Rina nanghihina.
Nabilib din si Rina sa babaeng may dalang espada. Pinatamaan nya yun ng isa sa mga pinaka-
mabisa nya sumpang itim pero naggawa pa rin nitong makatakas. Hindi rin basta-basta ang
babaeng tinatawag na Nia… Napatingin sya sa dalawang kamay na ginamit sa pagtangkang
pagpigil sa babae. Ang mga balat nanguluntoy at nanuyo. Ganito ang nangyayari sa kanya, pag
masyado nyang ginamit ang kanyang itim na kapangyarihan.
Natigil ang pag-iisip ni Rina nang makita ang anak na si Jasmine… naka-luhod pa rin ito sa
lupa… sa gitna nang napakalaking hukay na pabilog na gawa rin ng anak.
“Anak… bakit? Halika na anak…” tawag ni Aling Rina sa anak na si Jasmine.
“Naay…” pilit tumayo ni Jasmine… pero napaluhod uli ang isang tuhod nito.
Ang isang pahabang hiwang gawa ng mandirigmang nakasagupa nila kanina. Nagdurugo pa
rin. Mabilis na pinuntahan ni Rina ang Anak. Tiningnan ang hiwang gawa ng nakalaban ni
Jasmine kanina. May pag-danak pa rin paunti-unti ng dugo. Inalalayan nya ang anak makatayo.
Gawa ito marahil nang napakalakas na banal na kapangyarihan nang babae. Kung normal na
patalim lamang ito, ilang segundo lang siguradong magaling na sana ang sugat ng anak.
Inalalayan ni ALing Rina ang anak na makaupo sa bangkong pahaba na gawa sa kahoy.
“Ahhh… Inay… Si Romeo…” ang agad na tanong ni Jasmine nang makaupo.
“Naku… ok lang sya anak… ayun” turo ni Aling Rina sa kung asan si Romeo.
Yakap-yakap ito ni Rachel na naka-ngiti. NAkaupo sila sa lupa. Si Richard ang naka-dapa
ngayon lupa, himbing pa rin ang tulog. PAbulong-bulong pa… na may kasamang hilik.
“Saglit lang anak… “ mabilis na nagtungo ng bahay nila si Aling Rina. Nagmamadali rin
pagbalik.
Nasa itsura na ng anak ng nasasaktan na ito. Dala-dala na ang mga panggamot na naka-lagay
pa rin sa itim na box. Nilinis ang sugat na pahiwa. Malalim pala ito. Naghihilom… pero kaunti
pa lamang nag-lalapat na balat. Delikado ang babaeng yun na nakasagupa nila.
“Aww… inay…” nasasaktang ingit ng anak.
Dahan-dahan naman binalutan ni Rina ang binti ng anak. Napapa-ngiwi na rin ito,
nararamdaman na ang pananakit. Tapos na ang init ng laban.
“Ayan… ok na Anak…” ni Aling Rina nang matapos balutin ng puting benda ang sugat ng anak.
Tiningnan-tingnan ng kaygandang dalaga ang binti na may sugat at,” Salamat po Inay!”
“Anak talaga… haha… anong gagawin natin sa dalawang lasing na to?” naka-ngiting si Aling
Rinah.
Napangiti si Jasmine, hinanap ang dalawang lalake sa buhay nya. NAkita nya ang isang
pasaway… si Richard…
NAgsasalita pa ito habang sarap nakadapa sa Lupa.
“Ungh ano ba yan… Gulo nyo naman eh…Zzzzzz,” si Richard.
“Hihihi… mukhang ok naman sya dyan Nay…” napangiting si Jasmine.
Hinanap pa ang isa… Nakita nya…
Si Romeo naman sarap na sarap sa pagkakahiga sa pagitan ng mga makikinis na hita ni Rachel.
Yakap-yakap pa nang kaakit-akit ding Kaibigan nya ang binatang kanyang…
“HMP!!” pagsusungit ni Jasmine sa nakita, sabay talikod.
Sa di kalayuan… may naka-saksi pala sa paglalaban ni Jasmine at Nia. Isa sa mga tauhan ni
Adbon. Si Rene… Isa ring Bangkilanon. Pina-iwan sya ng pinuno nilang si Abdon para
magmatyag.
Nang matapos na nga ang matinding laban… Sobrang nanlaki na pala ang mata nya at naka-
nganga sa pagkakapanuod.
“Hindeehh… Mga Halimaw ang mga babaeng ito!!” bulong-bulong ito sa sarili.
May nabubuhay palang Aswang at Tao palang, kung hindi man kasinglakas baka mas malakas
pa sa pinuno nilang si Abdon. Malayu-layo rin sya sa likod bahay nila Aling Rina pero abot
hanggan dito sa kinaroroonan nya ang lakas ng mga kapangyarihan ng dalawa!
“Kelangan sabihin ko to kay Pinunong Abdon!” nanginginig pa ang katawan nang
Bangkilanong si Rene habang dahan-dahang umalis.
© 2016 cloud9791. This story may not be reproduced in any manner, without the expressed permission of the author by any means available.
=============================================
Ex-Girlfriend ni Romeo si Jenny…
Hiyang-hiya si Jenny sa mga nangyari. May naka-kuha pala ng video sa ginawang panghihiya sa
kanya ng Asawa ng boss nyang si George. Kitang-kita sa isang programa sa TV habang sabu-
sabunot sya sa ulo at kinakaladkad papalabas ng motel ng asawa ng boss. Hindi man
masyadong kita ang mukha nya… pero kung kakilala mo sya, siguradong mamumukhaan mo
ang babaing kinakaladkad.
Halos manliit sa sarili si Jenny. May mga kamag-anak nyang nakapanuod nun. NAgtanung-
tanong sa kanya kung anong nangyari. Lalo na nang malaman ng mismong pamilya nya. Ang
Mommy at Daddy nya. Ang mga kapatid. Halos wala nang maipakitang mukha sa mga
myembro ng pamilya si Jenny. Nalaman pa ng mga magulang na may asawa na ang lalaking
kasama nya sa motel. Isang malaking scandalo na ang nangyari. Ang malupit pa, alam ng mga
magulang, mga kapatid at ibang kamag-anak na boyfriend nya si Romeo nuong nangyari yun.
Nagkukulong nalang halos si Jenny sa kwarto maghapon kaiiyak… nagsisi.
Kumalat na rin sa opisina nila kung saan dati nagta-trabaho rin si Romeo. Napilitan tuloy
syang magresign. Ang Boss naman nyang si George ay tila parang walang nangyari. Tila isa lang
sya sa mga babaing dumaan sa mga kamay nito.
Hiyang-hiya sya sa mga kamag-anak… sa mga kapitbahay… Halos ayaw na nga lumabas ni
Jenny sa bahay nila. Pakiramdam nya laging may mga matang naka-tingin sa kanya. May mga
matang nangma-maliit sa kanya. Gusto nyang Lumayo!! Oo!! Duon sa walang nakakakilala!!
Gusto nya ring humingi ng tawad sa dating nobyo.
ALam nya minahal sya ni Romeo ng sobra. Ang pagkakamali lang nya inabuso nya ang
pagmamahal na yun. Pinagtaksilan nya ang tanging lalaking nagmahal sa kanya ng tunay.
Sikretong pinuntahan ni Jenny ang bahay nila Romeo sa Maynila. NAgulat sya nang makitang
iba na ang mga nakatira ruon. Romeo nasaan ka na? Saan kayo nagpunta? NAgsisi nako
Romeo. Alam ng Maykapal nagsisi na ko.
Sa mga pagtatanong sa mga kaibigan ni Romeo… sa mga malalapit na kamag-anak nalaman
nyang lumipat na pala ang buong pamilya ni Romeo sa isang malayong probinsya. Gusto
nyang sundan ang dating nobyo. NGayon nya naramdamang mahal pala nya ang binata.
Ilang araw lang ang lumipas… nasa isang Bus na ngayon si Jenny papunta kay Romeo.
Sinamahan sya ng isang malapit na kaibigan ni Romeo… si Alan. NAawa lang sa kanya si Alan.
Napilitan tuloy itong sabihin sa kanya kung saan malayong probinsya nagpunta si Romeo.
Andyan na ako Babe! Tuwang-tuwa si Jenny at sabik na sabik sa muling pagkikita nila ni
Romeo.
© 2016 cloud9791. This story may not be reproduced in any manner, without the expressed permission of the author by any means available.
==========================================================
Umaga…
“Hmmm… ano ba yan Aby… ang paa mo tanggalin mo nga…” inaantok pang inalis ni Romeo
ang nakapatong sa kanyang dibdib na paa.
Teka bakit parang ambigat ng paa ni Aby… at may amoy… naisip ni Romeo.
PAgmulat ng mata nya…
Hanak nang putanginang Mokong ka!! Bakit katabi ko tong hinayupak na To!! Nakita pa nya
ang sariling paa nya nakapatong din sa ibabaw ng dibdib ni Ricardo.
Walangya Ka! Pinatungan mo pa ako ng maduming paa mo ha!! Nilapit-lapit pa ni Romeo ang
sariling Paa sa bandang may mukha ni Ricardo. NAkita nya pa kung paanong… mangasim ang
mukha ng karibal nang malapit na ang paa nya sa mukha ng binata.
Yan! Yan! Simsimin mo yang!!
Nang makarinig si Romeo ng pukpukan ng mga martilyo… may nagkakarpintero na agad ang
aga-aga pa. Ano bang nangyari kagabi?! Wala syang matandaan. Black-Out! Hindi na naman
ako naka-uwi kagabi. Sana hindi ako pagalitan ni Daddy at Mama.
“HOY!! LiNTEK!!” si Richard!
Tinabig ni Richard ang paa nyang halos mahalikan na ni Mokong.
“Leche Kang Hayop ka ha!!” sigaw agad ni Richard kay Romeo.
“Ano yun…” sabi naman ng isa.
“Kunwari ka pa!!…” seryosong nang si Richard.
“Di ko alam pinagsasabi mo dyan pre,” si Romeo naman.
“WAG na Wag mo kong matawag na pre ha!”
“Duon ka nga nakakabanas ka!!”
NAgtitigan ang dalawang binata ng masama. Walang gumagalaw… walang kumikilos… para
bang makakabawas ng pagkalalaki ang unang aalis ng tingin.
Ang unang hindi maka-tiis, mabilis na biglang ni-headlock ni Richard si Romeo.
“Aaak… di ako makahingang kulupong ka!! Bitawan mo… AKKK” sigaw ni Romeo.
Malakas si Richard… NAhihirapan syang maalis ang mga braso nitong nakapalupot na sa may
leeg nya. Nang mauubusan na ng hininga… wala nang maisip na ibang paraan si Romeo.
Buong lakas nyang kinagat sa braso si Ricardo….
“ARAYYY!! PUTAAAHH!!” atungal sa sakit ni Richard. Nabitawan nya si Romeo.
“PWE!!” si Romeo naman.
Si Romeo naman ang mabilis na hineadlock si Richard sa pagitan ng mga bisig nya.
“ARUY!! PUTA KA!! AKKK!!” si Richard nahirapan ding huminga.
Habang nag wrewrestling ang dalawang batang binata…
Bumungad bigla sa may pinto ang parehas nilang sinisintang dalaga… si Jasmine!!
Naka-krus ang mga kamay sa may dibdib. Masama ang tingin sa kanilang dalawa.
Natigilan, natulala… parang binuhasan kapwa ng malamig na tubig ang dalawang lalaki sa
tingin ni Jasmine. Kung nakakasakit lang ang titig… ramdam nilang dalawa ang kasungitan ng
mga matang yun.
“Ehe…ehe..ehehehehe!” Tawa ni Richard habang dahan-dahan binitiwan sya ni Romeo,
pasimple ding lumayo dahan-dahan ang isa.
“Halika nga kayong dalawa…” mahinang tawag sa kanila ni Jasmine.
“Yes Jasmine!” mabilis na sagot ni Romeo.
“Andyan na!” si Richard naman.
Agad namang nagkumahog ang dalawa. Muntik pang magka-bungguan sa pinto sa
pagmamadaling maka-labas. Pero nauna si Romeo palabas ng pinto.
Kala mo ha!! Sa loob ni Romeo.
Ikaw! May araw ka rin sakin Manila Bhoy! galit na padabog-bulong ni Richard din sa sarili.
Hinanap kaagad ng mga mata ni Romeo si Jasmine. Nang makita, ang unang napansin ay ang
paika-ikang lakad ni Jasmine. Baket? Anong nangyari?! May dala-dala itong malaking palayok.
Nang makita nya sa may kanang binti ng dalaga naka-balot ito ng benda. Sa gitna ng benda
parang may unting guhit ng kulay pulang… Ano yun sugat?! Parang dugo na natuyo na. Saan
nakuha ni Jasmine yun?! Paano naman sya masusugatan?!
Nag-aalala kaagad ang binata… Si Jasmine malapit na sa hagdanan…
“Jasmine! Teka! Ako na!” halos pasigaw ng si Romeo. Hindi nya napigilan… gusto nya
tulungan ang tila nahihirapang dalaga.
Nahintakutan pa si Romeo nang parang mapapatid si Jasmine… walang isip-isip kumilos nang
kusa ang katawan nya papunta sa dalaga.
Hinawakan nya ito kaagad sa may isang braso at sa may tagiliran… sa may ilalim lang ng
tayung-tayong mga suso ng dalagang probinsyana.
“Jasmine! Ok ka lang? Ako na diyan…” may pag-aalalang si Romeo.
“Huh?! Ba-bakit? Ok lang ako…yun…yung…” namula naman ang mga pisngi ng kaygandang
dalaga sa pagkakahawak sa kanya ng binata. Gusto sana nyang sabihin… naka-dantay ang
isang kamay mo sa suso ko…
Nagkatitigan sila… malalim… nakalimutan saglit ni Romeo ang hiya sa pag-aalala sa dalagang
nagpapasaya sa kanyang puso. Hindi nya inaalis ang tingin. May kung anong lakas ng loob
ngayon ang sumusukob sa kanya! Ganun din naman si Jasmine. Nangungusap parehas ang
pagkaka-titig nila sa isa’t isa…
“HUY!! Anong ginagawa mo??! Tumabi ka nga diyan!! JASMINE!! Anong nangyari sayo??!” Si
Richard malakas na tinabig ang mga kamay ni Romeo mula kay Jasmine.
Bakas sa mukha ni Richard ang pag-aalala sa dalaga ng makita ang naka-bendang binti ni
Jasmine.
“Hii…Hinde… Ok lang ako Ricardo…” si Jasmine.
Kahit kelan talaga… Singit tong Ungas na to eh, isip ni Romeo. Tiningnan naman sya ng
masama ni Richard. Inis na nagkatitigan na naman ang dalawang binata.
“Kaya ko na to… sige na… pumunta kayong dalawa doon sa likod… andun si Nanay”
mahinahong sabi ni Jasmine.
“Akong bahala Jasmine!!” mabilis si Richard. Pumanaog kaagad sa hagdanan.
Bago sumunod, nagpahabol pa ng tingin si Romeo kay Jasmine. Pero ngayon nahihiya na sya
sa mgapag-titig sa kanya ng dalaga. Ang turn-on switch ng pagka-torpe may nakapindot na
naman.
“Si… sige Jasmine…” nauutal na uli. Parang may gustong sabihin, pero hindi maggawang…
“Okei…” tango naman ng dalaga.
© 2016 cloud9791. This story may not be reproduced in any manner, without the expressed permission of the author by any means available.
==============================================
PArehas naman nagulat ang dalawang binata sa nakita sa likod ng bahay nila Jasmine. Ang
bubong ng silong na gawa sa mga tuyong mga dahon ng dayami at anahaw nilipad sa iba’t
ibang direksiyon. Ang mga poste na kawayan, minamartilyo ni Aling Rina. Si Rachel naman
inaalalayan si Aling Rina.
May mga basag na bubog at may mga kalat. Ang ibang sanga ng mga iba-ibang klase ng puno
sa di kalayuan parang binagyo. May buhawi ba kaggabi?? Pati ang ibang parte ng bakod na
gawa rin sa kawayan tanggal din.
NAglakad pa sila kaunti at sa may hindi kalayuan… ang isang pabilog na hukay sa lupa, sa
paligid nagkalat ang mga mga maliliit na bato at alabok. PArang may sumabog na kung ano sa
gitna nuon… Sino may gawa nito?!
Mabagal ang paglakad ng dalawang binata habang palinga-linga sa paligid. PArehas nagtataka
sa paligid… KApwa walang maalala sa mga nangyari kagabi.
“Richard iho… pakiabot mo nga iyung kahoy na iyon…” tawag ni ALing Rina nang makita silang
dalawa.
“O-opo ALing Rina… Ako na po yan!” sagot-lapit ni Richard.
“Poogieeeh!!!” ang malakas na boses ni Rachel.
Nakita na nalang ni Romeo ang dalaga na nasa harapan na nya. Payakap na pasalubong na
lumapat sa kanya ang mainit na katawan nito. Tumalon pa nga ata ang dalaga payakap sa
kanya.
“Uy! Teka!! Teka!” si Romeo wala namang maggawa ng lingkisin sya ni Rachel. Ang mga braso
paikot na sa may leeg nya.
“Ok ka lang? Anong nararamdaman mo? Gusto mo nang kumain?” ang mga sunod-sunod na
tanong nito sa kanya.
“Uu… ok lang ako…” sagot ni Romeong nahihiya sa diin ng pagkakayap sa kanya ni Rachel.
Luminga-linga pa sya, at nangyari na nga kinatatakutan…
NAmutla si Romeo nang makita si Jasmine. NAsa may lutuan na ito, parang pinapalakas ang
apoy sa mga niluluto. Tumingin lang ito saglit sa kanilang dalawa ni Rachel, sabay balik ang
mata sa niluluto.
Bagsak na naman sigurado ang naipong pogi points nya kay Jasmine. Ok na yung kanina eh.
May malaking spark na eh… Pero ngayon feeling ni Romeo, sumama na naman ang loob sa
kanya ni Jasmine.
© 2016 cloud9791. This story may not be reproduced in any manner, without the expressed permission of the author by any means available.
———————————————-
NAgtulong-tulong ang apat sa pag-aayos sa likuran ng bahay nila Jasmine…
Matapos makumpuni ang silong at makapaglinis-walis sa likuran ang apat.
Pagkatapos… sabay-sabay, Kumain ng almusal ang lahat.
Masayang nagbangayan ang dalawang pares ng kadalagahan at kabinataan habang kumakain.
Si Romeo at Richard walang tigil sa pag-didiskusyon sa kung ano nalang… Si Rachel naman
walang tigil rin sa paglalambing kay Romeo. Nakaw-nakaw tingin nalang si Romeo kay
Jasmine. Si Jasmine naman sa tuwing mapapatingin sa banda kay Romeo ay naka-lingkis
naman ng kaibigan nyang si Rachel. Naiinis sya sa kaibigang babae at lalo na kay Romeong
hindi nya alam kung bakit.
Lihim na nalilibang naman si Aling Rinah habang pinapanuod ang mga kabataan…. Para lang
mga anak nyang maingay na kumakain ng almusal… Isang pamilyang nabuo… Ayaw nyang
may mangyari sa pamilyang ito…
“Isda ko yan!” sigaw ni Romeo. Kinuha ng karibal ang nakalagay na sa plato nyang pritong isda.
“E eto gusto ko e, may magagawa ka ba!” Richard.
“Hayaan mo na yan barbarong yan pogi… eto na sayo um” si Rachel naman pinaglagyan ang
binatang iniirog nya ng kapalit na isda.
“Kayong Dalawang lalaki kayo… makakatikim kayo sakin eH!” naiinis nang si Jasmine.
“Hahaha” tawa ni Aling Rina.
Siksikan silang lima sa maliit na hapag-kainan ng bahay nila.
“Haay kayo talagang mga bata kayo,”
Ipagpapatuloy…